Compendiaria Græcæ grammatices institutio in usum seminarii Patavini multo quam antea emendatior et auctior

132쪽

De anomal s.

inusitata - οφειλεω, debeo. Impers. ωφελον et ο ελον et . Fut. οφειλώω et per syncopen οφλη,ω. AOr. ωφειλησα. Pers. ωφληκα. l- πείθω et παθεω et πενθω, patior. Fut, l

133쪽

εστερηκα.

134쪽

De Anomalis. VERBA usitata inusitata

Investigandi Thematis modus . Conjugationum exempla semper inspicienda sunt : consideranda item formatio temporum in prima, porta ultima et ultima syllaba: et eodem modo, quo adscendi

tur in illis sormandis , vicissim in dissolvendis descendendum. Tertia persona singularis praeteriti perfecti

λαπτω. Nam 4 nascitur ex π, β, πτ. Lexi nVero ostendet καλα τω tundo .vγειτο, simile est τῶ ωποι το . Dissolutum erit ηγεε- το, sicut εποιeετο. PraeSens ergo ἡγεομαι, Sicut ποιεορου. ανιώμενος, simile est τω aοώμενος. Dissolutum erit ἀνιας κινοs: nam ω ex αa nascitur. Thema ανια μαι, Moere . . κραιπησαε, Simile est τω ποιμας, aut βοησα. . nam η nascitur ex ε, vel α. Thema igitur aut κρατεω, aut

Ex Lexico autem habebis κ'ντεω impero.

135쪽

Adverbio accidunt quatuor: Species, Significatio, FIagura, Comparatio. Specier . Dupleκ est: Primitiva, ut χθε, heri: αυριαν eras :Derivativa, ut 'EMηνι τὸ Graece: σοφως sapienter. Significatis. I. Loei: ut ενταυθα hie; auristie; εκει illic; χα- μιαι humi; εγγὰς prope δ επεκεινα, vel νπ' εκεῖνα, ultra; επιΨάδε, vel ἀπῖ ταδε citra; μακραν longe ἱεκας procul λ ωσμαχου multis in locis3 ελιγαχω in paucis locis; απαντ γῆς ubique terrarum; ενιαχῶ in quibusdam locis, μασταχου in singulis locis 1 αυτου , idest ear ἀυτου τος το που ibidem I ab λαχνυ alibi ουδαμ η nuspiam.

Ioealia Adverbia triplieiai Vel significant in loco, praesertim desinentia in θι, aut

desinentia similiter dativis pluralibus in σι e ut ουρανοθι in caelo; Αθη, σι Athenisὲ ei οΘι domi. Vel ad loeum, praesertim in δε, σε , ζε desinentia: ut οίκαί a domum , σπανοσε in caelum ὲ Λθήναζε

Athenas

i Poetis partieulam A iaepe Subjungunt accusativo pro εις,

vel επὶ, ut οικο, ia domum; Θάνατον δε ad momtem . Auiquando etiam substantivo simul et acreti subjiciunt , ut ἔνδε δορεονδε domum suam. Vel de loco, desinentia in θήν : ut οἴκοΘεν domo ; συρα νοθεν caelitus ὲ Κυθηροθεν ex insula Cythera i ΑΘ, νη- θεν Athenis. , Temporis: ut νοῦν nunc, ἀοικα statim: μεταυριον perendie; προχθες nudius tertius κριος cum, τῆμος tum, Pt etica pro σε et τοτε; ἔφρα dum; τοφρἄtum , pro εως et τέως ; μέσφια donee; ιισοκεν donec Adverbia loci ae temporis regunt genitivum i ut ad sβελων extra teli jactum : εγγὰς του ει ναι ινιοι εισι prope absunt, ut sint muti Eo κεινα Τιγριδος καῖEυφράτου ultra Tigrin et Euphratem; ικα, σῆι Λωσίας procul ab Asia μεταρυ λογων inter verba ἡ idest inter dicendum; μεχρι ζωης quoad vivam μέλπις εμον ad meam usque ariatem. Sic et intuta

