Fabvlae Aesopiae e codice Avgvstano : nvnc primvm editae cvm fabvlis Babrii choliambicis collectis omnibvs et Menandri sententiis singvlaribvs aliqvot etiam ineditis.

91쪽

νειν, καὶ διῶ τουτο υ αυτῶν μαρτυρεῖσθαι, ηβουλήi'; των αυτῶν ἐφικε G δαι καὶ ὁ ρ'εασαμενητινάς δοιπορους παριόντας, Ἀκεν ἐπί τι δενδρον καὶ στασα μεγάλως κεκράγει των ὁ προς την φωνην επιστραφέντων καὶ καταπλαγέντων, εἷς τις υποτυχών φη, MLλ άπίωμεν, ω φίλοι ' κορώνη γάρ στιν, τις κεκραγυῖα ἰωνόν υ εχει. οἴτω και των νηδρώπων οἱ τοις κρείττοσινάνθαμιλλώμενοι προς -των ἴσων μὴ φώκίσθαι καὶ γέλωτα ὀφλισκάνουσι.

λοιο λιμώττων πί τινος συκης κάθισεν 'ευρώ δἐ τους ὀλύνθους μηδέπω πεπείρους, προς- ἔμενεν ως συκα γένωνται. λάπηξ δἐ θεασαμένη αυτόν ἐγχρονίζοντα καὶ τὴν αἰτίIν παραύτου μαθούσα, φη, Ἀλλα πεπλανησαι, -οὐτος, ἐλπίδι προσέχων, τις βουκολεῖν με οἶδε, τρέφεινδε υδαμῶς.

Προς ἄνδρα φιλόνεικον ὀ λόγος ευκαιρος.

Κορώνη τινά κύνα ἐφ εστίασιν ἐκάλεσεν δἐ εφη προ αυτήν, T μάτην τάς θυσίας αναλίσκεις; γα δαίμων ουτω σε μισει, ς καὶ τῶν σων ο - νῶν την πίστιν περιελίσδαι Και ἡ κορώνη πε- κρίνατο, υλλα καὶ δια τουτο αύτω δύω, διότι οἶδα αυτόν Ἀπεχέ'ῶς διακείμενον, ἄνω διαλλα-χυμοι.

92쪽

ουτος δ λόγος λεχα εο αν προς ἄνδρα, ο δια ησαυροῖ ευρεσιν καὶ περὶ σωτηρίας ἐκινδύνευσε.

93쪽

Kοιλία καὶ πόδες περὶ δυνάμεως ριζον παρεκαστα ὁ τῶν ποδῶν λεγόντων, ὁτι προέχουσι τη ἰσχυ τοσουτον, στε μ αυτ V την γαστίραβαστάζειW ἐκείνη ἀπεκρίνατο, Σ ουτοι, ἐάν μηίγω ροτυν προσλήβωμαι, ob υμεῖς βαστάζει ν δυνήσεσδε. οἴτω καὶ ἐπὶ των στρατευμάτων δύνατοί εἰσιν οἱ στρατιῶται, αν μη οἱ στρατηγο αριστο φρονῶσι,

Kολοιόν τις υλHαβών καὶ δήσας τον αὐτουπόδα λίνω, τοι cisto παισὶν ἔδωκεν ὀ δἐ υκυstομείνας την μετά άνθρώπων δίαιταν, ς προς ολίγον δείας ἔτυχε, φυγών κεν εἰς την αυτου καλιάν περιειληθεντος ὁ του δεσμου τοῖς κλάδοις, ναπτηνα μὴ δυνάμενος, πειδη ποθνησκειν ἔμελῶεν ἔτη προ εαυτόν, ἈλΓ ἔγωγε δεέλαιος,οστις την μετά των ανθρώπων δουλείαν η πο- μείνας λαδον ἐμαυτόν καὶ της σωτηρίας στερίσας.Oυτος, λόγος ρμόσειεν ἐπ εκείνους των ἀν- θρώπων, δεινες μετρίων αυτούς κινδύνων - σασθαι βουλόμενοι ἐλαδον είς μείζονα δεινά πε-

Kύων θηρευτικός λέοντα ἰδὼν τοῖrον δίωκεν

94쪽

Kυων κρέας εχουσα ποταμο δ εβαινε ' δεασαμένη δε γ ν αυτῆς σκιάν κατά του δατος, υπίλαμεν ετέραν κυνα εἶναι, μειζον κρέας ἐχουσαν

διόπερ ἀφεῖσα το ἱδιονόρμησεν, το εκείφὶς α να - ρησομένη Συνέβη ὁ αυτηὶ ἄμφοτέρων τερηδη- ναι, του ἐν μη φικομένη, διότι μηδ ην του ὁ ,οτιυπό του ποταμοί παρεσύρη Προς ἄνδρα πλεονέκτην, λόγος ευκαιρος.

