Compendiaria Græcæ grammatices institutio in usum seminarii Patavini multo quam antea emendatior et auctior

101쪽

l in nurn verborum in μι

ώαντος

- ας αντος αιη ναι η την

ῶμενῆ τε

ειηνειης ει η

εντος

είσης

εντος

102쪽

TABULA quatuor Conjuga

Aor. E o, li

οντο

103쪽

onum perborum in mPassivae

104쪽

Temporum quorumdam sormatib in voce aetiva '

vst aes gras . De - hujus temporis formatione satis ase

ctum est Supra.

ΡR ETERITU Μ ΙΜ P. formatur a praesenti, mutando μι in ν, et praeponendo vugmentum . nisi verbum ideipiat aba positione lan o: ut τι θηρο, ἐτιθM: Sed ἔστημι, Observario. Praesens et Praeteritum imp. activum in duali et plurali mutant character isticam longam in brevem, nempe assumunt characteristicam propriam verbi circumflexi, ex qtIO ori tintura iit 7 στατον, τι θετον, δι--δοτον , ζευγνυτον, a στάω, Θεω, δοω, ζευγνυεν. Praeteritum imp. singulare trium priorum coniugati -xium vix est in usu : sed uti nur personis circumflexorum: ut ταον, ων αες, ας αε, αἰ ετίθεον, ειω ; θεες, Θεις; Σεε , θει:-δοον; γοεe, -; διε δου. Secundae e iam pers dirae Imperativi saepe ex contracti derivantur :ut ιστα, τιθει, δι δου , ab ioοω, τιθεω , διλω. Α Ris rus SECUNDUS, Sive antiquum Praeteritum imp. dedueitur a praesenti sine reduplicatione, cui praeponitur' augmentum a. et μι mHtatur in : ut στῆριι, έστην Pa ista δωροι, Πων .

Similis est piaeteri ro imp., nisi quod in ὀuali ae plu-Yali vocalem retinex Jongam in omnibus eoniugationibus, Praeter θην , εμ, et ην ab ιηεαι mitto, qtin hamen triv empora 4n singulari Indicativi sunt inusitata. Si verbum caret ne duplicatio . unum tantum 'erit Praeteritum imperfectum , ut σβημι , extinguos

me Pristeritum imp. quamquam aerream babeat rem minationem, tamen saepissime passiva, seu neutra si gnificatione usurpatur: ideoque non sine causa supra pag. diximus, v rborum ba Itonorum rem ora. qa e vulgo Vocantur acristi primi et secun i formae paureae, esse reapse praeterita imprefecta ex verbis obsoletis desinentiabus in μι . quandoquidem cum iis congruunt tum termi natione , tum signiscatione. Observatio in moses reliquos.

IMPERATIVI praesens formatur a praesente Indicativi, mutando μι in M. et longam vocuem in brevem.

105쪽

ut ι; ηιαι, ἱσταθι: sed τίθετι, non τίθεθι propter alis erum 2 praecedens Aoristus secundus, sive antiquum Praeteritum imp. ex tulerumque in bι: sit στῆθι, στη-: γνῶθι, ροωτω sed: ἰe , et δος, excipiuntur: quamvis apud aliquos etiam δοθι : sicut etiam rati, habeto, a σχημι: φρ ἰς, sera a πρημι : ες, mitte, ab laμι, eum suis comooqitis. UPTATI VI praesens iσταιην. τι-1,ν, et aOri-Stus secundus σταίην, θειο, δοιην, per diphthongum, quae continet characteristicam conjugationis, α, ε, o. SUBIUNCTI Ut praesens, τω ιστῆς, Dτα 2τιθω - , τὶθ : in ιω. διδμ . Secunda et tertia persona per diphibongum impropriam α. primae conjuga tionis; κ secundu' ω tertiae. AOristus autem Secu dus στω, στης, στη 2ῶ, Θῆς , is Θ, δως, eper in dusius primis conjugationibris, et per si in

tertia .

γνύναι per characteristicam Suae conjugationis ante ναι. Ab hoc formatur aoristus seeundus, abjecta redii 'licatione, et mutata brevi vocali in longam t ut Aταναι, Excipiuntur θεέναι, μνM., εῖναι, ab ειαι quae ex vocali brevi sac uiar diphthongum..ARTICIPII praesens, τιθει , διδυς , a themate τίθημι, δίδωμ ι, mutato μι in c. et ad charac reristicam breuem sumtam addito ι in τιθε)ς, υ in διδ,ὐς :u τας ab ἔστημι, mutato μι in c. et η in ια longum: ζευγνυς a ζευγνυμ, mutato ει in x . Acuitur in omni

trahunt κ et panultimam corripiunt, inde Atrice per cras in , . ἐσfως, ἐσώιος. ἡ ἰστωνα, ἐστωσης'. το ἐφ ς, τωτος, maximo in usu Neutrum ἐπιώς, non secus ac masculinum, scrIbitur per ω, quia natum ex crast.

Temporum quorlandam formatio in vobe passiva. DRMENf tarmatur ab activo mutando su ita. μιν. et lon*am vocalem in suam brevem, ut in relia suis peisonis Omnibus.

