장음표시 사용
711쪽
nullus metuendus est in sponsalibus ac matrimonio contra. hendis parentum atque liberorum dissensus. 936.
-ἀμ- rarenter adston Stia vel matrimonium liberorum consensum re,ies com suum de S re non debent, s matrimonium cum hac presiona non
se a m mansso Versetur elicitati aut fortuna eorundem. Etenimum recte tam parentibus curae esse debet, ut liberi sint selices .rio. , nete t. ac BItunati g. 732.). Quamobrem si liberi matrimonium velint contrahere, quod manifesto eorum felicitati, vel fortunae, aut utrique adversetur; in id consentire nequeunt, consequenter consensum suum recte denegant.
Enimvero si matrimonium, quod contrahere UOIunt. Iiberi, ipsorum se licitati, vel fortunae, multo minus utrique manifesto non adversetur; nulla quoque ratio est, cur in id consentire nolint, consequenter consensum suum denegare
non debenta inod eras alterum. Arduum ac dissicile negotium est matrimonium contrahore, consequenter multa circumspectione opus est, ne comtracti poeniteat. Parentes, qui ipsim et in matrimonio vix rum, & ejus commoda & incommoda experti sunt, dc qui praeterea IOnga experientia didicerunt, quaenam aliena matriis monia fecere fausta, vel infausta, rectius plerumque judicare possunt, quaenam felicitati ac fortunae adversa ex matrimonio aliquo nasci possunt, quam juvenes, aut puellae, experientia ista destituti. Nihil itaque magis naturale est, quam ut liberi de matrimonio contrahendo cum parentibus deliberent,& rationes dissensus, quas asserunt, probe expendant, aut, si iis discutiendis minime sussiciant, in parentum potius voluntate acquiescant, quam suam sequantur. Enimvero non modo liberi, verum etiam parentes, ut in aliis negotiis, ita hic quoque affectibus, quibus indulgent, facile in tramversum
712쪽
aguntur, ut verum cernere non possinr. Quamobrem dissicile est, ut sne judice perito ac impartiali compi natur controversia de matrimonio contrahendo inter parentes ac liberos
orta, & in statu naturali permittendum liberis est, ut suo abundent sensu. sibimetipsis imputaturi, siquidem incauti sese reddant infelices ac infortunatos culpa sua.
De Testamentis & successione ab intestato seu Jure haereditario.
f. 9 s T. n bona di functi succedise dicitur, qui a morte defuncti Sucesib injus in iis acquirit, quod habuerat defunctus. ιom defun-
Reddenda omnino nobis est ratio, cur hie loci demum a. s gamus de ea quaestione, cujusnam esse debeant bona a defuncto relicta, seu quinam in ea succedere debeat. Nimirum ad hanc quaestionem respondere non datur, nisi constet, quaenam snt ossicia nostra erga eos, qui a nobis per generaIionem descendunt. vel a quibus nos per eandem descendimus, aut qui nobiscum ab eodem stipite descendunt, seu cognato rum erga cognatos, aut, si mavis, consanguineorum erga con sanguineos. Quamobrem methodus, qua utimur, requirebat, ut ante ageremus de matrimonio, de cognatione & de ossicio parentum erga liberos & liberorum erga parentes cujusvis gra dus. Hisce igitur absolutis progredi jam licet ad successi nem in bona defuncti demonstrandam.
g. 9 3 8. Qui in bona defuncti succedit, Hares dicitur. Quam. Hare1 ροι obrem cum qui in bona defuncti succedit in iis acquirat jus, nam D. quod habuerat deiunctus s. 937. i meres succerit m omne Ssas 3 1as,
713쪽
jus, quod babuerat in bonis suis defunctus, consequenter cum huic juri etiam respondeant obligationes, vel saltem ei respondere possint, in omnes etiam olligettiones tran D, qvibus resi/ectu se norum tenetur abis. Unde porro patet, haeredem quoad sona a defuncto relicta personam ejus repraeuentare, consequenter cum
persona moralis iit subjoctum jurium & obligationum .
