Corpus scriptorum historiae Byzantinae. Editio emendatior et copiosior, consilio B.G. Niebuhrii C.F. instituta, opera eiusdem Niebuhrii, Imm. Bekkeri, L. Schopeni, G. et L. Dindorfiorum aliorumque philologorum parata Ioannis Cantacuzeni ... Historiar

371쪽

αποπνιγεσθαι ἀνάγκο καὶ πνευστιαν υπὸ της αγωνιας καὶ μοδὸζην εθέλειν, εἰ περι το ουτω καλὰν δεύτερός τινος φαινοίμο η ἀποποδαν των τοιούτων λογισμων και την φυχον πειθεινS ἰσχυροτέραις η, ο φασιν, ἀνάγκαις γεωμετρικαῖς, ώς οντε εστιν, V. 3650υτε γεγένηται τις ἰδέα φιλιας, ην Ου προς ἀλληλους αυτοι ἐπε-C δειζώμεθα και μεθ' υπερβολης. και τουτο συνιδόντα και τυνευαγγελιστον 'Ιωάννον εννοω τοῖς ἀνθρώποις παραγγέλλειν, την ἴσην ωσπερ προς τους φιλους, ουτω δὴ καῖ προς τυν θεον lo δείκνυσθαι αγάπην. ει γὰρ ἄσπερ αυτὸς εζ'ρτομαι τqς νος γνώμης καὶ πάντα δευτερα ηγγω τος θεραπείας τος οqς, o M' διεκείμην καἰ προς τον θεὸν, που ουκ ἔν προολθον αρετζς, ηποιαν οὐκ ἄν εἰσήνεγκα σπουδον καὶ προθυμίαν τπω τοὐ τὰς εντολὰς αυτου συν πίσI προθυμία ἐκπληροῖνι εἰ δὲ συ μῖν, r5

D ῶσπερ εἰ θηκας, πάντα δεύτερα τ ς προς ἐμὲ ηγη φιλίας, ἐγώ

τε του παντὸς τιμῶμαι τῶ σοὶ φίλα καὶ λογίζεσθαι καὶ πραττειν, πῶς ἄν εχοι χώραν, ὼ ἐνόμιζον ανιαν, ταυτ' εζεπί- τηδες λογίζεσθαι ποιεῖν; ον δὲ τρωον εσχε τὰ περὶ Συργιά νον, μυτὸς ερῆ τὰς μεν αιτίας ἐφ' αἷς άλους κατεκοίθη δε-αοσμωτηριον οἰκεῖν υπὸ βασιλέως του πάππου του σου, οισθα

s. ἐν νοφ Iegebatur.

ni rem, ut dubitarem, ecli Id esset alia mi aedam species aliusve modiis in anticitia, . iliena tutor nos non ii stirpassemus, an ad St mmum eius fastigiii In Pervenissemust aut aegro spirare ac paene sti flacari me. Prae angore animi Vitanique acerbam pii tare me oporteret, si in retana honesta tam quo liberali alicui feci in liis invenirere ni t rcsilire ab huiusinodi coptatis et animi ni strantorimus, quam, quo i dicunt, se nictricis demonstrationibus convincere, non esse, non foro Ullantainicitiae soranam perfectioncmillie, quam inter nos nou CXPress i anus ita, ut accedere nihil possit. Hoc et Ioannos evangelista Videns, uti opinor, hominibus praecebit, talem erga Deum carnatena osten flere, qualem erga ainteos. Si cnini ego quema in o luna a tua Volit a late totus peti leo, o inniacit e prae tito cultu ct observantia Parvi Pendo, sic erga Deunt asscerer, citio non virititis Processissmu aut Ilio i Sit initim, quam ei fi litatena aci mandata et iis hilarissitne Obel uda nou adllibilisse ni Z Si porro tu, sicut ilixisti, ornui a d nor nostro Postponis , ct vicissi in in amoro tui mihi sunt o initia. Mi Piactu Vis, ea et cogito in ot agana, qtii politi, citiae nitales liani tit i Pa'. 3 itura erciter In, Pa ilo titillistri a s ac M e Z Iani quis si aliis Surgian nis fuerit, cilicarn. Diiori ini crin lituita ccina pertiis, ab avo tuo ear CCre dan natus sit, lii clito Ille nosti. Atiiiii ego, si hacto a nobis BIzantio, vellenient r durum et a conamiseratione alienum ceusui,

372쪽

IlISTORIARUM II. a.

