Aischylou Agamemnon. Agamemnon. Ad fidem manuscriptorum emendavit notas et glossarium adjecit Carlous Jacobus Blomfield

111쪽

καὶ τον θυραῖον Ἀλβον εἰσορῶν, στενει S 10 εἰδως λεγοιμ αν-εὐ γαρ ἐξεπίσταμαι-

ομιλίας κατοπτρον, εἰδωλον σκιὰς, δοκουντας εἰναι καρτα πρευμενεῖς μοι.

μονος δ' 'οδυσσευς, Ἀσπερ Ῥυ ἐκων πλει, ζευχθεις τοιμος ην Ἀμo σε Ῥαφορος Si 5ε, ουν θανοντος, εἴτε κα ὶ ζωντος περιλεγω τα δ' ἄλλα προς πολιν τε καὶ θεους, κοινους ἀγῶνας θεντες ε πανηγυρει, βουλευσόμεσθα καὶ το μεν καλως χρον,οπως Ρονίζον ευ μενεῖ, βουλευτεον 820οτ δε καὶ δεῖ φαρμακων παιωνιων,

νυν δ' εις μελαθρα καὶ δομους φεστίους ελθών, θεοῖσι πρῶτα δεξιώσομαι, 825

οἴπερ πρόσω πεμψαντες, γαγον παλιν. νίκη δ. επείπερ Ἀσπετ, εμπεδως μενοι. ΚΛ ανδρες πολῖται, πρεσβος Ἀργείων τοδε,

112쪽

το ταρβος ἀνθρωποισιν Ου αλλων παρα

το μεν γυναῖκα πρῶτον αρσενος δίχα ησθαι δομο ις ερημον, Ἀκπαγλον κακον , 35 πολλὰς κλύουσαν κληδονας παλιγκοτους' καὶ τον μεν κειν, τον Γ επεισφερειν κακουκάκιον αλλο πημα, λασκοντας δομοις.

και τραυματων μεν εἰ τοσων ετσγχανεν

φάτις, τετρωται δικτυο πλε λεγειν.

113쪽

ει δ' ην τεθνηκως, ῶς ἐπληθυον λογοι, τρισώματος τῶν Γηρυων ὁ δευτερος

χθονος τρίμοιρον χλαῖναν λυχει λαβών, 845απαξ εκάστω κατθανων μορφώματι.

τοιῶνδ' ιε κατι κληδονων παλιγκοτων,

πολλὰς νωθεν ἀρτανας μης δέρης ελυσαν ἄλλοι προς βίαν λελημμενης. εκ τῶνδε τοι παῖς ἐνθαδ' ου παραστατεῖ, i50

εμῶν τε καὶ σων κυριος πιστευματων,842. πληθυνον T. 843. Γηρίων α δεύτερos G. Burges ad Eurip. Troad 627. 845. Hunc locum varie tentant; sed non est opus mutatione, modo Virgulam, quae vulgo post χθονosappingitur, ad finem Superioris VerSu relicias, et sic interpieteris ;Multam superne non enin ea δdico quin substernitur triplicem terrae chlaniryda cepisset, id est, ter sepulius fuisset. Namque qui sepeliuntur hi επιεννυνται. Theognis 420. Και xeiσθαι πολλλὶν γάῖαν φεσσάμενον. Simonid Ep. CV. υτα ἐθύφθη Ζω IΠιερίην γη επιεσσαμένη. Theocrit. p. IX. θι/είην ε μαι ἐφεσσάμενOS.

νώμεθα Xenoph. Cymp. VI. 4. 6. κοινῆ γην πιέσασθαt Vid. Hem steritus ad Hesych. . I. p. 352. Valcten ad Herodot VIII p. 630. Rulanicen. p. Crit. I. p. l9. Dorvili ad Charit. p. 365. Sed propius ad Nostri locutionem accedit istud Hectoris apud Homer. Il. Γ 57. η τέ xe sichosiiDo ἔσσο χιτῶνα, i. e. lapidibus obrutus fuisses. Ceteriin hunc schyli locum recte intellexit et interpunxit . Ursinus ad Virgil. n. VIII. 564.

