Athenaiou Naukratitou Deipnosophistai. Athenaei Naucratitae Deipnosophistarum libri quindecim ex optimis codicibus nunc primum collatis emendavit ... commodisque indicibus instruxit Johannes Schweighaeuser ...

발행: 1805년

분량: 604페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

oepita- σκει- - , καθάπερ τα κρέμβαλα. περὶ ων σησι ' μ' Δικαιαρχοι ἐν τοῖς Περὶ του τῆς Ἐλλαδος Bi ' εμι-- ριάσαι, σάσκων, ποτε καθ' υπερβολην liς το προσορ- χεισθαί τε και προσαδειν ταῖς γυναιξιν οργανά τινα ilποιὰ , ων οτε τις ἄπτωτο τοις δακτύλοις , ποιε ιν λιγυρον ψόῖον δηλουσθαι δ' εν τω της Ἀρτεμιδος α ματι, ου εστιν sera

ναι i τε octis α σε τις - ἄλλα χρυσοῖανία κρέμβαλα χαλκοπάραα χερσιν . . . si Ἐρμιππος δ', εν Θεῶς, το τουτοις κρούειν, κρεμβαλίζειν είρηκεν, ἔν τουτοις Λεπαδας δε πετρων ἀποκόπτον ς κρεμβαλίζουσι. Δίδυμος δέ Cησιν, εἰώθεναι τινας Am της λύρας κοροπλια και οστρακα συγκρούοντας, εν 'θμον ' ἡχον τι- e

modo edentia; veluti eis bala, id est, erepita L. Deqiii hiis Dicaearchus .loquitur in libro De Vita Graeciae; dicens frequentissimo in usu fuisse olim cerra quaeclamin strumenta , quoriana ad sonum & saltarient & canerent niulieres; quae instriinrenta si cligitis modo percuteret aliquis, argutrum ederent sonum: eaque significari in Dianae cantico, cuius est initium: una, niihi anianus est gratum issi edere eamen, interim dum haec assia inulierὶ aurata aenea crensebala pulset. Hermippus vero, in Diis, puliare cremtala uno verbo ere. nbassitare dixit, his verbis: Lepadas a petris detundemes erem,alirant. Didynitis vero ait, consuevisse nonnullos, loco lyra complosis inter se concliis & testis numerosum sonum Diuiligo 1 bu Gooste

312쪽

p. 636. LIBER XIV. 3os να αποτελεῖν τῶς ὀρχουμένοις, καθάπερ και Ἀριστο- φαν' ἐν Βατράχοις φάναι. Ἀρτίμων δ ἐν τω πρωτω Πεμ Διονυ -- Σωστηματος' Tιμόθεον, ςη , τον Mιμ ον παρα τοῖς πολλοῖς δοξαι πολυχορδοτίρω συστηματι χρησασθαι τη μαγαδ ' λο και παρα τοῖς Λάκωσιν εὐθυνόμενον, ὼς παρα*θείροι την αρχαίαν μουσικην' και , μέλλον- τος τινος εκτέμνειν αὐτου τας περιττας των χορδων ,s δειξαι παρ' αὐτοῖς υπάρχοντα Ἀπολλωνίσκον , προς την αυτην' σύντα ιν ἰσόχορδον λυραν ἔχοντα, και ἁ ε-

Θηναι. Δουρις δ', εν τω Περὴ Tραγωδίας' ἰνομάσθαι, Q H, την μάγαδιν ἀπο Μάγδιος, ' Θρακος γένος. Ἐπολλόδωρος δ' ἐν τη προς την Ἀριστοκλέους ἐπισπο- λην Ἀντιγραῖν' - ο νυν, τησιν, ἡμεῖς λέγομεν Ιαλ- λον, τόῖτ ειναι μάγαδιν. ό δε κλεψίαμβος κλη-

