장음표시 사용
51쪽
XI VII εξ non sunt diem loco necessaria inana fortasse 1melius
omittantur: εβλήθη ξω, ως τὰ κλήματα α ζηράνθη, καὶ
XV, 7 εὰν μείνητε εν εμοί, και τα ρήματά μου εν μῖν μείνη, 0 αν θελητε αἰτήσασθε, και γενήσεται μῖν. Onosthndimus in Dis, neque esset cur mutaremus, nisi XStaret codicis 111inusculis litter1s scripti ieie0stronsis nri 69Τsend.), d cuius origini Dia diligentissime egii I. R. Hareis in), lectio prorsus diversa, nec εα μη μείνη ε εν εμ0ί, καὶ τα ρήματα τα ει α υ μενεῖ ν μῖν εαν ὁ μένητε εν εμο μενεῖ μηνει od ), καὶ εα θελητε γενήσεται μῖν. Non
credo nec a interpolatore profecta esse , contra Vulgata, lectio ex ac facillime xplicatur postvitana excidit μηante μείνητε, neceSSara O υ μενεῖ uirutanda erant; post-Ῥiani scriptum est μείνη 1 his p Xi1ma εὰν δε . . . μενεῖ in lectum non nabe Dant et e priori Dus male repetita ess videbantur, inde naissa sunt. Confor autem V 3:ῆδη μεῖς καθαροί στε διὰ τ0 λόγον ν λελάληκα μῖν:id est, iam nunc sermo meus a Iobis intus receptus OsPerpurgaVin , SeῬadiar autena μείνατε εν μοί nempe in minus, ne Soran qui dena naeus in ODis mane ut, rursus
Nam in is omni Dias, si discesseras a V. 11 senem inter-oimpente, est nexus sententiarum artissimus, ut 8011 per
1 Est unus ex erearianis qui dicuntur.
52쪽
XIJ II PRAEFATIO Indipit Hl ab εὰν ita vii instertiani esse Videtur, num ἡμεῖς φίλοι μου ἐστέ omnino lege . una: εὰν ποιήσητε feceritis εντέλλομαι ἡμῖν, ἐκέτι λέγω μῆς δ0sλ0υς, ἀλλα φίλους, bima si si sire Crodid0rim autoni αλλὰ
I, 30 diseipuli ad Iosum νυν οἴδαμεν τι ἐδας πάντα και οὐ χρείαν εχεις ita τίς σε ρωτα εν τούτω πιστεύ0μεν τ ὰπ θε0 εξῆλθες In his ἐδας πάντα και o iii Notinus νυν ἄρα νυν δάημεν, τι βροτέης ἀπ0φωνης υ χατέεις να τις σε παραφθάσσας ερεείνη. Ollato loco , 24 sq. ubi ante και ἡ χρείαν εἶχε ῖν τις μαρτυρήωρ περὶ ἀνθρωπ0 Sittialiter apud plerosq)ie ad
Si iηλθεν ema 111, 1ae praeeedunt Onania intra ucte111 Vel etiam intra aedes acta esse identur, qua 111ῬInm iam
14 31 dieiuni est γείρεσθε, αγωμεν εντεοθεν Magno autem consensu εξῆλθεν irastitiar, nisi 1od Mysostomu8 ἀπῆλθεν dat, Nonnus διέστιχεν - διηλθεν cf. Me 4, 35 διέλθωμεν εις et περαν fer ac λι transfretexinus. Quae testimonia cun et ipsa inter se discreparent, ut in rena ud leVi non Sum nuSu quicquam muta re ergit 1 De macula turpi, qua clari quidam estitores AHU111 OPUS RSperserunt, του κέδρου vel των Κέδρων pro του Κεδρων ex Optimis recepto, satis a Godet dictum est.
