Deipnosophistarum libri quindecim;

21쪽

rum.

τον βασιλευσαντα Λυδων, πολυῖαγον γενεσέα και πολυπότρο , ετ δε γαστρίμ.αργον τουτον οὐ ποτε νυ-d κτος τρο εαυτου γυναικα κατακρεουργηταντα κατα-

hius oragicus in dramate, cui Daphnis vel Lityersas titulus ubi ait: Comedis quidem tuum onus trium clitellariorum asinorum

ter uno breui diei bibu autem , unam vocans metretam , decem amphora umet dolium.

Talis est etiam ille apud Pherecratem sive traitidem, in Bonis viris, in quem haec dicuntur: A. Ego comedo vix in dies quinque semodios, scita cogor i. Vix 'Quam pauci cibi tu es sciliciis qui comedistino die longae triremis cibaria.

Xanthus vero, in Lydiacis, bietem, Lydorum regem, tradit edacem bibacem quein gulae deditum fuisse. Hunc igitur, ait, noctu aliquando propriam lixorem in Athen. Vol. V. B

22쪽

Tετραμετροις, αρίλαν ' εἰς τα μοια διαβεβληκεν, ως οἱ κωμωδιοποιοὶ Κλεωνυμον και Ιείσανδρον. Ιερ δε Xαιοίππου ' η Φοινικίδης ἐν Φυλάρχω, ου e

Νικόλαος δ' ο Ιεριπατητικος , ἐν τη τρίτη Στρος

frusta dissectam devorasse: dein mane, cum manum uxoris in ore adhuc haerentem reperisset, rumore facinoris in vulgus sparso, se ipsum iugulasse. De ThyeVero, Paphlagonum rege, supra diximus: de voracitate eius testimonium Theopompi ex Historiarum libro quinto tricesimo adposuimus. Eodem nomine Charius traductus est ab Archilocho in Tetrametris, sicut a comicis poetis Cleonymus, Pisander D, Chaerippo Phoenici des in Phylarcho 1 loquitur: Tertium ab his pono sapientissmum

Chaerippum. Hic, ut tu nosi, comedit quamdiu dederis aliquis, aut donec rumpatur imprudens. Tale habet horrerim , tamquam aedium.

9. arrat icolaus Peripateticus centesimo tertio Historiarum libro, Mithridatem Ponti regem, cum pro-

23쪽

ανθρωπους, κεῖμαι Τιμοκρεων Τολος. Θρασύμαχος δε Ἀαλκεδόνιος , ' εν τινι των IΠροοι-

και η σπεραία πολλους καθ' ενα νικησας, μετα του -

posuisset edendi bibendique certamen, cuivis praemium erat argenti talentum , in utroque certamine istoriam reportasse a praemio tamen cessisse ei qui post ipsum secundas tulisse iudicatus est, Calainodryi Cyziceno athletae Timocreon etiam Rhodius, poeta athleta quinquertio, valide comedebat bibebatque, ut declarat inscriptio in sepulcro eius sculpta: Qui multum bibi, multum comedi, muti s maledictis proscidi homines , hic iaceo Rhodi ι Timocreon. Thrasimachus vero Chalcedonius in aliquo suo Prooemiorum, Timocratem, narrat, cum ad magnum Regem venisset hospitioque ab illo fuisset exceptuS, plurimum cibi ingessisse. Quem quum interrogasset e X, quidnam inde ocere posset respondit ille, innumeros Persas se contusurum. Et postridie, multis deinceps singulari certamine victis, manibus detride gesticulans saltavit rogatus.

24쪽

γας Ἐλεαρχος δ' ἐν περιπτα Βίων, , αντίβαριν, b

que titi ea gesticulatione sibi vellet, respondit, tot sbi ictus, si vis ovo congredi vellet, superesse. Clearchus Vero, quinto libro Vitarum, scribit. Cantibaridi Persae, quoties mandendo defatigatae essent maxillae, hianti do- me Iticos cibum in os ingerere solitos, tamquam in Vas quoddam inanime. Hellanicus, primo libro Deucalioneae, Eryschthorum , ait, Myrmicionis filium , quoniam inexplebilis esset helluo, Aethonem tuisse adpellatum. Polemon, primo libro eorum quae ad Timaeum scripsit, apud Siculos, ait, templum esse Voracitatis QSitGCereris statuam, prope eam Himalidis sive, ima-Γdis stare imaginem, quemadmodum Delphis Hermuchi, in colo Boeotico segaliarti Megalomari Iatuus. IO Alaman Vero poeta, edacem se esse, ipse professus est , libro tertio ubi ait:

25쪽

gunt viri docti i, ἔσθει ν άυαν edd. Et tandem tibi dabo tripodis alvum,t cui ines laevis triremis , sed adhue

nunc quidem igni non est admotus, mox vero plenus pultis, qualem edax Alamanamat alidam os somnum. Non enim quod exquisite elaboratum sit comediis sed communia, sicuti vulgus , quaerit.

