장음표시 사용
41쪽
Versus ratione damnatur, testimoniis Ver omnium ei
1 into donium versu dicitur: γάπα δε ὁ γησους την Μάρθαν και την ἀδελφην αυτης και τ0ν άζαρον, tertio
Mitem narentia nuntium sorores ad Iesm misisse: κύριε, i d 0ν φιλεῖς ἀσθενεῖ, et aarto docentur quid eo nuntio accepto usus dlxserit. Quid si hal sitῬ10 inscite nar raro, si ho non si Sed adest tostis ineo1 ruptus no SOStomus, ii nunc ordinetia Versuum n et 5. 3. 4 ita- 91 ne coniectura iidem nobis opus est, sed testimonium Diod ponte se affert ampleetendum. Interpolatus autem V alter in ansa fuisse vid0tur, cur is ii iam locuna tenebat Sed sua pederetur rursusῬ10 1 alienam sedem, id est post v apud ple sviae reciperetur. XI, 11. Postvitam Iosus diseipulis consilium suum in Iudaeam redeuniti a permit, timent illi set periculum osten
42쪽
XXXVIII PRAEFATIOstiam L του ξυπνίσαι, sed id vi Io anneum est. - anaen rosistunt disci phili κύριε ει κ0ιμαται ita recte cit Vulg.), σωθήσεται; itaque o necessariuna est iter. DeniῬ10
χαίρω δι μας, ἄνα πιστεύσητε, τι Οὐκ-εκεῖ αλλ' αγωμεν πρ0 αυτόν. Haec να πιστεέσητε constriactionem iustam non nubent a Drysostomo inituntur, , Onno autem loco pandun1 eonina odior post κεῖ inseruntur; videntur explicandi gratia ut scripta esse Fineni facit Tnomas dicto notissinio αγωμεν και μεῖς, να π0θάνωμεν με αυτ0υ. Id dieiuni fortitudinis osse videtur sed non 8 Secunduni Cmγsosto1 lini, qui sic explicat: καί τινες μεν φασιν τι πεθύμει και αυτ0 αποθανεῖν οὐκεστι δέ δειλίας γαρ μαλλον τ ρημα. Legebat auteΠa Cn SOStomu αγωμεν να και μεις ἀπ0θάνωμεν, id est: Videtis magistriam nos una sessum perdere Velle sed quoniam Vult, id quoquo nobis Deiandum est
XI, 18 ην δε η Βηθανία εγγυς των Ἱερ0σ0λέμων, ς ὰπ σταδίων δεκαπέντε. Cf. 21, 8 ου γαρ ησαν μακραν ἀπ της γης, αλλ' A ὰπ πηχον διακοσίων. Ninil igitiar
tu εγγυς των Iερ06. et senion aua ita intellegii , quasi Boinania is illo loco ubi eouini oratus erat Iosias XV stadia
In exemplari autem quo te batur verD εγγυς των γερ. ea Su, in Videtur, interciderant.
43쪽
eis quibus ni seriptor uti sola sed alienis ad illo 3 Surgere enim Ionannio Matinae est ἐγείρεσθαι V. 13, 4. ad 31, 6Ῥi apud eum ἀνιστάναι Vel ἀνίστασθαι volἀνάστασις est nisi se resui reetione mortuorunis pro cito' alitent ταχύ asithium fuisse, rarius Uctantus ταχέως, maxime pocalypsis docet, in via frequens est illud, nuSquam noc, quod a ceteris loque T seraptoribus praeter iustam it aulun abest Syrus autem Li0Wisianiis non uae vertit, ταχέως ἀνέστη, sed alia in locutioneni etiani
magis reconditana; itaque videmus alios aliis vectis, ut fit, supple880 aae ad perspicuitateni deesse sibi persua Serant Quare et την Μαρίαν Ῥia omittit Symis Iuli risianus et ταχεως ἀνέστη και 1rcu111ScripSi. XI, 33 de Iesu νεβριμήσατο τω πνεύματι και τάραξενεαυτόν, et de eodem 38 εμβριμώμενος εν αυτω. Quid hoc est Notuni os et perspicuu111 εμβριμασθαι τινί incre pure apud Matina0una et Mareuna hic ioῬ10 nrySO-Stoimus: ἐπιτιμήσας τω πάθει τ γαρ νεβρ τω πν. 0sτόεστιν, πέσχε την σύγχυσιν iteraim 38) καὶ πάλιν επι
sunt convonin Non vid0tur legisse Chrysostomus καιετάραξεν αυτόν, lodis ipsuΠ1 quidem intellegi imus aetintelleguntis Nonni πνεύματι . . . δεδ0νημέν0ς αχε φωνήν - ταραχθεὶς τω πνευματι εἰπεν, et prioren partena lectionismiani prae Dent D 1. 22 intelleginius: ταράχθη τω νεύματι ς εμβριμώμεν0ς. Fortasse te init genuinuni stpraeter ταραχθεὶς τω ν vel ταράχθη τω πν καί in V. 38 autem εμβριμώμενος αυτ cum F legem una, id est seipsum increpans inestiunt animi per Vina Ohi Deus.
