Aischylou Agamemnon. Agamemnon. Ad fidem manuscriptorum emendavit notas et glossarium adjecit Carlous Jacobus Blomfield

발행: 1832년

분량: 372페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

citatus, εστιν ὁ αφάνεια τύχας.

252쪽

222 GLOSSARIUM

βιάζομαt, lupe et ipsa apud Honterum Occurrit. d. . 502. 7xεῖνον βιόωνται Il. X. 229. η μάλα ε σε βιάζεται oxυ Ἀχιλλεύς.

sulit ordo vectorum hic est ἁ τάλαινα πειθω 'Ἀτας, προβουλό rciis ἄφερτος-Fati vero suadela urget si e Futun eos in exiliuni pelliest)quo posteris intolerablli nodo consulit i. e. to Proesentis lucri spe, facit noritura postviodo se natis . Sic satis expedite procedit locus, ab Heathio mirum in modum vexatus, qui nescio quid de Hecuba excogitavit. Schulgius ver interpretatur, Urget auten infausta uesaintolerabilita noetae moras Ilia contiliatriae ut intelligatur prava fiducia illa e malis facinoritius, quae Paridem ad alia perpetranda impulit; quod forsan aliquis praetulerit. προβουλίπα is nilail aliud est, inquit Vellauer, quum πρόβουλος ruis, ut αἰνόπατερ Ch Oeph. 3l3. Nobiscum facit Scholiasta; hs ' ἄτης πειθὼ ἄφερτos-ἐστίν, ἡ βιάζει

379. Πρεπω. Conspicuus sum. Glossar in Pers. 244. 380. in ἰνολαμπης Horrenduin splendens. Sic apud Irgilium coinetae lugubre rubent. d. at νος Noaea. id in Da 544. 383. NIελαμπηγης. Cui nigro concretus est. De Sanguine ponitur Theb. 734. ubi id Glossarium. Adulterini eris instar,

253쪽

σωμεν, πεὰν δὲ παρατρίψωμεν ἄλλου χρυσου, διαγιγνώσco 'e τον αμεένω. Vid. Pindar Pylla. X. 05. Creuger ad Plotin de Pulcr. p. 267. Musgravius citat Optaoclem p. Plutarch. p. 2069. St. Λάμπει γαρ εν χρείαισιν σπερ εὐγω an αλxόs, χρόνω ὁ αργησαν

384. Δίκαιοω. Censeo. Statuo Eurip. Suppl. 535. e Ουs θάψαι δικαιω. Heracl. 190. τον Ἐλλγινων νόμον Φευγειν διcatosτ, υστι αν ἄργος ἡγη Soph. in l. T. 639. δεινά P Οἰδίπους ὁ συς πόσι Δρῆσαι tua tot inst. Col. 64l. μη ὁ - η θέμις, Λεύσσειν ciculosv In hoc loco διεζαιωθείς Videtur significare probatus. 385. Ιοτα ς. Volatiuis. Forma Dorica, quae pleru Inque contrahitur in πτανόs Saepius Occurrit apud Euripidena, e g. Hippol. 734. Suppl. li4 l. Subaudiendum Ver os ante Orciis, quod comparate dicitur. De Helena a Paride rapta. Quin provectiale est

infigitur . Pronte th. 337. γλώσσὶ ματαί ζημία προστρίβεrat. Exemplum lamus vocis adsertur e Plutarcho, ubi fragnientu)n signi

254쪽

224 GLOSSARIUM

φὰς ορέων. De emo επιστρέφομαι id ad laeti. 645. Hujusmodi autem hona ines, quum in eorum naprobitatem mi uiritur, frustra invocant Deos uti h. l. bene interpretatur Pati ius. Sic apud Homerum a Platone laudatum Alcib. II. l. sacrificiorum Trwanoriam nidor coelum frustra petit-της υτι θεοὶ μάcaρε ca τέοντο Οὐc ἔθε - λον μάλα γάρ σφιν ἁπήχθετο Fίλιο ἱρῆ. Ante αθαιρε subaudiendum θεός. 392. ενια τραπε α Mensa hospitalis. Mensae participatio sanctissimum fidei vinculum putabatur Celsus apud Origen. II p. 72.

regerit Origenes Archiloclai versum in ILycambem. Ορco o νοσφίσθης

τη ξενικης τραπέζης Eurip. Hecub. 78 l. Κοινω τραπέζης πολλά- xt τυχὼν ἐμοί. Unde provectiale praeceptum ἄλας ac τράπεζαν μ' παραβαίνειν. Zenob. I. 62. ubi id Scholi et alchen aer. Adnot.

ad loca quaedam N. F. p. 370.394. Ἀσπίστωρ κλονος Strepitus climeatorum, Ut in

s 96. 'Aντίφερνος φθορα. Eritiu in dolis loco datum.

