Fabvlae Aesopiae e codice Avgvstano : nvnc primvm editae cvm fabvlis Babrii choliambicis collectis omnibvs et Menandri sententiis singvlaribvs aliqvot etiam ineditis.

101쪽

επειδη σκοτωδη, νημιδανεῖς ἔκειντο Ἀλωπη δὲ παρεουσα, ἐδεάσατο τους μεν παρειμένους , τονδε νεβρον ἔσω κείμενον, άραμε νη αυτόν δια μέσου αυτῶν, πηλλάττετο. O δἐ βαναστριναι μη δυνάμενοι ἔφασαν, Ἀθλιοι μεῖς, εἴ γε λωπεκι μοχθουμεν Εὐλόγως κεἴνοι ἄχύονται , O των ἰδίων καμάτων του τυχόντα δρῶσι τάς επικαρπίας ἐπιφερομένους.

AG επιτυχων λαγωο κοιμωμένω τουτονεμεU. καταφαγεῖν μεταζύ δἐ θεασαμένη λαφον παριουσαν, φεὶς τυν λαγωόν κείνην δίωκεν. μεν ου απλτων ψόφων βαναστάς φευγεν ὁ λέων, επὶ πολύ διώξας την λαφον, πειδυ καταλαβεῖν ου ηδυνηθη, πανηλθεν ἐπὶ τόν λαγωόν είρω δἐ και αυτῆν πεφευγότα ἔφη , λύεγωγε δίκαια πέπονθα, τι άφεὶς την ν χερσὶ βοράν, ελπίδα μείζονα προύκρινα. Obrως ενιοι τῶν ανθρώπων μη μετρίοις κέρδεσιν ἐπαρκούμενοι λανθάνουσι καὶ τ εν χερσὶ προώμενοι.

Aέων καὶ δνος καὶ λώπηξ κοινωνίαν προς αλλ βους ποιησάμενοι ξυλθον εις θοαπι πολλα

102쪽

είς μίαν μερίδα συναθροίσασα καὶ μικρά αυτ ιάπολιπομένη παρ'ὶνει αὐτω λίσθαι ἐρομένου δ' αὐτον του λεοντος, καὶ τίς αὐτην διανέμειν ἐδίδαξεν η λώπηξ εἶπεν - του δνου συμφοραί. υ λόγος δηλοῖ, ὁτω σωφρονισμός γίνεται τοις ἀνθρώποις τά των πέλας δυστυχηματα.

Λεοντος κοιμωμένου μυς τω σώματι επέδρα -υεν ο δε ζαναστάς και συλλαβών αυτὰν εμελλε καταi οινησασθαι. ἐδεήθη αὐτου γ τα- γεῖν αὐτὼν λενων οτι σωδεις πολλάς χάριτας αὐτωαποδώσει Γελάσας ὁ αυτόν πελυσε Συνέβη οὐν αυτόν με ου πολύ τ' TO μυδ χάριτι περισωθηναι. πειδη γαρ συλληφθεὶς πό τινων κυνηγῶν κώλον δέδη επί τινι δενδρω, τηνικαυτα δμες ώκουσας αύτου στένοντος ελδων τόν καλων περιμ τρωγε, και λύσας τη, Σεμεν ἴτω μου κατεγε - λασας, μη προσδοκῶν παρ μογάμοιβην κομίσασθαι νυν δ' ἴσθι, τι ἔστι και παρά μυσὶ χάρις.

Λέων κα ονος κοινωνίαν προ αλλήλους σπει-

103쪽

αν σε φοβηθην, εἰ μνη νδειν νον ντα E. Oυτως οἱ παρά τοι εἰδόσιν λαζονευόμενοι γίλωτα ὀφλισκάνουσι.

