장음표시 사용
31쪽
ΙΠ ορθῶς γε ' τί δ' in σεμνος ἀχθεινος βροτῶν
OE. 4 δ' εὐπροσηγοροισι εστι τις χαρις ,
Ι Π πλείστη γε, και κερδος γε συν μοχθω βραχει. 95ΘE. 4 καν θεοῖσι αὐτον ελπις ις τοδε ΙΠ εἴπερ γε θνητοὶ θεῶν νομοισι χρωμεθα.
ΘΕ. τηνδ η πύλαισι σαῖς φεστηκεν Κυπρις. I 00
94. Vocem εὐπροσηγορos Xponit Ualchen per .atinam astabilis,
citans Cic. Ossic. II. 14. Dissestedictu est, ouantopere conciliet animos hominum comitas amabilitasoue sermonis. .egitur Alcest. 91 ευ- προσηγόρω φρενί. Suppl. 87l. εὐπροσηγορον στόμα. 95. πλείστη τε edideriant alch. et nanch e Flor male; OStU- latur enim altera particula neque repetita γε cuiqwam displicere de- hiet, Cum propriam vim ut IODiΤ1e Semat. Vertas Imo magima, qtia ne lucrum mim laoore eaeiguo. EPIidem olim consectebam xat xέρδος τι:mo conjecturam istam inutilem jhusicavi; quod nunc moneo, Cum eandem lectionem aliis quoqwe placuisse intelligam. 96. ελπίζεις ScholiuSt. πο-
milia habent Hesychius et alii Grammatici. Huc igitur respicit Hippolyti monitio; nam Furias nominare nefas hallebatur. Vid. Orest. 37. et 402. P. Gor
Res militem ad liqvidum perilucinon poteSt vulgare autem formas in Euripide retinere malui.
32쪽
σίτων μελεσθε τερπνον - κυναγίας
τραπε α πληρης καὶ καταψηχειν χρεων
10 l. Porsonus ad Med. 139. V. Plutarcn. T. II. p. 777 8. os την Ἀφροδίτην ὁ Ἱππόλυτος ἄπωθεν
Euripidis Hippolyti I 02 sed Musg.)
unde saltem Variam lectionem lu-Crumiar ἄπωθεν Ira πρόσωθεν. AtDOC, inuuies, leVe est. Leve SaneeSt, Seu noc ipsun oculos effugit Valchenaeni, nostr uim melio=VS ut 'O-oue. Ninil contemnendum St, ne-oue in Dello, neque in re critica VContra προσωθεν Ut Videtur, ne-Πiisi . XVI. p. l l . . Plato de Rep. I. p. 499. A. quod ipse Por-
fugus Scythes Miratur, O tutela
stranda singuli Divi sortiti erant et Sententiam Suam suntlli miditione, ut solet, defendit. Sed fallitur, ut opinor, Vir doctissimus. Tinat aiμόνων Sunt honores Divis debui, ut in Herc. F. 854. θεῶν
33쪽
βορὰς κορεσθεὶς, γυμνάσω τα προσφορα.την σην δε Κυπριν πολλ' γω χαίρειν λεγω. ΘE μεῖς δε, τους νεους γὰρ Ῥυ μιμητεον, φρονοῖντες υτως ως πρεπει δούλοις λεγειν, προσευξομεσθα τοῖσι σοῖς ἀγαλμασι, III δεσποινα Κυπρι' Ἀρη δε συγγνωμην ἔχειν,
φρονεῖν, aod Euripideo loquendi
Alexandrae apud in Daeum LX. P. 385 50. Δούλου φρονοῖντος ἀλ- λον η φρονεῖν χρεων Bacch. II 23. O φρον0υ α ρθ φρονεῖν . Nec tamen ea Conjectura Fide Ceria St, ut in textum eam recipere 'ISim, et Hilgatam lectionem, in qua Consentiunt S S. et G. veteres, fortasse defendet versus Orest. 246.
Καὶ θ μόνον λέγ', ἁλλὰ ci φρόνει
34쪽
ει τίς ' 4 Aβης σπλάγχνον εντο νον φερων. μάταια βάρει μη δόκει τούτων κλυειν' σοφωτερους γαρ δεῖ βροτῶν ἡνα θεους.