136쪽

alia: ut αλις δρυος satis quercus; ἀπαξ τηὶ ἀμέραν semel in die, etc. Genitivus nonnunquam mutatur interposita praepositi ne: ut άχρι προς την πόλιν usque ad urbem: άχρι προς ἐν πέραν usque ad vesperam . Interdum adhaeret verbum; ut μεχρις ην donec eram. 3. Numeri: ut δὶς bis; πομάκις saepe i ἀπειρακις in

. Negandi: ut ου non ουδαμῶς nequaquam; ηκιστα minime; is gwτα haudquaquam. Dicimus οὐ se quente consonante ἐ ο κ sequente vocali tenuis spiritus: ουχ sequenti vocali aspirata - si sequente vel tenui, vel aspirata vocati . 3. Affirmandi: ut νιεῖ ita, ἀληθῶς Vere, orως et τῆόντι revera; πἀετως omnino; η μην certe. 6. Demonstrandi: ut ενθαδε hic ιδε', ιδου, Poet. ηνι , et ecce; quae construuntur cum nominativo, vel accusativo, ut ιό 'Pοδος, vel 'Pίδον ecce Rh dus, vel Rhodum, ut apud Latinos ecce. 3 optandi: ut ει, ειθε, Poet. αἰθε et αι utinam, cum optativo, vel indicativo; ώφελον, ωφελες , ωφελε, etc.

vel Ion. ο φελον, ες, ε, etc. utinam ego, utinam tu,

utinam ille, etc. jungiturque infinito vel soliam, vel cum particulis ει, ειθε , ωe, ut ωφελε ζῆν

ουτος utinam Brutus viveret: αι θ' οφελες αδακρυτος , καἰ ἀπημων -θαι utinam sine lae rumis et sine incommodo sessitares. Ionicum tamen οφελον Omnibus etiam numeris, personisque servit, quasi esset adverbium, ut οφελον καὶ μεie utinam et nos. Adhibetur et cum indicativo , ut aφελον και αποκο- έονται οἰ ἀναστατουντες ὐικῶς utinam et abscindantur, qui vos labefactant; ἡ ἐφελον ῆν αξια τῆς ναῶν. μοληψεως quae utinam digna esset opinione vestra. Ceterum utrumque est aor. a. seu impers. vetus ab

εφειλω debeo; ac debui facere et utιnam fecissem

cognata Sunt. '

t. Hortandi, ut αγε age; φερε age εα, ἀμέλησον mitte s. ordini : ut ἐξῆς deinceps; ειτα postea. o. Inter togandi : ut ποθεν unde Θ πῶς quomodo Θ μῶν num p ἀρα num 3 n num Z δια τί cur λ τι τε Poet. - . pro τι m cumam t

137쪽

is. Similitudinis et diversitatis: ut ωσπερ sicui; καθἀ-

περ quemadmodum; αλλως aliter. Ηυτε , aina si ut, Poetica sunt.

Ia. Qualitatis r ut καλῶς pulcre Pωμαῖοι Latine ;gregatim; et τι ασια υτως immote; μ- solerter aut subdole. Talia in ως so mantur a genitivis pluralibus mutando ν in e Hue pertinent ea, quae appellantur ον-ατικὰ ε πιρ in μα- τα: κοινῆ communiter . publice . ιδερι pri

vatim.

Adverbia qualitatis in ale ferme habent casum sui nominis, ut αξιαες τῶν προγγνων pro dignitare maj rum; ἰμπιίως τοi αλλοις similiter aliis, idest, eodem modo quo alii et c. Construuntur etiam frequenter et eleganter cum verbis έπου, διAM1 vi et διοι- τιθεμαι addito, quum O uq est, ipsius adverbii casu, ut ἀφειδως έπει χρη κάτων prodigus est pecuniae; των εν αγοροῖ. ευκ ἀπείρως εχει non se habet imperite in rebus forensibus, . Seu rerum sore sitim imperitus non est . αρχαι- εχυ, homo est antiquae fidei; ευ διακειμενος,. καῖ bene a Lfectus: et alia plurima.

