Anthologia Graeca carminum christianorum adornaverunt W. Christ et M. Paranikas

발행: 1871년

분량: 424페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

adnotatiun est: καταβαctav bε λέTOμευ Tobc εὶpMObc TQ v καv6v v. Noniunniatum Orixini esse videtvi' cpio tenipore troparia canonis legere, non cantati coeperimi, quod si otioseuin die stici lint, post troparia eiiiiisque Odae Prontin-tiata Veterent iurantian ni odii lata voco cantini. AtPie euna qui dein lii ranuini ere cantini, cuius niuneris tropama Pincque litiuntur; tainen lite illic, iit apti l Pitiana Hynanogr. I.XXXV, institutuni osse necopi iniis, iit alieni liii iniκarapacissiv locii in occuparent. I IOA niatoin liti inos καTapaciac dicunt, Pio l, luna troparia luguntur, Sedere, ubi lii rini cantam incipitinitia', do nitis sedili-biis descendere solent. KO v Ttigia, si Ve κoubtigia troparia dieiintur, quae in officiis uiatiatinis post sextam canonis Oda in cantantiir. Plera pie Iloinani melodi esse seminiuret Priiniuia saeta erant, Piae pi odomini instar longo carinini, ex viginti Imatiior plura inisve stroplais Oigo i) constanti, pretieinitterentiit', cssia de re copiosi iis supra, cuin de ROInan O inelodo ageremus, disputavinitis. Sed alio-mini Pioque poetariun contakin perilibentili , iit Surgii librinni acalliisti pro-

nionsis Martii Ringitiir. Noininis origo spissis tenebris involuta est. Alcpio vocaruilia in κου ταξ, n Pio cliin intiti Vii in κουτώκiOV derivatilin esse patet, cuia Vitlgo iaculiun significet, tacite aliviis indiici possit, iit proodos illas tant-Piam imissilia e poetae inente omissa significari dicat, citius in tei'pi etationis ait inciana ne insolitam esse arguas, Pindariis sita earinina chini sagittis coIn- patravit loco notissinio Ol. II 97: επεχε v0v c κοπω τοξοπι si1ε θυμh, Tiva βάλ- λομευ ἐκ μαλθακuc αὐτε *pεvoc εὐκλε ac olcrobc Icvrεc: Sud Diulto probabilior Aretulit oxplicatio est, qui in lit,ro de concor lia cccl. Oee. et Orient. p. 433 Sq.κOVTuKiOV tenuein uicin branant i otundo bacilio, qtiara iactito, circlina volvi rila antiviis solitani interpretatur et lilinc dicendi iistitu Iniittoruin cXenapioriiuilitibo collecta et similitudine latini vocabuli breve' advocata illustrat et con .srinat; cons. I ii Cange in glossario graeca loca tib Areiulio indagata recu- lontum. Qiiodsi canone XVII concilii Laodicensis vide p. I, XV) cantoresiit aΠo bi*θε pac cantarent iidi nonitos esse reputaveris, voi i si inito fit xov- Ttixiov pri inii in lilimini liniui ita Diagniun, cpio citrinina tinti pii RSinia collectacXstabant, posteri nil toni 'ingilliι qiloquo carinina illi iis libri appellata esse. ακα pic μoi prinii versiis ovangolii Matiliaci V 3 - 12 Μακtipioi oi

