Deipnosophistarum libri quindecim;

발행: 1801년

분량: 622페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

νεικε α και πολεμον θακρυοεντα λεγει. elegi.

desec Zabitis tigas, udus frugi nihil inest. Sed Deortim semper recta cura habenda. 8. Similiter venustus Anacreon ait: Non placet illi mihi , plena inter pocula riisquis diffsdia, Martis bella cruenta refert: sed qui Musarum Venerisque Luseria dona commiscet, lepidis seque dat usque iocis. Ion vero Chiu ait:

Sa e rex Goser, servatorque, materque. I bis vero crateram pincerniae famuli misceant ultumiis argenteis: O aurum vino tinum martibus efffundatur in terram.

212쪽

ορχείσθω τίς ἐκων δ αρχε φιλοῖροσυνης.

κας μιλίας , IΠαραμυθειται γοερ ο οἰνος κοὐ τρο του γηρως δυσθυμίαν ' φησι Θεοφραστος ' ἐν τω Περι

Libeantes vero caste Herculi, O Alcmenae Procul, o Persidis, a Iove auspicati, bibamus . ludamus , noctem transigamus canendo salt.andoque Lubens vero praeside amicorum hilaritati fQuem enim formosa manet mulier coniux , IS aeteris augustius bibito.

Instituebant vero etiam septem SapienteS, Ut vocantur , conviUalia colloquia. Solatur entin intim etiaIn senectutis morositatem: α ait Theophrastus in libro De Temulentia. 9. Quare quum nos ad has Baccho sacra convenerimus confarii lationes Nulli a tir , quod Alexis in Tarentinis ait, caussa inpidendi nobis , qui in nullum stimus

213쪽

αποδημίας δε τυγχα/ειν ημ α αειτους ζωπας, ασπερ, πανηγυρίν τινα ἰαῖε -νους, - του Θανατου καὶ του σκότους, si την δατριβρο, εἰς το φως τε τουθ ο δ ορωμεν. δ αν πλειστα, γελάση και τίη , καὶ της 'AOροδίτης αντιλάβηται τον χρόνον

iniurios. Nescius ne es, vivere blandum esse nomen aevi quod nos deonus , humana quo sors vocis mollisur sono Ego , situs recti me secus, ne existimet sentire , verbum nunquam commutaverita sed hoc me longa docuit observiatis, plenas furoris esse res mortalitem. Revera peregrinamur qrtotquot vivimus: O tamquam ad ludos celebres qui insituunt iter, ita nos tenebricci mortis egress plagis venimus in aestim hoc, atque in hanc quam cemimus lucem. Qui vero Venere potu, bus, tempus , quod senitur maxime transegeris

praesertim in sibi par si sodali in incidit, suavissime actis ludis se res et domum. Igitur, quod pulcra Sappho ait:

214쪽

,,Ἐλθε, Κ υπρι, 'κτείαι τινεν κυλίκεσσιν αβροῖς

Ades, Cypri s aureis calicibus nectar epulis mixtum infunde elegantibus

hisee sodalibus

Io. Praeterea Vero dicendum , diversum esse dive sis civitatibus in bibendo more: n, ut Crit a docet in Lacedaemoniorum Republica dicens Chius qui dein Thasius maiori us poculi ad dextram Atticus vero minoribus ad dextram Thessalus pocula magna propinat cuicumque libuerit, Asir Lacedaemonios vero quisque bibit poculum sibi ad post una; inuantum quiS-que ebibit, tantum rursus inflandit farnulus. Moris vero ad dextram bibendi meminit etiam Anaxandrides in Rusticis, ubi ait:

215쪽

γος νὼνδρων δαιτυμονων ναυαγιον οἱα τε πολλα πνευμα Διωνυ σοι προς βριος εκβαλεν κτας. .

A. Quonam igitur maxime modo bibituri nunc estis dicite. B. Quonam modo bibituἀfumus quo tibi modo placuerit A. Vtillis igitur illum ad dextram, Pater, dicere super bibente p . Modum ad dextram diceres sancte Apolloci velut super mortus. II. Sunt autem nobis procul amandanda fictilia pocula. Etenim Ctesias ait Apud Persas , si quem rex ignominia adfecit, is fictilibus utitur. Choerilus veloepicus poeta ait Manibus inutilem teneo calicis testam undique fractam, hominum epulantium naufragium qualia multa ventus Bacchi in peltilantiae eiicit litora. Nec vero me latet, iucundissima nonnumquam esse fi-

216쪽

My- οὐ δει οὐν ἡ χας εκ χανως πίνειν, αποβλεποντας εἰς

το TR ος των καλων τουτων και παντουαπων κατα σχινου edd. dc s. D dc sic iterum paullo post. Deest ετεραν edd.

