Euripidou Hippolytos. Euripidis tragoedia Hippolytus, quam latino carmine conversam a Georgio Ratallero, adnotationibus instruxit Ludov. Gasp. Valckenaer

211쪽

huc quoque respiciens strona. I, p. 322,

16. De multis, quibus ista figurato Senis su adllibentibu es, Euripidea videlitat ob Versata, nunc uniit tantum vecta profero Themistia ex Or. XV, p. 18s A. cor non cerct, καθαπερ μοι ἔθος , ἐκ τῶν Πλάτωνος καὶ 'Λριστοτέλους λειμώνων δμψαμένω - θηακήρατα, καὶ ων Iδηρος οὐ θιγγανει, στεῖα

νους πλέξαι τ βασιλεῖ υθρωπένης εὐδαιμονίας; huic similia Oni3 istariun culcia Poterunt aestimari. Phuostratus accepit Euripidea sensu naturali prooena. Hemi c. P. 65. a. et con . l. in Hippoluti tali piter ab equis dilacerati pictili a p i5 m. σκοπιαὶ γαρ αυται , δι' ων θηρα ξύν Ἀρτεμιδι, δρύπτονται τας παρειας εν ε δει γυναιμῶν λειμωνες δ' εν Apse μειρακίων ούς

ακηρατους νόμαζες Pt: riin ille priuii inspectabat Lurapidis, Dianae, ni fallor, sacrum, in quo flores opis ex coronae legerat Hippolytus, quam Deae itici indam eius Statilae imponeret. In Horareri . in Mercur. v. 7 a. θεων μακαρων βδες dicuntur B σκόμεναι λειμωνας κηρασίους. a lio longe sensu παρθενων κῆπος κηρατος

derviebat Dianae Omnis, illam etiam laectam invenire potuit in hoc pratis

Hippolytus, de quo saltem dubitari eis quil , qti in prodierit in scenam gestans coronam , capiti Dianae, tiae Stabat ante aedes avitas , imponendam. Illud lignum memoratu quod de Agesilao seribit Xenophon, plaesi milites suos ad

bellulia cera aminibus variis exercente, Ἐλλην. II, p. 292, 30 et, ita prae intari Pi)ria Uerant, coronas pie Dianae delican- tibiis: περρώσθη δ' ἄν τις καὶ εκεῖνο ἰδa , 'AγητIλαρ με πρῶτον , ετει δὲ καὶ τους

αλλους στρατιώτας στεφανωμενους ατο τ γυμνασίων τι ντας, καὶ ανατιθέντας τους

lius voluptates colia parandocti a ronestas,

ἡλθε πύου σιδηρος Ἀλλ' αυται μέν εἰσιν spαλη- θως κηρατρι νομαὶ τῶν μελιττῶν ' κεῖνα συῶν καὶ τραγων κλησμοῖς εοικε. Spectassena illi videtur Euripidis versus Ovidius in lais Heroid. p. XVI , s , Est lociis

in me a nemorosis a Vibus das, Oui nec ovis placidas, nec amantis Saeta capellae, Nec patulo tardas carpitiι ore bovis et , cluna Namisso fatale In fonte in pingebat, Metam Iis, o R, Nem

prael et Paris. Cod. quae Cla Oro conis grueret Iδαρος. nam literat α hic alterius esse lectionis vestigi lim non alis inasuspicari; curiam tamen mitror arentinum a viligata diversam in suo Co. die legisse, lanc nempe ἰοὐδ' η λθ πω σύαγρος. quam ab sui' lana ei no facile dixerit: usacrum illud prat lim rc pastor immitis

