Corpus scriptorum historiae Byzantinae. Editio emendatior et copiosior, consilio B.G. Niebuhrii C.F. instituta, opera eiusdem Niebuhrii, Imm. Bekkeri, L. Schopeni, G. et L. Dindorfiorum aliorumque philologorum parata Ioannis Cantacuzeni ... Historiar

발행: 1828년

분량: 603페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

I 6 a

A.C. προφώσεων προς πόλεμον ευπορεῖν, εἰ--τα η - αυτὸς εἰρηκας, ἁ βασιλευς λυσιτελεῖν ελη ιζόμον, ειπον αν ἐνδοιάσας μηδέν' επειδη δε αμα τε δικαια καὶ τρο κοινωσυμφέροντα Ῥωμαιων και προς ευδοξιαν ουδενὸς δευτερα σαυτω τε εἰρηκας και ημῖν, Θεφ τω των αγαθων θαρροσαν-5τες ἐφήρω, εις εργα προαζωμεν τους λόγους ' Tοιαυτα ι ἐν καὶ ὁ μέγας δομωτικος εἶπεν ἐπιτραπεῖς δὲ καὶ ὁ πρωτο- . P. 101 στράτωρ ἁ δοκεῖ συμφέροντα εἰΠεῖν, δετον μὲν ειρῆνον ὐς .

παειν καὶ λυσιτελ ἐς 4μῖν τε καὶ του κοινω Ῥωμαίων παντιουδ' ἄν αυτὰς ἀρνηθει ν, μη καὶ οἴεσθαι καὶ πεπεῖσθαι roεῖπε παρ' υμῶν. τοιαυτην μέντοι οῖαν αυτὰς ειρηκας γενέσθαι,

βασιλευ, ουδὲ υπονοῆσαι ποτε ομολογῶ. ἐλογιζόμην γὰρ ὁτιπρος οἶς κατείχομεν πρότερον καi ἐκ τῶν νυν προσχωρησάντων οὐκ ολιγα κατασχόντες, τὰς επὶ τη ειρήνη ποιῆσομεν

σπονδάς. διὸ καi προθυμια συν πολλη τῶv περi τῆς ειρήνης εἰχόμον λόγων - επειδὴ δέ σοι ουτω βέλτιον δοκεῖ, καμοῖ πλ

άσων. διόπερ εἰ καὶ αυτὰς ετέρως ἐλογιζόμον εσεσθαι τον εἰρήνην, ἀλλ' επειδὴ νυνὶ σοῖ τουτον τον τρόπον δοκεῖ, ώς ἄνα o

tiυτὸς βέλτιον ἡγη τελεισθω.'' τοιαῖτα καἰ πρωτοστράτορος εἰπόντος, ευχαριστήσας ὁ βασιλευς ἐπυ3θάνετο τῶν ἄλλων. ἐπισχόντες dὸ μικρὸν, ,,παρὰ σοῖ τὴν εξουσιαν, εφασαν, εἶναι του πράττειν' δεσπότης δὲ ἄν, ἁ βούλει πρῶττε.'' τὴν τομoportet, dispiciendum , Pro pacto inviolabilis permaneat: ne Hirsum

occasiones armoraim renovandorum exoriantur. Si aliud quam abale dictum est, utuo arbitrarer, non dubitassem id in medium asserete. Sed qtionia in et iusta, et Romanoruni conani lini frugi sera, et tu i nobisque gloriosissima disserti isti, Deo bonoruni Praosiclo freti, ad opus versa conseremus. Haec Inagitus domesticus: secura luna suom et Prolostrator, quotl Putaret lare e re pul,lica eloqtiemii copia lacta : Paceni, in litit, uobis totique irnperio Romano honaria ac salutarem mo. iii dicare et ita a Vobis persuastarn esse, hali l iniiciabor: talem autem. conficiendam esse, citialem tu imperator descripsisti, nunquam In suspicatiim confiteor. Mecum enim cos itabain , nos ad ea, qtiae prius tenebamiis, recenti accessione tacta, pacis socci iis ictiiros. Unde aliis de ea clisserentibus eii pidissinae auscilitabam. Ceteriina quia haec via tibi magis probatur, niihi quoque tit Probetiir, Prorsiis necesse est. Ex quo nam i re nil auctoritatem tuam me contilli, sic me institui, ut tecum vivere iuxta ac Inori non recusem. Quare etsi aliter pacem conse-etunt iri ratiocinabar. nihilo minus cum haec ilia mens sit hodie,

quod quod rectius censes, id fiat sane. Iinperator protostratori liaee prolocuto gratias egit et alios interrogavit. Qui post aliquam moram respondemut, cum donatuus sit, in manu eius esse facere

202쪽

αυτην ἀπολογίαν οὐ πεισθέντες τοῖς εἰρημένοις,. QA' A. i3aa δῶς μαλλον ειπον διατεθέντες. ὁ μέντοι βασιλευς την ἀπολ

