Athenaiou Naukratitou Deipnosophistai. Athenaei Naucratitae Deipnosophistarum libri quindecim ex optimis codicibus nunc primum collatis emendavit ... commodisque indicibus instruxit Johannes Schweighaeuser ...

301쪽

κης, εφη ὀ Mασσούριος, οξύzθογγον εiναι μουσικανοῦργανον την σαμβύκην , διειλέχθαι τε περὶ αυτου Εὐφορίωνα, τον αὐτον ἐποποιον L is τω Πεῖ σθμίων iχρησθαι σεσας αυτω IΠάρθους και Tρωγλοδυτας, τετραχόρδω ἔντι ' ἱστορειν δε τουτο Πυθαγόραν ὐ τω Πε- a- της Ἐρυθρας Θαλώσης. Καλειτιιι δε τι και τωι πολίορκητικων οργάνων σαμβύκη' οὐ τό τε σχημα ,κῶ την κατασκευ ν ἀποδείκνυσι Βίτων ἐν τω προς Ἀτταλον Περι ' γάκων. και Ἀνδρέας ο IΠανορμίτης, ' εν τω τριακοστω τρίτω των Σικελικων των -- πόλιν, ὼς ἁ-ο δυο ονων ' προσάγοιτο τοῖς των ἐν α τὸν τείχεσι καλεῖσθαί τε σαμβύκην, ἐπειδη, γοταν ἐξαρθῆ, γίνεται σχῆμα νεως καὶ κλίμακος ἐμποιούμενον ' ἔμοιον οιον - τι γ ἐστὶ και το της σαμβύκης. Mόσχος δ', ἐν πρώτω Mηχανικων, 'Ρωμαικοε b

rius, esse lanidiacam musicum instrimentum, ac utrum sonii in edens; de eoque orira fecisse Euphorionem, euntilem qui Epicortam etiam carminum auctor est, in Iibro De Isthuius; quo in striinrento usos esse ala Parthos& Troglodytas, qliaritor fidibus terUO : tradere autem haec ait Pythagoram in lituo De Er ularaeo Mam. V catur vero etiam belltica quaedam machina sambuca, OPpugnandis iam striis inserviens. : cuius soparum structurat que declarat Bison, in Iibro De Machinis ad Atratum. Et Andreas Panorinitanias . tertio & trigesimo libro Re-riam Siculariun oppulatim expositarium, ait muris h si uiri eam admoVeri duabus suculis. : f e, dini is navibus impositam : J vocari autem sare cam, quoniam, postquam erecta est, forma navis & scalae in unum iuncta simi l is fit mi odammodo figurae quam laminica r

302쪽

εἶναι λέγει το μηχάνημα, και Ηρακλείδη τον T- ραντῖνον εὐρεῖν αυτοῖ το εiδας. Πολύβιος ἐν τῆ ὀπιδοη των Ἱστορ ν RIὰρκελλος, φησι, λ/σχρηστου- μενος εν τῆ Συρακουσαν πολιορκία υπὸ των Ἀρχιμ

σους κατασκευασματων, ελεγε , ταῖς μεν ναυHν --

τοῖ in ιαθίζειν εκ θαλάσσης Ἀρχιμηδην, τας δε σαμβυκας ραπιζομένας ἄσπεο εκ πότου μετ' αισώνης εκ

Eiπόντος δ' ἐπι τουτοις Αἰμιλιανόῖ' Ἐλλα μην, c ω εταῖρε Mασσουριε , πολλάκις και αυτὶς εν ἐννοίαγίνομαι, μουσικης - εραστης , περὶ της μαγάδισος καλουμένης, πότερον αὐλων ειδος, η κιθάρας εστίν.

Q μεν γαo ηδιστος Ἀνακρεων λέγει που ψάλλω δ' εικοσι χορδαῖσι μάγαοιν εχων, - Λευκασπι' σύ δ' ηβας.

Magadu, non est ex Talariam

generea

manam ait esse machinam, maius labricatri invenisset Heraclides Tarentinus. Polybius vero, octavo libro Historiariitn, . scribit: n Marcellius . in Syraciliarii in obsidione multa incommoda passus ab Alcluin eclis machinis, dicebat r o auibus βis e mari potum infundere AHι-- n , sambucas Pero colaphis Frcis M pzias e compotatio

cum ignomunm eiactas esse. ει

3s. Post haec Aonii lianus ait : At,.o a ce Masuri, saepius ego quoque, utpote Musices stultiosus, de ΛΩ-garide quae Vocatur, distitare Inectim soleo, sit - ne ti-lsiarii in genus, an fidium. Nam stravissimus Anacreonesicit alicissit: cano, viginti ehordistensam ma dis pulsans , o Dum pi; tu vero pulsis.

303쪽

Granimatici elogium.