212쪽

xpet

re Solcoat fera sive per securi, raro viridi res σιδηρω , arbore in sacris poterant nena Ori ius Violari; sed in hoc sacro Dianae prat τὶ δέ κεν Eέξειε σίδηρος ', ut alibi σύες ἔς γα, sic et illic poterant diores apri

in re positum λθε censile iit, cum de Lbis in mensam illatii adlat beatur, et pecunia clicatur ad aliquem ελθεῖν, Hanc qiloque modo σίδηρος aliis forte videbi Ctur in sacrum illud pratum e re potuisse. Sed sit maneatque eius et ista Iectio, si quis ita velit, inviolata dum- inodo liceat dixisse, ab Iaac diversant in altis forsan etiam lattinuisse Coisscit, his: οὐδ', aut potitas Ούτ' λθε πω σύα γρ ς' Ex Meleagro MIeriae Tarentini servavit ista nobis is hen. IX, P. a a C. i θ' ors πριμην ἀξιοι νέμειν βοτα , οὐ τ' ἀσχέδωρος νεμόμενος καπρίζεται.

stoph. M. io26 duo fers lis Stos trans sculpsit Lustath in Od. T. P. O5, 8. Profert Athenaeus ut steti dat Sicilienses Graecos, τὶν σύαγραν , Ατχεδωρίν es xisse, eul Ili tiostile verba aptatua sic vocanti R, qu na Orariis in Sicilia vocibus Σικελικαις multis fertur istas De-gra Vt, praehient Florent et Paris inlio praeterea Codie legiti l Mελισσα χῶρον αρινὸν διέρχεται. Ab Euripide scribi potuit αλλ' ακή1ρκτον

cuia enim λειχιων. iana dixerat ἀκήρατον, dicenda μέλισσα iciebatur ἐαρινη. Et Sic legisse Scio Basten onino , ἐαριν ἡ δε αὐ

formam utramque praebent et epigram .

. nata L. III, c. XXIV, 9. c. XXVI,

Virgi L

liphanem adlaifuisse docet ibi dena Athe

213쪽

Diris honestiis quos rigat lyn; pstis Pudor, Aurorae hic mentionein non udo rura equita videritia Criti t. s. Vonius, ster. Marte lanchis, et o. riuorti Em. in Suid i p. 19, sed lauic uni oupio latis debetur Nicae vocis forinae restitutae Ἀως quam a thilaeni et Eur j in Elec.

ἐστι Ξενοφῶν δὲ se λέγει ποιητικως κατα κόρως ἐν Κύρου παιδδεα ἡ πρὸς δε ἔντε

dat solibus aer, Dum messi trane 'tat

violaria Iccos. Olla illic Luci er, alibi paries gerit eas lena est Urais in

Sal iatur , ni fallor, iam pii de Hippo

Puellas intelligit ophileas, Et, ad Pasi

c dedisse ut erit Euripides; sed taee in Editione secunda: οσοις διδακrον μηΓεν , αλλα γ' ἡ φύσ:ς Τ σωφρονεῖν εἴληχεν εἰς τα πάνθ' ὁμα .c ibus thi est ex vititutione docto

ad om ita parater velut forasu fuit adest ta in lais iterae γ' i ubi in τῆ fuerant

mutatae, ex marginis lectione diversa facile vitiari potuit inendatior scriptio: marginis lectionem lonstrat diversitas Vocum ἀεὶ et μυῶς Milii qui lena εν τὸ φύσει iungendi in videtur cum νε στι Sic

ut iungitur in loco accliarum, ecqllo

214쪽

thanc expressit Alictor Trag. p. . sens διδακτον quam tractarunt in Menone Plato, Aeschines Socr. Diat. I, Auctor διαλέξεων Doricariim de Virtut et illis Diss. U. Phitarchus scripto libello docuit τι διδακτον ἡ ρετή. Egregie Ginctilian. Instit. Orat. XII, e . a init.

viratu, etiamsi quoidiani impetus e natura ιmu, tamen perficiem a doctrina est paucis diXerat dena Pindam n sequu-tentiam egregiam . 26 , οὐ γαρ θεὸς σε σωφρονεῖν ναγκασει'

Ἐν τῆ προαιρέσει δε καὶ γνώμη βροτῶν To σωφρονεῖν ἔνεστιν εἰς τὰ παντ' ἀεI. Sic in Etιrip. Hel . . Ioo , Eνεστι δ' Ιερὸν τῆς Δίκης ααὶ μέ γα ν τῆ φύσει Demosthe r. c. Aristog. I P. 487 S. so, καὶ Δltus, oratius Carna. IV, Od. IV, 33,