Παν Ο, τι νοεῖ υποκρινάμενος ἀγνοειν, ευχαριστησας και αυ-Cτας, διέλυσε την ἐκκλησιαν. ἐζ ἐκείνης δε και εἰς εβδόμην 5ομήραν ο βασιλευς του μεγάλω δομεστι κω αμα καἰ πρωτοσΤράτορι τους τε εν τέλει καὶ τους λογάδας πειθοντες τος στρατιας, και δι' αυτῶν απαν το πληθος, ἷσχυσαν μὀλις ευπαρ δεκτον πασι την επι τοῖς ειρημένοις εἰρηνον καταστησαι. εζον μὲν οὐν καἰ βασιλεῖ συν ὀλιγοις των επιφανῶν τισι την ειθζ-

roνην κυρουν, ἐδόκει δὲ βέλτιον γενεσθαι φοφl κοινῆ. καὶ δια

λγ. ' εἰ δ' ἐκεκυρωτο παρὰ πύντων, τον του ἄγιου Dορους πρῶτον, οστις καὶ ἐπρέσβευε τότε, μετακαλεσάμενος ὁ βασιλευς, ,,τον μεν προς τον εἰρονον ενστασιν'' εἶπε ,,της 25 στρατιῆς, την τε ημετέραν προς τουτο σπουδον καὶ τοὐς τρ V. 8a πους καὶ τὰς περινοιας, δι' ων αυτον εὐπαράδεκτον πῶσι πεπεικαμεν γενεσθαι, αυτὰς ἰδὼν ἀπαγγελεῖς τΨ ἐμῶ κυριω και βασιλεῖ Q εμου δε προς αυτὸν τοιαυτα ἐρεῖς, ῶς, μάρτυρατων εμῶν ποιουμαι λόγ ων τον πάντ' εφορῶντα οφθαλμὀναοτου θεου καi τον ἐκ τοὐ συνειδότος ἀδέκαστον κρίσιν, Ac RIMoἴτε πρότερον ουτε νυν ἐμαυτου τι σύνοιδα εἰργασμέντ οἷον αξιον ειναι σε τον εμὸν κύριον καὶ πατέρα οἴτως εκπολεμω- θηναι ποιησαι προς εμέ. . διόπερ πρότερον τε ἄμα τε ἐμνη-

σθος εἰρηνος, καὶ αυτὸς μηδὸν ἀντειπὼν μηδὲ πολυπραγμο-

quae Venet. Besponsum hoc 3 tristi animo reddideriant: non enim illos orationes commoverant. Nihilo minus imperator clii od scici,at nescire simulans, eis similiter gratias egit convenitimque solvit. Imlo iis lite ad diem scptimum ipse, maguus dormesticus Et proto- strator optimates ac selectos perque illos totam multitudinem Pacem propter rationes aute dictas amplecti Vellent, aegro induxe-riint. Et imperatori quidem cum Paucis quibusdam de nobilibus Pacem ratam sacere licebat; verum id communi suffragio fieri consultius visum est: quae causa fuit, ut res ad hune Inodum nistrar tur. 33. Pace omnium consensu accepta, praesecto Sacra Montis, vi turn apud se legati ininere fungelbatiir, accersito, imperator, quantopere exercitus paci ropiis NaVerat, luctuit, quantum Ille studium, quos modos et eomnaeuta nos adhibuerimus, atribus omnes ad eam complectendam adduceremus, ut ii te coram Victisti, donii nomeo et imperatori renutitia. Ex me vero hoc illi dicito, me deum omnia videntem incorruptumque conscientiae meae iudicium testari, neque alias, neote modo qui lquam tale desimasse, quod dominum ac parentern meum tam hostili in me odio imbuero merito. debile rit. Quanaobrem et antea ut primum pacis meminerit, me nihil

203쪽

C. i3aa θλλὰ και νομ ων ευεργετεῖσθαι, το ἐπιταγμα ἐπλῆ- ρουν το σόν' και νυν , καίτοι γε τος στρατιας πολλα δυσχεραινόντων, εφ' οἷς επεχείρουν πείθειν, ὼς ἀκριβῶς παρὰ του πρέσβεως μαθῆση, δ προστέταχας, και θ εου συναιρ ttένου, ηγαγ0ν προς πέρας. ἐν μεν ουν ταῖς ἐπι τη του προτέρου5B πολέμου καταθέσει σπονδαῖς το ἀπο χριστουπόλεως πρι λυβριας εις ἰδιαν ἀρχον περιεποιησάμην, ου δεόμενος αυ- τὀς, αλλα δι' ας ειπον αἰτιας τότε ουσας αναγκαιας. - 'i δὲ

συνιδών, ως ξ επὶ τοῖς τοιουτοις εἰρῆνο αρχὴ κατέστη δε-

ρου πολεμου' ίοι γὰρ συκοφάνται και κοινοὶ πολέμιοι καὶ τῆς ro Ῥωμαίων τυχης α φανεῖς λυμεῶνες υλης ευπορ σαντες καὶ πολλὰς αἰτιας πλασάμενοι καἰ διαβολὰς, ε ώργισαν κατ' ἐμου καὶ προς πόλεμον εζώρμησαν εβ ουδεμιῆς αἰτιας εμφανους, δεισας μο καὶ αυθες τον προτέραν μοῖραν τῆς αρχῆς ἡ και πλεῖόν τι ἰδιοποιησάμενος, ἀφορμὰς πάλιν τοῖς συκοφαν-ISCτεῖν ἐθέλουσι πrae A m , καὶ πλασάμενοι διαβολὰς, προς τον. κατ' ἐμοὐ πόλεμόν σε ἐρεθίσωσιν αυδις, οπερ ἐπαχμέστερον ἐμοὶ θανάτου ' φέρων vn ὀ τον σὴν εζουσίαν παραδίδωμι πάντα, ου πόλεις μόνον καὶ χώραν καὶ δημοοίους φόρους, αλλὰ καὶ αυτὰν εμὲ μετὰ πάντων ἄν ἄγω, καὶ τὰ απὸ τουδεχοσοὶ περi τῆς διοικήσεως πάντων μελήσει δε αστα σκεφαμένω.του μέντοι μισθοφορικου τῆς στρατιῆς τον μισθὸν αυξήσας,

