장음표시 사용
411쪽
s ali s et s. de Saniactis & inscribitur
in Natali SS. TaM ricorum Mari rumo
eomprobat s. Maximus, dum in sermone 6r. I l quibuscuno
que, dummodo probis, in sacris Basilicis sepulturae locum condidere videtur ..Ideo (inquiens) hoc a Majoribus pro-- visum est, ut Sanctorum ossibus nostra corpora soci ,, mus, ut dum illos Tartarus metuit, nos Poena noti se tangat ; dum illos Christus illuminat , a nobis tenebrarum caligo diffugiat. Cum sanctis ergo Martyribus,, quiescentes evadimus inferni tenebras eorum propriis,, meritis, attamen consocii sanctitate. VI. Verum his non indigemus; ut pote qui antiquis.sima hujusce consuetudinisimonumenta habemus. Sane in Actis S. Saturnini ( aut si vis in appendice eorundem A torum , certe apud Ruinari) n. 6. haec extant . ( AM MM sit aliquamdiu sub vili e cespite . . . . Procedente se dehinc tempore, cum multorum ad basiliculam illauta se fideliter a taculo recedentium pro solatio Propter co pus Martyris quiescentis deferrentur exsequiae,& locus se omnis tumulatorum corporum multitudine fuisset ima, , pletus; Sanctus Silvius &c. Neque enim hic clericitantum , aut religiosi indicantur, qui sepelirentur in B silica S. Saturnini. VII. . Quod, si rursus ex , oriente proferri vis ad hunc morem comprobandum exempla, facile ea dabo, illa mihi subministrante Viro illo clarissimo, quem curi alibi saepe, tum hoc de argumento agens saepissime cum laude allegavi, Muratorio nempe . ( Hanc porro coi cietudinem haud i merito colligi putat ille ex illis Gregorii Naeti angeni verbis ( Nunc nobis magnus Caesar sem Datns est , cinis pretiosis, mortuus laudatus , in lamnis ia mvis transmissus, ad Marorum sacraria cum pompa du
VIII. Ne porro a Nagianetem discedam, si is auctor est Epigrammatis Igg. inter ea quae Muratorius evulgavit,
is I Sane ad Caesarium rcfert si bsequens Gregorri Naetiam ni Epigramma Clarissimus Muratorius, quo quidem comstat in sacra ide prope Martyrum tumulam furue illum poliis
Pthinqui Marsyres stis propitii, & sinu excipite
Martyres, vestro , prolem Gregorii Otegotii, & Nonnet inclyti , tum pietate Tum sacris tumulis in unum collectos . Ad quod quidem Epigramma consule , quae adnotat nuper etiam, laudatus Clarii. Muratorius .
412쪽
tradit ille apeltissime Gregorium adolescentulum iuxtia
sanctos Martyres a Gregorio avunculo suo fuisse positum ( Gregorium avunculus, sacerdos magnus, heic comis posuit Gregorius, iuxta puros Martyres collocans Adolescentem, Florentem, impubem &c. IX. At sane id Naglangenus cum Nonna matre sua praestitit: cuius quidem rei testem esse volo eundem Nais Gangenum Muratorio inter prete haec elocutum ( Nonnae spiritus evolans in Coelum ascendit,. Ejus vero corpus e Templo Martyribus appo
Igitur Martyres , magnam hostiam suscipite, & f
Corpus vestro sanguini sociatum. Vestro, inquam, sanguini; nam animarum perditoris Vires ingentes illa perpetuis laboribus repressit. X. Nonnae cadaveri cadaver Glegorii Episcopi, ameea ejusdem Nonnae conjugis, & Greetorii Nagiangeni patris, fuisse sociatum, subsequenti ejusdem Nagianetent, aut alterius vetusti auctoris epigranote compertissimum fit ( o Alacres terram hanc caris sub manibus filii Induimus, nos pii parentes Gregorii Qui & senectutem reddidit suis Iaboribus lavem Nostram, & nunc prosequitur nos sacrificiis.. Respira a laboribus senectutem sustentantibus, fili rum praestantissime Gregori, pios Martyribus apponens.