τῆίυχῆ ἔκαστου καὶ τῆ ύσει. Eltrap. Elec. v. 9o. Ἐν τῆ φύσει γε τοὐτο κἀν εὐψυχ Scrip Sisse videtur Auctor ad Herelin III, Aristoph. Nula. v. 48ia, Eνεστι δῆτα N XUI, Nec hoc minus in hac re, λεγειν ν τῆ φυσει. In altera lectione, 11 υσις T. σωφρονέῖν εἴληχεν - qua Semper ad albetur εἴλη c stri critra larma tantum distans ab ελαχε vel λελογη ' quoriam duo tamen priora magis Atticis sunt odiis usitata: εἴληχε, frequens Aesch 3I , Sophoclis est in j. v. o77, ἡ ὀδ' ἴληχεν φέρουσιν εἰς ρεταν τύχην in eius Oed in Col. V. 333, σύ τε Καγω τρν αυτο δαἱμον ἐξειληχότες. frequens et illic vitium haei et ἐξειληφόρτεω, ut εἰληῖασιν Pro εἰλήχασιν in Onail. Omnent XUII 3. 4. Mobctio in Mo-baeo Grol. p. IS, morieT σωρια κωφού ταξιν εἴληχεν πέτρου.puam in ceteris a Gibus M, tu ingenium doctrinύ, praeceptio Is natura nitescat: non , sicut vulDtur, ingerum, doctrana , Ir aeceptions. Qilii Sechlndum uripi

At ut aureas regina irrculum comae, Amica, suscipe, pia zodporgii manto. Perpariani refert laoc modo legatur, an, quod ego legi taliua, χρυσεα κόμη Ἀνα δημα δέξαι ' in comam auVcam ac iste cinutilo atur u όν. In Soph. est Elec. v. D cimiculum, Sive coronam ecfloribus coim texta de iuro prato lectis: iuro puer vena primam de ore coronam Focit, ex auiis It imposuit critus, Titullus

1 Eleg. I, 9. Ista δέχεσθαι Structura poni solet Soph. J. 67 , Ἐγω γαρ ξρυ χειρὶ τουτ έδεξαμ . Lucian. 1 . I,

recipiebat Eurip. reSt. v. 46, ωήθ' , - μας στέγαις ἡ πυρὶ δέχεσθαι Sic saepis. Si ita loquiuntur in talibus. Us. 83. Σοὶ καὶ ξύνειμι καὶ λόγοις αμε βο- μαι Uersu praecedente illiga a non deterior Codicis est lectio Flor. Iίν γαρ ἐστι τοὐτ' εμοὶ βροτω γέρα . Hoc autem lithia

λ γοις ' id est σε αμε βομαι. trana que

II P. Tύμβου πατρίου κοινον εἰληχως μέρος. Ex Eurip. Polyid dictum variis commeni Oratrum, ΓΠενία λ σο*lαν λαχε δια τὸ δυστυχές arae so 'ut Vcstu accepit Nani illa omnes arara perdocet, ubi quem attigit, Plautus Stichori, C. 3, 24 Uippolytus Sie T σωφρονεῖν εἴληχεν, ad Omnes res ione Sta του οὐν χων διδασκαλον οἴκοθεν ' de se teStatur in Eurip. Troas in Andromaciae v. 64 , a τον δὲ νουν δὐδάσκαλουσἴκοθεν χουσα χρηστὸν εἰή κου εμοί. et in p. II. V. 54ς de Se laria: τον δευῖν Lia νοῖν ' δῶασκαλον Aύτης χουσα Npιστον CL. χρηστον , ξηρκρυν μοI. CL 'rum res pici in lais nostris Euripides quaestionem , Stiri aetate an a ita taur

215쪽

1M EURIPIDIS HIPPOLYTUM.

