장음표시 사용
361쪽
δεμας J In secluentem versum X DOC Od. τίποισι Iusgr. accepit pro δόμοισι 'quod ex Paras eiciam notaverat T. H. Ianc ego lectionein supra iam probavi ad VS 53. -- In ISIIS, Ilae posui,
ex odore divino , quem De spirasat eis natrix, Dianam venator adesse sensit Hippolytiis attigit odorem tunc divinum Ill. a. Spanhem in Callim. 1. Apoll. v. 38. Tribus ista Vocibus au Blatis in suum drama recepit Auctor Xρ. II.
V. 3334 ubi Maria de corpore silli
s θεῖον δ. ei ς ασθμα καὶ γὰρ ἐν κακοῖς Ουσ' η σθόμην σου, κἀνεκρυφλην κέαρ neque enim censeri debet in suo Cod. Iegisse ασθμα quod, lati re alienuina, iis Poetis non filii in usu, senae in Aesch Ieis obviuna e Euo . Troas in v.
nor. Hippolyti et Glyssis in Aj Soripide scribi. Quod si ad ista Hippolyti Οὐκ ἔστι σοι I vαγος, οὐδ' υπηρετης,
Dea dixerit Tragica, οὐ δῆτ' ἐμοὶ γαμδύσποτμος γ' απολλυσαι ' Non sane ς nam mi i quidem tristi non peris. Post ob δῆτ' - ἀτα - δύσποτμος non bene silccedunt commodum est ν άρ. In Elec. Soph. V. Illo interroganti,
Οὐδ' οὐ παρήξων , οὐ θ' o κωλύσων παραῶ respondet Electra, οὐ δῆθ'. σήν γα μοι συ προύθηκας σποδD. H δύσποτμ etc. cons. Oed T. v. 768. Oed in Col. V.
terserit Reisia us, ιμης, ἐμέμφθη quae censem tum debet pro σε posita. ιμῆς 1,hoc Ii verba V. I S, etc. Spectabat Auctor autem de laonore neglecto, tit in Honum
Rhesi v. o , diim lyssem suum ista mi dicentem et Δέσποιν Ἀθανα, φθέγματος γαρ σθομην
Vs. 1398. Οὐ δῆτ' ' Ἀταρ μοι προσφιλής , ἀπόλλυσαι. J Edidit Musgravius quod in
tribus invenerat Codd. praehiet id ipsuna Cod Flor ante vulgatis meo quoque iudicio melius Soph. Antig. U. Io, io sua spero Φίλη μὲν ἰξεις πατρὶ, προσδι-λἡ δε σοι Μῆτερ. Aur . Iec. V. ΥΙ, προσφιλὲς δε μοι τόδε Arach. laeb. U. 586, H τοῖον ἔργον καὶ θεοῖσι προφιλές.
tata Tragicis , Hippolyto con0Tuat, neque ex Trore describentis nasci potitisse videatur, sit spicor illani ex ditione di amatis prior lii amiotatam linc in aliquot oracum contextum recepta nafuisse. Sed ut erat in Edd. versiis vulgatuS,
οὐ δῆτ' Ἀταρ τοι δύσποτμἰς γ' ἀπόλλυεαι
racis, υτ α δ εὐχωλῆς ἐπιμέμφεται,ουθ' ἐκατόμβης. - Μεμφθῆναι autem laae ponitur Eur istici structitra in iis ex An
Ed prim Musg uvius invenit λεσεν μία Κύπρις me riui potuit, λεσεν Κύπρή lx nain alterain illaria in senario lectione stare posse iure negavit mathius quod ptlcat Ornana ex ingenio librarii captantis G iamcn, non pinor. Neque mathiis
362쪽
πο Iectum tristet, tu ire voluisset opu Ius αν inserto sic ista tint capienda, quae Clar. Tvlor intacta reliquit. acumen inesse videbitur in τμσὶν et ιδ Sic tamen Eurip. r. v. I 249, Δότ' Δὸς τῆ δε τε ' ρισσοῖς φίλοις γαρ 'μ αγων , I κη μία. n pili g. Aut dicenti Regi, ω -
