장음표시 사용
111쪽
Nαυαγὼς ἐκβρασθεὶς εἴς τινα αἰγιαλον διατον κόπον ἐκοιμῶτο μετά δε μικρόν βαναστάς, ως ἐδεύσατο προς την θάλασσαν, ἐμέμφετο αυτην, ὁτι δελεάζουσα τους νωθώπ0υς τ ὶ ἐν της Oφεως λαμπρότ ι, ηνίκα ἄν αυτούς προσδε ζηται, ἐπαγριουμεν διαφθείρει. II δἐ γυναικὶ μοιω- θεῖσα προ αυτόν φη, AZ -ουζος, μη μεμ- νου με, ἄλλα τους νεμους ' ἐγώ γάρ φύσει τοιαύτη εἰ H, ποία η γη οἱ αιφνίδιοι εμπί
πτοντες κυματουσι και ζαγριαίνουσιν.
Νυκτερὶς και βάτος καὶ αἴθυια προς έλληλους κοινωνίαν σπεισάμενοι ἐμπορεύεσθαι διε γνωσαν. αι η με νυκτερὶς ργύριον δανεισα--μίν εις μέσον κατέθηκεν ' η δε βάτος ἐσδηταίνεβάλετο δἐ IUυια το πλοῖον λειμῶνος δε σφοδρο γενομένου καὶ της νηός περιτραπείσης, f πάντα πολίσαντες αυτοὶ ἐπὶ την ην διεσω-
112쪽
τουσα των παριόντων ἐπὶ2.αμβάνεται ἱματίων, προσδοκωσα τἀ ἴδια ἐπιγνώσεσθαι. λόγος δηλοῖ, τι περὶ ταυτα μαλἄον Πουδάζομεν, περ α πρότερον πταίσωυεν.
CLXVIII. Συλευόμενος καὶ 'μης. N.
λυλευόμενός τις κατά τινα ποταμον τον πελεκυν πέβαλε του δε ρεύματος παρασύραντος αυτὼν, καδνημενος επὶ της χθης δύρετο, με - χρις ου Ἀρμγῆς λεησας αυτὰν κεν, καὶ μα- ων την αἰτίαν , δι λὶν κλαιε το μεν πρωτον
καταβάς χρυσοῖν πελεκυν αὐτω νήνεγκε, καὶ ἐαυνθάνετο, ει υτος - του ὁ εἰπόντος, μητουτον εἶναι , ε δευτερου ργυoοὐν νήνεγκεν, καὶ πάλιν ηρωτα, εἰ τουτον ἀπέβαλεν Ἀρνησαμένου δε καὶ τουτον et τρίτον αὐτω την
δίαν ζίνην ἐκόμισε του επιγνόντος, πο- δεξάμενος αὐτου την δικαιοσύνην πάσας αὐτωίχαρίσατο Καὶ ὁ ἀνελόμενος, πειδη παρεγένετο πρός τους ἔταίρους, τά γεγενημένα αυτοῖς διηγησατο. ων δέ τις ποτθαλμιάσας ἐβουλη- δη και αυτός των ἴσων περιγενέσθαι διόπερ
113쪽
Kναλαβων πέλεκυν παρεγίνετο επὶ τον αυτόν ποταμον, κ&ὶ ξυλευόμενος πίτλ δε τον βίνην εἰς τάς δίνας άφηκε, καθιζόμενός τε κλαιεν. μου o φανεντος καὶ πυνθανομενου, τί το συμβεβηκόρor η, λεγε την του πελέκυος πώλειαν. ου ε
114쪽
Oδοιπόρος χειμωνος δεύων, ως ἐδεάσατο ἔχιν πο ου κρύους διαφθειρόμενον, τουτον λεήσας νείλετο, καὶ βαλων εἰς τον αυτου κολπον, δερμαίνειν πειρῶτο. G ῖ, μέχρι μεν πο ου ψύχους συνείχετο , ρεμ ει επειδή δε θερμανδη, καὶ νεζωώδη , την cisto γαστέρα δακε Καὶ O άπο νήσκειν μέλλων ἔφη, Ἀλλ' ἔγωγε δίκαια πέπονθα τί γαρ τουτον πολλύμενον ἔσωζον ον ἔδει, καὶ ἐρρωμενον αν&ιρεῖν ςO λόγος δηλοι ἴτι πονηρία ευεργετουμενη προς τω μοιβάς οὐκ ποδιδόναι καὶ κατά των ευεργετῶν ναπτεροῖται
115쪽
Dδοιπόρος πολλην δόν νύων ηυζατο ν αν di i τι το μισυ τω 'μὴ ἀναθεῖναι Περιτυχών ὁ πηρα, ν η μύγδαλά τε σαν καὶ φοίνικες, ταύτην νείλετο, οἰόμενος ἀργύριον εἶναι. Ἐκ- τινάβα δἐ ς ευρε τώ νόντα, καταφαγών τε ταύτα, καὶ λαβων των τε μυγδάλων ἁ κελώνη καὶ των φοινίκων τά στῶ, αὐτα πί τινος βω- μου ἔθηκεν, εἰπών, πέλεις, ω Ἐρμη, την εὐχή καὶ γάρ τέ κτος ων ευρον, και τά ἐντος προ σἐ διανενόμηκα. Προς ἄνδρα φιλάργυρον , διά πλεονεβίαν καὶ θεοί κατασοφιζόμενον, o λόγος εὐκαιρος.
