장음표시 사용
61쪽
PRAEFATIOLVII CVl CV in minusci paucis, malum in . Quid esse possit λιγμα nisi Oreuptela, facili quidem ration vel x CVlC A vol ox Vl CV orta, perspicere ΠΟΠ OSSum. Non melius est malagma, signinuans quod nos dicinus Her electender ImS ast'. μηγμα autem , unguentum est id prorsus aptum. Conseras Aristopn. q. 13 32 σμυρνη κατάλειπτ0ς, de eo a unguento pretioso deli Dutus
naue illo sano verissim sufficit: να ταν ἀκ0έσης τι τασ0υδάρια κειτο δία, μη ἀνάσχη των λεγόντων, τι κλάπη. Alo a uisem cum sit lignum, recte quaeritur quonaodo id cum ΠΥyrna conantisceri possit: a magis lecti μιγμα roteisenda est, facissime et ipsa e σμηγμα μιγμα orta Πολλη nrysostonii portu alludit ad λίτρας κατόν, etsi id pondus utique initum Videtiar, aequiperat enim, Si quidem Romanae Drae sunt intellegendae, Elogrammamaa bactar diuinius 2 745. At si fortasse in κατόν si v ρ nota error librariorum intercessit Id auton eX- pedire non possumis, utriun Solius aloes pondus indicetur,
B, Smyrna, aloe coniunctae id Xpleverint, a certe ratione n sostomus intellegor Videtur. Nonnus cum
si impliciter σμυρναν et ἀλόην dicat, Voce μιγμα et μιγμα Vel ελιγμα praetermissa, id praeterini fisso vid0tur Ῥaod partim intellegebat pondus ad sena a Cn Sostomus n-tione interpretatur. Donivii praestat fortasse cum Uatino e et Sangassensi Π seri Dere: σμηγμα μέρνης καιἀλόην, ως λίτρας κατόν, etsi etiani ἀλόης cum λίτρας non diffidit iungitur. XIX, 2 κεῖ O δια την παρασκευὴν των )0υδαίων, 0τι εγγὴς ν τ μνημει0ν, θηκαν τ0 γησοῖν O Halare divorsa sinet Syriis e visianus, cuius versionen Sici graecum marsus convertas και σπεύσαντες rod: Ono' ,
pro quo Si reposueris εκ του παραχρημα nubebis quod se e tempore se aleat neque ab ξαίφνης et ita τε longe distet, sententia aut0111 aptissini uti sit. Neque auitium
62쪽
λεγόμενα offensioni esse non de Dent. Sed a ration excolens omni Diis testiuus naee quae sunt vulgatis longe meliora evanescere potuerint, id merito quaseritur. uio igitur ut alia aliut interpolatione esse extrusa interpolata auten iudico δια την παρασκευην των γουδαίων, vita et a Syro ausunt et Sententia partim respondent:
fortasse ab Ionanne scriptum est. Παρασκευη V. 14
31 nue devenit; πέφωσκεν in Syrunt ex Liuea 23 54). XX, 2 d Maria Magdalena, quae lapideua a sepiale
revolutum V1derat, neque anaen int sp0Xerat in septilemini: τρέχει - πρ0 Σίμωνα Πέτρον και πρ0ς 0ν μαθητην νεφίλει γησ0ῆς, και λεγε αυτ0ις ιραν τ0ν κύριον του μνημεωυ, και υκ οἴδαμεν V. l. ἰδα που θηκαν αυτόν. Unde ei sublatum esse corpus Suspicari id poterat, id00Ῥ10 Ρ0truna o Ionannona arcessere Ii rem OgΠOScerent, nuntiar autem debebat id untiani quod viderat, ovolutum esse lapidena. Si in auten Vecta eadem ia in V. 13, ubi plane apta sunt praecessit enim inspectio sepulcri). Nonnu Vem ea Oe m Ore loco non oniittit a niuin, sed ita ornatiit, uia nulla sit suspicio dociae una in ipso Nonno orta κατωπιόωντι ὁ Πέτρω ἀγγελίην τερ τε συνεν-
ἀμφὶ τάφ0υ κενε0ι0. και ς εχε Πέτρ0ς ἀκούσας τε.D0lenda igitur naee cf. 12, 22 ρχεται Φίλιππ0 και λέγει τω Ἀνδρέα. XX, 6 sq. P0triis θεωρεῖ τα ὀθόνια κείμενα, και τοσ0υδάρι0ν ο ην επὶ της κεφαλης αυτ0s , οὐ μετα των ὁθ0νίων κείμενον, ἀλλα χωρις εντετυλιγμένον ις ενα τόπ0ν. Haec extrema ineptissina adduntur opposita enim sunt inter se χωρίς et ει ενα τόπ0ν RaPae ne ει ενα τόπον Ρ08 κείμενον ponenda erarii. Syrus autem te visianus
prinium κείμενα naittit quod inutii est post V. 5 κείμενατα θόνια una ἐπι της κεφαλης αυτ0s, vane etiam a Vercedensio ausunt; una fori sunt nae adscripta X11 44 και η ψις αυτ00 Liagari G0υδαρίω περιεδέδετο γSed nequo aderi sunt octa, neque videmur his carere posse. Pro reliquis a te: 0 ην κείμεν0 χωρις εντετυλιγμένον ις ενα τόπ0ν, Vi melius quam Vulgo leg1tur;
63쪽
PRAEFATIO Syrus autem: 0 ην εντετυλ καὶ κείμεν0 χωρίς, aer innis quoque Secutus sum. Etsi fortasse ne si quidem Omnia perpurgata Sunt nam χωρὶς εντετυλ sententia su ficiunt, evi inepte conicias is pro interprotatione adscripta 8Se o μετα των ὀθονίων κε μενον εἰς νατόπον ἀλλα.