Desideriubat arietandus Ilo modo, WIam uigo fieret, explicari posset hic lociis. Hoc fieri forte poterat inius terae nautatione. Nunc, qui Hrs fili uni devoVerat, execrationes lilbenter resecrasset laeseus; seque dicit an napalas istas preces ntinctu pandas . ilium ius inno- P. II. B. Hemuli utilet Iupiter ἰσχυν
τεῖν δύναται. Sic tera mutata I legendunt actitror, ubi la legitii in ditionil)US. Secundi in Locra' G in Helenae i cen Iem punienduin, satia ditisse maente divinitus privatilua Δοξης ν μεν πρὸς θεων παλμένοι Suspicor ad liaec, dileto suspicio, cum indi atione lixisse Hippolyti in Ela' η ἀραῖον αἱμασιν βροτῶν γένος Siccina vero mortati genus iis erat execrabiis plura quoque dicturum Vs 1 op Στενω σε μἄλλον, p, - της de sua nil ait tale a Diis meriti innoce
lam 2εσας γαρ ἄλλον, ἡ κατό νισο.E γαρ γενει, η , τέκνον , ἀντὶ σού νεκρος, ολωλα τεκνον, οὐδέ μοι χἀρις βίου. quomina versuum tertius et illarius sunt Hipp. I lo, 4O8 Secundus Supra le-
unam vellem literam mutatam, T δ' ἔκ- an primo versu dabat lyariS. οὐ γαρ sic
Ain tu ponimo, ut tia Z erm iratio nos vel as Sque S interfecisses. liud Τί δέ rarius alibi, in colloquiis dbercticis ubique recurrens , attigit L. Phiala pina in Ciceron ad Ari Ep. I, p. 5β6. Pitc Oualnodum recordor Demosthenis, qui de Falsa liae Eat P. sto ,
quod in duo tili scitiam inventum Murara
363쪽
οὐ μην ἄτιμο γ' εὐθεῖν τεθνεξομεν. isti γαρ ἡμῖν αλλος αύ τιμάορος. Non moriar inuisa, τιμες, id est ἀτιμώρητος vid. Clar. Abrrachii Animadv. P. D. Hoc saepe morituris fuit sola
inulti. Haec et sequentia Euripidis inanimes liabuisse si detur Virgilius ista Tόξοις ἀφύκτοις τοὐμὸν ἐκσωσα δέμας ω pro Vulgati Πόνων φύκτων priias ill ald cholia quoque confirmant Med. U. 635 Veneri memorat φυκτον Ξῖστόν et Herculis Iob αφύκτους opis Plail. V. Ios.
metuendo cena Phocte sagitta, μ' at.
Carm. 1, Od. XII, 27. Senecae Hipp. V. 56, Dialiae certis Petitur telis ferar scribetis Aen. I. in Camillam Dianaeis βέλος Ἀρτεμιθος - ἐξ ἀλκατο φαρέτρας dilectain, V. 8 5, Non tamen miscors tua te Regina
relinplet Extrema iam in morae nepto hoc suis Ne nomine Ietum
Per gemes erat aut famam paueris Ira Ueneris, ita fuerat in Hippolytum
graSSata, O maneret intilla: θεῶ Κύπριδος κ προθυμίας ὀργαὶ οὐ κατασκήπτουσιν, aut Si qui id malit, οὐ κατασκηψουσιν εἰς τὸ τον δέμας ἄτιμοι. viii Cydippe Her. P. XXI, IO,
Diana, memori te vindicat ira;
Talis in Hippol γto vim fuit tua su Queni de Veneri dilectis iuvenibus irae
ris et Ploi. - Νua alitem Cyntiata non minus certa tela Veneris atque Amoris
stellj fero, sacris Hippolytum anniversariis colueriliat, templo quoque dignati pla aec uni tradidit Patisan. II, p. 186, θρωσι δὲ, inquit , καὶἰλλο τοιόνδε Ἀκάσπηπαρθένος πλόκαμον ἀποκείρετα οἱ προ γάμου,
κειραμένη δὲ νέθηκεν ἐς τον ναρ φέρουσα.
attigerunt sto Agetiratio in Thes. c. XXI, et a Span enum in Callina hi in Pall.