Mων προ ἐπαύλεώς τινος ἐκοιμῶτο λύκος ἐτουτον θεασώμενος καὶ συλλαβών ετο καταταγεῖν. O δἐ αὐτολέδεήθη πρὼς το παρόν με θεῖναιαυτόν λέγων, Νυν με λεnτός εἰμι καὶ ἰσχνος, μέλλουσι δέ μου οἱ δεσπόται γάμους χειμ εα οὐνύφης με νυν, στερον λιπαρώτερον καταθοιν iGεις

95쪽

ni ρα δἐ λίγας ἐλθών ς εδεύσατο αυτόν ἐπὶ του δωματίου κοιμώμενον, ἐκάλει προ αυτὰν αρτίως ἐξελθεῖν, πομιμνησκων των μολογιῶν δδἐ ποτυχών φη, Ἀλλ λυκε, ἐάν αὐ δίς με προτης ἐπαυλεως κοιμώμενον ὁ γνς, μηκέτι γάμους ἀναμείννδεουτως οἱ φρόνιμοι των ανδρώπων, ταν περί

τινος κινδυνεύσαντες ἐκφύγωσι, πιάντα στερον φυλάττονται.

Kυνε λιμώττουσαι ς ἐθεάσαντο ν τινι πο- τωρω βύρσας βρεχομενας, μη δυνάμεναι αυτῶν ἔτικέσθαι, συνέθεντο λληλαις, πως το δωρεκπίωσιν, δἰ ουτως επὶ τάς βύρσας παραγίνωνται Συνεβη δ' αὐrάς πινουσα διαρραγηναι πρὶν et τῶν βυρσῶν φικέσθαι. Oύτως νιοι τῶν ναθρώπων δι ελπίδα κέρδους επισφαλεῖς μόχθους φιστάμενοι φθάνουσι πρῶτον καταναλισκόμενοι ἡ ων βουλονται περιγεν

CXXXV. Kυων καὶ Λαγωός. Synt. 46.

Kύων θηρευτικὼς λαβών ποτε λαγωδν, τουτον πηγεν ἔδακνε, πη δ' αὐτολτα χείλη περιέλειχεμ δ. άπαυδήσας ἔφη προς αὐτόν, Ἀλλ .ουτος, παυ-

96쪽

σαί με δακνων et καταφιλων. Do γνω, πότερον ἐκ δρος et φίλος μου καθέστηκας.

TDῆς ἄνδρα ἄμφίβολον ο λόγος ευκαιρος.

Κωλωθ' ἐπιστάς κερατι ταύρου, καὶ πολύν χρόνον ἐπικαθίσας , ἐπειδὴ παλλάττεσθαι, μελλεν, ἐπυνθάνετο του ταύρου, εἰ δη βουλεται αντονόπελθεῖν. O δἐ ποτυχών ἔτη Ἀλύ υτε τε ηλ-δες, ἔγνων, οὐτε ά άπελδ'ὶς, γνώσομαι. Tobro τω λόγω χρήσαιτο ἄν τις προς ἄνδρα ἀδύνατον, ς υτ παρών υτε πών επιβλαβής

Aαγωοὶ καταγνόντες τὴν ἐαυτῶν δειλίαν γνωσαν δεῖν αυτοῖς κατακρημνίσαι Παραγενομένων ὁ αὐτῶν επί τινα κρημνόν, ω λίμν' ἐπεκειτο, ενταυδα βάτραχοι ἀκουσαντες της ποδοφοφίας αυ- τοὐς εις τα βάθη της λίμνης δίδοσαν. υς δεγις των λαγωον θεασώμενος αὐrοὐς ετ προς τοὐς ἔτερους, Ἀλλα μηκέτι αυτους κατακρύμνίσωμεν ' δου γωρ εἴρηνται καὶ ἡμῶν δειλότερα ζωα.ουτω καὶ το ς νθρώποις αἱ των ἄλλων δυστυχία των ἐδίων δυστυχημάτων παρρομυθίαι μ

νονται.

97쪽

CXXXVIII. εων καὶ Πωργός. N. 25.

98쪽

o λόγος ευκαιρος πρὀς ἄνδρα γλωσσώδρὶ οὐδενπλέον του λαλεὶν δυνώμενον.

