Deipnosophistarum libri quindecim;

발행: 1801년

분량: 622페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

Εσπι δε και πολις ώνων, Ἐρυστις. ΡΓΥPΙΣ. ειδος ποτηρίου , ου μόνον ἐξ αργυθου. Ἐναξίλας δε και πίνειν ξ αργυραν χρυσων. BATI AKION, λαβρώνιος , τραγέλα- XVII O Orici πρίσπις, ποτηρίων νοματα ΙΠερσικη δεβιάλη Battaca. 1 βατιάκη. Αλεξάνδρου δε του βασιλεως ἐν ταῖς Ἐπιστολαῖς ταῖς προς τους ἐν τη 'σία σατράπας φερεταί

τις πιστολη , ἐν η ταυτα γεγραπται , Βατιάκαι γυραι καταχρυσπι τρεῖς κονουα αργυρα ρος τουτωνεπίχρυσα λγ. τατιγίτης αργυρους iς μυστρο αργυροῖ καταχρυσοι λβ. λαχανοθηκη ' ργυρα μία οἰνοῖ ρον βαρβαρικο αργυρώυν ποικίλον εν. αλλα ποτηριαπαντοσαπα μικρα κ r. Ἀλλα ποτηρια μικρὰ, ρυτα,

Mati tu, per Deos , perdenda , quae τας αρίστεις habens comi istum huc enisti. Est vero etiam Ionicum oppidum , cui A sitis nomen Argyris Poculi genus nec Vero solum ex argelato Anaxitas Et bibere aureis ex argyridibus. 27. Batia clum, labronius , traguapludis, vis, poculorum nomina. Est ero attaca, phiala Persica. Igitur in Alexandri regis Epistolis ad Asiae satrapas datis habetur una , in qua scripta sunt haec : Bariacae argenteae

deauratae tres Condya argentea CLXXVI: e quibus deacirata xxxIII. Tisigiles argenteus unus. Cochlearia argentea deauriata xxxII. Olerum re Ostortum argenteum unum Vas Inarium barbaricum argenteum vari iatum unum. Alia vasa potoria a

rii generis myrora Tve , maiora LXXIX. Asia poculam

242쪽

και παλιν'

Ναμ α μελισσων ηδ μ εν ὀρθρου καταβαυκαλίσαι τοις π πολλης κραιπαλοβόσκου δ' /ης κατόχοις. Κατασκευάζουσι δε . φησιν, οι is 'Aλεξανδρεία την

βασια codex noster Fors. λυκιουργῆς.

nori, rhyta , O liaria, O lycum aurati, O thuribula , O catini. Bessa. oculum apud Alexandrinos, latius in parte inferiore, in angustum rediens stiperne. 28. Bauealis. Etiam haec Alexandriae in usu est. Sopater parodus: Biaticalis quatuor circulis instructa. Rursusque idem Liquo in apum suave es mane catiabaucalirare his, qui ex crapula

multa siti tenentur.

Conficiunt vero, ait Athenaeus, Alexandrini vitrum, conformantes illud saepe in varias poculoruin formaS, omni uim indi quaque advectorum figlinorum formas imitantes. Lysippum statuarium aiunt, Casandro gratificaturum, quum Casandream ille coloniam

243쪽

σανδρειαν, φιλοδοξουντι και βουλομεν ἴδιον τινα εὐ- ρεσθαι κέραμον, δια το πολυν ἐξάγεσθαι τον ,1ενδαιον

νοντες οσον Θελουσι, τάχιστ παλλαγησονται οι δε ἐκ βομ βυλίου, κατα μικρον στάζοντες. Εστι δε και ζωον LBΡΟΜΙΑΔΕΣ. εκπωμα μοιον τοῖς μακροτεροις

conderet, ambitiose cuperet novum invenire genus Vasorum Vinariorum , propter magnam Mendae vini copiam quae ex illa urbe exportabatur, multum in eo studii posuisse .propositis multis Gomnis generis figlinis, de unoquoque genere aliquid estingentein, propriam quamdam conformationem effecisse. 29. Biκος. . Amphora ansat a dolium. Xenophon, primo libro Expeditionis Cyrici 1 t Cyrus amphoras vini semiplinas. Est autem vas poto tum, phialae vel paterae formam habens, secundum pollucem Parianum. Bomby us ohericleum Rhodiacum. Cuius de forma Socrates ait: Qui ex phiala bibunt quantum Ohlnt , brevi se expedire possunt qui ero ex ombysio , stillatim trahentes. - st Vero etiam anini alculiim , homhylius. Ero mi ades pochilum simile longioribus sue, naaioribus scyphi S. Athen. Vol. IV. P