255쪽

ΙΝ AGAMEMNONA. 225

397 Ptμφα. Celeriter. Vocabulum Homericum Ductum est autem Ῥίμπτω, forma Ionica Verbi ρίπτω unde ρεμφάλεος, et ριμφάρματο apud Sophocl. inci Col l 062. Eadem varietate Iones, id est Hellenes, dicebat έμπτω pro χρίπτω λάμψομαι pira ληψ ομat. Vid. oesi oeconom. v. εγχρίμπτειν, et ulinicen ad Tiniseum p. l04. Cf. ElymOL M. p. 704, 8. 398. λας. Austis. De si σnificationibus του τλῆναι conSulendus est Monte ad Eurip. Alcest. 285. 399. Ιροφητης. Sacrormn inferpres. Proprie, qui alius cu-

φῆτη εἶναι βούλομαι. Templi Delphici antistes vocatur ὁ προφητης Herodot VIII 36. scilicet qui Dei responsa interpretaretur. Vid. Valchen ad Herodot. p. 555. Insi a l068. προφητας δ' ἴτε νas μαστεύομεν, non quoerimus qui id nobis dicant. Hanc vocem ignorabat, ut videtur, sevunam cinericum. Subest vero dubitatio quinum προφῆται in hoc loco sint intelligeruli. Stanteius in curis posterioribiis accipit de roranis, Heleno puta et Cassandra Vates ii sunt vates Trojani dein sequitur vaticini una, quod Helena adveniente ediderunt, usque adis 4 i5. V MUSGR. iii nunc accedo. Contra Heatli-ius Schulgius, Bullerus de Menelai pedibus intelligunt. 400. Προμος id supra l96.40 I. Στιβοι φιλανορες Vestigia illius quae narisun a1nare

στέ 'os vestigiun Occurrit Proin 700 Choeph. 208. 402. Aλοιδορος. Qui non convitiatur. iocum intricatum

sicco pede praetereo.

404. ' Ἀπερποντιος Transularinus de Helena qui fretum trajecei at Sic Epaplius dicitur πόρτ is περπόντε0s, quia tinn mare

256쪽

226 GLOSSARIUM

in AEgypto est, Suppl. 2. De rebus ver ponitur δεαπόντios eodem sensu. Choeph. 350. διαποντίου cis Thucyd. I. id I. πολέμων

διαποντίων.

γάλουs et mox I76. De sententia haec notat Schutg. Si obabiliter poeta fingit Menelaum statuas habuisse uxoris somnosissimae quidias ille quidem delectabatur quantis vivum earum exemplar possidebat; jaan vero, ni Sibi erepto, eartim venustatem fastidiebat. 408. χηνια Inopia. esych. χηνία. πορία. πο os μ εχεtν. καὶ οἱ πένητες ἁχγῆνες. τινε δ οτε τὰ κενὰ ηχεῖ. ademtradit Elymol. . p. l8l l 5. et Eustallitus quatuor in locis. Clioepta. 299. Και προσπιέζει χρημάτων ἁχηνία. Suidas 'Aχηνέα. πορία. 'Αριστοφάνη Ἀμφιαράω. Νόσω βιασθείs, η φίλων χηνίρ. Id. χάνω. l. ηχαίνω πτωχευω. eSych. ΙΙχηνεs-πένητες, quae larula Ionica videtur. De etymologia haereo. Vid. opplers. Obss. Phil. p. 67. Fluxit, ut opinor, a χἁ egeo, unde χάσκω et χαίνω et χηTOS, inopia, Od. II. 35. Herodot. IX. ll. χητε συμμάχων χηρη iduci, et cetera quS lena familiae. Praefixum estis ut in v βληχρός, et similibus; vid. Glossar in heb. 7. ioci sententiam omnium Optime declarat

257쪽

genus loquendi, apud recentiores magis frequentatii res vid IJpton et Scitae r ad Dionys Hai de Omp. V. p. 26. nescio an alibi apud

pendens. Post μάταν γέ subaudiendum εστί, quod vidit Heathius, et vertendum : Frmstra eniim It quoties, quut aliptis bona se vidisse putavit, visum statin manuit, c. Hus SyntaXeo σολοιcoφανούς exempla congessit Monlc. ad Hippol. 23. Platon Apolog Socr. 6. xαι διαλεγόμενos αὐτω, ἔδοξέ μοι obros Ἀνηρ, τ λ. f. Lol ech.

