Anthologia Graeca carminum christianorum adornaverunt W. Christ et M. Paranikas

발행: 1871년

분량: 424페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

XLVI PROI EGOMENA.co licitiis attributa proliilbent. Tnnaon Ioannona non solum maiorem illa ipartem eon positisse, sed . Otin in carinina Secumliana octo tonos, Pros fixouc Graeci dicunt, digessisse, ordine criχηpQv TQv κατ' uλφοβηTov, piae IoanniS non en in si onte gerant, naanifesto demonstratur. Sic entin viginti lioni in citri num 'sti ophae per ceto libri partes distrilbiitae sitnt, ut cocioni ordine, pio litorale iit pliaboli, sese excipiant. Memor atu vero dignunt est, quod Vetiistissinurin Paracloticon, Piod e codico Grottiiseri atae n. 15 Ronane anno l736 in iliceni editi ian est, sola Ioannis carmina nullis aliis adnaixta teste Pitra Uynino . p. 59 continet. Praeterea praecipuariun SOlcinnitatilin ecclesiae canones Ioannes coinposuit, OtoriiIn nobilissimos, a Tlieodoro Procli onao et Gregorio Corinthio proliXis coininentariis illiistratos, in lianc Pioque aniliologiani p. 205 - 236 recepimus. II omina tres priores, quos innalscos Suidas loco lati lato nominat, Iiitro vio lani metificiosae diligentiae liisu Inemoi alnios sunt. Vere erat in eos Vincta Oratione scriptos lixei is, similitona tit plici vinclito poeta ipso sese coercuit. Nana Pio pi liniuia ianit cos triniotros da panxit, iit leges Plantitati A non aniniis reliMoso miani vetereκ Poetne miraeeI ObAeI'varet. I einde poeuimini bygantinomain Inore, ut vocis fleXii A necenti inis Ivliii Varet, non amodo Syllatam loligos nusviani in ditas bi oves solvit, Sed etiὲ aniceietis sedit,iis citi iistae versus accentilatas syllabas collocavit, cuius rei ut ex ei aptum ocialis subiiciana, en pii in i canonis priuiae octae prinii et tertii

52쪽

XLVII si Vi ; eo eniXliis eos, viil iis ampliores copias codiciina byzantinorun Rduun li facultas tacta est, rogatos velim, iit e laibliotliccariani torioibris huncanti piissinnini tractatum de masica in pliblicana liicein einittant. Magitas titillis in genii inis carininlinis Ioannis Damasconi segregandis 'Ognoininos Ioannes moveriint. Λimio Ioannean Piidem, cui inpκλct cognoincnsilit, a Datnasceno non diversitin sitisse Bai ili. Clitiuniusianus in Pentec. p. 5 probabiliter demonstravit. Monachi Piomio cognomen non eSt, Uiodala oodem Ioanne Daniasceno alieninia suisse arbitreinur, miandoviidem coenolsit S. Sabae per niaxiniam vitae partent sodalis sitit. Sed cuni canones,lii 'iutivvου μοναχου nOInine inseminintur, alionis naodulis utantur, ne se in

conranentariis Inodo laudatis coninieanorentur, recentiorent aliPien poetan Dalaiasceno co noini neni significari veri sinullinauni est. Magnopere vero

ereavit Ang. Naitis, vii canones, Pios in lionorem Clirysostomi, Basilii, Nicolai, Petri, Georgii, Blasii conlpositos e cod. Vaticano .in Spicit. Rona.

esse videtur. Sed iit recentior ein alivioni Inonacinina illo mini canoniunauctorena esse certunt allie exploratiina mi, ita Pieni ex magno Ioannia in nun ero Selegalia, anceps lutereo. Uniun hoc adsevorare possit in in duolnis

codicibus Vindobonensibus n. 146 ot 186 vitivvou Movaxoυ Μαυ967roboc, PIeIn pinnullia Inonaciniin, deinde inetropolitaui Eiichaitamina inedio tundecimo saeculo suisse Fabricitis Bibl. graeca VIII, 627 docet, inultos canone4 eX- stare; so i mii in cod. 18G canon in lionorein S. Clirysostoini coinpositius OXStat, divorsus ost a canono citis lem Cli sustonii, liena Maius loco laiulato odidit.

