Herodoti Historiarum libri 9. curavit Henr. Rudolph Dietsch

351쪽

HER0D0ΤIAη όνου τos μηνίου ανδρος Απολλωνιητεω, Ἀπολλωνίης δὲ τῆς ἐν γονὴ κόλπω, του τον πατερα κατέλαβε 93 μηνιον πρῆγμα τοιόνδε ' τι ἐν τῆ Ῥπολλωνίη ταύτη ἱρὰ ηλίου πρόβατα, τα τὰς μεν ημέρας βόσκεται παρὰ ποταμὸν, δς ἐκ Λάκμωνος Ουρὲος ρεει δια τῆς Ἀπολλωνίης χώρης ἐς θάλασσαν παρ' Mρικον λιμένα, τὰς δε νύκτας ἀραιρημένοι ἄνδρες οἱ πλουτω τε καὶ γένεῖ δοκιμώτατοιτων αστῶν, οὐτοι φυλάσσουσι ἐνιαυτὸν ἔκαστος ' περὶ

πολλου γὰρ δη ποιευνται Ἀπολλωνιῆται τὰ πρόβατα

ταλα ἐκ θεοπροπίου τινός. ἐν δε ἄντρω αυλιζονται αποτῆς πόλιος ἐκάς. ἔνθα δη τότε ὁ μήνιος ουτος ἀραιρημένος ἐφυλασσε. καί κοτε αυτοs κατακοιμήσαντος την

φυλακὴν παρελθόντες λύκοι ἐς τὸ ἄντρον διέφθειραν τῶν προβάτων ως εξήκοντα. o δὲ ως ἐπηισε, εἶχε σιγῆ καὶ ἔφραζε ουδενὶ, ἐν νόω ἔχων ἀντικαταστήσειυ ἄλλα

πριάμενος. καὶ ου γαρ ἔλαθε τους Απολλωνιητας ταυταγενόμενα, ἀλλ' ῶς ἐπυθοντο, υπαγαγόντες μιν υπὸ δικαστηριον κατέκριναν, ῶς την φυλακὴν κατακοιμήσαντα, τῆς ὀψιος στερηθηναι. . ἐπεί τε δὲ τον μηνιον ἐξετυφλωσαν, αὐτίκα μετὰ ταυτα ουτε πρόβατά σφι ἔτικτεο υτε γη ἔφερε ομοίως καρπόν. πρόφαντα δέ σφι ἔν τε Λωδώνη καὶ ἐν Θελφοῖσι ἐγίνετο. ἐπεί τε ἐπειρώτεον τους προφητας τὸ αἴτιον του παρεόντος κακοῶ, οἱ δὲ αυ-τοωι ἔφραζον, ὁτι αδίκως τον φύλακον τῶν ἱρῶν προβάτων μηνιον τῆς ἴψιος ἐστέρησαν ' αυτοὶ γαρ επο μῆσαι τοὐς λυκους, ου πρότερόν τε παύσεσθαι τιμωoέοντες ἐκείνω πρὶν ῆ δίκας δῶσι τῶν ἐποίησαν ταυτας, τὰς ἰν αυτὸς ἔληται καὶ δικαιοῖ ' τουτων δὲ τελεομένων αυτοὶ δώσειν μηνίω δόσιν τοιαυτην, τὴν πολλούς μιν 94 μακαριέειν ἀνθρώπων ἔχοντα. N μὲν χρηστήρια ταλάσφι ἐχρήσθη, οἱοἈπολλωνιῆται απόρρητα ποιησάμενοι προέθεσαν τῶν αστῶν ἀνδράσι διαπρῆξαι. οἱ δέ σφι δι