TO. pari. I. Pr. nat. I eundem cum Aes uncto eaAdem esse ρινsnam moralem, in qua omne jus defunctι edi omnes obligationes quoad bona ejusdem contInuantur. Probe perpendenda sunt, quae hic dicuntur, ne successio. nem in honis defuncti implicemus dissicultatibus inextricabilibus
praeter omnem necessitatem. Cum natura res omnes sint
communes p. pari. 2. I r. nat. ἔ dominium, quo res communes factae sunt singulorum Propriae 3. III. I I 8. Part. a. Iur. nat. , nulli homini natura competit, seu tanquam inis dividuo phyfico, sed quatenus spectatur tanquam dominus &possessor rerum, ac inde ipsi orta sunt jura alia & ipse obligationes certas contraxit, persona quaedam moralis concipienda, cui dominium & omnia jura atque obligationes inde derivata inis haerent 3. 7o. Part. t. yur. nat.). Quamvis itaque homine mortuo individuum physicum intererat, propterea tamen necesse non est, personam moralem interire, quam diximus. cum non repugnet, ut in alio individuo physico subs stati Immo nec repugnat, ut dicamus, sublato individuo physeo personam istam moralem adhuc vivere dum homo moritur S in eo suhsilere voluntatem defuncti quoad bona sua. Non . est quod objicias meras has esse fictiones, a quibus abhorreat Jus naturae: neque enim in fictionum numero sunt, quae per ipsam natuaam vi abstractionis a se invicem separantur. Sane hoc pacto omnia genera & species rerum, seu omnia entia universalia forent fictiones, quibus in disciplinis nullus esset Iocus, quia illa in rerum natura nullibi existunt, nee subsistere possunt nisi in rebus, quae in rerum natura existunt. Immo
quis dixerit fictionem, si fluidum grave vi abstractionis dividia
714쪽
tur in duo subjecta, quorum uni nonnisi fluidiras, aIteri sola gravitas inhaeret, ut duo sistantur corpora a se invicem d veris 1a, quorum alterum fluidum est, alterum grave, etsi racutrum per se subsistere possit, sed simul subsintant in subjecto aliquo physico, seu corpore in rerum natura existente, veluti in aqua. Entia moralia non minus vera sunt emia, quam physica. Et 'quod de hisce valet, idem etiam valet de illis. Entia moralia, quae in juribus & obligationibus consistunt, cum subs-stere nequeant nisi in individuis physicis, hoc singulare habenr, ut de uno subjecto in aliud transire possint, nec Per eas causas, per quas interimitur individuum physcum, perimuntur. Atque ideo eum individuo physico non necessario intererunt, quamvis in eodem amplius subsistere nequeunt.
g. 9s9. Ius hareditarit m dicitur jus succedendi in bona defun- Ps saeredicti. Quamobrem cum bona sint rcs, quas habuit defun- rarium quiactus, seu quas moriens relinquit, univci sim, non sigillatim sit. spectatae, nullo attento earum discrimine g. 448. 8art. a. Pr. nar. ; jus harcae/arium es Ius succedet di in amve atem
rerum a defuncto elictarum. In praesenti itaque demonstrandum est, quomodo jus haereditarium acquiratur, cum per se nemini competat.
g. 96 . Rerum a defuncto rclictarum universitas Haemeduas ap- Hareditas pellatur, & dominium, quod in ea acquiritur, Domimum πηi- ei vimini-
Equidem communiter jus haereditarium, haereditas & domi- sale quidnium universale promiscue tanquam synonyma usurpantur, vaga dicendi licentia; attamen cum eam non ferat methodus, qua utimur, accuratu a se invicem distinguenda sunt, quae eadem non sunt. Ecquis vero non videt, modo identitatis ac diversitatis notiones distinctas habeat 3. ISI. I 83. OmoL J , . bon
715쪽
bona a defuncto relicta, ius in ea sueeedendi & ius in iisdem acquisitum non esse unum idemque ' Quae autem diversa sunt, ea etiam nominibus diversis a se invicem distinguenda cf. l4s. Dis. Pralim. .