ILOculi συγγνώμην εχειν duplicemnabet significationem, veniam dare, et eaecusationem haOere, i. e. eniam mereri in priore tamen, 12 et hic intinet, revientiris adnitietur. Suppl. 252. 'Mμαρτεν εν νέοισι δ' ἁνθρώπων τόoε Eνεστι συγγνωμην
Voce Saepe permutantur. Sinulis est Sententia Baccn. 1348. ργὰs πρέπει θεοῖ οὐχ ὁμοιούσθαι βροτοῖς. I 20. Recte interpretari videtur Valet enaerit18, ὶari vicina rupra, actu a m stillans. Talem fuisse prope TroeZena nipem, testis est Dionysodoriis in Lauro a Flumnibus apud Scnosiasten. Hanc interpretationem innat etiam pigramma Ctinagorae aBlomneldio indicatum, Anthol. I. 36 1. Aῶπος δεποδεί- ζουσα aρὰ Uouάλησε θαλάσσηsXερνῆτιs, διεροί τυτθον περθε πα-
Matth. sequuntur Eustainium ad Il. B. p. 355 16-267, 28. intelligentem saxea νου δωρ de sexu
35쪽
Oθι μοι τὶς ην φιλαφάρεα πορφυρεα 125 ποταμια δρόσω τέγγουσα. θερμὰς δ' ἐπι νῶτα πετρας ευαλίου κατέβαλλ', ὁθεν μοι πρώτα φατις ῆλθε δεσποένας,
βαπτίν. ντλουμένην i. e. petae hauritur. Callimacnus in Lavacrum Palladis 45. Σάμερον δροφέροι μηβάπτετε, nempe τὰ cάλπεοαS. 124. τόθι D. E. Lia SC. Ceteri Codd. cum Aldo θι, uuae forma Poetica pro ου fi eoaens St. I 25. πορφυρεα φάρεα MSS. et Edd. Vocum risinem immutaVi, ut hic Versus cum Antistaeopnico 135. melius conmaeret. Idem fecit Hermannus de Metris p. 444 φύροsouidem apud Dagicos penultimam pleri1Πupae conlpit producit lintem in senariis ut apud Homerum Semper, Escn Cnoeph. 9 et in ejusdem Salaminus, apud Herodiani Linrum2IS. περι εχρόνων. Videraminckii Lexico Sol nocleum Voce ἀρος)Ἐμοι γένοιτο isos σον Ουρανῶ.
36쪽
Δάματρος ἀκτὰς δεμα ἄγνον ἴσχειν,
κρυπτω παθει θανατου θελουσαν κελσαι ποτὶ τερμα δυστανον.
Strophico non Congritet: fallitiirenim Siquis cum manerio creulit εὐαλίου in Ocem triSydnDam Onta alii, per Fnaloepnum Scilicet, qualis apud Attico nuda St. Haec vecta exponit Senoliaste per επ' do ἡλω συμφορd, unde colligo inveniSSe eum ρυπτω πάθει, Pao et metriam 1eStituit, et ad sensum melius est. Et Sic Ῥ1idem conjecisse video G. Burges ad Tioud. Praef. v. etsi alii rationi us ad
140. - It metriam anti Stropnico reSponderet rei συ ci Brunckihi stiρά γ', Hennannus Doctrin. MetriC. p. 70. συ τἄρ' Sed Tragicos particulas τοι ἄρα et contractas vel resolutas in aetica ulmisisse milii nondum persi iaSi. Mini proDR-
37쪽
ειτ' εκ ΓΙανος, εἴθ' κατας, η σεμνῶν Κορυβαντων, ματρος ουρείας φοιταλεου.
