장음표시 사용
241쪽
υιῶσαι τὸν παῖδα ' υιον ποιῆσαι αὐτὸν θετὸν ' καὶ υ ιώσει ' τῆ
υ sσI καὶ υἱώσατο ' ἀντὶ τῶ υἱὸν θετὸν ἐποιή1σατο ' καὶ τας υἱώσεα καὶ τας υἱοθεσεις ' η χρῆσἹς παρ' Αἰλιανῆ πουλλή '). Τλαν κραυγάζει I ροῖσιν 'Τλαν τὸν Θειοδάμαντος καλὸν τὴν ἄραν ἐρώμενον Ἐρακλέους , οτε συνέπλει τοῖς Ἀργοναύταις. γεν)μνον δε κατα ΜυσIαν. ἐξελθεῖν ὐδρευσ)μενον, ὐπὸ νυμφῶν δε ἀφανισθηναι ' τούτου - ζήτησιν Πολυφημον πεμ- έντα κεκραγέναι καὶ ονομμὶ ανακαλεῖν τὸν 'Τλαν. μηδὲν περαIνοντα ' διὸ καὶ τὴν παροιμίαν επὶ τῶν μηδεν ἀνυόντων λέγεσθαι ' καὶ νῖν Κιανους ἔτι απομέμημα τῆς ζητήσεως ποιουμένους ἐορτάζειν τῶν κρωῖν). Τλας ' ὀνομα οἰκετου βαρβάρου ' .ύλατριαι ' καὶ ὐλα μενοι. οἱ ξύλα συλλέγοντες ' καὶ ὐληφόροι 'οι ξυλοφόροι η.
ὐμεῖς ω Μεγαρεῖς ούτε τρίτοι οὐτε τέταρτοι ' χρησμού κομματιόνἐςιν παροιμιαζόμενον ούτως ' Ἱππον Θετταλικὴν ΛακεδαιμονIαν τε γυναῖκα. Ἀνδρας ο πίνουσιν ἴδωρ καλῆς Ἀρεθουσης ' Ἀλλ' ἔτι καὶ των εἰσὶν αμεένονες οιτε μεσηγb Tlρυνθος valουσι καὶ ἈρκαδIης πολυμηλου, 'Αργεῖοι λινοθώρηκες κέντρα πτο-S 260, cs. Lex. rhet. Belch. p. 207. 25. Similia Eustathius p. 1155. 64 invenisse videtur in lexico rhetorico. Quod Mein hius coniicit Ἀπολλοφανης pro Ἀριτοφανης Hist. erit. p. 267 ,
ὶ Altera glossa Platonica. ) Vide supra et Phot. v. Σαβούς. 3 Hesychius. ) At non invenio apud Aelianum. ) Cf. Zenob. 521. Apollodor. I. s. 19. ) Arist. Eq. GT.
Suspicor ύλ-ριαι suisse titulum comoediae , ut ποαςριαι Mannetis et Phrynichi et oλοφόροι Aristomenis. φὶ Recto ut opinor Lobeckius ιλύν scribit. Diuili oci by Corale
242쪽
λεμοιο ' 'Υμεῖς δ' Αἰγιέες ούτε τρίτοι οὐτε τέταρτοι Ούτε δυωδεκατοι οὐτ' ἐν λόγ* ολ ἐν αριθμ*. Ἱςορεῖ δὲ Μνασέας οτι Aιγιεῖς οι ἐν 'Arata καταναυμαχήσαντες Αἰτωλούς καὶ λαβόντες πεντ ηκόντορον αυτῶν , δεκατην Πυθοῖ ἀνατιθέντες ηρώτων τωες κρεlττονες εἴεν τῶν Ἐλληνων ' ἡ δὲ Πυθία ἔχρησεν αὐτοῖς τα προκεIμενα. Καὶ 'Iων δε Αἰγιεῖ τι δοθιῆναι τον χρησμὸν Iςορεῖ. Tινες δε ρυνται Μεγαρεύσιν εἰρῆσθαι αὐrὸν καὶ προφέρονται ' 'Τμεῖς δ' A Μεγαρεῖς ουτε τρBοι ομετέταρτοι, ῶς καὶ Καλλέμαχος εν τοῖς ἐπιγραμματIοις ' -- τῆς ταλαίνης Nύμφης ώς Mεγαρέων οὐ λόγος οὐδ' ἀριθμός )ὶ.ύμεναιοῖν ' τὸ ἔδειν τον ὐμέναιον καὶ συναπτειν τον γάμον. ομεδαπῶν ' τῶν ἐκ του αὐτου ἐδαψους, συγγενῶν ἡ τῆς αὐτῆς
243쪽
, Thucydides III. 97. Thucydides III. 70.