Nascensi cui tres animas Feronianiater Horrendun dictu dederat, terna arma nmovenda Ter leto stemnendus erat. 849. Pene suspicor egerulum esse λελιμμένης, qua 'nortem p

petivi. Stanteius εἰλημμένης. Sed altera sorrna auctores habet ' Vid. Eurip. Ion. 113. Cycl. 432. 85 l. isos, Bis ot Stant. Sed idem valet vulgatum.

114쪽

κίνδυνον - τὰ δημοθρους ναρχία βουλην καταρριψειεν, στε συγγονον βροτοῖσι, το πεσόντα λακτίσαι πλαν. τοιάδε μεν τοι σκηψις ου δολον φερει. μοιγε μεν η κλαυματων πισσυτοι 860 πηγαὶ κατεσβήκασιν, Ῥυδ' ενι σταγων.

εν ψικοιτοι δ' ὀμμασι βλαβα εχω, τας ἀμφι σοι κλαίουσα λαμπτηρουχιας ἀτημελητους αἴεν Ἀν δ ονείρασι, λεπταῖς παὶ κώνωπος ξηγειρομην 865ριπαῖσι θωbσσοντος, ἀμφί σοι παθηορῶσα πλείω του ξυνευδοντος χρονου.

que praebet trier Scaligero os rum I. A. 663.

Si anus. 867. χρόνον Musgr.

115쪽

νυν ταυτα παντα τλῆ ἀπενθητω φρενι, λεγοιμ αν ανδρα τόνδε των σταθμῶν κυνα,

στυλον ποδηρη, μονογενες τεκνον πατρι,

καὶ γην φανεῖσαν ναυτίλοις παρ ἐλπιδα, κάλλιστον μαρ εἰσόδεῖν ἐκ χείματος, οδοιπόρω διψῶντι πηγαῖον ρεος. τερπνον δε τἀναγκαῖον εκφυγεῖν παν. 875 τοιοῖσδε τοι νιν ζι προσφθεγμασιν. φθόνος δ' ἀπεστω πολλα γαρ τα πρὶν κακα

ηνειχόμεσθα νυν δ' εμοί, φίλον καρα,εκβαιν ἀπηνης τησδε, μη χαμαὶ τιθεὶς τον ον πόδ', ω 'ναξ, 'Iλίου πορθητορα S80

870. Ita interpungendum docet 876. τοιοῖσδε τοίνυν edd. Vet. post Canteriam, Gaiaherus A. M. τοί νιν Orson. CllutZ. olois σε II. 20. conferens locum ex Choeph. τοίνυν Casaub Stant. 503 qui sub momine Sophoclis 879. Prius hemistichium iterum citatur a Clem Alex. Stroin II. Occurrit l006. Turip. Electr. p. 22. 999. Exβηὶτ ὰπηνηs Τρωάδες, χε-87 l. στόλον Flor. ρος δ' εμης Λάβεσθ', ἔν AEξω οὐδ' 872. Vocem φανεῖσαν Obel Sig ἔχου στη σω πόδα. navit Porsonus. Legendunt ut 880. ἄναξ edd. vet. ὼ 'ναξ ca-Vel γην ἐκφανεῖσαν, vel γαῖαν φα liger Voss. Pau vius et reliqui. νεῖσαν Saltim ejiciendum est in MOX πορθητορος emendati est portunum illud αἱ Quin et ver Valchenaemi ad aurip. ilicenisS. Sus ipse potuerit ex margine ii rep- 15I8. constructione Ioetis a-SiSSe miliari. Vulgatam tamen lectio-874. citat uilla v. Πλέxos. nem eathitis, clauigitis et But-875. Mihi pene ei suasiti est terias melioiena udicant, ut es instititium esse hunc versum. Certe Agamemnonis Trojam, quaSi Stan-srigidiusculum sonat tem columiarim, torvi SSe dicatur.

116쪽

δμωαί, τί με λεθ', αἱ ἐπέσταλται τελος

πεδον κελευθον στρωννυναι πετάσμασιν

εὐθυς γενέσθω πορφυροστρωτος πορος, εἰς δῶμ αελπτολίς ἁν γηται Δίκη.τα δ' ἄλλα φροντίς, ου υπνω νικωμένη. 885θησε δικαιως συν θεοῖς εἱμαρμενα.

