장음표시 사용
221쪽
το γε ἡκον ' ο σον επ' αὐτῶ , ρσον δύναται t). τὸ επι αν ' το σύνολον. τὸ θερμὸν τού ὀβελού ' ἐπι τῶν αἱρουμένων τα χευονα ἀντὶ των κρειττόνων ' ἡ παροιμία ἀπο των απεIρως δρασσομένων κατα το πεπυρωμένον των ὀβελIσκων ' μέμνηται αὐτῆς Σοφοκλῆς λ).
τοιγαρτοι ' τούτου γαρ ενεκεν ').
το κατακύλλωμα ' το πέρας καὶ ανωτατω των κακῶν τοκοφορεῖν ' iij. τοκούμενοπι γεννώμενον, τικτὸμενον τολμησαι ' ὐποριεῖναι ' Pἰόμων θ' ' εἰ πατέρα απέκτεινέ τις. αὐτὸν
τοὐτο ὐπὸ τέκνων τολμῆσαι βυς πασχοντα ' κα ὶ ἐν β' ' τολμῶαντὶ τού τολμῶν ὐπομένοι
φὶ Fortasse paulo rectius Suidas: τοιχωρύχημα γαλῆς ' τοἱχου ὀπη. ρὶ In codice adhaeret superiori glossae Separa it Dol raeus. CL Zenob. 226 ibi φ Inti. Photius hausit e ritetorico lexico, quod exscripsit Eustath. p. 408. 4 apud quem vide interpretationem duplicem. CL Protegum. p. 171. ') - κατακύρτωμα vel κατακυματωμαῖ Explicatio omittitur; adliaeret in Codice Se luent; glossa. Habet Deinosili. c. Neaer. 3 52. ) Forula inaudita. dex τούτου et τολμῶ . Platonis loci sunt I.erg. IX. 872 Eet Il. 66l A. DOiligo 1 Corale
222쪽
τολμητίας ' τολμηρὸς j. τοξ ται ' οἱ δημόσιοι ὐπηρέται ' τοὶ ς δ' αὐτους καὶ Σκύθας ἔλεγον και Σπευσινίους απὸ τού πρώτου συντάξαντος αυτούς '. το Μηλιακον πλοῖον ' τούτο ἐπὶ τῶν ἄγαν ρεόντων πλοIων αποἱςορIας τινος εἴρηται ' φησὶ γαρ 'Αριςοτέλης Ἱππότην εἰς αποικίαν ςελλόμενον τοῖς μη βουληθεῖ ν αυτῶ συμπλεῖν καταρασασθαι ' επειώ1 γαρ προφασιζόμενοι οἱ μὲν τας γυναῖκας αὐτοῖς αρρωςεῖν, οI δὲ τα πλοῖα ἐεῖν κατέμενον, κατηρασατομητε πλοῖα τεγανα αὐτοῖς γενέσθαι ποτὲ καὶ ὐπὸ τῶν γυναικῶν κρατεῖσθαι αεI j. τίμιον ' τὸ τεμνόμενον ἱερεῖον M).τομόν' τὸ τμητικόν, ὀξυτόνως' ούτως Πλάτων ε).
CL Hesychium et Thom. M. p. 856 qui usum vocabuli
improbat. ) codex τολοται et σπευσιμους απο τού συνταξαντος. Correxi
coli. Poll. VIII. 152 et Photii glossa quam vide infra suo
in Aliter Diogen. 731. Ipsa in historiam illustrat Muellerus ad 4ristotelis fragincntuna 143. Plura Hesrclitus.
in Be hoc proverbio oninia congesserunt Interpretes ad Di genianum 44 l. Porsonus ininus recte scripsit γραμμῆς. Codex: γραμμη: cs. Hesychi una. Breviter Iles hiues.
223쪽
αναγκη μοι κατα τον παλαιον λόγον το παρον ευ ποιεῖν . Κρα
τῖνος Πυλαει ' Λνδρας σοφους χρη τὸ παρον πραγμα καλῶς εἰς δύναμιν τίθειτθαι δ).