X l. Et prope Martyres quidem sub eodem Iapide quo
tegebatur illius pater, ideoque in aede sacra , sepulcrum. habuisse, aut certe elegisse eundem Gregorium Naetianet num ex subsequenti, id est i I in Epigrammate liquet .(DLapis unus patrem, & natum Inclytos Tego Gregorios: unus, inquam, lapis, aequalia Iumina , Ambos Sacerdotes . AIter nobisem excepit Nonnam cum magno filio Cisario. Sic partiti sunt tumuIos, & Iiberos &c. XII. Ecce tibi. c ne cuncta persequar) quam perspicue eum, de quo agimus, morem, indicet Nagianetenus, ex quo quidem si alia adhuc exempla desumi vis, praesto sum, aliaque
praebeo. In Epitaphio Eusebii, ta Basilissis, hae it (DEiis
413쪽
Eusebius, & Basilissa illustres hele siti sunt,
Xolorum divinorum alumni, Christiseri, Et Nomae eximiae sacrum Corpus. . . XIII. His adde, si vis, ea quae de Macrina Sanctorimi Basilii Magni, di Gregorii Nissieni sorore, ejusque parentibus in Martyrum Basilica tumulatis testatur Gregorius Nisienus in oratione de Sancta Macrina cap. 2 quam quidem ad diem decimam nonam Iulii retulit Surius. En iam si Porro quam inter secessum . di sanctorum Madi,, tyrum aedem, in stua parentum etiam Corpora quiem
,, bant, septem, oriove intercederent stadia, totum pro- pe diem in eo spatio conficiendo consumpsimus . as, . . . Quum parentum jam esset patefactus tumuis M lus, in quem illam decreveramus inferre . . . . sacrum M corpus se feretro tollentes, juxta matrem apposuis, mus &c. XIV. Quamquam autem con multum subsequenti exemplo nitor: video enim a Catholicis, non ab hare licis desumendas esse , quas imitemur, consuetudines , tammen illud referre volo, ut ex eo etiam constet, quanta, i iis vulgatus, diffususque esset hujus modi mos. Tradit S etomenus ( mulierem quandam Eusebiam nomine dia- .conissam sectae Macedonianae . quae sacras reliquias quam draginta martyrum in sedibus, re horto haud procul ab Urbis Constantinopolitanae moenibus posito, servarat, cum moritura esset, eum locum Monachis sectae suae reliquisse, eis jure jurando obstrictis, ut ipsam illic sepelirent. XV. Et his quidem positis audebitne scitulus aliquis Catholicos incusare, quasi adversus vetustas sanctissimalique primorum caeculorum consuetudines illic sepubturam illigant, quo nemo ex veteribus inferri voluit
An recentia ea sunt, quae protulimus monumenta, aut et , . t ' fortasse tam levia. aut parvi momenti , quae adduximus
exempla, ut illa sequi non sit laudatissimum
414쪽
Poposcisse tamen Euhsumi, ut ii, quos in sacris adibat prope
Sanctorum tumulas condi permittebat, probitate , dum viverent, illustres formi.
ando quidem de vetusta consuetudine sepeliendi
fideles in templis usque adhuc disseruimus, non aIienum fuerit, idem argumentum prosequi, eamque diligentius exponere conditionem, quam ut eum honorum rem fidelium cadaveribus impertiretur, Ecclesia exquili
vita III. Porro iis, quae paulo ante ex s. Maximo recitavimus verbis attamin consorii sanctitate, innuit idem S. Maximus eam conditionem quam ad tribuendam cadaveribus in sacris aedibus sepulturam , exposcere consuevit Ecclesia ; Et sane praeclarissimi Antistites Ambrosius . Nagianssienus, & Paulinus pietatem eorum, quos in Ecclesia
condi voluerunt; tum ad eorundem cociendationem, tum ad aliorum incitamentum ea ratione honorare voluerunt. Neque vero id tantum modo exquisivit aut D. Maximus,
aut reliqui sanctissimi viri, quos nuper allegavi. Adeo id Ecclesiae cordi fuit, ut saepissime id indixerit. Equidem non video quid cogitari possit expressius Canone 32. Concilii Moguntini, b) quem alibi quidem attuli, sed hic, ta tom. s. Conei l.
si repetam, non abs re erit. Nullussepeliatur visi. . . aut pag'33y'digni Presbieri , aut fideles laici. verum tum ante, tum post celebratum Concilium istud, id effagitavit Ecclesia ab iis, qui in Templis sepeliri cupiebant. Quid Concilium Melis dense anno 3 s. celebratum ( b ) Nonne haec proponit p., Nemo quemlibet mortuum in Ecclesia quasi haereditario jure, nisi quem Episcopus, aut Presbyter pro qualitate conversationis, & vitae dignum duxerit, sepelire praesumat. si Quid The ulmus Aurelianensis si (e) Antiquus in his regionibus in Ecclesia sepeliendorum moris tuorum usus fuit& plerumque loca divino cultui mancipata, , ad offerendas Deo hostias praeparata coemeteria sive polyandria facta sunt. Unde volumus, ut ab hac re deinceps abstineatur, ta nemo in Ecclesia
fisa in suo capitula ri cap. s. Concit. pag. g86.