352쪽

πρηξαν ἀδε ' κατημένου μηνίου ἐν θώκω ἐλθόντες οἱ παρίζοντο καὶ λόγους αλλους ἐποιεsντο, ἐς ο κατέβαινον συλλυπεύμενοι τῶ πάθεῖ. ταύτη δε υπάγοντες εἰρώτεον τίνα δίκην αν ἔλοιτο, εἰ ἐθέλοιεν 'Aπολλωνιηται δωκας -οστηναι δώσειν τῶν ἐποίησαν. ὁ δε Ουκ ἀκηκοὼς το θεοπρόπιον εἶλετο εἴπας, εἴ τίς οἱ δοίη αγρο , τῶν ἀστῶν Ουνομάσας τοῖσι ηπίστατο εἶναι καλλίστους δύο κληρους τῶν ἐν τη 'Aπολλωνίη, καὶ οἴκησιν προς το τοισι την ηδεε καλλίστην ἐοsσαν τῶν εν τῆ πόλι. το των δε ἔφη ἐπηβολος γενόμενος τοs λοιπos αμηνιτος εἶναι , καὶ δίκην οἱ ταυτην ἀποχραν γενομενην. καὶ ὁ μεν ταυτα ἔλεγε, οἱ δὲ πάρεδροι εἶπαν ὐπολαβόντες ' Εὐηνιε, ταύτην δίκην Ἀπολλωνιηται της ἐκτυφλώσιος ἐκτίνουσί τοι κατὰ τα θεοπρόπια τα γενόμενα. O μὲν δη προς ταμ τα δεινὰ ἐποιέετο, ἐνθεὐτεν πυθόμενος τον πάντα λόγον, ως ἐξαπατηθεὶς, οἱ δὲ πριάμενοι παρὰ τῶν ἐκτημε- νων διδουσί οἱ τα εῖλετο. καὶ μετὰ ταυτα αὐτίκα ἔμφυτον μαντικην εἶχε ἄστε καὶ οὐνομαστὸς γενέσθαι.

ύτου δὴ ὁ - ονος ἐὰν παῖς τού μηνίου ἀγόν- 95των Κορινθίων ἐμαντεύετο τy στρατιρ. ηδη δε καὶ τόδε ηκουσα, ῶς ὁ Λη ονος ἐπιβατευων του μηνίου Ουνόματος ἐξελάμβανε ἐπὶ την Ἐλλάδα ἔργα, ουκ ἐὰν Εὐη

νίου παῖς.

ῖσι δὲ Ελλησι ῶς ἐκαλλίρησε, ἀνῆγον τὰς νέας κει της φλου προς την Σάμον. ἐπεὶ δὲ ἐγένοντο της Σαμίης προς Καλάμοισι, οἱ μὲν uinos ὁρμισάμενοι κατὰ τὸ μαῖον το ταύτη παρεσκευάζοντο ἐς ναυμαχίην, οἱ δὲ Πέρσαι πυθόμενοί σφεας προσπλώειν ἀνηγον καὶ αυτοὶ προς την ηπειρον τὰς νέας τὰς ἄλλας, τὰς δὲ Φοι- ωίκων ἀπηκαν ἀποπλώειν βουλευομένοισι γάρ σφι ἐδόκεε ναυμαχίην μη ποιέεσθαι ' ου γαρ ῶν ἐδόκεον ὁμοῖοι εἶναι ἐς δὲ την ηπειρον ἀπέπλωον, ὁκως ωσι υπὸ τον

353쪽

κελευσαντος Ξέρξεω καταλελειμμένος του αλλου στρατουγωνίην ἐφυλασσε. τοs πλῆθος μὲν ἡν ἔξ μυριάδες, ἐστρα-

γεε δε αυτos Τιγράνης κάλλεῖ τε καὶ μεγάθεῖ υπε φέρων Περσέων. υπὸ τομον μὲν δη τον στρατὀν ἐβουλευσαντο καταφυγόντες οἱ τοs ναυτικου στρατηγοὶ ἀνειρυσαι τὰς νέας καὶ περιβαλέσθαι ερκος, ἔρυμα των νεῶν 97 καὶ σφέων αυτῶν κρησφυγετον. δευτα βουλευσάμενοι

ἀνήγοντο. ἀπικόμενοι δὲ παρὰ τὰ των Ποτνιέων ἱρον τῆς Μυκάλης ἐς Γαίσωνά τε καὶ Σκολοπόεντα, τη Θήμητρος Ελευσινόης ἐστὶ ἱρὸν, τὸ Φίλιστος ὁ Πασικλέος ἱδρυσατο

Νείλεω τῶ Κόδρου ἐπισπόμενος ἐπὶ Μιλήτου κτιστυν, ἐμαυτα τάς τε νέας ἀνείρυσαν καὶ περιεβάλοντο ερκος καὶ λίθων καὶ ξέλων, δένδρεα ἐκκόψαντες Oερα, και σκόλοπας περὶ τὀ ῆρκος κατέπηξαν. καὶ' παρεσκευάδατοῶς πολιορκησόμενοι καὶ ῶς νικήσοντες. ἐπ' ἀμφότερα ἐπιλεγόμενοι γὰρ παρεσκευάδατο.