τόρνος ' ξύλον ιτρογγύλον Τρὶ.τόρος ' ἐργαλεῖον φρεωρυχικόν Uὶ. codex Σπουσίνιοι - Σπουσίνου - πρῶτον. Vide quae laudavimus supra post τολμητίας. in Glossa Platonica est, ut patet e Scholio ad XII. 962 C, ubi τοπαζειν legitur; ἐτόπαζον est Legg. VIII. 857 Ε. In Photii Codice desunt verba Πυλαἱα ανδρας quae apud Suidain exstant, quod nota. Platonis locus legitur in Gorgia 499 C. Cf. Hesyciiivin. Cobetus Mnemos. IX. 144 suspicati irverum esse 'Ανδρα σοφόν. ε) codex τόπια. Plura de hoc vocabulo IIarpocri et Poli. VII. 150 et X. 130. εὶ In codice ἐπὶ ex emcndatione. ηὶ Hesyclitus τορνεύει. sed recte Photius. Sed τιτρδ non ad σορεύει pertinet sed ad τορεῖ. CL notissimam lientieti adnotationem ad Hor. Art. Poet. vs. 441. Hesychius repetit e dialecto Siculorum. in Codex πλήμη. Convenit Lustathius p. 598 . 2 2 seil scribit τόρμη. in Convenit Eustathius p. 598. 22. Vide quoque Hesyclitum.
224쪽
τορῶς ' ἰσχυρῶς , τρανῶς , μεγαλοφώνως j.
το σκαμβὸν ξύλον οὐδέποτε ὀρθὰν αυτη δημώδης εχι καὶ φανερά 'ταττεται δὲ καὶ κατα των διάςροφα ξύλα ἡ πραγματα πειρωμένων κατευθύνειν καὶ μηδ εν ὐφελούντων δ). τού ' τἰνος ἡ ενεκα Τ).τοὐ ' καὶ - θηλυκού ταττεται, ἀσπερ το τIνος ' Ἀριτοφανης Ἀμφιαραω' Tαυτὶ τα κρέ' αὐτ* παρα γυναικός του φέρω.'Eπὶ δ' οὐδετέρου Δαναῖσι Ἀλλ' εἴσιθ' ίς το πραγμα λέξαι βούλομαι Τουτι ' προσόζειν γαρ κακοὐ του μοι δοκεῖ. 'Εm δ' αρρενικού Κοριαννοῖ Φερεκρατης ' ΙΠαντως γαρ εἰσι των *Iλων
Convenit Hesychius. λ) Nempe Arist. Nul3. 10s l. Hesych. oinitiit Aristoph. nolnen. Duili od Corale
225쪽
τρασια' ου τα σύκα ψύχετα ' οὐτως Ευπολις ). τραπεζοποιός ' ὁ των περὶ το συμπίσιον πάντων ἐπιμελούμενος, τραπεων. σκευων. σπονδῶν. ακουσμάτων' ουτως ' ἐνανδρος - . τραυματισθῆναι ' ἀντὶ τού τρωθειναι. Θουκυδίδης δ' '). τραυματίας ' τετρωμένος. αὐξανα ' τα α ro τῆς Oατνης αποπίαποντα των petrarων ἡ τῶν βοῶν ἡ τῶν αλλων κτηνῶν λείψανα ' σημαίνει καὶ τα ἀκανθώδη καὶ ξηρα ξύλα ' ουτως Φερεκρατης
τραχηλοι ' τῶν θαλασσίων πορφυρῶν ' ούτως Ποσεδ τος 'in. τρέσας' φοβηθεk. δειλιασας τρέφεσθαι ' πηγνυσθαι, συνχασθαι ' περι ιυχης ' τότε τα ζφα
συντρέφεται, αντι τού συνίταται. πηγνυται ' - 'Hμισυ μεν
τρέχειν τον περὶ ψυχῆς ' οἷον δρόμον
τριακοντα ' πρῶτοι μὲν οι κατα πόλιν δικαςαI, δεύτεροι οι κατα δή μους τριακοντα, τῆς εκκλησIας ἐπιμελούμενοι μετα τῶν ληξιαρχω ουτως Φρύνιχος
φὶ CL Hesychium. Usurpavit Arist. Nub. 50.L.ocuni Mena miri que in granana alicus intelligit vide apiui Athen. IV. 172 A. Adi quoque IIesych. et Poll. ΙΙΙ. 4l et VI. 13. 'ὶ Co lex Θουκυδίδης α , sed intellis itur lV. 12. 35. 129. CL Poll. I. 125. IV. 189. Antiati. Beklc. p. 114. 19. 7ὶ ΙΙinc emenda Hesyclitum. φὶ Cs. Hesychium. Posidippi locu in liabet Athen. ΙΙΙ. 87 F. φὶ Respicitur credo Plat. Phaoll. 11T B. φὶ Laudantur Plat. Phaed. 96 B et Hom. Oilyss. ι. 246 et Iliad. λ. 507. Codex πολλῶν δε τροφη. ) Cf. Inti. ad Zenob. 385 et Apostol. 1599' qui laiulant Eustath. p. 126 4. 15.
