Deipnosophistarum libri quindecim;

181쪽

Mετρον ράσον μοι, των ποδων μετρον λαβων. Λαβων μετρον μοι των ποδων, μετρον δασον. οὐ βουλομαι γαρ των ποδων μετρον λαβεῖν. Λαβεῖν μετρον γαρ ποδων ου βουλομαι. ΙΠίνδαρος δε προ 'ην ἁ γμοποιηθεισαν δην. LXXXII-

ως ο αυτός ησι δε λεαρχος , οἱονε γρπου τινος ἐν με - Lasi carmen λοποιια προ διπόντος , ως πολλων τουτω προσκρουον-

1 Desunt duo verba edd. 2 Immo Ἀνύ εκαγράμμα τὰ ., Suspecta oratio. Fors. οἱον οἶτω. Desunt vulgo duo verba ποιήσας pro πρὸς scribi voluerat Cas. I τούτων edd.

que quocumque loco ponas, idem metrum ille reddet. Veluti Σε τον βόλοις νιφοκτύποις συσχροφερον. Nιφοκτίποις σὲ τον βόλοις δυσχείμερον. Oc. JNotandumque etiam , singulo pede decem immo, undecimi literis constare. Licet vero etiam non eadem, sed diversa ratione facere, ut plura ad hunc usum ex uno habeamus. Veluti si ita dicimus :Mensuram dicito mihi, pedum mensuram Vieus. Capsens mensurum missi pedum , mensuram dicito. Nolo enim pedum mensuriam capere. Capere mensuram enIm pedum nolo.

82. Pindarus in oden absque itera sigma compositam, ut idem ait Clearchus, quasi triplius quidam fuisset propositus in lyrico carmine exsequendus, quum multi

182쪽

το υνατον vulgo. νειρπε vulgo h. l. Alibi ρπε. 3 τ οιδα vulgo. 4 ανθρωποι edd. desunt vulgo duo verba sequentia. Deest ἐν edd. 6 Δί, μητρα edd. Ἀλυοιμ νοιο h. l. d. Ven &Bas. Κλυαμίνοιο ed. Cas. S φανερω edd. πάτρη δε μοι Vulgo.

hoc essent offensi, quoniam fieri non posset ut itera sigma abstineretur, in quum id genus non probarent, fecit illud: Priusquam ρrodiret prolixitas carminis, san reprobum ex ore hominiam. Quod notandum contra eos qui pro spuria habent Lasemermionensis asigmoniden, quae inscribitur Centauri Atque etiam Hymnus in Cererem quae Hermionae est, ab eodem aso compositus, litera signa caret, ut ait Heraclides Ponticus tertio libro De Musica. Cuius hymni hoc est initium

Cererem cano, vironemque Platonis coniugem.

83. Sedin aliorum griphorum copia suppetit. Verbi Caussa:

In clara genitus sumi patriam meam falsum aequor circumsuti mater vero es numeri filia.

claram dicit Delum: δῆλος, clarus. quae mari circum

183쪽

'Aναξανδρίδης si Αἰσχρα 'Αρτίως διηρτάμηκεν , και τα με διανεκη σω χατος in η δαμαζε ' ἐν πυρικτυποισι γῶς'

datur Mater vero Latona est, Coei filia Macedones autem numerum, coeum κοῖον hvocant. Est alius in ptisanam , Hordei decorticati succum aqua' temperatum bibe. Compositum est autem nomen tisana e verbis πτίσσειν pinsere Wλνεῖν. tundere. Item in ochleam qui legitti griphus in Teucri Definitionibus Animal e pedibus . e spinis , Lesbus, face tergo praesongis oeulis , qui extrorsum exseruntur, O introrsum

recedunt.

Antiphanes vero, in Sui amante , ait: Coagulatum ac linteo, carneum: intillios pcaseum dico. Anaxandri des, in Foeda e, Deformi mulieres Modo in fusa conciderat, tum D continuas quidem in corporis partes compescite in vos ex teria ad ignem stre. pentibus u

184쪽

dicebat aliquando Timotheus o viri, tam dicens Timocles vero , inmeroibus : A. Sublata ut fuit vitiae alma nutrix , hostis esurionis, praeses amicitiae, medica defectae famis mensa. B. Vt tibi sumitis hic supersacuo es labor

nam mensam licuit uno verbo dicere.

