장음표시 사용
291쪽
883. ΙΠορφυροστρωτος Purpura constratus. Ut pavimentum dicitur λιθόστρωτος Stanteius citat Virgil. n. I. 700. stratui nostr m. sed hoc de toris dicitur. De via tragulis vestibusque stern eiula vid interpp. ad Div. Marc. XI. 8. MOX in v. 885 886. Obscure innuit consilium suum de aurit interficierulo. 888. Ε κοτως. Convenienter. Equum est me, qui per tot annos abfuerim, sermone loligiore a te modo exceptui fuisse. 889. Μακραν. Subaudi ρῆσι i/. Sicli axpcra/ετει α insta l267. Sophocl. M. 1040. ' τεῖ, μαxράν. μα άν γ' αν ἐξέτεινα Eurip. Med. l347. Plene Plato de Re p. X. p. 605. D. μα ὰν ρῆσιν πο-
Ibid. κτεινω. Extendo. Insta 200. Dicitur auten de pro-
893. αμαιπετης. Huni pi ostratus. Sen Sus est, ne tu rilia clamorem das, barbarorum in ioreni, pia in terra m prostrati reges adorare solent. Sic recte interpretatur Scholiasta. χαμαε πετέων λόγων apud Pindar. l. IX. 9. a Stanteio citaturn simpliciter valet
292쪽
899. TIοδοψηστρον. Mantile ad pedes abstergendos. Ἀ-
293쪽
φo στέγαι Jacolas. Anim. p. 224. conjicit, et oixέλαι χρυσεαι Sed legendum Vel αἱ των ποιxiλ ον χρῆσeis, vel, quod Verum puto, αἱ ποικιλαι χρίσεις variormn tinguentor missus . id infra 909. 900. sτεω. melanio Theb. 380. Nescio an minus plene interpungendum sit post ἁυτεi, ut sensus sit, ipsa arma satis est ce
Euripidem denotat beatun reddere. Orat. 3. C. IX. 45. Non possidenten multa Vocaveris Recte beatum Ου αν ὀλβίσαις. 902. E. υεστω. id supra 630. Ceteriam post ὀλβίσαι χρῆ Subaudiendum μόνον. Respicitur decantatum Olonis dictum, εἰ δε πρυς
907. ιπερ τις Si quis alius Eurip. Placen 1589. ω μοῖρ', ὰπ ρχη ώς μ' εφυσας θλιον, Και τλημον ei τε ἄλλο ανθρώπων εφυ, is ani nian ver rea, hutn hunc loquendi modum exemplis illus travit magnus interpres quibuS adjicia Herodot. III. 2. εἰ γάρ τινες xαι ἄλλοι, τὰ LIeρσέων νόμιμα ὀρθῶ επιστέαται α Αἰγύπτιοι. Xenoph. Cyr. V. I. 6. ἔ, s αι ἄλλο ανηρ, αι ὁ ΚΘos ἄξιός εστι θαυμάζεσθαι Sophocl. M. 87. γὼ δ' ἐλευθέρου με ἐξέφυν πατρίς, Ei πέρ τι vos, σθένοντο εν πλούτω Φρυγῶν. Cf. Schaeser ad Ed Col. 734. 663. 910. Aνθρωπειος. unmanus. τραγιcώτερον Paam ἁνθρώπινοs, qua sor a primus Ortasse usus est Plato, securritum Lennep. ad Phalar. p. 263. s. ad Thom M. p. 74. Pierson ad Moer. p. 27. Burneium in Censura Menstrii T. LXXXI. p. 7.
294쪽
9l2. πίολος Qui beatus praedicatur. ζηλῶ admiror, φθονῶ invideo. Plato Menex. πρῶτον με ζηλos ἁπὸ ζηλου ὁ φθόνos. 9l7. παί. Schol in Dionys Thrac. p. 28, 5. cci u πό,
9l8. Προδουλος. Qui servi vice fungitur ut πρόβοσxos apud Herodot. I. II 3 est propastor uti interpretatur . P. Sed de
295쪽
ουχ os ' ονται, ἁλουργὲ μόνον. CL L.exic ibid. p. 379, 22. 25. 27. 920. Ομματος φθονος Invidia eae visu concepta ruri Inalis intelligere vim quae invidoriana oculis βασκάνων inesse putabatur. De invidia Deorum vide ad Pers. 368. πρόσωθεν autem intellige de Dus res hominum e longinquo intuentibus. Infra 925. Eumen. 297. κλύει δὲ xa πρόσωθεν ων θεόs CL Prometh. 320.