72쪽

OIκoi longoriun carini nunt singillae Stropliae Vocantiir, neqtie taIn Enoinnitim, sed Roinani, Sergii, Anastasii, ali Ormin, cilii Septiano vel octavo Saoctilo, Priu8PiaIn canonica Poesis praeValere coepisset, florueriant. Eo deni no-Imine Anacreonteonina PIOPIe carininii in Stroplias Inedio aevo ni Deli patas QSSeiani suprii p. XXVI locii initis; utrilin autetia ecclesiastici poetae dicen ii iistini Protanoriun, an vice versa pro sani ecclesiasticomitia suciiti sint, in inedio relinPien litin esse celaseo. IIoe tamen Ilioneo Anacreonteor in BitInnuiuinuctorem, Sophroni uin, fere eodena, NIO ΙἰOinaniun, teinpore florii isso videri. Postquain sititoni Roniani, Anastas si carinina displicere et canonilnis cedero coeperiint, Singulae tantiun strOpliae clina suis proodis κovrtiκia) relictaestini, in officiis Inatutinis post sextain Odain canonis recitati lae; Piae singulae stropliae, PIainVis scitinctae a reli piis stropitis et iisdem canninis, tamen noInen Olκ V retinueriint. Originent tande liaeo denonii natio cluxerit, non IuintiS Ol Scurii ni QSt, miani cur duo longiores versus inter Stroplias Anacreonteomirn interiecti κουκούλia dicta sint. Talnon si in re obscitia suspitioneni promere licet, οἴκουc cellulas vel sacella Inagni aedificii interpretor, quomina sinii lititilinein partes imagni poematis reserro satis illi Piicioni inficotest nificaveriint; liaco alitein originatio inde aliquid continendationis accipere Videtiit , miod graculun οἴκουc Itali stange interpretati . sunt. II poco Moia, Piae 6Moia quoPie aiuliunt, troparia dicuntur alioriam ita Alinilia, ut iis leui nunieris nio lisvie utantia'. IIpocoμoia igitur ut automeli exeniplar sequuntur, ita contraria sunt idiornelis, viae suis ni dii lis utuntiit nee aliis exenapio sunt. Suii in autena locunt liabent in vespertinis officiis, ita ininon iit nec a matutinis os icias prorsus eXcliisa sint et pitiminis tropa i iis sinat tibiis liaiid raro dissiliatio ipiod lani tibi6μελov) adiiciatur. Tixnpti. Huius noniinis explicatio a priniitivo noini ne cTiχου recte intellecto pondet. Crixoυc igitur psalmor In canticor In Pie Sacroriam Versus aliosque ad illorii in stini litudinem 1 actos, iit Δοξα πατpi καi υὶφ καi tiri*nvεύμari, vulmo intellegiint, Pii dicendi usus non cluinum est quin cuInlibi is sacris criχηb5v exaratis coliaereat. Claristianae auteIn poesis ea orant initia, iit vetemini psalinorii ni Versitatis novicia eph mnia Vel troparia succinerent, quoriun cognationein clini Vomibus ita si nificabant, ut illos crixoυc, liaco criχηpo appellarent. Sed ne ninata prolixitate cantiis taedimn licinini. biIs ni Overent, non Oinnibus, sed illii in is tantum versibus psalinomini troparia Sileeinere consueverunt, id quod vel bis icrtivat crixoυc T vel ε' vol f in libris significatilin est. Sic, ut Oxeinplo rein illustrena, ante cTixηph Irpoc6Motu S. Georgii, clilao p. 70 edidituus, in lita is Menaeonini Scripturia est: εic το κύpiε cκεκpasci Icτῶμεv crixoυc g κcii φώλλομεv cTix'pu Πpocovola Tos Ariou, liii lius Verbis psalini Kspiε ἐκέκpαξα primos versus Diilla intercapedine tacta recitare, seX nutent exti cinis versit iis Singula troparia stibiicere cantores iubentiir. Quodsi in liliis ecclesiis, id viod codicis Monacensis F tostiinonio onstat, ties tantuin stropliae illi iis carininis in lion rein S. Georgii coinpositi innotuorrent, niit tribus psalini vorsilais iliti in is troparia subiiciebant, niit,

73쪽

ini nominis solo innittit linis oeciis hie OIn D in noveni cantica seti R Una eri in noviciis o lis cantari Diniis prolixiuia osset, pluminis abiectiκ illio aut tria tantuni relin piere cooperiint. Tantii ni niitein aborat, iit Priori luis cantusis Aoi'- vatis posteliora Sona per nisiicerent, lit sere Piri inlini, Oceta vitin, nonii in cantic in selegorunt et imo lio mi in o las bilinam octavnin non ana nil inerrarent. Auctor

74쪽

vocii billiini Κeliro' conserentein longa Orcitione I edarguain iis . Ne stroplino mi idem Vocat nil lina, mi RInvis a cognata stirpo descendat, cuni tuoptimi Ora gitio confiindero licet; li ac unini ad cantoriini sonos, illivi ad saltationis in o

erraret. σ

75쪽

Ψαλτη pio v sc. pipλiov psa limos et cantica sacra coinplectitiir; Vetustiου siniuin in codice Alexandrino versionis graecae veteris Testauienti exstat, cui iis saepe nuna ero iani in hoc libro inention una fecimus; praeter psalnaos statuor lectan odae in eo scTiptae Sunt, novena ilico Cantica Postea sola

et Dan. 3, insererentur, coinposita esse pecti bentiar, quarium sub nomino απολυrixiou in offcia Vespcietina postea receptuni est, quintuin deni Piectiamnunc in occlesia graeca variis teInporibus cantatiir. Recontiola nition pSalteria, ct uic ninnii Scripta et viae prelo cxcusa stini, Davidis psallitos in viginti καθicματα divisa et noveni cantica sacra comprelientiunt.

