De Herodoti Scythiae et Libyae descriptione

51쪽

eum Herodoti V 53. Utroque tutum loco ii in Scynini veri is continent uir, quae Herodotum pSuin periodo addidisse demonstravimus p. 13, 6 Intellegere non Ρ08Sumus, quo iure oppius hos cymni versus Eph0ro attribuerit, praesertim cum hi non sicut v. 841 sqq. sub I phori nomine traditi sint. Quomodo gentium Scythicarum imago per saecula Sequentia mutata sit, optime exposuit Maillen hosf' cuius iudieium in is soliun quae de Valerii hi de gentium tabula dixit subversum est dissertatione quam A. Hi ea em' scripsit. Altera terra, cuius descriptionem in libro IV Herod0tus tradit, est Libya Quam partem Dieis ' proptor totum genus distendie Hecataeo desumptam esse putat. Quae opinio num Vera sit cognoscere non OSSumu utSi verbis accurate tractatis ε).4 6 Λ δυκυ, 676 ibi narrationi inseruit auctor ubi prima illius terrae mentio facta est. Postquam inde a e 145-167 historia Libyae Durrata est, se e 168 descriptio terrae incipit. Sententiarum ordo ec. IV 168 199 hie est 168 180 illa gentes nominantur quae in ora maritima inde ab Aegypto usque ad Tritonida laeum sedes habent, I Mullenti off, euische iter tumst unde III l-90.2 A. Heeren, De chor0graphia in Val. Flacco adhibita Diss. Gott. 1899. 3 Hsirines XXII 422.4 De his regionibus egerunt: Heeren, Ideen liber die Politili, de Verkeli und de Handelde v0rnelimsten ollier der eli. 1793 I 50-l72. Ukert, e0graphie de Griechen und 0mer 18 16 32. B0brili, Geographie de Herod0 1838.

Maean, Herodotus ad . V. Forbiger Handi,uel de alte Geographie 18TTe nuper, cum dissertati iam amplissim philosophorum ordini comprobata esset. Herodoti descripti0neis Libyae simili 0d tractavit, quo ego tractavi,

52쪽

quod hodie Vocamus , Sahara . 186 196 iterum ad oram maritimam Herodotus regreditur, et cum c. 186 ea complectatur quae de earum gentium m0ribus dicenda sunt, quas c. 168-180 enumeravit, inde in c. 187 de eis gentibus narrat quae a lacu Tritonide ad occidentem spectant, 197 199 ea asseruntur quae ad totius Libyae maturam attinent. ee. 200 usque ad exitum clibri belli Aegyptorum contra Libyas saeti narrationem praebent. Primam descriptionis partem inspiciamus qua gente quae adoram maritimam habitandi eo ordine enumerantur, rudi ab triente ad oeeidentem descriptio progrediatur. Verba quibus altera gens ad alteram adnectitur omnibus fere loci eadem sunt et6bethu, 62 λουται et πρυς οπεγης αλλυ J In ce. 169, 170 171, 172. 17, hanc ipsam dormulam, ceteris huius partis locis uno vel altero interdum v0cabulo mutato similem scriptam idemUS. In ipsis quoques descriptionibus Herodotus plane similem in modum progreditur ac formulis plerumque SUS St. c. 168. z90 z0 Aὀ09:1γχtῖαι γ ITOtκ Vzdit. Hi uc 1 Ot It a Vet πλευ, Atyurretititat γεωυzγt, ab τα 6 P0γέ0υz V, Obi Παγο αλλο At Θυῖc. c. 169. tλιII 1γι . . . ad Xitum: vcl10ta 6 λγέωυῖαι

c. 175. verba quibus Macarum capillorum habitus et signa bellices deseribuntur, id deseriptionem 46 μω pertinere apparet,

53쪽

- 49 praesertim cum eandein brevitatem praebeant, oluam capita antecedentia. e. 176 De in lanum coitu se mulierum vestitu agitur. . cc. 174, 177, 178 sicut cetera . capita de moribus teterarum gentium brevissime referunt In gentium harum rigitur Veseriptionibus easdem semper res videmus brevissimis verbis pertractatas

