장음표시 사용
591쪽
imant jura naturalia. Quamobrem cum adoptio per se non perimat jura naturalia filii, nemini autem invito jus suum auferri possi f. 64. 8art. t. Pr. nat. ; per adoptionem quoque non amittuntur jura naturalia filii.
AEquitatem hanc attendit Iustinianus, dum constituit . ut ab extraneo adoptatus maneat in potestate patris sui naturalis, consequenter ipsi salvum maneat jus succedendi in bonis patris naturalis defuncti. Quodsi quis dubitet, annon repugnet jura naturalia filii habere, & simul jura silii adoptivi; is per- Pendat, per adoptionem non acquiri respectu patiis adoptivi non nisi eadem jura, quae ipsi natura competunt respectu Pa tris naturalis, & utraque respicere commodum ac utilitatem
filii. . T9 9. De praerην- Quoniam per adoptionem non amittuntur jura natuis retia libero. ralia filii β. 798. , triari autem in omnibus officiis, quos ram peras aliis debemus, ceteris hominibus sunt praeferendi g. 733.
optionem crunt iidem adhuc traferendi in vitiis quibusvis erga alios cet non μόlata. ris semiosius, etiams ab alio fuerint adoptari, Praerogativa haec liberorum, quam natura ipss tribuir, ius amplissimum est & cetera omnia ambitu suo complectitur. Quamobrem si conster, quam lare pateant ossicia erga alios in parre prima Iuris naturae prolixe demonstrata; facile patebit, quantum si illud jus, quod liberis adhuc compctit, postquam
ab aliis adoptati fuerunt. Per adoptionem non deterioratur conditio liberorum naturaliter, sed semper melior essicitur. quatenus quod habent retinent, praeterea vero plus juris acquirunt, quam an ea habueranr.
o iure li. Pareηtibus competis jus liberos suos in adoptionem dand leui in as Etenim parentes Obligantur libeIos suos educare f. a 63. ,
592쪽
ae curae ipsis esse debet, ut iidem fiant felices l. 7 O. . ' finem Quamobrem lex naturae ipsis etiam dat jus ad ea, quibus 'obligationi huic satisfieri potest rs 9. para. I. Phil. stra Lunis. J. Quoniam itaque qui adoptat prolem alienam, eam in filium, aut filiam assumit I. 783. ), consequenter
etiam onus educationis parentibus competens I. a 63.
in se suscipit, & adoptatus constquitur jura filii respectu patris adoptivi, seu talia, quae respectu patris naturalis ipsi competunt 784o, his salvis . 793. , consequenter
per adoptionem fortunae ejus conlatitur, parentes autem sumtus educationis propriis bonis sustentare non tenentur, si
aliunde haberi possint . sar. ς quin parentibus competat jus liberos suos in adoptionem dandi dubitandum non est.
Non opus est, ut ius hoc intra certos Iimites coarctemus, pertinent enim hi ad exercitium juris, non ad jus ipsum. Quemadmodum enim dominus re sua non aliter uti debet, quam ut satisfaciat obligationi cuidam naturali I 67.part. a. Furi nai. , eadem vero abutitur, si ea usurus quid faciat, quod obligationi cuidam repugnat s l. I 68. yart. a. Dr. nat. ἰita quoque parentes jure dandi in adoptionem , re incorporali g. 498. pari. r. Jur. not. , non aliter uti debent, quam ut officio cuidam erga liberos satisfaciant, eodem autem abutunis tur, si quid jure isto usuri committunt, quod ossicio cuidam repugnat. In dervonstratione itaque propostionis praesentis recte supponitur, adoptionem esse medium, quo ossicio suo erga liberos satisfaciunt parentes, ut educationi eorum ac fortunae consulatur, nee felicitati praejudicetur. Quodsi ergo perpendas ea, quae antea de officiis parentum erga liberos prolixe satis demonstrata fuerunt ; absque omni diis cultate patebit, num qui prolem suam in adoptionem dat jure suo recte utatur, quemadmodum debebat, an vero eodem abutatur, si ita quod jure externo conscientiae parentum relinquendum sit, quomodo eodem utantur 3. I 67. puri. l. Jur. nat. . Ni-
593쪽
sito. De sacιIs adoptionia uiciendis.
