Euripidou Hippolytos stephanphoros. Euripidis Hippolytus coronifer. Ad fidem manuscriptorum ac veterum editionum emendavit et annotationibus instruxit Jacobus Henricus Monk

21쪽

ερωτι δεινω, τοῖς Ἀμοῖς βουλευμασιν.

και πρὶν μὰν ἐλθεῖν τήνδε γην Τροιζηνίαν,

patin Attici. Eduli igitur levi

Absentis in templo Veneris dedicasse Sententiam Vero Suam nemini, ut opinor, adpro Dare poterit

Vir doctissimus. De templo Veneris alnaedra in Hippolyti nonorem extriicto ni locutum es8 Euripident, ex ulli vetentui locis satis constat. Dio nis Siculus IV. 62. p. 306, 24 hunc Tragici locum

λούμενον Addas Nostri Senoliast.

ponit. Cum igitur sententia loci

22쪽

επε δε Θησευς Κεκροπίαν λείπει χθονα, μίασμα φευγων αιματος ΙΠαλλαντίδων, καὶ τηνδε συν δαμαρτι ναυστολεῖ χθονα,ενιαυσίαν κδημον αινέσας φυγην,

inserti versiculis ea antapodosis intercepta est a S lata. Aliis etiam de hoc loco eadem est eXOria SuSpicio. Post haec scripta, alia et majora νοθείας indicia in his versiculis obse avi. Non opinor Euripidem si turiam fuiSSe ερωτ ες-oημον, et aleci iuuin illi ut ex v. 37. Sumptum Sse videtur. Deinde τὸ λοιπὸν futuriam reqiunt, et erit tumia νόμαζεν infinitivum non recte Rdsciscit. Denivae, ut ulla mittam,1nenti Poetae et se uiae oeconomiae plane repugnat, naedram Pape B morem Cela Dat Hippolyti nomine templum appelliaSSe. 34. Liascaris cun MSS. nonni illis habet: λίποι Aldus λίπε Flor. λοιπόν. Sed recte λείπει Codicos A. B. D. C. pHul ex emendatione dedit Piersonus e iSim. p. 60 et primu recepit l1Sgrmilis.

35. Pallas filius erat Pandionis, frater Eges. 8 filii pie ejus edi

Pniloclionis apud Euripidis Sotioli

19. Dind.

hibuit Homeros Iliad. . . isti

φόνον δράσασ1. De hae lege videndus Petitus Leg. Att. VII. Tit.

23쪽

δείξω δε Θησεῖ πρῆγμα, κἀκφανησεται.

καὶ τον μεν ημῖν πολεμιον πεφυκότακτενεῖ πατηρ ἀραῖσιν ας 'OνTιος

ἄναξ Ποσειδῶν πασεν Θησεῖ γερας, 45

μηδεν ματαιον ει τρὶς ευξασθαι θεω.

38. ἁμπεπληγμένη C. H. Aliam lectionem xvi πεπληγμένη exhibet X. . 354. 48. piam praetulit

liadent ceteri Codices, Lasc. Ald. Valehenaetio videtur haec fuisse lectio prioris, illa secundae essitionis Gessiderim Paulem Euripidem praelaturum bisse πεφυxότα, ut diceretur Hippolytii natura esSe Veneri inimCIIS. 47. X. H. 750.48. 49. αλὸν pri caco haDent E. . Schol. Aristoph. Ran. 314. probantibus Mari lando et Heathio; et sic edidit ininclitus. Iuumvae Καλόν. axῖν Lascaris. Sed Aldi et ceteronim Cossicum lectionem xaxo poSi προτιμῆσω Satis defendunt Esch. Eum 637. Πατρὸς

ponit per φροντίζειν, λόγον ἔχειν, distinctionem perVerSe posuit OSt προτιμὴ σω. Delmle Aldus et Co dices nonnulli osiis ob scilicet constriactione male intellecta. o