Ex his duabus causis quas demonstravimus, quod primum verba quibus gentium descriptiones inter se coniunctae sunt sempersere eadem sunt, quod deinde eodem Semper brevissimo genere dicendi de gontibus narratur, hisce igitur e causis concludere possumus, Herodotum hanc relationem non e ore incolarum terra recepisse, sed librum geographicum quo continebatur , TZ-ρζ660ς esse Secutum ), praeSertim tu genus dicendi quo erodotus hic utitur plane cum capitum P 20 genere congruat. cf. p. 8). Ne quis autem dubitet, quin omnino e certo fonte Herodotus hauserit hane deseriptionem, Statim commemor c. 173, ubi Psyll0rum gens initio capitis Nasamonum finitima esse dieitur,

Prima verba e periodo sumpta, narrationem quae equitur ab ipso H0rodoto additam esse apparet. Situm autem finium harum gentium ut Xaminemus hane tabulam propono: 1 Jacob l. l.

54쪽

Solum Vera SSe OSSunt, Si putamu oram maritimam flexu facto in septentrionem magis e convertisse. Ab Asbystis ad occident0m sequuntur Auschisae qui in meridiem spectant a Barcaeis Barea ergo a b renaei in occidentem spectat, unde oram ad occidentem iterum vergere intellegimus. Ab Auschisis tum in occidentem proficiscenti Nasamones habitant. Ex his verbis intollegimus oramitorum ad meridiem se flexisse, tum autem priorem cursum ab oriente ad occidentem tenere. Auschisarum fines legimus mare attingere χα ' υΞIπΞγtξας.

eSSe apertum manifestum est. Nam si acales media in terra Ausehisarum sedes tenent, quom0do fiat, ut in arcaeonia terra mare attingant γQuam discrepantiam duabus rationibus declarare possumus, et ita, ut sumemus aueheiram esse coloniam Barcaeam, quae a Barcaeorum finibus separata in terra Auschisarum ita sit, et ita, ut id qu0 c. 171 de Auschisis narratum est, ab Herodoto ipso ad-

55쪽

ditiam esse putemus. Coniecturam autem posteriorem id fulsit quod . 17 descriptio insequens Verbis Auzytas u G χ λ. revertitur ad initium descriptionis huius gentis c. 71 Αυ Vt a mu

Sed aperte videmus, huic peri0do alia ab Her0doto ipso addita esse et ea potissimum non ex periodo orta esse videmus quae Sententiarum conexum delent. 173. priori relationi periodi posteriora addita esse iam supra vidimus. itinetiam unde c. 17 narratio posterior ei venerit Herodotus nos certiores facit per Verba: λέ70, 2 γυz et λέIo sabo δυες. Praeter hunc locum quem sententiarum ordinem gravisSime perturbare vidimu ad eos quoque animum attendere debemus quorum dicendi genus a totius enarrationis genere brevissimo et strictissimo abhorret itaque in eas fabellas inquiramus quae morum deseriptionibus diversis lociis miXtae sunt. c. 168 strictissimo gener dicendi primo quibus moribus Adyrmaehidae, tum quali estitu utantur, tertium quae coitu consuetudines apud eos Sint enarratur. Inter vestitus autem et coitus descriptionem narratiuncula immixta St, qua quomodo muliereSpedieulis se liberent fuse audimus. c. 72 media in Nasamonum description verbis lati0ribus narratur qua ratione illa gens locusta torreat atque edat. Pro certo additas esse has fabulas et si non affirmaverim, tamen inspicionem nobis OVent. Aliter autem is locis quos nunc asseremus, res se habet. Nam sine dubio c. 172 verba quibus Nasamones cum Massagetis comparantur, ab Heri,doto addita Sunt, praesertim cum plane On- sentiant cum iis quae I 21 de Massagetis ab Herodoto accepinmS. c. 178 do Tritonido laeu concisa brevitate scripta legimus ευ ο αυτ υηπος υι ouuola. Φλα ταυzri 0 et V 'I0 Λα-ZΞGVbrio tot I GγI λυItti Eludit etiaαι Caput insequens his verbis ad illa adnectitur: in Iet χε α 662 Ioc EIO 1Ξυ0ς zλ. et Se-4-