L. V. IOI. Non puellis tantum sed et iuvenibus legem posuisse TroeZenius, ut Iite Onaae partem ponerent in 1Onorem Hippolyti, quam inirent matrimonium , scribit Auctor libelli de Syria ea inter Lucianeo T. III, p. 89 , 9 ,
γαμον εἶναι corrirat Clar. oenius ad regor de Dial. p. 23, πριν 'Iππολύτιμ κόμας κευασθαι καὶ δε ποιέουσι. Puella. ru IIa tantum virginum Diana meminit Tragica VS. ψ 5, κόραι γαρ ἄζυγες αμων παρος Κωας χερροντα σοι δι' αἰῶνος μακργύ, Πενθη μέγιστα δακρύων καρπούμεναι. Ultimum ies lais versibus adumbrassςLD 9phronem hoc versu AleX. 136, Αλκαρ μέγιστον κτάμεμαι νυμφευματων Vere monuit G. Cantertu sed is nolais VerStas parum prodest ad Euripideum inis
talE5endum videturque dissicultas non
364쪽
sine correctione superabilis in versu D Λwophronis II 3I, Κοῖραι δὲ παρθένειον εκφυγεῖν ζυγον χταν θέλωσι, νυμφίους ἀργούμεναι, e uno Cod. lectio adnotatilr, O τ' οὐ λουσι Non sane παρθενε ιο εκφυγεῖν υ γον diXisse videtur Poeta sed coniugii iugum declinare , vel conjugati incu- uari scripserat Ortasse: Κοῖραι δὲ παντέλειον κέ ετ ζυγον ,
' ταν θελωσι, νυμψίους ἀρνούμεναι , - Ἐμον περιπτύξρυσγν λέναις βρέτας, Ἀλκαρ μέγιστον κτάμεναι νυμφευματων. s Ilud habentra contra nuptias Maa 'num Iropugnaculum. Quomodo vero pitellae
dicentur Γroegeniae, de capillis partem desecantes Hippolyto, Πένθη μέγιστα δακρύων καρπούμεν ιν Scripseratne forsan Euripides,
Κομα κερουντα σοι, δι' αιωνος μακρούΠενθη μέγιστα δακρύων καρπουμένν. Σοὶ - καρπουμέν* ' Titu comas omni ea rem c lacumis magni tacito ridiciis hus in longum tempus triuiuro. 9uae vocat alibi πένθιμα δακφυα, sic dixerit πειθη δακρύιων Καρποὐσθαι nota frui, Zari 1 e , postirirc 2 κεκτῆσθαι καὶ καρποὐ Deθαι Platoni iungunt li T. II, p. 45. C. et alibi; παιδα καρποῖσθαι βίον Euripidis est ex Oenona a in olol aes p. 45 I, 12. Καρπουσθαι ἐλευθερIαν εὐκλειαν τηνσcφἱαν τα καλά ' τας ἡδονας, et Si lia Scriptori inis optimi Sunt Suata. -- Athenis ipsa Diana erat a Virginibus placanda, quaevitii dein nuptiale iugum subirent quid illic liceretur ρκτεῖσαι X
solis ferme novimus Graminati eis. In epigrammate Dem Ggra Δημαγήτου phiella Regia Dianae comae uae partem aedicat: υτεμι, τόξα λαχοῖσα καὶ ἀλκήεντας Abτοὶς,
lyto duplex ad Mytthologo veteres et Poetas fani pervenit; quarum alteram cuna Euripide sequutus est HoraIims; alterani , ab vi u Virbio venuste de . narratam, praeter cetero , attigit Vim
quam arte novercae Occiderit -- ad sidera rursus et era e superas coeli venisse sub auras, Paeoniis revocarum herbis et amore Diana .la dilecto sibi iti vene restituendo quo Diana fertii usa mini Stro, Aesculapium Iovis fulmine trilin praestare non potuit. Ob mortito in vitam a se revocatos de quibus egit T. H. in Luciani T. I, p. 236, et Suo quodam more o. Ioc. Vetuentus in sanra Apocal. II, 8, Aesculapius Secundiam Xenophontem Cyneg. p. 569, 17, θεις ως ων vulgatur, παρ' αὐθρώποις αειμνηστον κλέος ἔχει ea de re locus est insignis Platonis L. I de Re p. p. o 8. B. Ulcimum Uitae re idisse ferebatur Hippolytum de
