A first Greek reader; with notes and vocabulary

41쪽

δε εχουσι τρώγειν, Ουδ' ἄλλο ἀγαθον ουδέν τουτομεν δ' ει νικησεις, τί ληψει, τε αὐτοῖς γε υδενεστιν αξιον ἀπο-φερεσθαι ἐαν δε νικηθpς, μάθεοτι πολλὰ καὶ ἀγαθὰ ἀπο-βαλεις ευρόντες γαρ τὰ se τὴ χο ρ γημων γαθὰ δευρο ἀνα-βησονται καὶ

Τίμων ὁ Κορίνθιος ουτω φιλ-άνθρωπος ην στεεθελει μη μόνον του φίλους ευ-εργετησαι, ἀλλα oκαι τους χθρούς. καί ποτε εἰς αλλην χώραν εἰσελθών, τύχη τινὶ ηλγησε τον πόδα και χυθύς μετα-πεμψάμενος ἰατρον ε-κελευσεν αὐτον ἰάσασθαι την νόσον ὁ δε ἰατρός, ἀνηρ ων ἄ-πειρος,

σον μεγα αυξάνεσθαι. ὁ δε Τίμων μετὰ χρόνον

βασιλεύς τίς ποτε χωρίον πολιορκησας, βία ελεῖν υκ -δύνατο τὰ μεν γαρ τείχη ψηλὰ ην,

42쪽

24 FLEST KEEU READ . οὐν πο-κλείειν τὰς φ-όδους των ἐπιτηδείων. τελο δε οἱ πολῖται εις τοσαύτην ἀ-πορίαν λθονωστε τὰς γυναῖκας και τους παῖδας πάντας ε δε βαλον ε της πόλεως - ὁ δε βασιλευς ταυτα ἰδὼν ε κελευσε του στρατιώτας κείνους ει την πόλιν παλιν βιάσασθαι τω γαρ πολεμωζ -φη, τρεῖς θεράποντες εἰσι δεινότατοι οῖ συν αυτ ἀεὶ κολουθοῖσιν εἰσὶ δε οι-δε, λοιμὸς και λιμος καιφόνος πω δε των τριων τω μαλθακωτάτω νυν ro χρωμαι. 'g5 How TO CURE STAGE FRIGΗT.

Ἀλκιβιάδης, νεανίσκος ων, σφόδρα -δε-δοικει παρ ιεναι εἰς το δημον και ἀγορεύειν. ὁ δε Σωκράτης αεὶ -θάρρυνεν αυτον λεγων τοιάδε εἰ φίλε, τί ἀ-θυμεις ο γαρ δγ, δε-δοικας εκεῖνον τον

is σκυτοτόμον,' - ειπὼν το νομα του ανθρώπου, -

Ἀλλὰ κατα-φρονεῖς αὐτοῖ, εἰκότως δηλον γαρ ὁτισοι το γενος πολυ λαμπρότερόν εστιν η κείνω. ετ δε κεῖνον τον κηρυκα ου δε-δοικας, ουδλεκεῖνονα του κεραμεα. ὁ δε Ἀλκιβιάδης προς ταυταα εροφη κείνους μεν ου φοβεῖσθαι, ἀλλα τον δημον. ὁπο-λαβὼν δε ὁ Σωκράτης, ουκουν φη, ὁ δημος

εκ τούτων ηθροισται και ει κατα-φρονεῖς αυτῶν καθ' εκαστον δεῖ κατα-φρονειν κα των συμ-πάντων .'

Σόλων φεν χν σοφώτατος πάντων τῶν Ἀθη- α ναίων, την δε σοφίαν αὐτοὶ υ μόνον οι πολῖται

43쪽

δεθαυμαζον, αλλὰ καὶ οἱ αλλοι λληνες πάντες καὶ πολλοὶ των βαρβάρων ἀκουσας δε περὶ του- των Σκυθης τις νόματι Ἀνάχαρσις -βουλευε το. ια-λέγεσθαι τω Σόλωνι εχων και αυτὰς δόξαν ἐν τηπατριοι. ως σοφὸς ων πλεύσας ουν εἰς τὰς θη- νας ερχεται εὐθύς επι την ἐκείνου οἰκίαν, λεγων, Ἀπο-θεν ηκω βουλόμενος ποιεισθαι πρὸς σε