edere saltanti as; quoel etiain significari ait ala Aristo-pliane in Ranis. 4o. Artemon vero . primo sibro De Dionysiacornate, Timotheum Milesium, ait, visum plerisque usum esse syste te plurium, qtiam par esset, choresartim . nempe migam: uleoque apiid tacedaemonios reunt f ctun , quod veterem musicam corTupisset: militi te in eo esset quispiam, ut rescinderet chordas itastum n huneis riIna superantes, demonstrasse Timotheum esse aptid ipsos Lacedaemonios Apollinis parvam inraginem. Piae lyram teneret eodem numero chorifariam eodemque ordine tentam: atque ita accusatione esse absolutian . I tiris vero, in libro De Tragoedia, nomen invenisse magadin, in , a Magdie, natione Thrace Apollodorus vero in Responsione ad Aristoclis Epistolam ala, quod nunc psalterium dicimus, id esse uiasa . Qui alitem

imotheus eulpatur Us terem Mufi

313쪽

Θεις, ετι A ἡ τρίγωνος, και ὀ ελυριος, ' και τοἐννεάχορδον , ἀμαυρότερα την χρεια καθε κε. και

Ἀλκμαν δε φησί ' μάγαδιν x αποθεσθαι. Σοφοκλης δ' εν Θαμύρα' a Πηκται δε λύραι και μαγάδδες Ψά τ' ἐν Ἐλλησι γόαν ἡδυμελη. Tελίττης ἐν Ἱμεναίω δθυράμβω , πιντάπραο

clepsiambus vocabarin , item N igonus , & elymus tibia,S enneacia ortium. eoriam usus ait in obsolevit. Alca a ero dixit: Magassin a I onere. Sophocles vero in Thainyrarconunode compactae brae O magassides , O alia apud Graeeos usitata ingrasmenta - ex - Γς-- probe - possio suaves - modos Uonann. . Telestes vero , in Hymenaeo Tith Tambo, quinqDe chor dis tensam esse ilicit, his vertis:

cornis arn irrisavit maga n

Novi vero S aliivi instriti rentum, quo in coenis utun mir Thraciae reges , ut ait Nicomedos in lium De ομ

314쪽

h τω Προ 'Ο εως. Φοίνικα δε το αργανον Κῖορος και Σκάμων ' εν τοῖς Περι Ευρημάτων, -ο Φοινίκων εὐ- ρεθέντα, ταύτης τυχεῖν της προσηγορίας Σημος σε ὀΔηλιος ἐν πρωτω ' Δηλιάδος, διὰ το ὲκ του ἐν Δη-λφ Qοίνικος τοὐς αγκωνας αὐτου ἐξεργάσασθαι. Tῆσαμβυκ3 πρώτην φησι χρήσασθαι Σίβυλλαν . Σκάμων ' ἡ προειρημένος ονομασθηναι δ' αυτην, εὐρεθεῖσαa ὐπο Σάμβυκος τινός. Και περι του τρίποδος δε καλουμένου οργαμνον δε και τουτο μουσικον ὀ προειρημένος Ἀρτέμωαγράρει οἴτως' , , Dθεν πολλα των οργάνων οὐδ' εις γεγονε ποτε γινωσκεται καθαπεο ό ΙΙυθαγόρου του Ζακυνθίου τρίπους. ολιγοχρόνιον γαο την ἄκμην σχων, και, δία το Οοκεῖν ἐργωδης εiναι κατά την χειροθεσίαν , η δι ην - ποτ' ουν αιτίαν, συντόμως καταλυμ

pheo. Phoeniremi vero instria naennini Ephoriri & Manionis libro De Inventioni hiri aiunt, ex eo quod a pho ni cibus inventium esset. nomen hoc invenisse: Semiis vero Delius, libro primo Deliadis, ex eo, quod bra

est conficerentur. Sambata prinuin usam esse Sibylla tri ... ait Scamon supra victus; nouunatam autem ira esse ab inventore Saninyce qta Uam. 4 I. Porro etiam de Tripoda qui vocalvitur, Proci item musicum fuit instrumentiam , praedictus Artetnon haec scribit: is Inde factum, ire milita sint instria menta tam pariani cognita, ut etiam exstitisse ea uniquam, vulgo igninuetur: quemadmodum Pythagoreu Zae ιfisi restus. Quum enim usus huius Histrianaenti perexiguum duraverit tempus, & , violi tractatu visti cile esse videbatur, sive alia quaei que de caelissa, Mevi fuerit derelictum, ignoriun