53쪽
PRAEFATIO Seriptor: που ην κηπ0ς, εἰς ν εἰσηλθεν αυτ0ς καὶ ι μαθηταὶ αυτου. Apud Nonnum nihil nisi κοίρανος - ὁ κύριος ultimae sententia subiectum si videtur igitur εἰσῆλθεν tantum legisse Palatinus e nis en introierunt discipuli rus pra000t εἰς ν εἰσῆλθον οἱ μαθηταὶ αυτ00s Nempe mimim est 10 otium nrysostonuis dicit 489 D): καὶ εἰσῆλθον οἱ μαθηταὶ αυτου εἰς τ0ν κηποπι, itama ne ipso qui dona videtur in Di suo legisse αυτ0ς καὶ οι μαθηταὶ αυτου, sed οἱ μαθηταὶ αυτου tantuna. XVIII, 3 solus Syrus te visianus post ερχεται εκεύ)μετὰ φανον καὶ λαμπάδων bono non addi καὶ πλων. Nuni fors inurinos milites 1 oce88i88 poterat HSῬ1R111 legens putare Imna Verbo την σπεῖραν profecto satis
XVIII, 15 κολουθε δε τω γησου Σίμων Πέτρος καὶαλλος μαθητής ο δε μαθητης κεινος γνωστος η τω ἀρχιερεῖ καὶ συνεισῆλθεν Ἱ σου εἰς την αυλην Sym18 Lie visianus cuius insigni son0ficio ordo nuius areationis verus iam restitutus est, dico pergant librariorum at ni Ionan nem turpissimae socore in insimulare, 0 1id illonii fid0i derogotur si inane vorsiculiana xnibus: Σίμων Πετρ0ς καὶ εἰς κ των μαθητῖν γνωστ0 η τω ἀρχιερεῖ διὰ τουτο συνεισηλθεν Ἱησ0 εἰς την αυλην. Patet sponto sua, in is vecta ὁ δὲ Σίμων Πετρος inter
λ0υθε αυτ μακρόθεν vel sint.), novit divors tradit o nannes, Sed id quaeritur, quo loco id memorare Ionanni aptissina una fuerit Est auton verus Onannes, ut iam dixi, utique is quom monstrat Li0Wisianus quod si ita est, o multo ante narrationem innogationis etri men-
54쪽
PRAEFATIOtio illi utilis sin. 0Ῥ1itur ut et eum te visiano Ottamus in V. 15 κολουθει τω γησ0 et contra Li0Wisianum adulteratum omittamus i Didem ὁ Σίμων Πέτρος Veruria quaeri potest, qua ratione ductu iam in v. 15 Ionannos alterram Escipulum int duxerit. Cuius si ideo tantum montio fit, quia per illum otrus in Milani pontificis introductus est, non de De Dat eius ienti a etri Separari. Sod puto ideo no Joeo id nareari, iis is diseipulus de re Du Omni Dus intra aulam gestis testis ad condiscipulos Oxstitit. Videtur nitem plerisvii non alius fuisso atq)ae ipse scriptor unde memini qui una recte negarent Ionannem Zebedaei piscatoris dium summi Iudaeonim acerdotis necessarium fuisse, non illi quidem scriptorena nurum rerum D a pOSi Ol eodemque est oeulato, sed scriptorem eundemque testem Oculatum aD apostolo secernerent. Ego anatem id quoque confidenter negandum puto,
γνωστ0ς 0 ἀρχιερέως Se ipsuna designare voluisse. Aliam prorsus appellationem sibi ipse triDuit εἷς εκ των μαθη- τον, ν γάπα ὁ γησους V. 13, 3 oma re, semel usus est, perstat in ea, adni Denda 19, 26 0 μαθφην ν
tale itaque ne fui qui dona idem, sed alius. Quis nitento duodecim utilem Caipua n000ssarius fuit Nemo opinor sed is quoque reor sit, si quis nomine discipulorum apostolos tantum duodestina continer putet, V. 19, 38 ω6ὴφ ὁ ἀπ Ἀριμαθαίας, ων μαθητης του γησ0υ. Marci autona testimonio abundo constat, illi nocte praeter duodecim etiarn alios cum Iesu fuisse 14, 1) XVIII, 19 sqq. Non opus est audis Xponere, cur Syri ordo unico verus sit, nisi quod Vecto moneo, non idc1rco me eum amplecti, at simul tollitur diseropantia