δια τουτων

Λυδός τε μάγαοις αὐλος ηγείσθω βοης. Oπεο εξηγουμενος Φαμβεῖον Ἀρίσταρχος ἡ γραμμα

Ion autem Olius, in Ompliale, sic Ioquitur quasi tibia

esset magadis, dicens Et Lydia magadis tuti priueat clamore. Quem versiculum exponens Aristarchus Grananiaticus, is quena Panaetius Rhodius philosophus, propter facilitatem clita valeb:it ad clivinandam carminiim sententiam, valem adpellare consueverat, tibiarm in genus esse magadin ait: qui Al tamen nec Aristoxenus dixit in libro

De Tibicinibus, nec in sitiris De Tibiis & Instrume tis musicis; nec vero Archestratus, cuius item exstant duo libri De Tibicinibus. Neque Purrhander hoc dixit in sibro De Tibicininus ; nee Phillis Delius; nam & hic de Tibicini is scripsit, item Eupli ranor. Tryphon vero , secundo libro De Nomenclatiaris, ita semisit : v M saris tibia quae vocatur: α & deinde : n magassis simul

304쪽

AIάγαδιν λαλησω μικρον αμα σοι καὶ μέγα. προ απορίαν ουν μοι ταυτηρ οὐδεις αλλος δυνησεται απολυσασθαι, καλε Mασσούριε, η συ.

διν αυλον ακουει τον κιθαριστηριον' οὐ μνημονεύειν V 'λ ί δῶ - Ἀριστόξενον ἐν πρώτω Πω Aυλων τρέσεως , λίγομfτα ' πεντε γενη εἶναι αὐλων, παρθενίους, παιδικους , κιθαριστηρίους, τελείους, ὐπερτελείουςI λείπειν si ουν

acutiun & gravem sonum edit, quemadmodum Anaxa drides in Hoplomacho ait: Magassin tibi loquar, unue simul O magnum. αHane igi uir dissit rationem nemo alitu mihi dissolvet, nisi tu, praestantamine Malari. 36. Tum ille sic infit: Didymus Grammticus, in In terpretationibus Ionis ali Ortim interpretationi oppostis, atriice Aemiliane, κως in idiam eana Huelligit , quae eithariseria sve, cithaή ea vocatur; cuius Aristoxo nus meminit litiro primo De Tibiariam perforatione, ubi quinpie ait genera esse illustriam, vi nates, pueriles , citharisterias. persectas , & plusqua inperfectas. Supplenda igitiir est apiui Ionem copula τε et ut sit m saris Hora, qtiae magadi accinit. Est enim magatas instrii- naen thim Φαλτιῶν, id est, quod pulsatur quein adna cliun Anacreon ait; estque Lydorum inventum. Quare

305쪽

asia Maga

uis, fidi su

το οργανον εiναι ' την μάγαδιν, μετασκευασθηναι δο ε ποτε, και σαμβυκην μετονομασθηναι. πλεῖσπον x εἶναι τουτο το οργανον εν Mιτυλτη, ῶς καὶ μίαν των Mουσων εχουσαν μυ ὐπο Λεσβοθέμιδος ποιν1-b

etiam Lydias Ion in omphale Dalmas esse ait, cuius haec vecta sunt r. te, Lyriae malinae, patriorum

hymnorum eantu honorate hospitem lTheopritus vero comicus, in Neoptolemo, etiam ma-

galli pulsare Graece μαγαδίζειν quasi ni ad rara ii xit, his verbis: - Pnavus filius O parrem O matrem, magari foniasse eanat, rotae in rartes. Nostiam psidem nemo idem eanet canticum.

Eupliorion vero , in si bro De Isthmiis, verita quidem in- stria mentum ait esse magadis, sequente vero tempore inuata fabrica, sambucam fuisse nominatam : frequenti GsimhHI autem in striis ent uni hoc esse Mit vlenae; ira quidem ut etiam una Musarum illini tenens fabrefacta sit '

306쪽

θηναι αρχαίου αγαλματοποιου. Mεναιχμος δ', ἐν τό Προ Τεχνιτων, την πηκτίδα, ην την αυτην εἰναι τ'

μάγαδιν καὶ την πηκτίδα χωρις πληκτρου δία ψα μου παρέχεσθαι την χρείαν. διόπερ και Πίνδαρον εἰρηκέναι ἐν τω Προς Ἱέρωνα σκολιω, την μάγαδιν ον μάπακτα, ψαλμὲν ἀντίzθογγον, δία το δυο γενων ἄμακαι δια πασων ἔχειν την συνωδίαν ἀνδρων τε και παί- κc δούν. και Φρυνιχος δ ' is Φοινίσσαις ει κε φαλμοῖσιν αντίσπαστ' αείδοντες μελ