Phoeni .

Cinnae

315쪽

3i, ATHENAEI DEIPNOSOPH. C. q.

Θεις, διαλεληθε τους πολλούς. Ην δε παραπληγικμεν Δελτικω τρίποδι, και τουνομα ἐντεῖθεν εσχεωτην δε χρη ν τριπλης κιθάρας παρείχετο. των γα ποδών ἐστύπων ἐπί τινος βάσεως εὐστρό2ου, καθάπερ αἱ των περιάκτων Azρων κατασκευαζονται Θέσεις , τως μέσας τρεῖς χωρας τας ἀπο ποδος ωσι πόδα δα- dστωσας ενετεινεν χορδαῖς , ὐπιμεις εκαπιν πηρον, και κάτω προσαρμόσας χορδοτόνια , - και τεν, νω κόσμον κοινὸν του λέβητος και των παρηρτημένων ἐνίων ἀποδούς' εῖ - κα την et αντασίαν εἴπιν α ἰαν, και τον ηαον προσέβαλεν ἁδρότεροι. λίνειμεν δ' ἐκ-στη χωρα τας τρεῖς αρμονίας, ' την τε Δωριστὶ, και Λυδροι, καὶ Φρυγιστί. και καθεζόμενος αυτος επί

τινος Azρου περι ταυτὸν συμμέτρως ἔχοντος - στάσει , ' διείρας δε την εὐωνυμον χεῖρα προς την

est plerisque. Erat alitem Delphico simile tui podi, unde etiZrri nomen habuit: usunt amem praestitit triplicis citharae. Ciani enim pedes eius irasi cuidam facile tam Cumagendae insisterent, quemdui tum versatillii in se Iariani conficitiar fabrica , tres restiones inter hi nos quos que pedes interceptas chordis tetendit, unicuique regioni brachio sive iugo superne imposito . inferiae vero adaptatis verticillis quibus choreae intenderentiir: in

summitate vero communem Corcinae orirariarn, & non

316쪽

p. 637. LIBER XIV. 3 ia

e επιβολην , και τη ἐτέρα χρησόμενος - πληκτρω, καθ' οποίαν αν πρωτην ἐροῖτο ταών αρμονιων, μετέ- ρεῖε τω ποῖ την βασιν ευτροχον οὐταν, ' και προς ἐτέραν πλευραν πάλιν ἐπιβάλλων ἐχρητο, και πῶλιν ετέραν. ούτω tr ὀξέως -ο την χίδα προσηγεν αυ- τω - συσπηματα ἡ της βα-ς εὐκινησία τω ποδὶ ψαυομένη, κα την χειροθεσίαν επὶ τοσούτον εἰθίσθη 3κατοξύνειν, αστ', εἴ τις μη ξυνορωη το γινόμενον, ἀλ-λα δια της α ης μόνον κρίνοι, νομίζειν τριων κιθαρι-

f στων ἀκούειν διατόρως ἡρμοσμένων. καὶ τουτο το --γανον Θαυμασθεν ἰσχυρως, μετα την ἐκάνου βίον ἐξ λιπεν ' εὐθέως. T ν ηε ψιλιν κιθάρισιν πρωτον, O i Mίαν μος, Τ Lσαγαγεῖν Ἀριστόνικον τον Ἀργεῖον, τη ἡλι-