92 s. ' Δωματοφθορεω Renι familiaren perdo. Vide notas. 922. φη. Textura atque inde id ιod textun est. Vid.
Spanliena ad Aristoph. Plut 528. 926. ρῶμαι. Utor. Hunc loquendi modum copiose illustravit Vir summus, T. Heinstertius ius ad Callim. H. Dian 69. 927. ιζαιρετος Selectus. ξαίρετον dicitur id quod ex rerum communitate eximitur ut alicui donetur. Herodot. II. 98. Id l. V. 45. Lumen. 399. τῶν αιχμαλώτων χρημάτων λάχος μέγα Eνεεμα αυτό - πρεμνον εἰ τυ si ἐμοί, Ἐξαιρετον δώρημα Θησέως τόcois. Sophocl. . 3l9. xxρετον δέ νιν Δώρημα είνω δῶce ἈλῬῆνης τόxos. Vid.
AEn IX. 270. 929. Κατεστραμμαι. Subigor. Cum infinitivo, sicut p.
296쪽
aργυρον ἐξεταζομένη, Stantei laudatus. Vid. Hering Obs. p. 276. Achaeus Athen XV. p. 689. B. ἰσάργυρόν τ ε χειρα Κυπριου λίθου Δώσουσt όσμον, χριμάτων τ Αἰγυπτίων. Sic ἰσό usos Archestratus Allien VII. p. 305. E. CL Iliad. X. 35 l. 933. Kηκις. Id quod fingit et hinc vel de purpura coctieae dicitur, vel de galla quercina Vid. Hesych in v. Choepta. 266. v xnciδε πισσί ρει φλογός. 008. μαρτυρε δέ μοι Φάρος τόc', δε εβαίεν A1γίσθου ξίφος Φόνου Dio Kι ξυν χρόνω ξυμβὰ λεται, Πολλὰς βα
Ibid. TIαγκαίνιωτος. Semper recens Dissicile est vim hujus
voci accurate exprimere cat νίζειν est e quavis prini uni uti Anglice, to hansel. Infra l038. Clioepti. 90. μέμνησο 'Ἀμφίβλησγρον, ως εxαίνισαν. Sic enim lego; et hinc παγx αἱ i/ιστο est purpura, cujus talis est copia, ut ea semper recenti quivis uti possit. 936. Ιατησμος Conculcatio. Hanc sorinam genuinum Sse non πατισμός, docuit Bergier ad Alciplir. I. 22. p. 88. γαπησμόsthabet Menandr in Συνωριστω sata ap. LieX. Se ier. p. 324, 30.
937. Iροφέρω Adfero. Insolita locutio de oraculo Vectum
quo utitur in hac re Herodotus est νενεicat. ioci conStructio, Vel Sensus, qui interpretes mire vexavit, satis manifestus. Multarum vestium concri lcationem vovissem, uuae Agameminoni Servandae nodunι excogita=ὶs, si ita ab oraculo fuisset imperatu Πι. Et sic sere Musgravius In aedibus eduo sc oraculo fatidicis. 938. LOμιστρα Pretium ob rem recuperandum Solutum τω κομίζοντι Sc. Alia ornina vectalia in τρον desinentia similem Otionem habent Pollux VI. 86. de mercedibu3, ar ρ με σῶστρα
297쪽
θεια γραφῆ, Jere in XXXI. 29. γοι et φάγωσιν ομφαςας, α τέxναώμω6ιάσωσιν. vid. Sylburg. Theocr. XI 2I. φιαρωτέρα ἔμφticoso itis. Est autem periphraSi aeStivi temporiS, quando Iupiter. i. e. aer uvas laturat, ut eae s inun sat. arulem usurpavit vates Iesaias XVIII. 5. in Hebr. vel in versione Anglica, nam inter Se discrepant interpretes Profecto ante teni pus nessis, quun absolutura est geranen, Iospete abierit in inphacein iaturescenteni. 945. Τελειος. Qui perfectum reddit. Domus autem persecta erat, cui praeerant dominus et uxor UuS. eSych. έλεω i. οἱ γεγα-μhxότει. Angi Gn plete. Contra δόμος μετελλις dicitur Homero Ιl. B. 70 l. domus unde maritus abierat tu belltim Troatinum. Vid. Rulinicen ad Timaeum p. 225. τέλos autem dicebantur nuptiae. md 'Επιστρωφαομαι. Frequento. Active ap. Homer. d. P. 486. ἐπιστρωφῶσι πόληαs implex στρωφάομαι infra il95. 946. Ζευς τελειος Iupiter perfector, vel pronubus. iii,
949. Ιροστατηριον καρδιας Iulla proecordia tutu, et quasi ante lares piaecoidi Ortini. id ad Thela. 445.