24쪽

δίκην τοσαύτην, ωστε μοι καλῶς Ἀχειν. 50 ἀλλ', εἰσορῶ γαρ τονδε παῖδα Θησεως στείχοντα, θηρας μοχθον Ἀκλελοιποτα, Ἱππολυτον, - ξω τῶνδε βησομαι τοπων. πολυς δ αμ αυτ προσπολων οπισθοπους κῶμος λελακεν, ' Ἀρτεμιν τιμῶν θεα 55υμνοισιν oin γαρ οἰδ ἀνεωγμενας πυλας

επεσθ' ἀείδοντες, Ἀπεσθε,

μη cum infinitivo TePiens est post vecta prohiDendi vel negandi sinpraecedat negandi partieula, ad

satis manifesto cena enim fauillae extra domum fuit. Vid infra. 108.17 l. 179. Rc Pari et rore V. 139l. ἡόμοισι exliiDent pleravi Codices 1ed et Di recte τόποισι A. 54. ὀπισθό'ους male Hesyclitus ὁποστρέψας Vocem hic et infrali 74. interpreteri pone SectusnS. H et Suidas, e tra Cedia aliqua, ut opinor, πεσθόπους ich. Alia forma ὀπίσθοπος extat in AESCh.

25쪽

ταν Διος οὐρανίαν Αρτεμιν ' Ἀρτεμιν, a μελομεσθα.

Ζανος γενεθλον,

χαῖρε, χαὶρ μοι, si κορα Λατοῖς καὶ Διος Ἀρτεμις,

καλλιστα πολυ παρθένων,

60. Deest alteriim Aρτεμιν in A. et L.B SC. 61. εραπόντων PerSonam uicversui praeno A. Perperam Vulgono canticum Choro tri uitur;

teres cnoliastae. Haec in SUOS LISia convertit . . 00. 30. 559 645. Comparati istet alckenueritis Canticum in Aristopn. Tnesua. 114. 63 64. Aldus, ouem secuti sunt Editores, haec in ues versu ita disposuit Xaiρε μοι, i κόρα, Xαψε μοι Λατούς Ἀρτεμι xat Διός. Alteriam χαῖρέ μοι o itUnt IL SC. et M SS. ouidam Primus equidemnae veru ut in optimo Codicum A. leguntur edidi unde evadunt duo versus Glyconei, oualis est proxime sequens 65 Vide infra ad . 35. Vulgo Ἀρτεμι te et V 71 formam vocativi in re ob metriim praetuli. 66 67. μέγα A. 'A- ναίεις L C. cum Codd. Qui Dusdam. 7, c. ου. Date D. E. Ald et Sic pleraeque editione : omne εὐπατέρειαν αὐ-λά,/. O cit Helcenaetius minuS recte dici αὐλὰ εὐπατέρεια. Si

thiae inter alia Med. 78. δόξη δ'

26쪽

Zανος πολυχρυσον ικον.

χαῖρε μοι, - καλλίστα,

καλλιστα των καμ λυμπον παρθενων 'Αρτεμις.ΙΠ σοὶ τονδε πλεκτον στεφανον - ακηρατουλειμῶνος, - δέσποινα, κοσμησας φερω, ενθ' υτε ποιμην ἀξιοι φερβειν βοτα,

