Dionysiou Longinou Peri hypsous hypomnema = Dionysii Longini De sublimitate commentarius

91쪽

DE SUBLIMITATE, c. s.

it. ταυτα αλλήλων παραλλάύειν, ' κεῖται το ρον ιο ἐν διάρματι, η δ αυξκσις και ε πλήθει διοπερ ἐκεῖνο αεν

Cujus Conjecturum probat Tot ris intervenit, idemque ielius, addit ver etiam simo S. Veneto dicendum vide- Pr τοπων legendum es Sera μο- tur, quippe Cl. Tollius dicit ρίων placet, quia in SeCt. o. quatuor ferme paginas cum di- Longinus dicit αρά μασι φύσti midia ibi vacuas relinqui, ad

συνεδρου τινα μορια, ταῖς λαις συνυ SCribenda Scilicet ea, quae de-

Robori et Sti Par. Ambr. tone dici probat initium Sec t. et Vat. x vulgo legitur το κα- 3. τασκευαζόμενον. Ibid. . Κατα λόγονJ Ora Ibid. Πι εως Haec omnia Sc. Vione, secundum ierarcium

92쪽

Ἐλλη ν ἐφεῖταί τι γινωσκειν, και Κικερων του Δημοσ-

rectius oratius uti sar δt, ut λοτ αλλοιως Sti Par Ambr. Iure exflecteo. E. l. et Vat. 3. et Ed prima ha-L. 22. V αεν Non aliud bent, καὶ et ἀλλοίως vice vulgati judiciuni ies Demosthene et αλλως. Cicerone protulit Quinctil. L. I. Υιους καὶ υ τεταμενDJInst. r. l. HO. . l. In eis Has voce interpretatur ipsequendo est aliqua diυersita : Longinu. infra per π βαλλον densior ille, hic comosior ille ἴψος ublimitatem inrignem, concludit astrictius, his latius vel egregiam, sua scit nihil

θά , Ita omnes Edii et S To iu/ Substantivis enimii Sed emendare rem sanam duobus sibi invicem ita con- voluit Tollius, ide6que edidit nexis, alterum Saepe nati Iram καιων Et λαρπα ων, Oblitus ver adjectivi induit vel saltem ba hem pallio Supra praece sensus Auctori Si optimedere verba κα- et Ἀρπα ιν elicitur. E. L. 26. Ἀμφιλαφης τι Ita bid. Και et σξτσταμίν1 VOX MSti Par. et Vat. 3. Um vul το περτεταμενον SubStantive hic go de e Si τίς accipitur, et significat idem L. 28. Καὶ λακληρονομενον αλ quod ιο- id quod maxime

93쪽

es Nρτεταμένου, ἔν τε Ξις δεινω σι κοί τοῖς σφοδροῖς πα-Θsiri, καὶ ἔνθα δεῖ τον κοατὴν το σύνολο εκπληξαι' κἰς νε χυσεως, που χρη καταίλησαι τοπηγορίαις τε γαρ, καὶ ἐπιλογοι κατα το πλέον, κώ παροράσεα ι, καὶ τοις 35φραςικοῖς πασι κοι ἐπιδειέικοῖς, ἱςορίαις τε και φυσιολογικις, - ουκ λίγοις ἀλλοις μερεσιν 'οδι .

elatum sive altissimum S in cum Oratore ibi contulerat, oratione : Sic Noster voce fuis Se Platonem. utitur in Sec t. o. p. 43. τε τα Ibid. Γοιωψ τινι χίυ Haec

ἐκλεξαι, et eodem modo occur recedunt Sti Ambr. et Vat. rit in Sect 34. τὼ μεγαλοφυε ατ 3. nisi quod hic σχήμα, ille SubStantive Surpatum vero vi μαῖ habet: Vulgatis L. 35. ἘπιλόγοM Quinctii abG Si τοι-τω. In St. P. . O. . l. alibus L. 3. ον τυπον Isthaec duo certe et commiseratisne qui verba r6 τυπον plane delenda, duo lurimum affectus valent nata autem Sunt e gloSSemate Uincimus et fortasse silogos τον τόπον, quod appo Situm illi Demostheni mos cibita fuerat illi vocibus τα is τη lac. tia abstulerit. i. e. locum, qui in Politia Pla-L. 36. Ἐπίλκlικοῖς Tα -ι κ tonis legitur. Si infinita cor- Τικα. Sunt Cripta ad Stentatio ruptelae factae Sunt in generenem compositari Vide Quinc librario Faber. til. Inst. r. l. 3. . . Mihi Ibid. ον τύπον,κ αγνοsu abu-

