Corpus scriptorum historiae Byzantinae. Editio emendatior et copiosior, consilio B.G. Niebuhrii C.F. instituta, opera eiusdem Niebuhrii, Imm. Bekkeri, L. Schopeni, G. et L. Dindorfiorum aliorumque philologorum parata Ioannis Cantacuzeni ... Historiar

발행: 1828년

분량: 603페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

C. 1320 των ἐμπλησθηναι και φιλικῶν' και εω λεηλασιας και πραγμάτων φθορὰς, εν αις διαφθεῖουμεν την οικείαν ώς πολεμιαν. τι ουν ἄν τις βουλευσαιτο προς τοσαυτον ἀνακυπτουσαν βλαστην κακῶν; τὸ μεν γὰρ τον νέον βασιλεα περιῖδειν οντως εξουδεμιῶς αἰτιας προπηλακισθέντα καὶ την βασιλειαν ἀφαιρε-5θέντα , ἴσως δε καὶ περὶ τὰ ζην κινδυνευσοντα, ουδεν εμοιγεηττον θανάτου τὸ δ' αυ πάλιν πρὸ του προσήκοντος χρόνου πρὸς πόλεμον ετοι μους ὀφθῆναι, ώς δοκεῖν καὶ τοῖς εχωθεν c αυτους ημῶς εξεπίτηδες τον βασιλέα παρορμαν προς αποστασίαν του πάππου καὶ βασιλεως, αβουλίας εἰναι μοι δοκεῖ τῆς1O ἐσχατης. εγὼ γὰρ τοσουτου δέω πρὸς αποστασίαν του βασιλέως τον εγγονον αυτου καὶ βασιλέα παρακινεῖν, ἄστε, καίτοι τουτον πάνυ φιλῶν καὶ, ώς ορῆς, ἔτοιμος ἄν καὶ την φυ- χῆν αυτῆν υπὲρ αυτοῖ προέσθαι, ευ ἴσθι σαφῶς, οὐκ ἄν αυττσυνέπραξα πρὀς ουθεν, ει γε τῆς αρχῆς αυτὸν ἐώρων προθυ-Usμονμενον ἀποστερῆσαι τον βασιλέα χρησώμενον πλεονεξία καi

αρπαγῆ. ὴν γὰρ ἄν εκεῖνος μεν ουδεν διαφέρων Ἀβεσσαλὼμ,

D Ἀχιτόφελ δ' ἐγώ. τοιγαρουν ἐπειδ περ εἰς τοιαύπην συνηλάθημεν ανάγκην πραγμάτων, δεῖν εἰναι νομίζω τὸ μέσον ελομένους,εκατέρων ἀποσχέσθαι tῶν ἄκρων, καὶ μήτ' ἀμελῶς πάνυ και-

ραθύμως διάγειν, ὼς μηδενὸς προσδοκωμένον δεεινον, .

V. H αυ πάλιν ἀπεροσκέπτως oύτω καὶ θρασέως et ὰ δοκοῖντα συμφέροντα πράττειν. τουτο δὲ γένοιτ' ἄν, εἴγε τὴν μὲν προσ-

vastitates, quibus terram nostram perinde ut hostilem regionem de lormabimus. Quid ergo adversus enascentem tant multorum incommodomini propaginem rem emi excogitabinius 2 Milii sane itiniorem ini perniorem nulla sita culpa tam ignoni iniose habitum, et eum imperio vitam quoque ipssin fortasse amissurum mortis instar est. Rursum ante tempus ad bellum comparatos apparere, ut Bh exteris quoque de compacto nepotem ad desectionem ab avo sollicitare . existimenitar, id ' ego in si ninia tenter talo numero, ut ab ea naenie tantum absum , ut quamvis adolescentem valde amem et,' vides, ipsum insuper corpus meum eius estisa prolicere non recusem, tanten, niihi erede, non ei me uspiami adiutorem no soci lina praeberem, si ad aviana principatu per avaritiam et rapinas depellendunt incumbere animadverterem. Sic enim ipso Absalonein, ego Achitopheleni iti luerem. Quoniam igitur in istam necessitniena deveni nitis, ad offficium pertinere iudico, vitatis extremis in Inedio consistere, et neque secure ac desidiose vitavi transire, quasi nihil grave sornii dandum sit, neque ita inconsiderate et audacter, quae utilia videantur. persequi. Id consequemur, si imminenti tentationuni flammae consilii prudentia, qu pntuna in nobis est, occiirrerimus, iuvenemque i inperatorem in luto portu constitueri natis, tit licet vastis

undique stuctibus mare agitetur, omnis periculi timore vacet. vii in si

62쪽

ΠISTORIARUM T. 4.

