Deipnosophistarum libri quindecim;

발행: 1801년

분량: 622페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

- και συ και 'ος τροπος, εν ου πρεποντι τοι λογοι τι χρωμενος.

celebrabat, Bacchico cultu incedens, multos alens sodales secum bacchantes agmenque comessantium dies noctesque ducebat. Idem primus poesin illam , quae sit apta verborum compositione invenit; qua deinde Asopo fortis Phliasius usus est in Iambis prosaicis Ille Ozo etiam comoedias composuit, Walia multa in eodem poeseos genere, quae suis phallophori praecinebat. 64. Quae quum audivisset Ulpianus At vocabulum παροινος, ait, dic mihi Pontiane, Vir praeclare, apud quem reperitur. Et ille: Occidis ni interrogando ut ait pulcher Agathon

tu , O mos novus 'intempestur me sermonibus interpellans.

Sed quoniam decretiim est, ut tibi omnium rerum rationem reddamus; ecce, Autiphanes in Lydo dixit:

142쪽

των ανθρωπων, ησχυναν ουκ λίγους δε παῖδας καινεανίσκους δεῖ θειραν εἰς τουτ δε προεβησαν σε γείας , στε και κυβευε ιν ηξίωσαν προ αλληλους περι των γυναικων των ἐλευθερων , και διωμολογουντο τους λάττω τοῖς στραγαλοις βάλλοντας τινα χρη των πολιτίδων τω νικωντι εἰς συνουσίαν ἀγαγειν aουδεμίαν ὐπεξαιρουμενοι προῖα ν, αλλ' ὀπως αν κα-στος, δυνατος , πείθων, η βιαζομενος , ουτω πιοστα

τοντες αγειν. και ταυτην τρο κυβείαν παιζον κα των ἄλλων Ῥοδίων τινες ε πιφανεστατα δε και πλειστα - κις αυτος ο 'Hγησίλοχος, ό προστατεῖν της πολιεως

τα τον βίον διονυσίαζεν, Ἀσθητα Διονυ ακρο φορων ,

Φιλόμνησro supra legebatur.

que Virorum uxores vitiabant puerosque haud paucos adolescentulos corrumpebant : denique eo progressi sunt libid)nosae proterviae, ut non Vere retitur tesseris inter se de ingenuis mulieribus ludere, paciscique quamnam ex ingenuis matronis hi, quibus iactus minor obtigisset, victori stuprandam adducerent nec ullam ad-niittebant Xceptionem , sed quacumque ratione posset, sive persuadendo, sive vim adhibendo, adducere eam victus tenebatur. Et hoc tesserarum ludo utebantur

etiam alii nonnulli Rhodio nam, sed maxime omnium creberrime ipse Hegesilochus, is qui videri volebat praesidere civitati. α Antheas vero Lindius, qui se cognatum iactabat esse Cleobuli Sapientis, ut ait Philodemus stoe, Philomnes tas J in libro De Sminthiis in Rhodo insula, natu iam grandior, fortunatus homo,& poetico ingenio arus, per totam vitam Bacchanalia

143쪽

βοις οὐτος δε και κωμωδίας ἐποίει, και ἄλλα πολ- λα, ε τουτω τω τροπω των ποιηματων, - ζηρχε

- και συ και ο νεος τροπος, εν ου πρεποντι τοι λογοιο χρωμενος.

celebrabat, Bacchico cultu incedens, multos alens sodales secum bacchantes agmenque comessantium dies noctesque ducebat. Idem primus poesin illam , quae sit apta verborum compositione invenit; qua deinde Asopo fortis Phliasius usus est inclambis prosaicis Ille vox etiam comoedias composuit, Malia multa in eodem poeseos genere, quae suis phallophoris praecinebat. 64. Quae quum audivisset Ulpianus At vocabulum παροινος, ait, dic mihi Pontiane, Vir praeclare, apud quem reperitur. Et ille: Occidis me interrogando ut ait pulcher Agathoi

.. O tu , O nos novus ;

&tempestivis me sermonibus interpellans. Sed quoniam decretum est, ut tibi omnium rerum a tionem reddamus; ecce, Autiphanes in Lydo dixit:

144쪽

τας ινον κρατον, ἐν τω δευτερω των Σιλλων' H βαρυν βουπληγα τομωτερον η Λυκοοργος, ἡ ρα Διωνυσο ' αρρυθμοποτα ἐπεκοπτε,

Colchis , mulier παροινος. ex vino instins. Te vero insolentiae temulentiaeque nondum satietas cepit neque in animum tuum admittis cogitationem , ex ebrietate mortuum esse Eurnienem Pergamenum, Philetaeri regis Pergami ex fratre nepotem , Ut narrat teis scies tertio libro Temporum nec vero Perseum, tunc qui a Romanis est sublatus nulla enim in re Philip pum patrem hic imitatus erat, nec mulieribus studens, nec vino deditus , non modo ipse modice bibebat in coena, sed Qqui cum eo esse consueverant amici; ut Polybius tradit sexto, vicesimo libro. At tu, Dpiane, immoderate- bibax SI ἄρρυθμοπότης, secundum Timonem Phliasium. Sic enim ille nominavit hos qui semium vini meri hauriunt, secundo illorum: Aut grave agrum , acrius caedens quam LycurSus qui bacchi ἁρρυθμοποτα acrita repressit,

145쪽

νύσου edd. Διονύσου S. A. I αρυταiνας h. I. editt. vetticum f. A. De ectu nota hic ponitur in ed. Bas. MCas. y καμμύσας edd.