respiciunt ad illa, quae de Pla igitur sic Latine reddit tu quilone Noster dixerat in iis, quae in reflublica ejus ista legisti,

olim extabant in praece tanti formam ejulatque morem scri-SeCt. sed maxima ex parte bendi ignorare non soles. OC- nunc amissa Sunt atque hinc te, Ut opinor. A. bUnde constat tum . quem dbid. c. Locus

94쪽

προσλ μεγάλων συ γραφεων καὶ ποιητῶν μίμησίς τε κώ ηλωσις Καὶ του του γε, φίλτατε, ἀπρίξ χωμ. Θα τοῦ σκο mi πολλοὶ γαρ αλλοτρίω Θεοφοροῦίαι νῆματι τον αυτον ζοπον, χν καὶ το Πυθίαν λογομ ἔχει τρίποδι 20

lii CXtat apud lat. . . de Sacerdotem, et eos, qui imi-Rep. . tantur optimo Scriptores, fe-L. 4. ἘνΣκνυ lαι δ' A Q. liciter excogitatur, et per om- Longinu de improviso et qua ne Sua partes ite incedit:

si contra sol mam instituti sui nihil illa pulchrius, nihil quod operis aliam hic XCogitat magis ipsam rem attingit: viam, unde Sublimes sensus Pythia illa in tripode solebato XCitentur, C. mitationem Sedere, ibique per quaedam Sublimium Scriptorum, et de terrae spiracula divino furore hac agit usque ad finem Sect implerici non aliter ait Lon-I4. inuS ii, qui imitantur opti-Ιbid. Μ, , ολιγωρε ν Ita ΜSti mo Scriptores, ab iis, quoSPar. Ambr. l. et Vat. Uo imitantur, inflari, eorumque necnon dit prima ; vulgata Sublimi spiritu agi videntur. lectio κατολιγωβσαι minu pla In tu igitur Comparatione Cet. Summi cillio Auctores paene L. 19. Ιολλοὶ γάρ α Haec Chim Dii aequatiuir eadem Similitudo, sive Comparatio illis potesta tribuitur, quae

acta, inter Pythiam Apollinis ipsi praesi lenti Paculis Nu-

95쪽

qui ipso in exemptri Sumunt, φασι omnino probo. E. divini spiritus nomine ornatu P. L. 22. Αὐτοθεν κυμονα, C. L. II. Ρῆγμ ἰς γῆς ἀναπνG ν Manutiu inter has duas voces Cum Sti Par Ambr. et Vat. particulam και injecit, Sed rec- itemque Editio prima a te ab e S ab Edit. P. et Stis hent ἀναπνΩν non Ut vulgo te Par Ambr. et Vat. 3.gitur cito ανεον , Vocem α in L 27. Μόν - ξο τΘ- μη μγμ mutavi, ut appareat Ver ρικωτο ro ἐγίνετο Tollius ex sum tunc, e veteri quodam conjectura edidit Θυ γὰρ μόνει

ignoto poeta adductum CSA -- ἐγίνετο Sed Cum voce ου

Iambicum trimetrum vo γαρ ab omnibus Editionibus et M A ponitu Attice pro Stis absunt, illas delevi C modo quo monen PrzPSertim cum, addita post te Cl. maiitai re occurrunt ἐγίνετο interrogationis . nota,

νης x ν δεῖν bilis, Lyricique chori inven-

96쪽

DIONYSII LONGINI

ρὶ Ἀμμωνιον Manutius, et Cum secuis Editiones ediderunt ει μὰ τα ' nec alit cir Eclit prima et omnCSMSti, nisi quod asteris Co Cu-Pent. Cum vero aliquid vitii proculdubio huic loco adhaerere vidit Faber, legendum Cen Stiit, si μὰ καὶ τοι lar D. 6'

habet conjectura, nisi quod locus particulse m mutandu Sest Siorum auCtoritate, Ut Sit, μὰ et ἐπ εἴθως καὶ οἴ περ i&c. Habes Lector 'Aes m fine ecl. 3. ut ibi probatu

