장음표시 사용
581쪽
362 Pars VII. Cap. IV. matri, quam patri l. 663. . Quando pater moritur,
quemadmodum ius omne g. Too. 'art. 6 Iur. nat.), ita e iam jus determinandi actiones liberorum, consequenter patriam potestatem ainittit g. 66i.); non tamen morte ipsius perimitur jus matris, quod pcr se patet. Liberi igitur naturaliter manent in potestate matris.
Potestas patria tollebatur morte patris apud Romanos, quia pater solus liberos suos in potestate habebat not. f. 66 I. . Ast potestas naturalis matris in liberos morte patris integra subsistit, cumque antea esset Communis, nunc ad matrem 1olam pertinetia Adhaeret ea educationis oneri, prout i ex antea demonstratis abunde patet, atque ideo post mortem cum hoc Daere ad matrem solam devol, itur
s. 782. An morae Oniam liberi emancipantur, quando e patria pote-jus emanci- state dimittuntur 776. , patre autem mortuo liberi narenturi turaliter manent in potestate matris g. 78t.) , naruraliter libera noa emancipanto morte 'tris, qυι ests ιο potesate ι ι bato Morte patris emancipabantur Iiberi apud Romanos, am
ante patrem mortuo. Quamdiu enim avus vivebat, erant evan patre suo in potestate avi, consequenter patre mortuo meadem manebant, avo autem mortuo in patris morte illius
mancipati potestatem recidebant. Haec quidem principiis I ris Romani admodum congrua sunt; sed cum principiis Iuris
Ad , , Assumtio filii aIieni, vcI filiae in filium, vel filiam ad 1,id se . ptra Scitur. Dicitur autem Arrogatιo, si filius, vel filia fuerit sui juris: Addiptio vero in specie, fi filius, vel filia adhuc fuerit in potestate patria.
582쪽
Apud Romanos adoptio frequens erat, tam specifica, quam arrogatio. Sed quemadmodum patria potestas apud eos plurimum disserebat a potet ate parentum naturali; sta etiam adoptio naturalis plurimum differt a Romana.
s. 784. Quoniam qui adoptatur in filium assumitur . 78 3 . J, Esaas adoptans Iura miris V adoptatus jura siti consequit . Idem in- asprionis. resigitur de filia.
Adoptio non est actus temerarius, eum alias adoptando nihil Rgeretur f. a I. yart. 3. JM. nati . Necesse igitur est, ut habeat aliquem effectum juris. Quodsi ergo velis, hunc esseclium tuum, & per consequens declares, quod eum filii loco habere velis & ipsi esse parentis loco, & adoptatus vel consentit exr reste, vel saltem consentire praesumitur, necesse uti. que est ut tibi competant iura patris 4 & adoptato jura filii, qualiacunque tandem ea suerint. Alias nimirum non esset doco filii, nee tu ipsi esses loco parentis.