φιλιαν ὐπο-λαμβάνει υν ὁ Σόλων, 'βελτιόνεστι ποιεῖσθαι φιλίας οικοι. ὁ δε Ἀνάχαρσις ἀπο-κρίνεται ευθύς, χυκοῖν δεῖ σε, οἴκοι ὁντα, o ποιεῖσθαι πρὰς με φιλίαν. εοελασε τοίνυν ὁ Σόλων και δεχεται τον ἄνθρωπον φιλικῶς.

συλ-λεξας ὁ 'Pωμύλος επ-οίκους πολλοῖς και την πολιν Ῥώμην κτίσας εἰτα ις--πορίαν τινὰ κατ-εστη γ των γὰρ ρετ πιυτοδ ἀνδρων ολίγοι γυναῖ i5κας εἰχ'i', οι δε πολλοι γαμειν βουλόμενοι Ουκ -ούναντο οὐ γὰρ σαν παμ αὐτοῖς παρθενοι, οὐδεοι πλησίοι προυθυμηθησαν τοῖς τοιούτοις ἀνθρώποις τὰς Ῥυγατερας Ἀκ-δοῖναι. προς παῖζα ουνε μηχανησατο τοιάδε πρῶτον μεν λόγος δι-ε-δόθη λυπὁ Ῥωμύλου ς μελλε θεω τινι θυσίαν μεγάλην

44쪽

τη φημη, στῆσα προ της εικονος της θεου ηυ-χετο Κλεόβει τε και Βίτωνι ι τ αυτοῖς την μητερα μεγάλως τιμησαι, τη- θεὸν βοῖναι ο πια ἀνθρώπω τυχεῖν ἄριστόν εστι μετὰ δε ταύτην

την εὐχην, οἱ νεανίαι 'θυσαν, και ηδη κατα-κοιμηθέντες ε αὐτω τω ἱερω οἴ-ποτε τι ἀν- στη

45쪽

πενης τις εν τω χωρίω ραφανιδα οσχε καλλι- στην και μεγίστην ἄστε ἰδόντες αυτην οἱ πλησίοι πάντες -θαυμαζον. -δοξεν οἶν τω πέν τι αυτηντ βασιλεῖ διδοναι και εις ἄστυ λθων προσεῖπε του φύλακας, λεγων τι δῶρον φερε παρὰ sτον βασιλε ε οἱ δε τον ἄνθρωπον εἰς τὰ βασιλεια εἰσ-ηγαγον. ὁ δε δων τον βασιλεα -λεγεν, ω βασιλευ, κω δῶρον φερων ὁ σοι δοῖναι θέλω.' και ὁ βασιλευς ρώτησε τί το δωρον ιη ἀννεῖπεν ουν τι φαυλον με το δῶρον ιη κτημά 16των δε ν εχει πολλω κάλλιστον ὁ δε βασιλεύς ησθεὶς τ ευ-νοία του ἀνθρωπου χρυσον πολύν

μαθων δε α γενόμενα βου-κόλος--βούλετο καιαυτός τι παρὰ του βασιλεως λαβεῖν. εκ-λεξας ουν sε των αυτο αγελῶν μόσχον τινὰ δια-φερόντως καλον τω βασιλει -δωρησατο, οἰόμενος κεῖνον

θαυμάσιόν τινα μισθὸν ἀντὶ τούτου δώσειν, πείγε ἀντὶ ραφανGος τοσαῖτα -δωκεν ὁ δε βασιλεύς οὐκ ἀγνοῶ δια τί ταῖτα -ποίει λεξε uo τοιάδε δεχομαι μεν δ ἄριστε ανθρώπων, τον μόσχον ον ἄγεις κενον δε σε ἀπο-πεμπειν αἰσχύνομαι ' δοκεῖς γὰρ εἴ-νους μοὶ εἰναι δῶρον οἶν

46쪽

ἄνθρωπός τις ἴππον -σχε δοκοῖντα καλόν τε εἶναι και συνετόν τουτον ουν τον ἶππον ε δίδαξε πάντα ποιεῖν σα κελεύοι ὁπότε γαρ λεξειεν - ἰα,' λιππος ἀκουσας ευθὴς δρόμω -θει κελεύοντος δετου δεσπότου παύεσθαι, τότε η καὶ τουτο -ποίει.