δοκωμένην φαγα των πειρασμῶν σβεννυομεν, οση δυναμις, Λ. c. 13m συνέσει χρώμενοι καὶ ε υβ0υλι F τον νέον δε βασιλέα καταστη- P. 17σομεν εν ασφαλεια, ώς μηδενα κίνδυνον υτ ορασθαι, αν τζς Θαλάσσης εκταραχθεισης το κλυdώνι0ν υπερζέas. ει μεν ουν 5τὰς ημετέρας τε και πύντων Ῥωμαιων αμαρτίας et περιδὼν οθεῖς ανωθεν κατασβέσει την προσδοκωμεν φλόγα των πειρασμῶν, την καρδίαν του βασιλέως ευθεῖαν ἀπεργα σύμενος προς βασιλέα et υν νέον, συχνὰς αὐτ 0 προσήκει χύριτας ομ0- λογεῖν ρυσαμένω των συμφορῶν εἰ δ' αJ, δ μη γένοιτο, ινα 10πολλῶν κακῶν πεῖραν 'Pωμαῖοι λύβωσιν, η φυχη σκληρυνθεισατου βασιλέως ἀνήκεστόν τι βουλεύσεται περὶ του εγο 0νου, τυτ'

δο τη προκατασκευασθείση ασφαλεία τον νέον θεμενοι βασιλέα, ουτω χωρήσομεν προς το πράττειν, τον θεον προστησα - μενοι μύρτυρα της ἀδικίας και τῶν πραττομενων εδετα IMP.μ BI5 δ'. Oυτω του μεγίλου δομεστίκου διαλεχθέντος, παντα μεν

εφησεν ὁ Συργιάννης προς γνώμης αυτῶ εἰρησθαι και Πῶσιν C

λόγοις ελθεῖν προς πέρας' δεῖν γὰρ εζευρεῖν, υπως π0τὲ καἴ τις εσται η του βασιλέως ασφάλεια. κοινn δὲ συνδιασκεφαμενοις 20περὶ τούσου, εδο ζεν ἀμφοτέροις αἴρεσιν προθεῖναι τ 0 νἐ n βασιλει τῶν δυο τουτωνὶ ετέρου, η προς την Ἀδριανου μεταβq- ναι πόλιν, ἄτε μεγύλην οἶσαν και πολυάνθρωπον και Iτρατιὰν Ουκ ευ καταφρόνητον εχουσαν ἱδρi ἐν ἐν ε αυτ5, αλλως

θ' οτι και του βασιλέως Μιχαὴλ του πατρὸς αὐτ η χρόνον ἐκει 25 διατρίφαντος μάλα συχνὸν, πολλοὶ προσεγένοντο αὐτ o οἰκεῖοι

18. δεῖν N., δεῖ viil g. 24. α φ. Ita sacpitis pro GDrod, ut infra. ED. P.

Deus nostra Ronia nomini tuo'onanium admissa despiciens, sortiri datum hoc Inniorum incomtilina caelitiis compresserit, an iniumque senis erga δnepotem iectiana et se intiani praestiterit: crebras ei gratius pro culum alatum amolitio no debebimis. Sin contra, quod idena I eiis aver- runcet, ad Boiiannos militis malis atteremtos animus regis obduruerit, et inaniani iis in nepotona consuluerit, itini iani eo in purn in loci securitate couocato, clivi nunt numen iniuriae testent sacto runi tuo iudicem nobis proponentes, operi Dccingemur. 6. Postquam ni agnus domesticus ita disseruit, Syrgi annos onania, de sua ipsius sententia dicta esse signis cavit seque Oinni laus, ut prolie mclis, astipii lar Sed ad hiic paulum ad deliinertitionis finem is esiderari ; excogitandii in esse, quomodo et ahi Arutroniciis ilinior litto Se tenent. Super quo communiter an lirarentilatis, Visti In Rrili oblis, auerius horuni legi iuniora sacere optionem, sive ut Adrianopoli, Bin-plae urbi et srcilitenti, praeterea militare agimen haiul ni odi cuna lia-Denii, se crederet, praesertim cum et parens eius Micliaci imperator,