g. 78 s. Naturaliter puer fi marer adoptare possunt, quamdiu ado De jure prio non est contra jus quoddam Eterius. Quoniam enim natu adoptandi. ra homines omnes liberi sunt l. 346. 8art. Φ. Dr. nat.) Scriti liberatis naturalis unicuique permittendum, ut in determinandis actionibus suis suum sequatur judicium, quamdiu contra jus tuum nil facit s. 336. para. r. Iur. nar. 2; Patris quoque ac matris voluntati permittendum, ut prolem ali Mam adoptent, quamdiu adoptio non est contra jus quoddam
EX lin. quae de successione in bonis deiuncti paulo post demonstrabuntur, potissimum patebit, utrum adoptio sit contrajus quoddam alterius, nec ne. Lex naturae minime permittit, ut quid fiat contra jus alterius s9. 9 Io. pari. r. Iur. nat. 3, Rc
583쪽
ea de eausa actum istiusmodi validum agnoscere nequit, cum velit unicuique jus suum tribui 9aa. stora. i. Jur. nat. ) . Motiva adoptionis utique parentibus esse debent s 3. 289. Ps b. empir. ), ea tamLa propter libertatem naturalem unicuique competentem non sunt attendenda, ubi de jure tantummodo agitur I gr. Part. l. pr. niat. . Aliter vero sese res habet, si quaesiveris, quid osticiis erga alios magis conveniat, consequenter quid laudabile sit sso. pari. t. Junnat. , nec reprehendi mereatur. Motiva istiusmodi sunt, si quorundam si sterile conjugium, vel si liberos amiserint, aut degeneres ac improbos habeant, vel f quibus edueatio liber rum suorum nimis mole1ta accidat, aut sumus educationis
I volantate ad tantis unice dependet, qua lige prolem ali nam adoptare velit. Adoptans cnim in adoptatum transferζjus filii f. 784.I. Quamobrem cum a transferentis voluntate unice dependeat, quomodo seu . qua lege jus quoddam suum in alterum transferre velit r. pari. I. Innat.) ; a voIuntate etiam adoptantis unice dependet, qua Iege prolem alienam ad aptare velit.
Quods dubites, adoptantem jus quoddam suum trans sermin filium adoptivum, vel filiam, cum jus filii, quod persona
adoptata consequitar, nondum extet, antequam adoptio fiat.
sed ex hac quasi nascatur; dubium hoc facile tollitur. Eicnim adoptivus jus nullum conseqaei potest, nisi quatenus ad quaedam ipsi obligatur adoptans, ad quae antea non eraζ obligatus f. 23. Ra t. t. Jur. niu. . quae cum si necessitas agendi, vel non agendi moralis sy II 8. pari. r. Phil. pracI uuio. , eo ipso pallicula quaedam libertari naturali dccedit f. I sq. pari. ι. Jur. uat.), quae cum sit jus adoptantis s6. I 33. I 3 s. Part. I. pr. uar. , adoptans urique jus quoddam suum in filium ad ptivum tranasert, dum eum adoptat.
584쪽
De Societate paterna. s. 78M Quoniam a voluntate adoptantis unice dependet, qua Idem si se Iege adoptare velit g. 786.); naturaliter adoptω fera potes cialius ex
ram pure, quam fus conditione quacunque licita, seu laines S tam pendiuro
revocabiliter, quaw irrevocatititer Ita e. gr. aliquis adoptare potest sub hae conditione, si ipsi nulli nascantur liberi, vel si non nascatur filius, item sub conditione potestativa, si adoptatus certum vitae genus amplectatur, vel etiam sub modo, ut haereditati parentum renunciet, ut personam quandam uxorem ducat. Similiter ad cptare licet ea lege, ut adoptionem revocare licear, quando libuerit: id quod ratione minime destituitur, quarenus hoc impellere potest filium . adoptivum, ut patri adoptivo placere studeat. Ex adverso etiam adoptio naturaliter fieri potest ea lege, ut adoptarus, si ipsi ita visum fuerit, ab eadem recedere possit. Naturaliter nim rum multa licita sunt, quae jure positivo, quale est Romanum, non concedunrur. Naturalia autem jura ex principiis natura. Iibus dijudicanda.
q. T 88. Similiter quia a voluntate adoptantis unice dependet, De prim qua lcge prolem alienam adoptare velit . 786. J , natu-gnis adoptiaraliter autem tam mater, quam pater adoptare potest vis. 78s. , naturaliter quoque conjuges simul eandem personam aviostare posunt, vel marιtus sidus, aut uxor siola adoptare potes, Stum plura adoptivus erit alterutrιοι conjugis privignus ado ιι s
Jus Romanum nescit privignum adoptivum, quia ius a Loptandi tantummodo patri competebat, n quaquam vero sceminae, quippe quae illo jure liberos in tua potestate habere non poterat. Ratio igitur, quae obstabat, mere civilis erat, non naturalis. Quamobrem ex indulgentia quoque Principis, ad solatium lib2rorum arnissorum adoptare PCrmittebatur foeminis
585쪽
ro. I. de adopt. Quamvis entiri mater noli consequi poterat patriam potestatem, sne qua regulariter nulla intelligebatur adeptio; adoptatus tamen jus filii consequebatur, ita ut jus succedendi ab intestato eidem tribueretur.