Και Σοτοκλης εν Mυσοῖς Πολυς δε Φρυξ τρίγωνος, αντίσπαστά τε φΛυδης ' εφύμνει πηκτίδος συγχορδία. Διαπορουσι δε ενιοι , --, της μαγάδιδος ουκ XXXVII.

a Lesbothemide vetere stat tiario. Menaechmlis vero, in fibro De Artificitiis, pecticlem, quam eamdem esse ait cum magam, a Sapphone scribit fuisse inventam. Aristoxenus autem ait, magadin & peetidem absque plectro ninia digitorii ni pulsatione διλ ψαλμοὐγ usum praestare : qua re Pindariam, ait, in Scollo i. e. convivali carini ne) ad Hieronem , cum de magasti loquer tur, psalmum antiphthongum i. e. fidium pulsuionem sono irespondent vixisse; quoniam diloriam generiim similper omnes choritas δια πασων , Octava ratione in concelatum luiberet virormni puem In clue. fflve, viror innuisierit multae. J Et Phrynieluis Etiam in Phoenissis ilixit:

PDimis ex adverso respoαωγIia canentes cantica.

37. Quaeriim veris nonnulli, quo pacto, quiun An

307쪽

364 ATHENAEI DEIPNOSOPH. C. q.

Anureonsis ούσης κατα Ἀνακρέοντα γάρ ποτε τα πολύχ -δα ὀzθηναι) μνημονεύων αὐτης ο Ανακρέων λίγει' is in . ,, ψαλλω δ' εικοσι χορδαῖσι μάγαδν εχων, ia Λεύκασπι. Και ὀ μεν Ποσειδών vi τησυ , τριων μελω-

οιαν αυτον μνημονεύειν, Φρυγία τε, και Δωρίου, dκαι Λυδου' ταυταις γαρ μοναις τον Ἀνακρέοντα κ χρησθαι' - επτα χορδαις ἐκαστης περαινομένης , εἰκότως ταναι ψαλλειν αυτον εικοσι χοροαις, τω ἀρ-

τὸ χρησάμενον αρμμω, την μίαν ἁ ελοντα. Ἀγνοῶδε ἡ Ι Iοσειδωνιος, ' ὀτι αρχαῖον ειστιν ὀργανον ἡ μάγαδις , σαῖως ΙΠινδάρου λέγοντος, τον Tερπανδρον αντίφθογγον εὐρεῖν τν παρα Λυδοῖς πηκτίδι τον βαρβιτον

creontis aetate non exstiterit magadis , natri sero demum conspecta esse instrii menta mittis fidibus tensa inentionem eius faciens Anacreon dixerit-r cano, Otones chordia rensam pulsans ni assin, o Lemolpi. Ac Posidoniusqvidem ait, trium melodi artim in illis verbis trieminisse poetam, Phrygiae , I omae & L iae: lus enim soliis usum esse Anacreontem qtrariin qui in Praeque septem peragariar chores s. recte illum dixisse, ominia se elio snatiere, demta una rothirrino numero Mentem. At ignorat Polior ius . antiquum instrumentum esse naagassin miandoqxsulem clare Pindarus dixit, Terpamirum ex a vetio respondentem Lydiae pecti di invenisse barbisum :qtim Terrander olim Leabius ιnvenlt FHπrus Lydorum in coenis vin pulsarione risoniamem , Duiliaco by OOsti

308쪽

e λας ἀκούων πηκτίδος. πηκτις δε και μάγαδις ταυτόν' καθα τη ν ο Aatim D ος, και Μέναιχμος ο Σικυώιος ἐν τοῖς Περι Tεννιτῶν. και τὴν Σαπῖω δέ emis οὐτος , ἡ τις ἐο ν Ἀνακρέοντος πρε τευτέρα, πρώτην χρησασθαι το πηκτίδε. Uτι δε και Τέρπανορος ἀρχαιότερος 'Ανακρίον- Terpandri τοι, ἄλον ἐκ τούτων ' Tα Καρνεια πρωτος παντων Τέρπανδρος νικα, ὼς Τλλάνικος ἱστορεῖ εν τε τοῖς εμι- μέτροις Καρνεονίκαις , καν τοῖς καταλογάδην. ἐγένετο δε ἡ Θίσις των Καρνείων κατω την ἔκτην και εἰκοσπην Carnea.