226쪽
τρία Στ σιχόρου ' ςροψήν, ἀντkροφον, ε δω ἐπφδικη γαρ πάσα ἡ τοὐ Στησιχὸρου ποίησα ' καὶ τον τελέως ἄμουσόν τε καὶἀπαῖευτον λοιδορούντες ἔφασκον αν οὐδε τα τρέα Στησιχόρου Αἰδέναι τpta καὶ δύο ' εστι τῆς κρασεως τού οἴνου ' Ἀριςρψανης 'Iππεύσιν εχε καὶ πιεῖν κεκραμένον τρία καὶ δύο . ἘσIοδος ' Tρὶς υδατος προχέειν το δὲ τέτρατον ἱέμεν οἶνον. Εύπολις Αἰξίν ' Διόνυσs χαῖρε ' μήτι πέντε καὶ δύο ' τοιοῖτο καὶ τὸ παροιμιακόν 'H
τριαχθῆναι ' λέγουσιν οι παλαιτρικοὶ αντὶ τοὐ τρὶς πεσεῖν ' ἡ τὸ τρ:ς ς χασαντα νικηθῆναι ςαδιον δίαυλον δόλιχον ' ουτως Θρυγενίδης ἐν Δικαςαῖς δ . τριακοντούτης ' προοξυτονεῖται ' κοινον δὲ ἐς ιν αμφοτέρων των γενῶν' καὶ τα πλύ1θη τριακοντούτεις ' καὶ παρα Θουκυδίδη αἱ τριακοντούτεις σπονδαὶ εἴρηται ' καὶ 'Apiςοφανης ' . ΤριβαλMI OI εν τοῖς βαλανεIοις αναγωγως διατριβόμενοι ' Δημο- Proc. p. 80. Hoc notandrura est non intelligi Plirynicli uini ranunaticum, qui a Photio nusquam laudatur vel exscribitur. Sed ipsi ini noinen mihi suspectum est: talia Ι'holius plerumque
doeet sile Philocliora. Adi praeterea Polluc. VIII. 100. Ceter uin melius scribes : πρῶτον μὲν - δεύτερον δέ.
