장음표시 사용
31쪽
- eoutemvendis argumentis inniti eos, qui aiunt, Sanctos mortuos ab Hebraeis fuisse invocatoi: quorum quidem opinionem ab objectionibus tuemur.
I. x X iis, quae superioribus Capitibus disputavimus, iu-II dieium ferte de eorum opinione, qui ajunt, Sanctos mortuos ab Hebraeis fuisse invocatos. Etenim si Angelos deprecari, atque invocare interdum saltem consueverunt, cur deprecatos fuisse, atque invocasse Sanctos modi tuos denegabis, iis fortasse ad id urgentibus rationum m mentis, quae cum alibi exposuerim , hic referre supersedeo Quod si politiva ipsa, atque expressa argumenta
Produci optas , parebo libens . Noverant ( quod alibi ostendi ) Hebraei, Sanctos pro populo superstite inte
cedere , curam suorum gerere , eosque adjuvare Pr cibus , atque interventu apud Deum. Cur itaque eosdem Sanctos deprecatos non fuisset, neque invocasse, neque e rum opem poposcisse dices Quid quod Augustini audi ritas cogit nos, ut a Jobo invocatos dicamus Sanctos Iuvae hic repetere verba Augustini, quae nuper retuli: Angelos videtur po ulare, ut pro eo deprecentur, aut certe Sanctos, ut pro poenitente orent. Neque ab re erit hic quoque producere verba Rabbini Moysis, quae nuper allegaui. At Abrahais sec. expresse enim Sanctorum invocatio in his traditur. II. Adjunge & haec. Si fidem meretur aliquam is, qui, Epiphanii nomine latitans, Prophetarum vitas graeco sermone descripsit, ab Hebraeis preces adhibitas ad Elechi lis tumulum ex eo intelligimus: quippe haec, interprete Petavio, enarrat. Iacet Vir Sanctus in Prorum regione, ac multi ejus ad sepulcrum orationis causa conflara e solebant. Quod autem de Judaeis haec eloquatur, statim edocet,
miraculum describens, cui concursus Iudaeorum ad EZe- .chielis tumulum convenientium occasionem praebuit. A
qui si orationis ea a ad Erechielis tumulum confluebant. vel propterea id faciebant , quod preces suas Erechieli deserebant, vel Deo quidem deferebant sed Eetechieli ut ita loquar, commendatas, concreditasque. Id autem vel ipsissima est invocatio, vel aliquid ita invocationi a fine . & conterminum , ut ab ea seiungi nequeat.1II. Minus tamen opinio haec arridet quibusdam gra
32쪽
vibus, & litteratissimis viris. Hi nos ex eo potissimum
impetunt, quod nullum extet hujusce invocationis probabile argumentum. Tam & si enim ( inquiunt ) fateamur , perluatas fuisse de Sanctorum mortuorum apud Deum interventu , & precibus fusis Hebraeos, non ex eo eruiis tur , invocatos fuisse eosdem Sanctos, praesertim quia in sinu Abrahami veluti in carcere quodam detinebantur,illorumque notitiae res nostrae prorsus subductae erant. Ea vero argumenta, quae attulimus , tantas non habent vires, ut eam opinionem probabilem reddant. Sane ea
displicuit Bellarmino, cujus vestigia recentiores plerique persequuntur. En quae ille adversus eandem opinionem proferte (a ,, Notandum est, quia ante Christi adven ta Lib. t. de San- tum Sancti, qui moriebantur, non intrabant in Cae ctor. beatitudine, M lum, nec Deum videbant , nec cognoscere poterant cap in ipso fe-D Drdinarie preces supplicantium: ideo non fuisse consua TR Qv ut C m . , , tum in Testamento veteri, ut diceretur: Sancte Abr , , tam, ora pro me: sed solum orabant ejus temporis ii , , mines Deum, & allegabant merita Sanctorum , qui jam,, obierant, ut illis ipsorum orationes juvarent. IV. At memineritis volo, non contemnenda argumenta fuisse a me appellata ea, quibus opinio, de qua disieriamus, innititur; minime vero fuisse a me dicta inenodabiistia, aut certam fidem effcientia. Quis porro ea contemnat, quae protulimus praeeunte Augustino, subsequentibus Rabbi Moyse, & Steuco, cujus quidem Commentaria in I hum laudatissima sunt, & praestantissima Eam autem verisimilitudinem, quam huic sententiae allata argumenta conciliant, minime infirmat notitia rerum mundanarum dempta animabus in sinu Abrahae degentibus: quid enim
Prohibebat, ne ea, quae naturae vi nosse non poterant, Aragelico nuncio, aut Deo revelante nossent Et sanHebraeos in ea fuisse sententia, quae censet, res nostras a Sanctis mortuis nosci, apertissime conjicis ex eorum Tal--Talmud
Triud, ad quem quidem librum te allego. J Ii vero, qui um Pran Diur-kes nostras noscunt, nobisque ferre subsidium possunt, cur u Ieaeo tum risi . invocari non poterunt 3 Ad haec: jam pridem ostendi, pag. t s. eapite s co & deinceps etiam ostendam, minime necesse esse, ut Berachol. mostra noscant ii, qui invocantur. Hic porro postulare id tet vide dissiri. s. merito possumus, quod haud indiligenter post hac etiam cap. I. num. a caedisseram. cap. 38. u. d.