πέμπτον Περι Ποιητων, κατω Λυκουργον τον νομοθέτην τον Τέρπανδρόν Cησι γενέσθαι , ος ὐπο παντων μῖώνως ιστορειπαι μετά του Ιφίτου του 'Ιlλείου

Pectis autem & magachis unum litemque; tu ait Aristo. xeniis, & Menaecluniis Sicyoniux in libris De Artifici-hus. Idempte Menaeclina iis ait etiam, primam pemdeusam Syphone , qtiae aetate stiperior est Anacreonte Esse vero etiam Terpandrum Anacreonte vetustiorem, patet ex hisce: Carnea primus omnium vicit Terpa der, tu Hellanicus tradit, cum in versi as eis quibus Carneonicas celebretivit, tum in eortinulem recensii s

luta oratione edito. Institiira alitem sunt cumra Olyt pia de vigesima sexta , in Sosibius in listro De Tempo-rram notatione scribit. Hieronymus vero in lituo De citharoectis . qui est sextus eorum quos De Poetis scripsit, Lycurgi legumlatoris aetate vixisse Terpandriam are. L.

curgum amem consentiunt scriptores omnes auctorem

fuisse ciun Iphito Eleo illius institiuionis Ludoriim Olym-AMen. Ves. V. V

309쪽

την πρωτρο αριθμηθεῖσαν των Uλυμπίων Θεσιν λα- Θέῖναι. Ευ ορίων τε, εν τω Περι Ἱσθμίων, τα πολύχορδα , φησι, τών οργάνων ὀνομασι μόνον παρηλλά πί-αι' παμπάλαιον δ' αυτων εἰναι την χρησιν. XXXVIII. Διογένης δε ἡ τραγικὸς δαῖέρειν ' πηκτίδα μα- a isteriant γάδιδος , λέγων ουτως εν τη Σεμέλη

Mas u. I, αι τοι κλυω μεν δε αδος - μιτρητορους Κυβελας γυναικας, παῖδας ολβίων Φρυγων, τυπάνσατι ' και ρόμβοισι Τ και χαλκοκτύπων

βόμβοις ' μούσας ἀντίχερσι ' κυμβάλων σοzην Θεων ὐμνωδὸν ' ἰατρόν Θ ' ἄμα s

Κλ- δε Λυδας Βακτρίας τε παρθένους, ποταμω παροίκους Αλυι, Τμωλίαν Θεονδασνόσκιον κατ' αλσος Ἀρτεμιν σεβειν ψαλμοῖς V. γωνων πηκτίδων ἀντιζυγοις ' b

picorii na, a qua numerattir prima Olympias. Et Euphorion in libro De Imana iis ait, instr menta nausi ea murulis fidibus tensa notriinibus soluin mScrepare, usum autem eorum esse antiquissi nutu . 38. Diogenes vero tragicus disserre statilit pectidem a magam de , haec dicens in Se inele: Atqui ais fio mithratas Asatirae Cybelra mulieres, filias δεο natorum Phrypum.

tympanis, O rhombis , O aeneomm cymbalommyrapitibus manuum - conciιρο- peractis personantes sup uniren inter Divos cantatricem sim ψω messicam . Atatio etiam Lydus Ba asque virgines , flumen Halyn adcolentes, rarosiam Deam, lauris- umbroso in luco, Dianam eolere

310쪽

καὶ Φιλλις x ο Δηλιος , ἐν δευτέρω Περι Mωσγκης ,δQερειν φησυ πηκτίδα μαγαδιδος , λέγων ουτως - φοίνικες, πηκτώες, μαγάδιδες, Τ σαμβύκαι, iαρι- Plura fictum βοῦκαι, τρίγωνα , ' κλεψίαμβοι, σκινδαιοι, 1 εν- μ' k νεάχορδα. εν ως γάρ, Cmri , τους ιάμβους ἡδον, ἰαμβυκας ἐκάλουν' εν οις δε παρελογίζοντο τα εν τοῖς μά-c τροις, κλεψιάμβους. μαγ- δας si δε τα δα πασων καὶ προς Θα τα μέρη των αδόντων ἡρμοσμένα. και ἄλλα in ἡν παρὰ ταυτα και γὰ- βαρβιτος η βαρ- μος' και ἄλλα πλείονα, τα μεν ἔγχορδα, τα δε εν -

Uν γ,o - τινα και , χωρις των εμουσωμένων XXxiX-και χορδαῖς διειλημμένων, ετερα ψότου μόνον παρα-

tramus stiaentes magaria, in Pesco more iunctia Gia choras conelah. Atque etiam phillis Deli iis, fecitndo libro De Musica , differre dicit inter pectidem & magad idem . ubi ait tm Phoen- , pessides, mDaedes, sambucae . ianisucae , triam gura . cle ambi, scindys. novemelio a. Nam qitibus, inquit, iambos canebant . iambueas vocabant: ilibus au tem eosdem ita canebant, ut quasi furtim mutarent metra , elemiam bos. Magassidas vero, in striin enta concentum διὰ πασῶν edenta . & oirinissius canentatim partilius peraeque concinentia. Erant vero praeter haec &alia , veluti bar ιtos aut barmo: & asia plura conficie-hant , partim fi libus tensa . partim sonora. α39. Erant quippe, praeter instrumenta quae inflantiar, ει quae chordis distincta sunt, alia strepitum solum-