levis quae intercede Dat cum ceteris uangeliis. Multo magis me movet foeda, narrandi Ocordia, mane in Ver- si Dus 13sqq. ut adnue collocati erant apparebis, quaeque
iam sicut discrepantia illa una naud difficili transpositions funditus deletur, nonipe Versu 24 post 13 collocato. At-
55쪽
LIma haec iidem sic collocanda esse iam magnus illo Livinenis via erat ingenii perspicacitate ut erat ' Symas
auten praeterea etiam 16 18 alio loco nauet, ut iam continuo se excipiant et quae de Su111111 Sacer tot nar
mundat sod id nimirum recte e me ineretur, unde Vulgatum tantopere tur Datum ortu 111 esse putent. Quodv. 24 attinet, non est magnopere explicando a Dorandum nempe ne Liuthero quid eui explicatio difficilis visa si ): OOSS B era Πt nec, tum in 1argine sunt addita, denique aliena, sede, ut se Dat recepta. Sed altera, transpositio non Videtur simpliciter explicari. Itaque puto Ion annis ordinem a quodam male sedulo Domino ad Marci ordinomeSS Recommodatu111. Marcus nina sic nae narrat: 14, 3)
του Πέτρ0 κάτω ν η υλη τε Minimo Ῥ1idem Mare1 ordinem vitupem do et ab initio tantum quantum necesse tum res prinoipalis tum et i negati ter repetita. Veruna qui in Io annoni undem ordinem introduxit negatione tres inter se separare coactu est praeterea,
Ver Da quae lana ὴν δὲ και o Πέτρος με αυτων στὰς καὶ θερμαινόμεν0ς bis posita sunt 18. 25 , cum apii 1 cum ipsum ne talo iidem ii emia 111 peccatuna in XVIII, 23 Iosu Metum ad Ministrum ii alapaan illi duxerat multis locis afferens drysostomus nihil raro a vulgata forma r000diu β Sed in ipsa non1illa d nocloco sinita naso didit VIII, 493 C) ει κακως λάλησα,
μαρτυρησ0 περὶ του κακου 0υτέστιν, εἰ μεν εχεις πιλαβέσθαι των εἰρημένων, ἀπόδειξον εἰ δε υκ χεις, τι με a V. Livineri annotationem quam etiam Stut a diana 2 Etiam 1ao do μαθητο illo interiecta sunt 15 simul
eundem summum sacerdotem referuntur.
56쪽
τυπτεις Videtur igitur alteram responsi partem pro suae explicationis parte dare. Ninil antem quiden indo colleger1m 1od ad Verba Ionannis pertineat, sicut etiam
Syri 0 visiani leetio καλως λάλησα τί με δέρεις io, etsi
dine compertum n eamus, Virum Ostiarii munere apud Summum Sacerdote111 functuna esse. Ego liuenter alioquin ampleeti soleo quod aiunt: infici in sua arte credendumost sod in Godoti commontario naue reperio saepse fuisse apud He Draeos ancillas Ostiarias V. Iosepn. ni. VII 2, 1.
Aut 12, 13. II. Samuel. 4, 6 seu LXX και δου ἡ θυρωρος του οἴκου κάθαιρε πυρους).' Nini lominus fortasso vera dat Syrus, sed ad liῬ1idum res perduci non posso
XVIII, 37 Iosias ad ita inini εἰς τ0υτο γεγεννημαι καιεις τουτ ελήλυθα εἰς τ0ν κόσμ0ν, να μαρτυρήσω τη λη-
inter se sic separat: γ εἰς τουτ γεγέννημαι, nempe utre Sina praecessit responsum συ λέγεις τι βασιλευς ιμιεγώ); tum και δια τ0υτ ηλθον, να μαρτυρήσω τη λ. in XI και πάλιν se εγω λ00 μαρτυρησαι τη ἀληθεία ). Fadilius o proclivius est coniungere, id quod secundummii d0m codices ipso Cnosostonius facit VIII, 498 D.