illic diu degens, plurimorem amicitiani familiaritatenultie adeptus esset,

63쪽

A. s. 1320 καὶ φιλοι και βουλησόμενοι μάλα προβυμως υπερ του παιδος αυτου διακινδυνεύειν - ει μη τουτο βουλοιτο, δεδιώς ώς, εἰ μη προς συμβάσεις ὁ βασιλευς και πάππος αυτω, αλλὰ προς πόλεμον μῶλλον ουπερ το δέον χωρησει παροξυνθεις, ραδιως πῆ δων στρατιὰς συχνὰς ἐκπιμπειν προς μάχη , οια δὴ πλη-5σιον ουσης της Λωνσταντινου, προς το της χριστου πόλεως φρουριον ἀφικέσθαι, ἄμα μεν ως ον καρτερὸν εκ τε τος φυσεως της κατασκευης, τουτό που και των τειχῶν, ἄμα δ' οτι και ἁσπερεί τι κλεῖθρον κεῖται των κλιμάτων εκατέρων μέσον, P. 18 την δυτικὴν στρατιὰν πολλήν τινα Ουσαν και προς μάχας Qq-10σκημένην της ἐκ της δω καὶ της Θράκης διεῖργον' και τριτον, οτι παράλιον ὁν και την ἐκ θάλάπτης ὁθενδήποθεν ευκαιρως αν παράσχοιτο συμμαχίαν. Toῖτο πέρας ἐπιθέμενοι τη βουλη, ἀλλήλοις τε συνα ζύμενοι, ὁ μεν εμεινεν ἐν Θρύκῖ, ταυτης επι- V. 15τροπευων, Καντακου ζηνος δ' ὁ μέγας δομἐστικος της προς τὴν15

Κωνσταντινου φερουσης εἴχετο, την συνευνον αυτω καταλιπὼν εν τη Καλλιου πόλει' ἐν ταυτη γὰρ διέτριβε το πλεῖστοντον χρόνον, τουτο μὲν ως ἐπικαιρως εχυντος του χωριου προς τὰς εφόδους ἀνθίστασθαι των βαρβύρων, τουτο δ' οτι και του

ναυτικου πανTὸς εν ταυτη κατωκισμένον, πολλῶν ἄντων τρι 2DB ρεων πληρωμάτων, τους εγχωρι Ους συνέβαινεν ἄρ παγὰς υπομένειν και βίας, του φοβουντος ουκ ἔντος και τὰς ὁρμὰς επέχον- sτος' ναυτικο γὰρ αναρχία κρείσσων, τις εφη, πυρός. κατέλιπε δ' ἐκει την γυναῖκα, τω δοκεῖν μὲν, ως ου ραδίως εχων ἐπισυ- ρεσθαι την γυναικωνιτιν τη ἀληθεία, ὁπως αυτω πρόφασιν255. πησει coni. Gr. 9 . ώσπερεί τι emend. Gr. pro Vulg. ῶσπερ εrra. 20. τριηρικῶν coni. N. . 23. Eiiril . Hec. ED. P. qui pio eius filio stimina voluntate 'dinia catur, viderentur: sive, si id minus Protaret, metuens, ns, si avus spreta pietate exacerbatus bellum' quana pacem mallet, valitantia inlinii in ad se oppugnandum emitteret, qtiod propter Constantinopolis vicinitateni Dicite posset, christopolin igitur se conferret, Oppullina sinHil natii in loci et muris si inlini ac mil-nitlint, simul velut quod lani claustruitis in medio utriusque clii natis, occidentales copias ingentes et praeliis assuefactas, ab orientatibus ac Threiciis secludens, ad haec niariti inuin et ad auxilia undecuinque e mari accipi enda situ conanio tum.' Sic domuni finita delibe ratione, valeque in viceni dicto, Syrgi annes in Thracia, ut eam administraret, remansit, Cantacii gemis constantinopolin ater interulit, uxore Calliopoli relicta, in via urbe plura in una comita orabatur, partina quod ea ad barbaroruin irruptiones pro hi enitas idonea, partim quod cum tota classis ibidem staret essent lite triremes et classiarii ni ulti, indigenae regionis expoliabantur ac prematiintur, nemino eos terrente

eoruni quo ini polus cohiben piautica quippe licentia violentior est igne, ut dixit iplispiam. Reliquit autem illic uxo 'in cum seminis honο

