장음표시 사용
281쪽
υστίσιν ταῖς υσοπάσrois στρώννυτει i. Adrianus Tyrius seu potius
Iamblicitus in Babylonicis vid. Colonies Cimel. I iit. p. 15. h. dela Rochelte sit. I. p. 3 l. in Allatu Exc Graec. Oph ac Rhet. p. 250.
hoc loco vide an non potius Sit a rάομαι, possideo derivandum. 750. ιν OS'. Sordis. ρίπος, α τὰ μοια Hesych. Sophocl. Ε l. Col. 529. Antipat Anthol. II. p. 274. Philetas ap. Strabon. III p. 256. Oup. in Theocrit. VII. 18. Contra καθαραὶ χεεes iis i ii buuntur qui nullo crimine polluti sunt Eumen. 3l8. τον ἐν
vandis. Vid. Valchen aer de Rit Juri . in pusc. Theol. Bremens. I. p. 203. Horat. l. S. IV. 68. at bene si quis Et vivat puri mandus. 75 I. Ιαλιντροπος. versus. Suppl. 72. νύν ἔχων παλ--
Opes male partas Justitia ne respicit quidem Stanteius consert Esaiae c. I. 5. 754. Παρασημος. Adulterinus. Prauce monetae Hesych.
282쪽
759. περαιρω. Eaecedo. Suid . Υπερηραν. περέβησαν. Vid. Lexic Xenoph et DObraeum ad Aristoph. Plut p. 87. . Yποκαμπτω. Descio. Defecto Angl. to ali hortos, seu potius to turn hortisis, metae c. quam qui dextre circumagunt, κάμπτειν dicuntur. Vid. Supra 335. Xenoph. Cyneg. V. I 6. animalia, sallere quaerentia, ποκάμπτουσι, turn hori.
76l. ο δοκεῖν εἰναι. Esse videri. Species sinceritatis. s. Theb. 589. 766. Oμοιοπρεπής. Similen specim prae seserens. Idem
768. ' ΓΙροβατογνώμων Qui inter oves discernere poteSt;
283쪽
γνωμων est illud n quo notitiam alicubus rei assequimur, et lainc de animalium dentibus, et de Solari stylo usurpatum est. Sed valebat
etiam sciens. Hesycla. Γνώμων συνετόs. Σοφoxλης. Insta 099. θεσφάτων γνωμων Ῥος Xenopi . Mem. I. 4 5. τί δ' αὐαίσθησειην γλυxέων α δριμέων, αι πάντων των διὰ στόματος δέων ε μηγλῶττα τούτων γνωμων ἐνειργάσθη Et ibine προβατογνώμων, qui inter oves discernit. ργυρογνωμων. O Oxιμαστηs. LeX. Seguler. p. 499. qui vero nur rimos ab adulterinis distinguit. φυσιογνωμων, qui hominum mores naturaSque e corpore, oculis, Vultu honte
pernoscit. Cicerone interprete N. D. I. 8. 77l. Yδαρης. qua dilutus Diphilus Athen. X. p. 24. F.
778. Ου ἀπ κρας φρενος Non eae supersese mentis.
783. 'Εγχωριοι θεοί. Vid. Glossari in Thel, id Thucyd.
284쪽
787. νδροκμης. Viris exitialis. id notas.
788. εὐχος Vas. αδίσcος, sive urna, in quam calculo demittebant. Harii in duae in curia positae erant Phrmichus up Harpocrat. v. Καδίσcos-'i cob, δεχου την ψηφον, ὁ αδίσxo δέ σοι μεν ἁπολίων υτος ὁ ' πολλυς δε ΙLycurgus contra Lieocr. p. 168. Reislc. at δυοῖν acisco ιν ειμένοιν, του μέν, προδοσίας, του δέ, σωτηρίας, ας ψί φου φερεσθαι, τὰ μεν υπὲρ ἁνa στάσεως τη πατρίδος, τα δε υπὲρ ἁσφαλείας, α τῆ εν τῆ πόλει ευδαεμονία s. Stanteius laudat vid. Met XV. l. Mos erat antiquus, muris atrisque lapillis, His draunare reos, illis absolvere culpa. Tunc quoque sic lata est tristis sententia; et oninis Calculus immitem dermittitur te in urnam.
gravi observationem ad Oplioci ad T. 45. 795. Ιάγη. Dedipula Llycophr. 407. Herodot. II. l2l, 35.