Ibid. O αερὶ Ἀμμώνιον Graeca haec phrasis nihil aliud significat, quam Ammoni UM: O-ta est docti loquendi formula: Sed non adeo liquet, quis fuerit hic AmmoniuM Utrum-nc ille AEgyptius, Praeceptor Plutarchi an AleXandrinUS, quem inter alios Origenes et Plotinus audiere. L. 33 οἱ τω καλων , ηὐωi lQuanquam Tollius legere voluit 2ων vice θοῦν, nihil tamen

mutandum CSSE CenSeora haec enim verba Sunt e Parenthesin dicta, eorumque Sen SUS

hic est Id, quod non injuste fieri potest id, quod a mulis

moribu non evenit: C. non furtum est, Sed hone Sta Imitatio.

ἀποτυπωσις Gabriel itaque interpretatUP, ei tanqtiam abhorrellis et iraeclaris moribus esset ex aressaque Drma. Judicet Lector E. L. 35. Ἐπακμάσαι μοι δοκA Manutiana, quam alia Editione Secutae Sunt, lectio est -ntarem Sed - VOX, quam edidi, extat in Edit primu et quinque Stis fortaSse Longinus hanc vocem Surpavit pro vigere Deio, quo in Sen Surecte hic invenitur. Manutii lectiones, fateor, mihi Saepe SUSPectae Sunt, quoties Omnibus Stis adversentur; quin ille multa per totum hoc LOn-gini opus emendavit ut dicit),

ne tamen Semel o doctiit, quae lectio Sua CSSet, quaeve MSti. Ibid. 'Eπακμάσα sustu θἰγκοι ταμιξαι legere mavult, litam lectionem variis exempli Confirmare conatur, auctoritate

97쪽

ή α δοξον. V. Oυκῆν και ημῆς, οί α διαπονῶμεν υ γηγορίας τι καὶ μεγαλοφροσυνης δεόμενον, καλον ναπλατlεὐαι τῆς ἡυχαῖς, πῶς ἀν, εἰ τυχοι, ταυτο GF Oμηρο ειπεν, πῶς

δάν Πλάτων η ΔημοσΘένης ψωσαν, ν ε ἱςορ- Θουκυδί- ω προσπίπΤοία γὰρ μῖν κατὰ ζηλον ἐκεῖνα τὰ πρόσω οπα, καὶ οιον διαπρέπον lα, τίς λχὰς ἀνοίσει πως προς τί ἀνειδωλοποιουμενα μέτρα. Ἐτ δε μαλλον, εἰ κάκεῖνο τῆ διανοία προσυπογράφοιμεν, πῶς ἀ τοδε τι υ ἐμῶλεγομενον παρων olim si' κουσεν, η ΔημοσΘ ένης, - πῶς αν ἐπὶ Ἀτω διετέθη αν τί γὰρ νῆι μέγα το γῶ O

98쪽

Soet. XV.

Vo ωαίζω non solum significat ludo uerorum Ore, Sed et ludo athletarum more, Unde occuerit apud Epictet. αίζω

sive ludo alae/tra et Si lo-CUS, ubi athletae se Solebante Xercere, a Latini vocatur ludus: Cujusmodi plures erant Romae. Emilium circa ludum Faber imus,&c. or de Art. Poet. V. 32. ludum gladiatorium exaedificare, Sueton invita Caesar. c. l. Sic et dicitur ludus halaeatrae, et ludus

quo modo eam explicavi mihi eo magi placet, quod Longinus in principio hujus ententiae eadem metaphora γωνισμα USUS St utraque enim VOX, ἀγωνι τμα et πεπαῖχθαι, de athletis usurpari solet. L. 13. 'rm,cm ευουνας πεπαῖα

Οαι Hujus sententiae interpretationem optimam exhibet Tot itis ut mihi videtur, ingere te rationes reddere; qtiam exemplis ex variis puctoribus satis demonstrat. Ιε παιχθω active accipitur, adeXemplum multorum Iiorum Verborum, quae significationem activam Seu medium in voce puSSiva praesertim in Indes et perfecto sibi asSumunt E.