β. 96 I. De h ἐνρί- HVestitem fusi' re dicitur, qui verbis, vel ficto suffi- iis is susice. cienter declarat, quod haercs esse velit, consequcnter si ce- iiij ου tri' haereritatis est acceptatιo juris haretrara/ f.ρr t. a. υν. nat . ad iste S In specie autem Haereaetatis aditu vocatur, si voluntas ista pro hareia per verba, aut alia signa aequi possentia, sine ullo facto QDnwοηe. scienter declaratur: ait Gestio dira ha eis, si quis facto sufficienter declarat te haere dc in esse velle. Quamobrem si pus res quasdam Lare is arias a ministrat alio anImo, quam quod sares esse velit ; is pro saerede se non gessit.
Retinemus signiscatum terminorum in Iure civili receprorum ob rationum saepius Jam jam inculcatam. scilicet ut mania festior sit Jutis naturae ac civilis disserentia & consonantia, nec confundantur qui utique Juri operam navant.
9 3 9. 96o. , cum jure hareditario simul ac Vititur riminis nani ver se. Utique qui declarat, sese velle fieri haeredem, consequenter habere jus succedendi 9. 939. . as etiam declarat eo ipso, Diqitiroci by GOrali
716쪽
quod dominium universale habere velit g. 9s . 96o. , si
quidem, quod hic supponitur, acceptatio fiat post mortem haeredem instituentis. Quoniam vero in se non repugnat, ut jus succedendi acceptetur vivo adhuc instituente, cum dominium universale tum demum acquiratur a morte ipsius , satis patet, jura haec a se invicem esse distincta, etsi communiter fimul acquirantur.
I. 963. Haereditas acquiritur, Eum quis possessionem rerum a d -- Euomodocto retia arum occupat. Etenim quando quis possessionem re- έared torum a defuncto relictarum occupat, easdem detinere inci- acquiram
pit, ut de iis tanquam suis disponere possit c s. 76r. ρε t. a.
Fur. Bat.2. Quamobrem cum res acquirantur, dum p
tentiae physicae ita subjiciuntur, quod per se patet, ha, reditas vero consistat in rebus a defuncto relictis β. 96o. . haereditas acquiritur, dum quis possessionem rerum a desun-cio relictarum occupat Possessio acquiritur actu corporali, qui consistit in occupa.tione rerum haereditariarum, cum nemo sit, qui eam tradit, nisi defunctus aliquem constituerit, qui tradat: quod fieri ponse, cum Per se patet, tum ex infra dicendis elucescet.
s. 964. Ad haeredi Iarem perti'em res omnes corporales fam mobilesi Eoina quam immuiales, sive fuerint in Potestate defuncti, sive in pote ad saradi
flate alterius sint, Domino etiam es iura omn/a, quat acunque latem res gandem fuerante si tamen in rerum numero fuerint Alma, aut .d sanctus aere alieno Iabor inrit, acta ac haretratem non perra aene.
At ab ea de cendum. Etenim haereditas conssistit in universitate rerum a defuncto relictarum g. 96o. , seu bonis ejusdem 3. 448. ρart. a. Furi nar. J. Quamobrem cum res corporales vel mobiles sint, vel immobiles c I. a 48. ι49. para. a. Func ino γι Iur. NM. Para μὶ Titi nat. , Digiti sed by COOste
717쪽
xat. , & ad bona quoque pertineant res nostrae, quae sunt penes alios, atque nominas 4so. 8art. 2. Iur. na . , immo omnia jura nostra g. 4s 3. para. a. Iur. nat. , non vero res alienae, quae penes nos sunt, &aes alienum g. 449. a. Fur. nat. , ad haereditatem utique pertinent res corpor Ira omnes tam mobiles, quam immobiles, sive fuerint in potestate deiuncti, sive in potestate sint alterius, nomina e iam & omnia jura, qualiacunque tandem fuerint, ablatis tamen rebus alienis, si quae suerint in numero rerum deiniuncti, & deducta aere alieno, si eo laboraverit defunctus.