. 2 89. De privi a Si in ritus Privigη m adoptat. μυ privigno is amplius non udo aso. habetur. Irim orem tyr de inatre mugnum, vel prisgoam adoptante. Eteniua h maritus privignum adoptet, is jus filii consequitur is. 7 84. , consequenter perinde est ac si a patre genitus proprius filius eNisteret. Pro privigno igitur amplius non habetur. zzuo erat NAum. Idem eodem prorsus modo intelligitur de uxore privignum, vel privignam adulante. α od erat alterum. Facile adeo intelligitur, quamam disserentia inter priviagnum adoptivum & privignum adortatum intercedat s 6. 788. . Ps. 79--ν, is Si pater ρ ore uato suam Nnoscit, quam ramea siquiari, a see Ronge δ m esse η 'sem σου fiat. Etenim si pater peris , prolem zX uXOrc natam suam agnoscit, quam tamen a se non genitam esse novit, sciens ac Volens prolem alienam in
filium seu filiam assumit. EnimvPro qui sciens ac volens. prolem alienam in silium seu filiam assumit, eam adoptat β. et 83. , Pater igitur adOPtat pNlem, si ex uxore natam suam agnoscit, quam lainen a se Senitam non esse
novit. Istiusmodi adoptiones fiunt in occulto ad occultandum adulterium, eis mero jure naturali nec repugΠer, ut prolem adis ulteram adoptet maritus, pra sertim si non adsint liberi ab iri geniti. Invita autem adoptio est, s pater prolem suam esse putet, quae non est, ignarur adulterii ab uxore commissi. Nee
586쪽
confundendus cum hoc casu est alius, quo mafitust adoptat filium ex stupro natum, antequam virginem defloratam ducerct uκorem: id quo minus fiat naturaliter nil obstat. Au-
tot Institutionum Iuris Anglicani juxta seriem titulorum in Institutionibus Juris Justi maneis tit. de adopt. monet, in Anglia non dari aliam adoptionem, quam eam, de qua loquitur prinposito praesens. g. 79εν.
Filius adprimus sit pars familia patris ad tisi. Assilm L An Aliis adbtur enim in filium c I. 783. , consequenter per fictionem optivus sujuris habetur pro eo, qui immediate per generationem bara familia patre adoptivo descendit g. 378. . Quoniam itaquepainspersona, quae per generationem ab ipso descendit, est pars adoptivi. fami Iiae ipsius I. 18s. : filius adoptivus fit pars familiae patris adoptivi.
Immo filium adoptans non aIlia intendere videtur se quam ut si pars familiae ipsius, & familiae conservatio prima videtur suisse causa, cur adoptio fuerit olim introducta. Quodsi enim alicui tantummodo bent acere quis velit, ut scilicet iisdem beneficiis fruatur, quae in liberos conseruntur, aut ad quae naturaliter jus quoddam habent, iisdem absque adoptione eum mactare poterat, immo etiam ad ea persecte sese ipsi obligare 363. parr. r. Iur. nar. . Nec jura positiva , quibustitimur, adeo restringunt libertatem nostram, ne alicui eadem praestare valeamus, quae jure adoptionis acquirit. . 79 a.
