Dio Chrysostom, with an English translation by J.W. Cohoon

371쪽

THE FI FTY-THIR DISCO URSE ON HOMER

vere calle gramimarian hiit fornaei l)r ratios . In

fac Aristotie iniself, xvii li vhona tho say that literar interpretation anc criticisna iegnia, irent of the poet in naan dialogites, adnaimn litui in generaland payin hina honorii , is oes also Heracloides of

372쪽

DIO CHRYSOSTOM

φέροντα τοῖς ἀνθρώποις Ουδαμῶς αυτον εἰρηκότα, πλεονεξίας καὶ ἐπιβουλὰς κατ' αλληλων καὶ μοιχείας και ἔριδας καὶ φιλονεικίας περὶ θεῶν πεξιόντα μετὰ ταὐτα δε ου μεταδίδοὐς αὐτω της αύτου πόλεώς τε και πολιτείας σοφης, ῶς αυτος ενόμιζεν, ἐσομέν ς, ἴνα μητε αὐτα ἀκουωσι περιθες νεο οντες Ους κεῖνος ἀποφαίνει φύλακας τε και γεμόνας της πόλεως, μηδ' as περι των ν Αίδου μηδεν σκυθρωπόν λεγόμενον μαλακωτερους αυτους προς τε το μάχ εσθαι και το ἀποθνησκειν ποι μηδε σπερ πώλους κακῶς πωλευθεντας ξαρχης ποπτους προς τὰ μη φοβερα.*3 Περι μεν δὴ τούτων τερος λόγος πλείων καιμακρότερος και Ου ρύδιος, πότερον 'Oμηρος μαρτε περι αὐτ η φυσικούς τινας νόντας εν τοι μυθοις λόγους κατὰ την τότε συνηθειαν παρεδίδου τοῖς ανθρώποις. o γαρ ράδιον διαιτησαι το τοιοὐτον, καθαπερ οἶμαι, δύο φίλων ανδρον, αμφοτερων

σεμνῶν, οὐ τερο τ ετερ εγκαλΟὐντος, νος αὐτων καταγνῶναι.

Γεγραφε δε και Ζηνων ὐ φιλόσοφος εις τε την Iλιάδα και την 'Oδυσπειαν, και περὶ τοὐ Gργίτου δέε δοκεῖ γαρ και τοὐτο το ποίημα ἡπὶ μηρον

373쪽

Biit o Continue Zeno the philosophel also has urat ten on thoth the Ilia and the Odyssely, and in faet, on the Margitem to for he belle vos that his

374쪽

οτι ταχεν κατὰ δόξαν, τα δε κατὰ ἀληθειαν γεγραφεν, πως μη φαίνηται αυτος αὐτω μαχόμενος εν τισι δοκοὐσιν ναντίως εἰρησθαι. g Vc λόγος οὐτος Αντισθενους εστ πρότερον, τι τα με δοξη, τα δε ἀληθεία εἴρηται τω ποιητη ἀλλ' ὁ μεν ου κεξειργάσατο δευτόν, m GC καθ' Vκαστον πων 'πὶ

Ζηνωνος κατὰ την αὐτην' ὁπόθεσιν γεγραφε και ἄλλοι πλείους. GP Πλατωι ἄμα αιτιώμενος αυτον, ως AEDπον, καὶ την δύναμιν αὐτο θαυμαστην τινα ἀποφαινε της ποιησεως, ως κανον παντος χρηματος και πάσας ατεχνῶς δεφιεντὶ φωνάς, ποταμῶν τε και ἀνεμων και κυμάτωw και κελεύει μάλα εἰρωνικῶς' Ἀτεφαντας αὐτον και φύρον καταχέαι τας ἀφιεναι παρ' ἄλλους. y

375쪽

εοικε, δυνάμενον π σοφίας παντοδαπον γίγνεσθαι και μιμεῖIθαι πάντα χρηματα, εἰ μῖν ἀφίκοιτο εἰς την πόλιν . . ., προσκυρονοῖμεν αν αυτον ς ἱερὰν και θαυμαστον και δυν, εἴποιμεν δ' ἄν οτι υ εστι τοιουτος ἀνηρ εν τη πόλει παρ' μῖν Ουδε θεμις εγγενεσθαι, ἀποπεμποιμεν τε εις ἄλλην πολιν μυρον κατα της κεφαλης καταχεαντες κa ερίω στεψαντες . . . VI a n Rn then

376쪽

DI CHRYSOSTOM

'Eτι δε καὶ αυτὁ της χάριτος παινων την ποιησιν σφόδρα γαται τον ἄνδρα. τεχνῶς γαρου ἄνευ θείας τυχης οὐδ' ἄνευ ουσῶν τε και'Aπόλλωνος πιπνοίας δυνατον ουτως φηλην καιμεγαλοπρεπη και προσετι δεῖαν γενεσθαι ποιησιν,

ἴστε μη μόνον του ὁμογλώττους και μοφωνους τοσουτον δη κατεχειν χρόνον, ἀλλα κα των βαρβάρων πολλούς και τους με διγλώττους και μιγάδας σφόδρα εμπείρους εἶναι των πῶν αὐτοs, πολλὰ των ἄλλων ἀγνοοὐντα των Ελληνικῶν,ενίους δε και των σφόδρα μακρὰν διωκισμενωπιοπότε και παρ' Ἱνδοῖς φασιν δεσθαι την μηρουποίησιν. μεταβαλόντων αὐτην εἰς πην σφετεραν διάλεκτον τε και φωνην. στε και νδοι τῶν μενἄIτρων τῶν παρ' μῖν πολλῶν εἰσιν θεατοι τας