ctilia pocula velut apud nos quae ex Copto oppido advehuntur coquuntur enim ex terra, cuius massa cum aromatibus subacta est. Et Aristoteles in libro De Te mulentia ait: γγ Rhodi.rcae quae vocantur ollulae, cum Ο-Iuptatis caussa in compotationes adhibentur, tum quod, quando calidae sunt, efficiunt ut vinum minus inebriet. Nam myrria amis iuncum odoratum alia talia in aquam iniecta decoquuntur : quod decoctum si adfunditur vino, minus illud inebriat. α Aliaque eiusdem p ris parte scribit is Rhoesiacae ollulae fiunt, myrrha , quinantho, sive iunco adorato, croco, balsamo am mo, cinnamomo una decoctis qua de potione nonnihil vino adfusum ita prohibet ebrietatem, ut etian Veneris vim enervet, spiritus vitales cohibens. cra. Caveamus igitur, ne pulcrorum horum poculorum, multifario artificio fabricatorum, multitudita

217쪽

YIII.

'Hμει οὐν ως και παρ Ἀθηναίοις ἐγίνετο, αμα

conspicientes, in atro quodam sudio ἔκμαιως' ad hiben

Ut ait Chrysippus in Isagoge quae De Bonis QMalis tractat, sue in Introductione ad tradiatio: e mole Bonis malis plurimis rebus vulgo iungitur. Sic Verbi

gratia, aliud insani studii genu γυναικομανίαν OcnmUS, 3sul ορτυ γοαανiαν quorum illud in muli res, hoc in cottirnices fertur. Sitnt etiam qui δὸ ξ μ α νεῖς dicant hos qui gloriae sudemi quemadmodum γυναικοαανεῖς , ei mulier bus; ὀρνιθομανεῖς, qui avibus nam omnibus istis vocabulis eadem notio cinsani studii subie dia est. Quare nec est alienum, alia etiani omnia similiter nominari. Nam αι λο ιος- -ιο et ργος , id est , obsoniorum tu os, est quodammodo ο ιορ ανής tu vini sudiosus, οἱ νο/χανὴς sic de caeteris. Nec enim absurde μαν im, id est, insania, his tribuitur; hi ippe qui insania quadam ac fur re peccantes, ab eo quod vertim est longius aberrant. α 3. Nos igitur , quemadmodum apud Athenienses mo-

218쪽

κότες βάδιζον ἐπι τη Θεαν, και ἐστεῖανωμενοι ἐθεω

ri fuit, simul audiamus festiva haec actomata .mimos aliosque artifices, simulque bibamus. Verba facit autem de his Philochorus, in hunc modum: γγ Athenientes, tulis Bacchicis, prius quidem prans potique ad specta cilla se conferebant, coronati spectabant: toto Vero tempore quo agebantur ludi, vinum eis infundebatur, adponebanturque bellariari atque etiam choris ingredientibus vinum infundebant, . ianito spectaculo discedentibus rursus infundebant. Et confirmari etiam, ait, Pherecratis testimonio, ad ipsius usque aetatem comedisse spectantes re Piranodemus vero ait ad aedem Bacchi qui in Limnis est mustum ferentes Athenienses, e doliis Deo miscere, deinde ipsos hibere unde etiam Limnaeum nominatum Bacchum, quia mixtunt aqua mustum tunc primum biberunt temperatum e

219쪽

que caussa fontes nominatos esse Nympha Bacchi nutrices, quoniam Vinum augetur aqua miXtuna. Igitur laeti illa temperatione, carminibus celebrabant Bacchum, saltantes , invocantes Euanthen. i. e. Floridum , in Dithyrambum Bacchantem, S Bromium. cc Theophrastus vero etiam , in libro De Temulentia: DBacchi nutrices, inquit, revera Nymphae sunt Plurimum enim humoris est Lindunt vites cuin illantur, sua natura lacrymantur. α Quare etiam Euripides, Unum Solis aquis, ait, esse Aethopa, sui storidi

Bacche vineas utumnales maturat, unde homines vinum Aethopa vocant.

Et lysses dedit

dulce vinum rubrIίm unum poculum qui taptiverat, is aquae viginti mensuras

220쪽

166 ATHENAEI MEI PNOSOPH. C. 3.

adfundebat stiaυis autem odor a cratere spirabat. Timotheus vero, in Cycloue, ait: Infudit unum hederaceum Paculum grae guttae ambro e spuma luxurians, viginti vero mensuras liquidi: mi otiitque sanguinem Bacchi cum recens profusis lacrymis Nympharum.

Iq. Scio vero etiam, ramici epulones, fuisse homines, qui non tam divitii gloriarentur, quam quod magnam possedissent poculorum argenteorum raureorumque Opiam. Quorum unus est Pytheas ex phigalia Aracadiae qui etiam vita excessurus non dubitavit iniungere suis, ut sepulcro suo haecce inscriberent: theae hoc monumentum est, boni viri probique cui alicum copia infinita uit

SEARCH

MENU NAVIGATION