Orodi domant N01mpe resia1 rexisse Iesum; 1ippe corpus non adesse Vide Dant Oculis suis. 01 18 nou Vel Ionadanos ut strus erodi domin vel Ionannos solus aut enim singularis ex εἰσῆλθεν aod proxime praecessit ortus est, aut pluinalis ex δεισαν Iod proxi1110 equiti . Sed quae Iana excipiunt: ἐδέπω γαρ δεισαν την γραφήν, τι δειαυτ0 ε νεκρον ἀναστηναι, apertissime incredulitatis ration0na roddunt, non fidei. Etsi igitur set Drysostomus καὶ επὶτ legit se Nonnus et Syrus interpres, ne si sit livorsa luetionis testis nisi unus is qui in D nanc uangelii particulam saeculo fortasse non suppluvii h): scinon manente DXima Sententia, oυδέπω γαρ τε. facere non possis qui ex noc uno teste καὶ Ουκ πίστευσαν recipia S. Iden si καὶ πίστησαν, neque difficilis nautatio; sed non est πιστεῖν apud Ionannum. Sed do his proxiniis utique videndum est, unaquid sit a rea ea suspecti Cn SOStΟ-mus duo Dus alioriana Voluiminum locis ea assori, isdem foro vor Das nisi quod omittit την γραφήν, quae eadem otiani Nonnus initi ii sed os i Di δεισαν, ut ad discipulos nae referiint . In nomitiis mitem quas in ipsum Ionannem scripsit ad Magdalena m nae transfere videtur
omissis rursus ver Dis την γραφήν), p. 509 D ὁρας ς ουδέπω περὶ ἀναστάσεως ηδε τι σαφες, atque iterum de ea dena p. 13 ubi opponitur duo diis diseipulis): καὶτ0 περὶ ἀναστάσεως Od επω σαφῖς δει λόγ0ν. Itaq)10
Vider potest re vera in eo Xeniplari, quo tum quidemute Datur, sic nae logisse καὶ εἰδεν καὶ πίστευσεν ἀπηχθονου . . . οἱ μαθηταί Μαρία δε εἱστήκει . . . κλαίουσα
1 Si exstarent haec folia, manu vetusti 1 Draru scripta, Vereor ne nullum plane testem negationis a Dituri esse as; latina enim interpretatio d), in via exstat ni versus D illo scriptu8, non minus quam ceteri latini graeci Syri nega
64쪽
OOδέπω γὰρ δει, τι δε αυτ0 ε νεκρον ἀναστηναι. ως ουν κλαιε τε Muli quidem si melius quam 1 addideris την γραφήν nutus enim notitia plena fortasso ne postea quidem illi contigit la ioῬi transpositione facta lueramur, 10 1minus otiose ς ον κλαιεν dicitiar; nunc enim statim post κλαίουσα valde otioso. Ha Dent ηδε pii δεισαν et et latini non pauci; sed ea lectio ex πίστευσεν aod praecedit facillime Xplicatur.