33쪽
De antiquitate hujusce consuetudinis apud Christianor. Adb hilitas monumentis ostendimus, non modo a recentioribus, verum etiam ab antiquissimis Christianis, Angelus fuisse invocatos . Post allegata notesima Actaae Caeciliae, primo origenit testimonium proferimur, tum quae ad illud eluis
. dendum ab haereticis adduc - , tur, erumponimuI.
coniugiunt nonnulli ad eam S. Caeciliae vitam, , quam plerique putant a Simeone Metaphraste fuisse ediis 3 Extat in eor tam , in cujus fere initio haec extant: Oeans Caecilia se Iect Suria tonu c. ipsam commendabat Domino, precibus Angelos Domini inti pag. 3 et, cabat, lacomis precabatur Apostolis. At quoniam non a Gmodum gravem fidem obtinuit haec Metaphra ilis narratio , ad certiora met veri II. Origenis itaque homiliam primam in Erechielem affero. Etenim S Hieronymo interprete haec eIoquitur ' pag. 8sq. t. s. Origenes. (NOmnia Angelis plenasunt. Veni, Angela, susci- ovat edit. S. Eie- pe conversum ab errore pristino, a doctrima Lemoniorum, ab ony tuiquitate iis alium t nente, is suscipiens eum getas medicus homus si ove, atque imprime: partiutus est, hodie nascitur , fuere repueraserar, , sitscipe tribuens ei baptismum secundae regenerationes, O advoca tibi alios socios mimsterii tui , cuncti pariter eos, qui aliquando decepti sunt, erudiatis ad Hem Sane hic Origenes Angelos expressissime invocat , Corumque opem alteri, converso nempe ab eirore pristino, exposcit. An ad antiquitatem ejusdem invocationis . apud Christianos comprobandam apertior fingi poturat Iocus 3IlI. At age sis, quoniam antiquitatem CathoIici moris ex manifesto Origenis testimoni evicimus , ea r sellamus, quae ad illud eludendum tum adversarii reli- j, tum praesertim Bochartus congerit . ci) En statim illa, ad certa quaedam probationum capita deducta et emhi ixi Epistola , seu Dissertatione prima ia eo opere , quoil acthunc modum iescribitur et Dissertation sup .isserem Iu exs
34쪽
his nonnulla homiliam integram, alia testimonium nuper
allegatum tantum modo impetunt . Sic porro di fierent qui homiliam ipsam oppugnant. Unde compertum habes, ab Origene compositam fuisse illam homiliam, quam Graecam non habemus 3 An quia Origenis nomen nabet in fronte Sed quot libris veterum Patrum nomen praefigitur, & tamen ab iis editi non sunt Consuevere scilicee veteres librarii, ut existimationem libris a se scriptis
conciliarent, magnorum virorum eos nomine decorare ,
iisque supponere auctoribus. a quibus postea Criticorum diligentia abiudicavit. An quia novimus quasdam in EZechielem ab Origene compolitas homilias, ab Hieronymo fuisse in latinum conversas 3 At unde scis, eas ipsas esse, quas nunc habemus e Multa sane ab Augustino, a Hier nymo , & ab aliis etiam probatissimis Doctoribus exarata fuere volumina , quibus nunc caremus, & eorum loco evulgata sunt a scitulis quaedam opera, eodem tamen praeposito titulo, quo fucum indoctis facerent. Porro h Ius generis eas esse homilias in Erechielem, quae Orighni auctori, & Hieronymo interpreti tribuuntur, variis rationum momentis conjici potest. Eabaei vocabulo in eadem prima homilia barbarus interpres utitur. (2 otia do auferantur de Zabuli manu, quavdo regenerentur a Chri-so G c. quod informe vocabulum licet veteres nonnulli adhibeant , ab eo tamen Hieronymus solertissime cavet. vox quoque Sacratim, & Sacrate in ea occurrunt, (i
quas sane illaudabiles voces Hieronymus constanter evistat. Etiam ineptissimae Hebraicorum nominum interpremtationes perspicue ostendunt, neque Origenem, neque Hieronymum harum homiliarum esse auctorem. Uox ET
