Ethike poiesis sive Gnomici poetae graeci. Ad optimorum exemplarium fidem emendavit Rich. Franc. Phil. Brunck

321쪽

3 Io IN SOLONEM ET PII OCVLI DE I.

XXII. Versiam hilne, iit & se litens fragmentum lati dat Plistarctius in Solone P. 2Ο3. XXIV. Solonis Potrina qlio leges suas descripsi. rat . cujus ille initi tam lioc refert Plutarchus . inter illa anti iii itatis trionumenta censeri ite laet, quae ad aetatem nosti ana perisnaansisse maxinae optan illam esset.

XXV. Trochaicos hos tetra inetros, & qui se triantur, sera avit Plutarchus in Solonis vita. XXVIII. Hos versiis citat Aristilles T. II. p. 397. quoruni ad nonniillos adliulit Plutarctius in Solo ire, eos pro arbitrio sito mutans & inutilans, ut Gul. Canteri verbis utar , NOV. Lect. v. 9. I. O υλος υ γ αει κέα. Sic quidem est apiria Plutarchi iiii p. im. Sol aliter scripserat Solon. Ex Aristide legentium:

ρ4. De Viciendiis Val clienaritis ait Heroilotum p 47s. apud Aristidem legitur , ποRων αν αγορῶν o' ἐχειρώ 3κ πόλις. XXIX. Sovavit hoc quo citie fraginentum Aristicles loco eitato. XXX. Sit ni tui versus apiul Allienaeum p. 64ς. XXXI. Hoe Seolion servavit Diogenes Laertius in Sol nis vita. PHOCYLIDIS II. I. αα ο τοῦvo' ἐγένει ro. Sic in cod. scriptii ita: in inapta stis metulose αττο τῶνδε γAονrαι. III. I. τί πλε ον. Sic cod. cum interrugatione, optinae. Iu imprcssis το πλiον. IV. Seivavit lios versiis Dio Clirus allonalis pag. 4 o. illaiqitae ct e Plioc Ili de habet, quia genus & figliram quasi de-

322쪽

V. Prosere litur Milichon Strabo L. XI. p. 747. Sequens servavit Phrunichiis in Eclogis nominum Atticoriim p. Is 8. Postremum fretigmentum exstat apud Athenaeitin p. 428. SIMONIDIS I. Primus hujus carminis versus omimis in Stobaeo. Integriam carmen legitur in appendice A thologiae. II. s. ἐν ε ῖμασιν. Sic bene eod. In impresso Stobaeo is

Stobaeo pro αυτῆς est αυτων. At in scrripto longe dive salectio : το μὶν γαρ αὐτό γ εἶπε πολακις κακόν. eum nota in margine ad Vocem αυτο pertinente: αυτων.

it. λιτουποv, id est, Hesyctio interprete, κακουργον. Vide Vatis enarium ad Hewehit glossam laiulatum. QI9. αυόιη, κραυγη. Sic Iexica sine auctoritate, a geri misittat. 32. τm P, scilicet qIlini e V. 28. repeti debetias. καποθυμίη. Sic in scripto Stobaeo: in impresso καtrii. Θυμία , neglecta ionica forma. 4et. ἰν o. Sic coit. R e litio Gesneri. In Grotri Flutile .gio perperam excitium οργῆ.

323쪽

ἴνου. Perverse collocatae voces videntur , Particula o. quae nomini quod eopulat sub im ante nomen posita. Proinde lego ροῖν δ' ἐκ σπιλης ri καὶ παλ-rριCεος μου. Ilute correctioni opponi possit lex metrio, illiam veteribiis iambographis observatam Bitime testatur Hephaestio , ne in parem sedem rGipiatiir anapaestus. Sed lex illa non ita omnium suffringio comprobata est, ut non malim contra eam peccari, quam contra constructionis rationem. Praeterea videndum esset an m corripi possit ante literate . Sunt quidem istius licentiae exempla in poetis, sed perpauca, multoque pauciora anapaetas in paribus senariorem sedibus. In Stohaei eodice scriptum παλάραυς, Attica contractione , quae Ionibus non fuit in usu. σα λὸς notat cineri uni colorem seu gilvum, quem in equis

damnat Virgilius. Vide Salmasium in Plin. Exercit. P. ISI. 4s. ων Ionice pro ουν praestitit scriptus liber. sa. id est απειρος. Hesychitis αδηνειη se I

gendum, non α νείη απειοια. Male in cod. st raptum αληνης , e frequenti , quam paulo ante tetigi, periniat tione literariam A. Δ. Λ.s6. g9υrα δ' sex'. Perperam virlgo legitur xsugα , qtiod nescio an satis Graeciina sit. Sinceram Drmani praestat Athe naeus p. I79. E. Jovicu in Vero IEM, Ploci tuetur etiam stolaxi colleX , retineri debliit. s . . Sic olian emenda eram lectionem quam in Grotii Flori legio repereram ασξοχαιτόεις. In Gemeri

qua mea negligentia Vetus illil l lectionis inon striun hie reianiansit, mi Oil sane nolebam. Sincera lectio qtiam liquida& distin te ex litiari cod. Reg. reponi debuit r

