Aischylou Agamemnon. Agamemnon. Ad fidem manuscriptorum emendavit notas et glossarium adjecit Carlous Jacobus Blomfield

141쪽

ΚA. μάντις μ' Ἀπολλων τωδ επεστησεν τελει.

Xo. μῶν καὶ θεός περ ἱμέρω πεπληγμένος ΚΑ προτο μὲν αἰδως ν μοὶ λέγειν τάδε. a175

0 4s με δεινος ορθομαντεια πονος στροβεῖ, ταρασσων φροιμίοις φυμνιοις.

142쪽

ὁρατε τούσδε του δόμοις ἐφημένους

νεους, ονείρων προσφερεῖς μορφώμασις παιδες θανοντες σπερεὶ προς των φίλων. 1190 χεῖρας κρεῶν πληθοντες ικείας βορας,

εκ τωνδε ποινα φημὶ βουλευειν τινα λεοντ αναλκιν εν λεχει στρωφώμενον 195 οἰκουρον, οἴμοι, τω μολοντι, δεσποτη

143쪽

ἐστίν. τί νιν καλουσα δυσφιλες δακος, τυυοιμ αν , ἀμφισβαιναν, η Σκυλλαν τινα, οἰκουσαν ἐν πετραισι, ναυτίλων βλαβην, I 205θύουσαν aῖδου μητερ , ασπονδον αρην φίλοις πνέουσαν , ως δ' ἐπωλολυξατο παντότολμος, ῶσπερ ἐν μαχης τροπη. δοκεῖ δε χαίρειν νοστιμω σωτηρια.

το μέλλον ξει καὶ συ μ εν ταχει παρων, αγαν ἀληθομαντιν, οἰκτειρας, ερεῖς.

Xo την μὲν Θυεστου δαῖτα παιδείων κρεῶν ξυνηκα καὶ πεφρικα καὶ φοβος ἔχει, κλύον αληθῶς οὐδεν ἐξεικασμένα. 1215τα δ' αλλ' ἀκουσας, Ἀκ δρόμου πεσων τρεχω.

KA. Ἀγαμεμνονος σε φη L ἐπόψεσθαι μορον .

144쪽

Xo ου , εἴπερ Ἀσται γ' Ἀλλα μη γένοιτο πως.ΚΑ. συ μὲν κατευχει, τοῖς δ' ἀποκτείνειν μελει. Xo. τινος προς ἀνδρος τοὐτ αγος πορσυνεται

lera

ad Eurip. Iph. . 34l ubi Schema Ionicuin illustrat e Eurip. Heracl. 3l quem tamen aliter edidit Elmsteius, qui de locutionibus Eλλην στολ/ et similitius fuse lisputavit, Quarterii Reviero, XIV. p. 46 l. et in hoc loco legit

145쪽

αυτ δίπους λέαινα, συγκοιμωμέν λύκω, λέοντος ευγενους απουσία, 1230

ἐπευχ εται, Ῥηγουσα φωτὶ φασγανον,εμης αγωγης ἀντιτίσεσθαι φονον. τί δη 'μαυτης καταγελωτ ἔχω ταδε, 12 35καὶ σκηπτρα, καὶ μαντεῖα περὶ δερη στεφη , σε με προ μοίρας της μης διαφθερῶ., εἰς φθορον πεσοντα γ' ἰδ' ἀμείψομαι.

recte fiat, hiatus in ictum caderet 229. δίπλου Flor. 1232. ποροι, tisaub Stant Sed

qui tamen recte monuit u atum Servari OSSe, modo intelligatur Casandra primum sceptruit Dangere et abiicere, deinde etiam corollas capiti detrahiere. Hunc locum imitatius est Statius citatus a G. Canter. N. L. III. . Accipe coninussun capiti de s accipe laurus, Quas Erebo deferre nefas. Cf. locum a Stanteio laudatum. Idem comparat Eurip. Troad 45 l. στέφη οὐ φιλτάτου μοι θεῶν, ἁγάλματ εἴ ia, αἱρετ' xλέλοι pἐ0ρτάς, αὶ πάροιθ γ γαλλόμην. I ὰπ' ἐμοὶ χρωτος σπαραγμοῖς. Vid.

vero videtur emendasse acob. πεσόντα γ' co' μείψομαι. quod significare possit, vel Orninutabo, vel reni unerabor. Se i nescio an

146쪽

ἰδοὶ δ, Ἀπολλων χυτος ἐκδυων ἐμε 1240 χρηστηρίαν ἐσθητ, εποπτευσας δε με

καν τοῖσδε κοσμοις καταγελωμενην, μετα

φίλων, υπι εχθρῶν οὐ διχορροπως, μάτην.καλουμενη δε φοιτας, ἰς ἀγυρτρια,

πτωχος, ταλαινα, λιμοθνης νεσχομην. I 245 και νυν ὁ μαντις, μαντιν Ἀκπραξας εμε, ἀπηγαγ' εἰς τοιασδε θανασίμους τύχας.