XX, 25 nomas ad reliquos discipulos: εὰν η δω
- εἰ μη ἴδω τὰς χεῖρας), βαθυνόμενόν τε σιδήρω πήξω
δάκτυλον ἄκρον ς ζυτόρων τυπον λων - και βάλω μου τ0ν δάκτυλον εις τ0 τυπ0ν τον λων), και παλάμην γλαφυροι κατὰ πλευροῖο πελάσσω - και βάλω την χειρα κτε ). Hauset autem etiam D εις τὰς χειρας 1 ε ταῖς χερσίν,
et Symis te visianus τὰς χεῖρας αυτου και τ0ν τόπον τε., vitae loetionos ad Nonni propius accedunt. XX, 29 facere non potui quin o CD so81Om rec1- perem εἰδες και πίστευσας explicatione paullo languidiore τι εώρακάς με πεπίστευκας. Si multo fortius infertur μακάριοι ι μη ἰδόντες και πιστευσαντες. Altero
Cnrysostonii loco III, 763 D pro πει τοίνυν εἰδες και
tiis in Ionannona sempiis p. 320 B, et εἶδε και πίστευσεν de Iona ne supra . . Ex parte confirmaut alii quoque testes, omittentos al. 0 addontes και ant πεπί
XX, 30 πολλὰ μεν ον και ἄλλα σημεῖα ποίησεν ὁ γησους νώπιον τον μαθητον, α ου εστιν γεγραμμένα ντ βιβλίω τουτω 31 ταυτα δε γέγραπται, να κτε Ch sostomus p. 520 DE: πολλὰ δε και ἄλλα σημ. ποίησεν ὁ γησ0υς επειδη γὰρ λάττονα τῖν ἄλλων οτος εἰπεν ὁ ευαγγελιστής, λεγει τι οδ' ι λοιποὶ πάντες πάντα εἰπον, ἀλλ' 6α κανὰ υ τε. o pergit dicero de OmniDUS euangelistis. Videtur serperam intellegere sed id perspicuuna est, aut ν τω βιβλίω τουτω illum non legisse, aut rettulisses βιβλίον ad ovangeliorun corpus iam coniunctum,
65쪽
non leguntur nisi 19, 24 οἱ μεν ουν στρατιῖται ταυταεποίουν, id est in verius dii Dia originis novit lectionis indissitae. Nonnus quoque sic: ἄλλα δε θαύματα πολλακτε. LieWi Sinnus Syrus και πολλὰ ἄλλα. Doni via non
est praetermittendunt, iod idem Syriis pro ἐποίησεν Me quoque ut aliis locis v supra, ad 10 41 nabet δειξεν. Recte ut putaverint; nam ita graeci Uaowae testes nislocis 2 18 τι σημεῖ0 δεικνύεις μῆν. 10, 32-0λλὰ εργα εδειξα μῖν κ 0 πατρός; ite11 6, 30 τι σημειον δεικνέεις
XXI, 7 sq. Σίμων ουν Πετρος κ0έσας τι ὁ κύριος εστιν, τ0 επενδύτην διεζώσατο h γὰρ γυμνός και βαλενεαυτ0ν εις την θάλασσαν. οἱ δε ἄλλοι μαθητα τω πλ0ιαρίω
autena si vald longo a terea fuissent, tum non navi venturi erant, sed natando Manilastutia os aliquid ossetur Datum sed proXina est renaedium, cum Sinaiticus Syrus Ver Da ου γὰρ . . . γης Statim post a Uaa de otii narrantur inferat nonas rationem reddunt, cur illo natandos commiserae Eadem verba oi γὰρ . . . διακοσίων NOΠ-nus in extremo orsu post δίκτυον τον ἰχθύων exui Det, id quod et ipsum monstrat Ordinem iacta tuni. Quod autem ἀλλ' π πηχῖν διακοσίων a Sym ausunt, ei rei in loco tantopere cori upto non multum tr1Duo. In V. VerDa, ἀκούσας τι - θριος στιν n Onno praetermittuntur, et is quidem facile caremus, praesertim cum Sint
talia x tritissiniis interpolationibus Sed ην γὰρ γυμνής,
etsi omittit Syrus, anae retinui fuerint nae altis pu-r1is extrusa naue enim Syrus praeter ἀκούσας κτε etiam λαβων τον επενδ. t post θάλασσαν addit και νήχετο. Sunt tamen naeo ην γὰρ γ ne ipsa, quidem nece88aria neque a interpretamenti specie semota. Conferendus est locus 13, 4.
XXI, 15 16 17. Intorrogat Iosus etrum 31s octis usus Σίμων ωάνου, γαπας με, tertio autem On αγαπας dies sed φιλεῖς. Quid igitur respondonti convenio Dat nisi aut nullo ordo uti aut Odom Ructo igitur ultimo
66쪽
vorsu otriis respondet συ γινώσκεις τι φιλ σε, ΠΟΠroeto v. 15. 16 Secundum plerisquo tostes συ οἶδας τι φιλο σε. Quo magis eos secutus uni, qui Potnia primo atq)ae secundo ναι κύριε simpliciter respondontem faciunt; sunt autona ei testes pauci in V. 16 paullo plures in 15. Non prorsi1 111ale συ οἶδας τε adduntur in 16, 0 uti-Mae male in 15 quo pio, ut inter responsum primum et secundum plane init intersit, novit multum inter naeuo tortium. Πλέ0ν 0ύτων ad αγαπας με in V. 15 adiectum silentio in commontario praetermittit en sostomus, profecto non praetermissurus, si legisset itaque in ver Da Ionannis ab illo allata perperana a scr1bis insertum est.
