A first Greek reader; with notes and vocabulary

21쪽

FIEST KEEM EADEK. 3καλον τ σον πρόσωπον. ὁ δε ε οργὴ, ἐκεῖνο τ πρόσωπον ου κατα-γελας, ου αἰσχρον ἐστι, καὶ ι μη καλόν ' οἱ γαρ πολεμιοι, φ ωνε πασχον αγαθοί εἰσι ν εχεις δε πρόσωπον καλ-

λιστον ορὰν φανερον ουν ἐστιν τι κακος εἰ τότε δὴ o αλλοι στρατιωται τον καλον προὐσκωπτονωστ αυτίκα το στρατόπε ον--λειπε και επι α-

μον ἐν πλοίω -φευγεν. '

ἀνηρ τις ποτε περὶ κλίμακος - φάνθανε του φιλου ' ου γάρ, λεγεν, δεγίγνωσκε τί κλιμάς οεστι και ὁ φίλος -φη αυτω, τουτο νομαζομεν κλίμακα. η με παρα τη οικία εχε δεκα βάθρα, ἄλλα δε εἴκοσιν η τριάκοντα και δια αὐτὰς επιτὰ οικίας η εις τα δένδρα ἀνα-βαίνομεν. ὁ δε ἀνηρ -θαυμαζε και -λεγεν, Ἀστιν, c φιλε, ο is αριθμος των βάθρων λαυτος ι-τε ἀνα-βαίνω ει-τε

κατα-βαίνω ς' ε DRACO'. LMUS. πάλαι μεν η εν 'Aθήναις ἀνηρ Δρακων τοονομα ν ' ουτος δε σοφος και δίκαιος ην στε οι Aθηναῖοι θελον αυτον νόμους νεους γραφειν, τι oουτω πολλοι ἄνθρωποι ν τ πόλει κακοι σαν. νόμους ουν ρογραφε χαλεπους ' εν γαρ τούτοις

τοῖς νόμοις w μία ζημία κακουργοις. θάνατος.

22쪽

ἀνθρωπου νόμοι σαν, ἀλλα δράκοντος.

πολίτης τις ἄλλης πόλεως τω Ιερικλεῖ τω Ἀθη- ναίω γλεγεν, Iερίκλεις, τί ἐστι το πρωτον, θ τον ἄρχοντα δει μνημονεύειν ' ὁ δε -φη, τι ἄνθρωπός εστι. καὶ το δεύτερον ' ρ τι κατὰ τους νόμους δεῖ ἄρχειν. καὶ το τρίτον; ρ τι

τοὐς Ἀθηναίους ευ-δαιμονίζω τι σε εχουσιν ἄρ- Io χοντα ς ου μόνον ταυτα οἰσθα, ἀλλα και οἴτω

πολίτης τις Ἐρετρια ἐπιστολην ρογραφε φιλω

is ρειν βιβλίον Ἀχει ὁ εμος ἀδελφος Εὐφορίων.

ἀν- γίγνωσκε δ' ὁ ἀνη την επιστολην, ἀλλ' υκ δεμνημόνευεν ἰέναι εις πην οἰκίαν του ἀοελφου, ημέρας πέντε ν εν τη πόλει επέ δ' κεν εις την

αὐτου χώραν οὐδε δελεγε περὶ της επιστολης. ὁ α με φίλος μετὰ ξ η κτω μέρας ηρώτα, ,ουεστι το βιβλίον ὁ ρομελλες φέρειν. ὁ δέ, Ἀλλα, οὐδεν οἶδα περ της επιστολης της λεγούσης φορει το βιβλίον.