γὰρ ἄρκτους ου φασι φαίνεσθαι παρ' αὐτοῖς τον δε Ιριάμου παθημάτων και τῶν Aνδρομαχης και si κάβης θρηνων και ὀδυρμῶν και η 'Aχιλλεως

τε και 'Eκτορος ανδρείας οὐκ ἀπείρως χουσιν. τοσουτον ἴσχυσεν ενδ ἀνδρὀς μουσικη και δοκεῖ

377쪽

surpasse both thes Sirens and Orpheus For in

378쪽

DI CHRYSOSTOM

φυτα καὶ θηρία κηλεῖν καὶ ἄγειν τί στιν ἔτερον ητο βαρβάρους ανθρώπους ασυνετους της 'Eλληνικης φωνης Ουτως ἄγαν χειρώσασθαι, μητε της γλώττης μήτε των πραγμάτων εμπείρου οντας υπὸρων ὁ λόγος, αλλὰ τεχνῶς καθάπερ, ιμαι, προς κιθάραν κηλουμένους; γουμαι δε εγωγε πολλοῖς καὶ των μαθεστέρων τι βαρβαρων τό γε νομα ἀκηκοεναι ὁ μηρου, ο τι δε δηλοῖ, τουτο μηεἰδεναι σαφῶς, εἴτε ζῶον εἴτε φυτὀν εῖτε πρῆγμαετερον 9 υ μην ἀλλα και ὀ βίον ἐπαινεIa τις αν του ἀνδρός πολύ βλλον της ποιησεως. ὁ γαρ εν πενία διαγενέσθαι και ἀλώμενον και τοσουτον πὁ

τῶν ποιημάτων πορίζοντα ὁσον ἀποζην θαυμαστης ἀνδρείας και μεγαλοφροσύνης ἔτι δε το μηδαμοs γεγραφέναι ὁ αὐτοs' νομα, ἀλλα μηδε εν τηποιησε αυτos μνησθηναι, καίτοι τῶν ἄλλων απάντων, ὁπόσοι τινὰ δοξαν χειν δυναμιν η περιποίησιν ' καταλογάδην συγγράφοντες, και πρῶτον και τελευταῖον τ εαυτῶν ἔνομα γραφόντων, πολλῶν δε και εν αὐτοῖς τοι λόγοις τε και ποιημασιν, ῶσπερ E καταῖος τε και IH ρόδοτος και Θουκυδί-

10 δης, οἶτος μεν οὐν οὐχ παξ μόνον εν ἀρχη της

γραφόντων indorf, ἐγγραφόντων EniperiuS: συγγραφόντων. οὐ delete la Arnina.

380쪽

DI CHRYSOSTOM

ιστορίας, αλλὰ πολλάκις διαμαρτυρόμενος καθ' εκαστον χειμῶνα καὶ θέρος τι ταυτα ξυνέγραφε Θουκυδίδης ὁ δε υτως ἄρα ελευθεριος η και μεγαλόφρων ἄστε οὐδαμο φανησεται της ποιηροσεως αὐτο μεμν μενος, ἀλλα τῶ οντι σπερ ι προφηται τῶν θεῶν ξ ἀφανοὐ και ἀδυτο ποθεν φθεγγόμενος. 11 οτι δε και φελιμα πάντα και χρησιμ εγρ φε, τὰ μεν ἄλλα ει διεξίοι τις, πολλα εργον - , σαπεποίηκε περ αρετης και κακίας περ δε τῶν βασιλεων ε βραχεῖ ρητεον οἴους φησι δεῖν ειναι.ον γαρ αν επαινὴ τῶν βασιλεων, Διι μητιν ἀτάλαντόν φησιν ειναι και διοτρεφεας απαντας τους αγαθούς βασιλεῖς και τον MDω, μεγίστην επι δικαιοσυνη δόξαν εχοντα παρὰ τοις Ελλησι, του ιὀς ὁμιλητην τε και μαθητην εἰναί φησιν, ς προτον η και μεγιστον ἁπάντων κεῖνον βασιλεακαι μόνον αυτόν επιστάμενον και παραδιδόντα την βασιλικην τεχνην, και τοὐς αγαθοῖς βασιλεῖς δεον προς κεῖνον βλεποντας κατευθύνειν την ρχήν,

ἀφομοιοὐντας AH δυνατόν εστιν ἀνθρώποις, θεῶ 12 τον αυτῶν τρόπον το δε του Διδ ῆθος και την βασιλειαν ποία τις ην, εν πολλοῖς με ἄλλοις ποιεῖ φανεράν si δ' εν βραχεῖ περιλαβόντα ειπεῖν τὴν δυναμιν αυτου και την διάνοιαν δηλοῖ πολλάκις, αεί ποτε αυτὸν οὐτως ὀνομάζων, πατὴρ ἀνδρῶν τὰ θεῶν τε Q. δεον τὴν τῶν βασιλεων