εαυτοῖς, ἀσυμπαθὲς εκοινα καὶ δεινως αγνωμον, εἰ μο τινι a. c. 13a8αλλω, τI πρυς αυτον γουν επιδημια τον συμφορὰν εἰς ἴσον οἷόν - ἐπικουφισαι καὶ παραμυθίαν παρασχεῖν τινα, μύπαiτελῶς ἀπερριφθαι ελπίσαντα παρὰ των φB.ων. γεν05μενος δὲ ἐν τω δεσμωτηρι ω προς αυτον,'και τύν τε αλ- P. 205λπν κάκωσιν τον ἀπὸ του δεσμωτορίου καi μάλιστα την αποτων κλοιων εωρακώς, δεινῶς τε ηλγοσα υπερ αυτοῖ καὶ παραμυθίαν τινὰ εἰ οἰον τε αυτω προυθυμηθ ν εζευρεῖν. και σοι προσελθών, περi των κλοιῶν εδεόμην μόνων, ἀρκουσαν 30ογούμενος εῖναι ώς εν δεινοῖς παραμυθίαν. -εi δε εγενυμονεν συνοθεία καi συχνῶς ἐφοίτων προς αυτον, εκεῖνος μεν ου δ'ουτω προς γε ἐμνησθο των κακῶν α παλλαγος, ου. ὀνον την Γην περὶ το συγγινώσκειν τοῖς προσκεκρουκόσι φιλοτιμίαν Ουκεἰδώς, αλλὰ καὶ εαυτου τὰ δεινότατα συνειδὼς καὶ διὰ τουτο BI5τον παραίτησιν ἀπαγορευων. ἐγὼ δ' ετι μῶλλον εκ τος συνηθείας επικαμπτόμενος προς τον αυτου κακ0πραγίαν, ωοθύνδεῖν από τε του δεσμωτορίου εις ἔπερον επιεικεστερον μεTα- ' γαγεῖν καὶ τονΤτος μοτρὸς καὶ γυναικὸς καῖ των φιλτύτων συνδιαγωγον αυτ si εφεῖναι, νομίζων ουτως ἔν ημῖν τε εἶναι 2 Οἀσφάλειαν του μη τι επιβουλευεσθαι παρ', αυτου, καi αυτὸν οὐdεν ηττον η εἰ παι πάnασι του δεσμεῖσθαι ἀπολέλυτο, ηδίως βιώσεσθαι καὶ ἀνειμένως. τουτο μεν ουν αἰτοσας παρὰ σου,

non a litu saltem' et collocutione citis aerumnam alitiantiim alleVare et consolatione ali Ilia miserunt delinire, si alluit non liceret; spcrantein ita, se nou penitus conici aptii in ab amicis et abiectum. Ciun venissem autem iri carcerent vidissein lite quantopero cum ipso IOEo per plani horrido, itini vinculis collo iniectis amigcretiir, cius viceni etiam atque etii aut ilolui et solatili in ei, siζciliod possent, ini-Pertire studii it te Ille a liens, vinculis tantiini aetraheltilis oriivir quod in his malis lioc levamentum stissicere arbitrabar. Ubi crebrilis a l cum ventitans , sana iliaritis agero eoepi, ille ne sic qui lena liberationis mentionem apti l me intulit; non solum itiae ad iniimicis ignoscendum incitatae votivitatis nesci iis, sedietiam sibi nenii lorii in facinoruin conscius, ob quae essectum deprecationis desperabat. At ego ex illa consuctu line inagis sortem hominis miseratus, in carcere mitiorem transferen liina, matris, uxoris carissimorumIlle libe-TOrtim convictum ei permittendit in existimavit ratus, nos etiam sic ab eius insidiis tutos.sore ipsit nusue perinde ac si custodia omni liber esset, vitam placi lani et iucunilani rictumina. IIoc igitur illi Procibiis apti l te meis impetravi. Hic mater olus ea lenHluo consobriua mea iactum videns, quod nunquam speravisset, id lite per tue

373쪽

A.C. i 328 δενος in οὐ παρακεκλημένον, ευελπις καὶ προς τὰ λείποiτα γε- . Cγενημένη, προσηλθέ τε καὶ εδεμο περὶ της του υἱου ἐλευθερι ας. εγὼ δε υτι τε συγγενος εστιν ἐμὰς ἐνθυμηθεῖς καὶ τον ἀρχαιαν φιλιαν καὶ την - ταῖς στρατειαις συνδιατριβον,

στρατοπεδάρχη τὰ πολέμια εδιδασκόμεθα, ος οὐ μόνον τους νυν εν ταῖς στραττέαις παρηλασε πολλω τω με τρω, αλλὰ καὶ τοῖς πάλαι τμνουμένοις ἐν ταῖς συγγραφαῖς Ῥωμαίων στρα-

το δέ με πάντων μάλιστα πεῖσαν, ὁτι εἰ τοσαυτα οσα συνοιδεν V. 166 αυτω προσκεκρουκότι συγγνώμον παράσχοις αυτὰς, πάσης αιτίας ἀπολύσας, μεταβαλεῖν ἄν ενόμισα καὶ αυτὸν, εκ των πραγμάτων αυτῶν διδαχθέντα περὶ οἷον ηγνωμόνει, καὶ τουλοι που μενεῖν ευνουν καἰ φίλον πιστόν' ώς εντευθεν δυο τὰ i5 μέγιστα ἐξειργάσθαι, σοί τε φιλανθρωπίας καὶ ημερόr 0ς παρασχόντα α φορμον καὶ προσέτι χρήσιμον ἐν πολλοῖς ἄνδρα προσαγαγόντα, δι' οἰκείαν αγνωμοσυνην ἀπολώλει, καi αυτ ῶ μεγίστων αγαθῶν αἰτιώτατον ὀφθέντα, ἐπειθὀμην τε αυτοῖς δεομένοις, καὶ σοῖ προσελθών περὶ τῆς παντελους αυτου ἐλευ-ao

