Diōnos Kassiou Kokkēianou Rōmaikē historia = Dionis Cassii Cocceiani Historia romana

71쪽

de causa, extra urbem commoratus est. Facile enim est animadvertere fortunam Dionis, diu depressam, nunc subito emersasse, et honores e sere eontInuos, atque provincias ex provinciis, demandari coepisse. Quae magna conversio, cum rationem vix iam ad uat, Iam Principis, aut qui circa eum si int, favorem, videin simul cum a loptione Alexamiri Severioria Mamaea enim Alexandri mater, ab eo tempore plus potentiae nacta, viros honestos lemni peritos atque prudentes, omni modo lavisse et filio suo conciliasse legitur. Quare si ponamus triennium consilinum esse in praefectura Pergami et Smyrnae, ut ex superioribus conlicitur, ex ea Dio non illerit ante iraedium annum U. C. 74. Christi 221. quo iam Alexander adoptatus ab Avito, et designatus consul est in annum sequentem. Sive ergo eodem anno s76. sive sequenli 076. Dioconsul luerit absens, proconsulatus Africae non videtur statuendus ante A. U. C. 977. Christi 224. Hinc enim in Italiam se scribit venisse, et quasi statim in Balmatiam missum 80 l. Intercesseri tamen, s et itineriam tempora in calculum voces, annus unus. Fuerit ergo in Dalmatia, quam et pater eius aliquamdiu administraverat, 49, 36. Anno s. C. 70. Christi 226. et anno sequenti U. C. M. Chr. 227. ln Pannonia superiore. Hinc Romani reversus, quod Pannonicos milites severiore disciplina coercuisset, a praetorianis, luxu et licentia efferatis, ea causa, non minus ac Ulpianus, praetorii praeiactus, ad supplicium flagitatus est, quod metuerent ne quis eos etiam ad exemplain Pannonicorum militum ad officium cogeret redire. Sed Alaxander Imperator importunitatis militum adeo nullam habuit rationem, ut Dionem potius cum aliis decoraret honoribus, tum secum una consulem terrum designaret in A. U. C. 082. Christi N. 80 4 vide et Photium quem annum et cum Imperatore aperuit Dio consul ordinarius, ut fasti, ut Codex,

ut lapides docent quanquam in Inscriptione Gmiteri LXXIX. 11. inals Di o stra Lo scribitur. Addidit benefici huic Imperator aliud insigne, ut sumtus, quos ea dignitas postulat, ipse faciendos susciperet, duae omnia cum moleste ferrent praetoriani, iussit Alexander Dionem consulatus sui tempore extra urbem alicubi in Italia morari ne scilicet cum omnibus insignibus consularibus conspectus, a frementibus et furibundis militibus interficeretur. Sed tempore eonsulatus exacto Romani

72쪽

LXVIII EX REIMARI DE VITA ET SCRIPTIs reversus Dio, hinc in Campaniam veniens, cum Impstratore versatus est, seque militibus cum omni securitate conspiciendum praebuli sed ex excusatione morbi pedum impetravit ab Imperatore ut dimisso sibi domum, hoe est Nicaeam redire liceret, Ibique reliquum uae tempus per quietem transiger 80.4 b. Nicaeae totur Dio historiam suam vitamque clausit.

Irionis Maeon libera, domuS. Ex verbis Dionis, 2, 16 in natalitiis ultimis commodi, ἡμιας τε κώ γυναῖκας μῶν - του παῖδας, δυο χρυσοὐς ἔκαστον ἐκέλευσέν οἱ αποφέρειν, ite lue in funere Pertinacis b, d. μεῖς ο βουλευτα αντε γυναῖκες ημῶν, probabile est uxorem liberosque Dioni suisse uitile fieri potest ut et is Cassius Dio, qui os memoratur in fastis Α. U. C. 1043. Chr. 29l fuerit huius nepos. Nam filii aetas nimis etiam ab extremo consulatu seiungeretur. Visum etiam est nonnullis Domum Dionis quae in Regione X. urbis in Palatio, inter aedem Iovis Victoris et curiam veterem, memoratur ab nonymo apud Pancirollum in Descr. Urb. Rom. T. I. Thes. Graev. p. 364. Dionis nostri suisse. Ita anciroilus sed Domus Dionysii legitur apud Victorem, et recensitis plurit,us Dionysus, Nardinus, cuius eam, inquit, fuisse eae his, quis dioeerit T. IV. Thes. Ir. p. 1343. Sane in obscuro haec sunt, nec est res magni momenti; si tamen dicendum quod sentio, Victoris lectio in illa passim obvia con- susione nominum Dionis et Dionysii per se non inferior videtur auctoritate lectione anonymi et aeque cressibile est resectas esse ob compendium scribendi in huius lectione literas quam temere ad tuas in altera. Et si vel maxime Dionis alicuius domus fuerit, tamen nostro non adscripserim, propterea, quod splendidam et magnificam domum suisse credibile est, quae prae ceteris memoratur Dioni autem patrimonium et opes abundantes non fuerunt. Nam nec pater, velut homo novus, inagnas dignitates aut divites provincias obierat nec Dio, nisi ad extremum, ex inferiore gradu senatorum emerserat, in soro tantum et iudiciis versatus. Hinc ipsemet se sub Pertinace non reseri in censum littoriini, sed tenuioritur. 73, 3