64쪽

προτέρων. καν μέν τινα σχῶμεν της καρτετιας καρπὸν , του

βασιλέως ἴσως μεταβαλόντος καὶ των μελετωμένων ημῶν

uo. παυσαμένου Ε D. P. Pro παυσαμένων. rariis, non posse mulieriam gregem secum trahere simulans. Venim id agebat, ut speciosam caligam praetexere lic et, si Syrgianne itemina convento opus seret. Postquam alitem Constantinopolin ira gressiis est, nepotern i inperatorem actit consili urnilite exponit, Apocaticii una liona incan clii idem non illiistris et rari an is functioniblis occii patianx tuna enim forte rei salaliac praesectitra in gerebat altocliti recoli litae prudentiae, scientem uti foro negotia citae gerer , regi eon nilat, Venelncuter in eo Syrgianui gratificans ; sacpius enirn ea de re ni agnutu domesticum rogaverat. Nepos assensu constranat omnia: iis auten illi ac pratis snerant cleliberata, adiacit haec. De loco tuto, a i quonimalis urgentilaus pernigiant, prouuleri ad inodum Itile ac necessarium esse. Idcirco dati lani iliu genter operam, ut id ante Onania perfectum couspiciatur. A magnitii lino antini et constantia non ilisce leniliam, sed ustitie ad ipsit in arii cultina discrini in is in incepto persistenilum. Si patientiae suae fructiini aliqtiem Percipiant, sene forsitan consilia in melius mutante et a me luatis in ipsos sceleribus desistente, nihil optatius posse fieri. Sin minus, hoc saltem omnino gibi restare, ut ne arrogantia et temeritate, nectite avaritia et armore dominandi eontra avum imperatorem insurrexisse videantur, sed itau-

65쪽

' A. C. i 3Io ἔσχατα υπομένοντας τον προυπτον κίνδυνον αποδιδράσκεri

και ταυτα μεν βασιλεὼς ὁ νέος. P. 19 έ. G δέ γε πρεσβυτερος τω προς τον εγγονον μισει τον καε- διαν μῶλλον οιδαίνων, αγγέλλει διά τινος αυτῶ των συγκλ*τικῶν ,,οισθα προ καιροῖ τινος αιτησάμενός με το βασιλικόν5

ἀποθέσθαι σχῆμα καὶ εις ιδιώτου ταξιν τελεῖν. ἐγὼ δὲ τότει ἐν ἀπεκρινάμην οσα προσοκε, νυν δ' εζετάσει τό πρῆγμα δοῖς καὶ καλῶς εχειν ηγοσάμενος ἔπερ αἰτεῖς, καὶ βουλομαι τοὐτοκαὶ σοῖ δολον ποιῶ. ὁ μέντοι την βασιλείαν διαδεζόμενος εντη πρώτη σε τιμη καὶ Gγάπη τηρήσει. καὶ οὐχ υπαναστῆσεται ios ἐν, σοὐ προσιόντος, του θρόνου ουδὲ γὰρ χος βασιλευσιν B εζανωrασθαι ἰδιώταις' ευρ σεις μέντοι προσιών ορθόν ἐστο-

κότα, ώς ἄν καἰ σοὶ τὰ τῆς τιμῆς κἀκείνω τὸ τῆς βασιλείας δώ

καιον περισώζοιτο. ταῶτ' ἔδοξε καἰ εσο ταυτα εἰδώς.'' προς

V. i6ταυτ' ἀπεκρίνατο μὲν ὁ νέος 'Aνδρόνικος δ μετὰ μικρὰν ερου- i5μεν- νυνὶ δὲ ἄξιον ιστορῆσαι, ὁθεν κἀκ τίνος αιτίας εις τού

τους προῆχθη τους λόγους ὁ βασιλεύς. νέος Ἀνδρόνικος, εν

που καὶ εἴκοσι γεγoi ώς ετη, περὶ et ὀ Βυζάντιον αεὶ διέτριβε μοδαμῆ συγχωρουμενος περαιτέρω προβαίνειν. οἷα δὲ σφριγῶν νεότητι καὶ φυσεως ἀζυτητι τὰ ἀκάθεικτον εχων, εδυσχέραινε aoμῖν εἰργὁμενος μακροτέρας τὰς αποδημίας ποιεῖσθαι, καὶ Ου-