106쪽

o D format ne Verborum A μι Passivorum.

Observatio. Secunda persona praesentis exit in σαι ἔστασαι, τίθεσαι. Attice tamen ιστη, τί23, eX puncto nempe Ionice σ , et duabus syllabis in unam contractis. Sunt nonnulla in μι, quae communiter formant Secundam personam in φ: καθnμαι, καri, Sedeo επωτα- μαι εἀσπη, scio; δύναααι, πιν, possum: pro καθησαι, πίστασαι, δύνασαιοῦ quamviS istae etiam terminationes reperiantur . Quaedam etiam, Attice praesertim, retinent longam vocalem Activi , ut Onil cura, ονημαι , ονηται fruor; pro ενιδις, ονεσαι,. όνετα ἰ καλι μιαι pro καλεμαι, ab Activo α - λii αι, Usco: δγζiiμαι. pro ἔ-, a διζημι, quaeror sic in prima conjugatione, ορουαι pro οραμαι, ab ορημι, τι deo, aia Mevi, a μι, spiro . PithrERI Tu Μ ΙΜ P. sormatur a praesenti ἴσταμιαι , Verm εαι in μην , et augmento praeposito. Ceterum ubique est breviq character istica. Secunda persona pro ιστα est

etiam ἔστω: sic ετίθεσο et ετίθου: εότμο, et εδἱήμ , expuncto Ionice σ, et duabus vocalibus in linam sylla

bam contractis.

A RISTUS SECUNDUS ΜΣDIus, seu potius antiquum P teritum imo. passivum, fit a praesenti sine reduplicatione - mutando μαι in μην , et praeponendo augmentum: uti ετ MN, εστάμην ἷ τίθεμαι, εθεμην 3. δiλμαι, εδομην Zix est usitatum hoc tempus, et minus extra indica-

Observatio in modos reliquos. IMPERATIVI praesens ιστασο. formatur a praesenti Imdicativi mutando μαι in σο, retinendoque brevem vincalem in omnibus numeris. Ablato Ionice σ fit crasis Attica: ῖστασο, ἔσταο, . ,τω: τίθεσο , ταιο, τίθοεἰ

mi ando αι in ην, et ad paenultimam brevem addemdia ι ι σταιέαι, ισταιμνην : τιθεμαι , τιθει μηνοῦ δίδομαι, διδ ιμυ. Praeterea secunda, ac fertia persona, ultima brevi, in paenultima ubique circumflectitur, si si activum non sit in usu: ut δυναμαι, possum, j αίμην, , δώναιτο; quia non dicitur δυνημι, Araiar . Quidam tamen iστεω μην, ιστωσο, ῖσται io .

107쪽

m Coniugatione Verborum anomalorum in μι. si SUBJUN lv I praesens τιθωμαι simile est suo ci cumqexo: nisi quod secunda singularis tertiae conjugationis inflectitur per μ , non per οι; ut. διδωμαι, δε- δω, διδωται, et pro iστῆλαι, ἀ, ἀται, quidam cicuntiστῶ ι , - , ῆται : sic δυνωμαι , δυνη, δυνηνται. ilNFINITIVI praesens iστασ)αι a secunda plurali prae sentis Indicativi , mutando ε in αι. Conjugario quorumdam rinoma Orum in m. Verbum substantivum Eιμι', Sum Modain Indicativus.. Praesens S. cειμἰ Dc vel εi εστi. - m.

Praeteritum imperfectum S. ρην ῆς ῆ vel ῆν. eram vel fui.

Futurum ab inus. μω, quod ab M.

P. Q

εί 1σαν. Futurum

-- fuerim.

108쪽

Modus Subjunctivus. . praesens et Praeteritum imperfectum.

Modus Infinitisus .

Praesens et Praeteritum imperf., εῖναι esse iFuturum εσεσθαι fore. Participium. sin hPraesens et Praeteritum imperfectum.

F. i

το. -rος. Futurum futurus i

u . σομένη

Praesens

109쪽

Perfectum Medium, seu Ionicum. ειας εῖε, Vel φἀ. seu etc.

Praeteritum imper L ab inusitat. aω.

Pro Qι per crasin dicitur ει. ει - , quod eum omnibus praepositionibus componere licet, ut δίυ , ε ξει. Duax excipe , nempe συ , et se'. Optativus et Subjunctivus Vix sunt in usu. Habet tamen Demosth. Phil. 6 praeteritum imp. Subjunct. ιν, ab inusit. G. Modus Infinitivus. Praesens et Imperi. ιναι, vel σινἀιν Vel ιεναι, ire. Participium. Praesens et Praeteritum impers. ab Is.

110쪽

De conjugatione Verborum hi μι, Mitto. Vox Activa. Modus Indicativus.

ω iti σι. et iam Attice.

Aoristus a. sive Praeteritum impers. ab ἡμιω

. mittebam

vel misi

ἀκαμενὴκοιτε Futurum ab iis .

Praeteritum perfectum i

misi.

Iri reliquis Modis Praeteritum perfeci. et plusquam perfectum, Aoristus et Futurum inusitata Sunt. Modus Imperativus. yraesens et Praeteritum imperfectum. Ιεθι

Mτον