minentum , alterii atriena plectro mens; ad quainciam. que primum libuisset Ituranoniam pede convertit basinciretina actu facilem, tiam riar sus in aliam parient , iterumque in aliam conversi in instrii mentis in iniecta manu prehendit, alteraque manu pulsavit. Adeo celeriter auistem baseos mobilitas . pede contacta, varia susten lata sub inanum illius suisiecit, atque tanta manuum agilitate tractare instrilinentiam ipse adsueverat, ut, si quis id quod res erat Ocusta non conspexisset. sed solo avisitui inlicasset, tres diversos cuharoedos clitemque alia liarnionia puliantem citharam se l. ainsire existimaret. Atque hoc instretineruum, qilod vellementer admirati eratuoaines , post illius e vita excessuin contestim neglectum

exolevit. μ

a. Asia cilli ara canere, ait Menaechmus, pri intIlia

instituisse Alutonicum Αωvum, qui Archilochi vix

317쪽

λον κιθάριτιν, ἡ πρωτοι οἱ πι- Ἐπίγονον ἐχρησαντο.

καὶ προελων την πιπτομίαν ' την υπάρχουσαν εν τί. a νιλοις κιθαρισταῖς, Πωματά τε εἴχμα πρωτος ἐκιθάρισεν, καὶ ἰάμβους, και μαγαδιν, ' τον καλου μ νον συργμόν' και οργανον μετέλαβε μόνος των προαπῶ. και το πρῆγμα αυ ησας, χορόν περιεστησατο πρωτος. Δίωνα δε τιν Xῖον το του Διονύσου σπον

ἀεῖον πρωτον κιθαρίσαι Mέναιχμως. Τιμόμαχος δ' ἐν τοῖς Κυπριακά. Σ. σανδρον λέγει τον Σαμιον επὶ

πλεῖον αυξησαι την τέχνην , και πρωτον εν Δελφῶς

aetate, &Corcyrae hisitavit. Philochorira vero . teretiotaro Atthidos haec scribit: n Lysander Sicyonius citharista primus mutavit psilocitharistitam, longos nervos intentjens. & vocem amplam spitamque ficiens. & citharae cantrum tu lae intermixtum asilubens. inis potius. tollens: ais: & citharae pulsa utens isu Minnante auriiuus. J quo primus usus erat Epigomas. Igitur sistia a macra tintine, quae fuerat in psilocitharistariun canni,clironiata bene colorata pri inus cithara exsecinus est. 9iambos, & magassin quem vocam sibi luna : & primus omni tun inter pulsandum imaravit in strii mentiam. D nique postquam rem ipsam locupletavit, chorum etiam primus cir ca se instititit. Dionem vero otium, ait M naechm . primum fuisse qui Bacchi spondeum citharaca nervi. Tin omachus vero in Cypriacis ait, Ste n-driim Samium plurimum ampsificasse artem, & priin inn

318쪽

p. 638. LIBER XIV. 3ish κιθαρωδησαι τὶς καF Ομηρον μάχας, ἀρξάμενον

ὰπo της 'Oδυσσείάς. ἀλλοι δε πρωτῶν τασι παρ' Ἐλευθερναίοις κιθαρίσαι τας ἐρωτικὰς ωδας Ἐμίτω- να τον Ἐλευθερναῖον , οὐ και τους απογόνους Ἐμει- ραι η καλει θαι. Ἐριατόξενος δέ λσιν , ωσπερ των P,fo sa. ἐξαμετρων τινὲς ἐπι τὸ γελώον παρωδὰς εὐρον, ατωκαι της κιθαρωδίας πρωτος οἰνωπας' 3 ον ἐζηλώσαν eruiendo-ΙΠολύευκτός τε ' ό 'χαιὶς, και Διοκλης ἡ Κυναιθευς. ' 'Καὶ μοχ/ηρων δε ασμάτων γεγόνασι ποιηταὶ , περὶ ὼν φησι Φαινίας . Ἐρέσιος ἐν τοῖς Προς τους Σπι-c στως, γραῖων ού ς' is Τελειωρος α Βυζάντιος, ενι δε Ἀργας, ποιηταὶ μοχθηρα ν οντες νόμων, προς μὲν τον οῦδον χαρακτηρα της πeιησεως εὐπόρουν των o. Tερ