II. Quantitatis, idest, intendendi, remittendi , dimi

nuendi : ut αγαν valde Gνονουχὶ tantum non; lente aut vix .ολιγον paululum. x 4. Dubitandi, conjecturae: ut ίσως fortasse . τάπιε forsitan: Poet. pro ταχε- celeriter. Is . Uoeandi , ut ιῶ o, Eurip. Phoenissis. : ἰω, ποτνια, αἰλε πρόδρομ-r heus, heus , Veneranda , progredere: Su ., τιὸ εν πυλαισι δοματων κυρεῖ Ohe, quis ad portas domus occurrit 18 Ιbidem'. Adverbium voeandi vi cum vocatiFis ponitur .ut at Ιη- μοται o populares. 26. Separandi, distribuendi, excludendi, ut άνευ sine, ιδια, privatim; δηαοσι- publice; κοπη , communiter; μένοr tantum; πλη, praeter. Primum et ultimum postulant genitivum, ut ανευ πόνου sine Iabore; πλη, χρημάτων praeter pecuuiam . . 37- Jurandi: ut νὰ per . μα non per . . Hujusmodi adverbia eum accusativo ponuntur, eique lar iuntur articulum, ut - του, Θεολ per Deos - νς

138쪽

eo De Interiectἱonἱbus Θεους non per Deos. Excipe, si sequatur aceusativus Δ Ia Iovem; tune enim μὰ articulum prequentius respuit, quum νὰ variet. Huc addi potis est ως pro προς, ως τ'ν ορπιον ad similem. x 2. Eligendi: ut μἀλλον potius; προτερον citius. as. Congregandi; ut et ἐμου simul ; συλληβδαν conjunctim. Haec Dativum regunt, ut αμα. - ἀμέ-

κ . prima luce; ομου τοῖς ἄλλως Cum ceteris .ao. Concedendi: ut ειεν esto.

2I. Prohibendi: ut μου ne, cum imperativo. vel aes

junctivo, nequaquam. 22. Eventus: ut κατα συγκυριαν forte fortuna.

3. Comparandi : ut μἀλλον magis; ῆττον minus; πλεον plus; μάλιστα maxime. Cum genitivo. a . Declarandi: ut δελαδη scilicet; η γ ν videlicet ιτουτεστι hoc est; ἀμέλει exempli gratia . a 3. Causae: ut Dεκα causa, χαρον gratia. Haec quoque cum genitivo. Σε. Celandi: ut λορα clam. Pariter cum genitivo. Adverbium vestitum articulo fit nomen: ut heri; . hesternus; λιαν nimis, ο λιαν nimius: et alia quamplurima . Adverbium aliquando adhaeret adverbio: ut σου et μεχρι τοτ , quousque λ etc. Fit hoc etiam quum idem significant, ut quatuor simul iuncta apud Aristophan. έτ' si παλίν ἀχις ὀeinde rursum. Interdum componitur cum praepositione, ut εκ τοτε ad verbum ex tune, ἀπο τηλού a longe. Figura. Triplex est: SimpIex, ut ἀόδεον : Composita, ut U-ριis: Decomposita, ut φιλανθρωπως . Comparatio.

r. Admirandi: ut Mara papae; mu papae; quae vel f

139쪽

De Coniunctἱonibus. Pae Papae, quam bonum odorem habet ' Euripig.

Cyclope. Απολλον, οιοις φροιMιοις ἀρχε λέγου. Dii boni , qualibus prooemiis auspicaris orationem lIdem Hercule Fur. v. Approbandi : ut ευγε euge. s. Abominandi: ut ἀπαγε apage: εὐφημα φωνει bona verba quaesor Eurip. Herc. ω a s ιου ιοὐ apage. q. Comminandi: ut et/αι Vat. s. Dolendi : ut Oitare hei mihi : φευ heu: ιαν heu: ω o . Vel sine casu, vel cum genitivo aut nominativo. ExcI amandi: ut is, is, ιου , res heu, Eurip. Hipp. lyt. Pariter cum genit. aut nominat. 7. Metus: Ut et ut at: εα εα, . ω ehem. Eurip. Rheso. rg. Indignandi: ut est ἰ evax . s. Letandi: ut eoοῖ euax; ιου io. Eurip. Cyclope. ω Φιλτατου παι πατρὸς o fili patris carissimi. So-

phoel. Philoctet. o. Ridendi: ut α α ἁ et , α α, ha ha ha . Ibidem.