hil hie asseritur, quod non eodem modo obtineat in exercitio juris cuju vis alterius, servato discrimine inter ea, quae licent jure inte nO, & quae permittuntur jure externo. Quodsi parentes liberos ament, quemadmodum debent 7 Is . , nec naturalem illum amorem . asy. contrariis essectibus supprimant; probe perpendere non negligent, utrum adoptione
Quoniam parentibus competit jus liberos mos in adoptionem dandi β. 8oo. , nec hoc jus extinguitur, quamdiu liberi per se nondum dijudicare valent, quae ipsis bona ac utilia sunt g. 676. 77s. , nemo autem quicquam facere debet, quod est contra jus alterius . 9 Io. fart. f. Fur. nat. I liberi, qui nondum per se s uere possunt, qua i ii bona es utura sunt, consequenter quι adhuc sunt sub patria potesate
j. 77s.), soe consensu flarentum adoptara neyueant. Patet itaque sine consensu parentum irritam psse adoptionem in infantia, pueritia & adolescentia ί, 644. . q. 8O2.
Similiter quia parentibus competit jus liberos suos in adoptionem dandi 8oo. , naturaliter autem adoptio fieri potest tam pure, quam sub conditione, I tam revocabiliter, quam irrcvocabiliter I. 787.); si arentes θόeros suos
in adoptionem dant, cum adoptante convenire debent, qua lege adoptio spera deleat.
Quamvis enim a voluntate adoptantis pendeat, qua lege adoptare velit f. 786. , cum tamen adoptio requirat consensum parentum g. go I. , & per consequens sine eo valida fieri nequeat, facile pater, adoptionem fieri non posse nisi ea lege, in quam consentiunt parentes, consequenter de ea cum adoptante conveniri posse a parentibus, nisi pure prolem suam Diuitiaco by COOste
594쪽
suam in adoptionem dare velint ae irrevocabiliter, absque lege ulla. Pacta igitur adoptioni adjici possunt. q. 8O3. Arrogatio absque consiens flarentum valida est; arrogari ra' An consen-men vicis convenit, ut eandiem ιmpetrare sudeat. Qui arroga' sus parentur sui juris est . 783. ) , consequenter patriae potestati tum requi- non amplius subjectus β. 3 3 s. pari. I. Pr. nat. , ac ideo ratur ada libor β. cit. . Quoniam itaque in agendo non amplius rogationem. dependet a voluntate parentum, sed a seipso Isa. Is 3. pari. I. Iur. nat. ἰ sinc consensu quoque parentum se in arrogationem dare potest, consequenter absque parentum consensu valida est arrogatio. od erat unum.
Enimvero liberi in omnibus actionibus suis studere debent, ut placeant parentibus, ac sollicite sibi cavere', ne quid faciant, quod voluntati ipsorum sit adversum g. 74s. , di ossicium hoc subsistit per omnem vitam I. gos. ); ossicio quoque eorum convenit, ut consensum parentum ad arrogationem impetrare studeant. αuod erat alterum.
Justae autem adesse debent causae, cur parentes contradicant alias enim ossicio liberorum erga parentes minime repugnat, si ossicio erga seipsum satisfaciant, parentibus licet dissentiem tibus.
g. 8o4. Liberi per omnem vitam, etiam si juris facti, ea prasiare Auanam debent incia, quae issi tanquam fenefactoralus debentur. Et- incia debeenim et ii liberi sui juris nant, non tamen parentes desinunt amur pa- esse benefactores ipsorum marii mi, qui sunt 38 , quod rentibus perpi r se patet. Quamobrem si ossicia quaedam debentur pa- omnem --rentibus tanquam benefactoribub , ea utique a libcris prae- tam.
