Aischylou Agamemnon. Agamemnon. Ad fidem manuscriptorum emendavit notas et glossarium adjecit Carlous Jacobus Blomfield

발행: 1832년

분량: 372페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

S in erinan. P. 353, 1 O. Profertur, quasi ex

a Immaticu S. Forsan legendum χαλκον ἀθεριστον, σπίδων περτενῆ. iam excidit hic versus post v 87O liiijus fabulae ' θεριστον interpretor non nessum Eum P. SUPPl. 16. τραχηλους κά πικειμενον κάρα Κυνεας θερίζων Vid. Glossar ac v. 52O'.

De unitate temporis, quae in hac subula negligitur, quae clam notavi ad . 486. ubi Schol.

τους Ἐλληνας κοντας. Confer notata ad . 645. E uideli de hac re Paullo aliter quam interpretes Statuerim. Oeta, ut mihi quidem videtur, non eadem nocte et Trojam aptan et AgameΠ1DOnen, redeunteΠ sistit: mel inter face. Clytaemnestrae visus, et praeconi, reditum, tantiani tenipori tacite fingit elapsum, quantuu ad transvectionen CluSSi sufficeret; et forsan Ob hanc Causszim prolixos interjecerit Canthis, qui ncti Oneu quodammodo in terra1ΠΙ-

22쪽

perent. Fabi ita noctu incipit; quod e prologo satis patet prae Sertina e V. l. ω χαῖρε λαμπτηρ νυκτός. VIII SPecillator e Cena discedit, aliquantuni temporis effluit, ante lunuis at Chori parodus nani senes Statina loqui 1ntur de sacrificiis luduni a Clytaemnestra in-StuUratis V. 89 et jam mane illuxit, quando regina in Cenam prodit vid. v. 27O. 314 321. unde illud salieni ostenditur, Eschylum non sanxisse Agamemnonen en dem OCte reUOTSUII, IU Troia apta est. Hoc etiam Inanifestu uieSt, IUUII e alii urgumentis, tum e lis quae narrat Talthybius ad . 65O. seqq. Expendi 1 Itena meretur, num Cthorus cenaui reliquerit post v 357. vel post v 471. quo facilius SpeC- tutores sib1 fingerent elapsum esse Certum tena Pori spatiuna. Hujusmo si discessiones Chora

interduim fiebant, e g. in Sophocli Ajace et

μεταναστάσεις di Cebuntur. Ollux IV. 108. καὶ μὲν εἴσοδος του χοροῖ παροδος καλεῖται. η δε

κατα χρείαν ξοδος, ως παλιν εἰσωντων, μετανα-

στασις. Quin et in Eunaeni Sin, Cena subito a Delphis ad Athenas transfertur ubi non tantun loci nititutio, sed et tenapori lapsus contra id cauod verisiimile est fingitur. Quidquid de hac qiuaestione statuuΠΠ1S, Certe IminUS in hac parte peccavit IESCltyliis, suun Shuke-

23쪽

Speurius no Ster, qui inter dilo sabula actus viginti annos interposuit. Ceteruna oesti Commentumuin in hanc fabulam, alo Ersurcitio laudatum ad Oph. Ant. 367. nusquam Videre

clusit Vir tuu loco tum doctrina insignis, Gulielmus ab uni boldi , Oru S Sorum UnCtemporis apud regem BritannoruΠ1 legatus.

eaden lingiua metris ilena Graecis, fecit Ongius, de qua judiciun lusum. Vossius in Annal. Litter. Heidelberg. a. 18 15. . 17. 18. neCaliunde utilii sitiani ex ista censura innotuit.

25쪽

3. τὸν omittunt Ald Rob Turn. M Stephanum Vocem ποιεῖν de

26쪽

8. ciωs. Stanteius interpretatur, ut amusmodi caedes coram populo private, tu ingeriis. Minus ac pera erentur, etiam Sophoclis Ajax curate. Rectiu verteris peculiari in reniola scenae parte sit gladio ter. Hunc usum adjectivi icios incumbit. Recte observavit vetus

satis illustrat locus Scholiastae in interpres adis. Si 4. ἔσθι δὲ τὰ -οι-

trubidatur; firmat autem conjec εθ hue ὀ ρώμενον δε μύλλον c-turari si iam Nidi egregius secti πλῆξαι βουλόμενos. εις γαρ ατη-Ρhilostrati, qui de schylo ita O- γορεῖν ἰνcρὸς παλαιού υχ σιον. luitur, τὰ ino uni h ὰποθνησxειν In ista tanaen fabula horus e scenti επενόησε, ὼς μη εν φανερω σφάττοι egreditur Apud nostrum etiam in Verum haec correctio, etsi specten Cho ephoris AEgisthus et Clytae- probabilem prae se fert, non est mnestra in eo loco interficiuntur, exade explorata, ut nullus dubi quo eorum cadavera spectatorii iustationi docvs supersit. di mihi conspici possint Sed hoc fieri