alteriun peregrinitin ilicit. 1moroin intellego Ioseptili in Datrein minorein Theodori, Sti ultormini antistitis, cuius moinoriae illos XIV inensis Iulii conseca aliis est. Is ob nioriana integritatem et doctrinae laiuloin Thessalonicensis ecclesiae arctat episcopiis oloctus a Thooplitio rogo 829-842), qui in culini est inagin uni sacviebat, in vincula coniectus et Onani tormentoritin genere a leo vexatus est, ut in carcere imortuiti occiiiuberet. Alteritis Ioseplai, Pii proprio 6μvorpti*oc aiulit, inenaoriain die ΙΙΙ anensis Aprilis occlesia graeca concelebrat. Is peregriinis ξέvoc) ab Nicophoro dicitis esse clicitur, quo lox Sicilia insula oriundus orat ot patria ab Arat,ibus capta ot vastata cui niatro et si atrabiis priinunt in Peloponnesiura, deinde Thessaloniconi confugit,

pia in urbo nior actiomini disciplinae severissimae sese a l lixit. Mox ulli Icoiioclasino in oculosia bygantina Superiores agere coeperunt, ROIIIan potens a piratis deprensus in inelain insillam avectiis est. Multis nominanis exanitatis Constantinopolin redux in stinianis rerum occlesiasticariam ii D nNilli laus anodo honoribus oritatiis, inodo exilio inultatus est, donec tiarbis

53쪽

XLVIII PROLEGOMENA. Theodorae roginae ope et consilio coinpositis in sit inina Piiete dieIn supreti lina Obsit.

Iosoplii noluino plus ducenti canones Menaeoniin inscripti sunt, et ne talla auctoris dulsitatio subnasceretur, ipsius poetae noluino acrostichide prodito cautu in est. Cuna erit in principes nielocli Ioannos et Cosinas praecipuaritim soloninitatum 'tu isti et Mariae canones consocissent, Iosopinis id potissiuauin ogisse videtur', ut Sanctomun Pio pio Iuenioriain canoni is celera at ei. Praeterea Iosoplius Ioannis Octoechum ita ainplificavit, ut, ciuia tib illo diei dominione

τώξαvTεc κai pU0MicuVTεc. Illud autoni difficilliinuni ost ad iiiiii licanduin, utri Iosoplio singilla carmina ecclesiastica adsignandiι Sint. Alcime triodia illa, de spiitnis inodo disputavi, teste Nicoplioro Iosoplius, Theodori frater, composuit, Ut ni eundoin Octouclium Diodo oXposito ana plificasso veri sintilli inuin ost. Prueterea clii inqtio eanones Pentecostami, cuna noinon Ioechφ Θεccaλovi c in Donto inscriptuni prae se 1 errant, Iosepho Studitae potitis viain Iosopho Siculotiit uendos osse patet. Suil canoniun Sanctoriana in Monaea recoptorminoniniuin Iosepluitia Siculum auctorona osso duXeman; is eni in C in inatoren laiidem poeticae sacultatis incrarasset, cognouatne 6μvoΥ96φου ormatus ost et Sanctorium talidos cecinisse in Synaxariis peiqiilietur . Ingenii autona libertate et arto res naiiltifariain variandi citin saei te Cosinaui et Ioannena superet,co potissimurn noinine principibus illis naelodis insorior ost, quod misicae artis par in gnariis modis ab illis inventis suorum hymnoriun verba ac

contino lavit.

Kaci civ Inonacliana, quae eadean Kuciavh quoquo nonainari Videtur, Pia-titor prioriim odamian canonis magni Sabbati vide notas p. 196) lii rinos composuisse Tlioodomis Prodromus in corninentariis illius canonis liis vorbis

54쪽

Koc μnc princeps Inelodomini graecoruni octavo saecillo inedio floriiit, Ioannis Damasceni aeuitiliis et contul)ornalis. Etenim a patre Ioannis nic-lodi, cive notialissi ino Datnasci, a toptatiis una citin Ioanne filio editentiis ut institutiis est. Magistro autem optiino et doctissiino liteibantur COSina maiore, pictu ex Sicilia oriunduin et al) Arabidiis captuin pater Ioannis redenterati uileinpluutillic in libertatena vindicaverat. Cognona ines lii Cosmae naagnas turbas otiin aliis tum Gorberto nao verrunt, qui in libro IJe cantii et inlisi cusaera II, 9 Cosui ain Sicillulia plumino ruin, qtii stila Cosmae noluine seriantur, canoniun utictorent tacit. At olim Cosulas ille Inaior magister, non melodius audiat, ne iii colebei ritu O nielodo sitas laiules detralias alienas pio Inagistro