lytuS, manu feren Coronam Dianae simulacro, Iod ante fore Stesint,

imponerulam Unde titulus Tragoediae, Ἱππόλυτο Στεφανηφόρos, Grammaticis inditus est. Os vero Euripidis verSUS in Sensu Agurato plerumpae capiebant veteres credentes scilicet Hippolytum de nymno, quem in honorem Desenectebat, Sisti Comnae notane loqwi. Videas variorum de ac de Oria commenta in cnoliis. Fiσuratenae transtuleriint Clemens Alex. Paedag. p. 3l3. Suom. I. p. 322, 16 Tnemistius r. XV. p. 185. A. X. U. 2588. Et sane licebantur Poetae πλέxειν στεφανον perinde u πλέcειν μνον Pind. l. VI. 147. Afferet Veschenetherius AriStopn.Rm. 1334. να μη τον αυτον ΦρυνίχωAειμῶνα ουσῶν ιερον ὀφθείην δρέπων. Lucret. . 725. Avia Pieridun peragro loca . --jubat genovos decerpere flores, Insignentsue nreo capiti petere inde coronam, Unde prius nulli velarint tempora Musae. Hor Carin I. 26. apricos necte fores, Necte reo Lanuae coronant, Pi)nples dulcis. Sed ut Veriam fatear, Xempla ista ab is Euripideis aliena esse ridentur; non enim de caminis laude, sed pudicitiae, Ioviitur Hippolytus. Hanc orationern inte ram Latinis numeri pulcnerrime convertis Muretus Var Leci . VIII. I. 74. Hunc versum dedit Plutarchus Contra Epicur. Om. II. p. 1094. A. Ἀξιουν ni positum Pro audere, uitiis 1047 K περ γυναι-xos δεξίου εμῆ θιγεῖν. Herael. 950. ἐμὸν Παῖδ' ὀίωσας, ω πανούργ', εφυβρίσαι. AESCh. Pers. 335. et

27쪽

ἀλλ', ὸ φίλη δεσποινα, χρυσέας κομης

Eschines Socr. hal. I. Auctor διαλεξέων Doricariam de Virtut et Villis Diss. V. Plutarcnu Scripto libello docuit τι cicacτὸν Ἀρετῆ. Egregie Quinctilian Instit. Orat. XII. c. . init. Virius, etianisi

plossint ni petu e natura Sumit, lainen poscienda doctrina est paucis dixerit idem Pirutariam SecutUS, Horatius Curtii. IV. 4. 33. Doctrina sed in pro=novet inritam. Addo, monente Viro docto, locum Xenoptioniis de Venatione iii 4. Ἐγὼ ἔ cιώτη μεν ειμι, Olca E

79. Sic Aldus. Olun dedi

codicinus miluusdam εἰς τα πάνθ' ὁμῶς Vulgata defenditur loco Ba

reponi voluit Burn eius MontMν Reviero, an l799. p. 7. Piam Viri docti coriecturam suffuratus est totillus in Annotationi uias in Heroden Atticuit p. 28. νῆ ἡ- ματα legit Bloinfielmus ad Escn. Tne D. 40. 83. Vulgo γέρας βροτῶν. Sed

alteraim Ordinem exui Dent m. et X. . 2585. Paem, ut concinniorem, cum Briincta praetuli.

28쪽

Zανος πολυχρυσον οἰκον.

χαῖρε μοι, - καλλίστα,

καλλίστα των κατ Oλυμπον παρθενων ' Ἀρτεμις. o τονδε πλεκτον στεφανον - ακηρατουλειμωνος - δεσποινα, κοσμησας φέρω,

ενθ' ἴτε ποιμην ἀξιοῖ φερβειν βοτα,

sit otioque AEscnylus P mein 122. Noster Heracl. 19. χρυσέαν Καταυλάν. Eustainius ad Iliad. . p. 436, 34m 331, 50. oriuncta legit Ζηνὸ πολύ υσον Olcoν, notanS haec sumpsiSSe iuripidem ab Homerico ρυσέεεν δαπέδω Il. Δ. 2. 69. Hippolyti perSOnam Praen-gunt Ald et S S. quidam. 72. In cenam prodiit HippolytuS, manu feren Coronam Dianae Simulacro, Iod ante fores stilat, imponendam uatile titulus Tragoediae, ππολυτος ΣτεφανηφοροS, Grammaticis inditus est. Hos vero Euripi sis versu in sensu figurato pleminime capiebant veteres credentes scilicet Hippolytum de nymno, quem in nonorem eae nectebat, sis, coronae nomine Io Pal. Videas variorum de ac allegoriaco nent in cnoliis. Figurate haec Tanstuleriint Clemen Alex. Paedag. P. 313. Suom. I. p. 322, 16. neniistitis r. XV. p. 185. A. X. U. 2588. Et sane dicebantur Poetae πλέcet στεφανον perinde ne πλέcειν μνον Pind. l. VI. 147. Affert Valchenaerius Aristopn .Ran. 1334. 7να μη τον αυτον Φρυνίχω Λειμῶνα Μουσῶν ἱερον ὀφθείην δρέπων. Lucret . . 725. Avia Pieridum peragro loca . -juvatctu novos decerpere flores, Insignem uemeo capiti petere inde coronam, Unde prius nulli velarint tempora Musae. Hor Carin I. 26. apricos necte fores, Necte meo Lami coronam, Pin plei dulcis. Sed ut Verrum fatear, exempla ista ab is Euripideis aliena esse videntur; non enim de caminis latule, sed pudicitiae, loviaitur Hippolytus. Hanc orationem integram Latini numeri puteneri 1me convertit Muretus Var Leet. VIII. 1. 74. Hunc versum dedit Plutarenus Contra Epicur. Om. H. P. 1094. A. Ἀξιου, ni positum pro audere, ut infra 1047. Κ περ γυναι- coso ξίους εμη θιγεῖν. Herael. 950. εμον Παῖδ' ίωσας ί πανοὐργ', εφυβρίσαι. Scha. Pers. 335. et