εἷστία τε μῆς σωφρόνως ' καὶ ο τε μη τολο ποιοίη, διέ-

73쪽

DIONIS COMMENTARIO. LXIT πεμπε αλλοις ἄλλα, νη- τα υτελέστατα καὶ αυτον ἐπὶ

τούτwo μὲν πλούσιοι καὶ μεγάλαυχοι διεγέλων ' οἱ δὲ ἄλλοι, οἷς αρετη ἀσελγείας προτιμοτέρα ν έπηνοῶμεν Praeterea, quicquid sorte habuerat opum, id suinubus immodieis. quos a senatoribus caracallus exegerat, exhaustum queritur 77 8. iii vel post consulatum primum et plures provincias administratas tam exiguae facultatis erat ut sumtus uerius consulatus Imperator Alexamle Severus suppeditaret, quod non nisi tenuioris census viris fieri solebat. Nec videtur Dio Nicaeam vel Bithyniam appellare voluisse domum aut patriam suam, eoque obitis omnibus magistratibus habitatum concedere, si domicilium fixum et splenitidum Romae habuisset.

Scripta trioni trit rata.

Scripsit Dio, ut ipse indicat 72, 23 I. Librum de fonsenus et prodigiis propter quae Severus principatum speraverat, de quo supra p. LX. et scripsit eum, credo, gratiam novi Imperatoris captans postquam Severiis ea somnia et portenta in tabulis picta publice de sicaverat vide ad 77, 3. iiiit. Sed nillil sere eius libri superest quia duobus illis historiae suae locis obiter tantum et paucis prodigia Severi tangit, cum alioquin in huiusmodi rebus narratulis haud parcus sit. uare vel Dio ipse dignuin haud inlicavit libellum, cuius inulta insereret historiae suae, vel eum frustratae spei suae poenitentiam renovare sibi noluit. II. Librum de rebus continodi, somnio montius quein Severo oblatum placuisse, et postea historiae corpori insertum fuisse, monui p. LXIlI. Librum de rebus Traiani imperatoris, τα κατα τον Παῖανον, memorat Suidas Attainen de Traiano melius Oferre Bio chrysostomus potuisset nisi ab avo i tho SR quaedam memoriae prodita Cassius acceperit. Praecipua eius, si quod seiunctum a reliquo corpore it, scripti, in continenti eius historia hodie legi credibile est. lV. Persica idem Suidas Cassio tribuit; iuem Falco Pro-leg. c. II. 3 23. recte existimat confudisse Dionem cum Dinone, cuius Persica inulti veterum laudant. V. Ἐνόδια, id est Itinerarium, seu quae in itinere ob-

74쪽

LXX EX REIMARI DE VITA ET SCRIPTIs servata erant, pariter laudat Suidas. χιοδικὰ scis endum pii. iabat Hieron. Volsins Sed et haec moni Iusostonio rectius

competerent, PIem ter varias gentes peregrinatum esse constat.