qne videtur in suo Codie Scriptor in A

eitis Codd. recepi pro αὐδῆς ' incerius utrum poneret adnotavit utra Iuctile lectionem scriptor Cod. Paris. Nobis probata hic melior est, ibi onus tantilna aures accidit Homero selasti diverso ad lamentur ἔκλυον vel ἔκλυεν αυδην, et κλυες αυδ M. Ilic OSSent loca tio cque de litaris nostris Sacris tractari, quibus ἀκούειν diversa ponitur Structi ira sed Euripidea tractanti satis erit excitasse So

η ' Ηρακλέους κρη τε κλύειν , λεύσσειν τ' ιυ Ettrip. Iph. aut . V. 447, Κλύεις γὰρ αὐδἡν καόπερ υ παρων, θεας. Ulyssi saepius auxiliatii Minerva vocem quidem tu clienda Ti, nec se tauren nomini mortali praebebat conspiciendam in Soph. N. V. 5, o εὐααθές σου, κιν πεπτος ἶς, δμως Φων F. ἀκούω.

Tob σου συν-θη γῆρυν. Et 'ari praesente thominibus se ostende Dbant: Epithala uiri Pelei et laet Catulistin i versus est ultimus Nec se continisgi aliuntur unci re claro. Ad Moysen veri s Hebraeorum Delis in Ezechiesia Iudaei Tragoediae relictuli V. Ioz,

In A. A. notum Saulo quid evenisse diis catur comitibusque. Vs. 7. Tέλος δὲ καμψαιμ', ως περ ἡρ- ξάμην, βίου me in verSil est in Xρ Πασχ. 2593 , sed legitur illic , ῶσπιρ υξάμην quana dat lectionem Collex et lana Floris

minime absurdam Carmen silui quod-dain Orstis ab Hippolyti corona Clemens Alex sic lati dii P. I , Ταξιν δὲ του δεοντος αὐταρκεστατην , ΓΙατερ, παρασχου, καὶ καλον βίου τέλος. Tale saepe votui legitur in Hymnis qui dicunt ii Orphei αγαθη δ' ἔπασον βιότοιο τελευτhν ' Πε κπρις εύολβον βιότου τέλος Κλὐθ μου εὐχομενου βιότου ἐλοῦς - σθλον ὀπάζων. Vs 88. Θε. Αναξ' θεοbe γαρ δεσπότας καπιλεῖν χρεῶν J Est inter interlocti ores stra. nrati Θεραπαινα laic vero crina Hippo luto loqu til θεραπων, minister quidam X au Ia Pittia ei, quem senena fuisse monstrant VSS. DT, et II . Versus Eustath; non intellectian Il. Λ, p. 16, 3 q. I l. Γ, P. 32 , I S, nam censet sic loci uultlna Eur t. dem, es ταυτὸν ον ανακτα ειπεῖν καὶ θεογ, a senstim perspeXisse milii videtiir Clar. IIta gravitis: Recte etiam Sc ol. accipi poSse Scribit το μεν Αναξ ἐπὶ του Ἱππολύ.

ro, non 3 omines mortales Reges istiuste in porri in Graecia, ανακτες. civium tantum erant inspectore et commodoru In civitati curatores. in suos Graeco G-nophon I. V. III. P. Tis, Z, οὐδένα, αυθρωπον δεσπότην ἁλλα του θερος προσκυνεπε in Persi te atoue alibi in )riente Reges, ut erant, trabe balarii veluti δεο

ποται Graeci, quam HS sernino G eis monstra retram ac modest atore Deos agnori scelent cuni cerons de L. L. . II, c. 7, e