Aηστης ν δῶ τινα ποκτείνας, ἐπειδὴ παρά των πιτυχόντων διώκετο, καταλιπών αυτόνεφυγε. ων ὁ ἄντικρυς δευόντων πυνθανομί- νων αὐτου, τίνι μεμολυσμένας εχοι τάς χεὶρας, ελεγε ώπ συκαμίνου καταβεβηκέναι καί ςτα υτ ελεγεν, ἐπελa'όντες ο διώκοντες αυτὰν οἱ διώκοντες αυτόν καὶ συλλαβομενοι εἴς τινα Gυκάμινον αυτόν σταύρωσαν. πι ὁ συκάμινος 1τη, Ἀλλ εγωγε οὐκέr 'ομαι πρός τόν σου θάνατον υπηρετοῖσα ' καὶ γάρ ον αυτός φόνον κατειργάσω, τουτον εις ἐμ ἐξαιμάτωσας. Ουτως πολλάκις και οἱ φύσει χρηστοὶ, τανυπό τινων ως φαυλοι διαβάλλωνται, κατ αυτῶν πονηρευέG θαι υκ κνοῖσι.

104쪽

Λύκοι ἐπιβουλεύοντες ποίμν': προβάτων, - πειδὴ οὐκ ηδύναντο αυτῶν περιγενέσθαι διά τους φυλάσσοντας αυτ κύνας, γνωσαν δεῖν δια o-λου τοῖτο πρῶζας καὶ πέμψαντες πρέσβεις ἐξη-

του παρ αυτῶν του κύνας, λεγοντες, κείνους

αυτοὶς , καὶ εἰρηνην μεταξύ αυτῶν γενησεσθαι. Tα δε πρόβατα μη προβλέποντα το μελλον ξμδωκαν του κύνας καὶ ο λέκοι περιγενόμενοι κείνων ραδίως την ποίμνην φύλακτον ουσαν διέφθειραν. οἴτω καὶ των πόλεων αἱ τους δημηγόρους ραδίως προδιδοῖσαι λαναθάνουσι καὶ αὐταὶ ταχέως πολεμίοις χειρούμεναι.

Aύκος θεασάμενος αρνα πό τινος ποταμου πίνοντα, τουτον ηβουλήθ=ὶ μετά τινος εὐλόγου αἰτίας καταθοινησασθαι Λιόπερ τάς ανωτέρω ητιῶτο αυτόν ς δολοῖντα το δωρ, καὶ πίνειν

αυτὀν υκ ἐῶντα. To δ λέγοντος, ῶς ἄκροις τοῖς χείλεσι πίνει, καὶ λλως οὐ δυνατὰν Ἀλτοῖ στῶτος κά rω επάνω ταράσσειν τὼ δωρ, λύκος ποτυχών ταύτης της αἰτίας φη, Ἀλλαπίθυσο τον πατίρα μου λοιδόρησας. - Εἰπόντος

105쪽

υ δἐ λύκος γελάσας καὶ τους δόντας δηζας J φησὶν Ἀρκεῖ σοι καὶ το μόνον σώαν ζελεῖν τήν κε φαλην. m λόγος δηλοῖ, ῶτι μεγιστη παρά τοῖς πονηροῖς ευεργεσία το μη προσαδικεῖσθαι re αυτῶν.

Λύκος θεασῆμενος αἶγα πί τινος κρημνου νεμομένην, ἐπειδη υκ Δύνατο αύτης νικμεμαι, παρ ει α Γνῶν κατωτέρω καταβῶμαι, μὴ καὶ πέσηλα θουσα, λέγων, ως καὶ λειμῶνες παρ αὐτω, καὶ

πορεῖς.

106쪽

Οἴτω καὶ των νθρώπων οἱ πονηροὶ, ἴταν περὶ τοῖς εἰδόσι πονηρευωνται, νόν τοι, των Τεχνασμάτων γίνονται.

Aύκος λιμώττων περι ι ζητων αυτω τροτην' οἱς δ εγένετο κατώ τινα τόπον, κοίσας γραός παιδὶ κλαίοντι Πειλουμενης, ως, αν λ παbGV- ται μαλει λυκω, οἰόμενος ληθευξιν προσέμενεν.