98 οἱ δε Ελληνες ώς ἐπυθοντο Οἰχωκότας τοὐς βαρβάρους ἐς την ῆπειρον, ειθοντο ες ἐκπεφευγότων, ἐν ἀπορίη τε εἴχοντο o τι ποιέωσι, εἴτε ἀπαλλάσσωνται ὀπίσω εἴτε καταπλώωσι ἐπ' Ἐλλησπόντου. τέλος δ' ἔδοξε τοὐτων μὲν μηδέτερα ποιέειν, ἐπιπλώειν δε ἐπὶ την μεμρον. παρασκευασάμενοι ἄν ἐς ναυμαχίην καὶ αποβάθρας καὶ τὰ ἄλλα oσων ἔδεε ἔπλωον ἐπὶ της Μυκάλης. ἐπεὶ ἀγχω τε ἐγίνοντο του στρατοπέδου καὶ οὐδεὶς ἐφαίνετο σφι ἐπαναγόμενος, ἀλλα -- νέας ἀνειλκυσμένας ἐσωτου τείχεος, πολλὸν δε πεζὸν παρακεκριμένον παρὰ τον αἰγιαλὸν, ἐμαυτα πρῶτον μεν ἐν τῆ νηὶ παραπλώων, ἐγχρίμψας τῶ αἰγιαλῶ τὰ μάλιστα, Λευτυχίδης υπὀ κήρυκος προηγόρευε τοῖσι γωσι λέγων ' υνδρες γωνες, οσοι ἡμέων τυγχάνουσι ἐπακουοντες, μάθετε τὰ λέγω ' πάντως γὰρ Ουδὲν συνήσουσι Πέρσαι τῶν ἐγὼ υμῖν ἐντέλλω

354쪽

μαι. ἐπεὰν συμμίσγωμεν, μεμνῆσθαί τινα χρὴ ἐλευθερίης μεν πάντων πρῶτον, μετὰ δε του συνθήματος βης καὶ τάδε ἴστω καὶ ὁ μη ἐπακούσας υμέων προς του ἐπακούσαντος. βυτὸς δε ουτος ἐων τυγχάνει νόος του πρηγματος καὶ ὁ Θεμιστοκλέος ὁ ἐπ' 'Αρτεμισω. η γὰρ δηλαθόντα τὰ ἐήματα τοὐς βαρβάρους ἔμελλε τοὐς Ιωνας

πείσειν, η ἔπειτεν ἀνενειχθέντα ἐς τοὐς βαρβάρους ποιήσειν ἀπίστους τοῖσι Ἐλλησι. Λευτυχίδεω δὲ ταυτα υπ- sqθεμένου δεύτερα δη τάδε ἐποίευν οἱ Ἐλληνες προσσχόντες τὰς νέας ἀπέβησαν ἐς τον αἰγιαλόν. καὶ Ουτοιμεν ἐτάσσοντο, οἱ-Πέρσαι ῶς εἶδον τοὐς Ἐλληνας παρασκευαζομένους ἐς μάχην καὶ τοῖσι 'γωσι παραινέσαντας, τομο μὲν μονοήσαντες τοὐς Σαμίους τὰ Ἐλλη- νων φρονέειν ἀπαιρέονται τὰ ὁπλα. οἱ γὰρ ων Σάμιοι ἀπικομένων 'Aθηναίων αἰχμαλώτων ἐν τῆσι νηυσὶ των βαρβάρων,- τοῖς ἔλαβον ἀνὰ την 'Aττικην λελειμμένους οι Σέρξεω, τούτους λυσάμενοι πάντας ἀποπέμπουσι ἐποδιάσαντες ἐς τὰς Ἀθήνας ' των εῖνεκεν οὐκ ηκιστα υπ ψίην εἶχον, πεντακοσίας κεφαλὰς των Σέρξεω πολεμίων λυσάμενοι. τομο δὲ τὰς διόδους τὰς ἐς τὰς κορυφὰς τῆς Μυκάλης φερούσας προστάσσουσι τοῖσι Μιλησίοισι φυλάσσειν ῶς ἐπισταμένοισι δῆθεν μάλιστα την χώρην. ἐποίευν δε τούτου εῖνεκεν, ἶνα ἐκτὸς τοs στρατοπέδουωσι. τούτους μὲν γάνων, τοῖσι καὶ κατεδόκεον νεοχμὸν αν τι ποιέειν δυνάμιος ἐπιλαβομένοισι, τρόποισι τοι τοισι προεφυλάσσοντο οἱ Πέρσαι, αὐτοὶ δὲ συνεφόρησαν