Versiculus ως οὐχ oπάρχων ἀλλα τιμωρούμενος dicitur esse Aristarchi tragici ab Athenaeo ad calcein libri decimi tertii, Cliaerermonis a Suida v. ῶς οὐχ, Mena mira a Zenobio 551. Habet quoque Dei nostiaenes in exordio Orationis c. Aeaer. , adque in locum est docta Τaylori adnotatio. Codex ὐμῖν εὐνοεῖν.
244쪽
ύπέρα ' τὸ τού κέρως του Iςοῖ σχοινIον, ψ ἀνἱεταI τε καὶ διατεμνεται τὸ σχοινIον ' γέγονε δε απὸ τούτου παροιμIα ἐπὶ τῶνα δεῖ ἔχειν αφιέντων, α δε μη δεῖ κρατούντων i.
fine supple ex Eustath. p. 1534. 8 qui eundem sequitur. Scilicet provectium cst αφεὶς την ὐπέραν τὸν πόδα διώκει ex Hyperide ductuin , quod notavit Harpocration.
245쪽
ύ περηγάσθην ' ὐπε θαύμασα ὶ.ὐπερημερIας ' ὐπερβαλούσης ἐκπροθεσμίας I. ὐπερήμερος ' ὐπερπρόθεσμος ἡ ἐκπρόθεσμος - .ύπερημεροι ' οἱ ἐν ταῖς καταδIκαις πρὸς ἔκτισιν ἡμερας λαβLτες
καὶ μη διαλυσαμενοι.ύπερθέοντες ' υπερτρέχοντες. ὐπερθησει ' ζικοδομήσει.
ὐπέρου περιτροπή ' επὶ τῶν ταὐτα ποιούντων καὶ μηδεν περαινον- των ' καὶ αυται δε αἱ παροιμIαι τοὐτο δηλοῖσιν ' ὁ ωος Κό
Sehol. Plat. Theaet. 209 D ad i. ποιούντων πολλακις et assert proverbium e Philemone et Platone li. Cf. Phryn. Bel L. p. 11. 12. Zenob. 525. App. Prov. 405. Zenob. 22l ibi q. Inlt. Proverbi uni: ὁ την δοκὸν φέρων legitur apud Aristotel. Rhet. IlI. 12 qui locus laudatur a Dindorso. Proverbi uin οὐ
246쪽
υπέροφρυς ' ὐπερήφανος Φ).ὐπεροψIαν' καταφρόνησιν i. γπερπαIειν ' ὐπερβαίνειν, πλεονάζειν *ὶ.ὐπὲρ τα Καλλικρατους ' ψηH Κλέαρχος οτι ΚαλλικρατM τις ἐγένετο ἐν Καρύς πλουσιώτατος ' εἴποτε οὐν ἐθαύμαζόν τινα οἱ Καρύτιοι ἐπὶ πλούτω , ὐπερβολικῶς ἔλεγον υπερ τα Καλλικράτους . Ἀριςοτέλης δε φησιν εν τῆ Ἀθηναίων πολαεta Καλλικρατην τινα πρῶτον τούς δικαςικούς μισθούς εις ὐπερβολὴν αὐξῆσαι, ρθεν καὶ το παροιμIαν εἰρησθαι ).ύπερ τα ἐσκαμμένα ' ὐπὲρ τα μέτρα ' agro δε των πενταθλων ἡ μεταφορα ' λέγεται δε απὸ Φαύγ.λου τού πενταθλου τοὐ Κροτωνιατcυ εἰρῆσθαι. ος πεντηκοντα ποδῶν πρότερον ἴντων τῶν σκαμματων , πρωτος αὐτος ὐπερέβαλε τοῖς πῶ ἡμασι ταὐταῶς τὸ ἐπIγραμμα λέγει τῆς εἰκόνος αὐτοO ' ΓIέντ' - πεντηκοντα πόδας πηδησε Φαύλλος , ΔIσκευσεν δ' εκατον πέντ