76쪽

'vata annuaritin solemnitatuni carinina sucundunt inenses μqvac) lisposita complectuntur, ii qititnis naensit iis nomen Vquai v obtinueriint; oX-οrilitiir autoni lilier in clivuleui in patues divistis a mense Septeinlim, titpote cliti in indictioniblis Ilistinianuis pra in uni locii ni occupet. Carinini inis Sue- cincta enarratio Vitae Sanctoriun et caiisariun citiusPie solent nitatis inserta

Monaconsis nec Vitulobonensis Ubliothecae in aniplissimis copiis indagate

in illi contigit, sed plura luis coclici is, spii unitis alteratiSqtio nionsis Carini nunIn Ploctebanthu', tiSiis Sitin. Inter cos princi potia locutii sibi vin liuatit duo codicus V uulobonenses nicin branci optiniae notae G), qtii, ciuia mensiuin Mailii et Mali carinina contineant, ain plissinii Operis dilo luci in voluna inuni

partus sitisse videntui . Praeterea liibliot licea Vindobonensis nidii suppeditavit co l. theolog. n. 33 Iionillycinii in ili'), pii carmina niteritis partis anni sive niensi iuri Martii, Aprilis, Mnii, Iunii, Iulii, Augusti exalata ot idio- in in notis inusicis instraicia eXllibet, cod. illeol. n. 183 .I) et cod. ilicol. n. 186 Κ), mi orii in prior Iantiarii Februariivio, alior Novcnibris officincontinet. Monacensis 1 ero bibliotheca nuper duos codices Menaeomim nieln-h,raneos n. 586 et 587 nacta ost, 'litii naensis Ducoiuliris ploretique carin inn- noglegontissi ino Scripta coinplectiliatiir. Typis Menaen Saepe exscripta sunt,

novissi ino Venutiis Ei . l869 curii Bartii. Cutitimus inni Ilithmi, vii intiliis niendis priorum eclition tun pnietini codicinia ope, parti in ingenii acuimine Sili, latis praeclaro do liis lilnis inuritiis ost. Practerea hic illic oditioncni principein, quae Venetiis anno 1595 a Georgio Blasto sacer toto Cretonsi adornata prini sit, inspexi.

Tpissi bio v ct Πεvτηκ Ocrcipi Ov stippicinentii sitiitellani libroriun Me nastomun Sunt; Cuni uni In Menetica Solcinnitatuiti, cpiae statis diebus fit int et viv ακlv aT v copTQv), carinina contineant, in Triodio et Pentucostario eoriunmeritin, 'ii una cuin die pasciuili naOVentur, carinina adiecta sunt. Atquo Triodion illi idein ossiuia τ'c Tεccapaκoci hc, id est a cloni inicii I 'liarisaei iisque ad sabbatii ut inagnae lich lonuidis, ani plectitur, quilnis dieinis cliin tristi otii uni ili oratione uti citristianos docent, liber ipso deprecatorius Tpissit,iovxaravυκTiκov) cognoiuinatiir. Sed in nonniillis codicibiis, iit in cod. Vaticano, tuo Ang. Maius in Spic. roin. t. IV iistis est, carmina insequenti uni quoquo dierunt iis lite ad pridiciu Pentecostes eodein libro coinpreliensa sunt. Trio dii alit cin nonion liber obtinuit, quod triodia sive cantica triniuia odariun, in Monaeis illa quidena rarissiina, crebro in eo occiirrunt. Pentecostarii vero liber, cuius nomen explicatione non indiget, officia reliquorum dieritin inObilium inde a die pascliali usque ad dicin sos thun Oinnium Sanet Oritin Contines.

