Ethike poiesis sive Gnomici poetae graeci. Ad optimorum exemplarium fidem emendavit Rich. Franc. Phil. Brunck

발행: 1784년

분량: 364페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

341쪽

IN HESIODUM.

eonfirmatae.

4o4. εrsi is κ' ἰώ βουσὶ βαλοιο. Perperam vulgo ἴτερον γ' ἰατι - Particulam in optetit iuuin Vel hii in quod se siritur, requirit, ut sipra 39ς. και κε ταsMιο. Similiter peccatum filerat v. Io. Ad leges eonstrumsuis particularii in n. in satis adtendit Graevitis. 4os. o: Mς ἔλυμα. Vcrsus ακέδαλο , quales apud vetustilliinos poetas reperiri pli irrimos observavi ait Theogn. IOSISic sit pra Issi. τρὶς ετας, qnod perperam a Iibrariis ii terpolatum silerat, qui nictro se coiis ille re arbitrabantur scribentio τρις του στους. Non itaqire aii cliendus erat O vitilius qui ad charitonem p. 427. legendum statuit εἴλυμα. At certam vero ulceri medicinam fecit , γυην ποίνου egens Pro ouili ου δὲ γύην.4 8. ευδ αν γερανου Qωνἐν επακουσης. Sic concinne disposita hint verba in eoilice. Virigo φωνην γεράνου. 428. ευr αν οὶ προ πιο 7. Sie coit. 1'erperam in impreta

sit,

432. εαρι. Sie seribendum. Coalescunt in unam duae volcales, pronunciandae tanquam si seriptum esset Penis peram vulgo εἴαρι.438. ορα es λων ἐπὶ νωτον LηM. Observanda tmesis , ἰωκκαι νωτον βοων δαηκα Prava scriptura, pravaque cim stinctione obseuratiir in libris hic lociis. ορακκα legi solet. ἐῖικνίισθαι, aιitingere , hic adhibitum ut καθ ικνεῖσθαι , quod ferreridi significatione passim obvium. 444. Versum hunc Ooελίζει. RuhialieniuS, Iirdieio, ut ophis nor, nimis severo. Non magis in ligna Hesiossi erga Deos

pietate sententia, boni qii idqriani spondere veriti , nisi divinus favor prosperiim finem laboribus impertiat, quam quod legitur V. 6Ia. & quanta 6οὐ magnum lucri

342쪽

IN HESIODUM.

s 23. concinnam cod. R. te monem reptaesentavi. Vnlgo legitur:

sῖ6. καρφει. Sic cod. In impressis καρῖη.sso. gίολινος. Sic scribi debuit. Perperam in libris, qui De luens error est, βυολινος. Theocritiis Illyll. XIV. I s. ανῆξα Βίαινον αυτοῖς. s63. Θῆτα ν αοικον. Copulam in impressis omissiun eeodiee ad illis i. Peius Alclus γητ αοικον. s 9. Sic bene cocl. In impressis α ρη.s 88. cod. τε δ ενὶ κατθεο , niale divisis vocibiis, illide eonis jungendae erant. 6os. Hujus & se l. versiis temonent repraesentavi fideliter, quam exhibet Reg. cod. vulgata longe concinniorem.

343쪽

ΙN HESIODUM

sitio omissa. Coll. vero habet, ut Aldi e litio, καὶ ωμου

IN COMICORUM SENTENTIAS.

ALEXI DIS sententia I. desumta e Fabiit a cui titulus sititis servata ab Athenaeo p. 429. est in Excerptis Gr hii pos93. Ibid. P. 666. eXstat II. sententia, ex Allienaeo p. 36. Eam ite citriatam & kX tantum comprehensam versibus liab et Stobae iis Floril. Tit. CXVI. cui ite hetiir init ex Fabii lae , e qua ite pronita fuit, Δημητριος, η Φιλέrαιρος. III. sententia est in FIOrit. Sichaei Tit. LXXIII. AMPHIDIS sententia I. excerpta est e Fabula citans tutuliis AM-ελουργός. Habet eam Stobaetis Floril. Tit. LIV. Ibidem exstzit II. Tit. XXVII.

344쪽

ANAXANDRIDIS sententia I. est in Sichaei Floral. Tit.