ανθρωπος επι του νωτου του ἴππου, ἴτω των

μηλων ἄρεχθη μεταξ δε εσθίων -λεξε τοιάδε εἰ μακάριος εγω της σοφιας, ο δε-δίδαχα ούτως

et ευ ο ῖππον α ρη ποιεῖν κασταχοῖ ' νυν μεν

γαρ κελεύσας αὐτον παυεσθαι του δρόμου τάδε τὰ μηλα πάνυ συχη κατ-εσθίω. ταν δε λις εχ αὐτων ε οἰδα τι ταχεως αυθις ἄρξεται της

47쪽

F ST KEEA EADEK. 29 πορείας ἐαν μόνον λεξω εἱα. ' τοσαυτα οὐν εχπεν ὁ ἄνθρωπος καὶ δι' δονην ἐπ- τεινε την φωνην ἀκουσας δε ὁ ππος τω εἰα, δρόμω εὐθυς προυχωρησεν ἀπο-πεσὼν δε αυτίκα ὁ ανθρωπος ε κειτο ἐν τῆ ὁδω καλινδουμενος. 5

σατράπης τις ἀπο-στὰς ἀπο του βασιλεως δεπολιορκειτο δείσας δεχη τα σιτία αυτ ἐπι-λειποι, ἀπ- πεμψεν ἐκ της πόλεως τους πενεστατους των πολιτῶν. οἱ μεν ουν ε Ιεσαν μετὰ των γυναικῶν καὶ τῶν παίδων εις χιλίους και επτακοσίους. ὁ δε οβασιλευς οἰκτίρας αυτους του πάθους, εν ω εαυτου στρατοπεδω -δεξατο πάντας φιλο-φρόνως, πιτηδειά τε παρ-εχων αυτοῖς, και χρηματα καθ' εκαστονανδρα στατ ρας δυο μετὰ δε ταυτα ὁ σατράπης και αλλους ἀπ- πεμψε πεντακοσιους. ὁ δε βασι 1sλεύς οὐχ ομοίως τούτους -δεξατο, ἀλλ' -κελευσεναυτους ισ-ιεναι αυθις ει την πόλιν χρη γάρ,'ε-φη φιλ-άνθρωπον μεν εἶναι, μαλακον δε η.'

λε,ει Δημός τις ς καθ-ημενός ποτε 'ν πόλει τινὶ πρω του βουλευτηρίου παρ-ησαν με αὐτολαο καὶ τῶν βουλευτῶν, η πτά. δια-λεγόμενοι δε εν ἀλλήλοις κατ-εῖδον ἄνθρωπον αὐτοῖς προσ-ιόντα και δοκουντα πτωχόν τε εἰναι και βούλεσθαι τι

48쪽

3o F ST KEEV EADEK. παρ' υτῶν λαμβάνειν. ευθυς ουν ἀφ-ικόμει ος ουτος ρξατο δακρυειν, λεγων ως ἐν μυρία πενία ἐστὶ δια νόσον τινα δεινοτάτην -περ βαρέως ἐγ

τροφην ουδαμόθεν ευρίσκεσθαι ἀκουσαντες δεεκεῖνοι μεν ηρώτων τίς η νόσος ει η ὁ δε, Ἀλλ' o δυναμαι, φησίν, εἰ ἄνδρες, ταυτα μῖν διηγεῖσθαι, πλην τι χαλεπωτάτη η νόσος Ἀστίν. '

μεν υν πτωχος τοσαῖτα εἶπε οἱ δε αυτον 1 ελεησαντες καὶ δόντες οσα κάστω ἐ-δόκει, ἀπ-ρπεμ Φαν. ,στερον δε βουλόμενοι μανθάνειν ἀκριβεστερον την της νόσου φύσιν -κελευον δουλον ὁ περ τη ιατρικης--τυχεν εμπειρος ων θεῖν σκεψόμενον δευτον πιρι- ἀπ-ιε,αι χις 'λλην πόλιν.