244쪽

Pocula. A. Tην ό ιν ει πω του ποτηρίου γε σου

πρωτιστον η' γα στρογγυλον, λικρον πανυ AD παλαιον , υτ συντεθλασμενον σφόδρα, εχον κυκλω τε γραμματ. B. ροι Ἀνδεκα

Γοι το ειδομεν ποτηριον γραμματικον ανακείμενον ἐν Καπυη της Καμπανίας τη Ἀρτεμιδι αργυρουν, εκ των

μυηρικων πων κατεσκευασμενον και κτετυπωμενον,εχον τα επη χρυσοῖς γραμμασιν, ως το Νεστορος ν. Ἐχαιος δ' ο τραγικος ἐν 'O 42άλη και αυτος περιγραμματικου ποτηρίου παε του Ξατυρους τάδε λε-

γοντας '

σοὶ utique videtur legendum. *ῶνον vulgo.

3O Literatum poculum quod iteras insculptas' bet Alexis: A. Formam poculi uis tibi dicam

primum. Erat scilicet rotundum , exutium valde , vetus, aures fractas habebat admodum. Literae autem in circuitu enant. B. ergo undecim aureae IOVIS SOSPITATORIS ' A. Non aliae utique.

Tale vidimus poculum literatum argenteum Capuae in Campania, Dianae dicatum , ex Homericorum Versuum praescripto confectum, configuratum, ipsosque versus aureis literis inscriptos habens, quas Nestoris esset. Achaeus vero etiam Tragicus in Omphale Satyros inducit de literato poculo haecce loquentes Scyphus ero Dei vocat me iam dudum, inscriptionem hanc pondens lachi, toti, tertiumque

245쪽

Ἐν τουτοις λείπει το υ στοιχεῖον ἐπει πάντες οἱ αρ- χαιοι ' τω o ' ἁπεχρωντο , ου μονον ii ης νυν ταττε- ται δυνάμεως ἁλλα και τε τρο ἀπθογγον διασημ αίνει, ια του υ μόνου γράτου . παραπλησίως και το ει ' γράφουσιν, τα και καθ' αυτ ρμονον κ-Cωνηται, και ταν συζευγνυμενου του ἰωτα κἀν τοῖς

ταῖα συλλαβρο δια του ο μόνου, ω βραχεος ἐγ

κεχαραγμενου , ἐδηλωσαν οτι συνυπακούεσθαι δεῖ κατο in ἴνα η Διονυσου. το δε σαν αντὶ του σίγμα Δωρικως εἰρηκα τιν. οἱ γα μου κοι, ' καθαπε πολλα - κις Ἀριστόξενός C:ησιν, το σίγμα λεγειν παρητρυντο, οια το σκληρόστομον iναι και ἀνεπιτηδειον αὐλω o

O v , tum ades G O ex opposita parte se non abesse profitentur an O . id est, o breve. In his deest y elementum in fine vocis ci quoniam omnes antiqui liter uos clicet o brevi utuntur non solum ea potestate quam nunc habet; sed initiin diphthongum significat, solo elemem v nempe o brevi, scribunt. Similiter vero etiam iteram ei id est, s scri-hunt, cum ubi per se sola effertur, tuin ubi vocat tota iuncta pronunciatur. Sic igitur etiam in praedictis versibus postremam syllabam nomini Διονύσου per nuduimo, tamquam breve iniculptum , declaran Satyri quoniam subintelligere simul oportet literam , ut sit tονύσου. San ero , pro A m, Dorice dixerunt. Nam musici , ut saepe monet Aristoxenus, si ina dicere vitabant, eo quod dura ori esset eius pronunciatio, nec

246쪽

XXXI.