XLI. Ibidem est II. Titi CXVIII. Ultinuis versus in cod. sic scriptim est: λυπαν δε ποιων, εἴ τις ANTIPHANIS seinentia I. est in Florat. Stobaei Titi XXVII. Ibidem est II. Tit. LIX. Lectionem codicis lac tus sum qui titulit in etiain Fabulae habet, riελιψαι. Alibi non lautiari illam Fabiilana probabile est, quandoquidem tituliis iue non comparet in catalogo Fabricii. III. est in Excerptis Grotii p. 636. IV. Selitentia est in Flarit. Stobaei Titi LXXII. Ibidem est V. Tit. CXXV. Tuin VI. Tit. XCI. Quae Iequuntur duo sunt in Tit. CXVII. ut etiam XI. IX. Sententiam habet Stolbaeus ibid. Tit. XCVII. & X. Titi LIII. Ultimam habre Grotius in Excerptis p. 63s. APOLLODORI I. Sententiam hane Rad. 'Vinterlonus,mitus ex editione haec fragmenta comicorum exhibeo, sumia sit ex eleganti libello Il. Stephani. Unde autem petita sit. nee scio, nec quaerere vacat. Ceterum sallitur Typogr phoram ille doctissimus , illium ait apte felem eum adultero iungi & velut copulari. γαλῆ non felem, mastelam significat. II. Sententia est apti l Stobaeum Tit. CXX. deia

sumta e Fabiit a eiii titulus Riit Διαμαρτα νων. III. est d, id. Tit. CX l. it clanata e Fabula cil iis tituliis Παῖδες. IV. ibid. Tit. CV. sine alictoris nona ine, Fabulaeve indice. Quin in eoil. Ictnma adpositum ξπΠτόσαν. Nescio via auctoritate fragmentum hoc H. Stephanus, quent nailla adiahit, ita crisi secutus est XX inter tonus , Apollo loro tribuerit. A qiuibusdam , quos non nominat, Apollo tormin horaim

345쪽

versilum auctorem agnosci testat tir c, rotius in Exeerptic

DIPHILI sententia I. e Paristo ab Athenaeo servata p. 422. est apuit Grotitim tu Eκcerptis p. 793. In ultilino versu optime correxit Valchen arritis ait Elirip. Hippol. 874. παγλα τλητα γίγνεται. Vir Igo legitur pravo atri nullo sensu παντα ταυτα. Eil rapidis seriarii inter Dagna enta incerta si intili e litione Miis gravit CI IX. Alteras illias habet Stobae ita

ΜΕΝANDRI fragmentum I. e Fabula cui iis tituliis Υπος λιμαιος, est apuit Stobae ii in Tit. XI. Ibide in est II. Tit. XU. In v. q. e codice dedi οὐ φειδόπισθ'. III. est ibidem Tit. XCVIII. In v. 6. collicis lectionem vitigata melio reni dem. Iv. Sententiam ex II. Stephani libello sumsit Winterio-nus. Nescio cui auctori veteri acceptum ferri licheat, quod hi versiis ad nostram aetatena pervenerint. Non memini eos Iegere in I 3. clerici collet ione. V. Fragmentum hoc, quod declirtatum exhibet Ut inter-toni e litto , exstat apuit Stobaeum parti in Tit. LXIX. partim Tit. CVIII. Destinatiun est ex laiulatis ina Fabii la cilisitis tituliis Mισπυνης. Ita v. II. lego ait cocticis fictena απο- Θανόντα τε. v. lili. scripturam praetuli illiam exhibent coit.& Gesneri essitio in Tit. CVIII.

των προσδοκωμανων , δια τέλους. De veritate lectionis in clausilla , non est cur quis ambigrat. In altero loco C l. liabet των προσλελεγμίνιών, ου συνηση Οιχτιλους. IneptIin ist Id ρυ Ουνηση , quod lervari non debebat,

ansam itellit mulandi participii τῶν προσλεπιμ νων, illide le-mo eli Getaeri. Grotius iitroque in loco dedit τῶν προσοεχομένων, & οια τέλους mutavit in διατελεῖν.

346쪽

IN COMICORUM SENTENTIAS. 3 3

VI. Fragmen inin hoc, a P Iutare ho in consolatorio ad Apollonium servatum, est in Excerptis Grotii p. 7ς I. VII. est a Iniit Stobaeir in Tit. LV. Ibi leni est VIII. Tit. LXXVII. IX. Tit. X. X. Fragna cratum hoc e Perintlaia lanatum , qnam Terenti iis in Anitriani sera in transtulit, est in Stobaei Flori l. Titi CXXIV. Perita summi crati ei manus ici cinentiavit. Quoil sequitur est apirii cunilem Stobaeum Tit. I.ΙΙ. In postreino versu seript irram collicis sequor. Impressiis Stobaeus habet α M.' εἰ e ρνουντος τους α νοεος ἰού , clauilicante versii , qtiem Benileii stabilit einendatio ανιεἰς

est Titi LXXXIII.