P. 2 3θερίας dιειλέχθον. ἐπεὶ ἄλλως γε εἰ ἐπὶ τῆς αυτῆς μοχθηρίας

καὶ του λοιπου αυτὸν Υπενόουν μενεῖν, ουχ ὁτι γε αυτὰς, αλ λα καὶ ε τέρουaπράττοντος ἐκώλυσα Γν την ελευθερίαν. τοῖς

3. νομίσαν legebatur; ED. P. eoni. νομίσαοα. sollicit altim a nemine, magna spo in Rituriim quoiatic subnixa, de re- Iiqua libertate filio impotrancla mecum egit. Ego nactam consobrin una esse cogitans, veterisque amicitiae et coinna ilitia nacinor, sub tu' enisu Inagistro avunculo nostro Angelo Inagno stratopedarcha Inl- ω litiae muli incula posui nitis, aut non modo Lilias actatis diicioses longo intervallo superavit, seu etiam cum Priscis Romano mina duci-- bus, quos historiarii an inornamenta loquuntur, palnia coutetulerit, et in meinoriarn regrediens clito pacto eodem die prinitim curu hostibus erant autem Persae) pedeni contulei inius , qtio lPie nae Praeci- Pue moVebat, confisus, si tana Inuua , quorum filii tu te comimissorum esset conscius, ignosceres et omni criniine absolveres, ipsum Mioque mores mutaturunt, re ipsa doctum videlicet, in qualem vimina adeo peccavisset, ac de cetcro in side et benevolentia mansu- επι in , Ut hinc duo citiae Iani exiniit conficerem; et tibi nimirunt humanitatis ni insuetudinis exercendae occasioneni' larem Praetereariae Virum ad milita idoneum conciliarem, queni scelus Suuim Perili- erat; et ipsi maximorum Bonomini summiis auctor fierem: illius rogatu, matris in plana, de eius plena liberatione te allocutiis sum. Alio tui si tu eadem pravitate Perseveratii runa fulicatus suissem, non modo

non ipse libertatoni ei petivissem, sed quovis alio pctcnte ne libe-

374쪽

HISTORIARUM II. 4. 335

γὰρ ευνοουσί σοι φίλος εῖναι ου μαλλον προρρημαι εξ εὶρχῆς A. c. ara8n πολέμιος τοῖς ἐπιβουλευουσι. ' Πιαντα μεν προς ἀλληλους

5Πυθομέν', οτι βασιλεῖ τοιαυτα εδι ζε περὶ αντου, εδυσχέραινέ τε Ουκέτι ἀνεκτῶς καἰ τον μέγαν δομἐστικον ειχεν εν αἰτίαις, .ου μόνον οτι πολεμίω οντι βασιλέως καὶ διὰ τουτο δικαίω oi

τι δεσμοῖς ἀφυκτοις διὰ βίου εχεσθαι παντὸς αυτὸς συνεῖπε Β ἰ. προς την ἐλευθερίαν, αλλ' ἔτι μητε πρότερον αυτη μζδεν μῆτεIoπροεῖπε , μῆτε ἐβουλεύσατο περὶ αυτου. ὁ μέγας ει δομέ-ικος αιτίας ἀπολύων εαυτὸν, ἀγνοεῖν τε ετ ασκεν οτι μὴ εἰ οκατὰ γνώμην τὰ πραττόμενα αυτῆ, καὶ διὰ τουτο μοδὲν περὶ τ0ύτου πρότερον αυτῆ διαλεχθῆναι. ομως επεῖ εδάζεν, ἀπελύε-- τό τε των δεσμῶν ὁ Συργιάννης καἰ ευμενείας απέλαυε καἰ εὐ-

15Ποίῖας τῆς παρὰ βασιλέως. Cέ. 'rio δὲ τοὐς αυτοῖς χρόνους καi εξ 'Ἀλαμανῶν ἀτί

κετο προς βασιλέα τον πρεσβύτερον πρεσβεία χρήματα αἰτούν- 'τες, λέγοντες, κατὰ παλαιὰν συμμαχίαν καὶ φιλίαν τῆς σφε- , τέρας τε καὶ τῆς 'Pωμαίων ηγεμονίας, οταν του δέονται, προσ-2o κειν ἔκατέροις κομίζεσθαι παρ' ἀλλήλων. Γεμπλίνοις γὰρπῶσι φιλίαν ειναι προς τ0ὐς 'Pωμαίων βασιλέας, καὶ σπουδάζεσθαι αὐτοῖς ἴσα ἀφέλειάν τε καὶ τιμὴν 'Pωμαίοις περιποιεῖ II