δὸν ἄμεινον διέκειτο τῶν κατακεκλεισμένων φρουρῆ' εστεργε, δι δμως, τοῖς τοὐ βασιλέως καὶ πάππου προστάγμασι πειθόμενος ἀναγκαίως. ὁμως δὲ αυτῶ τινα παραμυθίαν ἐκ τῶν ἐνόν-riis exagitati et extremis amictati incommollis, praevisum exiti timesnigere voluisse. Et hactenus Stulem tinperator nepos. 5. Ceterii in senior octio in nepotem eruit eliore concopto, per Senatorem quenulam haec ei nilntiat: Meminisse ipsum, ilii modo alias ala se contenderit, uti liceret posito oritatu iinperatorio privatum Vivere:

ac tu ui qui lena se, quae lecuissent, respondisse e nunc alitem Petitione tua exarminata aequam eam esse cens re Petilaquc concectere idque in pracsens ei significatu in uoue; Iril illo ni iniis sticcessor Ineliis praecipito ipsiim honore et amore digriatiirum. Solio cli iti in haud liccessu milii accedenti, cpiando ici Privatis Praestare ini Peratores non soleant, qtioties tan cII ncce loret, fitantern inventii minae qua ratione utri lito clignitatem et ius sitii in conservaturn ira. HOC animo suo esse fixum iiiiiii e volle sciret. Respondit Androniciis Iae-Pos ea, quae Palilo infra a iseri lac ni is; nunc Prius Die inora nilum est , inde, quibusve Inon entis inal erator ait liuncce niintili in allegari luna inductus sit. Nepos, Primo aIlito supra Vicesim lini decurso, intra BFZantii fines omne tempus conterebat, nec Proclitana ultra sincla tur

progredi. Qui iuvenili innatus spiritu, et Iaatiirae acrimonia Es re- . Natior, longiori latis sibi peregrinationibus interdici lini indigne ferebat rnec illi secus erat, quam si carcere clausus teneretur. Nutilo minus

66쪽

των κατασκευάζων, κυνηγεσια ις εσχολαζε και ἱπποδρομιαις, A. c. 1320ως δοκειν μηδε υπνου μεταλαγχάνειν-ἀσχολία τη περὶ ταυτα εν οἶς υπερ soμενος o πάππος και βασιλευς τραχυτερον επέπληττε τον νέον ονειδιστικοῖς τοῖς σκωμμασι βάλλων, ουκ ἰδια5μονον, ἀλλα και πολλῶν παροντων και των της συγκλητου καιτων κατὰ γDος προσηκόντων αυτω. πάντα μὲν Ουν ελυπει τηντου νέου φυχην Ουτως uno τοῖς απάντων ὀφθαλμοῖς δοκουντος Dπεριυβρι ζεσθαι' δ δὲ των ἄλλων μἄλλον ηνια, τολ' η' oτι - προς τους παρόντας μαρτυρομενος το του ἐγγόνου διάστροφον I0δηθεν o βασιλεύς ελεγεν' , εἰ προς τι των ἀναγκαίων χροοιμος οἶτος ἀποδειχθη, ζων μεν ἄξιος βληθηναι λιθοις εγῶ, ἀποθανὼν δὲ ἀνορυχθηναι, καὶ παραδοθηναι πυρι. μ μεταξυ δὲ P. 20των σκωμμάτων τούτων καί τι τοιουτον sua ηνέχθη γενέσθαι.