23쪽

Δαρείω κα Παρυσάτιδι σαν παῖδες δυο, νωμεν πρεσβυτερος ην Ἀρταξερξης ὁ δε νεώτερος Κυρος επεὶ δ' η τελευτη του βίου εγγὴς ην, Δαρεῖος εἰς Σάρδεις -πεμ πεν ἄγγελον ος αἰτήσει Κυρον παρ-εῖναι εἰς τὰ βασίλεια. ὁ δ' ἄγγελος

ποίει ταυτα Κωρος δε ἀν- βαινεν εἰς Βαβυλωνα. παρ-ησαν ουν τὼ παῖδε, οτι Αρταξέρξης δη παρ-ηνοτε Δαρειος τον αγγελον εἰς Σάρδεις ροπεμπεν. επε δε Δαρεῖος -τελευτα τον βίον η βασιλεία επιβάλλει Ἀρταξερλ. Κυρος δε κατ- βαινεν εις οτην αυτου ἀρχην Ουκ-ετι δη--φίλει τον ἀδελφόν, αλλὰ πιε-βουλευεν αυτ εθελων βαπιλευειν ἀντ

Τίμων, ὁ δελφος μου, πολλὰ χρηματα και

τιμιώτατα εν τ οικία εχων, ν ἀ-θυμία πολλη sεστιν τι κλεπτας εἰναι ν τ πόλει ἀκουει. μῖν λεξω τί ποιεῖ δια μεν μερας ου εθελε ἀποτης οικίας ἀπ-ιέναι, ν δ τ νυκτὶ οι κλεπται Ουτω φοβουσιν αυτον ἄστε την λαμπαδα καίει και υκ επι το λεχος ἀνα-βαίνει εγὼ δε υκ oοκνῶ ε' ιε,αι εἰς την πόλιν, οἰκίαν μικρὰν χωνκα ουδεν εν αυτ ο οι κλεπται θελουσι λαμβάνειν. δυς μεν ουν μοὶ ὁ βίος στίν, υτ δεὐηδη ς ὼς τοι γε φίλοις δοκει.

24쪽

ταίω πολεμω ἀπ-ὐθνησκον τους γαρ τάφους ἄνθεσι καλυπτομεν καὶ ἄνδρα εν-τιμον αἰτουσιν οἱ πολῖται λεγειν επι αυτοῖς καὶ ἐπ-αινεῖν τὰ εργα αυτων. ὁ δε ἐπὶ βημα ἀνα-βαίνει τε και τον επαινον λεγε αξιον της κείνων αρετης. οἱ δε λόγοι εἰσιν μοιοι τοῖσ-δε εστιν, ω πολῖται, δίκαιον τιμαν τούτους τους ἄνδρας και η αρετης αυτῶν φυλάττειν την μνημην. μεῖς δε ποιουντες ταυτα1 τιμην λαμβάνομεν τε και τους παῖδας μῶν ποιη- σομεν εἴ-νους τη πατρίδι . 'ην με τοῖς Ἀθηναίοις οὐτος ὁ αυτος νόμος πι Σόλωνος, και ι μετα αυτους τὰ αυτὰ -ποίουν. εν τοῦ δε ΙΠελοποννησίω πολεμω ΙΠερικλης πρῶτος et γλεγεν επὶ τοῖς στρατιώταις οι ἀπ- θνθσκον. ε εστ δε αὐτου του λόγους ἀνα-γιγνώσκειν ν τωδευτερω μερε της συγ-γραφη Θουκυδίδου.

Λεωνίδας με ην ὁ στρατηγος τῶν ε Θερμοπύλαις Λακεδαιμονίων στρατιώτης δέ τις εν pστρατια φοβερος ων, προς αὐτον ει και -λεγεν,

ω στρατηγε, λαριθμος τῶν μετὰ Ξερξου βαρβά

ρων ἴτω μεγα εστὶν ἄστε τὰ τοξεύματα αυτῶν καλυψιει τον ουρανον και ἀ-φανιεῖ τον λιον Λεωνίδας ουν αὐτω -λεγεν, Ἀλλά - κακε, σύ γε

25쪽

ου ε μνημόνευε τον πρότερον φόβον, ἀλλα εις την μάχην ευθῖς Ιει κώ ἀπ- θνpσκε μετὰ των ἄλλων.