285쪽
797. Διαμαθυνω. In pulverem dejicio. Ἀμαθίνω, pulvere
repeto Eumen. 934. καὶ αεγα φωνοὐν Ἐχθραis ργαῖς μαθύνει. Homer Il. I. 592. ἄνδρα μεν τείνουσι, πολιν δέ τε πυρ ἁμα0υνει. Q i Schol. μαθύνει, ἄμαθον ποιεῖ, o δε Αἰσχυλος επὶ του διαφθείρειν ψιλω τέταχε, περὶ os xταίω vos λέγων, Κυνε δ' ημάθυνον ἄνδρα δεσπότην ubi dies it an Oi rigam διημάθυνον, an potius γαρ μάθυνον. Fragmentum est ex Eschyli Toxoti sinu vid Phrynichi compilatorem in Lex. Seguler. p. 35 l. 798. Νεοσσός. Pullus. Vid. Monlc. ad Alcest. Id. Quod ad tymologiam ultinet, dubito an fuerit VOX antiqua σσos vel Oττος, amem significans, an potius νεοσσο ab ἴσσα vo profluxerit vid. Timaei I .ex. p. 97. et Rulinicensi notata.
99. 'Aμφὶ ΙΠλειάδων δυσιν. Sub Autunini e Mense
Maio oriuntur leiades, 44 circiter mel us post aequinoctium vernum, et Novembri occidunt, totidem fere diebius post aequinoctium autumnale. Ommunis autem Sententia riuam excisani refert sub aetatis initio. Totam rem erit lite exposuit Stanteius. 800. μηστης Cr divor s. o μα Ῥέα ἐσθίων. esych. Vid. Glossar in I laeta. 64 l.
286쪽
Stant ei citatus, Quadrigarum re curraιs duplies temone litari erant, perpetuopi et quod omnibus equis injiceretur jugo. Priinus Clisthenes Sicyonius tantum medios jugavit, elapte singulos eae tria φιe parte rim-pties in lo applicuit, quos Graees σε ραφόρους Latini unarios appellant Eurip. Iph. A. 220. του μεν μεσουs, ζυγίουs-του δ' ἔξω, σε ραφόρους. idem equi dicebantur etiam σε ρατιοι et παρ οροι. Vid. Sophocl. El. 722. Valchenae r in Adoniag. p. 243 Α. Huc Spectat Hesycli si glossa; Σειραφόρον. γεμονικόν μεrqxτα δε π των δεξιοσείρων ἱππων Aristoph. Nub l299. πί- λω Κεντῶν πο τον πρωxτόν σε τον σε ραφόρον. In hoc loco σειραφόρος est ille qui cum altero amice ac socialiter trahit. Shalcspear M. IV. of Vindsor, II. 2. porcand oti coach-sellow n. ita vid Steevens.
Rid infra li70. Suppl. 064. παιών in λόγος longinu π.υ. 6. Vocis prosomam immutavit Virgilius AEn VII. 769. Paeonias revocatur herbis nisi ille respexisse credatur ad IIcitho Ma me sicum O-
822. εας. Vetus participium a cέω-διὰ οὐ γράφεται, πρωτότυπον ν ob τέρου αἰειν, ο δι δε φθόγγου γράφεται, ustain. ad Od. a. p. 766, 2 l. Alludit autem ad veterum clururgiana, quae per ferrum et cauteriam momida corporis partes tractabat Plato ap. Diog. Laert. III 85. a Stantei adlegatus. η ε εφουγες citiro τέμνειν at καίειν γιάζει. Hippocr. de Medico, p. 3, 8 ed. Basil. ἔπι δε των χειρουργιῶν ἴσαι iis τομω εἰσίν, ἡ αίσιος. I.