et ut 3 itemque Editio pr. non, ut an utius edidit, λης. L. l. ΟΩω, καὶ dic Alium et quintum LonginUS hic profert modum, unde ad Sublime SODSu excitandos via aperiatur nempe magines vel Visione S. L. 2. x αυ-- Quas φαντασίας Graeci vocant, nos Sane

Visiones attellemusta ser

τας ιο λίνωs . tua priores voce addidi auctoritate Edili

99쪽

κεκινημένον. pr. Storumque Par et Ain et sententiam suam, Maximobr. necnon ut dicit ollius Tyrio appoSite citato, confir- quatuor aliorum et non est au mat. Emendatio autem partem, ut hanc lectionem Cum vi momenti videtur. Vox al- Tollio improbemus eo, quod terutram Sui auctoris satis in-vo mo hic non bene videtur Serviat. E. convenire cum Sequentibus Ibid. η γ is λόγοις ἐνάργΑοψ ἐδη δ' πὶ τωτων κεκράτηκε μνομα Audi de hujusmodo visioni- illud enim κεκρατηκε non de om bu S, quae apud Oratore op-nibus intelligendum est, sed timo inveniuntur. Visioni- innuit solum id nomen apud bu Sive Imaginibus, quarum ἰως quosdam, eosque fortasse finis est evidentia, dicit Quinc- Rhetoricae magistros valuisse. tilianUS in In St. Orat. l. 6. C. 2.L. 5. Ηδη Ita ditio P. Vt hominem occisum queram; et omnes Sti: anuliu ve non omnia, quae in re fraesentiro legit sίως accidisse credibile est, in ocu-L. Eμπληξις Sic ditio lis habebo I non sercussor ille

prima et anulius, itemque ubitus erum' et non exsa -MStus aP. et haec vox, etsi ve8cet circumυentus excla- nullis in Lexicis inveniatur,ta mabit 2 et rogabit I el iumen aeque potest Significare giet y snterientem, non conatu's et terterrefactio, ac cidentem vid OV non animo μπληξία, quae in hoc Sen Su sangui8, et salior, et gemitus, Dequenter CCurrit. r. Por extremus denique exstrantistus primus edidit ἴκπληξις ty hiatu inaide I et Idem dicit pographico opinor, errore in l. 8. c. 3. An quisquam tam I id. Εμπληξις S. Par proculci concisieridis imagini-λit Torctiva, legit -λαις, quod bus rerum abest, ut cum illa approbat, quia πληξις Si in in Verrem legit, Scit Stetit εο-8 Nia εκπληξις terterrefacti leam Proetur ti Nom mi

100쪽

DIONYSI LONGINI

euin fallio furfures, tunicaque talari, mulierculd nixus, in littor non olum δεθius Osintueri videatur, et locum, et habito Dro e quoedam etiam ex ΓΘ, quae dicta non sunt, ibi ita adstrtias Ego certe mihi cernere vides et ultum et Ocetus8, et deformes utriusque Blanditias, et eorum, qui aderans, tacitam a e 1 Sationem, iactimidam erecundiam.

255. L. 3. ας αἱματωπές c JIntellige Furias, quae apud Poeta Raepius Sic describuntur et huc videntur respicere

illa, quae Virgilius dicit in aen.

l. 4. V. pl. Aut Agamemnonius ceni agitatus Ore*tUS, Armatarn iacibtis matrem et tersentibus atria

mitigit, ultriceaque oederit in limine Dirg. Unde haec famma oritur χ-

me excruciat,

Caeruleae incinctae igni incedunt

forte incendun,

Circumstant cum ardentibus

L. 6. Ο μοι lac. Vide Euripidis Iphigeniam . . O8.

L. 7. υτος tus ἐριννυας ΜΑ- nutius edidit αὐτος ω ilhν sed Edit pr. et Sti Par Ambr. et Vat. duo non habent κ:qUOS Sequi malo, praeSertim cum Longinus in hac ipsuSect paulo infra dicit οἱ καθ' ημοὶ δ&νοὶ ρ; ορες, αὐαπερ ζα πω ita, λίπωσιν ἐριννύοις Si rugoedi in genere, Cur non Euripides etiam dicatur iurias mi