Eusta illi uni p. 1624. 44 qui sina ilia laudat e lexico rlictorico. Aristophanis locus legitur Eq. il87. Provectium est apii lPlitui. Sticli. V. 4. 25. CL Ilesycli. iii V. et v. αρ' οἴσει τρία. Pollucem VI. 18 et plura apud fit lien. I. 29 D et X. 426 Ε.Λddo Plutarch. Symp. 65T B. C. Ceterum articulus legitur in
Paulo brevius apud Antiati. Bel h. p. 114. 23 et omisso Thu-irenidis nonnine, sed ibi rectius τροχασαντα quam Γοχασαντα. ide quoque Suidana. Ad rena cons. Cobetuna Philostr. p. 77. Butgers. Olympion. p. 36. Toupius in sine excidisse suspicatur τριακοντούτιδας ut intelligatur Arist. Actiarii. 252. Thucydidis loci sunt I. 25. lib. II. 2. Diqiti orale
227쪽
τρικέφαλος ' ὁ 'Ερμῆς , ἄσπερ διδάσκων τας ὁδούς, καὶ ἔχων ὐπο- γραφὴν που μεν αὐτη φέρει η ὀδός, που δ' ἐκείνη ' ἴσως προς εκας,1ν ὀδον κεφαλην εἶχεν ' εςιν ο ἀναθεὶς τον τρικέφαλον 'Ερμῆν. ῶς Φιλιχορίς φησι, Προκλείδης Ἱππάρχου ἐρατής U . in codex τούς εἰ ἱους καὶ τούς , corr. ex Etyua. M. p. 765.55. Demosthenis locus est e. Conon. 8 39. ) Hesych. Intelligitur sorsasse Menandri Iocus apud Diog. Laert. VI. 93. ) ΙIesych. interpr. πάλλιον. sed vide Schol. Plat. Syur p. 219 B, ubi τριβώνιον dicitur ἱμάτιον παλαιον καὶ τετριμμένον.
pesseram γραμμάτια.') cs. Harpocr. Laex. rhet. Belch. p. 307. 12. Pol I. VIII. 12 l. Schol. Arist. Vesp. 120.7) codex ἐξάρτησιν. CL Lex. rhet. Belch. p. 509. 25 et Ues. Plura Athen. IV. 183 Ε. φὶ Melius in Lexic. Bactim. ςεφάνη περιπεφραγμένον. CLIIesychium. 3 CL Hesychium, Polluc. VI. 18, 1lhen. I. 31 Ε. λ) Ulti ina verba Hesychius omittit. ) Haec oli in ex Suiisa in Harpocrationem illata, vi l. Dind. Cf. Stiliter. Leca. findocid. p. 4i, Muellerat in ad Philochori
228쪽
τρὶς εξ ἡ τρεῖς κύβοι' οἱ μὲν τρὶς εξ νἱκην. οἱ δὲ τρεῖς κύβοι κενοI' καὶ τὸ παρ' Εὐριπῖνε τοιούτο Βεβληκ' Ἀχιλλεύς δύο
κύβω καὶ τέτταρα ' τριῶν γαρ οντων των αναρριπτουμένων
βόλων , δύο μὲν κενούς αυτόν φησι βαλλειν , ενα δὲ τὸν τεταρτο διττῶς οἶν ὁ κύβος o. τε αναρριπτούμενος εἴτε κενὸς εἴτε πλήρης ει η καὶ ἰδίως ὁ κενός οτι ὁ τρὶς εξ βαλων κατώρθου καὶ Λισχύλος ἐν Ἀγαμέμνονι παρIςησι ' Tα δεσποτῶν
τριτημόριον ' τους εξ χαλκοῖς εἴρηκε Φιλήμων του οβολοῖ τριτημόριοὐ θαυμαζω οἶν εγὰ πῶς τεταρτημόριόν εἰσι δύο χαλκοῖ, τριτημόριον δε εξ ' εἰ μη αρα ἐκεῖνο μεν κυρέως ίνομασθητέταρτον μέρος τού ὀβολοῖ. τὸ δὲ τριτημόριον ώς απὸ τεσσάρων μερῶν οντων ανα δύο χαλκοῖς τρέα εχον μερη. εξ χαλκοῖς συνάγει '. ) eo lex τριοβολιμαῖος. Corr. Cobet. qiai ad i. quoque ἄξιος. Mneni. VII. 477. Cf. Eia statii. p. 1 405. 28. J Co lex τριοπὰ. Vtile infra. CL Hesych. et Lust. p. 976. 56.
Plura II St. VII. 2449 D. in C s. Hesychiunt. IIabet Arist. Av. 1206. ὶ Codex τρIπαια, sed vide USt. VII. 2497 C et Lobeck.