Nimirum bona, quae relinquit de iunctus, ad haereditatem pertinent: ea Uero non inrelliguntur nisi rebus alienis, quae in rerum defuncti numero sunt, ablatis N aere alieno deducto 3. 449. pari. a. Dr. n . ). Quamobrem ut constet, qua nam ad haereditatem pertineant, res alienae sunt a ceteris sep randae, & aes alienum a r si a bonorum deducendum.
. 96s. Σ. -υ γέ ε personalia πm pera nent ad hared faum. Etenim ius ad ..m ibis per malC cum ipsa persona extiΠgu itur β. 34 a. para. s. Iuris per tiarans. η si , s sequenter ab ipsa relinqui nequit, quando moritur. Quamobrem cum ea bona, in quorum numero etiam sunt jura . 433 .stara. a. Furi nat. , ad haereditatem pertianeant, quae a seiuncto relinquuntur I. 96o. ; jura pers nalia non pertinent ad haereditatem.
Usus ructust, qui concessus erat defuncto ad dies vitae, non pertinet ad haereditatem, nec ad eam pertinent reditus annui defuncto ad dios vitae praestandi.
. 966. usitanam Nasia Abgariones tersonales transeunt in haeredem. Qui siligatio.ι quid enim Perionale est, id a Porsona, cui inhaeret, in aliam
718쪽
transrre nequit I. s 43. art. 3. Pr. nat 3. Quamobrem defuna non nec obligationes personales in haeredem transeunti transeans is
Haeres personam defuncti non repraesentat nisi quoad ho-haredemna a defuncto relicta ac inde dependentes obligationes 9s 8. , quatenus scilicet vi dominii atque iurium inde orto. rum & obligationum Or inem suam ad id referentium consti ruitur persona moralis jurium & obligationum istarum subjectum; non σerci personam defuncti repraesentat, quatenus est individuum physcum, vel alias adhuc personas morales inaduit. Unde si delictum commisi defunctus, quod certant Poenam meretur; de eo non tenetur haeres. Similiter haeres non repraesentat deiunctum tanquam artificem. Quamob- . rem si quis hujus operas conduxit ad conficiendum opus; haeis res ad idem conficiendum non oblisatur. nec si conficere πω lit, eidem ex contractu tenetur conductor. Operae nimirum quae locantur, personale quid sunt, nec perinde est, a quonam eaedem praestentur. Operae hujus artificis, quae tibi locatae sunt, non sunt eaedem cum operis alterius cujusvis. Ex eadem Tatione, nitore mortuo, ad tutelam administrandam non obligantur haeredes, nec jus administrandi, prouti jam supracf. 9o ostendimus. in eos transit. Ac idem valet de cura. g. 967.
Onus haereditatis sunt obligationes bonis defuncti actae De onererentes. Quamobrem cum hares siuccedat in Omara Obligatio- haraduaris. Des defuncti, quibus is respectu bonorum tenetur aliis s. 9 3 8.νdam haereditatem fuseipit, omne quoque ejus oma in se sincipit.