Cf. IIes lait II . ) Lex. Hachiri. ad i. ἐξ οὐ καὶ τὸ ὐπερπεπαικότα. ) Zenob. 529. CL Boechia. Dec. Civ. Atia. Ι. 332. codex μύθους pro μισθούς. Cl. Schol. Plat. Craiyl. 415 4. Zenob. 523. Eiis latii. p. 159 1. 52. Scliol. Arist. Ac liarii. 2l4. Rulgers. 0lynapion. pag. penult. Γο lex πρότερος αὐτὸς pro πρῶτος. -) Codex ἴπερθρον. correxit Coliet. CL supra suo loco. Articulus legitur in mar . a corr.
247쪽
υπέρπεδο ὀρος, βουνός, ἔπαρμα γῆς ' πέδον γὰρ ἡ γῆ ὶ.ύπηνέμια τίκτουσι ' τα ούρια απὸ τοὐ οὐρIου ανέμου λέγουσιν ' .um νη ' μύςαξ, τὸ γένειον. πώγων, ἡ ἡ τού ανω χείλους Πλχωσις in. 3ὶ Vocabulum invenit Eustast. p. 958. 24 in lexico rhetorico. Cf. Hesych. et Poll. III. 85. Cum Eusinatii loco compone Lex. inet. Behit. p. 412. 50. Vocabulum est apud Demosili. Aphob. I. S 25. At vide Lobet. Hyper. p. 30. CL Phryn. Bel. h. p. 69. 21 ct Antiati. Behh. p. ii 5. 2. in uesa chius. in codex κέκνιςο. Tum recllas scribes ὐπεκέκαυτο. Cf. Cobet. Ηγper. P. 28. Hesyclitus. J CL hillen. IX. 374 B. Schol. Arist. Nub. 659. Antiati. Behh. p. 81. 32. Aristophanis fragmentum sic legitur in codice; de eo einendando praeclare meritus est Cobetus Plat. Com. p. 67 sqq. Platonis locus est in I heaeteto 161 A. Codex Mrηνέμιοι. Corr. Κuster. CL Schol. Soph. Antig. 418.
In marg. a. corr.') Resero ad Aristophanis Dagna eruuin Paο l supra liabulinus. ilex οὐρανια ut videtur primo, nunc οὐρωια ' ι et ace. a
248쪽
)ὶ CL Hesych. Poll. I. 88, alibi. Resero ad Thiic. II. 95.
249쪽
μενον καὶ ἐνδομυχοῖν VJ. ) Cl. Hes h. et Poll. II. 108. At lien. XV. 677 Λ laudate Platone Cornico. ὶ LI. Hesycli. Et Ina. M. p. 782. 10. Poll. V. 101. II. 95. Pliryn. Belch. p. 68. 17.