595쪽
stari debent per omne in vitam, hoc est, quamdiu parentes ac ipsi vivunt.
Non dissicile est judicium, num ossicium aliquod debeatur parentibus tanquam benefactoribus. Dobetur parentibus tanquam benefactoribus animus gratus g. 43. Part. M. Fur. nar. 7 r. h. , consequenter ab amore g. 784. Ps h. empir. , quo parentes, qua parente , prosequi renentur 3.739. , dependent ossicia ista. Ex amore autem Oritur charitas not. f. Is . , quae complectitur omnia Ossicia hominis erga alios 3. 6s . pari. L Fur. nat. , singulari ideo ratione parentibus debita.
g. 8O s. Quoniam liberi per omnem vitam, etiam sui juris facti, . parentibus ea praestare debent officia, quae ipsis tanquam beneiactoribus debentur j. 8o4. , innumero vero horum officiorum etiam hoc est, ut in omnibus suis actionibus placere parentibus studeant, sibique sollicite caveant, ne quid faciant, quod voluntati illorum adversum, prout i ex demonstratione hujus ossicii g. 74s. , acus, quae modo annotavimus not. g. 8O4 , abunde patet; oberi quoque per omnem istam suam sudere defent in omnibus aes onibus suis, ut placeans parenidus, ac sincitesti caveaAEt, ne quid faciant, quod
voluntati Agoram adversum. Dissere hoe studium ab obedientia, quam sui juris nondum facti debent parentibus liberi. Hanc exigere possunt parentes ac propter inobedientiam liberos punire. Studium vero istud magis liberum est, nec jure externo perfecte debetur, sed ad ea reserendum, qaae laudem merentur, seu virtutis sunt. Neque eidem rcpugnat, ut liberi faetant, quod parentibus minime placet, si nullam iustam causam dissentiendi habeant. Qui novit disserentiam inter perfecte debitum, ac imperfecte debitum, studium hoc ab Obedientia facile distinguet.
596쪽
f. 8O6. Naturalister ad ris fieri potes ea lege; ut caram omnem edu- De cara eiscationis sibi resiemet pater naturatis. Quando enim parentes Eacationis liberos in adoptionem dant, cum adoptante convenire de- adoptari W-bent, qua lege fieri debcat adoptio . Soa. P. Quoniam nes parrem itaque liberi per adoptionem a patria potestate, consequen- nararatim ter a jure patris & matris naturali determinandi actiones manente. ipsorum I. 66 i. , non prorsus liberantur l. 79s. , a V luntate autem adoptantis dependet, qua lege prolem alienam adoptare velit 786. ; ita etiam conveniri Potest, ut cura omnis educationis, ad quam potillimum spectat regimen liberorum sq. 66ε. , maneat penta parentes na- rurales, consequenter ut eam sibi reservent parentes naturales.
Rationes esse possunt sussicientes tam patri naturali, quam adoptivo, cur ita conveniatur, veluti si naturalis existimet, se rectius educationem filii curare posse, quam adoptivum, vel si adoptivus non commodum experiatur, ut onus educationis praeter sumtus in se suscipiat. Ubi vero de jure agitur, m xiva non attenduntur, prouti jam non semel monuimus.