νυνὶ δὲ χρωάτων δεομένους , ἀναγκαίως πρὸς βασιλέα ἔκειν, q

uo. Tωπλινοι nil aliud illia in Gel lini sive Gibelini sunt. Cclerum senior Androniciis sui,si illa Gil elinis misit contra pout i- . siclos, ut Ioatiue Villani Florentino lib. s. patet. ED. P. raretur, impedivissent. Ilaud enim Inal is tibi benecupientes amare, qua in infimi antes odisse ab initio fixum certii ni tuo habui. Haec tui

inter se sermocinabatitur. At Xena imperatoris Inater, fili tim Syri ianuis dimissioncin decrevisse audiens, ill passa est aegerrime, Rc- eu Sabatque magiatim domesticum, non solii in clii od hosti imperatoria et idcirco sempiternis vinctilis iure constringendo ipse ad libortalent Patrocinaretur: sed quod se rein celasset penitus, neque super illo ac consulti isset. Donaesticus culpam ab se reniovens, nes cisse respon lit, id eani nolle: ideo nillil prius clim ea communicasse. Ceterunt Syrgi annes carcere pro ciccreto solutiis inaperatorisque hu-nianitatem ac beneficentia in experitis est. 5. Sub ident teni pus ex Alcmania ad seni'rmn imperatorem Iegati Veniunt, Decuniarn Petentes , quo i ex veteri 'ocietate et amicitia , quae ipsis cuna Romanis iii tercederet, conse utaneuna viileret tir, alteros ab alteris, si quo egerent, a liuvari. Goblinis enitu omitibus eiim Rona anis i inperatoribiis hospitium esse; qui studiose curarent. Iliaecunqtie Romanis euiolumenturia ac declis afferrenti Nunc Pecu

uiae egeutes, ad imperatorem coimpulsos coufugere, suae tuopiae

375쪽

αυτοῖς ποιησασθαι απολογίαν fi αν δόξειε μάλιστα το εἴλογοι 5εχειν. ὁ δὲ μετακαλεσάμενος τοὐς πρέσβεις, βαούχα τε ενα-Gκεν ἀκζκοέναι περ i ων ηκουσι πρεσβευοντες καὶ αυτον, καὶ την μεν Παλαιῶν συμμαχίαν καὶ φιλίαν αυτῶν προς τοὐς 'Pω-

βασιλέας καὶ αυτον εἰδεναι, καὶ ἄσπερεὶ μίαν ηγε- Visi μονίαν ἀμφοτέρας τὰς βασιλείας νομίζειν, καὶ δίκαιον Gμα Io καὶ προσοκον ξγεῖσθαι, οτου αν δέωνται εκάτεροι, ἁφελεῖσθαι παρ' ἀλληλων. χρηματα δὲ ἄ αἰτουσι νυν, εἰ πρίν τον προς ἀλa λους των 'Pωμαίων βασιλέων πόλεμον κεκινύσθαι ηκον,

ἐκομίσαντο αν ὴ ἐβούλοντο ἀρκοῖντα προς τον χρείαν. νυν ἰδῖ ἀναλωθέa των εἰς τὸν προς ἀλλήλους πόλεμ0ν, χρημάτων

μεν το νυν ειναι Ουκ εὐπορεω ετερον δὲ τρόπον δυνασθαι

η ἰάσασθαι τον απορίαν των χρημάτων . στρατιὰν γὰρ αν πα-2 ρασχεῖν πολλὴν τε καὶ ἀγαθον, συμμαχησουσαν εni τοῖς πο- Βλεμίους. οἴεσθαι δὲ μηδὲ αυτοῖς ετέρου του ἔνεκα η τος στρατιῆς δεῖσθαι των χρημάτων, καὶ εἰ τούτου τυχοιεν, τυ Σοσπουδαζόμενον αυτοῖς ηνυσθαι. Οι πρέσβεις δὲ χρ μάτων ἔνεκα ηκειν ἐχεγον, ου στρατιῆς. τον γὰρ αυτῶν πολλούς τε καὶ ἀγαθοῖς τρέφειν οἷς ἐξεστι χρύσθαι τω σφετέρω βασιλει, ἀναλωμάτωνIεὐπορουντι. τους μὲν ουν πρέσβεις οντως ενφυῶς

ab Ipso eonsultum iri Sed citin Arutronicum seniorem imperio motu in reperireut, ait iuniorem adieriint. Is causa adventus eorunI Percepta, maDo doInestico quae convcruienti Mima putaret respondemii partes dedit. IIle vocatis ad se Iegatis, sibi et imperatori quamobrem adessent, intellectum esse et vetustam eomim Cum Bomanis societatem amicitiamque hami se ignorare dixit: et utrorum lue imperi iam quo lanan otio uniina principatiim sibi videri atum item et cum ossieto coniunctum esse , ambos invicein utilitates asserre. Quod ad pecuniarn attineret, si venissent anteqliana hellum Inter imperatores hereretur, cluantum pro necessitate volitissent, a C-cepturos fuisse. Nune idem Dellum exhausisse aerariuui. Verumtamen alia via posse huic ipsoriim sumptuariae difficultati occurrere rexercitum enim magnum ac sortem contra. hostes anilitiae socium Praebituros. Sic nani lue se: existimare, non alius, quam exercitus causa ipsos quaerere pecuniam. Nunc ergo si adipis dantur, quod iam duimuti opera conarentur iuvenire, iam inventum habere. contra legati, ast Pecuniae, non exercitus causa missos e regionem ipsorum multos alere strenuosque milites, quibus uti eorum reo liceat,

si sti pina tantum in stipendia non desit. Hunc in modum legatos

376쪽

ἐξον μεγαλοπρεπως ' την dε προς τους πρέσβεις του μεγάλου δομεστίκου Πυθομενος αnολογίαν, νυν μεν ἐχεγε προς αυτον ἁρμόζουσαν φαίνεσθαι την προς τους Aατίνους απολογίαν 5πεποιησθαι δοκουσαν φίλοις αυτοῖς Ουσιν ἐπαγγέλλεσθαί τινα