56쪽

Quam ab Herodoto ex alio auctore acceptam postea SSe additam et ex forma verbosa et ex illis verbis percipere OSSumus quibus historia exorditur. c. 180, quo Ai eum Globo nobi traduntur, cum et capillorum habitus et puellarum pugnae et deorum veneratio et coitus describantur, post puellarum pugnae descriptionem inserta est adnotati eritica, quam ab Herodoto ipso oriri perfacile intellegi po

T0tam hanc descriptionem orae aspicienti id conspicuum est, Herodotum oppidorum quae ad mare sita sunt, descriptionem Onpraebere, qua de re optime tractavit F. Jacob l. l. p. 2730. Quamquam autem apud Herodotum descriptio horum oppidorum deeSt, tume Videmus eum Saepius eorum mentionem facere C pitibus enim antecedentibus 145-16 Cyrenae et Barcae originem narrat et in descriptione ipsa cc. 169 et 17 Cyrena oppidi sit Cyrenaeorum morum c. 71 areae, aueheirae, uesperidum oppidorum mentio fit, quasi antea eorum deseriptio tradita sit. Recte acob inde conclusit, horum oppidorum descriptionem inperiodo qua Herodotus usus est, non defuisse, sed ab Herodoto

Iam omne gente quae praeter oram maritimam ab Aegypto usque ad Tritonida lacum sedes tenebant enumeratae sunt. Capite autem 181 non hic gentium ordo usque ad fretum Gaditanum continuatur, Sed denuo ab Aegypto initium sumens Herodotus eas gentes tractat, quae in solitudine quam nunc Oeamus Saharageam gonam habitaui, quam Herodotus

voeat.

57쪽

Errore quodam prima pars descriptionis turbata est qua locorum natura Xponitur. Legimus enim . 181 ε δε πῆ θ ρ ρ θητα υτ si 1I AIT st GSκα il1ΞΘεο V 60 γλυς Ezzb γυ ρῖα ITI cvo 900ς 1εὶαλους ε κυλο Vsiab, και iv 09υ ρη σι καazo τυυχGAu uo ἀυγχ0 et Ξ Ξκ 1SIO TU ὰλυς G D G υχρυ και Iλυκύ, περὶ Ξ αυτ αυθγ Det O OtχΞGDat a Izot zγυς ης 28 10 κγ:υπε τῆς θηγt 1, 6Ξ0 κτλ. Gentium igitur sedes colles salis sunt quorum e cacumine fons aquae frigidae dulcisque oritur, homines autem circum fontem habitant. Hae descriptio non ad rerum naturum apta St, nam per OStrorum temporum Scriptore certiores facti sumus et per solitudinem laeus vel colle salis esse dispersos' et circum fontes qui hic illic oriantur hominum sedeseSSe, nee tamen mediis ex salis collibus fonto oriri. Ab erodoto ergo verbis quae attulimus diversa narratione in unam

confusae utit.

Singularum gentium sedes ἡ Oasen decem diserum spatio inter se separatas indo a Thebis Aegyptorum usque ad Merculis I G Rohlla, uisa p. 195.