παρέσχον καὶ γῆς ἐκάμω πλέθρα χρυσίων δέκα. περὶ μὲν

contradicentem, neo e curiosius peracrii tantem, scit beneficium iaexistimantem, eius iussa Peregisse; et nunc quoque quan Vis exercitii multum aversante consilium, quod tu illi accurate declarabis, ruae voluerat, Deo bene iuvante, exitum esse consecuta. In foe-ere itaque pi opter bellum, PIod antecessit, omittenti lim, qtioil Inter Cliristopolin et Selybriam terrarum inti riacet, non citria egerem, sed ob rationes IIccessarias , Pras aperui, mihi in principatum asserari. . Hoc autem tempore, dum perspicio pacem illis cotulitionibus conciliatam, hello novo dedisse initium, scalumniatores enim et coni-rniines inimici occilliaeque Romanae fortunae pestes occasionem nacti, multis criminibus confictis, illum Contra me inflammariint, et ad arma citra ullam causam manifestam instigariint, timere me. a ne si iterum Pristinam pariem imperii, atat ea plus etiam in illi ut Propriam Vindicarim, rursus dem sermonem eriminari volenturiis ret illi inendaciis sitis ad bellum in nos de integro ipsum proritent ;quod clii idem morte ipsa amarius sorct: ideo sub eius potestatem subiicere me omnia; non urbes dumtaxat et regionem et vectigalia, sed me ipsi ni insit per cum toto, quem duco, exercitu: et ex hoc tempore illi singulis exploratis , universorum aministrationem curaenituram. Vertina tamen stipenilia tnercenariora rn nauit in araxissct moet afflanasse cuilibet agri modum, tincte aurei capiantur decom.

204쪽

nisTORIARUM I. M.

σθυι' τος μέντοι γος τους στρατιώτας dέομαι μ' ἀφαιρεθη- ναι , τουτο μεν , οτι στέροσις ονδεμια ταῖς δημοσίαις προσο-δρις ἀπο της διανομος γεγένηται ταυτος, τουτο δ οτι και θια D5 τὴν ολιγότοτα ουδεμιαν ασχολιαν παρέχουσα τοις στρατιω- ταις προς το εις τὰς εκστρατειας ευκολους ει ναι ωφελειαν τινα δοκεῖ παρέχειν. προς τουτοις και το ἀποτεταγμένον εις τον αντῶν μισθοφορὰν χρυσιον προς εμε πρότερον αΠοκαλ- στάμενον, παρ' ἐμού διανεμεσθαι τοις στρατιώταις' Ουτωτογὰρ επηγγειλάμην αυτοῖς, οτε τους περι της εἰρονος προς αυρο τοὐς ε ποιουμον λόγους Ου ραδέως πειθομένοις. περι γε μζητης Οικιας τος ἐμος ὁπως διοικηθοσεται, ῶς αν αυτὸς κριναις ευ εχειν, εμοι πειθεσθαι ανάγκη. ὁ δέ γε θεῖος ὁ εμὰς ὁ δε-σnοτης νυν μεν οὐκ ἀπολυθύσεζαι το ς ει ρκτος, ουτως γουI 5 λυσιτελειν δι' αιτίας oιομενου τινάς μετὰ δε χρόνον τινὰ P. 103 μικρὰν ἀπολυθήσεταί τε και συν εμοι διάζει . θεραπευόμενος. διὰ και δέομαι - το-ου κύριν ιυχεῖν συγγνώμος '' Πιαὐταπρος τὸν Πασιλέα κάι πάππον ὁ νεος βασιλεῖς τον πρεσβευον τα πρῶτον 'μαὰκ κελευσας ειπεῖν, ἀπέστειλεν εις Βυζάντιον.

Ioεπει δε ἀφῖκτο, την τερ ειρονον oτι κεκυρωτο καὶ ώφ' ο ποίοις τισὶν ἀπήγγειλε, τον τε ἔνστασιν ἐν τοις τοιουτοις τῆς στρατιῆς και τον του νέου βασιλέως σπουδὴν και τον οικονομίαν V. 83 οἷς ἴσχυσε πάντας πεῖσαι τον ειρῆνον επιφηφίσασθαι. ἀκούων

δε ὁ βασιλεῖς, πρῶτον μεν ε επέπληκτο και ἐπίστει διὰ το Bα5μεγεθος τοις ἀπαγγελλομένοις. μῆ γὰρ οτι τῆς ἁπάσος αρχῆς τον νέον τετο αυτω εκστ σεσθαι βασιλέα, ἀλλ' εἴγε και