324쪽

Sed χα .rοεις, Piod e vet. Lex. assere Pleur. StephanIis , Gazeeti in non est, nec proit illa nitrum, si vitillo scinatur exemplo. η in καιτήεσο ' corripitur ante vocalem, piata-rCin more, cuius n seirariis etiam TrRgicorat in occurritate Rempla, ut apud Euripidem in Heraclidis, οπως δηωσας - κατ αείνας ἐμυς

Sie ζαῆς 1anibus est iis fine senarii apud Eurip. in Η cu ba , Ω ζύειν apud Simonidem vel eundem hun e , vel alteria in I v. II.s8. περιτμαει. Ε vi senterniae Grotius vertit optime rhemiis laboris om=ιe ferviis genur. Utivae verint in hieases udi significatione ad humit Poeta. viae nulli composito simplicis τε tis nisse potest, ni fi in forina niecta. Incus est depravatus. Conjeeeram Mim α πιδυπιῖ, quod a veteris scripturae ductu longe est, alioquin & metro stlistentiae admodum est adpositum. . αμιD, aeolica forma pro αραι, ut τυψειε pro τυ.M.

Inud nescio an sibi occumit. 'Scriptisset Atticus poeta

67. καλον μὲν ων λημα. Vulgo οἶν Θ έα . Setibi debuit, ut suprat V. 4s. Ionioe ων. Itidem ex usu dialecti Θίημα, quod postremum firmat Aelianus II. A. XVI. M. ubi quatuordecini Versus ex hoe carmine citati. set. Hic & sequens versus in codice deficiunt, quia a nomine , quod praecedit, aberretivit librarii oculus ad finem secundi abhinc versiis, quae causa fuit multarum omissionum. In altero horum vetiuum legitur vulgo εχονra μάλισJα , quod male Graecum est. Artieulus non sic

325쪽

IN SIMONIDEM.

Iet nomini suo postponi; sed praeponitur, ut supra 68. ἀτ εχοντι γίγνετα κακόν. Legerulum ἔχοντί τοι. I . συν γυναικὶ πελαται. Sic Stobaei liliri omnes. Gr tius e conjectura suffecit πίλναται, quod alienii in est. Coristum est vetiistissimis poῆtis non solum in coni positis, sed etiain in sina plic Haus vocissius vocalem brevem pro illici ante liqui clain, quae geminatur proniintiando, nec tanaen duplex seribi debet. In Hesioili operilius Ia. αρόμεναι secunda longa, labi minime necesse est, inanio est inscitum, scribere αρόμμαναι. Io I. εκ ἀπύσετω. Cossicis haec lectio est : in inrupresso Stobaeo ούκίης απωσεται. ito. Ex hiatu sententiae manifestum est, finem hu)us versus eum sequenti initio, nisi sorte plura, deesse. ii 3. τούτKρου. Sic conjunctim excit ili debilit. In cod.

se raptum του 'τέρου. Vide, si tanti est, Porti Lexieon J

III. Hi versus qui a Clemente Alex. Ω Eusebio laiulaniatur, expressi sunt ex Hesiodeis in operibiis 647.

IV. είελευροκσει. Sic cocleri bene. Soloecum est quod isnpressiis Stobaeus exhibet είεω Θηση.6. επιπειθ είη, Mucia, Vox est, qua leritea augeri possunt.' λ ου δοκεῖ. Sic cod. In impressis ου' δοκέει. 17. ζύειν. Sic cod. & Gesneri editio. In Grotii Floril. ζαειν. Non erat cur metro timeret. ω ante vocalem vel diphthongum Tragici quoque corripitini in senariis, ut Euripilles in Hecuba Io94. V. ad codicis etiam fidem repositinalis ηψαντο. Perperam in impressis αψαντο. et 3. ερῆμεν optat ivlis est. Perperana in impressis i Inosne ι Ribscripto, R αἰκιρομεθα vel αἰκιζύμῶα. Bene in eod. scri prern αἰκιζοι με . εχοντες neutraliter hic adhibiatum pro Dran

326쪽

VII. εκιχε. Sie in scripto libro: in in pressis vero collicis lectioilem praetuli. In κιχανω primam pro lita Iὶnt alii poetae , corripiunt alii , ill late pro ilia lectoriim cliveris

sitate , observavi ad Ela rapicis Hippol. I 4ss. Tragicus in Alcestide 488.