ἐλθέ ποτε βασιλεῖς ὁ νέος την συνήθη προσκύνησιν ἀποδώσων 15τῆ πάππω εἰσιὼν δε τού Οικίσκου την θύραν, εν β καθοστο συνήθως ὁ βασιλεῖς, εκ μαρμάρων οδσαν την φλοιὰν ηρμοσμένην, στμβέβηκε τον επὶ της κεφαλης λίθον τῆ μαρμάρω προσαρραχθοναι, εφ' H διαταραχθεiς χυκ ολίγον ὁ βασιλεῖς, καὶ σιγη μη δυνηθεὶς καρτερησαι, ἡ ὁραςμ, ε&ε μεγάλη τη φω-20νη, ,ώς, οπερ ἐγὼ λέγω, καὶ θεὰς ἐπιμαρτυρόμενος ἄνωλν

Verum restituit Gr. 16. Nonne leg. φλιαν t. necessitati se submittens avi i inperata facessebat, intereaque, prout res ferebat, solatio la sibi quaerens, captan tis per venatum seris et decursioniblis equestribus ita vacabat, ut prae his studiis putaretur nec somnum posse capere. Hoc genus occupationis aegerranae serens RVus adolescuntem asperiris castigat et probris conscindit, non in seereto modo ac sine testibus, sed 'pluribus etiani proceribus et propinquis praesemibus. Adolescens vehenientissimo dolore angi, qui videret, ante ora on ni una sibi tantas imponi contumelias. Prae ceteris vero eum excruciabat, qliod nil lientibus aliis ingeni lina eius perversum his verbis testificaretur: Si hie ad ullam rem necessariam reperietur idoneus, ego ne dignum cleptilo, qui vivens lapidibus obruar, mortuus refodiar et comburar. Messia inter talia scontinatae tale quid sorte accidit. Fortus dest die quodam iuvenis, senem consueta adoratione impertiturus.' ΕΟ introeunte per humilem ianua ni domu neu lae, ubi a us P v consue tu dine considebat, marmore incrustatos postes habentem: aecidit, ut tiarageni nais, quam in capite serebat, ad ni armor allideretur. Quo casu nitro conturbatus imperator, nee voci iraeque teniperans, sublato elaniore, Iamne intelligis, inquit, Deuni dictis meis de caelo perhibere testimonium, et te initio nuin iudieare imperio; ideoque, quod est imperii sinibolum in marmor in pingi sitstinuisse; Hoc verbum intima eiu venis praecor ua quovis telo virius laesit, et eon uetavit. sine se

67쪽

A. c. 1320τος βέλους πικρότερον ἐλυμήνατο καὶ κατέτρωσε τὰ σπλύγχνα

του νέου, και προς την οἰκιαν την εαυτον ἀπελθὼν, εκειτο

βαρέα στενάχων, φυχην ἐρευγόμενος, ποιητικῶς εἰπεῖν. c ς'. 'Oμως δ' εαυτὸν της πολλης ἀθυμιας ἀναλαβὼν, εγνω δεῖν ' πρεσβεια χρήσασθαί τινι προς τυν πύππον και βασιλέα, ἄμα5

μὲν και την οργην ἐκμειλιζόμενος την εκεινου και πραότερον

καταστησων, ἄμα δε καἰ την αιτίαν ἐθέλων μαλιν, δι' ην προς V. 17 αυτον ὁ βασιλευς οἱ τως ἐκπεπολέμωτο. πέμπει δο τινα των ἐπ' ἀρετ η και φιλοσοφία γνωρίμων καὶ παρὰ τοῖς απάντων στόμασι κείμενον υσηφ, δς εφιλονείκησε μὲν, το γε εις αυτὸν 10 ηκον, τον λυχνον υπὸ τον μόδιον κρυφαι, si 'κ ηδυνήθη δὲ, του δεσποτικου λόγου πάντως μη δυναμένον διαπεσειν, ἀλλ' 'D εἰς τοσουτον η λθε περιφανείας, ως φῆφ03 κοινη βασιλέως τε καi συνόδου τῆς ιερῶς, ετι δὲ καὶ συγκλήτου. πύσζς, των εκκλησιαστικῶν θρόνων τῆς νέας ταυτησὶ Ῥώμης αξιος ἀποδει-I5χθῆναι, κει αυτὸς τω λίαν ταπεινω καὶ μετρίον του ξθους ἀπω- σατο την αξίαν, το τῆς καθέδρας υφος καὶ τὸ μέγεθος ευλα