Atque etiam quinto libro edacitatem suam declarat, ubi sic scribit: Temporum victystridines immissores aestatem O te-

mem, autumnumque tertium quartum es vernum tem

pus, quo saltare quidem licet , sed assatim comedere non licet.

26쪽

, ATHENAE DEIPNOSOPH. C. 4.

Ctesia, 'ναξ λα δε ο κωμικος , πιρι Κτησίου τινος διοι

Α Διαρραγητο χ ατερος δειπνων τις εὐ, μη Κτησίας μονος. B. γαρ ε κωλυει; Α Δείπνου γαρ οὐτος, ω λεγουσιν οι σοφοὶ, ωχρο , τελευτην δ' εμ οιδεν οὐ πώποτε.Κἀν Σαρισι δε Κραναον τινα συγκαταλεγε ουτως αὐτω' οὐκ το ἐρωτω προσιοντες τινες , eντως ο Κραναος Κτησίου κατεσθίει ελαττον, η δειπνουσιν ααῖότεροι συχνα ἱ

Anaxitas vero comicus, de testa quodam Verba faciens in Aurifice fabula , ait:

Iam paene cuncta tenes, excepta Ctesiae arte. Num coenae hic unus, quod sapientes praedicant, principium novit, at non novit exitum.

Et in Divitibus

A. Rumpatur altus quilibet bene coenatus: tini testae nutam perictilum. B. Quid ergo eum prohibet pA. Quia coenae hic unus, quod japientes praedicant, prinespium novit; at non novit exitum.

Idem, in Gratiis, Cranaum aliquem illi accenset, lis Verbis:

Non temere quaerunt accedentes quidam , vere Me Cranaus minus quam Cresias comediat, an uterque coenet copiosus pPhiletaerus vero, in Atalanta:

27쪽

Si est necesse , plura curro saria quam Sotades glaboris sum, quam Taureas , patientior: Ctesiam voracitate supero. Anaxippus, in Fulmino. A. Video e palaestra ad me venientem amicum rarmimum B. Hunc- ne dicis Ilaxeum 8 hunc quem sodales nune tibi, ob fortitudinem , Fulmen adgestant A. Merito id quidem: nam puto, inaccessas eum rediturum mensas,

vel maxili su in eas irruem. Quibus verbis ostendit etiam comicus, se ab illo homine titulum dramati tamen inscripsisse. Theophilus, ro in pidauro ait . Atresidus fuit quidam Mantinensis centurio ;virm omnium qui Poterat plurimum comedere.

28쪽

1. ATHENAE DEIPNOSOPH. C. 4.

tv x καὶ καρτερησαι τοὶ δ' Ἀθηναῖοι ' λεγειν ,

Idem in pancratiasta, athletam inducens tamquam edacem hominem, ait: - . lixarum camium fere tres libras. B. Quid porro Rostrum, petasonem, pedes suillos quatuor. i. Proh Hercules sis tresque bubulos, gallinam. i. Apollo quid deinde A. Ficorum libras duas B. Ad haec bibisti ero quantum 'A. Meri duoderim cottilus. I. Oh poliodore, Psive, O vini dator, Dis Sabaris sar. Sed integrae gentes ob voracitatem perstringuntur a comicis poetis verbi caussa, Boeotorum populus. Eubulus sane in Antiopa dicit: Ad laborandum nos O ad comedendum fortes, O ad totirandum Athentanses vero ad dicendum r

29쪽

μακραν βαδίζων , πολλαί ἐσθίων νηρ δάκνων ' τα χείλη, παγγελοιο ἐστ δειν.

O parum tu edunt, sed Thebam plurimum. Idem , in Europa

- conde Boeotorum urbem, virorum renuorum ad comedendum toto A. Rursus, in Ione Ita est supreme moribus Boeoticis, ut Uisse eum, cum coenat, impli negent. Idem rursus in Cercopibus :Pos haec Thebas eni, totam tibi noctem diemque totum coenant, O serquilinium habet ante fores quisque ; quo homini, cui plenus venter, nullum es bonum maius. Nam cacaturiens, cui longa unda via, aut qui multis ingestis cibis

labia mordet, ridicidum prorsus est spectaculum.

30쪽

Δίφιλος δε, ἐν Βοιωτίω

In Mysis vero inducit aliquem, qui Herculem his verbis adloquitur: Tu quidem Thebanum, ut ais, solum linquens,

virorum toto die comedere frenuorum,

qui toti quanti guttura sunt, O serquilinis proximi. Diphilus , in Boeotio:

Potes hic comedere, ante diluculum exorsus , aut redeuntem usque ad alterum diam. Mnesimachus, Busiride: Sum enim Boeotius; aliarum quidem rerum parum, harum vero comedens Pl

rimum

Alexis, Trophonio:

Nunc ero, ne quovis modo esse Boeotii deprehendamini ab his qui vos traducere stant,

ut qui invicti sitis clamando, nec aliud nisi Ad e