I. 8O T. Si patre naturalis sibi reservet curam educationis sibi adop- Euana iastati, in rebus ardati constium is consensum adoptivι aethibere debet. Ago casa m-
Etenim liberi studere debent, ut in actionibus Isuis placent rris adoriri parentibus Φ. 74s.) . Quamobrem cum Pater adoptivus consiliam es per adoptionem consequatur jus patris g. 784. , filius consensus quoque adoptivus studere debet, ut placeat adoptivo in adsibendus. omnibus actionibus suis. Enimvero quamdiu liberi per se officiis erga parentes satisfacere nequeunt, ipsi parentes officiis istis eos assuefacere debent Io 9. . Quamobrem eosdem quoque assuefacere debent ossiciis erga patrem a optivum, consequenter etiam ad studium iisdem placendi in iniani Iur. NM. Pars VII. Dddd actio- iqitizod by Corale
597쪽
actionibus suis. Quoniam itaque parentes tamdiu fungum tur in determinandis actionibus liberorum officio liberorum, eas utique ita determinare debent, ut placeant patri a optivo, consequenter in rebus arduis ejus consilium & consensu in adhibere debent, si curam educationis sibi reservaverint. Quodsi liberi ipsimet actiones suas determinare possenr, eas ita determinare deberent, ut Placerent patri adoptivo. Quando itaque parentes naturales ipsorum loco faciunt, quod ipsi. met facere debebant, sed nondum possunt; ipsimet quoque actiones liberorum ita determinare debent, ut patri adoptivo placeant. Quamobrem in rebus arduis, in quibus scilicet duo hium videtur, quid patri adoptivo placeat, ejus consilium ac consensum adhibere debent. E. gr. Parentes liberos destianare debent certo vitae generi I I9. . In eo igitur patris adoptivi consilium atque consensum adhibere debent. Sim, liter si patris ac matris imperia inter se contendant; votum quoque patris adoptivi requirendum, δc eo standum, cui ipse accedit f. 74. . Non propterea jus nullum est patris adoptivi , essi curam educationis relinquat patri naturali. Quamobrem etiam si videat pater adoptivus educationem in nomnullis minus recte curari; ipsi utique competit jus, ut educ tioni accuratiori prospiciat, competit etiam ius formandi m
res filii adoptivi, ubi ad eos formandos quid conserre potest. . SOR. tanta ρυ- Adoptio nataralirer pactum es, quia inter parentes natur prie si na- les es statrem adoprimum, vel marrem Moptivam inrtur. EI A
iurati re miluer a Tatu pactum es, quod initur inire arrogatum edi in
adprio edi ontem. Etenim si parentes naturales prolem suam in ad--νogatio. Dptionem dant, cum adoptante conveniunt , quod filium
suum in filium, vel filiam in filiam assumere debeat g. 73 3. , cumque non rubii egisse velint, consequenter actum vali-
598쪽
dum esse, omnino pater adoptivus sese obligat, quod filium alterius pro suo habere velit, quasi a se genitus esset, &pater naturalis sese obligat, quod jura patris in ipsum translata esse debeant. Quamobrem cum istiusmodi conventiones pacta sint 783. 3 9 3. 't. 3. Iur. naria; adoptionaturaliter pactu in est, quod inter patrem natalem & adoptivum initur. Euod erar unum. Non absimili modo ostenditur, arrogationem naturaliter esse pactum inter arrogatorem & arrogantem initum.
Puod erat alterum Mere itaque ei vile est, quod adoptio '& arrogatio habeantur pro actu legitimo & pacto contradistinguantur. Natura. liter tam patris adoptivi, quam filii adoptivi jus venit ex pacto. quod ubi moribus, vel legibus positivis definitum non est non majus esse potest, quam quod partes contrahentes in se in .
- Cem conferre voluerunt. Quemadmodum vero Ius naturae regit omnes actus humarios, nec jure externo permittitur, nisi
quod vi libertatis naturalis unicuique permittendum s f. I 66. Part. l. Iur. nat. . ita idem quoque naturaliter obtinet in adoptione & arrogatione. Quatenus vero jura postrua a naturali recedunt, leges civiles & qui eorum vicem subeunt mores lihertatem naturalem restringunt, ut jam non liceat, quod vi illius alias permittendum erat. 8ost.