Par. p. 514. Cf. Prolegos n. p. 17 l. εὶ Cf. Apollo n. et Athen. ΙΙ. 3T F. Item Wieselerum in Annal. Iahnii I. xxx IX. p. 245. Codex μ. τοῖ ἀ.') Supra v. ἡ τρὶς εξ, ut i vide quae adnotavinius. Similia apud IIesilla. , Sol ol. Plui. Le II. XII. 968 Ε, Eust. p. 108 5.65 qui docet Euripidis vertaiculum e Τelepho esse, sed poetam μαθόντα επ' αὐτῶ χλευασθῆναι ῶς εὐτελεῖ, αιδεσθέντα περιελεῖν ἔλον τα ἐπεισόδιον. Cf. p. 1434. 2 et Arist. Ran. 1400. Zenob. 185. Cuin Schol. Plat. convenit Zenob. 525. Λcsclayli versus sunt in Agaria. 52. Philemonis versus vi te apuit Polluc. I. X. 65. 66. Λddo Harpocr. IIcsycli. I .ex. rliet. Bel l . p. 306. 26. De nominis
229쪽
Tριτογεννες ' ἡ Ἀθηνα ' ἡ τρι ρτι εκ τῆς νηδύος και τῆς μήτρα,
καὶ τῆς κεφαλῆς τοῖ, Διὸς ἐξῆλθεν, ἡ ὁτι παρὰ τω Τρίτωνι ποταμν Λιβύης ἐγεννηθη, ἡ τρίτη φθίνοντος ῶς και Ἀθηναῖοι αγουσιν. ἡ τρέτη μετ' 'Αρτεμιν καὶ Ἀπόλλωναεγεννήθη , is ἐπεὶ τριτω τὴν κεφαλην 'Aθαμανες λέγουσιν , ἡ επεὶ παρα TpIτωνι ἐγένετο. ἡ τοῖ τρεῖν καὶ εὐλαβεῖσθαι αἰτία, ἡ γεννητική, οτι απελούσατο ἐν τῶ Tρίτωνι τῶ Λιβύης
τριτοπατορες ' Δήμων ἐν τῆ 'Λτθίδι φησὶν ανέμους εἶναι τούς τρι- τοπάτορας. Φιλίχορος δὲ τούς Τριτοπατρεις παντων γεγονέναι πρώτους ' την μὲν γαρ γῆν καὶ τὸν ἡλιόν, φησιν. ον καὶ Ἀπόλλωνα τότε καλεῖν , γονεῖς αὐτῶν ἐπIςαντο οἱ τὸτε ανθρωποι, τούς δ' ἐκ τούτων τρlτους πατέρας . Φανόδημος δὲ εν ις φησιν ἔτι μουνοι Ἀθηναῖοι θύουσι καὶ εὐχονται αὐτοῖς ὐπεργενέσεως παIδων, ουν γαμεῖν μέλλωσιν , εν δε τψ 'Oρφέως φυσικ* ὀνομαζεσθαι τούς Tριτοπατορας Ἀμαλκεέδην καὶ Πρωτοκλέα καὶ Πρωτοκρέοντα . θυρωρούς καὶ ψύλακας ὁντας των ανέμων . δε το 'Eξηγητικὸν ποιησας Οὐρανού καὶ Γῆς φησιν αυτούς εἶναι. ὀνόματα δε αυτῶν Κίττου Βριαρεων καὶ Γύγην μ).3ὶ codex ἐγενηθη φθίνοντος - ἐπεὶ τρίτων - απελούσατο τῶ . Cf. Nicanti rum Colophonium spud Hesych. v. τριτώ. Eustath.
