장음표시 사용
141쪽
εἰς λικας δε κῶλίγους σοφωτερος.
oμως δ' ανάγκη, ξυμφορὰς ἀφιγμενης,
γλῶσσάν μ ἀφεῖναι. πρῶτα δ ἄρξομαι λεγειν, Oθεν πηλθες πρῶτον, ἡ διαφθερῶν, 996
999. Henthius scribi voluit φῆς,
142쪽
μητ ανθυπουργsi αισχρα τοῖσι χρωμενοις ου εγγελαστης των ομιλούντων, πάτερ,
ἀλλ άὐτος ου παροῖσι, κἀγγυς ων, φίλοις. I 005ἐνο δ αθικτος, ῶ με νυν Ἀλεῖν δοκεῖς.
Vitis tactis plerum Ῥae miSii , et recepta est a Briinciso Mini vere satius visum eSt Vulgatum retinere, et intelligere in eodem SenSU, Io Nutrix in hac albula ilici potuisset δε παγγέλλειν Phaedrae acά. 1005. Male lege Datur αὐτος ante Valckenaeriunt, hi edidit obros, olbsecutus Mariclando ad Suppl.867. sed de De Dat αυτὸς CraSi Attica pro ὁ ὐτὸς dein Simili mitione scribebant Attici 'νηρ, ἁ νci ξ αγων,
veri Cras e plerique ignora Dant li-DI' H, unde factum est, pio inveterinus editioni ou fere seinpercomparent νηρ, vae, γων C. articulis non Sine magno metri et
linguae dispendio neglectis. In Nostri erraclidis v. 59. 1052. Electr. 43. 35 l. 383. reponendUm
Saepe alia SaeSeri Dendum, Secundum
Dawessi et Porsoni regulam et in Aj. 99 Tessi si σιν 'νδρες Diverso errore peccavit Bri1nclaus in Ed C. 630. ut, vulgo editum erat jrῆo' δ' νηρ ως τελῶν ἐφαίνετο. ille versui consuluit scri Dendo ἁνηροδ' Corrigendum est ὁ δ' ἁ'νηρ, et hic, et inaracli 391. Uid Porson. ad licen. 1670. Ceteriam, ut d
enim recte edidit Graisfor sius Epi-
non tangendus, integer, recer, Ut Supra V. 648. Λέxτρων θίxτων.
143쪽
δει δη σε δεῖξαι, τω τροπω διεφθαρην.
1009. Attulit Bruncilius Longi Pastoral. I. init. Ἐν Λέσβω θηρῶν,
10ll. Ita ex Codd. . . l. cum hisgravi edidi. εἰ δὴ Lusc.
At l. Voculas εἰ μὴ, UIR Te Operiin V, ich. et manck. Credo in Codice . ex interpretatione Scriptas fuisse. Docet nichen- aerius ad Hermi VII 59l Voculas xat i apud Iraeeo Valere fac Sane esse, itan Nostri Med. 387. ci δ, τεθνsisi τίς με δέξεται πίλες Helen. 465. Καὶ δὴ παρε ιxeν.
144쪽
θνητῶν, πισοισιν ανδανει, μοναρχια.
ξυν τοις αρίστοις εὐτυχεῖν ἀει φίλοις.
σφιν Κασιγνητην γαμῶν. ἐπίcλhρos p prae epitheton erat puellae, ad quam tota patris heredita per 'eniret. Anglice, an heiress. Paullo aliter tamen Phaedrae nuptiae, poSt mortem TheSei, εγxληρος ευνὴ dictae fuissent. Videas autem Riiunken. ad Ti eum p. 209. 10l6. Aldu μάτaios μ' ην, ουcαμου μεν υν φρονῶ, Dedi , , ἄρ . Secundum morem tragicoHIΠ1. Quae equuntii exponit Scholi-
vidit Mariclandus legendum Sse φρενῶν φρονῶν, recte conferenSSoph. El. 390. που ποτ ε φρενῶν Idem vero sine causa idonea dedit xoὐδαμου, IIO ipse Olim temere
145쪽
καὶ τησδ αρώσης φέγγος ηγωνις μην,
146쪽
l 33. Clint Eustativus ad Il. H. p. 66 64m538, 18 intelligens de
plavsi ea corporis dissolutione, et conaparat cum Simili loeo Ore St. I 5 Mῆθ' i μά μου ἐξαιτο-άρ -
statisius ad illus andum Homeri locum l. H. 99. Ἀλλ υμ ei μει
θέμις λέγειν dederiant altaenaeriti et manerius ex A. et . . 530. e die ego repugno utinam enim Semper producit Θερ a. Vid. Supra V. 506. FSen. Prona. 30.