Quoniam adoptio pactum est inter parentes naturales m Dii is di adoptantem, arrogatio vero pactum inter arrogatorem & o mi e arrogatum initum 8o8. , pacta VeroserVanda iunt g. manet sis. Tη9. stari. 3. Pr. nat. , nec dissolvuntur nisi mutuo dis- senixi β. 84 o. part 3. Pr. nar. ς in adoptione quoque S a
rogatione siemanda sunι ea, de quibus conventum, nec parer ad
599쪽
ittere, consequenter emancipare 'tes g. 776.), neque αδ-
opimum arrogatum jure strationis Privare. Emancipatio filii adoptivi tollit adoptionem, adeoque peri.
mit ius filiationis ex pacto quaesitum, consequenter ea nori est arsim patris adoptivi. Alia erat ratio , cur emancipatio filii ad Mui permissa erat apud Romanos. Quoniam enim Jure Romano Ionge alia erat patria potestas , quam naturalis,& ea durabat. quamdiu pater viveret, patri quoque compete-hat jus emancipandi filium- Quamobrem cum per adopti nem patria illa potestas transferretur in patrem aὰoptivum &Per arrogationem eandem ex consensu arrogati acciperet arrogator, ius quoque emancipandi, quod potestati isti adherebat. Patri adoptivo & arrogatori competebat- Sed haec minus quadrant in adoptionem & arrogationem naturalam, de quae hic agimus, quemadmodum nec ad mancipationem naturalem trahenda sunt, quae ad Romanam pertinent. Cum enim in Iure nostro tam arrogatio, quam adoptio specifica non spectetur, nisi ut pactum j. 8o8. J; quae de pactis in universum demonstrata sunt, ad adoptionem quoque & arrogationem applicanda veniunt, quae naturaliter non alio, quam PactoIum jure reguntur, ex quo validitatem suam habent.
Unis protri Si qui matrimonium contrahunt habeant Iiberos lexum Pi m priori matrimonio, vel saltem contrahentium uni ad secunda vota transcunti sint ex priori matrimonio liberi, & illi inter se paciscantur, ut respectu utriusque tum iis, quos jam h
bent, vel habet pars una, tum has, qui ex novo matrim nio nascentur, commune jus filiationis competat, proles uniri dicuntur, & pactum ipsum into probum appellatur. Voc, tur etiam a nonnullis Pan catio hrobum, idiomate patrio
die iSintinbscha siti Duo igitur casus sunt unionis prolium. In uno uterque conjux habet liberos ex priori matrimonio ;
600쪽
in altero non nisi unus, consequenter in primo liberi utriumque conjugis parificantur cum inter se, tum cum liberis ex novo matrimonio nascendis, in secundo autem Iiberi, quos conjux unus ex priori matrimonio haber, parificantur cum iis, qui ex novo nascenturo
Unio prolium in nonnullis Germaniae Iocis frequens ess, &in tota Germania receptam praesumi auctor est Bergem/ in Oeconomia Iuris libo I. tir. 3- pomo I 46. Pacto hoc potissimum intenditur pariatio prolium quoad successionem in bonis conjugum defunctorum. de qua paulo post dicemuso Quoniam per adoptionem privignus adoptatus etiam consequitur jus filiationis respectu adoptantis 78 - 789. k unio pro lium assimilatur adoptioni, praesertim naturali, non tamen pro sus eadem est, praesertim si mores spectes. quibus introducta R definita, tam nota modo ignorat Ius Romanum οῦ verum etiam non desunt, qui contendunt, eandem iJurs isti prorsus adversarro Sed in hoc inquirere nostrum nori est, qui ea demonstrare debemus , quae circa hanc unionem Juri naturae
Quoniam per unionem probam liberi unius coniugis pa EFectus a tisicantui liberis alterius conjugis quoad jura filiationis, seu monis pro Iiberorum I. 8io. ; ιισι ex uno saltem conjuge geniti se- θα-
Ius eOgnationis nota extenditur ulira vitricum, vel noverineam, & per consequens ad jus filiationit restringitur, nec respecta liberorum aequiparatur juri cognationis, quod per unionem acquiritur, sed manent amnes ex priorr matrimonio &novo nati naturaliter, dc nulla assinitas intercedit inter liberos, qui nullum communem habent parentemis