VI. Vitam Arriani Philosophi, βίον Akήιανου φιλοσόφο

itidem Suidas inter Dionis scripta refert. VII. Getica, Suidas, Iormandes, recu*hus, Cassio iusti adsignant. Sed maior fides Philostrato in Vitis Soph. p. 487. de Dione Chrysostomo: -- καὶ στοριαν ἱκανος ην σου

γράφειν δηλοι τα Γετικὰ καὶ γαρ δη καὶ ἐς Γέτας ηιθενοπότε uiso casaistonus iidem, iatriba L in Dioveae Chrysostomum, sic interpretatur Philostratum, quasi per Γετικα intellexerit τον Βορυσθενιτικον λόγον, culus inludia ad historicam narrationem accedit. Verum haec minus verisimilis est interpretatio. uoniam enim de Getis ibi Dio pra- saeus ilia reseri, nisi quod in animo habuerit ad eos proficisci contra ex Dionis Geticis nonnulla adducunt Iomandes et reculptilis, quae iustum opus ustoricum fuisse docent: probabilius est contusas esse a scriptori m istis personas is- versas, ex nominis similitudine, et Dioni Cassio, qui ex historici sania notior erat, Getica quae Prusaeus philosophus et M phista scripserat, esse tributa sic ut alii viri docti dudum rensuerant. Certe in Dione Prusaeo Suidas Getiea ideo videtur omittere, quoniam a Dioni historico vindicaverat.

Historia Dionis. VlII. Res gestas populi Romani, πάντα τα τοι Ῥωμαιοις προσηκοντα, 72, 23. πανθ' ὁσα τοι Ῥωμαίοις - εἰρφνουσι καὶ σωλεμουσι αξίως μνημης ἐπράχ , Dagua. 1. et 72, 23 seu ίστορίαν, συγγραφην, et πραγματείαν scripsit pio, et saepius appellat. Ῥαφιαλην στορίαν ἐν βιβλίοις π subdas, qui et aIias eum saepius aiulat ἐν Ῥωμαῖκας, et semel Ῥωμαῖκῶς ίστορίας. et sic Roberti e liuo, iam secutae susi ceterae Ῥωμαῖκων ίστοριῶ βιβλία octoginta libros suisse Suidas et Photius testantur, διαιρουνται δὲ κατα δεκάδας, inquit Suidas sicut Livii libri in declides pariter distincti sunt, et lympiodori historiarum libri in δεκαλόγους luemant, apud Photium codice LXXX et Dionis pariter cli sostonii λόγοι π

75쪽

DIONIS COMMENTARIO. LXXI in συντάξεις sistributi suisse videntur: siquidem ille Bio innuitur, ut puto, ἐν δευτέρ της δευτέρας συντάξεως.

Fines oriun Dionis Istrorum, qui sexagesimum semiuntur, hodie non satis certo scimus, quia Xiphilinus instituit in sua epitome singulos Imperatores sinmlis libris persequi, secus ac Dio secerat, plures interdum libros implens unius historia. Interim descriptione Ialicunque ex coniectura Leunclavii contenti esse debemus. uomodo ad historiam scribendam excitatum se Bio scribat, quantumque temporis in ea consumserit, iam dixi p. LXl. Coepit ab Aeneae in Italiam adventu, et desiit in is temporibus et verbis, Iast hodie etiam libram 80 laudunt, ut ex Photio intelligitur ora usque ad Caesarem cursim, Caesares uberiore Iulo descripsit. iudice anonymo in praelatione Appiani: ipse vero Bio de suis potissimum temporibus id pollicetur, velle se omnia minutina persequi: 72, 16. καὶ μέντοι καὶ ταaa πάντα τα ἐπ' ἐμοὐ πραχθέντα καὶ λεπτουργησω καὶ λεπτολογαμω μαλλον η ταπρότερα.LOra historiae truncati et mutilare.

Integram hanc Dionis historiam diu est quod nec veteres habuerunt. Nam priores libros ante tempora Pompeii, quod res a bene mutis, et a quiiuusdam copiosius, descriptas continerent, videntur statim neglexisse, aut in paucioribus exemplis superessent. iphilinus etiam, sive eos non repererit iii suo codice, sive minus dignos habuerit, quorum breviarium daret, nihil in sua epitoine, si titulo standum, praeter Caesarum

historiam pollicetur: siquidem inscribitur ἐπιτομη περιέχουσα μοναρχίας Κααν-- εἰάοσιπέντε. Sed vel haec ipsa iniuriam temporis passa est, truncatis quibusdam sub initium quia non SI orsum erat: κληρουμένω ὁ των πάτω ν ρτήσιος τον προς Κ ας nαχε πόλεμον. Nisi dixeris mutilum exemplar Dionis quod habebat Xiphilinus, ab his ipsis verbis

orsum esse quod tamen certe exemplar plenius fuerit nostris iodieritis, in quidus prima haec non habentyr Super-suisse vero Xiphllini tempore, et serius, in nonnullis codicibus etiam libros priores, inde liquet, quod a multis laudantur, et Iragmenta ex iisdem exhibentur, in primis in collectaneis constantini Porphyrogenetae et Ionara, qui tortasse postremus