Aesculapio scripserat, opinor, EratoStherae Catast. c. I, οὐ τω τέχνη ἰατρικῆχρίμενον, ς καὶ τἀ Dη τεθνηώτας εγείρειν ' εν οἷς καὶ 'Iππίλυτον σχατον υ του Θ ησέως iden plures memoriae prodiderunt illud forsan alius nemo eorum qui ad nos pervenere, quod in inoribus Deo rurn sagitiosi narrat Scriptor Clement. Omil. , 5, ὁ Ζευς Γανυμήδους οβ , -- ὁ δὲ Ἀσκληπιὸς 'Iππολύτου. Vere procul dubio Horatius IV Carna. VII, 23sNon, Torpiste, gentra, non te facundia,
Restituet pietas: Infer is neque enim aenebris Diana pudicum
365쪽
Mneca Hipp. v. et S . UtriItaque X. pressit Euripideum est enim προσελκυ σαι, ad pecIus tuum applica προσέλκυ
σου hi ex duobus codd. adnotatur: Praestat alterum, Eurip. Ula. in Aul.
v. Iasa Προσελκυσα νιν στατον θεωμένη, . Ex Hipp. versi Trag. ρ. n. v. I 3O9,m anora Cassander ἐπισπασάμενος ἰνηγκα λίσατο apti l ob adnitva IV, c. I, I ubi sic legendum arbitror pro εὐηγγελίησατο. Nisi nimis esset auda urinatio, suspicare Callimachum dedisse la in L. P. V. sis Παχεσιν αμφοτέροισι ς λον περὶ παῖ λαβρῖσα.
ς δε βάλε πηχεε αυριατηχύνασθαι alibi Cammacho dictum forsan h. in Iov. U. ψ6 quod ptitabat Claris Ernesti. Nostro Hippol Πi versu praeter Ecl. Flor. Cod Paris dat ἀγκάλαισι iure fiscina intuetii vulgatam Maresanio qualem in Pla enissas etiam recepi v. a. Si forismae sum Ionicae clitandae, ξεῖνος' οὐ- νος γούνατα ίωνομα ' Similesqtie has in Senam Os Suo ac imi Serunt Attici Poetae, quibus flexus iste in τι satis etiana fuit usitatus, apti Aeschylum Saepe conse vatus Eumen. . O8. PerS. O. Aga a. v. 66 Clloeph. V. Op. laeb. V. 6 9. Proui. V. 26, in uiti dra Inatis v 355, Pr Σμερδναῖσι γαμφηλαῖσιν, vitiathius
Vs. I 43s ανθ ρύποισι δε Θεων δίδοντων, εικος ξαμαρταγειν. tia enitu Sane διδόντων qua in ἀγίντων' in latin taliae illud sensum capienduna Videtur Oli in iminime credullina Thesea coecaverat Venus, qui hac inpellente peccaverat in dii in Apud sol. Vt c. Theb. U. 254
A adeo id permittunt In Pers. v. 2944χμα α δ αναγκη m1μονας βροτούς φέρειν , Θεῶν δῶ ντων Diis metata dantibus ferre mortalibus est necesse Sophoclis Oedipti peccasse turi dena se fatetur, sed Diu impulsoribus motuna, ed. Ol. V. 992,Tοια τα μέν τοι καυτος εἰσέβην κακα,
estque hoc in talibus proprium: vere Thucyd. ΗΙ, c. LV f. οὐχ οι ἐπόμενοι
εχοντα Superbo aliosque facinorosos Deus in poenam impellens dicitur liue αγειν aratophon. . . VI, p. 2234. 3, θεος σως γε ούτως , 3 τούς μεγαληγο
ρησαντας - ταπεινωσαι βούλεται. cons ,
Ἐλλ. VI, P. 34 , . 5. Lycurgus c. Leocr. P. 59, 5, οἶμαι θεων τινα αὐτὸ
ν κ πνοαῖς Hic Vellem Diana substiti sis set sequens certe VerSUS, cuiuscillaque sit, friget in lac Sede , lectus lauaen D Auctori dramatis p. II. ubi est 49Q seu alibi nunc non aemini in legere, quaae sunt in eadem Trag. U. 64O, Dbpjλτατ αυδρῶν, καὶ θανὼν μοὶ Vίμως Tὰγ ιλτατων ε γ' αρι μουση πολυθ
iii alia hic ne Dianam quidet Tragicam
dedecerent. - Pro θιτους, νεκρ υς α genuinae vocis interpretamentum , praeis
S erat Codd. Flor et duo Parisini. In laanc sententiam Euripuus Apollo in
hic in Selat, lus σῶνδ legitur in istis. R ectius statuit Sophoclis Creon in Antig.