πόδων λάφων de venatrice Verte alis me Sormia vias comitantur. I. e. quum somnus abu, avolant etiarn Onὶnia. Alata somnia memorat Euripides Hec. 70 Phoeniss. 156 l. 4l6. φεστιος. Qui εστίαν r. e. ocun habet. φέστιοι δόμοι domus quas Penates incolunt id infra 24.

4l7. περβατος. Transcendens. Orina passiva enSu ac livo. Nescio an alii; reperiatur, piaeterquam apud riaetoricae Scriptores Hesychius, 'Υπέρβατον, προβαινόμενον.

258쪽

228 GLOSSARIUM

quod ait Stanteius, sed patiens Eustath ad Il. E. p. 593, 2. 'Oδυσ-

utitur Sophocl. inci Col. 540. ταλαίφρων Al. ld. 42l. Θιγγανω. Tango. Vid ad Theli. 44. Cave reddas cum Stanteio attingunt emi r Sed potius tangunt eos circa praecordia, Sub. αυτῶν Incert. Rhes. 25. υπῆ προ ήπaρ υσφορῶν τειρόμην. Stanteio tamen lavent Soplioci. Al. 938. um p. Orest l06l. Here. F. 979. 426. ρυσαμοιβος. Qui aurun alio metallo permutat; tinc v. σωμάτων, Pri pro corpor Idus reddit cineres Sic mellius cum Stantei verteris quam cum Schneidero, qui in proelio vivos ni Ortuis permutat. Hesych. ρυσαμοιβόs. ἁργυρογνώμων. 427. αλαι τοῖχος Qui iuram tenet, sicut nummularius metallum pendens. Dubito tamen an hic allusio sit a Jovis χρίσεια τάλαντα, quibus belli ortuna ponderari solebat, an potius epithetum sit οὐ χρυσαμοιβόs. Certe non conjungenda Sunt ταλαν rotaos ὁπό quod laci Schneiderus, post Pauri itim. 429. ψηγμα. mirentunὶ ξύσμα et μι υν θρυμμα, λάσμα. Hesych. ψηγμα auri Herodot. I. 3. Ilud ' Αντηνωρ σποδος cinis pro homine. Supra 396.4ντίφερνο φθορά, auium pro dote. Comparandus Sophocl. Et il58. Os es δέ μοι προυπεμπεν αντὶ φιλτάτm Moρφη σποδόν τε και σκιαν

259쪽

IN AGAMEMNONA. 229

μεν σποδιην τε α ὀστέα CL Iliad. H. 334. Mox λέβm idem valet ac φιάλη apud Homerum in re simili, Iliad. l. 253. 430. Γεμίρω. Impleo. Theopompus Athen. XI. p. 47l emen-dtitus a Porsono ad Aristoph. Av. 8l3. poculum adloquitur, δε-o ἡγεμίσω, εγώ. POrsonus confert h. l. et Eurip. Cycl. 505. 43l. Εὐθετος Facile disponendus habilis. schylus in Plice

438. Προδικος Iustitiae vindeae. συνῆγορos. HeSych. Lacedaemonii ita dicebant τῶν ὀρφάνων βασιλέων ἐπιτρόπους vid ad Hesych in V. 444. Δημοκραντος ἀρα. imprecati quam populus ratanι

facit. τίνε χρέο debuun solvit, i. e. Agamemnon, inquit Bulleriis. Ego sic interpretor, ἁστῶν φάτι συν ότω τίνει χρέο ἁρῶς δημόxραν-του. Runior popularis cun indignatione idem fere valet ac solemnis imprecatio ab urbe facta. Hujusmodi imprecationes, sive ad bonum sive ad malum spectarent, multum valere putabantur AriStonis, regi SSpartani filius, Δημάρητος dictus suit, quia, secundum Herodot. Ι. 63. πανδημεὶ Σπαρτιητα 'Aρίστων ε ὼ ἁνδρε ευδοκιμέοντι διὰ πάντων pii τῶν βασιλέων τῶν ν τῆ Σπάρra γενομένων, δερ ιν ἐπOD σαντο

260쪽

230 GLOSSARIUM 445 ' Νυκτηρεφης. oete occultus Constructii est μέ

SEARCH

MENU NAVIGATION