naviae his ita dona prior tantum omissi confirmatur. CD sostomus Mon sibi constans dii quoque περ τοῖλα0 oui utit. liquiunt igitur ani Diadvertendum est, uis solis
44쪽
390 D): 55 πολλοὶ δε ε της χώρας ἀνέβησαν ἀγνωαι
ο αρχιερεῖς και ι Φαρισαῖσι, να πιάσωσιν αυτόν - -
κτε. Vidotur licenter quaedani in brevius contraxisse, sed qu1 no oresne nec legerit hibitam non potest. Iana Si erus est rei Vulgatus, Verba V. 56 Onaissa illa qui-
ea quae naee Xcipiunt καὶ λεγον τε. Vi possunt non ad eos referra, qui ε της χώρας illius Di tune ipsunt conaniora Datur Iesus Hierosolyma venerant, et ipsa κτης χώρας difficile est aliter aesti per alma modo diXi, cum εἰς την χώραν Σαμφ0υρίν proXime praecesserit. Consensecundum alter Π ordinena narisaei sunt qui Diio Meunt
45쪽
est. Sed cum sit res Ouscurior, devii singulis minimo constet quominus enim etiam in is Cnosostomum Sequa mur, et Uno Oea Dul panim Ionanne παραγγελίας impedimur , Ver D manere si Vi ut Vulgo legiuntur.
ε H ν0 0ναρίου), a inae quidem piod si res cum vaticinio Xacte convenit potestque est O vulgata ex ceteris euangelii repeti, etsi ευρών non Xaetissime narrationi idorum respondet. Nonnus in parapnrasi multis Ver Dis utitur, an transcribere longiani est; est autem apud illum πεφόρητο - εκάθητ0, 118quana coimparet ευρών.
XII, 23. pipnanii locus haer. XXX, 27 a Rosenio
exscriptus cete quin init a Dot quod nior i nos debeat; etenim a scriptor alias quoque satis listenter euangelioriana Ver Da affert neque singula vald curat Sed quod Iosum
EOδία - - σήμερον χειμών ita nona ines vulgo locuti esse videntur, omisso Vecto εἶναι Vel γίνεθθαι. XII, 31. Li0etio Donis testibus arniata βληθήσεται κάτω pro εκβληθήσεται ζω onani e parte se ipsa commendat. Foras istietur unde an se mundo quo dor
46쪽
εχετε, et pro πιστευετε idem habet quod multo magis eum ceteri conveniat περιπατεῖτε. Quae egrega confirmiat
ratione in v. 35 sunt qui ad περιπ adduxit, ν τω φωτί, BΠt εως ὁ φως εχετε. Quod autem κληθητε praebet Apurante pii γενησθε, eaden res est atopae in c. 1 V. 12, de quo supra dictum est. XII, 42 δμως μεντοι και εκ των αρχόντων πολλοὶ επίστευσαν εις αυτόν, ἀλλα διὰ τ0υς Φαρισαίους υχ μ0- λόγ0υν, να μη π0συνάγωγ0 γενωνται. nec Xtrema, ναμη τε et Nonnus in parapnrasi omittit Auin si aster qui dieitur, id est is qui post mollium saeculun IV. Omamentaria in epistulas Pauli conscripsin, an operibus Anabrpsit consociata sunt Est interpretatio ex , 22 adseripta. XIII, 7 Iesus ad 0imini: 0 γ ποι συ υκ ιδας Gρτι, γνώση ὁ μετα ταυτα. Idem ad eundem V. 36 ὁπουυπάγω ου δυνασαί μοι νυν κολ0υθῆσαι, κ0λ0υθήσεις δευστερ0ν ast ut assolet lagna vis varia lectionis V 7. Atque prini uni apparet testiuus qui imittunt AObSequenduna esse ad litur dem tiam in v. 36 in Maltis,
sed non in B. 10m falsiiu συ quod si ipsum D in v. 36 addu); sed videtur σοι ita aio visianus Syriis ine latere, iod propter iiiii leniis nuntiationem fastillinis
eun e confundebatur. Veriana ne αρτι quidem Vel νυν
in omn1Du est, non lagis quam νυν αρτι in 36, et δε sunt qui omittant in v. 7, sed non in 36. Id igitur in
priore Versu vel propter alterunt retine Dinaus νυν antem αρτι utruna nilitauius annon, ut Dique non magnopere refert.
XIII, 10 Iosus ad Petrunt: ὁ λελουμενος υκ χειχρείαν ι μη 0υς πόδας νίψασθαι, αλλ' στιν καθαρὸς λος
47쪽
inter se lava eruam et a Diutio, λ0υσασθαι et νίψασθαι la- Verant Mate111 Omnes antequam cenarent. Neviae esset cur
in is offenderentus, nisi Doni testes nae εἰ τους πόδας a0Ῥae 111itterent, inter 10 putandus est etiana Chry-Sostomus fuisse. Nune iidem apud illum 416 Α, cf.