Quoniam filius adoptivus se pars famiIiar patris ad Opt, m propa-
Cara V confervara potes, floβi Hutem MV σε, I cognι mera latri4 conservatio. ad piris assumere rit t. . . . . De J mit Uivunt parentes in liberis, quarenus memoria eorum in iis' iis futamdem conservatur. Ac ideo homicies, qui non semper vivere
587쪽
Medium conservindifamilium per ado'io
possunt, familiae conservationem appetunt, quasi vitam conri-nuaturi in iis, qui per generationem ab ipsis descendunt. Patet aurem memoriam sui perinde conservari in posteris, si familia propagetur per filium adoptivum, quam si per natu
β. 793. Quoniam per filium adoptivum familia patris ado
ptivi propagari & conservari potest I. 79 a. ) , per Demi
nas a uicin familiae conservari non solent, quod a posteriori notum sumitur; Si quis per sitam aut proximam cognatam μα-
familiam suam conservarι vetit, necesse est ut eum, cur Aubet, adopietis Nimirum cum adoptio etiam fieri possit sub conditione 3. 78 .); sub ea quoque conditione fieri potest, ut uxorem ducat filiam, aut proximam cogna am suam. Naturaliter enim nihil Obstat, quo minus haec conditio adjici possit. Quod si dicas, posse etiam matrimonium contrahi sub hac conditione. ut qui siliam ducit assumar cognomen parentis ipsius & sub eo familiam ejus propaget; naturaliter idem non diuert ab adoptione, praesertim cum adoptanti integrum sit legem praescribere adoptioni, quamcunque voluerit 786.), eis, ubi jura positiva obstare videntur, idem alio titulo fieri possit, ut
non tam res ipsa, quam nomen saltem mutetur.
g. 794. Si quis prolem alienam educat, non ideo eam adoptasse is relligitur. Etenim si quis prolem alienam educat, de iis eidem prospicit, quibus ad conservationem sui indiget, &omnem curam adhibet, ut ea actiones suas ad legem naturae determinare discat, ac aptam reddit ad vitam hominis ex sese vivendum t. a s s.). Enimvero nemo non Vide hoc fieri posse, etiamsi proles, quae ed9catur, non assumatur in fili-Disitiroo by Corale
588쪽
De Societate paterna. Sisin filium, vel . filiam. Quamobrem cum persona quaedam non adoptetur, nisi in filium, vel filiam assumatur β. 783. asi quis prolem alienam educat, non ideo eam adoptasse intelligitur.
Pater prolem adoptivam educare tenetur, non tamen ex converso qui prolem educare vult, eam ideo adoptare debeti
Educatio beneficium est, quod ab adoptione minime dependet, nec ex hoc beneficio, quod gratis praestatur I. I9. Pari. 4. Iur. nas.), educator consequi potest ulla iura, quae per adoptionem consequitur pater adoptivus, nec beneficia.
rius consequitur jus ad plura beneficia, ad quae jus confertur filio adoptivo, vel filiae. . 79 s. Sι hiari ad fantur, parenus natarales non liberantur ab ea De iure passivirad ne, ut liberi Arobe educentur, nec liberi a flatria potestare rentum an naturati prorsus tiberantur. Etenim lex naturae parentes O, liheros abligat ad sobolem suam educandum g. a 63. , consequen-alus adeps ter obligatio haec naturalis est, I 41. para. I. Phil. ρυα rol.