πέρα δἐ γενομένης, οὐδἐν τοῖς λόγοις κόλουθον ἐγένετο , παλλαττόμενος φη, ν ταύτητη παυλει οἱ ἄν θρωποι ἄλλα μεν λεγουσιν, λλα

υ λόγος ἄρμόσει τοῖς μη τοῖς λόγοις τα εργα

Λύκος τροφης κεκορεσμένος πειδη θεάσατο παιδιον π γης βεβλημένον, αἰσθόμενος τι διατον ἐαυτου φόβον Πεπτώκει, προσελδων παρε-αθάρρυνεν εχ υτ λέγων, ς αν τρεῖς λόγους ληδ'εῖς αύτω εἴπη , πολύει αὐtό. Καὶ ἀρξάμενος λεγε, πρῶτον, μη βούλεσδαι αὐτω περιτυχεῖν, δεύτερον, πσ2απλησίως ημαρτηκέναι τυφλω τρίτον Κακοὶ κακῶς noλοῖνrαι πάντες οἱ λύκοι, τι μηδεν πα-

107쪽

To δἐ ποτυχον ἔφη, αν ποτόν σοι γο επιδώσω, καὶ τροφήν με χρὴ Προς ἄνδρα κακουργον ὁ υποκρίσεως νεδρεύοντα ὀ λόγος ευκαιρος.

108쪽

Aαγωοί ποτε πολεμουντες Γεrοῖς Παρεκάλουν εἰς συμμαχίαν ἀλώπεκας αἱ ὁλεφασαν, Moηθησαμενα, μῖν , ει η υδειμεν, τίνες ητε, καὶ τίσι Πολε-

V λόγος δηλοῖ, ὁτι οἱ φιλονεικοῆντες τοί κεε -

κέντρον πομάλλειν, μετά ὁ τουτο καὶ σωτηρίας

λόγος αρμόσει προ Πνδρας βασκάνους, ι

109쪽

Μηναγυρται δνον εχοντες τουτω εἰώθασι τασκεύη δοιποροῶντες ἐπιτιδίναι. Καὶ δη ποτε ποθανόντος αὐτου ad κόπου, ἐκδείραντες αύ- τον ἐκ του δερματος τυμπανα κατεσκεύασαν, καὶ τούτοις χρωντο. τερειν ὁ αύτοῖς μηναγυρτῶνάπαντησάντων καὶ πυνδανομένων αίτων που αν εἴη δίνος ήμων, φασαν τεθνηκέναι ἐν α υτὼν, πληγάς ὁ τοσαυτας λαμβάνειν, σας ζων οὐκέπηνεγκεν.ούτω καὶ των οἰκετων νιοι περὶ ταὶς ελευθεα

ηττώμενοι, πειδη συνηλθον εἰς ταὐτὰν υπέλα- sον, ὁτι δι ναρχίαν τοῖτο πάσχουσιν ' θεν ἐπὶHεζώμενοί τινας εαυτῶν στρατηγους ἐχειροτόνη - σαν ' οἱ ὁ βουλόμενοι επισημότεροι των λλων εἶναι, κερατα κατασκευάσαντες ἔαυτοις συνυφαν. Σπιστάσης ὁ της μάχης, συνέβη πάντας τους μυας ηττηαθηναι ' οἱ μεν υνέλλοι ἄντες ραδεις εἰσέδυον, οἱ ὁ στρατηγοὶ, μη δυνώμενοι εἰσελθεῖν ὁια ἁ κερατ αυτῶν, συλλαμβανόμενοι κατη

110쪽

Οἴτω πολλοῖς η κενοδοξία κακων αἰτια διατιληδονίαν γίνεται.

INoμηξ δ νυν το παλαιὰν ανθρωπος 'ην, καὶ τῆν γεωργία προσίχων τοῖς ἰδίοις πόνοις οὐκ ηρκελτο, αλλά καὶ τοις ἀλλοrρίοις ποτα αλμίζων διε τελει, τους των γειτόνων καρποῖς φαιροίμενος. υ δε Ζεύς γανακret σας κατά τις πλεονεζίας αυ- του μετεμορφωσεν αυτόν εις Ουτ το ζωον, O κα- λ ιτα μί ρμηξ υ δε καὶ την μορ χνόλλαβας την διάθεσιν ου μετεβαλε μεχρι γάρ νυν κατά τάς Γρουρας περιῖων του πόνους των ἄλλων συνάγει, καὶ ἔαυτω ποθησαυρίζει. υ λόγος δηλοῖ, τ οι φυσει πονηροὶ καν τα μάλιστα κολώζωνται, τον τρόπον Ουκ ποτί-