εστί, καλῶς εχε ε ει δ' ἄλλα ἀμείνον εστιν αυτὰ

Ναπολεων μεν ποτε ἄνδρα -ώρα ν τω προ-θύρωος α ματι ἱερεως ειχεν ὁ δε -τήρει τον Νωπολέοντα ιόντα εις τὰ βασίλεια. ὁ δε βασιλευς o

φη, τίς εστιν ουτος ὁ ἄνθρωπος ὁ προσίλεπωνεμες ο δε ιερεύς--φη, συ μεν προσ-βλεπεις ἄνδρααγαθόν, γὼ δε ἄνδρα εν-δοξον ἴσως χρησιμοναμφοτεροις μῖν στιν

26쪽

Πελοπίδας μεν η των Θηβαίων ἀνηρ ευ-δόκιμος

δια την ἀρετην τε και ευ-νοιαν. αυτ δε μελλοντι

μετὰ του Ἐπαμεινώνδου ε ιεναι εις μάχην η γυνηε-φη βουλομαί σε σωζεσθαι ' ὁ δε -φη σως, ἄλλους δεῖ ταυτα ποιειν, στρατηγον η αρχοντα δει των πολιτων πι-μελεῖσθαι οι κινδυνευουσιν ν πολεμω ουτω γαρ η πόλις καλως πράξει. τοι- αυτ λεγων καὶ ποιων γε αγαθους ἄνδρας εις μάχην και--δίδασκε πάντας τους πολίτας τὰ αυτὰ I ποιεῖν α και αὐτος--φίλει.

τοῖς δε Βαβυλωνίοις ὁ νόμος ην δε ' τους

νοσουντας εις την ἀγορὰν εἰσ-ε-φερον ' ου γαραυτοῖς ἰατρο ησαν προσ-ελθόντες μεν ουν προς τον νοσουντα συμ οβ λευον περὶ της νοσου, εια τις την αυτην--παθεν - τινα αλλον--γίγνωσκεν ουτ παθόντα. πας ανθρωπος τοῖς νοσουσί τι λεγεν. ποιουντες υν α ερολεγον οι γιεῖς, ι σουντες ἰγιεῖς --γίγνοντο.

27쪽

λευτησειν τον βίον ει των φίλων ηρώτα εἰ υμετα-μελε αυτ δια-φθείραντι τοσούτους ἀνθρώπους καὶ πόλεις. οὐδ-αμῶς, ἔφη, Ἀξδα δια τί

δει με ποιησαντα ταυτα δακρύειν. καὶ γαρ Ουδεὶς εστιν ος βούλεται με κακῶς ποιεῖν. οἶγε φίλοι εὐ-μενεῖς οντες φαινονται και τους εχ θρους πε-φόνευκα ἀπο-θανουμα ουν οὐδενα λιπὼν OS με μισεῖ.'

πάντων τῶν βαρβάρων πολεμικώτατοι σαν οἱ ΟΙΠάρθοι ο γαρ ιππεῖς αυτῶν και φεύγοντες -τόξευον ἄστε τους ἀ-μελῶς διώκοντας πολλάκις τραυματίζειν καὶ ἀπο-κτείνειν. οἴτως νίοτε -νίκωντους πολεμίους καὶ ι ηδ οι πολεμιο αυτοῖς ε-νίκησαν. καὶ νομάδες σαν, Οὐ-τε εχοντες οικίας, 15οντε πολὴν χρόνον εν τω αὐτω τόπω μενοντες.

ουδεις υν δύνατο αυτοῖς διώκειν εις την ην διαλιμόν. καὶ γαρ λιμος σύμ-μαχος ἀμείνων ην τοις Πάρθοις τοξόται και ὁπλιται.