Verum ite aucto stipendio quid fieri dolacat, ipsiim scitii ruine agri

ut sine iniuria militibus conserventur , me orare : tu in clitia PCusiones publicas ista distributione Hon miniteriIII, itiin quia Propter miris angustiam liuius scilicet iugeri, Inilites Parii in occiipatos habens, hac ratioue ad expellitiones faciles illos cxpcditos lite relidi teri ιn. Ait haec, aurai in in corvin stipcirilia sopositu in , mihi prilis rara titu-tirin, Ct Pere a nae illis nitim eram: clitearia inio tum Quin de Pace ait ros concionans et ilisficiliter insectens, Ine facturum receperiin. Donalis Vero n ea , tit ait illius arbitriiiiii Procuretur , misi sereudiim necessario. Patruus ilespota iit quilnis iam de causis diutius in custodia retineatiir, utile videri; brevi tanicii cinissiim iri et eum cligi sitate ac honore Incera in victuraim: et hanc Venia III me ab eo petere. Ilaec legatum Isaacii iiii rescite ad aulini Cotistati tinopolin voluit: qtio cuin Venisse lle Pace confirmata citisque eo uilitioniblis, cle ε xc rcitu fipertinacia, ite itinioris i inperatoi is diligentia ob iuvento, citio ad Paccincoint robanslatu Oiniles ait luxisset, narravit. Quae audiens scu ex ina-

205쪽

σχών, παρεχώρησεν των αλλων, ηγάπησεν αW mi αυτοδε ολως το παραδέξασθαι τον ειρηνην, ου τη του πράγματος

φύσει, αλλὰ τοῖς αγαθοῖς τρόποις του βασιλέως mi επόνου ρρῶν, διεπρεσβεύετο προς αυτὀW αγαπητὸν ηγούμενος ανsOπως ποτε πεισθείη μόνον τον πόλεμον καταθέσθαι. Aειτα

δε ηδονης ην καὶ θυμηδίας μεστὰς αυτός τε καi οι προσέχον- τες αὐτω των επιφανῶν, καὶ οι ἄλλοι ' μαλι εορτην ηγον

- χαριεστάτην πασῶν.

λδ . Ela τάχος τε εκέλευε τριήρεις δύο πληρουν' επεῖα δὲ ἐπεπλῆρωντο, συν τάχει καὶ προθυμία πολλη τον βασιλίδαειν ν τον Ἀνδρονίκου μητέρα του νέου πέμπει προς τυν ωιόπιαμα μὲν τvς εις αυτὸν καλοκἀγαθίας καi της τιμος καὶ ευ-D πειθείας πρεπούσας ἀποδώσουσαν ευχαριστίας, ἄμα δε καὶ την κυρωθεῖσαν ειρήνην ἐγγράφοις βεβαιώσουσαν ορκοις. ἐλθούσαν is δε εις το περὶ Σολυβρίαν πιιβάτας προσαγορευόμενον χωρίονετι τότε ἀτείχιστον ον, βασιλείς ὁ υἱὸς αὐτῆς ἐλθὼν προσωκύνησέ τε ὁμοὐ την μ έρα' καὶ ἐθρῆνησαν ἐφ' ικανὀν, ἡ μὲν την χηρείαν, ὁ δὲ την ὀρφανίαν ὀδυρόμενος τοὐ πατρός ουπω γὰρ αχρι τότε μετὰ την βασιλέως τελευτὴν εις ῖν βασιλεὐς ὁ χο νέος τη μητρi καὶ βασιλίδι συνῆλθεw ἐπειτα ἡ βασιλὶς του βασίλεῖ καὶ οιου τάς τε τοὐ βασιλέως καὶ πάππου ἀπαγγ είλασα ευχαριστίας, καὶ ἔτερ' ἄττα ὁμιλήσασα ἴσα ἐν αυτη 'βουλομένη, τα ὀμωμοσμένα παρὰ βασιλέως τοὐ οιοῖ ἐγγρά-

I. Scr. αJrὸς ex Intpr. ob rei magnitu lineria non potuit. Non enim nepotem totum imperium sibi cessii rum opinabatiir; sed si vel a Berrhoea aut ultra usque Selybriam ipse retineret omnia , cetera sibi relin Ilieret, eontentus erat. Et satie hoc ipsu in , quod de pace legationem misit, non id secit, cliiod bonitati suae causae, sed ciuod probitati nepotis consideret: satis habiturus, si quo illo mocio, ut bello Parceret, eum conarnovisset. Dein te ipse citin proceribus et aliis Romanis exsultarct Iaetitia die iue festum as ore omni iam luctindissimum. 34. Porro senior imperator quamprimiIn triremos binas ornara Praecipiens, niam a cum libentia imperatricem Xenam, itinioris Andronici matrem, ad siliti ni mittere properat; prinitim ut ei de ista antegritate de Iiae honore et prompta obedientia sibi exhibitis debitas gratias agat; delirile, ut pacem iam ratam scripto iuramento constabilien lana curet. Progressam ad oppidum, cui Epibatae Vocabu-

Ium est, noti longe a Selybria ussitum, clito Iclite tum natiris adliue carebat, si lius Occlirrens, proclinato corpore veneratiis est: silxertint- aue ambobus cliti lacrimae, illa villii itatem, lioc orbitatem stiani de-enti Mis: Da in ab obitii Micli actis imperatoris notullini COnVenerant.