57쪽
neῬ10 ea addit C Vsostomus. Et recto laidsim. Si id quoquo Iuda se a ilato et petissent et impetrassent, non esset eur Iosep v. 38 Pilatum adiret. Nema in v. 32d duo Dus latreni Dus remotis Ver Dum diei scriptor. Itaque nec και ἀρθῖσιν interpreti sunt, non er1ptoris ea Mitem addidit interpros, iamintellegens lectorior se scio Dat XIX, 34 sqq. In loco vexatissimo et gravissimo etenim sunt qui 1 opter V. 35 negent Seraptorem se ipsumnarum enim testem dicere prunum est quod semipulumini ei a v. 34 ξηλθεν ευθος αἱμα και δωρ, si V Secundum alios δωρ και αἷμα. Id nim Vald Orum est neque convenit cum is ast in corpore mortuo fieri natura voluit Sod scriptor id ipsum minima cum asseVera tione tostari vidulum 35 και εωρακως μεμαρτυρηκεν, και ἀληθινή εστιν η μαρτυρία αυτου, και κεῖνος ἐδεν τι ἀληθῆ λεγει, να υμεῖς πιστευητε. Sed nou i 880Veraro atquo testari voluit, stur adicit γένετο δε ταυτα να γραφη πληρωθε - 0 de sanguine aliquod dictum vel
B Ῥ1a, Sed de OsSi Dus non con ingendis, d lator lan-c0a ictu perforat, Manifestum e nis est, scriptori non id ma Ximum fuisse, quod contra natura a Sanguis es acti an prefrixit, sed quod cum militum factis, sane a 'a VitV. 33 sq. Vetera Vaticinia, tam egregie congrate Dant. Num igitur ne nareaverat quidem quicquam de aqua, sed naue addita est D eis qui mysticae interpretationis ansam quaererent γ
Ου ε τω δατι μόνον, αλλ' εν τω δατι και ν τ αῖματι. Sod eum nullus tostis 'nequa in omittere Videatur, necessario no in dii Dio relinquendum est. Voniamus igitur ad . 35 ad illud maxime: κεινος οἰδεν τι ἀληθη λέγει quo indieari multi putant diversum ituri scriptorem a tost qui viderat. At sunt de pronominis κειν0 usu Ionanno plur1ma disputata, neque Videtur praefracte negari posse quod non pauci sunt qui affir1110nt: eo Sque eum usum late patere, ut is Scriptor, qui soleat de se persona, tertia uti possit etiam κεῖνος pronomen de s adni Doro. λ Nos nou nune mittamus est enim uti-
58쪽
Ῥ10 no Dis prius quaerendum, rectene an perperam nocloco si legatur. Curysostomis igitur 50 E: και τοῖτο ὁ ωρακως μεμαρτέρηκεν, και ἀληθής εστιν ἡ μαρτυρία αυτos τουτεστιν, οὐ παρ' τερων κουσα, ἀλλ' υτος παρὼν εἰδον, και ἀληθής εστιν ἡ μαρτυρία, εἰκότως κτε. itaque
non commemorat particulum tertiam καὶ κεινος τε. Ῥ1ΛΕ-
Li0gisso autem illuna apparet si fore καὶ κεινον οἴδαμεν οτι ἀληθῆ λέγει constria utione ea quae a NOVO quoque Testanaonto minina sit alioua)y), sentontia autem plane eaden atque 21, 24 0fτ0 εστιν ὁ μαθητὴς ο μαρτυρων περι τούτων και γράψας ταῖτα, καὶ χαμεν τι λasa
εστιν αυτ0 η μαρτυρία. nec Xtrema και οἴδαμεν τε.cum non possint ae ipso scriptor ess dicta, aurito in marginena relega Duntur, praeSerti 11 eum Nonnu ea, rne- termiserit 80Ῥilina autem ut de eadem sententia 19, 35, si quidem vera est Nonni forina , non duo iudicandunt