ciues eo judice significat imperium Dei. D vocabulo Chobar gravitudinem c idest gravitatem significari ait: (s,
ixi Pag. gis. tom. v. Rursiis pag. gs3. Qui aradiere haretirais rum femina , se doctrinam ex obvIi fonte manantem: de
pag. M s. ZabuIust, qui est vere durissimul venthi s & pag.
to audi voeea tormenta patientiMm , quomodo Deratim , O te erueiatibus Dir e ementiam Dei eloquantur . pag. 8 p. Grais vir autem huiusce faculi suvius , sicut et alibi, farrate di eitur pag. SSI. Interpretatur qMine Exechia imperium Dei . . pag. 8s s. si Et ego eram . . . . laevia saevium Chobar , quod interpre
latur gravitudo, Pas. 833. Et a X; Ierui flamen is . gr- pissimum saevii .
35쪽
quae tamen interpretationes, uti diximus, ineptissimae sunt. IV. Atque ut in eadem homilia prima. de qua praesertim agere nobis positum est, consistamus: quis hisce Patribus tribuat verba illa sub finem homiliae posita : Aquilo vis. entis
mus Dentus, quem alio nomine dextrum vocamus e spag. 8o s.)Hebraei sane, quorum Geographiam hic sequi cogitur Origenes, aquilonem sinistrum , austrum vero e regione fia tem dextrum habent, appellantque. Idem etiam auctor de Jesu Christo haec pronunciat, pag. 88 s. Praesertim cum natidiitas illius non in semine viri, es mulieris Avim con D nirati esse credatur, sed juxta prophetiae elaquium dicentis: Ecce Virgo in utero concipiet, , pariet sium, O vocabitur. nomen ejus Emmanuel. Quem, boni superi, sensum habent verba illa mulieris fremo convenienti/ Prorsus nullume iadeoque indigna sunt, quae vel Origeni, vel Hieronymo
accuratissimis scriptoribus adscribantur. Quid quod se ineptissimum esse prodit scriptor iste, quisquis is est , ideoque alium prorsus ab Origene, & Hieronymo, dum vi pagato, haec tradit 3 s Notius auisus imminet jam Judati ,
Er primus meras apud eos a nobi anni numeratur exordio. gitur autem Pascha de numero novi anni . Principium men-
um iste vobis erre in mensus anni. Ab hoc anno numera mihi quartum mensem, , intellige bapti datum Jesum in quar-.to mense nori aurei: eo evim mense, Pi apud Romanos Ianuarius nuncupatur, baptismum Domini factum esse cognoscis mut, qui est mensis quartus ab anno novo iuxta supputati nem Hebraeorum. Quibus quidem verbis quaedam monita comprehenduntur, e quibas alia tam levia, & putidae , sunt, ut ad Origenem referri nequeant, alia vero ex parte obscura, & implexa sunt, ex parte etiam salsa. Enim a
vero, si ea verba ita interpreteris, ( quae facilior, Planiorque explicatio est 3 ut a primo mense annum inciperent Iudaei , leve est , & putidulum monitum illud. S
cus ne fieri id poterat, , annus est aliquis, qui non a
primo mense exordiatur e Sed adhuc leve est, & putidu Ium , si ea verba accipias, ut a junt Grammatici, ad litateram , & mensis exordium ab anni exordio desumas equamquam etiam obscurum illud est , atque implexum et consuevit enim annus incipere a novo, seu primo mense, non primus mensis ab anno novo. Sed procul dubio ob--rum , implexumque id est, quod his verbis de Paschate enunciatur: Egitur gutem l Pascha de numero Rodi anni .l
Ubi uam gentium hic loquiadi modus usitatus est, quidve
36쪽
exprimit 3 Falsum est autem, quod de modo inveniendi
mensem, in quo Christus bapti ratus est, ait: numeranis dos nempe esse quatuor menses post primum , & eo computo inveniri Januarium, quo quidem mense baptigatus est Jesus. Ab hoc auno numera mihi quartum me em dic, nam certe quartus post Nisan , is mensis est , quem Junium, aut Iulium dicimus, minime vero is, quem Romanorum morem secuti, Januarium appellamus. U. Quod ii loqui Origenem dicas non de anno Ecclesiastico, qui Vere, & a mense Nisan incipiebat, sed de