Plato vero . in Adonide, oraculum ait Cinyrae de filio Adonide edittim esse his verbis O Cinyra, Cypriorum rex hominum hirsutorum, puer tibi natus es formo simus laudatissimusque

omnium hominum. Sed duo eum numina tenebunt taltera, agitata furtiVis remigiis agitans alter. Dicit autem Venerem in Bacchum ambo enim ama

runt Adonidem. Porro Sphingis aenigma talo fulta ait

185쪽

aenigmata.

Γρι ωδη δ' ἐστι και Σιμωνίδη ταυτα πεποιημε LXXXIV να. . I Q σι αμαιλεων ό ρακλεωτ ς ἐν τω P Simonidis Σιμωνίδου 5Ιιξοιομου τε πατηρ έρπου ' και σχετλιος ἰχθυς

πλησίον ιηρε ταντο Τ καρηατα παιδα δε νυκτος δεξάμενοι Gλεῖ οισι Διωνυ τοιο ανακτος βου2ονον υ εθελουσι τιθηνειτθαι Θεράποντα. Φασι δ' ο μεν , πί τινος ταν αρχαίων ναθηματων

Asclepiades in Tragoediarum argumentis: Unum nomen habens quadrupesque bipesque tripesque

naturam ariter mutato tempore mutat de mirris, terrae coctique animantibus unum

mirarique licet , pedibus cum pluribus instat, tum magis atque magis cetirandi amittere vires. 84. De griphorum genere sunt etiam nonnulla quorum auctor est Simonides, ut Chanaelaeo refert in libro De Simonide Prom cui pabuli pater oedi, O miser piscis, capita in υicem obnixa habebant: cumque filium noctis palpebris receperint, Bacchi regis minis umbovis interfectorem nutricari nolunt.

Dicunt igitur alii inscriptos fuisse istos versus Chalci-

186쪽

τω τράγον κα δελοῦινα, περιῶν εἰναι τον λόγον τουτον. οἱ δε εἰς πιτόνιον 'oαλτ ριον ' δελῖινα και dτράγον εἰργασμενον εἰρησθαι και εἰναι τον βουῖονον και τον Διονυσου Θεράποντα τον διθυραμ Sον. οἱ δεοασιν, ἐν Jουλίντον τω Διονυσω Θυόμενον βουν ποτινος των νεανίσκων παίεσθαι τελεκει πλησίον δε της εορτης ου της, εἰς χαλκεῖον δοθροα τον πελεκυν τον οὐν Σιμ ωνίδη, τι νεον όντα , βαδίσαι προς το χαλκεα κοριιουμενον αυτόν. δόντα δε και τον τεχνίτην κοιριω-

λενον, και τον σκον και τον καρκίνον iκη κάρμενον , και παλληλως χοντα τα εμ προσθεν , ουτως ελθοντα εἰπεῖν προς τους συνηθει το προειρημενον προβλη μα. τον με γαρ του θίῖο πατερα , τον σκον ναι

σχετλιον δε χθυν, τον καρκῖνον νυκτὸς δε παιδα, τον

esse in s. D.

de in antiquo aliquo donario, in quo fuissent figurae hirci delphini, de quibus hic agatur. Alii aiunt, delphinum S hircum dici caelatos in ea parte salterii qua tenduntur chordae bovis autem interia florem Bacchi ministrum, esse dithyrambum. Alii vero dicunt, in Iuli de oppido bovem Baccho immolandum ab uno ex adolescentibus feriri solitum securi. Instante igitur festo die, in fabri aerarii officinam inissam Hiisse securim , Simonidem, adhuc tum iuvenem , ad fabrum ivisse, ut referret securim. Qui quum fabrum vidisset dormientem follem, forcipem qui Graece καρκῖνος Vocatur, quasi cancrum dicas temere iacentes,

anterioribus eorum partibus sibi invicem obversis, ita cum rediret proposuisse fertur sodalibus illud problema. oedi patrem hi aiunt esse follem miserum pi-icem Vero, cancrum, id est forcipem noctis filium,

187쪽

somnum bovis occisorem vero, Bacchi ministrum, securim. Fecit vero idem Simonides aliud etiam epigramma, quod ignaris historiae adfert dubitationem.