Postquam verbis avi filio gratias egit, et alia quae libuit cum eo coI

206쪽

φως παραλαβουσα, ἐπαν κεν αὐθις ως βασιλέα τον κηδεστήν. Α.C. i3eta ὀμωμοκότος δὲ και αυτου τον ειρῆνον ἀκατάλυτον και βε- P. IMβαιαν τορήσειν ἐπι τουτοις γεγενομένον, ἄστε τον μῖν αρχὴν

πασαν και τον διοικησιν των πραγμάτων αυτω προσῆκειν,5προς δὲ βασιλέα τον επονον τον μισθοφορὰν τῆς στρατιῶς διδοσθαι μόνον, ἄσπερ ἰν αυτοῖς ἐν ταῖς συνθῆκαις γεγραμ μένον, ώς ἄν παρ' αὐτου χορηγοῖτο τοῖς στρατιώταις' ἐτι δεκαι περi τῆς διανεμοθεισος γῆς τοῖς αντοῖς τουτοις μισθοφόροις παρὰ των τα δημόσια διοικουντων ἐνοχλεῖσθαι μηδὸν, νοαλλ' αυτοῖς ἀνεπηρέαστον διατηρεῖσθαι' και τῆς ἰδιας οἰκιας ἔγρεκα καὶ βασιλίδος τῆς αυτου γυναικὸς παρὰ του βασιλικου

ταμιείου εζακισχιλίους επὶ τρισμυρίοις χορηγεῖσθαι χρυσονς. καὶ των τοιουτων εγγράφων ὁρκων προς βασιλέα τον νέον B Πεσταλμένων, ἄρας εζ ουπερ εστρατοπεδευετο τόπου, εἰς Βυ-

i5ζάντιον ἐκε τον βασιλέα προσκυνήσων. ἐξῆλθε δὲ καὶ ο βασμ

λενς εἰς υπάντησιν του εγγόνου καὶ βασιλέως. πλησιον δὴ

ἀλλ λων γενομένων, βασιλιυς δ νέος ἀπενήδησε του Ἀπου, ῶς ἀπο γῆς οἷα δουλος τον βασιλέα προσαγορευσων. ὁ δέ γε πρεσβυτερος τὰς ξνίας ἀναστρέφας, ηλαννεν ὀπίσω ἐβουλετο V.84

2o Jἐ αυτω το τοιουτο, μὴ πεζῆ τον βασιλέα, ἀλλ' ἔφιππον εἰ- ναι δίκαιον τον προσαγόρευσιν ποιεῖσθαι. εθος γὰρ ἐπεκρά - σεν ἀρχαῖον παρὰ τοῖς Pωμαίων βασιλευσιν, οταν μέλλωσιν ἀλλήλοις συντυγχάνειν, τους μεν ἐπομένους ἐκατέροις τῶν Crππων καταβάντας ἔπεσθαι πεζῆ, αττους δὲ συμμίζαντας 25ἐφίππους, τον μῖν νεώτερον κυφαντα του πρεσβυτέρου βασι-

IOctata est, sacramentumque scripto comprehensum accepit, ad foeertina τε cliit. Qiii iit vicissim iuravit, se pacem insolubilem constanter Srru;ttiiriim iii Iaas con litiones lactam, liti omne impcrium et gilbernatio universa se periineret, nepoti stiperi orum dii In taxat solutio daretur, prout in pactis scriptum esset : et uti iisdem mercenariis nailitilius propter at ros clistril utos a magistratibiis nihil inolestia-rtim exiliberctur, scd intacti illis servarontiir: item uti pro familia et iis et couilige triginta sex aureorum millia ex aerario imperatoris Praelacrentur. Clim tiarasset haec, in Itiani , scripto mandata ad ne-POlcin misit. Is motis castris BFZantium viam tenitit, ut aVum salutaret; ciui se Ilioque obviam ei tittit. Cum Ini tuo nPpropinquassent,nPPos an e Ilio 1lcsiluit, ut liunii stans, tamqiram servus imperator In salutaret. Ille eonversis habenis retrocellere. Qua ambage insiuirabat, lecere imperatorem, uti nepos erat, non humi stantem, sed ine Ilio sublimem salutatione langi. Vetus enim consiletudo apud Romanos i Inperatores vis edat, ut cum aIter alteri obviani fieret, qui trit inqtie se Itierentur, a iumentis desceri lentes, pedibus ambularent,