ωφέλειαν παρέξειν, εὰν δὲ αυτοῖς ἐδόκει τον ἐπηγγελμένην Cστρατιὰν ζητεῖν, ἀπορεῖν ης ἄν ευπορησεν απολογίας. ὁ μέγας δὲ δομωτικος καὶ αυτος μεν ειπεν επi νουν ταυτην ἐσχηκέναι απορίαν προς ἐκείνους ποιούμενος τους λόγους, πλον το1vis ἀπορεῖν χρημάτων εἰπεῖν οὐδεμίαν αὐτοῖς αν φέρειν αἰσχυνην, ἄτε δ' καὶ αυτῶν ἀπορουντων καὶ δεομένων παρ' αυτῶν. στρατιὰν δε παρέχεσθαι ἐπηγγέλθαι, μάλιστα μεν ὀπερην καὶ αυτὰν οἰόμενον, ου στρατιῆς ἐρεῖν, ἀλλα χρωάτων δελσθαι. εἰ δ' ἄρα καὶ προς τα δεύτερα χωροῖεν, νυν μὲν εἰπεῖν 15od ράδιον παρασχεῖν, καιροῖ δεομένην προς παρασκευον, αλ- λως τε ιυδ' ἀκριβῶς εἰδότας, εἰ κατὰ γνώμ ν εἰ- τω σφετέρω Dβασιλεῖ εἰ δ' ἀπελθόντες προς την οἰκείαν ἀπαγγειλωσι περῆτης στρατῶς καὶ δέοιτο αυτης, τ4τ' η τους παραληφομένους ηκειν. χρονίου γὰρ οἴσης καὶ ωπερορίου της στρατείας, καὶ Io ὀνου δεῖσθαι συχνοὐ προς τον παρασκευον. Ἀλλὰ ταλαμὸν τοιαύτα. Q εκείνου δὲ τοὐ χρόνου, ε οτου βασιλεῖς ὁ νέος τοὐ πάππου καὶ βασιλέως διαστὰς, εἰς 'Aδριανούπολιν ηκεν ἄχρι καὶ τότε, τοῖς τε ἄλλοις ἄπασι τοῖς πραττομένοις καἰ

do καὶ τοῖς βασιλικοῖς γράμμαοιν, ἁ επι βεβαιώσει ἐγίνετὀ

imperator dextre et donis Iliam potuit magnificis humaniter donatos ab se dimisit; auditoque quid respondisset iis magitus donacsticus, ΟPinari se assimnavit, apte et convenienter I atinis respondisse , cum tanquam amicis subsidi una aliquo i promissum esset: qtii si voluis ent Pronrissa exigere, non videre se, citi id respondcrri potuissct. Et magnus domesticus, simi quoque inter respoudendiim eandem dubitationem exortam. At enim quoil pectiniam deficere dixerit, Piritori minime futiirit in , quando et ipsi ea careant, atque aliunde petant. Copias autum datum iri pollicitum , quantumvis perbene sciret, ill lli Od erat, non militem illos desiderare: sed numniaria Paupertate laborare. Si tamen ad alterum etiam processissent, dicturum strisse, nune dissicti iter dari posse, clito 1 mora ac tempore ad collit endum opus foret. Ad hace non liini liquulo sciri , au id ipsoriam regi Placiturum sit. Reversi igitur domum , super exercitu certioreIn facerent: et si quidem indigeret, iii in veuirent illii eum ala ducerent quippe eum lentum ac longum negotium sit, eopias peregri: uas et EIOeis remotissimis contrahere, tempore diuturniore opus lial ere. Et haec quidem isto Inodo acta sunt. Ex quo alitem nepos ab avo clissi lens Adrianopolin venit, us lite ait illuna diem retitis omnibus agi n-difl, atoae etiam imperatoriis diplomatis, illiae ad aliquid consirman- Cantacuxenuru 22

377쪽

του μο τι των μο προσηκόντων γενέσθαι η διὰ ραθυμιαν ηP. 208δ α κακόνοιαν των ε Πιτεπραμμένων, και ου μικρόν τινα διαταυτα et υν πόνον υτισταμενου, ομως ἀναγκαιαν τον πρόνοιαν καi τον επι πῶσι φροντιδα λογιζομένου και φεροντος τον κα-5ματον Guzi, τότε δε etων εμφυλίων πολέμων λυθέντων καιπεπαυμένων των επιβουλῶν και υπονοιῶν, εγνω δειν και αυ-