ΑΓ Ληδας γενεθλον, δωματων ἐμων φυλαξ,

μακραν γαρ Ἀξετεινας, ἀλλ' εναισίμως αἰνεῖν, παρ αλλων χρη τοδ ερχεσθαι γερας. καὶ ταλλα μη γυναικος εν τροποις με 89 Ι

ἀβρυνε, μηδε, βαρβαρου φωτος δίκην,

χαμαιπετε βόαμα προσχανης μοί μηr δασι στρώσα Ἀπίφθονον πορον τίθει. θεους τοι τοῖσδε τιμαλφεῖν χρεών 895εν ποικίλοις δε θνητον οντα καλλεσι βαίνειν, ἐμοὶ μεν Ουδαμῶς νευ ο 0βου. λεγ κατ ανδρα μη θεον, σεβειν με. χωρὶς ποδοψηστρων τε καὶ των ποικίλων

Atqui πορθεῖν est vastare, non pro

rectionem, improbat PauWius, quia

117쪽

κληδων ἀύτεῖ καὶ το μη κακῶς φρονεῖν. 900θεο μέγιστον δῶρον ολβίσαι δε ρ' βιον τελευτησαν ἐν υεστοῖ φίλη.ει πάντα δ' ς πράσσοιμ α νευ θαρσους ἐγώ. ΚΛ κά μ'ν τόδ' ειπε μη παρα γνώμην ἐμοί. ΑΓ γνώμην μὲν ἴσθι μη διαφθερουντ εμε. 905ΚΛ ευμ θεοῖς δείσας αν δ ερδειν ταδε. ΑΓ εἴπερ τις, εἰδώς γ' ευ ο δ' ξεῖπον τελος. ΚΛ. τί δ' αὐδοκεῖ σοι ΙΠρίαμος, εἰ τάδ' ηνυσεν

903. ει πάντα δ' ς πράσσο μαν, ευθαρση εγώ. edd. ubi particulam ἄν cum εἰ Sic pOSitam, Ontra linguae rationem peccare, nemo observavit. SchutZiu δε i/ευθαρσης ἐγώ, an onD a Sic prOSPere gesturiis sim, haud sane certa ritu est dubia. Sed vox ἁνευθαρση neque exstabat unquam, neque XStare potuitu nec satis Graece diceretur ἁνευθαρσει εἰμι ει- Eschyli manum, ni fallor, exilibui Miniust orinnia faciain vel ι inndus fortuna utar modeste et sine audacia. et sic quidem Triclinius). Si quis malit θράσουs, Grammati

Xenoph. Symp. VIII. 20. ὁ δὲ πείθων την οὐ ναπειθομένου ψυχην διαφθείρει. Vulgatum tamen quo

τουμπαλιν πεσεῖν φρενῶν. i. e. υς

εμελλον διαφθερεῖν φρένας item Hecub. 60 l. D δ' ἐσθλός, σθλός, οὐc συμφορsis πο φύσιν διέφθειρ, ἁλλ σηστό ἐστ' αεί. f. Med. 105 l. Verum tamen puto δεαφθε- ροὐσ, quia ἔσθε cum participio ad eum qui compellatur plerumque refertur. Vid. Valchen aer et Mony . ad urip. Hippol. 304. et

illum in Schol in D. Luc. XIX.

13. 906. δ Ους pro cείσας Aurat. Hic versus in litaris cum interrogatione legitur, unde sensum idoneum nequeo X tricare. Vertunt qui dena Vovistine luet ita facere ' Sedaoristus cum particula a vina potentialem habet, Nun vovisses quare inter grationis notam delevi, ut sensu Sit, Vovisses haec ita fa

118쪽

AΓ. εν ποικιλοις αν καρτα μοι θναι δοκεῖ.

συν ταῖσδε μ ἐμβαίνον σίλουργεσιν θεῶν μη τις προσωθεν ὀμματος βαλτὶ φθονος. G20

920. βάλοι libra Omnes, quod a

119쪽

πολλὴ γαρ αἰδως δωματοφθορεῖν, ποσὶν φθείροντα πλοῖτον αργυρωνητους, φας.