civili, cui Autumnus praebebat initium: tum verum id est, quod hic traditur, scilicet a mense Tilri, quo hic annus exorditur, ad Januarium usque quatuor menses fluere nam a Septembri, qui fere rei pondet mensi Tihi, ad Januarium usque quatuor menses fluunt. At tum in alium offendis scopulum, & adhuc fallitatis redargueris . Quis enim anni exordium desumens ab autumno, collocet Phscha in parte novi anni, adeo ut appellari possit Paschae
de numero norat anni Sex fere praetereant menses ab a tumno, quo civilem annum incipere diximus, ad Pascha, quod tum propterea ad novum annum pertinere u n Potes . Falsum est etiam, conluevisse Hebraeos ab autumno annum incipere: ab anno novo iuxta sumitationem Hebrae
mm: nam procul dubio postea quam Moyses ab Vere annum eos exordiri iussit, veterem supputationem , & v iustum anni exordium dereliquerunt, &a Vere eiusde ima anni primordia desumpserunt VI. His robur addite ex eo , quod iste scriptor, se manifesto mendacem prodit , dum homilia prima inducat, quod homilia quarta expressissime docet , Brita
Diam nimirum, & Mauritaniam, immo omnes Mundi m vincias, falsorum numinum superilitione relicta, uinos Det cultrices, ideoque Christiana, iussit effectas. co) Quis pomro adeo desipiet, ut Origenis tempore nou modo eas ,
quas diximus, scilicet Britanniam, & Mauritaniam, v rum omnes omnino Mundi provincias Christi fidem an Nexas fui' arbitretur Hactenus argumenta, quae homiliam integram impetunt.
iuxta nox aliquod i ponamur exemplum , eoIlectioner im nomsolum in alia, non tantum Romi , non is Alexantri , sed in omni femel orbe similitudinem referunt sagena , qR eR
37쪽
Eadem argumenta disposuere tuetpimas. Illio , quam allega mimus, homilia, earlimque decem es octo in Eneelaeis
Iem, quas lativitate donatas etiam nunc habemur, auctorem Origenem, interpretem vero Hieronymum tum ipsius Hierorum mi. O Rusivi testimonio, tum probabilibus aliis es argumentis, O conjectimi
I. DErquiris, unde compertum habeo , eam, de qua Is disserimus, homiliam ab Origene fuisse compositam, di a Hieronymo in latinum conversam. Ego contra requiram , unde compertum habeas tu, diversum ab Origene auctorem, di interpretem Hieronymo multo dete-xiorem habere hanc homiliam ; /quandoquidem si auctoritatem attendas, haec perinde Origenem auctorem, ac Hieronymum harum omnium homiliarum interpretem esse declarat. Etenim si Dalilaeum, , Bochartum excipias , aliosque fortasse paucissimos , reliqui omnes opus ipsum Origent , interpretationem vero Hieronymo tribuunt. taminent inter hos Erasmus, ct Huetius, quos procul dubio Dallaro, de Bocharto praetulerim. Ad alia quoque argumenta quod attinet, his ipsis quoque moveor, ut Origeni homilias, interpretationem vero Hieronymo adscribam. En quibus moveor. Nomen Ohenis veluti auctoris, Hi Tonymi vero veluti interpretishabent hae homiliae viginti &Qcto omnino, e quibus quatuordecim selecta quaedam seremiae loca, reliquae quatuordecim selecta pariter quaedam Mechielis loca illustrant, explicantque . Nemo vero ex V teribus alterius Scriptoris nomen huic oneri praefixit. Manent itaque, ut ita loquar. in antiqua illius possessio. ne Origenes, di Hieronymus, primus scilicet veluti avis Hor, alter vero veluti interpres, & in ea constanter manebunt , donec firmissimis , atque inenodabilibus argu
.. do mim terra Britamnia ante adventiam Christ , vinitidi Dedeonsensit vestrionem p uuando Terra Maiarorum I qu do i My I semel Grbis p nisne vero propter Eretesia; , sus Mundi tramiteI tenent , tiniversa rerra eum stlitia clamat ad Domi
38쪽