τὰς τῶν πόνων εαυτὸν ἀνεῖναι μικρόν. καi βασιλει προσελθών, τόν τε επὶ του προτέρου χρόνου προς την διοίκησιν τῶν πραγμάτων διηγειτο πόνον καὶ ώς, τῶν εμφυλίων κακῶν ηδvio πεπαυμένων καἰ υπ0φίας ουσης Ουδεμιας, δέον πρόνοιαν τινα Β ποιήσασθαι ἄστε τά τε πράγματα ἄσπερ πρότερον καλῶς καὶ V. 168ώς δέον διοικεῖσθαι, καὶ αυτῖν ἀναπαυλος τινος τυγχάνειν. τουτο δὲ γένοιτ' ἄν, εἰ τον τε τῶν βασιλικῶν γραμμάτων ἐπιστασίαν καὶ τον εni του τῶν βασιλικῶν χρημάτων ταμιείου, i5ε τι δε καi την εni τῶν εἰσπραττόντων τοὐς δομοσίους φόρους ἀναθείη ετίρω τινὶ, ον ἀν ἐκλεζηται αυτός. βασιλεῖς δε οι δε αυτὸς εφασκεν ἀγνοεῖν, οσον επὶ του προτέρου χρό- του υφίστατο τὸν πόνον, πῶσιν αυτὸς ἐφεστηκώς, αλλα εἰδέναι τε καλῶς, καὶ ουχ ηκιστα θαυμάζειν, εἰ πρὸς τοσαυτηπιοδιοίκοσιν πραγμάτων εἶς ών αυτὰς εζαρκεῖ, ετι δε καὶ α 'γεῖν Unὲρ αυτου , τὸν κάματον ον υπέμενεν ἐννοῶν. οπερ M

C αυτὰς ἔφης λογιζόμενος καὶ αυτὸς, άς τῶν in φυλίων ἔνεκα πολάμων καi τῶν επιβουλῶν ἀναγκαῖον ἐφ' ἁπασί σε παρελ

Ium scriberentur, per se maguus do inesticiis praefuerat; ne quid Perdocordialia malis nitateIuve alioruin, quibus ea conamitterentiir, sivi Stertiis seret: nec leves in eo labores sustinuerat, quos uitillo mi-nt s. Iilia chiram sollicitudinemque in omnibus necessariam iiulieabat, si leutio per rebat. Tunc vero, sepultis lain bellis civili lius insidiis-Jue ac suspicionibus, sibi quoque occupationes aliquantum Inini euas esse constititit. Quocirca impcratori praeteriti teinporis laboriosam a laninistrationeni suam exponit ac Inonci, malis civili litis et su-ε Piciosis temporibus iam praeteritis, providendum, uti res cluenta lino dii u aute, heuo decenterque procli rentur, et sibi quietem ac remis- tDveiu ut ritiani concc lenitalia. Concessii rum alitem, si im Peratoriarum litturarii tu et fisci et exactionunt praesectiirain tu alteriina trausserat, quutu Suo arbitratu deles erit. Respondit iiii perator, Nec Se ignorare, quantos ille laboles liactenus sit biisset, chim unus omnibus Praeesset: eli Probe nosse, et funainopere adni iratii na, solum tantae uegotiori mauoli Sustiueudae parean esse potuisse. Praetcrea doluisse IOrtuu metua, et in quibus Proincretur oneri biis secuin cogitaret. Sed eum iPβe ct tost te consideriiret, quod dixerat, citioinodo propto bella ei Vi'sa e ι inridias eum adesse omnibus et per eum sicri oruuia OPorteret,

378쪽

5τρέψαι τὰ πράγματα χρη, αλλὰ καὶ αυθις αυτὸν ἐφωτασθαι

ἔοις αναγκαίοις , και πύ τα πράττεσθαι σοι κατὰ γνώμον. ουτω γὰρ ἄν τά τε πράγματα διοικηθήσεσθαι καλῶς, και αυ- ον αναπαυλης τυγχάνειν ου μικρῶς τινος. D dε μεγας δο- μωτικος τοῖς τε λεγομένοις επειθε ro πρὸς βασιλεως, και n&-D Ῥακοιμώμενον τον 'Anόκαυχον επὶ τη διοικῆσει των εἰργέ-νων I2ειτο πραγμάτων' και βασιλευς συνεπεφοφιζετο αυτός' αποθειχθεις δε των κοινῶν πραγμάτων ὁ παρακοιμώμενος διοi-οσα μεν ην ἀναγκαῖα καὶ της του μεγάλου δομεστικουκρισεως εδειτο, ταυτα προς αυτὰν ἀνώγων. η αυτὰς ε Πετρε- 5πεν ἐπραττετο, η μόνος η καi μετὰ βασιλεως ενια εζετάζων M δε ου τοιαυτα , παρακοιμωμενον ενει io πράττειν. 'Tπὸ δετον αυτὰν χρόνον ὁ βασιλευς εις Κυζικον επεραιώθη, ἄμα εν την τος θεομοτορος αχειροποίοτον εἰκόνα, η πρὸς τον ἐν γ 'τακιω ναον ην, προσκυνησων, ἄμα δε κατοφόμενος καizοτον χώραν, ουπω πρότερον ἰδών. τὸ δ' ετι τουτων citrιώτε- P. 209ρον, ινα τον Φρυγίας ἄρχοa τα Tαμηρχάνην τον του Γιαζοταῖς κατα τον ιλοσποντον εφαις nόλεσιν ἐπικείμενον ουσαις' υποκοοις βασιλει, πρὸς συμβάσεις πείση χωροσαι ο καὶ κατὰ