agere. Videri naedra poterat morte sit, Sua castitatis famam Prudenter compar Se contra Hippolvtu nihil aliud effecisse sua pudicitia uuam ut patri cu Dile
temer Se censeretur. XVmori figuram notisSimam ne ceteris
adamavit Euripides cu)us et ista sunt in Hec. 564. D ' οὐ θέλων
judicarit t. Bergieriis, ista talia ridenda si Di Comicum SumPSiSSe. dum in ' Axciρν. v. 395. inte ganti
147쪽
O την Ἀμην πεποιθεν εὐοργησία ψυχην κρατησειν, τον τεκον αTιμασας III. καὶ σου γε καρτα ταυτα θαυμαζω, πατερ ε γαρ συ με παῖς σν, γω δε σος πατηρ, 045εκτεινα ταν σε κου φυγαῖς ζημίουν,
εἴπερ γυναικος ξίους Ἀμης θιγεῖν. ΘH. ως ἄξιον τοδ' εἰπας. οὐχ χυτω θανεῖ,
ταχυς γαρ AMης ραστος ἀνδρὶ δυστυχεῖ 1050
I040. Vul supra ad v. 653. 1041. υ γόης auctoritate odicis A. edidit Vulch. Bacch. 233.
1044. Similis est constructio in Soph. Ρhil. 1362 IIui, σου ὁ εγωγε
148쪽
ἀλλ' εὐπατρωας φυγας ἀλητεύων χθονος,
ζε ν π αἰαν, λυπρο αντλησεις βιον. μισθος γαρ εστιν οὐ τος ἀνδρὶ δυσσεβεῖ. In οἴμοι, τί δράσεις; οὐδε μηνυτην χρονον
ΘΗ. πέραν γε πόντου, καὶ τόπων Ἀτλαντικων, ει πως δυνα ιμην' - σον ἐχθαίρω καρα . In οὐδ ορκον, οὐδε πίστιν, οὐδε μαντεων
φημα ελεγξας, ακριτον ἐκβαλεῖς με γης , OH η δελτος δε, κληρον ου δεδεγμένη, 060
κατηγορεῖ σου πιστα θους δ υπερ καραφοιτῶντας ορνις πολλ' γω χαίρειν λεγω.
ερείδων. Oph. ach. 1101. τό iτ χ ρυσέων Δράcοντα μηλων φίλax ἐπ' ἐσχάτοι τόπo s. Vide notam adis. 3.1059. ἐλεγχων ri male. 1060. Sortes, sive notae X Ob- Seoati auguriini, tabellis inscriptae erant. Citavit alch Phoen. 852. ulli Tiresias ad natam Κληρου τέ μοι φύλασσε παρθένω χερι, υs ελαβον, Οἰωνίσματ ορνίθων μαθὼν,
149쪽
Miseiscit. VI l. v. 10ll. 1307. 1353. Pessime igitur Heatnius venit υ
Ah tristis ista vultus tui ac fota
ostendi oportebat in tali signincatione rates quouue fuisse adlii-
150쪽
ΙΠ αἰ, a P προς παρ, δακρυων τ εγγυς οδε, εἰ δη κακος γε φαίνομαι, δοκῶ τε σοι. ΘΗ τοτε στεναζειν και προγιγνώσκειν - ῆν, H 075οτ εἰς πατρωαν ἄλοχον έβρίρειν τλης. ΙΠ δωματ, εἴθε φθέγμα γηρύσαισθέ μοι,
nihil est. Sed nini in no versu
Lase et plures dici. Eldiicius
narium a cujusvi auribus Statim repudiandum.1075. προγιγνώσcei εχ VA. B. R. sequentibus I alch et
I 077-S. γηρύσεσθε et μαρτυρῆ- σε Lusc. et S S. crisidam: Sed et a in libris saepissime perinUtantUI', Vid. Supr. v. 372. 071. et optativa recte exui Dent . . Aldus γηρύσοισθε et,aρτυρησαιτ illud cormpte. Confera quae Supra ad . 420 adnotari. 1079. Diversam lectionem σοφῶs P iupisis, memorat Senoliastes, et a noscunt duo MSS. . . p bante Mari lando, pes legendum putilat-μάρτυρας φευγεις σοφωs'
nam posui distinctionem ; cum Partem VerSu faciunt, aut nullam Rut minorem Secutus Porsoni re- ζulam, ad Hec. 55.