29쪽

ἀλλ' - φίλη δεσποινα, χρυσεας κομης

σοὶ καὶ ξυνειμι, καὶ λογοις αμείβομαι, κλυων μεν αὐδην, ομμα Γ οὐχ ορῶν το σον. 85

Villis Diss. V. Plutarcitu Scripto libello docuit τι δεδα δι' Ἀρετῆ. Egregie iiiiictilian Instit. Orat. XII. . . init. Virtiis, etianisi

quosdam niseetus e natura innit, tamen perscienda doctrina eSt. Rucis Exerit idem Pindariim SecutIIS,

Horatius Curin IV. 4. 33. Doctrina sed vim pronmovet insito n.VAddo, monente Viro docto, locum Xenopnontis de Venatione ui. q. Ἐγὼ ὁ ἰδιώτης μεν ειμι, οἶδα ε

enim legebatur οὐχ ὁ Δ. ἡ σω

79. Sic Aldus. Olim dedi

codicibus quibusdam εἰς ab πάιθ' ὁμώς. Vulgata defenditri loco Ba cnariiIn VeschenaeI'. SuSpicatur hanc fuisse Secumlae, alteram Vero primae editionis lectionem. 80. Pro varia lectione πεσθαι in margine liali et B. 8 I. χρυσέα όμη maluit Ualchisennerius GDHneniae, Noster Elect.

alteriim rilinem exhi Dent l. et X. H. 2585. Paem, Ut Concinniorem, Cum Brunckio praetuli.

30쪽

ἄναξ, i θεους γαρ δεσποτας καλεῖν χρεων,)ὰρ αν τί μου δέξαιο βουλευσαντος - IH καὶ κάρτα γ' ὐ γαρ ου σοφοὶ φαινοίμεθ' αν.

86. ὐξάμην Flor et X. II. 2593.

laudat ad Ilitui A. p. I, IS I 6, 34. et ad Iliad. . p. 23, 15 321, 5. 89. φανοίμεθ' αν Barmessi editio, vitio typograpluco.

91. Sensus est, Ignoro, sed dic praeterea de peto ne interrogas. Or-SOnus ad Phoeniss. 1373 alia loca Traicorum protulit in 1ibus copula xαὶ inter rogatiVi τίς, πῶs, Oi, που, oios OStponitur; ut infra 1166. Πῶς ac διώλετ εἰπe Malei tur alchenae ius sustulit distinctionem post Icα' pessime Bra1nclesias edidit Oυ οἶδα οὐ μανιστορεis νόμου πέρι pedibus tertio et quarto in eadem voce Conclusis :Versu enim tam immodulatus Atheniensi tragico non erat obtriIdendUS. 92. Exponit Suidas diversos SeΠSUS Voci σεμνὸς hic et inis. 98. Σεμνόν επὶ το δεξιωματιxo λέγουσι ἔσθ' ἴτε δε επὶ os περηφάνου τιθέασι Εὐριπίδη M ει a.