VIII, νίψ. 0υς . . III), sed post allata Verba ita pergit: και εἰ καθαροί εἰσι, τίνος νεκεν νίπτει τ0υς πόδας; Id scilicet a liviis Cnosto Da ceret, si 1iden diXerat υκεχε χρείαν νίψασθαι at non si exceperat pedes); respondit
48쪽
ου δυνασθε ελθεῖν Requisituros esse Iudaeos Messiana intellegunar, quaesitum esse diseipulos Iesunt non intoll0gitur, etsi intelleger laborat 11 Sostomus. Sed nimi mimnaee ex ill1s locis in nunc perperam deVeneriant, eῬae
agnoscit Nonnus τέκνα, μεF μείων λίγ0 χρόνον εἰσέτι μίμνω , καὶ λόγον Ἐβραωισιν ν εννεπον, ἄρτι καὶ μῖν
ipsa, SuspeΠSa, in e εἰπ0ν αν, planissini Dis eadem dicuntur; tuΠa, recepto quidem και ante τ0ιμάσω, Sc me ad Xtremam V. 3 1mnia, e eodem εἰπ0 αν pende Dunt, id nod valde molestiani est. Vid0tur autem res ita Θhabere, ut sint coniungendi, set ad seni sint itaque haec quoque interpretis sint, non scriptoris. Και prius deest
in Vercedensi a , 111 1n και εὰν . . . μῖν desunt in uno
49쪽
Non us vera tradere Videtur: μην ὁδὸν στε και αυτοι
s b ipso Non no adiectiana, neque puteimus e pron01mine redulita esse VerDa, που πάγω XIV, 7 V0Xacissi naus est locus p pter es una discrepantiam Tisenendorsus qui dena edidit: εἰ γνώκατε με, και τ0 πατερα μ0 γνώσεσθε, cu 111 D a l. male autem conveniunt inter se tenipora perfectum et futuriam, evile Dene conveniunt quae excipiunt: π ἄρτι γινώσκετε αυτὸν και εωράκατε. Sed si negationem inserueris una Syro LieWi Siano ε ε με μη Si Syrias, eodemque loco p ΠΟΠaentia Dei Curysostomus εγνώκατε, et inutile μου autaveris in naan Sic re, nunc est apud Syrum, per er8i88ima est senionia a / - ia in eadem ilia coniuncti ten)pOruna o sententia muti satis recte se abebit. Sane non Π11.1S recte, si X B alus receper11nu εγνώκειτε et αν δειτε, ad lita scilicet ad utriamque Ver Dum negatione num Sine ea erit pugna, a perta, una sequenti Dus ἀπ αρτι γινώσκετεαυτόν. Sed Videtur a est 1iden fornaa, quae est in B, 0 8, 19 esse repetita, ubi ad Iudaeos ea dicuntur, non ad discipulOS.
XV. 1 εγώ εἰμι η ἄμπελος ἡ ἀληθινή, και ὁ πατήρ
50쪽
XLVI PRAEFATIO via vortio Diversum est τὸ ως τι ἀληθινον et φωτιζον πάντα ανθρωπ0 1 9, 1od opponitur solis uniani, cuius id ipsum esse utetur, illunainare nonii nos, et
non solum est quod a blandare videatiar, sed etiam moddeesse. Pergitur enin V. 2 πὰν κλῆμα εν μοι . . . ait non est dictum quinam una Sarmentis Ona parentur, Sed in v. 5 01 ina id dicetur: εγο ιμι ἡ αμπελ0ς, μεῖς τακλήματα, cum repetitione Onanibus autem ni vitiis immunem legit Ionan nem Drysostonius, cuius testinioni de
plerisque alia alioruna aededunt: 1 εγώ εἰμι ἡ αμπελος,ἡμεις τα κλήματα, ὁ πατήρ μου ὁ γεωργός εστιν, tun V. 5εγώ ... κλήματα plane mittit. Ita si in 1 malo ad-i Hetum ἡ ἀληθινὴ vel της ζωῆς, ut legisse videtur Nonnus ζωῆς αμπελ0 ειμι genuina, quaedam ut fit eximisit,
ῶς τ κλῆμα και ζηράνθη, και συνάγουσιν αὐτα και εις τ0 f βάλλ0υσιν, και καίεται. Quaenam igitur sunt a Sarmenta, Iae in Vite non ianent Ea scilicet, maas Ῥaia fructum non reddunt a agricola praeciduntur; idonini iam in v. 2 letum est Itaque nonne recte V 0
26 Aς ὁ κλῆμα και βλήθη ζω και ζηράνθη Sed
uniani displicet, quod palnae qui non manserit in vitoni nil opus a Dei ut praecidatur est eni111 SeparMUS.
Quar praetuli Syri te visiani lectionem: - βλήθη ξω, ως ὁ κλημα plura lena prae De Vercellensis εζηράνθη
και βλήθη ζω. Separata, enina a Vite Sarmenta neceS-sario arescunt, ideoque proiciuntur foras auten Vulgo legitur, arescunt Mesa proiecta sunt Repetita vecta εβλήθη 1 Cf. etiam ι ληθινοὶ προσκυνηταί 4, 23.