49쪽

F ST KEEM EA DER. 3Iαὐτου Οἰνευς--βασίλευε Καλυδῶνος. περὶ τουτουουν λόγος ἐστὶ των πάλαι ποιητων δε παις ων νεο γενης -κειτό ποτε ἐν τοῖς βασιλείοις -τυχε δε χειμων τότε ν κα δαλός τις -καίετο επὶ της εστίας. εἰσ-ελθουσαι δε εις την οικίαν αἱ ob

ραι εἶπον του παιδος μητρὶ Ἀλθαία ς ὁ Μελεαγρος τότε πο-θανεῖται ταν ὁ δαλος ὁ

καιόμενος κατα-καυθθ. ἀκουσασα δε η Ἀλθαία τὰ πο τούτων λεγόμενα αν-ηρπασεν ευθυς εκ ου πυρος το δαλόν, και σβεσασα αυτον -σωζεν εν Io λάρνακι.

επε δε Μελεαγρος ἀνηρ γενετο υς ἄγριος την χωραν δι-ε-φθειρε συγ-καλέσας ουν ε της Ελλάδος τους ἀρίστους πάντας ὁ Μελεαγρος επιτουτον Ιει. οι δε αδελφοι της Ἀλθαίας μετ-ε i5 συον ταύτης της θηρας, λθε δε και παρθενος τις καλλίστη νόματι 'Aταλάντη. πο-κτεινας ουν τον υ ὁ Μελεαγρος I Ἀταλάντη το δερμαε-δωκεν. εκαστος δε των της Ἀλθαια ἀδελφῶν -βούλετο την αυτου γυναῖκα λαβεῖν αυτό. o

ἀφ-είλοντο ουν το δερμα ὀργισθεις δὴ ὁ μεν

Μελεαγρος επὶ τούτοις ἀπ-ὐκτεινεν ἀμφοτερους. λυπηθεῖσα δε η Ἀλθαία επι τοῖς των δελφῶν θανάτοις ψε τον δαλον και ὁ Μελεαγρος εὐθυς

50쪽

32 D EST GREEV EADEK. SB. QVONDERFUI BOVS, THESE λεγεται ο Ποσειδῶν γεννησαι παῖδας δυο ν ηφυσις θαυμασί ην ' ηυξάνοντο γαρ καθ' καστονετος, εἰς με ευρος δυο ποδῶν εἰς δε υψος , επειδ δε -γενοντο εννεα των δι-ε-νοουντο μάχο σθαι τοῖς θεοῖς. πι-θεντες ουν 'Ολυμπω τερόντι ορος νόματι σσαν, και τρίτον υ κείνω πι- βαλόντες, το Ιηλιον, Ῥελλον δια τούτων τωνορῶν εις τον ουρανον ἀνα-βησεσθαι ἰοόντες δε οἶα κεῖνοι -ποίουν οι θεοὶ εἰκοrως -ταρασσοντο.

1 τελο δε η ' Αρτεμις ἀπιε-κτεινεν αμφοτερους δι' ἀπάτης ἀλλάξασα γαρ το αυτης εἶδος εις λαφον ἀ-προσ-δοκητως δια μεσου αυτῶν -πηδησεν. o δε ταχεως -στοχάζοντο του θηρίου να αυτοδια-φθαρν αλ ἁμαρτόντες του σκοπου αλληλους

ὁ με Πόνος ην ποτε ώς λεγεται, γεωργος πενης μεν αγαθὸς δε και εὐ-γνώμων ὁ δε εος Ἐρμης τυχε τότε πορείαν δι' Ἐλλάδος ποιουμενος πεινῶν δε ε τη ὁδω ῆλθε προς την του Πώου οἰκίαν,2 μικρὰν Οὐσαν και κακην, και τησε σῖτον. ὁ δετον ξενον εαδεξατο φιλ-ανθρώπως, καὶ σιτία -δωκενοῖ παρ' αυτ ειχεν ησθεις ουν ὁ Ἐρμης υπ-ε- σχετο Oώσειν τω ἀνθρώπω ο τι αν κεῖνος βούλη