βηθεῖς τῆς αρχῆς. τούτω δο χρησάμεν0ς πρεσβευτῆ, αναφέρει

δι' αὐτοῖ τω βασLλεῖ καi πάππω τοιάδε' ἡ Τῶν γεγεννηκότων πάπτων προς τους εζ αυτῶν φυσικῆ τινι κεκρατημένων στοργῆ,20 εἰκός ἐστι ὁ που καὶ τὰ των παίδων ἐλαττώματα συσκιώζειν P. 21 εθέλειν. κἄν τtς υπὲρ του παιδὸς πολλους τινας διεξέλθη καὶ τμασίους ἐπαίνους, υποφίαν οὐ μtκρὰν τοῖς ἀκούουσι παρέχει ως ου του παιδὸς οντος τοιουτου, ἀλλα πολλω τω μέτρωλειπομένου των επαίνων, αυτου δὲ ἀπατωμένου διὰ την σχε 2533. βαρέα. Ilom. Iliad. ED. P. 11. λύχνον Matth. 5. ED. P.

domum conferens, lectulo recumbebat, si ebiles essundens gernitus, et an iniam ipsaIn erat clans, ut poetice dicam. 6. Porro ut se ex ingenti aegrituditio collegii, legationem ad avum decernit. cuna tit sit rore in eius ni itiget eum qite ad linitatena aculans lictu dinem tradii cat, tuni ut causani cognoscat, quam ob reii ill sibi tam insensias sit. I.egat igiliar Ioseph uni clitendam, virtute et doctrina conspicuum, et per Olnnilini ora volitanteria. seu i ii iam tuam lueernam Stila ni odio absco tulere pro virili niteretiar, nihil taliten pro no-Vebat, quando effatu in Dontini non potest liuo niodo intercidere, sed eo claritumnis pervenerat, ut con munibus in perato iis, sacrile Syno in et universi senatiis suffragationibus in pontificia hii ius novae Roma oeathedra eollocandiis censeretur e etsi ipse ob Inod 'sti an animi trio le-rRtionemque singularem fastigium et magnitudinem ilignitalis religioso declinaret. Itaque hoc inter prelo usiis. in perator avo haec nκntiavit: uitandoquidem parentibiis onini litis praecipinim quem dum nul Orerm erga liberos natura ingeneravit, ratio ira consentaneuni est, ut ii errata etiam eomani leni obtegere velint. Quod si pater aliquis siliuni copiose atquct

68쪽

HISTORIARUM I. 6.

σιν την προς αυτόν αν δ' ὁ πατηρ τl παιδι τινα και μικρον A. ca329 προστριφηται φθον, πάλιν εκ διαμέτρου πολλαπλασιονα τον

φύγον υπονοουσι, την ἴσην προστιθέντες αιτίαν. σου τοίνυν του παzoος κατ' ἐμου του παιδὀς οντως ἐξωργισμένου, και

69쪽

A. c. 1320 τῶν σφαλμάδεων χάριν εμαστιγουμ ' τὸ εἰς τοσουτον ἐξάγεσθαι την οργ ώς και πολλῶν παρόντων Ουτω προπηλα - κι ζεσθαι, πάντων ἀνιαρώτερον. ἄν τοι νυν ' rλεων ἐπιβλεφας ὁ D θεὰς ταῖς ἐμαῆς ὁμαρτίαις, οδηγῆσει και σε πραότερόν μοι γενέσθαι και συμπαθεῖν ώς νἱs, τουτ' αν ε - βέλτιστον. εἰ δ'5ομοιως ἄσπερ νυν, καν τοῖς εφε ῆς τελεῖσθαι μέλλει, ετερος προβληθήτω σοι βασιλεῖς, ος ἄν σοι ὁ ὀζη χρήσιμος και καλός. μTαυτα διαπρεσβευσαμένου 'Iωσὴφ εξ Ἀνδρονι κου βασιλέως προς

τον πάππον και βασιλέα, ειτα και παρ' εαυτοῖ συχνούς τινας

εγκωμιων λόγους του νέου βασιλέως διεξελθόντος και πράως1o V. 18 πως αθυφαμένου του βασιλέως, ῶς τραχύτερον ῆ προσήκει

προσφερομένου τέ ' νέφ, ἀντεμήνυσε και αυτὰς τοι κταρ ,Tῶν ἄλλων πάντων πατέρων ἄμα τῆ των παιδων γεννήσει το Προς P. 22 αυτοῖς φιλτρον κτωμένων και συναυζανόντων αυζανομένοις,