umυ.), ac ideo immutabilis rq a. ρσrt. I. Hic pract. -υ. . Quamobrem per hoc ab ea liberari nequeunt, quod ab alio in filium, vel filiam assumatur filius litus, vel filia, consequenter quod adoptetur f. 783. . Manet igitur adhuc ea sollicitudo, ut liberi probe educentur. od
Quoniam igitur adhuc conferre tenentur, quantum datur, quod ad formandos mores liberorum conferre possunt ἔ.6s s. ; ius determinandi ipsorum actiones, consequenter potestas patria naturalis non prorsus extinguitur 3. 663. . Liberi itaque per adoptionem a potestate patria
naturali non prorsus liberantur. Auod erat alterum. Quod si perpendas ea, quae in anterioribus prolἰxe demonstrata fuerunt; haud difficile erit judicare, quaenam adhuc sint
589쪽
parentum ossicia dc inde dependentia jura in liberos, pomquam ab aliis adoptati fuerunt, ut ideo opus non sit de iis in particulari agere. E. gr. Parentes curare debent, ut liberi conis sequantur virtutes intellectuales & morales f. 63 εἰ ) , & ut fiant felices g. 7 Io. . Hanc curam abjicere non debent parentes naturales, etiamsi eam suam per adoptionem fecerint parentes adoptivi. Sane naturaliter non repugnat adoptionem fieri ea lege, ut cura educationis parentibus naturalibus relinquatur & sumtus tantummodo ab adoptivis suppeditentur, ac demum puberes eorum potestati subjiciantur. Quidni igitur eadem cura parentibus naturalibus & adoptivis communis
esse possit, praesertim quoad ea, quae lege naturali praecepta, vel prohibita. g. 796. Naturaliter etiam persiona calebs adoptare flores, immo eo
iam cobatus es quι ad generandum Ahabilis. Etenim si quis alium adoptat, jus filii in ipsum transsert g. 784.), pe inde ac si ab ipso genitus esset. Quamvis itaque caelebs sit, aut ad generandum prolem quacunque de causa in libbilis; nihil tamen obstat, quo minus jus filii in alium trans. ferre possit, consequenter ad Optare . 783. . Quamobrem cum naturaliter a voluntate transferentis unice pendeat, utrum jus quoddam suum in alium tranSferre velit, nec ne β. I a. p.rri. I. yιr. mi. naturaliter quoque persona caelebs, immo etiam castratus vel alia de causa ad generandum inhabilis adoptare potest.
Quae in contrarium occurrunt in Iure Romano, mere civilia sunt. Ratio enim, quae redditur, quod ars imitari debeat naturam, consequenter qui Pater esse nequit , nec adoptare possit, hic attendenda non est, cum de actu mere morali serismo st, qui a physico nullo modo dependet. Sane in ipso Jute Romano ratio ita ph sca non semser attenditur. Unde Impe Diqitig d by GOrale
590쪽
Imperator ea stratis adoptionem non concedens, spadontibus tamen concedit, qui naturae quodam vitio ad generandum inhabiles. 97a Naturaliser minor nata majorem natu adoptare potest. Ο- An minor
stenditur eodem prorsus modo, quo propositionem praece- natu nata dentem demonstravimus. majorem
Rationem iuris Romani minime obstare, scilicet quod adoptio imitari debeat naturam, modo ostendimus not.s 796. Si adoptio naturaliter consideretur, non tam respiciendum est ad id, quod fictilium est, quam ad id, quod reale. Quamvis itaque fictio non imitetur veritatem; susscit quod id, quod reale est, & quod potissimum in adoptione intenditur, &citra omnem fictionem subsistere potest, locum habere possit. Per easdem omnino rationes, ob quas eidem locus est admissa fictione. Immo quando filius esse fingitur,qui non est; necesse sane non est, ut non absolute impossibile sit, aliquem filium habere posse ejus aetatis, cujus est adoptivus, praesertim cum physica possibilitas non semper aestimetur ex conditione ejus subjecti, de quo sermo est, sive individui adoptantis, sed tantummodo hominum in genere spectatorum, quemadmodum in definienda aetate adoptantis obtinet. quod scilicet adoptans decem & octo annis praecedere debeat adoptatum
β. 798. Per adoptionem non amittuntur iura naturalia filii. Quam re ad
vis enim qui adoptatur, jura filii consequatur respectu ad O- ρtionem ju-ptantis 3. 784. , non tamen repugnat, ut simul habeat ranaturalia jura naturalia filii, quae ipsi competunt respectu patris natu- fli a tralis, a quo genitus est, v. gr. ut simul sit hares patris sui iratur. naturalis per ea, quae inserius demonstrabuntur, & patris adoptivi. Nulla igitur necessitas est, ut jura acquisita per- Cccc a linant