τὰ γέρρα ἔρκος εἶναί σφι. Nς δὲ ἄρα παρεσκεύαστο τοῖσι 100 Ελλησι, προ ἴσαν προς τοὐς βαρβάρους. ἰομι δέ σφι φήμη τε ἐσέπτατο ἐς τὰ στρατόπεδον καν καὶ κηρυκήων

ἐφάνη ἐπὶ τῆς κυματωγῆς κείμενον. ἡ δὲ φήμη διῆλθέ

σφι ἀδε, ῶς οἱ Ἐλληνες την Μαρδονίου στρατιὴν νι- κωεν ἐν Βοιωτοῖσι μαχόμενοι. δῆλα δὴ πολλοῖσι τεκμη-

355쪽

ΗΕROD0ΤIρχισί ἐστι τὰ θεῖα τῶν πρηγμάτων, εἰ καὶ τότε τῆς αυ- τῆς ἡμερης συμπίπτοντος. του τε ἐν Πλαταιῆσι καὶ του ἐν Μυκάλη μέλλοντος ἔσεσθαι τρώματος φήμη τοῖσι Ἐλλησι τοῖσι ταυτη ἐσαπίκετο, ῶστε θαρσῆσαί τε την στρατιὴν πολλῶ μὰλλον καὶ ἐθέλειν προθυμότερον κινδυ- 101 νευειν. Καὶ τόδε ἔτερον συνέπεσε γενόμενον, Θήμητρος τεμένεα Ελευσινίης παρὰ ἀμφοτέρας τὰς συμβολὰς εἶναι.

καὶ γὰρ δη ἐν τῆ Πλαταιίδι παρ' αυτὸ το Θημητριου ἐγλνετο, ως καὶ πρότερόν μοι είρηται, ἡ μάχη, καὶ ἐν Μυκάλη ἔμελλε ώσαυτως ἔσεσθαι. γεγονέναι δὲ νίκην τῶν μετὰ Παυσανίεω Ἐλλήνων ὀρθῶς σφι ἡ φήμη συνέβαινε ἐλθουσα. τὰ μὲν γὰρ ἐν Πλαταιῆσι πρωὶ ἔτι τῆς ἡμέρης ἐγίνετο, τὸ δὲ ἐν Μυκάλη περὶ δειλην. ἔτι δὲ τῆς αυτῆς

ὴμέρης συνέβαινε γίνεσθαι μηνός τε του αυτοs, χρόνωου πολλῶ σφι sστερον δῆλα αναμανθάνουσι ἐγένετο. ἐν δὲ ἀρρωδίη σφι πρὶν την φήμην ἐσαπικέσθαι, ουτι περὶ σφέων αυτῶν ουτω, ως τῶν Ἐλλήνων, μὴ περὶ Μαρδο-

νω πταίση ἡ Ἐλλάς. ῶς μέντοι ἡ κληδὼν αὐτη σφι ἐσμπτατο, μὰλλον τι καὶ ταχύτερον την πρόσοδον ἐποιευν-τo. οἱ μὲν δη Ἐλληνες καὶ οἱ βάρβαροι ἔσπευδον ἐς την μάχην, ως σφι καὶ αἱ νῆσοι καὶ ὁ Ελλήσποντος ἀεθλα

προεκέετο.

Iae Τοῖσι μέν νυν Ἀθηναίοισι καὶ τοῖσι προσεχέσι τουτοισι τεταγμένοισι μέχρι κου τῶν ἡμισέων, ἡ οδὸς ἐγλωετο κατ αἰγιαλόν τε καὶ ἄπεδον χῶρον, τοῖσι δὲ Λακεδαιμονίοισι καὶ τοῖσι ἐπεξῆς τουτοισι τεταγμένοισι κατά τε χαράδρην καὶ ουρεα. ἐν ω δὲ οἱ Λακεδαιμόνιοι περιήχαν, ουτοι οἱ ἐπὶ τῶ ἐτέρω κέρεῖ ἔτιJ καὶ δὴ ἐμάχοντο. εις μέν νυν τοῖσι Πέρσρσι ὁρθια ἡν τὰ γέρρα, ήμυνοντό τε καὶ ουδὲν ἔλασσον εἶχον τῆ μάχη, ἐπεί τε τῶν Ἀθηναίων καὶ τῶν προσεχέων ὁ στρατὸς, ὁκως εωυτῶν γένηται τὸ ἔργον καὶ μὴ Λακεδαιμονίων, παρακελευσά-

356쪽

LI B. IX. C A P. 100 - 104.