Dico , eum qui non vult certaminis praemium ferre cicadae, luculentam coenam praebiturum Panopeiadae Deo. Narrant autem , cum Cartheae versaretur Simonides,

docuisse eum choros fuisseque locum ubi instituebatur chorus , in superiore oppidi parte , prope Apollinis templum, procul a mari. quam igitur petiisse Gallos Simonidem ex inferiore oppidi regione, ubi fons erat advehebat autem illis aquam asinuS , quem Deum Vocabant, quoniam fabulae tradunt eo ministerio olim fundium esse Epeum, depicta etiam erat in Apollinis templo Troiana fabula , in qua petis aquam baiulat Atridis; quemadmodum etiam Stesichorus ait: Misera-Aὸtur enim eum aquam semper serenum Iovis silia sive Io-

188쪽

ΙΠεντ ανδρες δεκα ναυσι κατεδραμ ον εἰς ἔνα χωρον ,

καὶ τω malebam. φερ τοῖτο τέττιγος edd. cum f. A.

vis filiis regibus. tiae quum ita essent, constitutum fuisse aiunt, ut quicumque de chori cantoribus ad definitam horam non adesset, is asino semimodium hordei praeberet. Id igitur ipsum dixisse poeta in esseque non

serentem cereaminis cicadae praemium, eum qui canere noluisset Panopeiadem vero asinum luculantiam coenam,

semimodium hordei. 81. Eiusdem generis est illud Theognidis poetae:

Iam enim me domum Ociavit marinia moratius,

post mortem qui vis resonat ore. Significat enim rombum , concham marinam. Eodem referri potest , cum verbis utimur, quae proprii hom num nominibus similia sunt. Veluti, Obtinuit in pug na victoriam ἄριστόiικον.

id est, dignam viro fortissimo. Item illud quod vulgo

circumfertur: Quinque viti decem navibus concurrerunt,

189쪽

τοῖς λευθερα αισθησιν χουσι, χη λίαν δε τοῖς πτη

lapidibris pugnabant , lapidem ero tollere non licuit: si peribant , aqua vero superabat mentum.

86. Quasnam vero poenas dabant Athenis hi qui propositum riphum solvere non possent, si quidem phialam strixtam biberunt, ut ait Clearchus in Definitione ZIdem vero etiam primo libro De Adagiis sic scribit: 1 Griphorum propositio soliuioque non est aliena a Philosophia in his veteres specimen edebant ertio itionis. Quas enim in conviviis quaestiones proponebant, non erant illae similes his quae nostris temporibus agitari solent, cum quaerunt invicem, quodnam genus Venere concubitus sit iucundissimum , aut quis qualisve piscis sit suavissimus, aut quis maxime in praesens vi geat tum quis post Arcturi aut Pleiadum Ortum, aut post Caniculam maxime edendo sic Et super his prae mi vincentibus statuunt oscula, odiosa hominibus ingenuum sensum habentibus. poenam Vero victiS bi

190쪽

9εῖσι τριττουσιν ικρατον πιειν , ον διον της γιείας πίνουσιν κομιδη γάρ hττι ταυτά γε τινος τοι Φιλαινίδος και τοῖς 'Αρχεστράτου συγγρα. μ μασιν νωκηκότος, ετ δε πιξι τας καλουμενα Γαστρολογίας ἐσπου--δακοτος Ἐλλα μαλλον τα τοιαυτας, ω πρωτωεατος Ἱαμβεῖον ' ποντι το ἐχομενον καστον λεγειν,

ὶ των α προσταχῆ συλλαβων Ἀμμετρον και ἡ σαμπο της των γραμμάτων και συλλαβων χεται Θεωρίας. ομοίως δε τοῖς εἰρημένοις , ηγεμονος κάστου λεγειν ὀνομα των πι ροίαν η των ρωων και πολεως ονομα των is τῆ 'Aσίν λεγειν πο ου δοθεντος γραμ f

here merum, quod libentius bibunt quam sanitatis culum. Sunt sane haec prorsus talia, ut iis conveniant

hominibus, qui Philaenidis, Aichestrati scriptis innutriti sunt, omnino Gastrologiis id est , iis doctrinis

quae Ventrem curare docent dant operam. Sed tales potius quaestiones olim proponebant. Postquam primus Versu: aliquem dixisset, tenebatur quisque dicere versum sequentem aut si quis primus aliquem locum communem e poeta quodam protulisset, singuli dicebant alterius cuiusdam poetae locum, si quis eamdem sententiam nunciasset. Ac deinde singuli iambum etiam recitare tenebantur. Ad haec recitare iubebantur ve sum quemcumque tot syllabarum quot esset praescriptum item quaecumque pertinent ad literarum aut sy labarum notitiam. Similiter iubebantur nomina dicere uniuscuiusque e ducibus Graecorum ad Troiam, vel educibus Troianorum aut edere nomen civitatis Asiae

라틴어 텍스트