366쪽
ἴεοδ μια νειν ούτις ἀνθρώπων σθένει. Nostrum ex Hippolyto locuta bis attigit Eustathius in Il. Π, p. IIo7, 9 et ad Odyss. X, p. 79ώ, 43 .uid παρει σιν
ait, νεκροῖς το θεῖον ου θεμιτον ἐνόμιζον Ἐλ- νεα, ὁθεν καὶ Αρτεμις, ἐκλεἱποντος Ἱππολύτου παρ' Εὐριπίονε, ποχωρεῖ. - Euri. stris hunc locum elegaliter adtribuit -- Iianus in operis de Providetui fraginen B to, quod extatbet Suidas in V. Φιλημων. Narrat tir illic Philemon Comicus plus quam nonagenarius in Omnio novem vidisse puellas aedibus suis exeuntes causam cur exirent rogata di AiSSe, μη Βαι - θεμιλον κούσαι υτάς nec milito post somnio narrato , Philemon πεξέσχεν, ex cessit e vita sic ibi corrigendiu esse, Pr ὐπερέσχε , liquebit e Suidam Iaae in voce Ornparantici Statili itaque Aelia Cmis, scribenti novena Musas adniisse Philemoni, digressas cum liora fatalis instaret hac addita ratione: Θεοῖς γαρ οὐoαμῆ
θεμιτον ὁρῶν τι νεκρους , και αν τι πάνυ
οίλοι, οὐi ομμα χραίνειν θανασωοισιν ἐκ- πνοάῖς. e. 1 usu literana Si demas , ve sit redibit Euripidis adhibuus Aeliano: οὐδ' ἄμμα χραίνειν θανασIμοισιν ἔκπνοαῖς. ultima vecta paene eadem legetantur napud Su iam in V. Θεμιτόν ubi Aem. Portus versus latere a uini eos suspicabatur, quibus tamen rectius abstinuisset restitaiendis ridet acu inen omi usterus, ii versus illic iambicos quaesiveis TR, Euriget dei turn versus, totidem illic literis scripti, non recordarit S. VS. I 4 L. Μακραν δε λε πρις ροψὶς μι- λὶ αὐ Sic legi versus videtur et in Od. h Paris ex variis Odd. εἱααι edidit Mus gravius. Id Cod. Flor cum invenisset, y Ιακραν δε λείποις δακρύων ὐίως ὁμιλίαν ' D. Voss. legenduHa Suspicabatur , α.ωραν δὲ λείποις δακρύουσ' ὁμιλIαν. Sed Iacrymas profundere Deos non decebat, ipsa Diana teste V. I 396, κατ' ἴσσων
Quid itaque si scripsit Euripides Μα-
κραν, μακρα Videt itur intelligenda συνήθεια , long qua in ea cum venatore suo pudico habuerat consuettulo atque adeo Hippolytus optasset, ut- illa se a cile ea exsolveret, neque sui desiderio se maceraret quod equidem ea minus dignum iudicarent. Videtur milii potius ais Suis ad ultimum Deae dicis tum respeXis Se ultimum vale dixerat
Hippolyto Diana, ad cuius αῖρε respondit istis, Xa ουσα καὶ συ στεαε, arαρθέν' ὀλβία. ob ista Deae Sibi fas S Se negantis ομμα
spicor Hippolytun , non Μακραν, Sed Μιαραν δε λείποις αδίως ὁμιλίαν.