ipsi lii equis Iliauentes congrederentur; et iuuior aperio prius capite

207쪽

ἐθος ὁ νέος βασιλευς κατέβη του Ἀπου , αλλ' ώς αν μάλιστα καὶ πλέω του δικαιου καi συνήθους αιδῶ και ευπειθειαν τε IS πάππω tinodo . επομένου δὲ αυτου πεζῆ και μ' ἐνδιδόντος, ἀναγκασθεῖς περιέμεινεν ὁ βασιλεύς πλησίον δε γενόμενος ὁ νέος, περιεπτυζατο τον πόδα του βασιλέως πάντων ὁρων- των. τούτου δε γενομένου, θρηνος ἐφ' ἱκανον ὁμαλῶς ηρετο Ddιὰ πάσος τος στρατιῶς, αμα και χαρὰ, οπερ ἐπι ταῖς παρ' I ελπίδα μεγίσταις εὐτυχίαις γίνεσθαι φιλεῖ ' η και το ἄτυφον και μέτριον του νέου βασιλέως ὁρῶντες, επεκάμπτοντο προς οιμωγάς. επειτα εφίππου και τοὐ νέου βασιλέως γενομένουηλθον αχρι πυλῶν. ἀναστρέφειν δὲ εις τὸ στρατόπεδον του πρεσβυτέρου βασιλέως ἐπιτρέποντος του ial , -κ ειζεν, ἀλλὰ 15 τοῖς ἄλλοις εζω τειχῶν περιμένειν σημηνας τῆ μυ- τὸς ἄμα τισὶ τῶν ευπατριδῶν εντὰς γενόμενος τῶν τειχῶν, και συνοδεύσας τω πάππω και βασιλεῖ μέχρι μέσης οδο

συνταζάμενος ἐπανηλθεν εις τὸ στρατόπεδον. εις τον υστεραίαν δὲ εισελθών, πρῶτα μἐν εις τὸ της θεομητοφος τε-ao μενος τvς 'οδογοτρίας ἐλθών, ευχαριστίας ἀπεδίδου πολλὰς του χορηγω τος ειρ νης θεω καὶ τI αυτοὐ πανάγνον PQ05μοτρί. εκεῖθεν δι επανῆλθεν εις τα βασίλεια, καὶ συνδιῆγε τω πάππου καὶ βασιλεῖ. ἐκ μέντοι τῶν πέρίζ χωρῶν τε καἰπόλεων καἰ αυτοὐ Βυζαντίου εις τὰ βασίλεια εφοίτων πα-2.5

eoque inclinato, senioris dexteram eum oscillo arriperet, indet osuspici cutem pater vicissint oscula retiar. Tilm itaque non inscitiantiaris liuius, sed avo maximitim et Plus quam debitam consue-tlinutile obsequium ac reverentiam tribueret, nepos imperator ab eisito lescendit. Cuni lite pellibus obfirmatus sequeretur, senior COactiis sulistitit, et prope accedens itinior, pcilem initis in omni timconspectu complex iis oscillo contingit. Quo iucto galidium, et ex gaia-ilio lacrJunae, iit in summa et inexspectata felicitate, aequaliter per

exercitu in ciebantiir; aut otiani tana ala ornni fastit alienum nio do-stuin Pie iiivencin i inperato relu aspicientes, ad hiinc fletuni n ouu- halitiir. Igitiir equo it cutio conscenso, ait Urbis Pollas Pervenerunt Ii, i perinittento seniore, uti ait castra rem ret, ilinior reci savit, Et soliticuli talis si is uianti III nuens, ut extra Dra ros nanIierent, ipse e rara aliquot nobili luis civitateni ingressus, ct u scitio ni emit In viae tu Palati uin auuin conritatiis , Vale lixit: lle inde aci exercitu In se recrpit . Altero ille Pra inuin i iis ressus Dei parae Ilo lege triae templiun, aniplis-stinas Deo P. icis aliciori et castissiti ac Pius nia tri gratias os it. In norat liuna Peleus, cum avo versabatur. LR Iocis auicna et oppidis cir

208쪽

nisTORIARUM I. 35.

εν τω παρόντι ευτυχιας ει ναι. θαυμάζοντες δε αυτου τον τε

ευπείλιαν πρὰς βασιλέα και το του φρονηματος μέτριον και5κατεσταλμένον, οἴκαδε χαιροντες ἐπανiεσαν. βασιλευς δὲ ὁ νέος ἄμα τοι πρεσβυτέρω πέντε προς ταῖς δέκα τω Βυζαντιωἐνδιατροφας ημέρας, και τὰς vn' αυτω τελουσας επαθλιας τω Bπάππτ και βασιλεῖ παραδεδωκώς, αυτὸς, επιτρέψαντος βασιλέως, εις in μίτειχον ἐπανολθεν, εν και η συνευνος αυτωδοβασιλις ην, -γούστου μονὰς ισταμένου τος αντος πωΠτος

u. Βασιλευς δε ο πρεσβυτερος πύσαν την ηγεμονιαν c' μαιων ποιοσάμενος ωφ' ἐαυτω, του εγγόνου και βασιλέως Παρ κεχωρηκότός, επιτρόπους τε ἀπέστελλε κατὰ πῶσαν ἐπαρ- i5χίαν ῶς αν αυτου ἐδόκει βέλτιστα ἔχειρο και ταῖς των δεμ σιων προσόδων - πράξεσι τους ἐπιμελοσομίμους ἐφιστο ' και ἀπογραφέας δε ἀποστείλας, το στρατιωτικὸν ἄπαν ὁσον ην ἐκV. 8S .