'ονω τὶς πιδεὶς αἶγα καὶ πρόβατον καὶ δίλ-
118쪽
οἴτω καὶ των δανειστῶν ἔνιοι διὰ φιλαργυρίαν, να μικρά τοι χρεώσταις μη παράσχωσι, πολλάκις καὶ αυτ τό κεφαλαιον πολλυουσι.
Dνου τις ἐπιθεὶς ἄγαλμα Qγεν εἰς ἄστυ των δρουναντώντων προσκυνούντων τό γαλμα, ο νος υπολαβων, ὁτι αυτόν Προσκυνοῖσιν, Γναπτερωθεὶς ώγκῶ τό τε καὶ οὐκέτι περαιτέρω προάναι ἐβούλετο. καὶ ὀνηλάτ=ὶς αἰσθόμενος τὰ γεγονός, ω ρο- πάλω αυτόν ποιων, ἔφη, ad κακη κεφαλ ἔτι καὶ το pro λοιπόν ην, νον π άνθρώπων προσκυ
119쪽
υπισθεν πόμενον, καὶ ροπάλοις αυτον αἰοντα, ἔφη, AU. ἔγωγε οὐκέτι σε εὐδαιμονίζω ' ρῶ γαρ, o τι χυὶ ἄνευ κακῶν μεγάλων τ=ην εὐδαιμονίαν
ηονος κουσας τεττίγων δόντων et σύ; επὶ τῆ εὐφωνία, καὶ ζηλώσας αυιῶν την φωνὴν ἐπίλαδε καὶ της οἰκείας φωνης. Oύτως οἱ των παρά φύσιν πιθυμουντες καὶ μεχουσι δυστυχουσι.
υ λόγος δηλοῖ, ὁτι o κάστου πεπρωμίνον δεράπευτόν ἐστι.
120쪽
'Dνος πο νηλάτου γόμενος, ως μικρὰν et ς octo προηλ 'εν, ἀφεὶς την λείαν, εἰς κρημνὼν ἐφε- ρετο μελλοντος δ' αὐτου κατακρημνίζεσθαι, ὀνηλήτης ἐπιλαβόμενος της Οὐρας πειρατο περιώ-:εt αυτόν του ὁ ευτόνως ντιπίπτοντος, φεὶς αλὰ νεφη, Νίκα κακην γάρ νίκην νικας.
ονος εν τινι λειμωνι νεμόμενος ως ἐθεάσατο λυκον et αυτόν ὀρμώμίνον, χωλαίνειν προσεποιεῖτο. ου δἐ προσελδόντος αυτω, καὶ την αἰτίαν πυνδα νομενου, δι ν χωλαίνει, λεγεν ως φραγμόν διαβαίνων σκόλοπα Πατησε, καὶ παρ ει αυτωποῶτον ξελεῖν τον κόλοπα, εἶθ' υτως αυτον καταθοινησασθαι, ἶνα μη ἐσθίοντος περιπαρν Ουδε πεισθέντος, καὶ τον πόδα αυτου Πάραντος,