77쪽

Qiii liticiisqtie a Ine libri recensiti Siant, carinina ipS:i ecclesiae graecae exarata liabent; prile ter cos alii liliri cκntoriun ii Siti ita aucomniodati fiant, iit vecta citIn notis Intisicis contineant. Homini vio pio tibi ritin indicem stib si noni liuitis liliit propontian: Elip Moλο Tiou li irinos odariani canoniiui corpore linitis libri collectos

78쪽

in Daniolis Titusnitro liyin nologico descripti stitit, leges Priamo aspectit Pur spicuiret. Ne ii iiiii l uia, cpii reruttiis clivisi sunt, versiis tanta ne sitabilitato conspiciti stirit, 'litantii Honieri liexa inciri aut Ovidii olonitio, iit filiae vul

79쪽

'qui Iolci . unum lu0d lud, colum Phinciunt ni it nurenni stellulitii Ρ, obii '' ςDdiuo Mos luensi interpositaria esse Pitra Hymnogr. psos. Ve'Dt. Hunc puncta interliciendi ni orent a veteri,is

i vices Siriuitia

singula librarii

toribus

80쪽

MBRI III. IDE RHYTHMICIS LE ἰIRlIS CARMINUM BYZANΤINORUM. I XX sionibus usos osso calidius colligas, longo plurimis locis neglegentili et oscitantia scribariun peccaturn est. Atmie ut alio alius libriirius in literis exaranssis religiosior et diligentior erat, sic o ,la Piovio in codicibus I Ε accuratissime, in A C neglogentissurae distincta sunt. Maxiliano vero tiirbae incolis dividendis ainbiguitate notariun oriae sunt; ciun eniim in eo lis nun Ororiina distinguendis iisdein, qutinis in membris ortitionis interpungendis,

notis uterentur, nemio seinper utriusque rei caedoni rixtiones essent, fieri non

potuit, vi in libriiiii in errores inducorentur. Sed hi quo pie errores pluribus sinaisibus tropam is inter se collatis tacito pleri pie removeri poSSunt. Nun ero Versiculor in ini gnopero troparia intor se diiseriint, sed raro infla viatuor Inumbra lesceri lunt alit supra vi inti progrediuntira'; lare sis leni igitur finibus, mi ibus strophao veteriini poetariun i immini et Scuni comitia includuntur. Praeterea hac mioque ro veteros strophae ct buzantina troparia coilcordant, miod singilli vcrsiculi plorunivio disparis magnitudinis Sunt et rarissi ine tria viatiiorvo moriabrii eiusdein strophae gentina inveniuntur.

I E COLIS SIVE VERSICI ILIS.

Prinia igitur lex byganti nomini carniinuni erat, ut mino ti'o paria iisdena nuntis uicinintur, pari versiculoriun nunacro confinioni. Iani diuit viaeritur, quibus tundent logibus sorina singulor ni moinbi oriun ipsa illigata fuerit otvlibus robus factit in nit, ut vino in duoruis pluribusvo troparsis incilibri, sibi respondeliant, sui Ni in ilia osse viderentur. At sic hoc mi idem, si Ioannis tres canones iani bicoου cxcoporis, in propatulo est silmilitudincna Puinti-t:itis syllabarii in nullitin ossc nco corto Oidino AuthibnA longas ot breves sese cxcipere. Hoc igitur norninu bygantina carinina ab odis votomian Graecomin pliine disserunt; quo citui accedat, viod hintus, Picni liinati Sstinus viisque poetarum Volci tun religiosissiano vitabat, saepe nclinissus Ost, Suidas canones bygantinos prosa oratione καταλortib av) conscriptos esse iudicavit. Se i ut Diulodi christiani sis, quibus votorcs pocino, logi is non astricii

clainat. Λtquo Pitrii in litam sacpo iani laudato nuper luctilentis sinae donaonStravit versiculos, qui filii invicem responderent, toti doni syllabis con- Stare nurnerii inqlio Sulla luitu in nrtis Vatuni cliristianoritin quasi cardinenaselisso. Scd ut hoc rectissitne vir clarissinuis perspexit, ita ne pio causas huius rei bono apertiit est nimia sevolitate in verethus a i istain norinain QXigendis usus cst. Nain suo codiciun fidem si se alii inur, Satis inagnus ver- Siculomina nuri erus cxstat, isti, Clini nullain interpolationis coi ruptelaevo Suspitioneni adnaittant, eos, qui iis respondent, versus una alteravo Sythiba

Stiperant. Noquo in graccis carnainibus solis hoc factuin ost, scd latinariun quoque Sequentiarunt si in illiniain licenti lini C. Isartsch in libro Dio latet ni- schen Soquongon des Miticinit ors S. 34 6 indagavit. Qua de caiisa nisi nimia nil lacia in arto critica exorcenda iiii imalis, sevcritatem in pari nitinerO

SEARCH

MENU NAVIGATION