tribitas. Illiui qito pio caveas, no viod celet,errinii niclodi gi neci Costatasset Ioannes ab Siculo inagistro instituti esse semin tur, iniiSicam artem OX Sicilia set Italia in orientena apportatain esse iudices. Etenim iani ante lioes inolodos Constantinopoli et Hierosolyniis postsi ecclesiasticae operam navit tam osse ipsa noniina Anthinai, Tini lis, Soptironii, Andreae, alioritui liicu lentissitne illinonstrant. Literamini igitur artiuntque lionestaritin disciplina 'grogic institiiti Cosinas iuvenis citin Ioanne coiuliseipillo Ι ainasco relicti sacrani uribuni Hierosolγinomini potierunt ut coenobii celobornini S. Sabaoconsortos saeti stitit. Hilius coenolni in otio postquain litoriS et Sacrao nitis ae liti Vacavit, anno septingentosinio quadragesinio tertio episcopiis Maiiimonsis in tigro Plioenicio olecuis est, ii filia Se lo episcopali Mailiniensis Koc; sico Maio υμὼ), iit ut, cooriolato S. Sabao ηε poco λυμiτου vol mTiOΠολiTOυ cognO-

ilicia accepit. Vita voi o defuncti grainin incinoriuua euclesia gracere otia in-

conservat.

Magnii in nonion Cosinas canonilius ut trio liis in sole unitatos piaccipitasti oritus coinpositis inomiit. Pi aut ri lios canonos, quos ad ianuin otianus in liunc aniliologia in recopinitis, Uivgorii ilaeologi, licui tintini inaXitne e poetis

55쪽

TQ ΠOiκiλω Tviv icropissiv. Vereor tanton, iit inulti inin est iisas laticlos li odio coin pristent; tupologiae cnim ni pitino, litibus ciuia in ceteris tuni in pranao canone anystema emicis, baptisinatis, aliariuu rer an oliristianariun vetero Tostainonio in in significata esllo docet, anysticiun tiaeologum Inagis quana divinum poeinna decent: frigida Vero Pinna in axitne ni die ieitina sunt, piae poeta VIII, 7-I0. 30-35 do duplici liaturi tristi et inlinoroiipostolis in itincto prinecipit. Doni pio doctoris illeologiae placita subtiliter explicantis, cpinna poetae hoIniniuia antinos contanoventis et orationis liliari Di-l,us delectantis paries agit. N- celeberrinitian nielodum, Sed cognon inem Piendant Cosnaana motu cluuia auctoreui canonis satiliati Lagari Tpivid. p. 327) esse iii lico. Ciuinonitu Cosmas Maiiiniensis, ut vii non hymnographi, scit inelodi palinaintiliorit, et vella et inodos carni inuni fecerit, illius canonis Odno Oinnos alienis inodis accouranodatae Aunt. Idein valet de canono in lionoroni Davidis et Iaci in coni posito 26. Lyec.), qui citan vulgo Kocyti insci ibobat ira , Bartii. Cut- lunuisianus in suo codico tivvou MOVaxod inscriptuni osse adnotavit. II lino nutuin recentiorein Cosnaaut Inonachiun eundean eSse coniicio, quoni Montiaucon Palae gr. graecn li. 75 KOcMuV MOVuχου ros IIavapε του nonainat et siloculi doctini quarti scriptorein dicit. Praeterea tot tii et, iit Videtur', votustioris osinae carininu Pitra IIviunc gr. p. 49 in si opologio bibliotliocao Corfinianno se invenisse testatur.

de litetis tinti litis conservandis nemo non noVit. Minus pervulgaturn est cundent patrein si iuni Leontem Sapienteni nonnilatitam crima una quoquo occlesiastica, quae 'εξαπOcTεiλtipia uvacTticlya dicuntiri', coimposuisse. Ea quod undecini nunauro cona positit, ideo focisse Videtur, quod Cliristus undeciossitis discipulis post resili rectionein apparitisse dicitiir. Quanaquani nitisin

56쪽

Omnibus undecim inirininibus totidem versus iidemmio nunieri sunt, tamennio li eoinian ita inter se discrepant, iit alia alitis toni titiloleni reserant. Singillis Ex apostollariis theololcia in libris adhaerent, viae cimod non ubConstantino rogo ipso adiceta esse videntur, ex liac aniliologiii seclusinuis.