AUηro, ἐν δόμοισιν αρα κιχανω ἔVIII. Hii ius fragmenti versiis ait modum erant luxati, quos codicis ope & diictu metro stio restitu initis. Tres

primi anapaestici fiant. Particula γαρ, quam in primo insertam exhibet Grotu Floril. non agnoscit scriptus liber, a quo εσσε α lanasi. carmen νουλτικον, quod PHOCYI.IDIS mentitur nomen christiani est alicii ius , Rin finem quarti laetiti vi κisse videtiir. Jos. Scaligeri de eo Iudicium, nudi in Oetermincar33ien exstare , quod cum isto elegantia, aut nitore, aut cultu Cerboraran conferra possi, erit litoriim multoriim, qui-

hiis vereor ut possim assentiri, calculo coinprobatii in filii. Quanto autem majoribiis Poetani hiinc laiulibus extilli Lsent, si tanto niti clitis reliditum legissent illius opiis, tot deletis maculis, quas vel collicum ope, Vel certis conjecturis stillii liinus lII. μαπην εν πασι Φυλο οπιιν, Β' in omnibus rita telis obfrva. Verram hane lectionem servavit unus e Regiis eoilicibus. In ini pressis legit ir πίsio. Utraque hujus verianis pars , qua verba, qtra sententiam, claristianu in authois

327쪽

Meliorem etiam lectionem alter eorirni deest in sem MLHις ελκται. Vulgo ο Πις Οὐελχι. sto. δίδρυ. In duobus cora. in ἰς, quoil non satitur metriun , uul linguae proprietas flagitati Peccaevit pilis auctor liiij iis carminis: non, ait hibelli r εαι χρόνου. 32. Post hianc versum legitur in in pressis versiis illii i fra est 64. quemque sic vulgarcs hujus carminis ellitiones his exilibent: codices semel tantum; duo hoc loca, tertilis in posterio 46.. βουλη r ευSυνεά ἱ-gου i, haec est trium eo . ferseptura. In impressis ερυλην ευθυνε εκαο 'ου., nullo, aut pravo sensu. Alias niinoris. momenti varietates , si quas forte silentio praeteream, sciat tamen lector cas codicum Me niti. Si a iiiiod 43. μήθ' ἴτερον κευλις, id neum lictet sideiussorem. Si quill ipse meo solium arbitrio mutaverant, id sedulo monebo. set. ἐξετέλεσσεν. Sic diis codd. & essitiones aὲiqnot; plures aliae sςιτελε- ας. Optimum esset: πο-κις ό πληξας

editione in alias manavit τμi .s9. Vulgo legitiir φαυλαν ναοπι - , mendose, ut Iliastephano etiam visum est, Thes T. I. col. Ia33. Aubscripsit, aut scribere deliin pilis auctor carminis , φαύλωλ

6 a. ἀγανοφρων. Efferenda haec vox se ranquant si serapnim esset μαννόψεων. Vide not. ad Simonidis II. Ioo. Prava est unius eoilicis lectio ἀγανόδρων. Haud parca manu istud inferseriint Ithrarii. Panto infra e meliora bita libris. dii illi μὴ φ9ονέσης αγαῖ ων ἐταροις; ubi legebatur antea, μή φθοώης δ' αγ- ων. In seq. v. multas editiones putida insidet mendae, mῶν PIO πίνον.,

328쪽

gr. δικη τ α ἱλειψον αμυναν. Sis optime in uno eod. scriptiim. yd 1 uia relinque vindictam. Vulgo ἁπαλιμ ν , quod ut inscitum est, ita insulse versi dehuth: mrure aine vindia am. 77. οῦ -πλει Τας 9Maαισι. Ab stirile vulgo legitiit ς πχει -δαις Aiaxinia Vere 9αλίαι, opiparin, lautae eptitae opponun tur λιταῖσι, τραπε οις, quae tenuissimae, tinea iubilolae esse potuint. 8a. τέχνην. vulgo τέχνας. Inter hunc & praecedentem versum. insertus est iste ire uno millae :

criptum oportuit πρὶν αν αμesis. Sed longe antiquior est versiis HIe auctore hujus catilianis. Ad cum a nudst Ariastophanes iii Vespis Ias.

Laudatur ellam a Plutaretio iis libro de Stoieorim reis pugnantiis P. IO34. E. 96. ἁρμονίην αμ εμεν humanum c ver imfecare t , minamque ficerent saepius ait hue& eumosins medenssi artis studios. Μanea enim esse debet Medicina absque perfectissimae interiorum corporis humani partimn eognitione. Sed auxia ctristianam clisciplinam temporis olo Vixit auctor mus carminis, grande piaci lani erat 1uae humani eadaveris climctio, ob rationem viam ipse subdit, nempe quia eorpora olim in lucem viatamvie rursus prossitura lant. Haeret etiamnum piaculi illius horror pleheeulae animis. Hinc est quod saepe in no- oeomiis videmus panperes homine' extremam animantaeve ducentes nihil tam anxie a circinnstantibus flagitare, quam ut integri condantur hilino, neu Girurgis teli ae in uadanrur.