76쪽

LXXII EX REIMARI DE VITA ET SCRIPTIs integriorem Dionis codicem habuit quanquam et in eo spatiuae temporis, quod a bello Punico III ad Pompeium usque pertinet defuit, qui T. I. p. 127 C: απερ ὁ βουλόμενος γνωναι, τας βίβλους του Ῥωμαίου Λίωνος αναγνώτω. Scripsit Dio Graece, eleganter satis et pure , et quo iudi ius hoc exsequeretur, optimos scriptores hia τλάττικίων legerat in 12. Laudat eius stilum mirifice Photius, ob dictibonem veterem et InVnificam reriim gravitati respoli lentem, et numerum ambitumque rationis magna arte, quamluam non cuivis nimi sesta dimensum, periodosque parenthesilius traiectas et hyperbata opportune adlvialta esse observat In na rationibus et concioniiuus Thucydidem maxime imitari recte ait, sed maiore cum perspicuitate. Dentosthenem Proque I ligenter imitatur, ut annotatum Hemsterhusio ad Lucian T. I. p. 85. b. Vel illud in oratione Ciceronis adversus Antonium, quae nervum et vires Philippicarum ciceronis masciue colligit

καὶ τον νόμον του Πορκίου eis quis non videt expressum eIDemosthene de corona p. 297, II ου μήτους ἐν Μαραθῶνι προκινδυνεύσαντα των προγόνων καὶ τους ἐν Πλαταιαις παραταξαμενους etc. In Caleni oraclone contra Ciceronem,

teroqui spurcarum calumniariun plana, neqDe tamen abh0'rente prorsus a licentia veterum oratorum plura sunt, Aeschinis accusationem Ctesiphontis et Demosthenis redolentia, quam

ut singuloruin iniri comparauo possit unum hoc exemplo sit 46, 9 καν μέν τι χρηστον φ' ὁτουδη των πάντων γένη ται, ἀντιποι τε αὐτου , καὶ σεαυτον ἐπ αυτο ἐπιγράφεις Sic sere Aeschines p. 77, 34 πραξιν δε ανδρος ου πράξεις 'ἐαν δ αυτόματόν τι συμβῆ, προσποιηση, καὶ σαυτον ἐπὶ τογεγενημενον ἐπιγράψεις illud Dionis in oratione Au tia 2 χρὴ το θνη ον της φύσεως -- ἀῶδω διαδοχῆ γενων,

ωσπερ τινῶν λαμπαδίων παραμυθεῖσθαι, consimile est plutonis licto lib. VI de Leg. p. 76 B: γεννωντας τε καὶ -- τρέφοντας παιδας, καθάπερ λαμπάδια τον βίον παραδιδόντας αλλοις ἐξ αλλων Phrasin Dionis in Vitellio 66, 4. μετ δορπιά τινα πλησμονης παραμύθια, ex Platone Contico apud

77쪽

DIONI COMMENTARIO. LXXIII Athenaeum p. 640. g. ad verbum sumtam esse, iam observavit Valesius ad i. c., ut ab Euripide 38, 18, illivi Alcestidis v. 1078. ἐαον παραινεῖν η παθόντα καρτερειν, armesius. Ut summatim complectar, meruit Dio illud Hemstertiusvitulicium T. I. Lucian. p. 3. b. qui generatim imitatorem veterrem diligentissimum appellavit et orationes 3 eo passim operi historico interspersae, ob eloquentiam quoque et vini licendi, dignis a peritis habitae sunt quae vel separatim vel inter praestantissimorum Graecomini Latinomni Iue orationes collectas ederentur. Habeat in vocabulis et phrastinus quaedam singularia, nec alibi lacile obvia; et quotusmiisque est veterum, qui non habet' tamen ideo reprobanda haec illico esse minus tuto colliotur.