sit At sinat litor ipso Ion annos in pistula III 12):Aημητρί μεμαρτύρηται υπὸ πάντων και π αυτης της ἀληθείας, και μεῖς δε μαρτυρ0fμεν, και ἰδας V. l. ἴδατε)0τι et μαρτυρία μῖν ἀληθής εστιν IM 10Ῥi sunt qui
dent ἴδαμεν; unus codex totan particulam και ἐδας κτε. onditi t. Addo uangulii cap. 5, 32 εστιν ὁ μαρτυρων περιεμ of κα οἴδατε V. l. ἰδα, . supra p. XXIV υτ αληθής εστιν ἡ μαρτυρία αυτ00. Qui Diis locis collatis id saltona plane lucet, versum IX, 35 malo in triportuam senten
59쪽
dant quod usu euangeliorum equuet Videtur: γενετ δε ταυτα κτε. V. Matin 1, 22 21, 4. 26 56. Ita, omisso V. 35, Omnia aptissime conuere Dunt eque qui emiam desiderari poter1t. Sed ne nunc quidem cuncta attuli maas sunt asserenda Cyrillus enim arci episcopus Alexandrinus in suo commentario ae de Oe loco dicit: πιστουταί γε
γαρ στουν αυτου συνετρίβη, καὶ 9 των στρατιωτων ζε-
κεντήθη λόγχη κατα τα γραφάς V 36 37). πόπτην δε
ωσπερ και θεωρὁν 0 πράγματ0ς αυτ0ν γενεθθαι φησὶ τ0ν περὶ των τ0ι0ώτων μαρτυρήσαντα μαθητην, εἰδεναι τε καταλήθειαν τι μεμαρτέρηκεν ἀληθῆ , εαυτὸν καν τούτω καὶ ου ετερ0ν τινα σημαίνων V. 35). Hi igitur non omittit
V. 35 at transponia post V. 37, at locus sane aptior est. Elonim ab initio dixi, scriptori id maximum fuisse, quod vetera a ginta, ni factis unpleta sunt id igitur addororastinat, postimodo de suo testimonio dici quae opus esse
Quid igitur ora lido adiundum est Equidem transpo
60쪽
Dστουν αυτ0 ου συντρίψουσιν. 35 ταυτα δε εἶπον ναπιστευσητε. er Dene OH Sic inter e conaerent, una fortasse clanisula excepta και ξηλθεν δωρ και αἷμα, qua deleta totus locus egrega perpurgatus esse vide Ditur. Itaque si certus essem, Sic re Vera, legi SSe n SOStOmium, non duDitarena nanc ipsam loci formam accipere. uioeῬ1idem non tentor illum omn)a naiseero, sed adultior 80Mii Ordinem quem operie Dis; at vix possit id satis dilucido demonstrari. Hoc addo, VerDa αυτ δε si Veγαρ εγενετ 3 peccare 1odammodo contra nutus scriptoris usium ceteris enim locis simili Dus, qui sunt sex
numero 12, 38. 13, 18 15 25. 18, 9. 32. 19, 24), 01
parantiu 5, 34 ταυτα λέγω να μεις σωθητε, et 11 42:δια τ0ν χλον εἰπ0ν, να πιστευσωσιν, et 13 19: ἀπάρτιλέγω μῖν - , να πιστευσητε, et 14, 29 εἴρηκα μῖν - , ἴνα - πιστευσητε, deniῬ1 20, 31 αυτ δε γέγραπται ῖνα
πιστευητε. At offendit in XI persona pr1ma εἰπ0ν, aae nusquam est per totum iuriam de ipso scriptore. Cur autem a suspectior sit quam Secunda, ea Sona, μεῖς, sinen ipsa quidem u8Ῥ1am praeter nos duos locos Xstat, ocimidem non video. Sed ut iam significavi ni nil affirmo; itaque cuncta manere sivi siout vulgo leguntur, ne quis dicere possit parti una studio ni duetutia critici nominis fidem violasse. Qui ei pergent super . 35 tamquam fundamentum opinione Suas de noe euangelio Xstruere, seiunt so in id incidero, uti, videantur partiun studio ducti cr1ti eorum nominu111 fidem Violare, inue insuper in id quod apud Mattnaeum 7, 27 scriptuni est nisi quod ad is audin ei una destruondunt nullis neque Ventis nequete1mpestati Dus opus est