DE CONIUNCTIONIBUS.

Conjunctioni tria aecidunt: Potestas, Figura, ordo .

. Potestas .

r. Copulativae: ut καὶ et, τε que, μἐν quidem, δἰ au- tem, interdum Copulativae, interdum Adversativae . a. Disjunctivae: ut ἡ aut, ηἰ aut, ητοι si Ve. Huc pertinent et Particulae utramque rem tollentes, ut ου , neque: Dubitativae: ut ει, ει αρα, an, num: Meti αικε et ηικεν si forte . . Adversativae: ut αλλα sed: και περ interdum; καιτοι etsi; ει και si etiam; tamen; και μη, atqui 3ου μῆν ἀλλά verumtamen: poet. εμπης tamen. Huc pertinent :Corrigendi particula μαλλον δε potius, vel imo. Diminuendi, γε, γουν , saltem. Causa lese ut γαρ enim: και γαρ etenim: ἔτι quod: πεῖ, quandoquidem: ἱνἀ, ἴπως, Poet. οφρα, ut affinche: δα, μου ut ne; quae con struuntur cum optativo , vel subjunctivo . , allativae , ut ωστε. ut, so/iccbi; quae cum optatis Disitici ooste

140쪽

- De Coriunetionibus. subjunctivo, et saepissime infinitivo jungitur, praecedente fere accusativor aliquando etiam nominativo, ut λεγεται ιυτω κιαταφορος προς δοξαν fit ara , ῶσ- τε νέος ών ετι τας νυκτας ἀγρυ πνεῖν, ita fertur ad

gloriam proclivis fuisse, ut, quum adhuc esset juvenis, noctes pervigilaret. Et cum indicativo

Atti αε Conditionales, seu exceptivae: ut ῆ , quatenus rsi, αν si; εαν si; ην si ει tuu nasi; οτι μη , nisi, Poet. αίκε et αλιεν, si modo. Advertendum egi, conditionalem ει rectius indicativo et optativo; ην, ἄν , εὰν et eorum composita subjunctivo et optativo jungi Quod autem latine per subjunctivum dicimus , si verberarem, id Graece frequenter per

indicativum effertur: ut ει ετυ πτον. Item UerberaUissem , ερ έτυψα , vel ει ετετυεειν. Utimur et

optativo, ut infra post Sunt axim dIcemUS. 7 Ratiocinativae: ut αρα, vel αρα ergo . οὐν itaque τοίνυν igitur, διὰ τουτο quapropter. Huc pertinent di Δηλαδη videlicet: δηληνοτι nimirum; quae etiam vim affirmandi habent. 8. ordinis: ut τὸ πρῶτον primum; ριετὰ ταῶτα deinde . παλιν rursus: αυθις iterum: εῖτα deinde. 9. Approvativae, ut γε, ουν. Nη αια ένδοξοί γε ἀM2ο- τεροι. Per Iovem illustres equidem ambo. Luciania

ἐυρος εστι ειος μετα το, παροντα, si justus est, ut equidem est justus, ille rerum omnium inspector: altera restat vita post hanc. Theodoretus Serm ne I. de Providentia. lo. Completivae: ut δη, νυ s πἐρν ρα, τοι M Sane,. qui dem; πῶ dum .r I. Potentiales: ut αν, κε , κὲν utique. De usu M Ualde observando statim post Syntaxim explicatius. Figura Duplex est: Simplex , ut κM : CompoSita , ut κMπερ. . ordo. Triplex, Praepositivus , ut κιαι, αλλα. SophocIes tamen in Coloneo, πειρασ- ἀλλ' ὐαεῖς γε: conamini at-

라틴어 텍스트