γνώμον ετελεῖτο βασιλει- cinis γὰρ Κυζικου εις Πηγὰς nὀλιν

Ctiam noIentem tempus extraxisse. Nunc quoniana Deus rem publicamor liuasset atque coris tituisset, ipse Potius a d ea, cluae nominasset Inu nera obeunda cluein Velict-, eui tarneu riori omnimodis isti soluteque res conamittendac sint: sed cit In rursita necessariis praeesse. Ct Omnia ex cliis tu licio administrari debere. Sic enim negotia Prae clare curatum iri et ipsuin sat quietis consectitii rum. Assentitur ma gnus clomesticus et Apocauchum sacri cubiculi praesectum his functio uibus deli it; imperator alictor sit. Apocauctius creatus remina eona mun/um a inlinistrator, quaecunPie erant necessciria seu maioris Ino menti, et tu licem magnum domesticii in recilia rebarit, ea ad illum re Ierens, quatentis ipse committeret . aut soliis conficiebat aut cum ina- Peratore quae iam disclitiebat. s. itae hii sit scemodi non erant, rit sorbitrio transigenda permittobat. Stil, idem leni piis iniperator Cyzieum traIecat, Sinaiil ut Dei parae signunt non Inauu factum , in templo apud I rtacitim asservatum veneraretur: simul ut regionem nondum Visam

Ιuatraret et , qtiod caput orat, ut satrapam seu principem Phrygi stfamerclianem Glaxae siliunt, oriental imus ad Hellespontum lictibu vomanortina incumbentcin, ad pacificationem quod uti M

379쪽

A. c. i 3'Gχάνον, καἰ ος dφ τό τε κατὰ τάχος και μετὰ πολλος τος με

τριότητος και, οἷον ειπειν, δουλειας συνεγένετο τω βασιλεῖ. ώς γὰρ εγγνς εγένετο υσον οραν τε τον βασιλέα και ὁρῶσθαι παρ' αυτου, αυτός τε και αλλοι Πέρσαι των taπων καταβάν-Bτες και προελθόντες ἐπι μικρὸν, οι μὲν ἄλλοι πάντες ἄπωθεν5τον βασιλέα προσεκυνουν, τας κεφαλὰς πεισαντες εni την γον αυτὸς δ' αχρι βασιλέως ἐλθὼν πεζῆ, προσεκύνει τε καίη σπάζετο τον βασιλέως πόδα , επειτα εφιππος γενόμενος, μόνος μὀντ συνεγένετο τω βασιλεῖ. nολλὼ ει προς αυτὸν περὶ εἰρηνης διαλεχθέντος βασιλέως καὶ ευ ποιζσειν επαγγειλαμέ-I Oνου, αυτὸς μἐν εις το οἰκεῖον στρατόπεδον, βασιλεῖς δ' εις Πογὰς την πόλιν επανηλθε. καi ἐς την υστεραιαν πάλιν ἐχ- θῶν ὁ TU ρ νος καἰ προσκυνῆσας βασιλέα καὶ ἐπαγγειλάμενος ειρήνην α ζειν του λοιποῖ καὶ τοῖς κατὰ τον ἔω ' μαιοις μηδέποτε επιστρατευσειν, δωροις τε ἀμειφαμένου βα-I5. σιλέως αζιως εαυτού, ὁ μὲν ἐπανέζευξεν εις τον οἰκείαν,

c ἄπερ ἐποπειλατο ἀληθῆ επὶ των εργων ἀποδεικνυς' οὐκέτι γὰρ οὐδὲν ηδικησε 'Pωμαίους' βασιλεῖς δὲ εις Γυζάντιονεπανῆκεν. ενδ α δ ατριβοντι ὁ των Μυσῶν βασιλεῖς Μιχαὴλ

69μεμήνυκεν, εἰ αρεστὸν αὐτω εῖο, συνελθειν τε αυrm καi τὰς χοσπονδῶς ἀνανεώσασθαι καὶ την ειρήνην. την γὰρ προτερ0ν ἐν Ἀδριανουπόλει γενομένον συντυχιαν, του καιρου καἰ των πραγμάτων Ουκ ἐώντων δ ιὰ τον συμβεβηκυτα τότε πόλεμον,