Cum entin in verisis 'εξαπocτεiλαpiviv reserendis libri sero intor so conspirent, in lituotokiis in diversissiuias partes ita discedunt, ut alii alias strophas eX-ldbeant. Quare vera flutile esse ducimus cresconto in dies Mariae cultu, cuin liis carminii iis non aeque atque canonuna oclis singilla theololcia sul itincta esse inoleste seirent, vario modo lias lacunas eXpletas eSse.

ruin artiumvio studia proinOvelami et ipse carmina componere conatus eSt. Praeter O lain deprecatoriatu Anacreonticia versibus coinpositarn et u nobis

p. 48 s b oditain sex idioniola 12. Sept. 17. Oct. Trio l. p. 207, 319, 320

Prinluna carmen Anacreonteuin, cliiOd imaginem tei roriun Oxtronii iii licii vivi dis colominis depingit, elatuni viiddam et 1 oi Vidit ni spirat; reli pia viain tuain inuni repunt, ininen ieiunis carininilnis tui pei atoriun Constantini Por-pityrogennelao et Jiistiniani, vios collegas in poeticis stii liis halniit, longopriiestant. ἁ9Koc, prinuuii inonacluis, tuni opiscopus Hidriintinus, at, Leonto rogo ad luetus esse nareatur, ut Cosinae teti'aodio Inagni sabbati Piatuor odiis Pritefigeret, Pio plenus ne iustus clinon efficorotiir; cons. Codronum p. 599 I . Hanc provinciam ita tulininistriivit, ut Casiae naonacliae hirinis uteretur, te qua supra inin cliS8eniimus. ε06bioc inagnunt uoluon in historia oculosiae graecae nieritit, is uoci nsynodo onstantinopolitana niano 842, postquain si actis Iconoctastaritur opibus Ioannes grammaticus patriarcitatu se abdicavit, patriarclia Constantinopolitaniis factiis est, uitile diona eius supremitu 14. Iun.) una eum i euoi datione atrociunt ecclesiae turbariani citis consilio et industria Coua post uiriun gi'ntii Iucinoria etinii nune proge piuntur'. In Menticorarin tibi os duo idi incla patri-iir lino qlni issilui recepta sunt, quomini unitin in lioc libro p. 99 i epotumluin

Ρωμα voc intor vultistiores Inolo los graecos principein locitIn obtiniuit, postea alitem, cuin Sabilitariun et Stirilitariun canones Inaiore favore excepti essent, paulati in submovcri et in Olblivioneui VenIro coepit. IIcinoriain eius piod graeca ecclesiiι prirno die mensis Octoblis COIiservat, scietuIn est, litSynaxariis notitiain de otiis vita illinin vis exilem debeatnus. Einefac igitur, in urbe Syriae, natus osso et Anastasio rege Constantinopolin venisso licitur. Aegre autein ferinuis, quod non accurratilis definituni ost,

utruni Anastasium prianuin, qut 491 - 518, an Anastasium secundiun, qui Τl3 - 719 regnavit, nos intellegere Oporteat. Neque quid luctIn ad lianc litein dii linondani ecclesiis onstantinopolitanis εv Toic Kspou ut Βλα-

57쪽

stiana priniuin condita est. Vomina enirn vero, si vim to Saccillo postsi nocelesiasticani nasci et priinos surculos einittere coepisse reputarinalis, Eoi nanti In Dan ariam odanim iniictorern Anastasio Sectindo potius quan Anastasio priuio floritisse iii licaininiis. Sed utram sententiani arriplectimur, Romanum Emesaniun confundero non licet Elina Romuno Italo, quoin una

institiatiun esse coniicio, iit hynini, ipioin anti litus lotuin entitabant, tena pominis Diutatis unain tantinii Vel ditas stroplias retinerent. Iliti l tarnen vellemonior' lul ito, nunt Oninia contakia ROinani ex maioribus carnainilnis excerpta sint. Certe contakia ipsa collecta exstant in duobus codicilius Ilionastorii instituo

lbeauli ni illi pie inittendi in se iocopomini, sed eo liceni inspiciendi Oxoiit iuniti pie copiani si istini quaei'obniat, si ita Pitra, qui totuin Tropologion

58쪽

scd ne sollicitati Pudena possit.

cdita esset, otia in Paranicae libello Boi trage gur bygantinisclion Litoratiir' inserta legitur. mirioc patriarclia Constantinopolitanus ' 89 l), cuius doctrinae copias

59쪽

Anacreonica rhythnuca, prirnuin a Maio Spic. Roni. t. IX vii igni:ι, et duo ulloniola in lionorent Mettiodsi patriarchae composita et tarn in Menam viana in hane anthologiam p. 99 recepta . LIBER SECUNDUS.