Δίκτυνναν πλακίαις I 45ανίερος θυτων πελανων τρυχ ει'
men Δίxτυννaν exeo haDUiSSe,II1Οd retia venatoria invenerit fuisse autem Dianae familiarem unde nonnullos eandem Sse Dictvnnarii ac Dinnam putasse, aerilaciis et templis apud inetenseS Cultam eSSe. Aliam historiam, cuju meminit ovouue Diodomas, Secutus est Cal
cari. Vertendum igitur, Tu veroem dellictis in venatricem Dictynnant
38쪽
φοιτ γαρ καὶ δια λίμνας, ρσον ν περ, πελάγους
ἀρχαγον, τον γυπατριδαν, πημαίνει τις ἐν οἴκοις,
admissis, o lio scilicet non rite facta irinpietatis crumine Loorans
erat constriactio. Valchenaetius estidit χέρσου, e margine BarneSianae. Ego delevi tantum distin tionem post χέρσον, et O Si περ posui. Deinde δίναισι νοτίας Ald.cέναισιν oria is LasC. δένα is ἐν oricii A. B. D. teste USgrario : at δίνciis ἐν νοτίαις exhibet A. juxta Hemste litisii collationem διναis δ' ιν ἐν νοτίαις H. δίναις τ ἐν νοτί- ais coru Walcesield. Si scripturam Ῥ1am praetuli probabIS, VeriaS, Vadit enim etiam per mare, ultra sege terram, pelagi vortirious humidi sali. iuunim Dictynna, ea e- tam incolens, ad Sacra Sua indi- Canda 1 e tranSire potuit. Λίμνη autem Simpliciter pro niar adhibetur quoque Nostro infra 4 l. Hec . 450. Goad 446. Praeivit Homerias Odyss. . I. έλios δ'
sensu fallendi adhiberi videtur, est Theocriti Idyll. XI. 80. Πολύφαμοs
ἐποίμαινεν ον ερωτα Μουσίσδων.*1i cum nostro Onime conferendus
153. Matthiaeus qui tamen ipse edidit ποιμαίνει, Xplicat πημαίνει philtro delinitum lenit, citans Ovid. Met X. 398. Sive aliquis nocuit magico lustraoere ritu. Sic ILase. cum quinque MSS. Hus ρυπτά
detur, ad similitudinem Strophici. Certe interpolatum est e. In his versibus explicanisi isScrepant interpretes alii ad Thesei, alii ad
Phaedrae gelotypiam respici putantes. Horum Sententiae lana accedebam, et cum MVSgravio Cen Setiam λεχέων regi R ρυπτά.
39쪽
δι Ἀμὰς si ξεν ποτε νηδυος αδ αυρα, ταν δ' υλο ν οὐρανιαν I 65
varia lectione A. ψυχάν D. et B.
163. φροσυνα est illa mentis deprmatio, ouum in morDis uibusdam foemnar In non raro accidere testatur Musgravius. Aliam lectionem ἐυσφροσύνα memorat Schol. 164. γι ιξε vulgo sis εν L. C. Legendum ν εν o metri1m monuit PorSOn ad Med. 76 in Add. 165. Horat Carin III. 22. I. Montiunt misto nemor =nsue, Virgo, uae laborantes utero puellas Ter vocata audis, adimisque leto. In Callim. p. INII. Εἰλείθυια vocatur εἴλο s. oxi est epitneton Dianae Suppl. 960. Iph. Taur. 1104.
40쪽
καί μοι πολυς λωτος ἀεὶ ξυν θεοῖσι φοιτα. ἀλλ' ηδε τροφος γεραια προ θυρῶν
τηνδε κομίζου εμ μελαθρων στυγνον δ' φρυων νέφος αυξανεται. τί ποτ εστὶ, μαθεῖν Ἀραται ψυχλη,
Med. 13. conferi Elnisi ad Med. Plura talis Ionismi exempla apud
Euripidem non reperit. 168. πολυζὴ λωτος inultuu G- petenda, vel potius, nὶultum beata. Hoc compositum non alis inveni.
169. συνχεoi εφοίτα Brianerius, inimento offensus temporum mutatione, Quam ne te uidem evitare potuit.
170. Median Syllsinam cor ripit γεραιὰ, quod non aliut factum me- Oni, in Ianthicis, Tioenaicis, vel Anapaesticis legitimis, praetero Uum in Herc. F. 447. Hec et 274. tiὶ