216쪽

US. 93. Μιπεῖν τὸ σεμνὸν, In versu

praecedenti, quo του folle recti L SCriberetur, liciti Opinor mutare instinc UO-Nem receptam et botuna, quo ritu laic situs esset nativit S: οὐκ οἶδα δε καὶ πεμ τίνος

ter consilia data Demonico p. 8. D. Γίνου προς τους πλησιάζοντας ὁμιλητικὸe, ἀλλὰ μησεμνός itingunt tir Dio'U'S. Halic. Π, 7I, 4 , φιλανθρώπως καὶ εὐπροσηγόρως α πατι ρ σενεχθῆναι καὶ ὁμιλῆσαι. Eu GDAlc. v. 776, Οὐ χρ σκυθρωπον Sive σε μυὸν τοῖς ξένοις τον προσπολον ἴναι, δέχε

σθαι δ' εὐπροσηγον φρενί. Patris irati To

ήγορον, ΣΟΙ. ι nectus smis asces, su Vio Plailosopliis laud alitur, Σεμνότης Si blandanti litis grὸ ita οῦ τ σεμνον ἀπλάστως M. Aritor Dioci. , οὐ ταῖς του προσώπου συναγωγαῖς , αλλὰ ταῖς του βίου κατασκευαῖς So. crati in Euad. p. 97. . qualena glisvitatem mite supercilitan comitarit r. Hic vero το σεμνον odi ossa S arroga . tia, ri superbi

sub gravitate Hippolyta lateret quae lana αὐθάiεια ex linit hunc seni mettim responso stio ita venis: ἡ γὰρ υ σοῖο φαινομ

ανου. e .craudam eam more suae genisil σεμνὸν αἱμον aeqtie ac σεμνην dicere

217쪽

1 EURIPIDIS HIPPOLYTUM.

auctorita accederet, probari OSSet: ἡ σφαλῆς ποτέ ' ne abaris , ne quid littιδ S,' μη τι σφα λλη σον στόμα Significaret, nequid lingtiam tuam titubare aria d atruinque commendat Usu Pragicorum; formam activam frequentat Euripides. In sequente verS Perparum etiana refert, utrum vulgata lecti probetur, an

tentias Th. Gata emis collegit ad illud M. Antonini, ViII, 43, c*ραίνει αλλον

αλλο , suum G ἔquo placet. Nostrum ver . sum miror cur ibi Sic script m dederat, Ἀλλοισι αλλα θεῶν et ε κἀνθρώπων ἐλει.

ὁτέρασιν τέρων ἔρως Σκνιξε φρόνας. Vs. Io6. Οὐδείς μ' ἀρέσκει νυκτὶ θαυμαστος θεῶν in versu laece enti Flor.

ti in transsuta Si MGiander, cuius est ξ

2 upio in in uiae II, p. 7. Deos sibi placere erat Hippojytus, qui noctu colerantur . Uenerem , et acclatim,

cuius etiam agebantur sacra ψύκτωρ τὰ πολλὰ, ut ait Eurip. in Bacch. V. 486. Ovitus ast V, 3ολ. Hippo, rn-

felix, velles coluisso Dionen C in consterreatis diripereris equis. In talilaus dictas θαυμαζει , quod et animadvertit Mark Ianaeus , est colere vel honorare. Ex L lyraeis Aeolo variis citatum superest et hoc Ictum: M Πλοῖτον εἴπης, ουχὶ θαυμαζω θεον,

Ulyssi Luripide in lailoctetae Prologo

verba, οὐ γαρ περισσοὐς αἱ τι πρίσσου - τας πλέον ιμῶμεν, Dion Chr3 s. in tua Parapta rasi sic XpreSSis τοῖς γαρ φανερους καὶ πλειονιουν ἄπτεσθαι τολμῶντας σχευον τού τους παντας θαυμάζομεν. unguntur A,

ὐιον Γλετιν αὐτον μαλλον θαυμάζειν ἡ Μέ. Isocrates in Areopag. p. 49. C. Olim iuvenes non ut VKlie etc. - Sed εν τοῖς επιτηδεύμα τι ἔμενον εν οἷς τάχθησαν , θαυμαζοντες καὶ ὁμιλοθντες τους εν τούτοις πρω τεύοντας ilii Pro μιλουντες , quod in καθομιλοῖντες mutari nolim, sciis enutum artritror ζηλοῖντες. ut Scribit p. 7S. D. του πλούτου θαυμάζοντες καὶ ζηλούντες et P. 344. A. τους - σοφιστας θαύμαζον καὶ τους συνόντας αὐτοῖς ἐζήλουν similiter θαυμάζειν καὶ ζηλοῖ Democrito iungi in turaliisque literarum ductus propiti accedit in socrateis μυο ντες quod placet Clar. D. Ruhnkenio.