αυτὸς Ουτως ἐφίλησύ σε και πριν εις φως προελθειν, ὼς καi15 πολλοὐς των διαβεβοημένων εn' αρετῆ καὶ θεω προσεγγιῖοντα βιον ζῶντας μάρτυρας πειν του φιλτρου. ου γάρ εστιν, ουκεστιν οὐδεις, ον οὐ πολλὰ πολλύκις ικέτευσα, θερμοτέρας και

συχνὰς υπὲρ σου θεω προσάγειν εὐχὰς, ώς μη μόνον μηδὲν δνσχερὸς ἀπαντῆσαι τῆ σῆ γεννήσει, ἀλλα καὶ τεχθέντα, πάντα 20

ἄριστον και των τοσουτων ευχῶν ad ιον ἀποδειχθῆναι. καὶ αυ-

τὸς δὲ εγὼ προπετῶς μεν διὰ τὸ μὴ τὸ θαρρεῖν εχειν ἐκτης

του βιου διαστροφῆς επραττον δ' ουν ομως, πολλὰ πολλάκις ἐδά-9. διαπρεσβευσαμένου correxit Gr. Vulgo διαπρεσβευσάμενος et post βασιλέα punctum. iracundiae, ut quamvis in uni ni sint, ita contumeliose metraries, id est, quod moererem milii parit incredibilem. Si itaque Deus

misericordibus oculis delicta niea respiciens, te quoque ad humanitatem et misericordiam mihi, utpote filio, impellienda in inflexerit, ni bit Rcciderit mihi optabilius. At si in posteriani nihilo ni inus lana aversR ante voluntate futurus es: quena probaveris, liunc in Persiorem pro me designes lieet. Haec Iosephus legatus nepotis apud avum exposuit. Postea eum .sua sponte iuveneni assati in collati lasset, Vethisque mitioribus Seneni molliter arguisset, qui ii isto inclementius se in adolescentem geleret, ille vicissim talia reseremia dedit: Cuin patres reliqui

omnes, quando coelo spiri coeperatnt libera, tum primum eos an a re in-eipiant, quem amorem ipsis crescentibus nil augent, ego te adeo an avi, etiam antequam natus esses, ut non paucos spectu in vii tute ac vitae sanctimon in hii ius rei testes habeam. Non enim est, non est, inquarn, illorum ullus, quem non saepe impense rogaverint, si dentes et erebrusi eo preces fiandere, non tantuni, ut ne ilirad sinistri in ortuna tuum incideret, verum etiam ut natus undequaque optirniis votisque tant mul-

, iis dignus redderere. Quin ego ipse, ternere quidem, lateor, qtiando propter vitae perversitatem impetrandi fiducia carebam, tamen idem

70쪽

εις εμε Πικριας ει o ουν, αὐ. εrερος ον αν ε ΠελIς Προβερληρο ci nec raro lacrimans Deum oravi, ut et nascereris, et natus talise Vaderes, qualem ego te ab ipso poposcissem. Puem ergo etiam. tum in niate ini utori ponetralibus latitantein sic effuse dilexi, eum ad hunc aetatis florern provectum odisse et a ni e repellere, qui tandem potui Haud istuc cum ratione vicitur. Quod ait leni in te emendartito rigidior et in obiurgando aculeatior sui, non id potius odii, quam per sociae earliatis et paternae sollicitudinis indicium putandum est, qui studuerim filium meum oninibus sorero laudibiis, praesertim iam ad tanti ini perii culmen asceir lenien , in quo vel minima labes sapientibus videri niaxi ina queat: siquidem omnis lionestatis exemplum uni- . Verais propositus, ad splendoroni virtutum omnium naerito expoliemiussit. Hac tam placida et benigna responsione delinitus adolescens, per certum lionii neni sestive gratias egit. Λc toto biennio insequente a malo quies et respiratio fuit, avo nepotem antici iis intuente, et, si quando res tulisset, parcius increpante; iit et ipse nepos, quasi tantii in modo cominione factus, id gratum filii evenire confirniaret. Sed ita antea laciebat vi-Venie inipei store Micli sele; verum eo mortuo, cuni vitas ob causas esseraturia gessu ani inlini in iuvenem, tum quod dicti, cuius supra inentionem fecimus, menior esset. Scilicet ex iniquis et iis increpationibus moestior, per internuntium ei dixerate Utinam amaritudinem adversus Ime deponas et .

SEARCH

MENU NAVIGATION