J Cf. IIarp. et rix. rliet. Belch. p. 306. I9. M. Scitiniit t. Didyna. p. 348. ) Similia se s brevius apud Hesa litum, in Lox. rhet. Bel L. p. 307. 16. Qui composuit τὸ εξηγητικὸν milii videtur esse Tilmosthenes, qui de eo arguinento dispulare potuit ait Apoll. Blio 1. IV. 15 I. ILaudatur eius Ἐξηγηνικὸν in Apolloni uin a Seholiasia ad III. 847. Λid inuin locu in Tiinosilienes disputavit de nona ine Δαῖρα, de quo cWit Aulius Dionysius, cs. Eustalli. p. 456. 15 ct 648. 4 l. Cf. quoque Scliol. Apoll. Illio l. IV. 1695 et Pausaniana apud Photiuin v. κατουλάδα. Quod ad
τριτοπατορας attinet, de obscura re Oninia congessit II St. VII. 2474 D. Celeruui ne ignorasse videar, Casmi bonus in fini inni. Dissiligo i by Corale
230쪽
τριτημόριον ' ςMμόν τινα καλούσιν ). Iτος ἀρι ρού ' ἐν τοῖς τραγικοῖς χοροῖς τριῶν δντων πο χων
δεξιὸς προς τω προσκηνω ' συνέβαινεν ουν τὸν μέσον τού αριτερούςοίχου την εντιμοτατην καὶ τὴν οἷον του πρωτοςατου χώρανωχειν καὶ ςασιν '. τρίτου κρατῆρος ' του σωτῆρος, ον καὶ τέλειον ἔλεγον ' τον μὲν
πρῶτον λυμειων φασέ, τὸν δὲ δευτερον ἡρώων , τὸν δὲ τρΘον λυμπικῶς τν Σωτῆρι τε καὶ 'ολυμπω δὶ. Iτος κρατηρ ' Διὸς τελεIου σωτῆρος ' πρῶτος γαρ τέλειος ἀριθμὸς ὁ τpta, ἔτι ἔχει αρχὴν καὶ τέλος καὶ μέσα. ώς Φιλόχορος ἐντν περὶ Ἐμερῶν ). τριπτla' περιτραχηλιος κόσμος ἔχων τρεῖς οἱονεὶ ὀφθαλμούς' καὶ μν ποτε παρὰ τους Dσους ῶς αμβλυώττειν εν τφ τε).Tρποπατωρ ' Τριτοπατρεις οI μεν ανέμους. Φιλόχορος δὲ τους πρώτους ἐκ Γῆς καὶ Οὐρανού, αρξαντας δὲ γενέσεως ' ἐν δὲ τοῖς 'ορφικοῖς ἀνέμων παῖδας ').
τριττύς ' τριας τριττύαν ' θυσIαν ' Καλλωαχος μὲν την ἐκ κριού ταύρου κώin Athen. IX. 18 coniicit τον τὸ Ἐξηγητικον ποιήσαντα Clidemum esse. Locus desumtus est ex Epitoine Harpocrationis itaque delevissem nisi Dindorsius prinnus et solus in Harpocratione edidisset. Nolui loco carere qui Editione Dindorsana Harpocrationis careant. J Co lex τρΘην ερIων quod miror non emendasse Porsonum.
ὶ cf. tax. rhet.' Belcs. p. 444. 15 ubi ἀριτεροςατης laudature Cratino. Adde Polluc. ΙΙ. 161. IV. 109. Verba τρIτου κρατῆρος Sophoclis sunt, qui in Fauplio haec dixit sec. Schol. Pindar. Isthm. V. 10: Zεῖ παυσαυπεκαὶ Διὸς σωτηρIου Σπονδη τρίτου κρατῆρος. Quod legitur in fine olossae τὸν δὲ υ ον descriptum est e Plat. Rep. VIII. 585 n. Hoethi observatio est, quam plenius servavit Schol. Plat. Phileb. 66 B. CL gl. seq. et Hesycn. ) Plenius leoitur apud Sehol. Plat. Charin id. 167 A. Duplex glossa Platonica, h. e. excerpta ex utroque Boethi libro. μ) Coilex τριμος. Vide supra ante τήορχος, ubi laudavi Bitulor . in Dies. VII. 2449 C. ) CL supra. 3 Hesuchitri.