US IO7. ιμαῖσιν, ω παι, δαιμόνων χρῆσθαι χρεών. J AH quidem sunt cole iis G, Sed laoc non Significant Euripia eae vitaim etiam perdoctatu in ιμαῖσιν

218쪽

noverant tui, dici poterant Τιμαῖς δαιμό-Aνων χρῆσθαι. Oppianus λ. II, 17,

Αλλος γαλλοίοισιν ἐπώνυμος ἔπλετο δα*ων Εργοις, οἷσιν καστος ἐπIσκοπον ἡρατο τιμήν. Rex Deorii in Iupiter ibi Reges tuendos reservasse licebatilr, alio alior uin curae demandasse Callim. l. IOU. V. 72, μακαρεσσιν ὀλlζοσιν αὐθι παρῆκας Vel αντιπαρῆκας Aλλα μέλειν ἐτέρρισι ν δ εξέλεα πτολιαρχους , etc. Singuli Sic Iupiter partes suas in hoc uniVerso dedit adminis Birandast cla a parte S, Singillorum aerant τιμαὶ, et quaenam tandem Veneris iras nos docebit Hesiodus ite Og. V. OL, Tαύτην Ἐξ αρχῆς μην χει, ἡδὲ λέλογχε Mοῖραν εν ἀνθρώποισι καὶ α θανάτοισι θεοῖσι , ΙΠαρθενίους τ' ὀαρους , μείδήματα τ' ἐξαπα-

τας τε

Tέρψιν τε γλυκερῆν, φιλότητα τε μελιχίην τε.T diu tortim experius noverat Isippolytus, de semet ipse te Stis luculentiis infra cV. ICQq , υκ οἶδα πραξιν τήνδε , πλην ὀ- γ κλύων. et genus Onane femineum detestatus, Veneris oderat foedera et in onores quibus Sapienter Euripidis senex utendum stat it Iaam coelibra vitam proinhet Ste ilis iuvemtus, Loo erit, vi pud viris, Unitu aevi troad Seneca Hipp. v. 478. Ne quis dubitet de hoc usu rariore voci τιμM , conferat Elimenidas Aeschyli v. 422, ubi suas Dirae Τιμας Dvocant, homicida eXagitare: V. 57T. nent Apollinem, ut sibi demandatis sit partibus contentus, neque alienas curet: Λυαξ Α πολλον- ῶν ἔχεις αὐτος κρατει. ἀ72O , Ἀλλ' αἱματηρα πραγμα οὐ λαχὼν σέβεις V. 98, ἱςiέ μοι τι ἡ μένει', Mors, vel Orcus, in sitirip. Alc. V. 544 ιφραῖς ἁ- με τέρπε σει δόκει, - γέων*θIνόντων μεῖ- ζει δευμαι κλερς' ubi γέρας est in Cod Flor. EVS. 1o9. Iτων μέλεσθε Genuinuna puto vitios ulli quod e S in Flor. σίτων ἔλεσθε quamvis σῖτον αἱρεῖσθαι et λεθθαι fit a sis sit legiti illa: vid. P. Leo, Iard. m. VII, c. XIV. - Pro X iura, τερπνον ἐκ κυναγίας Τραπεζα πλήρG comparat cuin simili iloda in Tragici dicto P. Matorius V. I. XI, CLII. - Quod seqititur Καταψήχειν ωπους, viro IlI. non intellectilin, Xplicuit D. Plera onus eis risim. I, c. I, p. 33, memorans et e Cod Paris interpretationem adscrip tala ψηκτρlζειν, et Ptippol. V. II 74, Ψηκ- τραισιν 7ππων κτενlζομεν τρίχας in Callet n. l. Dianae, V. 62, I lyrnphae τι ζεύγληφι λυθεἱσας ἡ χουσιν κέμα δας. recte Faber, stringunt; tri it, rorant. Clemens A X. Paedag. III, p. 268, 5, καταψήχουσι τα ποζύγια. S. II 3. ἡ σην δε Κύπριν πολλ' γὼ καθειν λέγω In Si in illimis dictis ta multo freqirentius Occurru quam λέγω, Vel κελεύω, alor risco laoc anaen est in Xenoph. . Π. VII, p. 115, 2, ευω κεν χαίρειν ταύτην τ ην εὐδαιμονIαν κελεύω. luci etiam in Hippol. v. o59. - Acthaec nostra Sene in vel iii cum Osso- qilebatur Hippolyriis, alia quaedam disse suspicor in Edit prima ramatis,laaec etiam: οἱ γα Κύπριν φεύγοντες αγορίπων γαν Nοσούσ' ὁμοίως τοῖς άγαν θηρωμένοις 'proili X Hippolyto citata Sobaeo , 386, 29 antemst otium p. 39, emendaverat ex Plutarcho Arattis . L. X, c. XVIII. Impii in in Venerem metit In