Cova nocti vero relinquas hunc coetum impur m , Sive hunc Iocum raso mox cadavere contaminandum Μιαραν facile potuit in μακραν degenerare, ut Saepe
Κοὐ μιαρά σοι τα τ' εστιγ' εἰά ἐγω τεκον Δεινον τοδ' ἡγῆ. operarum eri Ore μικρα egitii in Exe.' Grol. p. 37s. Μιαρὸς Phucmoni pro μικρας restituit cui Dyus m. p. II 3. et μιαραν λίθον Callimacho, Ep. VII. Us. 4 2. Λύω δε νεῖκος πατρὶ χρνούσης σέθεν δεύσω legitur in Paris in aliis si legerethir, forsan ne hic itidem esset reliciendum. Λύω praebet et rama p.
367쪽
βαρύνεται, Alcestis Eurip. v. 85 Homericum atriem Κιχάνειν, Ἀθωcqui, as Septi, est et Euristris eadem adlii bitum B ελευθερον. In Par et Ilor in duobus vocant Graeci Poetae νεοτέρων et φθιτIν et σκsrου πύλας ' Πα πύλας et i3 υηος L. atini, ostium Acherontis; ianuam Ditis
Horatius Carm. III, d. II, 14 , ubi Simonide dedit Summus Lentibus emen-πι δ' αἶ θάνατος ἔκιχε ο ρ γόμαχον. aptu Stobaeum enim in istis ἔφικε vulgatur p. 99, 23. Grol. p. 487, cuius loco scripsit ἐρηκε Murnus V. L. IV, c. 9. βοῖς legitii εὐλαβούς errore de Rcta, noncrc, qua In quis manu geStat, ἐλευθεραυθύρσου χεῖρα μεθιέναι dixit Eur in Bacch. V. 253. θεσφατων λευθεροι sunt in PlaOen. V. I 6, oraculo non coacti ἐλεύΦεραι
ευγενούς τε κα γαθῆς ' qua In lectionem si Coraces adfirmarent non Spernerem.
368쪽
L. C. V. ADNOTATIONES IN EURI HIPPOL.
non ei inderetur Tragoed ae: dati enim continet nisi inorem usitatissi naui quo cadavera veste iniecta lege haliturri de-forrnata facies praes rtina et al)atur atque eam in rem protulit liae G. Cupe- u las II, c. X. Recepta vulgo Eoiasuetudo saepe I aricis Omialem Ora -tti : Tecmessa de jaeis cadavere iud oph. Aj. V. a ,ούτρι θεατί ' αλλα νιν περIπτυχεῖ Οὐδει αν οστις καὶ φίλος λαίη βλέπειν. de PolyXenae cadavere Androniae lae in Eurip. Troa Sin V. 62 , illa ractanda in Eur. cc. V. 3O Kομιζ 'O'δυσσεῖ , 'ia ubi θεὶς κάρα πέπλοις. in IIcraclia is stlacaria V. 56O, β γαρ ἐν
Us. I 465. Πολλῶν δακρύων ε σται πἱτυλος' Tῶν γα μεγάλων αξ. πενθεῖς Φημαι μαλ λον κατεχουσιν. Calisntia in Elegia p. Stobaeiam,
369쪽
Leotiones odio m Florentini et Parasini Edit etiam primae Florent piae in Adnotationibus in Hippolytrim non
18 Ed. l. θυε αρέσκει σοι τὸ π. 255 I9 Plor. πόνος αναπαυσις. 256192 Par. κρύπτειν . 258194 d. I l. margo ταῖρ' ora τρυτο. 259ao Flor et Par. πρόσπολοι. 26IPar. Μοχθεῖν βροτοῖσιν a.