0uod ad ipsam eius historiam attinet, licam non modoquimus illa virtutibus commendanda, sed et quibus vitiis reprehendenda videatur. Est autem illa, quatenus antimi est, ex veterum monumentis, quatenus recentior, ex propria Dionis observatione. vel certe aequalium aut superioris aetatis fide dignorum virorum testimonio consimata. In temporibus priscis, scite Dio distinguli statum liberae reipublicae, et a faesaribus postea sub iugiun redactae. In illa enim, cum ouania palam agerentur et remotiora etiam ad senatum populumlue, atque hinc in tabulas publicas referrentur, reperiri rerum gestarum veritatem facile potuisse; at sub Caesaribus plera Itie occulte agi coepisse, ad arbitrium Imperatomini: proinde alia salso et secus ac tacta sunt, tradita luisse, multa etiam quae vere acta sunt ignorari penitus propter vastam Imperii inolein, vel a nemine, praeterquam ab iis qui egerunt, certo cognita esse ut non dissileatur Dio 53, 19 se ea ut ab aliis vulgata sunt commemorare, sive vere ita sive aliter acciderint, nisi ubi interitum suam addat opinionem, quando ex multis his, Iae legit, vidit, audivit, liceat aliter rem gestani esse coniicere. Hinc et Imperator in ipsorum, Hadriani et Severi de suis aliorumque rebus commentarios, velut suspectos et salsos reiicit 66, 17 75, T. Auctores tamen suos, pro more veteri, raro laudat, quanquam ex iis qui supersunt, lavium, Caesarem, Sueto-

78쪽

LXXIV EX REIMARI DE VITA ET SCRIPTIsnium ipsi saepe pr eivisse, ex collatis istili locis deprehenditur. uoscunmae vero sequatur aut nomine duces, videbis res quidem, ut par erat, ab is mutuatum esse, sed enarratuli

rationem tibique de suo addi sisse ut proinde illa Plutarchi ad

verbum exscripta fraginenta ab aliena manu Dioni suisse assuta, ipsuntque a Iurti crimine liberandum esse, merito censeatur, sicut pluribus in praelatione primi voluminis 3 12. 13. 14. demonstravi. In iis, hae vivo Dione aut paulo arue accidemini. non dubium est potuisse virili senatoren et in magistratili versatum, ea praesertim, quae in urbe gererentur, praesentem accuratius scIre et observare, vel soris aut paulo ante aetatem suam gesta, a nobilissimis viris, suis necessariis et collegis, qui rebus interfuerant, certius explorare unde non dubitat ipsemet gloriari 2, 18, neminem alium ex iis, qui aliquid dignum opera literis mandare possint, ea tam accurate explorata habere et ipse ad fident suae historiae faciendam ad sit saepenumero, quae spectaverit audieritve ipsemet praesens, quae et a quibus acceperit testibus, de albus dubitet aut certo pronunciare nequeat. Laudandum quoque et illud in Diona est, quod res gestas temporibus fixerit, nominatis ubique consulibus 43, 46, quanquam interdum duorrum aut plurium annorum res gestas inter se cohaerentes, in unum postremum confert, ut recte annotatum est plurimis locis ab Io Massono in Iano Reserato, p. 14l. 142. 163 187. etc. Ceterum chronologiam eius accuratam omnino, et mistra a nonnullis impugnatam esse, mox ostendam. Sequitur vero rationes Vanonianas, siquidem annunt urbis septingentesimum ait habuisse L. Domitium et Appium Claudium consules 40, 1. et A. U. c. 25. Caesare . et Sex. puleio coss. renapissilicam unius itemini imperio regi coepisse, 62, 1 coli. bl 20. Nec minus ad veritatem et certitudinem factoruni pertinet, quod locorum se et

geographiae satis peritum Dio suisse istivis ostendit qua in re Herodiano saepius hallucinanti mulium praeserendus est. Ceterum Dio hanc sibi legem dixerat ut suam historiam ad vitae

usum accon modaret, et rationes actionum causasque eventuum

diligenter exponeret et inter se conferret 6, 35. Qua in re non vulgarem utique rerum humanarum, in primis civilium intelligentiam usumque prodit, et a multis propterea velut peritissimus civilis imi lentiae magister ex merit, laudatur.

79쪽

DIONIS COΜMENTARIO. LXXV Etiam legum variariis et tuum apud Romanos vigentium, aliartimque rerum memorabilium notitiam et explicationem uni Dioni debemus, quae, In eo esset, aeternum nos laterent. Addit Dion prinum, quod cum eo paulo ac niratior ac melior historia Romana desinat. Nam ne Hero hanus quidem cum eo comparandus est, et Latini scriptores historiae Augustae, qui secuti hos sunt, perturbate omnia ac negligenter adniodum, minorique adeo fide et usu rerum narrant.