28쪽

1o YEST KEEV KEADET.ταυθ ο ὁ ῖρος καλεώρα βασιλε και τους εςακισχιλίους ἀμ φ αυτόν. καὶ εὐθὴς βοῶν Θουανορα ορῶ. λαυνεν ἐπὶ αυτον καὶ παίσας κατὰ το στέρνον--τρωσε δια του θώρακος. ἐν δε τούτω ακοντίζει τις Κυρον παλτω πο τον ὀφθαλμόν. και Κυρός τε αυτὸς πο-θνήσκει καὶ κτὼ οἱ ἄριστοι τῶν Ιερσῶν ἀπο-θνησκουσιν ἐπ αυτω. ἱδε βάρβαροι ἀπ-ε-τεμον την κεφαλην αυτου καιτην χεῖρα την δεξιάν. Oὐχ ουτως -ποίει βασι- 1 λευς τῶν Ιερσῶν ουδενα πλην τούτων ους μάλιστα μισεῖ.

πρῶτον μεν η αρχη Φιλίππου του βασιλεως Μακεδονίας, μικρὰ in ὁμως δε στρατηγδ αγαροθὸς δεν και στρατιώτας αγαθους χχων, τύραννον 15 Ου μόνον Μακεδονίας αλλὰ και πάσης Ἐλλάδος

εαυτδν--ποίει. αυτη δ' η υ-δαιμονία δεῖα αυτωην. αὐτω ουν σεμν ὁντι δια μάχην τινὰ πολίτης τις Λακεδαίμονος πιστολην--γρα γεν δε ε εστιν, ω βασιλεῖ et σκιά σου μακροτερα τι εν ταυτη

παιδί τινι Βοιωτω δύο χιτῶνες ησαν, ὁ μεν πορφυρους, ὁ δε γλαυκός ὁ δε παις τον μεν πορφυροῖ χιτῶνα φίλει λαμπρὸς γὰρ δη ην

29쪽

αγροὐ φερειν προς το πατερα ἀλλ' ο γαρ δεῖ, ε-φη, τον χιτωνα τον πορφυρουν εν τοις ἀγροῖς φορεῖν κ'φερε μοι τον τερον ε της θηκης να υτ σε ἀμπ-εχ .' ὁ δε παῖς τουτο μεν χαλεπως -φερε, φανερῶς δε--πειθησαι Ουκ

oφθαλμοῖς, ὁ παῖς λάθρα ἀπιε-φυγε δια της

θύρας τον πορφυρουν χιτωνα εχων ἀλλ' ο 1o πόρρω ἀπο της οικίας ἀπ-ων δίκην Ου ἀν-άξιον δωκεν ' εν γαρ τοῖς ἀγροῖς βόες τινες συνμεγάλω ταύρω -νεμοντο. ο δε ταυρος το πορ φυρουν χιτωνα χαλεπως φερων, επὶ τον παῖδα μετὰ Οργης πιε-φερετο ἀλλα ὁ παῖς φεύγειν is εθελων, δια τον χιτων βραδύτερον τρεχε ' μακρὸς γὰρ ν ἄστε ὁ ταυρος τοῖς κερασι κακῶς

Κλείτω δε οὐχ ηδ ην τους Ἀλεξάνδρου παί

νους ἀκούειν. και κληθείς ποτε επὶ συμ-πόσιον εν so

αυτὸς κατ- πραξεν αυτά, ἀλλα τα πλεῖστα κατ-ὐ

30쪽

1 λευων του στρατιώτας ἀπο-κτεινειν τον πονηρόν

οὐδενος δε πειθομενου, αυτος λόγχην ἁρπάσας

, δε ὁδὸν ρημην βαδίζουσα πόρρω ἀπο των βασι

λείων ποιμενι τινὶ ν-ε-τυχεν ὁ δε την βασίλειανο γνωρίζων 'ἀλλ', ω γύναι. ἔ-φη, χυ δε σε κεῖμενειν ' η γαρ ὁδος στενωτάτη τυγχάνει ουσα και συ κει μενουσα εμ-ποδων ε τοι προβάτοις.'α και ταῖτα ἀκουσας δορυ-φόρος τις των παρ'όντων,

ου ταῖτα τω ποιμενι Ῥελε, και -φη - εἰ κείνηαληθως εστιν βασίλεια, δε αυτην φορεῖν σGτα βασιλικην στε πάντας του ανθρώπους γνωριζειν

et αυτην παρ ιοῖσαν.