XIII. Est apud Stobaeum haec sententia Tit. XLII. Recte eod. in I. versu habet πείΘεται. XIV. ibidem Tit. XXXVI. biae sequutir ad Fabulam pertinet cu)us titulus fuit γος. Est apud Stobaeum Tit. V. XvΙ.-e Fabula cuius titulus Κιμενῶ ,

apuit Stobaeum Tit. XCv. Quod sequitur pertiatet ad F hulan cujus titulus Eu πιμπραμένη. Sematii in a Stobaeo TR. XLIII. emendavit Benileius. In cod. scriptum non νινιτα, sed γίνετ'. XVIII. est apud Stobaenni Tu. CXIv. Libri exhibent in ulti v. ευνους eίλος, Perperam. Hic verissus alnii Iegitur, unde veram Iectionem restitui ευνους λόγος.

Sententia XIX. est apud Stobaeum TR. XCIII. Se inens TR. XCVII. XXI. sumta est e FabiiIa cuilis titulus Ap

x aer servavit eam idem Stobae re Tit. LXIV. alter versu in eo l. sie scriptiis est: παρα τίνι τἀνόητα γ οντος ο ψrreti;

XXII. Hiidem est Tu. XLVI. Ultinia Titi cu II. PHILEMONIS sententia I. est apiria Stobaeum TR. XIV. Ibidem est II. Tit. IX.

347쪽

III. Fragna esitum hoc , cu us ne minima pars a plui ouein- quain prolat oririm scriptin uiri occurrit, certatim latillant Ecclesiastici , de auctore non consentientes. Pliale linoni tribuit ita Iustinus : Clemens velo & Eusebitis Μenaitilro. Acutiora cuivis statim obortitur suspicio neutralis esse hos versus, sed ea item pia fraude menandro vel Philemoni a fictos , qua eriliati Christiani Sibyllis. Orpheo . Sophoeli aliis lite furtim supposueriint versus, quibus ostet derent veteritin sapientum placitis non abhorrere Christianam ilisciplinani. In iis digerenitis observatis Criticoriun ad clementem lisi sum iis, apud quem exstant p. 7sto. Sunt autem tu Excerptis Grotii p. 7s7. IV. Sunita est haec sententia e Fabula cui iis tituliis Exι- est lite apiria Stobaeii in Tit. XIX. Non alibmadverterant eclitores claudicare versum S. in quo pro εαν legebatur.

V. Est haec sententia apud Stobaeum Tit. LXII. In cod. adpositus Fabulae titulus Eξοικιζόμενοι, qlieni in Labricii

catalogo non reperio.

v I. Sem avit hanc sententiam clemens AleX. p. 726. unite eam Grottiis in Excerpta sita retillii p. 77s. VII. XI. Ω XII. sunt in Stobaei Tit. CII. In priino

cunilarin sit intum est e Fabula cuius titulus Σικελικός. Sed in cod. lena naa praeter auctoris nomen nihil hahet. Ultimi versiis sinceram lectionem restitui. In coit. scriptum ἴτερον, non, ut ivulgo, εΗρωνοῦ ipse Vero alterum articulum adit illi, qui in sinat libiis phrasibus librariorum incuria perquam saepe omissiis fuit: ετερον το τ α λγει καὶ το γεοιρεῖν ἴσθ' ἴσως. it etiani Philippi versum restituimus :

348쪽

Sie versus qui infra inter monostiemi occvri it , sub titillo εἰς λογον, diique est Sophoolis hi Oed. Cal. nostiae editi ae s 8o8. legi debet:

VIII. Sunitum ex Fabiit a cui titulus fuit Καrαι re γοαε- ναρ, est apud Stobaeum Tit. XXIX. nod se iiiiiiir it,iidem est Tit. c. lanatii instite e Fati illa cujus titillns fulta perhi-hetur Μύδης vel 'υο qt:. X. est: illi leni Tit. CXVII. Ail-ditum in Grotu Florilegio quartum vertam, interio uo