praestiterit ετ ει φθόρον πεσόντα γ' δ' ἁμείψομαι. I 239. ἄτην edd. Vet. ατη γ' Heatla. ἄτης tant. ἄτης Pors untde

1242. Hermannus legit x αταγελωμένην μέγα φίλων ὐπ' εχθρῶν Ου διχορρόπως μάτην-. Utu thaec sint, certe delendum est comma post χθρῶν qilippe conjungenda. Sunt εχθρῶν Ου χορρόπωs. Suppl. 979. πεὶ σωτηρες υ διχορρόπωS.I244. x ωμεν Heath SchutZ. Sed nihil mutandum. OnStructio, nemini interpretum perspecta, haeceSt, νεσχόμην αλουμένη φοιτάS, os γύρτρια Eurip. Heracl. 353. auxωμένη γαρ Παλλὰ Ου ανέξετcit. De hac constructione id Glossar. in Pers. 843. Horatius i. C. II. 43.

σαντες ἄνδρα ὀίστηνον, μόνον, F ρημον δε δεφιλον καλούμενον, Briinctius legit axoίμενον, Her- mannus em ἁλώμενον. Sed omnino retinenda est lectio libroriam, quae nil ait aliud significatritiam X- istentenὶ quo sensu frequentius est

σι Κασάνδραν ΦρύγεS.I 248. δεντεπίξηνον Stepta. Or- rexit Auratus, mi ante Cantero; quem secuti Sunt Schiitz. Ors.

147쪽

θερμῶ κοπείση φοινίω προσφαγματι. ου μην τιμοί εκ θεῶν τεθνηξομεν. 250

ηξει γαρ ημων ἄλλος αε τιμαορος, μητροκτόνον φίτυμα, ποινατωρ παγος φυγας δ' αλητης, τησδε γης ἀποξενος, κάτεισιν, ατας τάσδε θριγκωσων φιλοις' ομώμοται γαρ ορκος εὐθεῶν μεγας, 255

προσφάγματι OSS. Inii trip. Iph. T. 458. nimis curiOS Scripsi πρόσ- σφαγμα, Mus Crit. I. p. 9l. In hujusmodi compositis Sigma non repetebant, nisi sistinctionis gratia,

ut in προσσγηνcit, , προσίστημι, ne confunderetur Um προστηνci a

λάσσης. Grammaticus ibid. p. l63. Ῥίsσχε ου λέγω. Vid. Schaser. ad Julian. p. 22. et ad Gregor. p. 68 l. Bast Epist. Crit p. 237. Sed, ut verum fatear, ut hoc

totum Graminaticorurn SS COIΠ- mentum.

l250. τεθνηξομεν. De hoc suturi vid. Dawes M. C. p. 94. et auctores a doctissimo id li laudatos p. 49. quibuscum consei RS Gaiaher in M. Anton. p. 72. Hu-juSimodi vecta, praeteritis simpliciorum Ormata, apud ScriptoreS

l255. Hic versus in libris post v. 26 l. sequitur. In hanc sedem dure, ut videtur, revocavit Her- Imannus; quare nihil opus est in

148쪽

πράξασαν ς πραξεν, οι δ' ἐχον πολιν, ουτως ἀπαλλάσσουσιν ἐν θεῶν κρίσει l260

ἰουσα πράξω, τλησομαι το κατθανεῖν. Αἴδου πυλα δε τάσδ' εγω προσεννεπω. επευχομαι δε καιρίας πληγης τυχεῖν, ως ἀσφάδαστος, αἱματων ευ θνησιμων ἀπορρυέντων, ομμα συμβαλω τοδε. 1265

XO. ω πολλὰ μεν τάλαινα, πολλὰ δ' in σοφη

149쪽

Xo. οὐδεὶς ἀκουει ταυτα των εὐδαιμονων. 1275ΚΑ. ἰώ, πάτερ, σου, των τε γενναίων τεκνων.

150쪽

Butleriis et Musgr. Sed omnino

requii itur accusativus OS mi νεεν. Quare dedi, e conjectura, oi'

legerim etiaret si Is tuetur Her- mannus ad Viger. p. 708. M. 850. ωσπερ εἰσορῶ εμ Αὐτοσφαγη

quod putavit . D. Sed pendere. 296. φονευσι τοῖς ἐμOi τίνειν,εμου Δούλη θαν. Ita Hermannus, in ilibus displicet εμοὐ, statim pOSt Mois repetitum. Butlerus

legit, cum Stanteio, post caligeriarn ὁμί. Sed explicari potest ὁμου de Egistho et Clutaemnestra

una utersciendis. Conjungenda autem φονεύσε Ois εμoi δούλης, nisi hic versus, et qui pi xime Sequitur, potiti sede permutare