mentis non eviceris, ab ea possessione eos esse exturabandos: consensere enim viri docti , demi non posse liahrum scriptori illi, cui codices omnes tum typis editi , tum manu exarati tribuunt, nisi si validissimis momentis innotescat, abeo Scriptore eum librum esse abiudicandum. II. Quid quod Hieronymus ipse haud levet mome tum ad eandem persuasionem comprobandam subministrat, dum de Scriptoribus Ecclesiasticis sermonem habens, viginti & octo Origenis homilias super Jeremtam , & tallechielem a se latinitate donatas suilla testature ( re ro hic nume us respondet omnino numero illi homiliarum, quas habemus: quatuordecim scilicet in Ieremiam, totidem quoque in Erechielem habemus. Idem repetit in Pra fatione praeposita iisdem homiliis, quae praelatio ad Vinis Centium presbyterum directa est (M. III. Quod veto illae ipsae homiliae sint, de quibus nunc agimus, , ea momenta, quae nuper attuli, evincunt, & id diicimus etiam ex Rufino: quippe numero, seu capite xta Llibri secundi invecti varum , non modo EXPresie earum me minit, verum etiam Iocum allegat ex praefatione Praep sita iisdem homiliis, & procul dubio cum iis copiuncta et quem quidem locum ipsissimo nunc modo legimus, atque a Rufino allegatur. IV. Accedit ad haec ea Iocutionis ratio, quam in his homiliis vertendis se servasse Hieronymus ait, & quantis procul dubio in hac interpretatione conspicimus: ab eo quippe scriptore factam esse constat, ( ) qui magussere curet, ut idioma supradicti viri asimplicitatesermonis, qmesola Ecclesiis prodest, etiam translatio conservet , omni Rhetoricae v tis splendore contempto . V. Et haec quidem comprobant, Origenem has exarasse homilias ; eas vero latinitate donata; fuisse ab Hi Tonymo a at aliunde etiam dignoscis, quis quis earum imterpres extiterit, qui procul ovo o valete laudabilis fuit , eas ab Oragene prodiisse, Sane nemta citatui ex eis, qui
In libro, de Scriptoribus Ecclesiasticis cap. r3s, id est po
stremo, haec verba extant. Hae fcripsi . - . . . , in Ieremtam , et Egeehielem homilias origenix viginti octo , Da graeo in latiniam verti in h
39쪽
aetate subsecuti sunt origenem : neque tam & si in haereisses saepissime declamet, easque reprehendat, & damnet ullam ex iis exagitat, quae post Origenis tempora Eccleissam vexarunt. Hoc modo homilia prima in Jeremiam Cerdonianos, Basilidianos, Valentinianos, Marcionitas, a)pag. s . aliosque horum similes corripit, & redarguit.(a Rursus(n pag. 8xc. id agit homilia nona ejusdem tituli, (B & homilia prima in Egechielem, ubi Docitas, seu ut atri appellant, DocetasO pag. 881. & etiam redarguit. (c3 Deinceps quoque adversus hujus ge-
rursus pag. 88 s. & neris haereticos verba facit homilia tertia in Eetechielem rursus etiam 8y3. & fortasse etiam alibi: at neque in Arianos , neque in
alios quoslibet posteriores haereticos exacuit stylum , id facile facturus, si hos novisset. . . Iisdem etiam, quibus reliqui Origenis libri, opini nibus, & explicationibus hae homiliae respersae sunt. Cainpite primo libri primi de principiis Deum ignem urentem facit, sed qui non ligna, & materiam corporalem, sed peccata exurat, & pravas affectiones: quod rho) Ante medium petit homilia secunda in Canticum Canticorum ,( si tamen Pag s Q ditionis Origenis ea est. (f Atqui id ipsum occurrit homilia prima in
hii 'hy Eetechielem. (d si Deus noster (inquit ille ignis consumens(H pax ;t,. - est. Quid coniumit ignis iste Non ligna, quae cernimus,
is non sensibile scenum , non stipulam, quae videtur, sed si superaedifica veris fundamentoJesu Christi opera peccati H ligna , opera peccati foenum, opera peccati inferiora , sti- si pulam; venit ignis, & universa ista examina t.