χωρέων ἀποτεταγμένον τὰς προσόδους εχειν, ετι δἐ και τους συγκλητικους εζισαζε και διωκει δι' αυτῶν τον ηγεμονιαν. υπὸ

uoδὲ τους αυτ ς χρόνους Σφεντισθλάβος ὁ των Μυσῶν βασιλεῖς,ος ην τον βασιλέως τοὐ νέου αδελφην γεγαμηκώς, ἐτεθνοκεινοσήσας' διεδέξατο την αρχον Μυσῶν ο υιὰς αὐτοῖ Γεώρ-Dγιος ὁ Πρτερης. ετι δὲ τοὐ πρὸς ἀλληλους τῶν βασιλέων συνεστῶτος πολέμου, ἴτε και Παλαιολόγος Ἀνδρόνικος τῶν κατὰ

is. Interpres legit ἐξιχνίαζε: istud autem ἐξισώζειν sorteata spectat eos, quos Latini peraequacores dicunt. ED. P. euualacentibus alvi e ex ipsa Constantinopoli ingenti frequentia Popilli

tu aulam, cominii uern ile pace laetitiani demonstraturi iiivcncnimite tin- Peratorem visit 'i Ventitabant, quem istain praes uictu felicitaten sibi unum peperisse iudicabant: et prompta in ad avi iussa voluntatenirn oderatuna ite et Deriis parentem et iis animum actui irantes, do nos lacti revorteDantiir. I ics quiri lenos apiid aviam cornino ratus , traditis, quas obtinebat, provinciis, et iis bona vcnia Dictynioticliatin rediit, ubi otconiux erat, monse Aligiis to ineunte, ipsa Inilictione utiliata videlicet. 35. Imperator sonior concessu iunioris toti iis Romaui in perii do uiuus, in omnes provincias, iit maxiine opportunum censebat, '- Praetores mittere, auaestorea inligentes constituero, et notarios leuare, qui in indices referrent, clitantuni militiina in ligenaritim ad reuitias capitinctos destinatii ni esset: instiper et consiliarios indaget re, cit omina opera in principatu a liuinistrauito uteretiir. Sitti idem temptis Splhentistillabiis Moeso mi in rex, quictim Diipta orat Andronici natu oris soror, ii orbii interiit; illic ni si litis et iis Georgius Terteros excepit.

Etiamnum hcllo inter imperatores durante, eii in Anilronicus Palaeo

209쪽

A. C. i3aa τὴν Ῥοδο προ τοῖς Ῥωμαιοις υπηκόων αρχων ἐπαρχιων, στησε του νέου προς τον πρεσβύτερον βασιλέα , ο Tερτερος ταῖς πόλεσιν ἐκειναις ἐπιστρατευσας, τὰς μεν αλλας ἐδξωσε, Φιλιππουπολιν δὲ εἶχε, μεγάλον τε καὶ πολυάνθρωπον ουσαν, ι πεζω καi ἱππικρ στρατευματι ἐρρωμένην, καὶ εν ἐπικαι-5ρω μάλωτα χωρίον κειμένον, ώς αυτάρκο εινω καὶ προς πόλεμον καὶ ειρήνην των ἄλλων μάλιστα ῆπειρωτίδων. εἶχε δὲ τρόπου τοι ἴδε. παρὰ των ἐν Βυζαντίω τινος αυτω Των επιτ δείων ἔχμει τω προς βασιλέα τον νέον κρώφα εμηνυ , ώς των Φιλιππουπολιτῶν τω νέω βασιλεῖ συστρατευομένων, των τε Οἄλλων εγχωρίων περὶ την του σίτοτ συγκομιδὴν απολουμενων, Priae ἐπελθὼν ἐκ του αἰφνιδίου ραον ἄν κρατῆσειεν ὀλιγανδρον δεκατὰ δ' τον τοιαύτην ωφῆγησιν επελθών, απορία των αμυνο-

μενων παρεστήσατο ραδέως. ἀφικομένου δὲ μετὰ την εἰρῆi πνεις Αιδυμότειχον του νέου βασίλεις, ο Πρτερης ἀποστείλας is

στρατιὰν, τα περὶ τὴν 'Aδριανούπολιν κατέδραμε πολίχνια καε

. ἐληῖσατο ' επιδιωζας δε ὁ βασιλευς κατέλαβεν - τοῖς ὁρίοις τῆς Μυσίας, καἰ ἀπροσδοκήτως ἐμπεσών, τους μὲν διέφθειρεναυτῶν, τους δὲ εἷλε ζῶντας, πλῆν ολίγων, ἴσοι διεσώθησαν

ἐπιγενομένης νυκτός' καὶ το στρατόπεδον αυτῶν δὲ ρπασα oBoι στρατιῶται, καὶ τὴν λείαν ἐπανήγαγον. μετὰ δε ταυτην τὴν