Asiecitque pocula , vinique insatiabiles trullas. Non enim simpliciter ποτικn te esse dico: id est, adhibendum proclivem quo vocabulo Alcaeus usus est in Ganymede Ex ebrietate ero etiam oculos hominum decipi, perspicue docuit Anacharsis dicto illo quo declaravit, falsa nobis visa ex ebrietate adferri. Compotator aliquis, quum illius uxorem vidisset in convivio,

dixerat Anacharsis , uxorem duxis deformem Tum ille Sane etiam mihi, inquit, ita videtur at mihi infunde, puer, poculum meracius, quo formosam illam reddam.

6s. Posthae Ulpianus, quum propinasset alicui sodalium , dixit At o amice , quod Antiphanes in Rusticis ait: A. Totum clausis oculis ebibes . Arduum negotium. A. Non, si quiis calicum peritiam habeat.

146쪽

τατε, εῖν ὁ Οὐλπιανος, σπάσας οἴνου τοσουτον. πα-

ρα Κρατίνω χεις ἐν δυσσευσι '

Bibe ergo, amice l-- ec vero tinos semper ut ait idem Antiphanes in Saucio trahamus e sed O dissertatio in medium

prorumpat aliqua , O quaedam cantiuncula I chorus rodeat. Suavis enim ala es vicissitudo rebus in omnibus, praeter unam.

B. Trade ergo mihi di de inum sollicet membra iuvans ut dicebat Euripides. A. Hocein Euripides dixerit Z B. Quis ergo alius pA. Philoxenus nempe. B. Nil interes, o homo tintus Bllabae caus a me redarguis. Τii ille Sed erbum πῖθι bibes quis dixit Ε Ulpi nus Mens tibi caligat, inquit, carissime, ex quo tantum

vini hausisti. Apud Cratinum habes, in lyssibus:

147쪽

viri docti, dein πατί ρὐ Cape nunc hoc,

bibes, Poridi . sum iam : nomenque meum quaere post. Sic Antiphanes, in Mystide A. Tu vero bibes πῖθι. me tibi parebo. Allicit enim , proh Dii , ipsa venusta formaealicis quae sane digna es horum festorum dierum

gloriά. Nonne enim prosem adhuc modo ex V ιlibus bibebamus acetabulis pHuic vero, o fili, multa Dii bona

artisici, qui te fecit, largiantur, concinnitatis caussa sm citatisque. . sive, firmitatisque. Et Diphilus, in Balneo Infιnde plenum mortale seu Deo hoc circumtege. Bibet haec enim nos ra, pater , a Deo Fidio dona sunt

148쪽

Ameipsias , in unda:

Leps e mariniam quum turbaveris, bibe.

Menander, in Tibicina: Abi in malam rem iam umquam, ne bibis , Sosia pomnino nunc bibe riΘι. hsuris enim male. 66. Dicendum vero est mομαι, bibam, habsque lo; sed producta vocali tota Sic enim habet etiam H mericum illud: IΠάμεν' εὐβοτάν 11 oves quum post Pasum potantur. Et Aristophanes in Equitibus ait: Numquam ex eodem mecum potabit πίεται poeulo.

alibi

Amarissimum vinum hodie bibes πίει. Fortasse quas a πιουμαι. Nonnumquam vero etiam rota

corripiunt Sic Plato, in Mulieribus a Sacris redeuntibus: A. qui illius bona potando abligurrerit. εκ πιεται.

149쪽

τουτω προπιθι, να και αυτος αλλω και γενηται η παρ' Ἀνακρεοντι καλουμενη πίστιος Anacreontis

λαλαζε , τῆ πολυκρότησυ Γαστροδωρ , καταχυδην

πίνουσα την επίσπιον.

τουτο δ' ενα ει α νίσωνα cpαμεν.

Et in Syrmacer

o biberitis aquam multam. Sed stia, duabus syllabis, Menander in Pugione: f A. Bibe ergo πιε. B. J Bibere ego cogam primum fac legam hanc. Et notum illud, ' πίε: cape, bibe. Sibe igitur etiam tu, amice; , quod Alexis ait in Gemellis, propina huic, quo O ille rursus possis alii; sitque quod apud Anacreontem vocatur contubernati, culum. Sic enim ait Lyricus: Nec fluctus ut marinus , fremas , clamos itideum astrodori, Fatim

bibens contubernale. Hoc Vero nos an dna Vocamus.

150쪽

κλίνονται. οον δε κρίθινον οἰνον, και βρυτον τινες καλουσιν. ω Σοῖοκλης , ἐν ριπτολεμω Βουτον δὲ τον χερσαιον ου δυώῖν.

6 . Tu vero hibiturus non est quod timeas nec periculum erit, ut in posteriores corporis partes cadas. Non enim his accidere id potest, qui bibunt, secundum Simonidem, vinum propulsans sosicitudines. Sed , ut ait Aristoteles in libro De Temulentia , in temgum recidunt qui hordaceum vinum biberunt, quem pinum vocant. Sic autem ille scribit: caeterum peculiare quid accidit circa vinum ex hordeo, quod pinum ocatur. am qui ab aliis potionum inebriantium generibus inebriati sunt, in omnes parte prolabi possunt, cum ad dextram aut ad sinistram , tum ironi, supini. At pino ebrii soli in posteriora supini cadunt ceΗordaceum vero Vinum etiam botum vocant nonnulli Sic Sophocles, in Triptolemo:

Botum vero terrenum non ingerare

SEARCH

MENU NAVIGATION