Omittunt autem a tu quoque On nudi.
XXI, 18 Iosias ad Petrum: ταν δε γηράσης, κτενεις τὰς χειράς σ0υ και αλλος σε ζώσει και οἴσει π0υ υ θέλεις Ver Da κτενεῖς τὰς χεῖρας depingunt una es miciligitur; sed utique non iusto loco leguntur, cum id extremum 1t, postquam ad loeuna supplicii ductus est. Rodio igitur naitiunt a latinus o et CnrySOStomuS.
XXI, 20 sq. επιστραφεις ο Πέτρ0 βλέπει τ0ν μαθητὴν
interpretantur iniussum secutum esse cum ei etiam Ionannena; 'iod cum aegre se et Otriis inter gasse: Domine, quid auten nic Plane diversam init rationem n sostomus coniunctissimos intor 80 0triam et Ionan-nem uisse, quod et e no euangelio apparere et ex Actis Limeae; itaque Sequendi socium rotasse etmina a Dere Ionannem, vimque i taceret, ipsuna quo esset femore animi interrogasse: Nonne hi quoque una mecum sequetur γIta auten interpretanti ODstat quodammodo κ0λουθυυντα,
quod in plerasque post γησους additur; quid enim interrogat, Si iam Sponte sua seque Datur Ionannos Onaittit ἀκολουθουντα se latinis Cor Dei sensis δ' se Grasedis ipso sed is quid una tiani quod sequitur omittit Haec enim
sunt in pler1sque interiecta και νέπεσεν εν et δείπνωεH το στῆθος αυτου και εἰπεν Κύριε, τις εστιν ὁ παραδιδούς σε tum τουτον ον ἰδὼν ὁ Πέτρος et reliqua asto Supra adscr1psi. In f non uiodo και et i et est, sed και ς και et rei 0, unde erroren Sinaitici explices,
67쪽
XXI, 24 Oτός εστιν ὁ μαθητης ὁ μαρτυρων περιτούτων και γράψας ταυτα, και ἴδαμεν τι ἀληθής εστιναυτου η μαρτυρία. Rel imur in via aestionum 1a diu nos tenuit, cum do XIX, 35 disputarunius Satis quidem manifestum est non Ionannem aec scripsisse: και οἴδαμεν οτι τε Sed utrum priora scripsit Sunt viai do toto capit dubitent; sed non recte, puto quippe idem plane est dictionis color, quem non credo 10Π1Ῥ1ana initiando a SSecuturum fuisse. Et Maod iusta conclusio libri sunt Versus prioris ea picis 30 31, ea res nainini obstat quominus seriptor libri suo iam ad noua perducto postmodo quaedam addiderit. Exstat Xenopnoniis noni in inscriptus li00dus do opublica, inoniensi uni qui Ῥaod antiquior est Maaui ut a Xenoptioni profectus osse possit, nihil eam rem quam ni ago puri inut); a Dut is bollus in principio capitis tertii iustana conclusio seni, in statuit auctor id socia in domonstrasso quod initio idolli 0 01monstraturun promiseris. Nini lominus post eam conetu-Sionem alia, non pavea sequuntur tum itorum si conclusio ii ista sq.), et post conclusionem altorum 11'Su ali Radduntur g 10 12). 'ta via non si dieat aliquis, S
68쪽
LXIV PRAEFATIOEDollus ita compositus, tu in publieum 1mitti posset, sed υπόμνημα potius quam iustum συγγραμμ α Recte iident; Sed num Ionannis 1ber iustum συγγραμμα est, id est liber elaboratus seeundunt artis praecepta Si minus, non d0bo as in talibus offendore. Retino igitur, dixi, caput XX ut partuna operis Ionannei. Num igitur scriptorei 10que clausulam quandam adiecit, an nem fecit vectis αν αυτ0ν θέλω μένειν Non decet quievitam asDonare, ut de re incertissima. Sed recte vid0ntur octav. 24 1 10 a καὶ χαμεν ut puria notari O88e, praefurtim cum is inutiat Nonnus. XXI, 25. D extremo versu uangelii non St. Ῥ10ddubitenuis namq)10 et dicendi genere a Ionanne genuino long distat, et adsunt 10stimonia enotiorum, an Ti Senen-
dormis apposuit, ipsiusque Sinaiticiis, ii a prima ianu
69쪽
σκοτία αυτ ου κατελαβεν. 6 γενετ ανθρωπος, απεσταλ