μάχην ἔγνω δεῖν ὁ βασιλευς μη ἀμυνεσθαι μόνον ἐπερχομέ

νους τους Μυσους, αλλὰ καὶ αυτὸν αυτοῖς ἐπαπρατευειν. καὶ

συναγαγὼν ἀζιόμαχον στρατιὰν, μετὰ τριακοστὸν ημέραν ἐπ

Iogus, provinciarum Rhodopes Romanis sutulitarum praesectus , a nepote ad avum descivisset , Terteres urbes illas invadens, alias ferro imi lii e Vastarat, Plinippopolin amplam et popillosam, ecliti te pediteque munitam , idoneo regionis loco sitam, et seu paci seu bello inter omnes continentis urbes appositam ceperat. Cepit vero isto modo. Λ quodam studiosortim sili, quos habebat Byzantii , exodio in imperatorem iuniorem occulte certior erat sactiis , Philippopolitanis quil iis iam illi militantibus, aliis in migibus colligendis oecii patis, si ex inopinato superveniat, facile in tanta Viroriam paucitate urbem subacturum. Hac suggestione allecitis , improvisus advenit, et ob solitudinem a defensoribus ni illo eam negotio subegit. . Profecto post pacem factam Didymotichum iuniore imperatore, Ter-tercs oppidulis circa Adrianopolin depopulationem intulit. Persecutiis depopillatores imperator et in finibus Moesiae assecutiis, insperato irruit, aliisque traici datis , alios Vivos con prehcndit: palicis sit lentibus nox saluti sitit: castra qlioque miles viripuit et praeciam recliixit. Post hauc pugnam imperator Moesos non inciirsatates modor Peueri tos, sed etiana armis ituro appeteucloa existimavit. Qitare itisto exercitii conscripto, secumluin diem tricesimum in Moesiam iuculniit, et pliariina loca deprae latus, captiviun uulium laci nec

210쪽

βαλεν εἶς την Μυσίαν και ἐδηωσε τὰ πολλὰ αδτης, ηνδραπ A. c. i Iad ino δὲ Ουδένα - ουδε γὰρ εθος ολε Μυσοῖς Ουτε Ῥωμαιοις εν ταῖς καταδρομαῖς ἀνδραποδιζεσθαι ἀλλήλους' βοσκῆματα

δὲ και ἄλλην ἀποσκευην εἶλον αιχμάλωτον πολλην. εκεῖθεν δε5εις Βυζάντιον επανηκε τον βασιλεῖ και πάππω συνησθοσόμενος επι τῖ νίκη ' ταυτ γὰρ εποιήσατο πρώτην εισβολην βαρβάροις ἐπιστρατευσας. ευρε ει ελθων uno του πρεσβυτέρου βα-Cσιλέως τον Ἀργιάννην εις δεσμωτηριον ἐμβληθέντα. υστερον

δὲ ὀλιγαις ημέραις ὁ πρεσβυτερος βασιλευς δικαστήριον καλ

Ioσας, συνδικῶζοντος αυτ γ και του νέου βασιλεως και των ἐν

τέλει πάντων Ῥωμαιων παρόντων, εκέλευσε τον Ἀργιάννονεις μέσους ελθεῖν, ώς ων κατηγορεῖτο τὰς αιτίας ἀπολυσωμνον. κατηγορειτο δε αυτου, ώς ειη συνωμοσίας ἄμα Ῥωμαίωνου πολλοῖς πεποιημένος επι ττ τον πρεσβυτερον βασιλέα ἀπο- 5κτείναντας, αυτὸν ἀποδειχθηναι βασιλεύοντα Ῥωμαίων. οι μὲνουν διώκοντες ἐπέκειντο σφοδρῶς ἀληθο δ αντον κατηγορουντοδίωχυριζόμενοι εἶναι c ελεγχρον μέντοι εναργο των κα γορ--μένων ο- ῆδυναντο παρέχειν' αυτός τε ἐκ του ὁμοίου, a μὲν Dκατπορεῖτο συκοφαντίας διετεινετο εἶναι, ου μέντοι και ἀπο-

αιοδείζεις παρεῖχεν ισχυρὰς, εk δν αν την δίκην διαφυγοι. επἐπολὼ δὲ αυτου τε και των διωκόντων προς ἀλλήλους ἀντικαθισταμένων, ἄς ισοπαλεῖς ησαν αι δίκαι, ὁ πρεσβυτερος βασι- λεὼς επέτρεπε τῶ νέω φῆφον επὶ τοῖς λεγομένοις ἐξενεγκεῖν. τοὐδὲ ἀπαγορευσαντος δέει του μ' διὰ την αποστασίαν καιρούα5παρασχόντος δοκεῖν ἀμυνεσθαι αυτὸν, ὁ πρεσβυτερος βασι- 86λευς πολλὰ αυτου κατηγορήσας, καὶ τοὐς διώκοντας ἀποφηνά-

enim vel Moesis, vel Romanis In more fuit, incursionibus mutilum capere ,) Pecora aliamque praedam multam abstitiit. Inclo Byetantium

Victoriana avo gratulaturus revenit: hanc enim , tu barbaros ducens, Primam impressionem secerat. Syrui an ueIn autem ab Eo in carc rem coniectit in invenit, paucisque aiebus interiectis, iussicio instituto, et una secitin pro tribunali sedente nepote, in praesentia omni- m proceriim Bomatior im, illum ad eminiuit iis respondemitina pro- .dire iiissit. Accusabatur, quod cum a1LItiot Romanis coniurationem fecisset, ut, imperatore interfecto, ipse imperator Romanus creare-ttir. Accusatores premebant Vchementer, Vera se obiicere asseverantes, nec tamen evi lentibiis arguinentis id probare poterant. Similiter ipso accusationem meras esse caltam uias Conteruiebat: qua Inquam firmam Probationem , qua poenas effugeret, non asserr t. Post lon-s ain Partiti In altercationem, quod paria calisarum moInenta erant, senior iitritori serendae sciitentiae arbitri uni detulit. Qito recusarite,

ne propter lesectionem hominis ulcisci se vidcretur , sertior in Syr-gianuem asperius iuveheus et accusatores Vera dicere Prouuntiaus,

SEARCH

MENU NAVIGATION