IJE GENERIBUS CARMINUM ECCLESIASTICORIIII.

Saepe iani in prinio litam ii irini, troparia, contarii, nisis norninibus usus Suni, quoruin Significatio vereor ne naultos, mi i literas bygantinis i inpensani operiini non ilia penderint, fugiat atoic lateat. Homini usui ut consulana, hoc

plicare ni illi visi tua est, roin dissici leni et obscurii In, Pioniani Inultorminnoin inviti genuina significatio adeo rebus nnitatis Obscurivia est, ut in origino omini eXpedienda plerique casteutiant alit laam olentur. 19icet enitia ritus ccelesiae graecae nainores Vicea viani latinae Suisierint, lainen nonnillil labis ox longa anno ii serio trinemini. Accedit quod pri in is inodii aevi sacculis tain carnainibiis continvio parillnis denOininaIulis Inysticas Piasclain rixtioncs secuti esse Videntur, ipias nobis, a nugis istis Ninin IDRXiIne al,liori ontibus, enucleare vix contingat. Viani autein in ii ac parte illustranda niihi muniverant

ovilius in libris VII de concoralia ccclesiae occidentalis et orientalis, Paris.1626, Leo Allatuis in continentatione clo libris ecclesiasticis Graecoriun, Paris.1646, Goar in Eucliologio sive Rituali Graecortina, Venet. l730, Du Cnngo in Glossario ad scriptores ine lilio et infiinno Ormecitatis, Lug l. 1688; Ρhiloxenimiolie Λεξiκ6v mc ἐλληviκ'c ἐκκληciacriK'c μουGκ'c, clitiis primum lasciculuna vidi, ut non sine mictu, ita eum summa cautione consului. Ipso vero quaestiones gravissiuias do canone eiusPio prertibus peculiam clissertatione

ex Conamentariis Acadomae bavaricae a. 1870 t. ΙΙ separatiin edita in nido libello Botti Me gur Hresilichen Literatur dor Bygant incr) adla ibitis Zonaraoconimentariis de canonibus anastasinais Octooelii illustravi, ad qtiena libriini delego, si quIa aecuratius reIn cognoscoro et oXani inare Velit. Priusquain autoria ad noulina carininuin eXplicanda in o nccingain, do officiis divinis occlesiae graceae, ii tibiis carinitan inteXebantur, pauca milii pracinononda sunt. Constitiitionitatis igitur apostolicis, quas quarto sacculo conscriptas QSSe constat, cliris tinni sexies in quoquo me preces sun loroiubuntur: tempore Inatutino, hora tertia, liOrii SeXtR, li Om nona, Vesperi,

60쪽

ox celeberetino illo iiiiiiii abbatuni collovito sui lo p. XXX) colligitiir, officia

illa fere eodena Inodo, Pio nostra incinoria, Orilinata ut disposita suisse.

legendis inititini faciunt, cytoriun pSaluioriini sexagesin1IIS SECIIndiis, iani anti-vsissiniis temporibtis mane recitari solitiis, op0pivoc cognon1innitis est. Postlioxapsalnii lectioneni Variis precilius et cantu triparii Θεoc κύpioc interiectis vorsiis ali PIOt psalinoriani nitemis Vicit iis recitant, Piain recitandi rationem crixoλoriac dicunt. Atque antiquitiis versiis otii nitun psalmonim, in tres partos crucεic divisoritui, recitari. solitos esse collo*lio trilini abbathun docentiar; nilne paticos tantuin VerSus recitant, sed tripertiui divisione servata post linani ciliain pio crixoλOTiαν troparium intercinunt. Deinceps versit,iis gradualibi is avaβαθμoi) cantiitis et cVangelio lecto eam Osiicii partoni peragore incipiunt, qiuio plurinatim Vniuit 'ad poesin ecclesiasticain pronaovcn-

lam. Utim oni In anti flutus ipsa novem cantica sacra in laac parte cantassent, inde ab octavo Saeculo veteribus canticis parona nilnaemina noviciariini Odartim, qtias canonis nomine con preliendunt. Sit biungere coeperiint. Canone peracto

SEARCH

MENU NAVIGATION