58쪽

columnam pertineres Herodotus affirmat. irima gens Ammoniorum est qui Jovis illud templum atque oraculum pernotum tenent. Altera gens Augila locum tenet qui inde ab Herodoti temporibus ad hunc diem idem nomen tulit, tertiumque locum tenent Garamantes. Quibus de locis legimus c. 182 ες Gutovet0 FG se. UItλα υ ΝαIαμ 1 υες υπ009ΓΞ ivτες τυυς Θυιυ ας ρυιetu, sta 183 ὰπ o Aυ7tλυ, δια εχ η 1εγεω ὰλλεω υ0GO

59쪽

est, cum verbis additis c. 83 κγzαTE ZIt V 6iat τε=6tat illa qua de palmis dicta sunt in Augila se locum quoquo valere

Quae de Garamantibus modo Xscripsimus valde inter se repugnant. Nam cum c. 174 tu, 'γι uti Et habitent in secunda Libyae Zona c. 183 eo in s ὀ ργυη φὰμ 16 habitare ex tota enumeratione plane apparet. Praeterea c. 172 a Nasamonibus in muri diem Garamantes spectant in Occidentem autem primi Maeae, deindo indaues, postremo Lotophagi ), qua cum re nullo modo conciliare possumus quod e 18 legimu Garamantes proXimos esse

2 Sine dubio c. 183 Herodotus oblitus se iam antea de Garamantibus talia dixisse si uae cum hac descriptione pugnant recte hos Garamante eum Lotophagis prioris descriptionis coniunxit, ita ut id quod ac0by p. 273l vidit figura quadrata fingeretur eis quattuor lineis, quae efficiuntur ra maritima a Nasamonibus ad Lotophago pertinente, itinere triginta dierum a Lotophagis ad Garamante c. 183, itinere docem dierum ab his Garamantibus ad Augila locum, itinere a Nasamonibus ad Augila locum cc. 72, 182). Illius triginta dierum

intellegimus Herod0tum chartam totius Libyae in partes dividere conatum 8Se, quarum lineae denos inter se dies distarent. 0 autem inde quod de Garamantibus duobus locis res plane inter se diversae narrantur, cum vir doctissim Jacob colligere p08Sumus, in period0dua gentes eiu8dem 110minis moribus autem diversis fuisse, sed de Ga-

60쪽

ex odem sonte has relationes posse haustas esse. Cum autem c. 174 apto cum tota descriptione c. 168 - 180, quam X periodo sumptam esse novimus, cohaereat et c. 183 e contextu ce. 181 - 185 exsolvi non possit, deScriptionem gentium quae desertum tenent, ab alio auctore sumptam esse atque descriptionem cc. 168 180 concludendum nobis est. Quarta gens in ordine post Garamantes Atarantes sunt quinta- quo Atlantes qui iuxta Atlantem montem Sunt. Ultra quo quae gentes sint dicere Herodotus non potest, tantum Salinae decem dierum spatio intermisso mentionem facit circum quam homines

quidam sedes teneant. In fine deseriptionis se. 185 id quod iam

commemoraVimia accurate iterum narratur, quae rati inter onam

teritam quam gentes istae teneant et solitudinem magnam quae ad meridiem magis sipectet, intercedat. Unde Herodotus hanc relationem, quam a priore descriptionece. 168 180 quae ex periodo orta est distare iam diximus, acceperit, quaerimus ). Cum secundum auctoris verba uno ordine indo a Thebis usque ad Herculis columnas gentium sedes istae iser Se coneXae sint, mercandi viam quandam describi putare POSSumVS, quam OS OeamuS KaraWanenstraste Sed ne haec credamus comptu a impedimenta obstant. Manifestum enim est, illud desim dierum spatium quod inter sedes singulas interesseauetor tradit non e vera natura terrae SSe. Illa verba autem non plane salsa esse inde videre potes, quod Verum est iter a Thebis ad Ammonium quintam fere partem totius spatii usque ad Atlantem montem pertinenti eSSe.

Deind0 id exstat atqu0 eminet Veritatem descriptionis non minui spatio intermisso. Ut exemplum asseratur, m. 18 Atlantis

ramantibus duas descriptiones inter se diversas Herodotum afferre Dr0pterea dicere p08Sumus, quod aliis locis, praecipue in Scytharum de- Scripti0ne, vidimus eum Singulas partes gentis, quarum mores diversae essent, diligentissime inter se separare IV IT).1 Hac de quaestione benev0lo animo multa mihi exposuit Sethevir doctissimuS.