ad tibiam commoda rho literam Vero saepius adhibent, ob facilitatem. Et equos literam sima inustam habenteS, samphoras vocant Aristophanes in Nubibus : qm tu , neque iugalis . neque famphoras. Pindarus vero etiam ait: Priusquam prodiret prolixitas casminis, sive . Priusquam prodiret cantus in longum diductus' O san reprobum ex oritus. Meminit vero literati poculi, ipso hoc nomine uteias, Eubulus in Neottide: A. iesimum odi literatum octilum quandoquidem similem paterulam filius meus habtiit cum abiret. S. At multa sunt similia. 3 i. Fala. vel , Fatis. h Philetas in Adversariis sue, Miscellaneis ait, Megarens e poc una alas nominare Partheni his vero, Dionysii discipulus, libro primo Quaesitorum de Vocabulis apud Historicos occurrenti

247쪽

' σα δ' ἐστιν ιδ ει ικλείων των καλων, γύναι, δικοτυλοι, τρικοτυλοι, ξινος μεγας, χωρων μετρητο, κυμβίον, σκυφοι, ρυτα

1 Deest 'or editis, interpungunt post ονομα. I. των σκευαο - μάτων 'S. D.

bus, ait: Gyalas, poculi genus ut Marsyas scribit, Herculis sacerdos, his verbiS: Quando urbem ingreditur rex, tum obuiam it ei aliquis gyalam manu tenens In repletum quem capiens ille libat. ι32 Δ ῖνος. Vel Δῖνος Dinus, sive Tina. Quoniam hoc est vasis potorii nomen , Dionysius Sinopensis, in Servatrice, enumerans poculorum nomina, huius quoque meminit , his verbis:

Quaecumque sunt species pulcrorum theraeseorum o iure' duarum aut trium cotularum, laus magnus metretam capiens , cymbium, sic hi, rhyta: Pocula anus haec, nil aliud, respicit.

Cleanthes philosophus, in libro De Metalepsi, scribit, thericleum calicem .diniadem nomen invenisse ab his qui irae vasorum genera fabricati sunt Seleucus vero , postquam desit, poculi genus esse dinum, adponi

248쪽

Stratidis testimonium ex Medea: Nosti cui miti sit, , Creon , nciput tuum Ego novi poculo δείν' vel δίνω deorsum inverso. Archedicus vero, in Aberrante, inducen serVum quem' piam de meretricibus loquentem, ait A. Nico stratam suamiam adduxerum sive, adduxi

nuPer admodum

aduncam ea Scotodina Σκοτοδείνη hcognominatur, quia Antim aliquando Senteum surripuit in tenebris. ει τω

B. Rem nefariam i δεινον γε sane narras. Dinum' pro Dii Est etiam saltationis quoddam genus ut docet Apoli phanes in Dalide, i. e. in Desponsata, ubi ait: Mirum quiddam es, dinus, calathiscus ioce. Telesilla vero Arsiva etiam ream dinum vocat Cyre

249쪽

Γλωσσαις, παρα Κλειτορίοις τα ποτηρια καλεῖσθαι Depastrum.

naei autem pollubrum dinum nominant ut ait Philetas in Atticis . sive inmiscellaneis. V, De pastrum Silenus Clitarchus in Glossis tr dunt, apud Clitorios sic vocari pocula. Antimachus vero Colophonius quinto libro Thebaidos ait: Omnia quaecumque famulos h obeuntes facere iusserat Adras Grecte illi curarunt quam O illibatum mel infinderunt argenteum in craterem, scit miscentes distribueruntque prorere pocula δE ταστρα hregibus Acti

e ve stigio epidum Uebrantibus, O ad libationem satin infuderunt vinum aureo e guaturnio Rursusque idem:

250쪽

Aλλοι ' δε κρητηρα πανάργυρον ρο δεπαστραο όντων χρυσεια, τα ἐν ριεγαροισιν ἐμοι

κείαται.

IΠελίου μου ἀθλον, Κάστορος δ' ἔργον ποδων.

Alii vero cratere et solido ex argento , aut ripas adferant aurea, quae in aedibus iis reposta sunt. Tum in sequentibus ait: Et aurea depastra, O Urbatum vasculum messi plenum , quod ei conducibilius fuerit. 34. Dactyloton soculum quasi Diquatum dicas, sic nominatum apud Ionem in Agmemnone. Donum feres dignum cursu poculam S itatum, non pollutum ab igne: Peliaci magnum praemium , quod Castor pedibus m

ruerat.

Epigenes quidem sue sapimenes es J intelligit poculum ab utraque parte auritum, in quod utrimqlle possis inserere digitos. Alii vero, quod circumcirca figuras habeat veluti digitos aut quod habeat eminefitias

SEARCH

MENU NAVIGATION