Retinetur hie fgnificatus generalis oneris, quem eidem triis huimus, cum de promissis ageremuε f. s3 s. Para. I. Iun
719쪽
Hraris ferre talem quis sumpere inresistitur, quam ut ultra vires haeredi aris denat ha- non teneatur. Etenim naturaliter nemo obligatur praestareres. id, ad quod praestandum alter obligatur, consequentcr pro alio solvere 6 3 9. para. F. Iur. nat. ), nisi pro alio sese obligaverit, consequenter ndejusserit Tisa. part . I rinat.), aut sua sponte hoc facere velit vi dominii in rebus suis sibi competentis g. O8 .part. 2. Iur. nat. . Quam obrem cum haeres non fide jusserit pro defuncto, per lupoth. quodsi enim contingat Mujutarem fieri haeredem, non qua haeres fidejussit, quod per se patet); naturaliter nec pro deiuncto solvere obligatur. Quoniam tamen aes alienum solvendum est ex bonis a defuncto relictis 4. 964. , & hoc sacere obligatur haeres . 938 ; si ars alienum superet ma Dium haereditatis, haeres ultra ejus vires naturaliter non tenetur. Euod erat unum.
Et quia nemo praesumitur solvere de suo velle prosio, nisi expresse hoc declaret, aut actu solvat, qui vero haereditatem suscipit, cum eo ipso acquirat dominium in rebus omnibus a defuncto relictis g. 96 a. 96o. ), hoc facere intelligitur lucri faciendi, non sivum perdendi animo,
praesertim cum posterius repugnet ossicio avertendi damnia patrimonio suo g. 49 q. pari. a. Iur. nat. I naturaliter autem haeres, fi aes alienum superet massam haereditatis, ultra vires ejus non tenetur, per semos ara u. I. naturaliter quoque nemo haereditatem suscipere intelligitur nisi eo animo,
ut ultra vires haereditatis non teneatur. Δ uod erat alterum. Non est quod excipias haeredem repraesentare personam deiuncti, immo eandem esse personam moralem cum deis functo, in quo omnes hujus obligationes continuantur F. 938. , consequenter eum teneri ultra vires haereditatis, ut solvere cogatur de suo, quod ex bonis defuncti solvi nequit. Etenim fi desunctus adhuc.esset in vivis, ut ipse solveret,
720쪽
non plus tamen solvere posset, quam quantum est in bonis suis, non autem solvere posset de alieno, quod de suo solvere nequit. Repraesentatio itaque personae defuncti minime, exigit, ut ultra vires haereditatis teneatur haeres. Nec est. quod urgeas, haeredem haereditatem adeundo quas contra. xisse cum oeditoribus defuncti, quod ipsis satisfacere velit, dum omne onus haereditatis in se suscipit hane suscipiendo f. 967. h. G so 4. pari. r. Iuri naι. , ac ideo ad solvendum obligari ex quasi contractu, citra ullum respectum ad vires hae reditatis. Et li enim admittatur, haeredem suscipiendo haereditatem cum creditoribus defuncti quasi contraxisse de debitis defuncti solvendis; non tamen aliter quasi contraxisse intelliingitur, quam ea lege, ut non teneatur ultra vires haereditatis, quia aliter haereditatem suscepisse non intelligitur.
I. 969. Quoniam haeres, si ars alienum superet massam bono- riuando harum, ultra vires haereditatis non tenetur, nec naturaliter hanc res in vires alio animo suscipere intelligitur, quam ut ultra vires ipsius haereditatιs- non teneatur 4. 968. ; Ii haereditas ara alieno obnoxia ferri, ne- inquirereresse est ut de viribus hae essitatis μιιs conster, consequenter iarum teneatur. as alienum superet massam bonorum, nec ne, ac pio lares in hoc inquirere renetur, a tequam declaret, se haeredem fieri velle,
consequenter hareaetatem fusipiat . 963. .
Si haereditas aeri alieno obnoxia fuerit, 'non minus creditorum, quam haeredis interest, ut quantae sint vires haereditatis exploratum se, ne de iis lites oriantur inter haeredem ac ereditores, s hi urgeant solutionem, ille autem ultra vires haereo .ditatis solvere nolit.
97 φ. Istuando in-Quoniam constare debct, utrum ars alienum seperet υensaraum massam bonorum, nec ne, si haereditas eidem obnoxia fue reo ιμ-969. , ad haereditatem Vero pertinent res omnes dum V qu Titi a tam modo.