XIII. est: apud Stobaeum Titi XXXVI. Ultimum, quod male interloniis Menandreis iniinrscuit, est apud Sto- baetina, quinto versu desectum, Tit. CVIII. libi praeter alict ris nonien Fabiitae etiam in lex habetur e cilia desii nitinn , Σαροιος venustissimos hos versus citat etiam Plutare hiis in Consolatorio ad Apollonium. In I. cod. Stobaei habet ut Pilitarchus , ἡμῖν. In 6. habet etiam εαν τε κλαί ς, αν τε μη . Diio postrein pesime a librariis habui fuerunt. In Stobri cod. se leguntur: f δη ποεῖς πλέον ουδεν. η λυπη ν Hiazσπερ το δένδρον τουτο καρπον , τοIn Plutarchi vero ecistione Aldina p. 97. II. τί ουν πλέον ποιουμεν. ουειν. η λυπι δ' εχειίσπερ τα δενδρα καρπον , τα δάκρυα.Bentleius emendabat: τι οδε πλέον ἔχομεν; οὐδέν. η λυπη δ' εxtiωσπερ τα δένδρα, καρπόν οἶ τα δακρυα. . Neminem esse opinor in Atticorum Poetamim lectione tritum, elii istud pronomen οἶ sic positum placeat & genuinum videatur. Nisi me lassit opinio , melioribus avibiis con ecturam periclitatus sum:

349쪽

Ex hoe Philemonis smigmento expressi sunt versustissimi Μ Ant. Iliareti, quos Ios Scaliger Q. Trabeae, C antei Latini, esse credi ilit. Here, si querelis, eiulatii, fletibus

medicina fieret miseriis mortalium, auro parantiae Iacrimae contra forent ;nune haec minuetida n ala non magis valent, otia in naenia praeficae aci excitaIulos mortuos. turbidae consiliiὶm , non fletum expetunt.

DIODORI λigine situm est apud Stobaeum Tit. LXXII.

ΕUBULI fraginentii in e Fabula in qua Bacchus irritu e hatur, e ii iis haec sunt Verba, servavit Athenaeus p. et 6. unde in Εκcerpta transtri tit Groti iis P. 649. v. y ανακλη- σόρών. Grotins declit ανακλώτορος. Ad metrum periitile est: ill nil ob eliphoniam piae stare Videtiir. Praeterea quuna ebrii saepe non uni tali tu in injuria in Liciant, D a pinribus inius Vocentur, ανακλητο ζων malui. Meministi istud coitaei nostri in Vespis r. 2σω ehω σ issεῖ Θεν ' εἰ-, ταχω

cum his Eubuli comparari etiam possitnt Aristophanis ve sus isti in ea letii Fabula:

HIPPARCHI lententia e Fabula desumta cnj iis titultis α γραφος, est apud Sisbaeum Titi LX. Recte μ

350쪽

IN COMICORUM SEΝΤENTIAS. 339

scriptum V. 4- αναλ 2'. Secunila natura longa est, quod

igiis rate non possunt qui Atti eos Poetas legeriint. CRATETIS stagnientii in I. est apiria Stobaeum Tit. CXVII. Ihillein est II. Tit. CXVI. Ibtile in III. Tit. XVII. Ulti iturin liabet idem Stobaeus Tit. XXXIII.

NICOSTRATI sententia est apti l Stobaeum Tit. XXXVI. PHERECRATIS sententia est apti l Stobaeum Tit. CXVII.

PHILIPPI sententia est apud St soaetim Tit. CXIV. desunita e Fabula citius titulus Oλυν3ιακος, si c, rotu Flori-Iugio , quo fragmentum hoc non Philippo , sed Philippi ili tributum. Ultimis versus pessimillia ad modum ellitus sic vulgo arae ἰν ri του λέγειν ἐσ7ὶ το πεπονγίναι. eIa ument tiupiter, dact3lo quartam sedem tenente. Vide

suptii ad Philemonis XI. PHILIPPIDIS sententia prior est in Stobaei Tit. LXIX. Altera lichinita e Fabula eunis titulus Φιλάδελδοι, est ibidem Tit. CVIII. Euripidis versiis urat in Stheneluxa. Vide Aristoph. Rau. I 2I7δSOTADES , euaus sequitur fragmentum a Stobaeo sere tum Tit. XXII. non fuit corniciis poῆta , quod e versuum genere Iimiet, sed alter ille qui Ptoletnaei Philallelphi ten pore vixit , cujus jussu fuit interenitiis. De Sotadico me tro, seu ionico a majore tetrametro brachveatalecto, vide

SEARCH

MENU NAVIGATION