ἐω Oλίγον τε γεγενῆσθαι καὶ τεταραγμένως. καi ἐπεi κατὰ

uo. καὶ scripsi pro τὸ.ex sentcntia successit. Ε CFetico enirn Pegas ad Helle ponti in Pr laetus, citin accersivit. Qui celei iter praesens, magna Inoderatione et quodammodo subiecti orie cum inapcratore cOIigri'ssi S est. Nam ei in ProPitis abesset, ut iani ipsum videre et ab ipso viileri posset, eum Persis suis ab equis descen lit: Paullimque progressi, cetera qui dena omnes iInperatorem, ante lilain appropinquar ni, capitu us humi submissis adorabant ipse ait eii in pedimus acce lens ot adorabat et Pedem illius osculabatur. Dein ic e lito conscenso, solus cun solo Verba miscuit. I inperator tibi multis citin eo ite pace egit et gratiam relaturaim pronii sit, Pegas, ille in castra sita relliit. Postridie reVertens, sallitato imperatore, pacem in posteriin et Romanis in oriente non amplius molestum futiarum pronii sit: ilonis Ille ab eo Pro lignitate cultus , ad sitos se recepit; et Promissa ait rein conserens, nunquam dein te Bonianis nocuit. Iinperator ByZantium remeavit Ibi eum esset, Micliaet Moesorii in rex et significat, si Placeret, eu Pero se illum convenire et foediis instaurare. Ailrianopoli enim leua-

Poribus non aluentibus, propior tumillius videlicet bellicos, brevem Perturbatum suisse congressiun. Cum placuisset imperatori, SQ-

380쪽

τοῖς λεγομένοις Κρημνοῖς ἐποιήσαντο τον συντυχιαν και σπονδὰς ε θεντο βεβαιας διὰ βίου και. συμμαχίαν, και διαλυθέν- Dτες ἀνεχώρησαν επ' οἴκου. . 5 Βασιλευς δε εν δεινου τιθέμενος το Πέρσας μεναεῖ 'Pωμαίοις ἐπιστρατευειν, αυrοὐς δε εκείνοις μηδαμως, εγνω δεῖν προς την εω περαιωθεῖς, τοῖς κατὰ Βιθυνειν iβαπάροις ἐπιθεσθαι' ἐτι γὰρ εσκῆνουν ἐν τοῖς πεδίοις, δε- P. ulo ρος ηδο μεσουντος κατὰ μονα suis ν' και μετακαλεσάμενος A. Ioτον τος Μεσο νίας ἄρχοντα τον πρωτοκυνηγον Κοντοφθε,

ἐβουλευετο περὶ τος κατῶ των βαρβάρων εἰσβολος. ην γὰρ δο ὁ Κοντοφρὸ ου διὰ το σοθονίας ἐπιτρ'πεύειν μόνον πεῖραν εχων των κατὰ τους βαρβάρους πραμάτων, ἀλλακαι ἄλλως ἀνορ αγαθὸς και πολλῶν πολέμων ό-ιρος και

15μάλιστα των IΠερσικων, οια δο εκ πρώτqς ηλικίας τοῖς μεσί τε και ταῖς διατριβαῖς αυτῶν ἐντραφείς. Κοντοφρὸ δὲ ἐπέρρωσέ τε τὰν βασιλέα. προς τον κατὰ των βαρβάρων πόλεμον, και ηδέως εχεγεν ἐκείνην τον ημέραν αν ιδεῖν, ἐν fi απὸ τῶν Bβαρβάρων εξέσται μαίοις, ων εις αυτοῖς υπορξαν, Π0 ,αολῶν ἀδικιῶν δίκας λαβεῖν. υπετίθει τε μ' μέλλειν, ως υσυνουπω των βαρβάρων απῖ των πεδινῶν επὶ τα ορεινότεραυν ωροσόντων , τον ἀλέαν ἐκκλινόντων τον απὸ του θέρους'

. Bυθηa ων Ins., n selo an erroro librarii, an aevi, qΠam ruam aPiul Gregoram, Cantaci Zeno coaeviis, et apud CDiuii ira, Pii ctiani inferior est, lci atur Βιθυνία. ED. P. Atidie ipse Cautae hiZoniis aliis multis in locis Πιθυνία halicti uitare librarii errorem ilic Et infra correxi. zopolin inter et Anchialum apiid κρημνοῖς, qui incuntur, conVeise rutat, ilii Pio foedus ct societatem perenncita iiii erunt, digressique

Ionios recesseriint.

6. In Perator Porro indignatus , Persas toti cs Romanis Praedato rem tuam ittere exercitum , elinu ab iis nihil patiantur mali, in orae Lem traiicietilliina, et harbaros in uitlibetata adoriun los sit i duxit: -dhuc eui ita, attulis vere, incnso, iii iana, Maio, in tabernaculis pereamPos lial, ii cilacini ', de qua inipressione advocatu in contopli rein Me βothetitae Praefecturia, venatormin Principem, constituit, cli au loqui dent is rioli soluiti ob praesecturalii Mosollioniae res barbarori In no Verat; scit et vir bonus alio tui et hosticae disciplinae. praesertim 'et sartitia, nil uinae rudis erat; iit poto a piteritia inora is et tristitu'tis Pol ulu initia tritus. Is imperatore in a i barbaros arua is cocreeudoseon siriuarc et libenter dieni illii in visii ruin alitiiniare, quo liceret Romanis tot iii iurias sibi illatas ropen loro. Admonebat autem, ne Procrastinaret, cpiod barbara e campestribus in editiora loca, aesti'

os ostiores declinantes, prope licin aucceaniti essent; sie enim illo. .