Collex γινίμενον. CL Lex. rhet. Behic. p. 315. 25. Hesyeli. Perperaui IIesych. επςοβος, sed aduectivii in curοδεης illa significatione in ilii a grain uiaticis scium videtur. βὶ Alia IIesIcli., sed deteriora. Eustathius p. 396. 22 invenit vectunt δενδρυαζω in luxi cis suis rhetoricis. CL Hos Scli. Poll. V. 98. Eustalli. p. 1847. 26 κατα τους
λ) Vide quos inodo laudavi ut Λristophanis fragineniunt apud Poli. VII. 95. η) Fortasse o Plat. Ion. 536 21. Cf. IIesycla. Poll. V. 106
et Lex. rliet. Belch. p. 255. s.
250쪽
5 ιςόν ' φορητόν ὐπικαθεῖναι τας ὀφρύς' οἷον παύσασθαι χαλεπαίνοντα καὶ πριαδυ- ρον γενέσθαι ' το γαρ ἀνατεῖναι τας οφρυς ὀργῆς ἐςὶ σημεῖον in. ὐποκαταβασιν ' παραχώρησιν. or MIσεται ' ὐποβληθήσεται δ). in κορIζεται' κολακεύει. ὐποκρίνεται ). rοκηρυξάμενοι ' το bo τν κήρυκι τῆ δημοσω τῆναι και ποιῆσαι τι δια τοὐ κηρυκος φανερῶς ε).ύποκοριζόμενοι ' διασύροντες ' Σενοφῶν φησίν ' οἱ δε μισούντές μύποκοριζόμενοι ὀνομαζουσι κακίαν ' ο δε Δημοσθενης ἐχρήσατο τη λεξει ἐπὶ του εὐφημουντες καὶ τὸ αἰσχρον εὐφημως ὀνομα- ζοντες ' λέγει γὰρ εν τῆ παραπρεσβείας ' αὐθαἱρετον αὐτοῖς επαγονται δουλείαν , Φιλίππου ξενἱαν καὶ ἐταιρίαν καὶ τατοιαῖτα ὐποκοριζόμενοι ').ύποκοριςικόν' ἔλαττον.ὐποκρIνεσθαι ' το αποκρίνεσθαι οἱ παλαι οἱ ' καὶ ὀ ὐποκριτης εν-τεὐθεν ὀ αποκρινδρωνος τῆ χορ . Θουκυδίδης ζ' s δ' οὐδὲν ὐπεκρίνοντο διεφθευοντο ' καὶ οι Ιωνες ρυτες Ηρόδοτος ' οἱ μὲν ταλα ὐποκριναμενοι 'Λθηναίων απηλλαττοντούπολαβών ' ὐπονοησας ἡ αποκριθεὶς ἡ αντειπών, ἀντικρούσας ε). mentum veteris scriptoris niihi videtur, ii floro. Vide supra v.
CL Phryn. Bel k. p. 69. 8. Agnosce senarit III poetae eo iniri. in uesychius. Codex ὐποκληθησεται. in CL Hesychium. Codex ὐποκρινται In. pr. ) Aeseli. Ctes. S 41. Cf. t Oll. IV. s. et Lex. rhet. Belch. . p. 312. 25. Apud Mein et tum non invenio Menanciri fragmen- tuin quod Baclina annus habet in Anecd. II. p. 378r ὐπεκηρυξεν αυτην αγαγών. Ceteriani Inalina φανερόν qua ui φανερῶς.ηὶ Brex iug Solio I. Plat. Rep. III. 400 B. CL Pliryn. Belch. p. 47. 31. M r. Tim. ibi l. Rulanlc. Intelliguntur Xen. Meni. 11. 1. 26 et De in. F. I.. 3 259. Adnotatio est perquam incinoia rabilis, de qua dixi in Prol egomenis p. 30. In Xenophonte Thiel outus admodum acule reportit ὐπο κορύζης. in Thucyd. VII. 44. IIerodi. VIII. ex tr. Observatio est Aelii Dionysii quam sino auctoris nomine repetit Elistat litus p. 14 37. 33. Thucydi dis Codice ut quo Dionysius utebatur,.llic corruptu insuisse, non est dubiuui.') Cf. IIesyclii ulti. Diuitiroci by Corale