Compendiaria Græcæ grammatices institutio in usum seminarii Patavini multo quam antea emendatior et auctior

81쪽

kerborum. ἔθ

sermonem alicui facere, sive elegantius facere copiam dicendi alicui: ποιεῖσθM vero λόγον significat, sibi ipsi sermonem facere , vel , quod Latini fere di eunt , eterba facere, orationem habere. Alterius significationis mediae

exemplum praebet Verbum κειρειν, quod est tonsoris . qui aliquem tondet: medium vero κείρασθαι proprie stagnificaret tondere se, sed plerumque sumitur pro se tondendum praebere alteri. Haec autem quoad significationem; quoad vero sormationem, eam convenire cum verbo activo in praeterito perfecto et plusquam-persecto: cum passivo in aliis temporibus euilibet videro est. Ne vero haec nova temporum partitio negotium facessat iis, qui linguae graecae fudimentis veteri mora instituti sunt, sequentes Tabulas ita disposuimus, ut

eae tum veterem, tum novam temporum divisionem stimul legentium Oculis repraesentent.

82쪽

TABULA Conjugationis

Vocisa 1'emporum nomina

l vetera i recentia

mpers.

Praeter. Praeter.

med. Pl. Per s.

83쪽

ndilorum Barytonorum

,UB IUNCTIVUS

84쪽

TABULA Conjugationis

vetera

Im nomina recentia Iuni ATIVUS I M pER ATIVUS

P post F

Futura ex formis obsoletis

85쪽

Passivae

isaee tempora τετίμι-ν , τετίμαι raro usurpatitur, sed plerumque CirCum- 'dda sunt per Participium et verbum subcitantivum ειμι, ut τετιμίνοs εἰ ν,

86쪽

γδ f Exempla Verborum Bar tonorum. Exempla Verborum Barytonorum. βλε πω , adspicio.

ρωχω, dentibus fremo.

κευθω, abscondo.

87쪽

De Zeνbis Circumflexis. 73 De Conjugationibus Circumflexorum.

Ea verba, quae ante ω praesentis habent α, ε, o, voia antur circumflexa, quia duabus syllabis in unam eon-ractis, accentum habent circumflexum in v tima sylla- a praesentis. Quae vero ante ω praesentis habent ι vel , v vel ω, aut diphthongum, contrahi nequeunt . Hinc apparet, tres tantum esse circumflexorum conigationes, nimirum

sertia in Oω I c ωσα Ο ωκα EXCEPTIONEς I. CONIUGATIONI s. Verba, quae habent, vel ι ante αω: ut εα ω permitto, κατιάω laboro', item risyllaba, quae habent λ, Vel ρ, quandoque etiam μ. t ν, ante αω, modo immediate praecedat vocalis, non

eddo, πειναω esurio; et disyllaba , quae habent λ, vel, quandoque etiam π et Θ, ante αω, ut θλαω tundo, an facio, σπιαω traho, φθαω occupo, formant futuum in άσω, et praeteritum in ακα. Quaedam etiam utramque habent terminationem : ut υξάω conor, πειρη- et πειράσω.2. CONI. uti sedam verba formant futurum in ηισω et

Quaedam habent tantummodo futurum in εσω, et pra tritum in εκα: u τελεω perficio, αρκεω propulso, etc. Disyllaba formant futurum in εὐσω: sei licet, fun- 01 ρεω, fluo, πνεω flo, πλεω navigo: quamquam haec sutura rectius ab inusitatis praesentibus in ευω deriva ur. Excipiuntur tamen δεω, δηγω ligo; τρεω, τρεσα remo; et ω, ζεσω ferVeo. I. CONI. Uerba quae non derivantur a nomine, soria

88쪽

I Si o, ω, οι et οὐ sequuntur ἀ, fit contractio in vi. a. Si quaevis alia vocalis, aut diphthongus sequitur ι , fit contractio in α . . . r. Sicubi reperitur ι, subscribitur; υ Vero ablicItur. Attici contrabunt εἱεις in ῆς, αει in φ, et αειν in jν ιν

Dores adhibent hanc contractionem ἀει in uθιque. Aeoles vertunt in Infinitivo αν in ἀῖς ut γελαῖν pro γι-

Iones post factam eontνactionem in ω, praeponunt ε:ut μνεώμενος pro μνώμενος memorans. Poetae. praeponunt O , si praecedens ollaba sit brevis: ut καρ-μ me pro A ρηκομῶντες caput comatum habentes; si autem sit langa, praeponunt ως ut πειρώωντες pro πειρῶντες tentantes. At, quando postponunt O: ut fu νώομο pro μνῶμαι recordor. Nonnunquam geminant α. ἰ ut ελααν pro ελῶν incitare, τιμαασθαι pro τιμῆσθαι honorari. In secunda conjugatione . I. ει contrahitur in ει, et εο m ου.

a. Si vocalis longa, aut diphthongus sequitur ε, fiscontractio tollendo ε. In tertia conjugatione. r. Si post O sequitur oe, vel ου, fit contractio in a. . a. Si post a sequitur ε, vel ο, vel ου, fit contractio

3. Si post O sequitur quaevis alia vocalis, aut diphthon gus, fit contractio in οι; nisi in Infinitivo, qui coa trahitur in οῆν.

89쪽

Observationes generales. Cireumflexa inflectuntur, formantur et augentur pro sus ut Nerba Barytona, nisi quod hic duo tempora praesens videlicet, et Praeteritum impers, contrahi possunt in omnibus personis , per omnes modos et participia . Horum verborum forma simplex, seu non contracta usitatior est Ionibus: Atticis vero, et reliquis fere Graecis forma contracta. In disyllabis secundae conjugationis, prima singularis, prima quoque et tertia pluralis non contrahuntur: ut

nec in optativo, nec Subjunctivo. Contrahitur tamen praesens Infinitivi, ut πλεειν, πλει ν . Reperitur et participii praesens πλῶν , pro quo melius πλεων . In modo optativo formae activae Attici et Aeoles aliter inflectunt praesens et praeteritum impers, quam peculiarem inflexionem hic subjiciendam esse duximus . optativi activi praesens et impersectum. Attice.

τιμοίην τιμω ης τροφη. in

conjugatione

τιμω ησαν.

φιλοίην φιλοιης φιλο- .

. . . . I

φιλοι ητον φιλοβητην. φιλοιημεν φιλοιητε φιλοι ησαν.

. . . . , χρυσο ιπον χρυσοιητην. χρυσοιημεν χρυσοι τε χρυσοιησαν.

90쪽

TABULA trium Conjugationuit

Vocis