329쪽

Io I. Pessiniim in modum depravati hint in libris hi

versus, ilii oraim sinceriim lectionem restituimus. Viligo legitiir , και παντες ἐς αυτήν λυόμενοι κόνις ε .έν. In collis. vero, ut in Atilina editione , καὶ παύα αυτην. III. ποδε α τοι ἰν ειότω καὶ Θαρσαλαρισιν αττι . In codil. omnibus scriptiira penultimae vocis eadem est illiae hic. Itilem v. 8o. νεοσσους praestant, non νερῶους. Scit ni inuta

sunt haec & vix animaliversione iligna. Ma)olis momenti mutationem in hoc versu feci, qui sic vulgo legitii r : πολ- λακὸς ἐν βιότου κω Θαρόαυοι σιν-In uno codice reis

quod ab ite eo etiana facile reponi poterat & clehebat. Nam primani in τευ 2ῆν nulliini non correptam reperios :& quantitatem syllabarum profecto non ignoravit auctor lilia iis carminis. Μendose ad hanc dic ni eiti tuni filii, μημεγαλαγορίη τευδῶν.

II7. Ineptissina a est hortini versutina in impressis omnibus lectio st diritimo. Paiticulam μῖν insertam post ο νισι non

agnoscit unus cocl. canus ue respitii nactri Icx. Νtilliis c nini est poeta , ne pessi inias istillena. qui nae ili an in ρενισι corripuerit. De iis ileisit avi biis κειόzριτον, qua in natu- , ii ii ta n latina versio iuxta depravata Grieca per a .lpnsitionein conjiangit clam ορολον. Leonibiis it cilii celerit.itensi obIir; quoil vel lina est. Nulla enim fera est sitiani leo citris non ad se litatur. Se liritur taurinum geniis , in qitophrasin variat poeta: ταυρως δ' αἰτύχυro κίρας ἐσP. Vulgo legitiir sine ullo sensit: δ' αἰGχυτεις κερκεσσι. Sicis etiam seripitini est in Stobaei collice. Carnainis hiijiis eoilices alii habent ταυ:οις, alii ταυρους. Grυtius ileilit :εω: δ' αὐτοφυοῦς κίρα εο σιν. Praestitisset meo iudicio, ταύ-

330쪽

ις αυτογῶ κέρατ ἐδιν. Probabilior est nostra emendatio , quae Veteris scriptiirae Vestigiis propius insistit. 1 et . Lectionem eo licis unde hoc sumsi, paria in- per depravatam sic restitui: in eo enim scriptum αδείον. De saei noroso citiaiulo dicitur δεικνύειν valet indicare , dL nonrer. αδειίος , is 3πιlicatur. Μale viilgo aeraris. I 29. μοίρας παισὶ νέμε . Nempe ισας. Sic scriptum est in uno eod. in alio μοiρπι παισι. At vulgo μοῖ- στασι. Iga. codd. plerique habent πλαζόμενον δὲ βροτον καὶ ἀλήμονα οἴστοτ ελέγξης. In seq. v. habent omnes αντ ἐχθροῖο τυχεῖν φίλον ευμενέοντα, quod reposui pro vulgato ανr ἐχθρου τυχέειν φίλου ευμε έυντος. I 37. εδονται. Sic codd. & primariae Elliit. perperam insequioribus toωνται. In se l. V. co . omnes μη πιδειν rimpressi male μη τευχτυ.139. απαλων-αμ χερο is Aldus edudit, ni πιαχοις απαλοῖς μὴ μαρέη χειρα βιαίως. qiiod ne Graeciam iiii idem est. Sylburgius μή μάρ ς. In uno eod.

reperi μὴ αμ , unde genuitiam lectionem proelivi via periluetiis fui. I o. διχοδασίας & secundo abhinc Versu βιοτεύης codieis

nituntur fide. I s. αλ' απο των ἰδίων βιοτων exγέοις ανυγῶα. Quod Aldus ecliilit απο των οἰκείων, e glossemate est, obsere tu inlite a cossice. EN alio elegantem poῆ-ticamque lectionem reposui, ανυ ἔριο Τα. Neu triana est plurale, adverbii vice. Vulgo amoρισθος. I 46. σκαπῖοι ro Vetus est ilichii m. Unde qui se ex elisabant quod pravis artibus Victuna quaererent, dic hant, ut ille apud contietini sycophanta :τί γαρ παΘω; σκα assιιν γαρ ουκ ἐπωαμαι.

is 8. legendum esse phrasis ipsa manifesto

라틴어 텍스트