τουτων μὲν Ῥυτως την ξενην δε πρευμενῶς τηνδ' εισκομιρε. 'o κρατοῖντα μαλθακῶς θεος προσωθεν ευμενῶς προσδερκεται. 925

εκων γαρ ουδεὶς δουλίω χρηται ρυγω. αὐτη δε, πολλῶν χρηματων ξαίρετονανθος, στρατοὶ δώρημ, Ἀμοὶ ξυνεσπετο.επεὶ δ' ἀκουειν σου κατεστραμμαι ταδε, ελ εἰς δομων μελαθρα πορφυρας πατῶν 930

ΚΛ εστιν θαλασσα τις δε νιν κατασβεσει

τρεφουσα πολλης πορφυρας ἰσαργυρον

firmatur. Sed ibi φθόνω tuentur Porson ad Aristoph. Thesna. 902. et Seidlerias. φθόνον Aurat.

92l. σωματοφθορεῖν edd. vet. στρωματοφθορεῖν Aurat CaSaulion. Bigot. Stant. Orson. Butier. Heathius antiquam lectionem tuetur, ut valeat corpus tuae corru/npere. Sed forsan verior est cliuignconjectura δωματοφθορεῖν, Paod verbum idem valet atque ἰco θορεειν apud Platonem et Herodotum. Huc respicere videantur Clytaenanestrae verba in v. 934. 5. 923. υτω Flor. T. Ellipsin ita supplet uti vitis, περὶ τούτων μενούτω , Plae Baio Vereor ut Onfirmari possit. Schulgius conjicit ταὼν οὐν μεν urωs, quod in textum recepissem, nisi offensioni suissent particulae υν με Sic positae. Propius sane accedit ad usitatam Oranulam Plato Crasyl. 18. xa ταὐra μεν δ' ταυτη. erod. II 60. αυτ με δῆ ταώrri rotέε

ται.

120쪽

κηκῖδα παγκαίνιστον, εἱμάτων βαφάς.οικοις δ υπαρχ ει τωνδε συν θεοῖς, αναξ, εχ ιν πένεσθαι δ' ου ἐπίσταται δόμος. πολλῶν πατησμον δ' εἱμάτων ν ευξάμην, δομοισι προυνεχθεντος εν χρηστηρίοις, ψυχης κομιστρα τησδε μηχανωμένη.

σκιαν περτεινουσα Σειρίου κυνός.

και σου μολοντος δωματῖτιν ἐστίαν, θαλπος μεν ἐν χειμῶνι σημαίνεις μολόν. οταν δε τευχη Ζευς π ομφακος πικρὰς οἰνον, τοτ ηδ ψὐχος εν δομοις πελει,

934. ἶco Steph. Canter Stant. Pati v Oicois reStituit Orsonus ;Schulgi receptum; denique distinctiones mutavit. Ante eum legebatur Oixos δ' υπάρχει τῶνδε συνθεοῖς, αναξ' Eχειν, πένεσθα δ' υκ ἐπίσταται όμος. Et hoc probat BulleritS, Ixos tantum in ico smutato. Atqui linguae liuioli non

aeque consentaneum est dicere obcἐπίστατα πενεσθαι, et ἐπίσταται

εχειν, quippe illud loqueluti genus

usitatum erat, hoc non item. Equidem pene suspicor legendum

936. χ' ειμάτων Irin χε μάτων scrχendum monuit Canterus, reliquis Obsequentibus.

938. μηχανωμένm Steph. Canter. Emendavit Stanteius.

boni et Stanten recipiendam putavi. Vid supra 634.

942. μολων librI. σημαίνει cόμοις Schutg. ut vitetur repetitio ejusdem participii, in qua tamen, si μολόν legas, nonnihil elegantiae inest. Quare non dubitavi unius literulae mutatione locun Sanare. 943. Ζεύς γ' edd. pleraeque; Ζευς τ Steph. . Sed particulani delendam censent avxv. Heath. Abresch. SchutZ. 944. ηc ψυcos urat Stant. vulgato deterius. τότ ηδ valet tum demuim non vero trurn statim,