quille videtur. Agamemnon in potuit foribus aedium post caedem scena triaci latur, in ex tamen expansis Schol ad v. 904. ἔπου parte quae sit X Oculis Chori re προς αυτει, πιθανῶs, να ΦΗ 'ν mota inde ut Spectatoribu acti φανερω ἱ Ἀναίρεσις γένη rat. Quod quasi duplex ante oculos sistatur si vera sint ea quae modo disputavi, Ex hac parte ClytaemneStra mari vocem ως non Satis accurate turn occidens per ore conspici posuit Argumenti auctor Cetetur ex illa chorias senilis ante una diu: advocare possim quod aedes regias dubitas pavetque tram HesychiuS; Δημητρtos τρα- Duni incerti haesitant, aegreditur 63cιῶν ποwiτί . xa ἔσω.ὐπεcρίθη regina Agamemnoni cadaVere in τυν Ἀγαμέμνονος θάνατον, τελέxεε tra Januam conspicuo ad 'uena ατὰ πολλοῖς γενόμενον. ubi id. ligitum intendens, ait, Osrός εστιν Heinsium.JἈγαμέμνων. ἐμος πόσες, 3. 3 5. Ceteriina pios raro saet una est, l0. πέδειξε Flor.

27쪽

naen luna illud. V Sed male fecit vir eruditus quod restituerit τειδ , siquidem aliunde constat Philocle in suisse Archonta ponymum Ol. LXXX. 2. Plutarch. Vii. X. Riaet in L.ysia, γενόμενος Ἀθλινγησεν

reor, ' inquit dv. Corfinius Fast. Att. . III p. 200. ne Eschfischoliastes nos allat. Si liuidem Eschulus, Plutarcho teste, anno . olymp. LiXXVII. repulsa issensus Athenis discessit, vitamque in Sicilia agens anno 1 se plentis luna piadis ibi interierit. V De haec quaestione diximus nonnulla in Praelat ad PerSa p. v. Se l. quibus nunc pauca sunt adjicienda. Plutarcii vecta in Cimone p. 483. F.

Γέλαν τέθαπται. Sed, ut verun fatear, parum valere ari,itror Plutarchi auctoritatem contra itidasCaliariam testina Onium, quo utitur Rrguimenti auctor. Disciuius etiani

ex aeschyli ita lianc Plutat clusententialia non omnibus receptriinsuisse. Secundunt Pausaniana I. 2. . Eschylus Hieronis aulani visebat; et vitae auctor irrulit una fabulani Αἰτναία s docuisse, Ιέρωνος

Ol. LXXVI. I. an vel 2ESchyluna Allienis suisse LXXVII. 3. ex ipso Plutarchi loco satis OnStat. Quare Siciliana etina plus si implici vice invisisse crediderina imo sorte

28쪽

Cχορηγει μενοκλη ctili tuain diu apud Hielinem mane-lbat, quo mortuo, Ol. LXXVIII. 2. Athenas rediit, ubi tetralogiam docuit Oresteam Ol. ILXXX. .

iterumque ad Siciliam reversus, tertio post anno cliena Obsit. Haec Certe sententia, quae BOect ii minus adridet, diis ultate in tollit, qua poetae chron Ologia implicatur Athenaeus IX. p. 402. . ita loquitur;

λιcais, ουδεν θαυμαστόν. Quod si repulsam aegre ferens Siciliam profectus esset, vix postea Athenien Silani Dionysiis suo nomine Ontendisset. Porro si tetral Ogis Orestea bis acta fuisset, quod putat Boech hius, primunt l. LXXVII. d. iteriam Ol. ILXXX. 2 id certe indicassent didascaliarum Scriptore S ;non enim dixissent ciaάχθ επὶ

aeschylum, Sicilia Commorantem, tabulas suas domum tran Smisisse, quae per EuplaOrionem, filium ejus, Scenae committerentur. Tradit vero Suidas Euphorionem victoriam quater reportasse patri tragoe sis non antea eduis emi Nire non contende-liat Euphorio novis vetet tina stibula

patre moi tuo, in lucem proferebat aliquot tragoedias, quas Schfus, quia Sicilia degebat, edere non potuerat Schol. S. in Platon. POrson opusc. p. 268. de Ari-

poetam, etiam post profectionem Siculam, tetralogias suas choragis Atheniensibus, aere accepto, endere potuisse Milii vero vix du-hii una uletur, poetam ex Sicilia Athenas commigrasse, ut Oresteam

doceret, Ol. ILXXX. 2. quo facto, ad Gelam se recepit, atque ibi fato concessit Ol. LXXXI. l. de quo anno testantes habemus Scholiastam Comici ad Acharn. 0. et

30쪽

aicitaui rictus, e Choephoris ci μέμνονος ὁ προλογιζόμενos, obχι licet, quae huic albulae adhaerebat. λ ὐπὶ Αἰγίσθου τυχθεὶς φύλαξ. Ceterunt recte observavit nescio Respicit ad Odyss. Δ. 524.

SEARCH

MENU NAVIGATION