μενοι ἔργου εἴχοντο προθυμότερον, ἐνθεμεν ήδη ἔτεροιολο τὸ πρῆγμα. διωσάμενοι γὰρ τα γέρρα ουτοι φερόμενοι ἐσέπεσον ἁλέες ἐς τοὐς Πέρσας, οἱ δῆ δεξάμενοι καὶ χρόνον συχνὸν αμυνόμενοι τέλος ἔφευγοτ ἐς τὀ τεῖχος. 'Aθηναῖοι δὲ καὶ Κορίνθιοι καὶ Σικυώνιοι καὶ 'οιζήνιοι ουτοι γὰρ ἡσαν ἐπεξῆς τεταγμένοι) συνεπισπό- μενοι συνεσέπιπτον ἐς τὀ τεῖχος. λ δε καὶ τὀ τιῖχος ἀραμρητο, ουτ' ἔτι προς αλκὴν ἐτράποντο οἱ βάρβαροι, προς φυγήν τε ἡρμέατο οἱ ἄλλοι πλὴν Περσέων. ουτοι δε κατολίγους γινόμενοι ἐμάχοντο τοῖσι αἰεὶ ἐς τὸ τεῖχος ἐσπέπτουσι Ἐλλήνων. καὶ των στρατηγώ των Περσικῶν δύομεν ἀποφεύγουσι, δύο δὲ τελευτῶσι ' 'Αρταυντης μεν και θαμίτρης τos ναυτικos στρατηγέοντες ἀποφεύγουσι,

Μαρδόντης δὲ καὶ ὁ τοs πεζοs στρατηγὸς Tιγράνης μαχόμενοι τελευτῶσι. Ἐτι δὲ μαχομένων τῶν Περσέων ἀπί- 103κοντο Λακεδαιμόνιοι καὶ οἱ μετ' αυτῶν καὶ τὰ λοιπὰ συνδιεχείριζον. ἔπεσον δὲ καὶ αυτῶν τῶν Ἐλλήνων συχνοὶ ἐμαυτα, αλλοι τε καὶ Σικυώνιοι καὶ στρατηγὸς Περίλεως. τῶν δὲ Σαμίων es στρατευόμενοι ἐόντες τε ἐν τῶ στρατοπέδω τῶ Μηδικω καὶ ἀπαραιρημένοι τὰ οπλα ῶς εἶδον αὐτίκα κατ' ἀρχὰς γινομένην ἐτεραλκέα την μάχην, ἔρδον ὁσον ἐδυνέατο, προσωφελέειν ἐθέλοντες τοῖσι Ελλησι. Σαμίους δὲ ἰδόντες οἱ ἄλλοι 'γωνες ἄρξαντας, ουτωδη καὶ αυτοὶ ἀποστάντες απὸ Περσέων ἐπέθεντο τοῖσι βαρβάροισι. Μιλησίοισι δὲ προσετέτακτο μὲν τῶν Περ- 10

σέων τὰς διόδους τηρεῖν, σωτηρίης εῖνεκέν σφι, ῶς ἐν ἄρα σφέας καταλαμβάνη οἱά περ κατέλαβε, ἔχοντες ηγεμόνας σώζωνται ἐς τὰς κορυφὰς τῆς Μυκάλης ' ἐτάχθησαν μέν νυν ἐπὶ τομο τὸ πρῆγμα οἱ Mιλήσιοι τούτου τεεῖνεκεν καὶ ὀνα μη παρεύντες ἐν τῶ στρατοπέδω τι νεοχμὸν ποιέοιεν, οἱ δὲ παν τὸ ἐναντίον του προστεταγμένου ἐποίεον, ἄλλας τε κατηγεόμενοί σφι οδοὐς φεύγουσι,

357쪽

HERODOTI αῖ δη ἔφερον ἐς τοὐς πολεμίους, καὶ τελος αυτοί σφι ἐγίνοντο κτείνοντες πολεμιώτατοι. ουτω δη το δευτερον

105 γωνίη απὸ Περσέων ἀπέστη. - δε ταύτη τη μάχη Ἐλ- λήνων ἡρίστευσαν Ἀθηναῖοι, καὶ 'Aθηναίων Ἐρμόλυκος ὁ Εὐθύνου, ἀνὴρ παγκράτιον ἐπασκήσας. sτον δε του

μόλυκον κατελαβε υστερον τούτων, πολεμου ἐόντος 'Aθηναίοισί τε καὶ Καρυστίοισι, ἐν Κυρνω τῆς Καρ-