VI. Norunt quoque omnes , quantum libertatis humanae vires, potestatemque celebrarit, commendaritque Origenes, adeo ut eam ob causam plerosque offenderit, perinde quasi dum plus aequo humanum arbitrium extolis . lit, vires gratiae, necessitatemque deprimat. In his por-- ro homiliis humani arbitrii potestatem, & vim extollit, veluti in ipsa prima in EZechielem homilia , dum haec ait. (6 si Liberum arbitrium & homini, & Angelo ad uni-
M versa permisit. Hic iam intelligendum est , quo modo,, per arbitrii libertatem alii ad honorum conscenderintis summitatem, alii corruerint in malitiae profundum. Tu
, Tamen Erasmus , aliique haud ignobiles Critici quatuor homilias in Canticum Canticorum dementes Origent , hanc ipsam illi demunt, quae, uti diximus, in harum numero secunda est.
40쪽
,, vem, homo, quare non vis arbitrio te tuo derelictuinp, , Quare Egre fers niti , laborare, contendere , & per
, , hona opera te ipsum causam tuae fieri salutis puli. Nonne etiam Origenes viris probis displicuit .
quod poenas damnatorum aeternas esse negaverit 3 Tamen
in his ipsis homiliis propendet in hanc sententiam, si noraeam etiam edocet, Ac expresse tradit. Propendet sane id hanc sententiam homilia quarta in Erechielem sub finem, re rursus homilia x. ejusdem tituli (io . Putatur etiam eandem edocuisse sententiam homiliae xit. ( in Jeremiam , dum haec ait. Repromissiones le- gimus, & post prospera repente tristia praedicantur . Et , , retribuam, inquit, illis primum duplices injustitias eorum: n se cessario appositum est primum: primum quippe propter ,, injustitias tormenta perpetimur, deinde propter justitiam A coronamur H c. Sed quidquid alii putent, eam sententiam hoc in loco expresse tradi non puto: possunt quippe Origenis dicta vel referri ad poenas temporales, quas subire coguntur poenitentes, ut per has expiati beatitudinem consequanatur, vel ad poenas eas , quas post mortem subeunt in purgatorio justi, peccatorum reliquiis polluti: quam etiam explicationem tribuo quibusdam verbis Origenis in homi- Ita quinta & trigesima in Lucam positis. VIII. Merito etiam in reprehensionem doctorum iniscidit idem Origenes, quod non modo animata, vetrum et iam meriti haud expertia fecerit elementa ,& stellas . . Vide quae tradit Huetius libro secundo Origenian. quaesti g. es Io. Aperte tamen hanc sententiam mihi videre videor
homilia quarta in Etechielem cir).
xo unt Hebrai . Siaamam in eumdem statum resiluendam , ira quo dr anten eonsitit, ut rursum paradiso Dei, et terra AEgypt/eomparetur. Si hoe ita se habet , et stae futurum es, sidier non 3 quarentur enim istius moili rei apud est, qua Hostis mi sunm, ut autem fiat, quod dieitur, complebuntur mihim annorum tria missis , O tune restituetur Merueiata stibu . millibus annorum Sodoma , id est anima mea Sodoma , meie, poena preearia. Grande intervaIIum temporis inter restitistis
em , O ruinam positum est . Etiam si restituarii ita , sa
- antiquitur erat, vide quanta exhavriar mala, quantir priamum calamitari,Mr opprimarito pag. y
ii Haec effatur Origenei. Futurum est, aer in die Iudieii erim I m homo, sed etiam n sisersa ce litis bis eiur i omnis