Aέων γηράσας καὶ μη δυνάμενος δι αλκῆς ἔαυ-

τω τροφην πορίζειν, ἔγνω δεῖν δι ἐπινοίας τουτοπρῆξαι. α δ παραγενόμενος ει τι σπλὴλ ιον, καὶ νταυδα κατακλιθεις προσεποιεῖτο τον O-σουνTα, καὶ ουτω τά παραγενόμενα προς αὐτον εἰς ἐπίσκεψιν ζωα συλλαμβάνων κατησδιε Πολλῶν δε θηρίων καταναλωθέντων, λώπηξ το τέχνασμα αυτου συνεῖσα παρεγένετο, και στῶσα πω- δε του σπηλαίου πυνθάνετο ἡτου, πῶς χοι' του δἐ εἰπόντος κακῶς, και την αἰτίαν ρομόνου,

ὁ ην ου εἴσεισιν, ἔφη, λΓ γωγε εἰσηλύον ἄν, εἰ μη εώρων πολλῶν εἰσιόντων ἴχνη, ἐξιόντος δε οὐδενός. Oύτως οἱ φρόνιμοι των ανθρώπων ε τεκμVρορίων προορώμενοι τους κινδύνους ἐκφεύγουσι.

Acων ταυρω παμμεγ ει επιβουλεύων et βουληθη αὐτου περιγενέσθαι διόπερ πρόβατον τε θυ- κέναι φησας προς έστίασιν αὐτόν ἐκάλεσε, βουλόμενος κατακλιθέντα αυτόν καταγωνίσασθαι. ὁδελθών κει θεασάμενος λίβητας πολλοῖς καὶ με-

99쪽

λίσκους μὰ γά λοχή, τοί ποόβατον ουδαμου, μηδὸν εἰπών πηλλώττετο. To δ λεοντος αἰτιωμενοιαύro καὶ την αἰτίαν πυνόανομένου, δι ψῆν οὐδἐν δεινόν παθών λόγως ἄπεισιν, ἔφ=n Au ἔγωγε os μάτην ποιῶ ' ρ γαρ κατασκευὴν ου ώς εἰς noόβατον, άλλ ώς εἰς ταυρον ητοιμασμενην. D λόγος δηλοῖ, τι τους φρονίμους των ν δρώπων αἱ των πονηρῶν τύχνα ου λαμβάνουσι.

Aέων εἰς ἔπαυλιν γεωργου εισηλθεν ο δἐ συλλαβεῖν βουλόμενος την αυλιαίαν θυραν κλεισε.

καὶ ς ἐξελθεi μὴ δυνάμενος πρῶτα ἐν ταποίμνια διέφθειρε, πειτα και ἐπὶ τους βόας ἐτρώπη Καὶ δ γεωργὴς φοβηθεὶς περ αυτου τὴν δό- ραν νοιξεν Ἀπαὶ λαγέντος ὁ Γαίτου του λέον

κλῶσαι βούλου, ὁ καὶ π μακρόθεν σε δειτρεμειν; οἴτως οἱ πονηροὶ τους ἰσχυροτερους διερεδί- ζοντες εἰκότως τάς εαυτῶν πλημμελείας πομέ

Aέων ἔν τινι αἰγιαλω πλαζόμενος ς εδεύσατο δελφινα παοακυφαντα ἐπὶ συμμαχίαν παρεκύ-

100쪽

λεσε, λέγω/, ἔτι αρυόζει μάλιστα φίλοi ς αυτοῖς καὶ βοηθους γενέσθαι συ ἐν γα των αλαττίων ζώων, αυτός di των χερσαίων ζώων εἰμὶ βασιλευς. Toυ δεώσμένως ἐπινεύσανrOς, ο λέων μετ' ου πολύν χρόνον τινα μάχην ἔχων προς ταυρον ἡπιον προσεκάλει τον δελφῖνα εἰς βοηθειαν ' ω δἐ κεινος βουλόμενος ἐκβηναι τις θαλάσσζς Ῥυς 1. δύνατο, 9rιατο αυτόν ὀ λέων ως προδότην. D λ no τυ χών εἶπεν, άλλα μη ἐμ μίμνου, πην φυσιν ἐ,ητι με δαλάσσιον ποιησασα γης υκ ἐπιβηναι. τά ουν καὶ μας δεῖ φιλίαν σπενδομένους τοιουτους Πιλεγεσθαι συμμάχους, λεν τοις κινδύνοις πανταχου παρεῖναι δεδύνηνται.

Λεοντος κοιμωμένου μυς τω συ ματι, περιμ

δραμε δ δἐ ἐξαναστάς παντ&χου περιειλεῖτο, ζη- των τον προσεληλυθότα ἈλώπU δε αυτὴν θεασαμένη νείδιζεν, εἰ λέων μοῦν ἐφοβήθη Ἀλλα κατάτης γνώμης αὐrοὐ τὴν ργὴν ἔχω, φησί. λόγος διδάσκει τους φρονιμους ἄν θρώπους μηδἐ των μετρίων πραγμάrων καταφρονεῖν.