Aphor. VI 27. VII. 44. VIII. 6. Plato Gorg. p. 456 B. οὐχὶ ἐθέ
legendum videtur 2 τεμ et ca caύσαι quippe post scalpellum adlai bitum, vulnus ferro candente iistulabatur ad Sanguinem cohibendum. Ibi d. p. 480. C. ΦθἈποδειλιῆν, αλλὰ παρέχειν μύσαντα,αι ἁνcρείωS
287쪽
όμενον Theophylaci . Instit. Reg. II. l7. et ois δὲ φίλοι ἐαυτον παρέξεικα τέμνειν ac αίειν, os ἰητροῖ επιστῆμοσι Pluent cides ap. Stob. VI. p. 80- 45. φqx τούτον, λαμβάνων λλον ri να Ιατρόν οὐτος, εἰσάγων πολλοία τινας, 'Ἐτεμν', xae. Cf. Iamblich. Vit Pythag. p. l96. Sic interpretandus Sophocl. Trach. 0I6. α νον επὶ τωδε νοσοὐντεο πυρ bδ εγχos τις νησεμον υ επέτρεψε . Apud ILatinos vidius Rem Ana. I. 229. Ut corpus redimas femun patieris et Oleni P pertius I. i. 25. Et vos qui sero lapsura revocatis, antici Quoerite non sani pectoris auaeilia. Fortiter et ferruin, saevos patientur et ignes, Suniodo libertas, quae velit ira, loqui Senec. Agam. l. Et ferraiau et ignis saepe meditatu loco est. Claudian in Eutrop. II. 3. Ulcera possessis alte sustus medullis Non leviore ranu, ferro sanantur et igni.
Plura e patribus adtulit Gaiaheriis in M. Ant. V. p. l93. Cf. Schrader. Emend. p. 00. et quem laudat Boissonadus, Notice des ΜSS. c. T. X. 2. p. 88. Buttig apud Rei in Vit Fabric. p. 227. Ceterum bene notavit Stanteius, vulnus, non nisi ferro sanandum, dies apud Sophoclem in Mac. 583 τομῶν πημα. 825. Δεζιουμαι Deaetri prehendo. Suid Δε ωὐrat. προσάγεται, φιλοφρονεῖ. in con ter alloquor Aristoph. Plui. 752.
288쪽
επιχέει, σάλευει, μεταφέρει Plato in Timaeo. τροφ/ιν τω σώματι τί
84 l. Δικτυου πλέω λεγειν Anglice More fuit os holes
than a et cicone viat saν Vid. Matthiae. r. r. p. 823. 843. 'ηρυων. Dictus etiam Γηρυονεύς et Γηρυόνης. Visi. Museum Crit. II p. 258. τρισώματο autem, ut apud Latinos tri- corpor Horat. 2. Q XIV. . ter arripiunt Geryonen.
851. ' Πίστευμα Fidei pigneratio. ὐρtos, qui ratum facit. 853. Δορυζενος. Qui ex belli congressis hospes Eustath.
usurpatum; Sed si e luentius compositum ἁναρρίπτειν. id ad Theb. I 300 βουλ ιν αταρρίπτεεν Si contilium subito et re quodarn inpetu inire. Falsam esse Schulgi in teipretationem vel ex hoc patet, ouod senatun dejicere, non esset τον πεσόντα acri σcii πλέον, quae vecta ad familiam Agamemnonis post mortem ejus contumeliose tractandam manifesto pertineae actitror.
289쪽
858. Λακτις I. Calco. Juvenal. X. S5. curramus praeripites, et Duin acet ii ripa calcemus Caesaris hosteni CL XV. 59. Hoc est, quod ait Archilochus, ατθανουσι ερτομεi ἐπ ανcράσε. Vide
etiam Sophocl. N. 78. Psalna. Iul. 8, 9. 86l. Κατεσβηκα. Exstinctus smn. Defees. Vid. ad Thela.
863. ' Λαμπτηρουχια. Lucernarunt observatio. Vide notas, ubi quam laudavi, Heathii interpretatio, nescio an sit vera. Quid si intelliganatis per λαμπτθρουχίας, nocturnas oculorunt RecenSiones, quibus veteres cubicula illiis trare solebant Τ ut λαμπτηρες sint vigiles lucernae, ad quas Clytaemnestra se adsedisse dicat, dum conjii frustra exspectaretur. Quaestionem de his lucernis docte tractavit Lio-
290쪽
βελέων πο ριπαισι Apollon rata Od. III. 969. π ριπη ἁνεμοιο. non ιπm θωύσσω Prometh. 703. 867. ρο ς ὁ ζυνευδων. Tempus plod inter dormiendunt elabitire nam plura somniantibu adparere Solent, quam quae eodem tempore vigilantibus accidere possent. 868. πενθητος. Dolori uni vi succumbens. Suspicatur tamen alibius si vini suam intensivam exserere.