장음표시 사용
31쪽
βοντα , ποσον καττος χωρέi. Ιολύβιος δ' mεγαλοπολίτης ἐν τῆ εικοσπῆ των Ἱστοριων ησιν, ως se Βοιωτοι μεγίστην 'ἀαν λαβόντες κατα ' τα Λευκτρικα, κατα μικρον ανεπεσον ταῖς et /υχα . , b και ὀρμησαντες ἐπ ευωχίας , και μεθα δεθεντο καὶ
Achaeus, in Certaminibus: A. Spectatoribus me, an certatoribus dicis B. Multum comedentibus bdico. ut mos es athletarum. A. Culates ergo sunt hi hosphen B. Boeotii. Ex quibus rationem habet quod ait Eratosthenes in Epistolis: Pempetum interrogatum, quidnam ei viderentur eo Boeotii respondisse : Nihil aliud nisi talia loquebantur, qualia dicerent vasa, s voce essent praedita nempe, quantum capiat quisque u Polybius Vero Megalopolitanus, vicesimo libro Historiarum, scribit: Boeotos, postquam iis temporibus, quibus Leuctrica victoria potiti sunt, maximam gloriam essent adepti, paulatim remisisse animos,
di ad epulas, temulentiam de amicorum sodalitates
32쪽
' τι δε και πάντες Θετταλοι, πολυφαγοι διεβαλλοντο, Κράτης ησιν ἐν Λαμία
x Abest και edd. 1 Mis ms A. ιπλοὶ dabat cod. s. apud Polyh. iinde Lai π α fecit ales 3 Deest καὶ vulgo. 4 κατα
celebrandas sese contulisse. Multique etiam , ait, ex his qui liberos sustulerant, maiorem partem facultatum suarum sodalitatibus huiusmodi tribuebant ita quidem ut multi essent ex Boeotis, quibus plures essent per mensem merendae sue, coenae constitutae, quam essent singuli cuiusque mensis dies. Quare Megarenses, tali rerum statu offensi, ab illorum societate ad Achaeos descivere. uia. Etiam Pharsalu comicis poetis tamquam edacis perstringuntur Mnesimachus certe, in Philippo, ait: A. An ex Pharsaliis venit aliquis, mensas etiam qui devoret pB. Adest nemo A. Recte an fortasse alicubi assum devorant oppidum aliquod Achaicum pQuin , Thessalos omnes ut edaces notari solito esie, declarat Crates in Lamia:
33쪽
Verba incubitalia , iussalico more dispecta. Hoc nimirum dixit poeta , innuens ingentia in frusta carnes secare solitos Thessalos. Similiter vero etiam Phl-leta erus in Lampadophoris ait: ravi pondere frustum fui lae carnis, Thessalico more se. n. pariter Thessalicam diceis Iant bucceam, quae ingens esset Hermippus, in Parcis:
Iupiter vero, haec nihil prorsus curans, premens oculos bucceam finxis Thessalictim.