στίης χώρης ἀποθανόντα ἐν μάχη κέεσθαι ἐπὶ Γεραιστῶ μετὰ in Ἀθηναίους Κορίνθιοι καὶ 'οιζήνιοι καὶ Σικυώνιοι ἡρίστευσαν. 106 Ἐπείτε δε κατεργάσαντο οἱ Ἐλληνες τοὐς πολλοὐς, τοὐς μεν μαχομένους, τοὐς δε καὶ φλγοντας των βαρβάρων, τὰς νέας ἐνέπρησαν καὶ τὸ τεῖχος ἄπαν, την ληχν προεξαγαγόντες ἐς τον αἰγιαλὸν, καὶ θησαυρούς τινας χρημάτων εὐρον. ἐμπρήσαντες δὲ τὸ τεῖχος καὶ τὰς νέας ἀπέπλωον. ἀπικόμενοι δὲ ἐς Σάμον οἱ Ελληνες εβουλεύοντο περὶ ἀναστάσιος τῆς γωνίης, καὶ ὁκῖ χρεῶν ε' τῆς Ελλάδος κατοικίσαι της αυτοὶ ἐγκρατέες ησαν, την δὲ γωνίην ἀπεῖναι τοῖσι βαρβάροισι. αδύνατον γὰρ ἐφαμνετό σφι εἶναι λυτούς τε γώνων προκατῆσθαι φρουρέοντας τον πάντα χρόνον, καὶ ἐωυτῶν μὴ προκατημμυων Ιωνας οὐδεμίαν ἐλπίδα εἶχον χαίροντας προς τῶν Περσέων ἀπαλλάξειν. προς ταλα Πελοποννησίων μὲν τοῖσι ἐν τέλεῖ ἐουσι ἐδόκεε τῶν μηδισάντων ἐθνέων τῶν Ἐλληνικῶν τὰ ἐμπόρια ἐξαναστήσαντας θοῶναι την χωθρην Ἱωσι ἐνοικῆσαι, Ἀθηναίοισι δὲ οὐκ ἐδόκεε αρχὴν γωνίην γενέσθαι ἀνάστατον, ουδε Πελοποννησίοισι τῶν σφετέρων ἀποικιέων βουλεύειν. ἀντιτεινόντων δὲ τούτων προθύμως εἶξαν οἱ Πελοποννήσιοι. καὶ Ουτω δη Σαμίους τε καὶ δίους καὶ Λεσβίους καὶ τοὐς ἄλλους νησιώτας, οῖ ἔτυχον συστρατευόμενοι τοῖσι Ελλησι, ἐς το συμμαχικὸν ἐποιήσαντο, πίστι τε καταλαβόντες καὶ ὁ

358쪽

κίοισι ἐμμενέειν τε καὶ μη αποστήσεσθαι. τούτους δε καταλαβόντες ὁρκίοισι ἔπλωον τὰς γεφυρας λύσοντες ' ἔτι γὰρ ἐδόκεον ἐντεταμένας ευρήσειν. ουτοι μὲν δη - 107Eλλησπόντου ἔπλωον, των δὲ ἀποφυγόντων βαρβάρων ἐς τὰ ἄκρα τε τῆς Μυκάλης κατειληθέντων, ἐόντων οὐ πολλῶν, ἐγίνετο κομιδὴ ἐς Σάρδις. πορευομενων δὲ κατ'

oδὸν Μασίστης ο Θαρείου παρατυχὼν τῶ πάθες τῶ γεγονότι τον στρατηγὀν Ἀρταυντην ἔλεγε πολλά τε καὶ κακὰ, ἄλλα τε καὶ γυναικὸς κακίω φας αυτὸν εἶναι τοι- αμα στρατηγήσαντα, καὶ ἄξιον εἶναι παντὸς κακοs τον βασιλέος οἶκον κακώσαντα. παρὰ δε τοῖσι Πέρσῖσι γυναικὸς κακίω ἀκοsσαι δέννος μεγιστος ἐστι. ὁ δὲ ἐπεὶ πολλὰ ηκουσε, δεινὰ ποιεύμενος σπῆται ἐπὶ τον Μασίστην τον ἀκινάκεα ἀποκτεῖναι ἐθέλων. καί μιν ἐπιθέοντα φρασθεὶς Σειναγόρης ὁ Πρηξίλεω ἀνὴρ Ἀλικαρνη- σευς, ἔπισθε εστεὼς αυτοs Ἀρταυντεω, αρπάζει μέσον καὶ ἐξαείρας παίει ἐς την γην ' καὶ ἐν τουτω οἱ δορυφόροι οἱ Μασίστεω προέστησαν. ὁ δὲ Σειναγόρης ταῶτα ἐργάσατο χάριτα αυτῶ τε Μασίστη τιθέμενος καὶ Σέρξη, ἐκσώζων τον ἀδελφεὸν τον ἐκείνου ' καὶ διὰ τομο τὸ ἔργον Σειναγόρης Κιλικίης πάσης ήρξε δόντος βασιλεος.