πάνδρου και Φρύνιδος νόμων οὐδε κατά μικρὸν ἡ δύναμτο ἐπιφαυσαι. τοῖ 'ργἀ μιημονευει Αλεξις ἐν Ἀ

Delphis Homericas pugnas citharii cantasse, ab Od3 ssea facto initio. Alii tradum, aptus Eleuthernaeos arnatoria Carinina primitin miliarii cantasse Ansitonem Elevi hemnaetim , cirius posteros Amitores adpellari ait. Aristoxenus vero ait, quernat nuritu in hexameri ortini parocitas mi idana inveneriint, qvibus rassicule detoripientiar hexametri: sic edia in carimnunt ad cithariun cantatoriam parOdias invenit primis Oenopas ; quem imitati stini Polveti-ctiis Actiaeus. & Diocles Cynamhensis. Fuere pori O vitium canticorum poetae illi, de lithiis Phanias Eresius in libris contra Sopj istas loquitur , ita scribons r nTelenietis ByE ntius , itern Argas, vili uiri in clorum po e qtii in suo qitidem poeseos genere successum habuere, sed Terpandri aut Pthrynidis Inculos ne attin re qui dein ausi stan I. u Argae meminit Alexis in Apobata: Disiligod by Corale

319쪽

κρείττων.

και 'Mαξανδρίδες, εν Ηρακλύ' O μεν γαρ εὐφυές τις εἶναι φαίνεται. εώς δ ευρυθριος λαβων το μελετητηριον αεiτ' ε παπι δριμέως is . . ' παπαίMεστος γενόμενος, προς τον Ἀργαν βούλομαι- νισας πεμψαι σ' ἀγωνιούμενον, ινα και συ νικας τούς cro purτας , ω φίλε.O δε τους εις Xιαναν β αναφερομένους ποιησας - Yμ, Πτωχους, Γνησίππου τινος μ'μονεύει παιγνιαγρά-

Ταυτ οὐ, μα Δία, Γνησιππος, οὐδ' ἡ Κλεομενης I

A. In choras victor pona hisci. B. Quorum raminum ροξυρ A. Praestantiaran admodum.

B. Q alis es hie . s ni Arga conferas' A. Inum

Hune quidem soleriem esse frontinem ad aret Q am eoncinne prehendit instrumentum , O deis ex tempora pulsavu arg te, Papae Satur quum fuero, ad Argam te volo , postquam exploravi, nutura , c m quo conrandas gut tu etiam solertes homunes vincas, amices

43. Auctor fabulae, cui pauperari titulus, quae Chi nidae tribuitiar, Gne pi cui hisdam meminit, ludicroriun rininum & hilaris Mulae poetae, his vethis: Haec, per Iovem, nec Gnempus, nec tac menes, Diuiligo i ny Cooste

320쪽

p. 638. L I B E R XIV.

e εν πνία χορδα κατεγλυκάνατο. και ό τους Κιλωτας ' δε πεποιηκως , σπίν' Tα Σπησιχόρου τε και Αλκμανος Σιμωνίδου τ' αρχαῖον ' αεulio. ο δε Γνησι et πός ita is ἀκοῶιν.) κεῖνος νυκτερινα εὐρε μοιχοῖς ἀείσματ' ἐκκαλεῖσθαι γυναικας ἔχοντας

i αμβυκην τε και τρίγωνον

και κενόν.

Idem in Bubulcis Cleomachum perstringit ob insulta

SEARCH

MENU NAVIGATION