Ea frusta Aristophanes , in Tagenistis, Capanica vocavit: Quid haec ad sedorum coenas O Thissalorum ' deinde: Frusta multo καπανικώτερα plana Thessalica quasi diceret, quae currum inerare possint. currum enim Thessali καπάναν vocant. Xenarchus, in Scythis: A. Septem vanas libant in ludos
34쪽
ἀπείχετο δε εμ; υχων, ως 'Αριστόξενος Θηκεν Ἀπολ- fλοδωρος δε ο 'Αριθμητικος , και Θυσαι, φησιν, αυ- τον κατόμβη , ἐπι τω εὐρηκεναι τι τριγωνου ὀρθο
Olympicos. B. Quia ris p A. Capanas Thegsalicuini currus vocant. B. Intulus. 13. Aeoprios Vero, Hecataeu ait, panivoros esse; qui Ollsibus id nomen panis subacidi est vescantur, hordeum in potionis etiam usum mola frangant. Quare etiam Alexis in libro De Frugalitate, modico victu usum esse ait Bocchori metus patrem Neochabita. Verum etiam Pythagoras Samius modico ustis victu est, ut tradit Lyco Iasensis in libro De Pythagora. Nec tamen ab animatis abstinuisse eum, adfirmat Aristoxenus Apollodorus vero Arithmeticus , etiam hecatomben sacrificasse eum, tradit, postquam reperisset, in triangulo rectangulo lineam recto angulo subtensam aequivalere duobiis lateribus angulum continentibus. celebris Pythagoras nobilem postquam invenit
35쪽
κλεινος , εῖ is κλεινη ηγαγε βουθυσίην. H δε και ὀλιγοπότης P Πυθαγόρας, και εὐτελε- στατα διεβίου, ς και πολλακι μελιτι μόνω oκει- σθαι. α παραπλἡ α δ' ἱστορειται και ras Ἀρισπεί- Aristides. δου, και Ἐπαμινανδου, και Φωκίωνος, και Φορ ιι ω- 'im:. tib νος , των στρατηγων. IIάνιος δε Κουρίος, ό Ρωμαίων 'ς στρατηγος, ἐπι γογγυλίσι διεβίω πάντα τον χρόνον
και Δαβίνων αυτω πολυ χρυσίον προσπιμποντων ,
ρεῖδε ταυτα 51εγακλης, ἐν τω Περι Ἐνδ ξων Ἀνδρων.Tων δείπνων δε πολλοι τα μετρια ἀσπάζονται IV-
ἀρκούμσνος supplet Grol. Ruram, ob quam nobilem obtulit hecatomben.
Sed, perquam modici potus fuit Pythagoras, cinuniversum adeo frugali victu constanter usus est, ut saepius etiam solo melle fuerit contentus Paria ver etiam de Aristide traduntur itemque de Epaminonda de Phocione, de Phormione, helli ducibus. Manius vero curius, Romanorum imperator, constanter nonnisi raparum es Vitam sustentavit ad quem quum Sabini magnam auri vim misissent; auro sibi mi esse opus, ait ille, quamdiu talia coenaret. Narrat hoc Megacies, in libro De Viris Illustribus. Id. Mediocres vero coenas laudant multi. Sic Alexis, in Foemina amante, praecipit: Ego quod habere satis est contentus Ihι, odi quod nimium est. In eo quod superat modum , voluptas nulla sola es ostentatio.
36쪽
Et in Mentiente: Quod nimium est, ori namque in exsuperanti ἱλnpendi multum est, nulla delectatio. Idem in Coalumnis :Quam dulce es omne quod mediocre est. Non Misonustus nunc abeo , nec actius rursus sed suauiter me habens. Oportet quippe, tit m*heus monet, in omnibus rebus fugere quod nimium st. Aristo vero philosophia ς. secundo libro Amatoriorum Similium. Polemonem Acadeiraicum , ait, tortari solitum eos qui ad coenam irent, curare tit compotiatIsnem agant non modo in praetens luctindam, sed O in crasinum. Timotheus vero, Cononis filius sumtuosis alias .imperatoriis coenis radi uetus, cum a Platone ad convivium in Academia adhibitus, frugaliter cluid .em , sed eleganter, erudite esset exceptuS diccbat, qui apud Plato
37쪽
'Aντίγονος δ' ἡ Καρυστιος ἐν τὶ Ιενεδημιου si ,
τυ διάπαξ, διηγουμενος του παρα τω Cιλοσό2ω συμποσιου, φησιν, τι ρίστα μεν δεύτερος η τρίτος καθ'
ro in Commentariis ait, Timotheum postridie quum Platoni obviam esset factus dixisse: Vos, o Plato , bene coenatis in posterum magis diem quam in praesentem Pyrrho vero Eleus, a familiarium quodam, ut narrat ipsi exceptus sumtuoso admodum convivio : Uhae, inquit,
non veniam ad te, s ita me excipis r ne O ego dotin te υ deam multas sne necessitate impensas facisntem, O tibi incommodum ac detrimentum adferat nostra consuetudo. Magis enim nos decet mutuis colloquiis nobis invicem benefacere , quam ferculorum mutiitudine, quorum maximam partem famtili absumunt.