των δε κατ οδὸν πορευομενων ουδὲν ἔτι πλέον ἐγένετο

τουτων, ἀλλ' ἀπικνέονται ἐς Σάρδις. ἐν τῆσι Σάρδισι ἐτυγχανε ἐὼν βασιλεὐς ἐξ ἐκείνου τοs χρόνου, ἐπείτε ἐξ 'Aθηνέων προσπταίσας τῆ ναυμαχίη φυγὼν ἀπίκετο. υ δὴ ἐν τῆσι Σάρδισι ἐὼν ἄρα ῆρα τῆς Μασί- 108στεω γυναικὸς, ἐούσης καὶ ταύτης ἐνθαsτα. ως δέ οἱ προσπέμποντι οὐκ ἐδύνατο κατεργασθηναι, ουδὲ βίην προσέφερε προμηθεόμενος τον ἀδελφεὸν Μασίστην τώυ- τὸ δὲ τοὐτο εἶχε καὶ την γυναῖκα ευ γὰρ ἡπίστατο βίης ου τευξομένη , ἐνθαλα δὴ Σέρξης ἐργόμενος των ἄλλων πρήσσει τον γάμον τοsτον τῶ παιδὶ τῶ Minos Θα-

- 22

Diuiligo 1 by Corale

359쪽

ρείω, θυγατέρα τῆς γυναικὸς ταυτης καὶ Μασίστεω, δωκέων αυτὴν μῆλλον λάμψεσθαι ἐν ταλα ποιήσn. ἁρμόσας δε καὶ τὰ νομιζόμενα ποιήσας ἀπήλαυνε ἐς Σουσα. ἐπεὶ δε ἐκεῖ τε ἀπίκετο καὶ ἡ γετο ἐς λυτοs Λαρείφτην γυναῖκα, ουτω δὴ τῆς Μασίστεω μὲν γυναικος ἐπέπαυτο, ὁ δε διαμειψάμενος ξρα τε καὶ ἐτυγχανε τῆς is ρείου μεν γυναικος, Μασίστεω δὲ θυγατρός osνομα δεI09 τῆ γυναικὶ ταυτη ἰν Ἀρταυντη. μόνου δε προῖόντος ἀνάπυστα γίνεται τρόπω τοιῶδε ἐξυφήνασα υμηστρις ἡ Σχξεω γυνὴ φῆρος μέγα τε καὶ ποικίλον καὶ θέης ἄξιον διδοῖ Σέρξη. ὁ δὲ ἡσθεὶς περιβάλλεται τε καὶ ἔρχεται παρὰ την Ἀρταύντην. ἡσθεὶς δὲ και ταύτη, ἐκέλευσε αυ-

τὴν αἰτῆσαι ο τι βουλεταί οἱ γενέσθαι αντι των αυτ' υπουργημένωW πάντα γὰρ τεύξεσθαι αἰτήσασαν. τῆ δὲ κακῶς γὰρ ἔδεε πανοικίη γενεσθαι, προς ταυτα Et πε

ἐρξη' Λώσεις μοι το ἄν σε αἰτήσω; ὁ δε, πῆν μῶλλον δοκέων ἐκείνην αἰτῆσαι υπισχνέετο και ἄμοσε. η δε, ως ωμοσε, ἀδεῶς αἰτέει το φῆρος. θρξης δε παντοῖος θί- νετο ου βουλόμενος δοsναι, κατ ἄλλο μεν ουδεν, φοβεόμενος δὲ Ἀμηστριν, μὴ καὶ πριν κατεικαζούση τὰ γινόμενα ουτω ἐπευρεθη πρησσων ' αλλα πολις τε ἐδιδου και