298쪽
SCura abjiciens, animi sedein insidet ' CL Choeph. 4l0. 956. ΙΠρυμνησια. Rudentes, quibus navis e puppe ad ter ram adligatur. cictol ad Iliad. A. 436 De υνεμβόλοι vid notas. 957. Ιαρηβαω. tatis vigoren transeo. hueVd. II. 44.
κτων ε ετci ματάζων Constructi videtur esSe Vel xέαρ ἴ τι ματίζει xατὰ σπλάγχνα, Vel ut invicem apponantur σπλάγχ i/ et xέαρ. Corvero intus non vana coguat, agitatum curae vorticlaus, apud mentenι Iusta et certe eventura meduanteni.
Ηemstectus ad Callina Fr CLXXXIV. 973. κορεστος. Insatiabilιs. Infra l302. τ με ε πράσσειν αxόρεστον εφυ ΓΙύσι βροτοiσιν. Sensus St, in eo puncto non consistis, sed ulteriu ire Pergens, in pejus nutatur. Breviter enunciatum est ab Hippocrate, αἱ ἐπ' ἁ o ευε iat, σφαλερoi. citat Stan-leius. Plenius Theognis v. 227-232. ubi legendum, αλλore ἄλλos
299쪽
977. Ερμα. Scopulus suburarinus. Harpocratio Ἐρμάς, φα-
300쪽
26. θυσίας μεγάλα ἐπετείας επιτελέοντε S.
989. παείδω. In canto. Hoc enim modo sanguinem e vulnere eruna pentem isti posse credebant. Odyss. . 457. παοιδῆ δ' αἰ μα ελaiνον Eσχεθον ubi Schol. στέον τι ρxcii ἐστὶν ἡ διὰ τλὶς ἐπαοδης θεραπεia, στε ci Πινdaρος επι os Ἀσxληπιοὐ μαλα-xciis ἐπαοιδαις λέγει. Cf. Glossar in Prometh l80. Hoc igitur ait Chiorus, idem remedium quod ad sanguinem e vulnere recens laeto profluentem cohibendum valet, Critorem vitalem Semel emissum revocare non posse. Cum hoc loco comparandus Eurip. Suppl. 776. Sarn. XIV. 4. ὁ τι θανάτω ποθ&νουμεθα, αὶ σπερ το δωρ το
97. De Esculapii poena et crimine vi l. F. Ursin. ad Virgil. En VII. 772. Hemstertius ad Lucian T. I. p. 236. Heyn ad Apollod. p. 276. τυν ὀρθοδα ad Hippolytum refert Musgrav. c. recte Sentientem. Tiresiam innui censet Auratus. 995. Ιλεον φερε tν. Princere mihi scilicet. Sic enim potius verterim quam auaeilium ferre, quod in notis posui. Notae sunt Ormulae τί πλεον quid prodest' υcεν πλέον, hi proclest. Quaedam loca in iis una timnunt indicabo. Sophocl. inci . . t 9. Eurip. Phoen. 563. Iph. A. 373. Heracl. 67. Hel 329. Aristoph. Plut 53l. Menand Hypobolimae Stob. Ecl. X. p. l35. Id cum id Floral. p. 339. Philem ibid. p. 446 Ilieocrit Epigi . VI. l. Leonid. Anal. I. p. 234.