Is Antigonus vero Carystius, in Menedem Vita rationem exponens qua apud philosophum agebantur convivia, ait, prandete eum consuesse privatim cum Attin Vol. IV. C
38쪽
Uno aut duobus atque etiam reliquos, qui ad convivium essent vocati, Oportebat iam coenatos adesse : nam prandium Menedemo pro coena erat Post haec demum intro vocabantur qui aderant quorum 1 qui, ut fieri solet, ante iustum tempus ad Venissent, pro foribus obambulantes sciscitabantur ex egredientibus pueriS, quidnam siet adposuum, quousque processisset prandium. Qui si audirent, olus esse adpositum aut salsamentum, recedebant: in carnem, ingrediebantur conclave ad recipiendos convivas paratum. Erat autem aestiVo tempore lectulus quisque florea stratus arundine , hyeme ero pelle villosa sed cervical sibi quemque conviVurum domo adferre oportebat. Quod circumferebatur poculum, cotulam capiebat, non ampli US. Pro tr3gemate constanter erat lupinus aut faba nonnumquam Vero fruetuum nonnihil, quos fert anni tempuS, adpone-
39쪽
δες Mαρτυροῖ δε και gra se τούτων Λυκοῖρων ο αλ Menedemus, κιδευς, γρά λας Σατυρους, Ῥενεδηλον εν i φησιν eoph bis. ἡ Σιληνος ' προς τους σατυρους' IΠαιδες κρατίστου πατρὶς ' ἐξωλε πατοι,
οί, ἐν οδω τοιουτον, ου ἐν Λυδία,
κατεχω δεδειπνηκως Ἀπολλον, ω καλον. και προσελθων' - λλα κυλίκιον υδα ρες ο παις περιηγε του πεντωβολου, ατρεμ παρεζεο τηκος ' λιτηριος
hatur aestate quidem pirum aut malum Punicum Vere ervilia hyeme caricae. Testificatur eadem etiam Lycophron Chalcidensis, in Satyra quam scripsit cui titulus Menedemus; ubi Satyros in hunc modum compellat Silenus r
fetissimi parentis filii perditissimis
Ego nunc obis, ut videtis, s s. Coenam quippe nec in Caria, per Deos, me Rhodi talem, nec ero in Lydia, coenare memini Apollo, quam uti praeclara sDeinde progressus ait: Pocillum vero puer aquosum circumferebat vini quinquobolaris, vapidi propemodum tum execrandus illeo carnifex in mensa saltabat frequens
40쪽
σωτρονιστης πασιν ἐν μετω ' λογος. 'Iστορεῖται δε και τι πολλάκις συνόντας αυτους επιπλειον , ο ορνις κατελαμψαν τρο εω καλων, τοι τι δε υδε πω κόρος. Ἐριεισιλαος δ' ὐστιων τινας , και ἐλλιπόντων
Arcesilaus των ρτων, νευσαντος του παι Γος ως υ ετ εα ν, facetus. νακαγχασας και τω χειρε συγκροτητας Uιον
παι. και τουτ ελεγεν αὐτος γελων κα των παρον d
των δ' ἄθρους ξεχυθη γελως, και διαγωγη πλάων
ενεπε τε και διατριβη, στε ης σμα γενεσθαι τω συμ
lupimis , pauperum o tricliniorum conviva. Tum, ait, quaestiones inter potandum fuisse propositas. Nam pro bellariis, sermones proponuntur morum castigatores. Narratur etiam , saepenumero contigisse, ut illos colloquia longius protrahentes deprehenderit avis auroram adnuncians , necdum sermonibus' satiatos. I 6 Arcesilaus cum epulis excepisset nonnullos , cle-ficerentque panes, puero id nutu significante, in risum effusus, complosis manibus, ait Videte, amici, quale no strum es convivium s anum quod satis esset oblitii sumus emere. Curre, puer, cytis Quae cum ridens ille dixisset, convivae pariter omnes in risum erumpebant, maior
eis hilaritas oblectatio accessit ita pro condimento epularum fuit panis defectus Alio tempore Arcesilaus