Nihil vero haec obstam quo minus naevos in Dione hami exiguos aut paucos deprehendamus. Nam in tradendis lactis, sed priscis tamen potissimam, vel in rituum ratione, saepenumero improvide erravit ut Graevius ad Suet. Aug. c. m. ait, Dionem litoties non calculi modo, sed ipsa ratio fefellerit in rebus Romanis, viri docti infinitis exemplis docuemini: et Lipsius Epist. 0uaest. lV. 3. Dionem cuni iudicio legendum esse, et ossius Art. Hist. e. s. eum a veritatis orbita saepe deflectere vel qui insigne aliquod documentum desideret, Dionem quoque cum aliis Graemiis mentiri posse, is, quae de Tralani ponte in Danubio scripsit, cum annotationibus nostris contendat ut ea occasione omnium minime fides Dionis praedicar debuisset a Lipsi lib. III de Magn. Rom. c. 13. . m. opp. p. 447. B. Fortasse et generatini notandum uerit, quod Norisius scribit ad cenotaphia Pisana p. 20s eum non semel filios cum parentibus confundere. Portentorum ac prodigiorum multitudinem, quae omni occasione Di amri, quasi divinitus missa ad suturum hominibus simificandum, non immerito car-pliaiphilinus. Eiusdem notae sunt somnia, in quibus areandis et interpretandis otium saepe Dio consumsit. uanquam enim historiae scriptor hominum superstitionem, quae Premini eventus aliquid momenti attulit, memorare omnino potest; tamen ipsemet vanis eiusmodi persuasionibus vacuus debet esse, nec remam gestarum gravitatem ex antlibus tabellis explicare. Verani ea imbecillitas animi proficiscitur plerumque ex ignoratione naturae et siderunt quam et in Dione nostro passim deprehendere mihi visus sum certe solis lunaeque desectiones Delientes apud Bionem sunt, io tempore neutiquam potu-

80쪽

LXXVI EX REIMARI DE VITA ET SCRIPTI serunt accidere ut quasvis sere nubeculas luminibus hisce om- cientes eo retulisse videatur Vide 65, 7 Vellem quoque minus diligentiae ab eo positum fuisset in ludis, spectaculis, bacchationibus et deliramentis' principum minutim describendis, interea dum multas res navissimas, quae vel ad universi iuris, vel certe imperii Romani constitutionem pertinebant negligit aut vix obiter attingit Iani et rei militaris radiore luisse Dionem, cum ipsum vitae eius genus persuadet, tum imago illa pugnarem, in quibus pingendis facultatem et copiam dicendi intempestive contrarit. Neque adeo reprehendere possum Isaac casauboni iudicium, quo in Dedicatione Pololi vol. VIII. part v. p. XXXIV. Dionem nostrum perstringit: quidem rideam an indigner nescio, quoties apud Dionem Pharsalicae aut Philippicae, aut similium pugnarum descriptiones lego in

quibus eloquentiae plurimum, bellicae vero ariis et lacticae peritiam nullam animadverto. Enimvero et in ceteris rebus enarrandis Dio interdum oratorem magis quam historicum, hoc est partes alienas agit. Non dico iam orationes illas, quibus ex vetem more Dio etiam verba facientes inducit homines. Hactenus enim innoxie eloquentiam puto cum historia posse coniungi cum livis intelligat, non adeo quid dixerint singuli, sed quid dicere pro temporum conditione potuerint, spectandum esse. Et sortasse nonnullas harum orationum Dio ex ipsis eortina, quos Iolientes facit, scriptis orations us expressit: quanquam ne has u leni religiose servant veteres sicut illam orationem claudii ad senatum, Iae apud Tacitum est Annal. XI. 24. de civitate Gallis danda, cum ea quam vere habitaui a Claussio tabulae aeneae Lugdunenses ostendunt apud Graterum p. II. conserens Philippus a Tuire, apertum secura Monumentis veteris Antii lis. I. c. f. p. 90. Veriun esto, indulgeant aliquid suae arti, suoque ingenio iustorici, in orationibus non multum intererit quomodo elata legamus dicta Attamen, ubi rebus gestis etiam eloquentia commodatur, eiusque colores et lumina ad pingenda et ornanda ea line accideriint, adhibentur, sucum nobis fieri et filagendi licentia iistoriae veritatem olla scurari arbitror. Id vero a Dione saepius admissum esse vitii. facile depreliendet, qui praeter pugnas varias, excessum illum Pompeii et Pompeianomini ex urbe, 41. T. qui complexum mil- tuum adversamini partium, hinc Augusti et Antonii, hinc Sexti