dedit etiam viripides in Dictye, Gera

C Mid Flor et Par: s. recepi Iροσευξόμεσθα, pro vulgato Προσευχόμεσθα. Sae pe futilriina tempus ad albet tiripides, ubi praesens nodis potius locuna invenire videretur.

219쪽

lit, Dcltilue Cliorum absurde satis ad Mariam ista dicentem, dum illa sit per coelestis nuncii promis bis addubitabat,

v IoψI, Δέσποινα κούρη, δεῖ σε συγγάμπιν ἔχειν , E rueto si 'ης σπλάγ/χνον εὐτόνως φερων nMαταια βάζει μη δου τούτων κλύειν Σοφωτέραν γὰρ ἴσμεν οἴσὰν τε βροτων. In s. II rediit Istera nautata quam exlubent optimi Codd. Em γ', ὐφ' ἡβης. 1 Floretri tamen etiam erat Εἴτις ', *' . ut in uno Musgraviae satis erat diXi, se εἴ τις μάταια βαζει. Sci ipsi nox otii cui auctoritate, etian Paris. i' ἡβης σπλάγχνον εὐτύνον. In s. II malili τούτων, nempe τῶν ματαIων, quam τούτου prius in duobus tribtisve Codd. est I LitUr avia, in Pam S. Illoque atque ita legisse videtur in suo Cod nostris antiquiore Scriptor Dramatis Clarist et in v. II 8 ευτονον quod eX lubet, Euripidea quo Ple spectantis, epigramma Pallada Anmol. Π, c. 48, , Ἀλλ' ο μυ Βελλεροφόντης ἱ τοτο εχων καὶ θαρσαλέον σθενος ἡβης, Γεσσιος οὐδὲ ἐμπειν εὐτονον ητορ ἔχων Euripialis e Belle Droplaonte verba, servata Stobae p. 58S, 15. X Comitu de N. D. P. 222, Sic Videntur scripta fuisse primitus: δε παῖ, νέων δραν εὐτονωτεραι χερες Γνωμαι δ' ἀμεἰνους τῶν γεραιτέρων rori .

nuntur εὐτονος et τονος Diodor. Sic IP. I i, τα βορειους πνοας in Europa εὐ mτόνους , Vehementra , alitii βληχρας esse scribit, καὶ ἀτονους. - Paene Praeterini sissem explicationern Euripideae plara SeOS, quae aderat in Cod Parisino τῆς ακμα

ficatur qui Platoni lauta de I, L. Vii I, p. 39. B. ἀνὴρ σφοδρος καὶ νεος , πολ λοὐ σπερματρς μεστος, at ille adeo σφριγων 'ΙIβρ σῖριγωντες Sunt in Achaei lorico apud Athen. . . Id. D.