χρυσὸν ἄπλετον καὶ στρατὸν, τos ἔμελλε ουδεὶς ἄρξειν ἀλλ' ἡ ἐκείνη Περσικὸν δε κάρτα ὁ στρατὸς δῶρον. ἀλλ' ου γὰρ ἔπειθε, διδοῖ τό φαρος. ἡ δε περιχαρὴς ἐουσα τφI10 δωρω ἐφόρεέ τε και ἡγάλλετο. καὶ ἡ ' μηστρις πυνθάνετὰ μιν ἔχουσαν, μαθουσα δε τὸ ποιευμενον τῆ μεν γυναικὶ ταυτη ο- ευε ἔγκοτον, ἡ δε ἐλπίζουσα τὴν μντέρα αυτῆς εἶναι αἰτίην κάὶ ταυτα ἐκείνην πρήσσειν, τῆ Μασίστεω γυναικὶ ἐβουλευε ὁλεθρον. φυλάξασα δὲ τον ἄνδρα τον λυτῆς αρξην βασιλήῖον δεῖπνον προτιθέμενον τομο δε τὸ δεῖπνον παρασκευάζεται ἄπαξ τοvἐνιαυτοs, ἐν ἡμερn τῆ ἐγενετο βασιλευς Οἴνομα δὲ τῶ

360쪽

LIB. IX. CAP. 108 - III.

δείπνω τουτω Περσιστὶ μεν τυκτὰ, κατὰ δὲ την Ἐλλη- νων γλῶσσαν τέλεον ' τότε καὶ την κεφαλην σμῆται μοὐ-

νον βασιλευς καὶ Πέρσας δωρέεται , ταύτην δη την ἡμμρην φυλάξασα η υμηστρις χρηῖζει τοs Σέρξεω δοθῆναί

οἱ την Μασίστεω γυναῖκα. ὁ δὲ δεινόν τε καὶ ἀνάρσιον ἐποιέετο τουτο μεν ἀδελφεοs γυναῖκα παραδοsναι, τομοδὲ ἀναιτίην ἐοῶσαν τοs πρήγματος τούτου ' συνηκε γὰρ του εινεκεν εδεετο. πλος μέντοι ἐκείνης τε λιπαρεούσης III καὶ ωπὸ τοs νόμου ἐξεργόμενος, ὁτι ἀτυχῆσαι τον χρη ζοντα ου σφι δυνατόν ἐστι βασιληχυ δείπνου προκειμμνου, κάρτα δη ἀέκων κατανεύει, καὶ παραδοὐς ποιέειωδε' την μὲν κελεύει ποιέειν τὰ βούλεται, ὁ δὲ μεταπεμψάμενος τον ἀδελφεὸν λέγει τάδε ' Μασίστα, συ εις

Θαρείου τε παῖς καὶ ἐμὸς ἀδελφεὸς, πρὸς δ' ἔτι τούτοισι καὶ εἶς ἀνὴρ αγαθός. γυναικὶ δὲ ταμη τῆ νυν συνοικέεις μὴ συνοίκεε, αλλά τοι ἀντ αυτῆς ἐγὼ δίδωμι θυγατέρα την ἐμήν. ταύτη συνοίκεε ' την δὲ νsν ἔχεις, ου γὰρ δοκέει ἐμοὶ, μὴ ἔχε γυναῖκα. ὁ δὲ Μασίστης ἀποθωυμάσας τὰ λεγόμενα λέγει τάδε Q δέσποτα, τίνα μοι λόγον λέγεις ἄχρηστον, κελεύων με γυναῖκα, ἐκ τῆς μοι παῖδες νεηνίαι τέ εἰσι τρεῖς καὶ θυγατέρες, των καὶ συ μίαν τῶ παιδὶ τῶ σεωυτου ἡγάγεο γυναῖκα, αυτή τέ μοι κατὰ νόον τυγχάνει κάρτα ἐοῶσα, ταύτην με κελεύεις μετέντα θυγατέρα την σεωυτοs γῆμαι; ἐγώ δὲ . βασιλευ, μέγα μὲν ποιευμαι ἀξιεύμενος θυγατρος τῆς σῆς, ποιήσω μέντοι τούτων ουδέτερα. συ δὲ μηδαμῶς βιῶ πρήγματος τοι-

Ουδε δεόμενος ' αλλὰ τῆ τε σῆ θυγατρὶ ἀνὴρ ἄλλος φαρονήσεται ἐμεs ουδὲν ἔσσων, ἐμέ τε μ γυναικὶ τῆ ἐμησυνοικέειν. Ο μὲν δὴ τοιούτοισι αμείβεται, Σέρξης δὲ

θυμωθεὶς λέγει τάδε Ουτω τοι, Μασίστα, πέπρηκται.ουτε γὰρ ἄν τοι δοίην θυγατέρα τὴν ἐμὴν γῆμαι, οὐτε ἐκείνη πλεμα χρόνον συνοικήσεις, ῶς μάθης τὰ διδό-