si in Paris. Codice legi, Σο*ωτερους γαρχρη . ροτων εἶναι θεούς, illim saepissime

χρὴ et δεῖ permutentat in Codd. Ad sententiam congruit ex Eurip. acclaabus V. 346, 'Oργας πρέπει θεους οὐκ ὁμοιοῖσίαι βροτοῖς. Ndn equidem memini, citius dud sit Tragici cluod legitur in Scholio inedito Coui eis S. Basil in Hom. H. I 5,

o θεὸς ἡ σμικροτσιν οὐ θερμαίνεται,

Aescho leum esse suspicor ex perdito ira-naate legebantur in AIS. Θεος ε σμικρίμειν - Ἀλλ' ο λεβης με ζονος. VS. I 21 U.κεανού τις ἴδωρ Σταζουσα πέμ α λεγεται Notat ad launc locula nonnulla Cl. Musgravius Exercit in Eurip. II, c. IV. Mari vicina rupes, aquani Stillans, de cuius summo vertice aqua dilicis copiosa praecipitabatur , allat ili letndicta videtur as Euripi s m. κεανού τις, ἴδωρ Στάζουσα , πετρα - υ υ παγαυTIροιεῖσα κρημνῶν. lit ipsa rupes , δωρ στάζουσα, dicta fuerit ' Ωκεανοὐ πετρα, prout eis Πιs X isti in avit. Aliter epit tritat ius in Hom. l. M P. 267, 28,

saxo destillante in in Hesiodi Thilogon. aqua Stygis V. 786, ἐκ πέτρης καταλείβε

prope Troegena illic enina talem hiis se Schol. docet ex Dioivsodori ib. de luna inibi is de rupe fons praecipitatus a. quana praebet a dulcem et potabilem, - δωρ γλυκύ καὶ dri φρ Schoi et paulo post

220쪽

Purpureas vestra Iavantes unis fluvia ismus ut de quovis humore rorem Latiis Ial, Iae ceteris aquam δρίσου dixit Euripides ἐπὶ κρηναίαισι δροσοις, ad aquam fonsanam, est pia in Aul. U. 82. IaIone V. T, καθαραῖς δε δρόσοις 'Aφυδρανά- μενοι θ)mphis abluti petitis de puro fon-

risque Odici tuis inventa vocula etiam in Floreiu et Paris. ii milii melior videbatur 'Oθι, tibi, quana Tόθι illic laances,cet rariorem tu tresve Draebeant non optuni: si ratio fuisset recllenida praece len- viatis aptae Helenae . I Hippol. B tium, illic enim mihi quae iam erat ami-V. 78. πηγας ποταμίας dixit Electra ca, τόθι γαρ uti τὶς ἡ *ίλα diceretur zlaic oratione dicitii contantiata , vocatur Oceant rupem, tibi picedam miti erat amica pro οὐ dicebatur in veteri L. ingua lainc apud Poeta etiam. θ tu, pro is λ, φοθι τηλοῖ, τηλοθι αὐτοῦPsαὐτίθι etc. in Oraculo Diali naeo apud Pausan UlΙ, p. 58ὶ , θι, tibi , et Sae 56, o 9. Ariit opis Ran. U. 377, Κάλ-

rata V 47, reAle Syanhem illit Stravit, vina locutionis edoctat a Casat bono in Ili,eophr Claar. p. 87. f. qui situ in ipse commentarii:m illinc citat a i locum Antipitis alibi, scribendunt est, pro τι Haec Inatronaru in nobilium amica venerat ad Diatena vestes locitra pro imore veteri Saevi, quem apud suae gentis la omines eracusare velle videtur . . moetis 2 his magis etiam regia Princeps itisplicere debuit Homerι, ναυσικαα θυγατηρ μεγαλήτορος Ἀλκινόοιο ,.quae, dilabiis ancillis comitata, rates ,

rianus periplo Ponti p. eo ἡ δὴ

Dum vestes ad Solem explieitae sicca

라틴어 텍스트