415쪽
t- suit Marmianas Gregorii Magni qualis, & ad eum multae Gregorii Epistoli dirigun
sepeliatur; nisi forte talis sit persona laeerdotis aut , , cujuslibet justi hominis, quae per vitae meritum talem si vivendo suo comori defuncto locum acquisivit. II l. Id etiam multo antiquius Theodulphi aetate ( epiataphium Mariniano Ravennati Episcopo positum innuit, quod quidem ab Agnello refertur, ex quo pauca haee d
Sanctificus semper monitis memorande Sacerdos Hoc positus tumulo Mariniane iaces
Quod tamen his templis meruisti sumere busta. Te placuisse Deo, tanta sepulcra probant. Utque vices Christi gessisti rite Sacerdos; Ipsius inque locis sit tibi sancta quies. quod quidem epitaphium pauciisimis mutatis repetitum invenies capite quinto vitae Damiani ejusdem civitatis
IV. Profecto, ubi mos viguit in sacris aedibus prope saeros Martyrum cineres fidelium Corpora sepeliendi, diis ligentissime cavit Ecclesia, ne indigni improbique in iis conderentur. Id etiam comprobant ea, quae mihi legenti Iter Italicum Mabillonis verba occurrerunt, & quae dignissima reor, ut hic transcribantur o) h Urbanus I vetuit, ne quis citra permissum Pontificis quod an-,, liquitus cautum fuisse legimus in ea (Romana Petri,, Apostoli Basilica) tumularetur, ut nos docet ejus diisse ploma Capitulo basilicae Vaticanae directum, in quo si conqueritur, quod erga Sanctos, quorum gloriosa corpo-,, ra in eadem bacili, requiescunt, sic indevote se gerereret,
si quod etiam contra canonicas sanctiones mortuorum corporum
., ra quasi passim in ipsa, in qua vis passis pedit vacat se
M pultura Sanctorum , praesumptione temeraria tumularent,
, , caeca cupiditatis illecebris smini potius, quam miserati , , ne pietatis ivducti. Inde seri, ut plerumque sepulcra si reUerenda Sanctorum, quae antiquorum Patrum sancta dori votio debita dili evtia con lavavit, aula sacrilego Dio,, Iantei, cum piis impios, cum juctis injusos, se eum Sauis, , ctis fovies dispari consortio, ac societate damnabili impie , , foriarento,, V. Neque id primum Ecclesia vetuit. Ne hic remistam, quae nuper tradidi, haud in verisimilem arbitror Clarissimi Muratorii ad quaedam Hilarii verba conjecturam: monuisse scilicet Hilarium non commiscenda esse cum
416쪽
Sanctorum eadaveribus tofidelium corpora, tam Etit in . D. Q sacra aliqua aede patrium s epulcrum haberent potitum .. n qui a Christiana pietate, & doctrina ahenam duxerant vitam. En quid doceat Hilarius ad illa Evangelii ver- ha: ( ) dimittite mortast sepelire mortuo; . ollendit s Matth, 8. 23.;, Dominus inter fidelem filium, patremque infidelem si jus paterni nomiam non relinqui. Non igitur obs si quium humani Patris negavit, sed admonuit, non ad , , misceri memoriis Sanctorum mortuos infideles: moris tuos autem etiam eos esse, qui extra Deum vivunt. , , VI. Quod si vel ob errorem, vel re minilirorum improbitatem aliquando contigit , ut in sacris sedibus improborum cadavera sepelirentuor id vehementer
displicuit Sanctis Patribus, & summum in modum id ii reis prehenderunt . Vis ne id conspicere expressissime damnatum e Audi quid Nariantenus seripserit (t i in epigrammate
Ter morte digni, primum quidem mi istis corpora quod in striami r profanorum
Martyribus; & sepulcra Sacerdotum utrinque p ra habent. 'ino a T. pag. rss. quae verba sic interpretatur scholiastes quidam manu scrip tus in Ambrosiana Bibliotheca servatus, & ab egregio te Muratorio evulgatus . ter execrandi, terque morte PAS'' ',, digni primo quidem impurorum hominum Corpora si Sanctorum Martyrum Corporibus commiscuistis. S M pulcra vero profanorum Sacerdotes saepe circumqu-H que obsident. VII. His adde canonem ret. Concilii Triburiensis,( imus . . celeis& verba Durandi paulo ante allegata et id quippe quod b rati, pagmodis.lom. dicimus, plane conErmant. Plurim porro rationum ma n 'menta movere potuerunt Ecclesiam, ut haec decerneret: sed praesertim ex eo motam arbitror quod hac ratione Christianos ad pietatem excitari voluit, ne scilicet summo emolumento post mortem se privarent, iisque destituerentur precibus, suffragiisque, in quibus fortasse non levem coli cabant spem, Etiam quia probe noverat noxiam potius quain proficuam futuram impiis hujus generis sepulturam: quippe aut ejicerentur ab eo loco, quem impudentissime occuparant, aut certe poenas darent sumniae imis pudentiae, qualis est sancta loca, a quibus arcentur impii, incolatu suo temerare. Vide quae narrat Gregorius Magnus cap. II., & subsequentibus libri q. Dialogorum et deseribit enim quonam modo nonnullorum improborum Cam em. I. Pars IL D d d da-Disi iam by COOste
417쪽
eodem Iibro eap. davera ab Ecclesiaeiecta sunt et duas hasce terribiles sane senaso. tentias adiligens: ( Quos gravia peccata non deprimunt, is hoc prodest mortuis si in Ecclesia sepeliantur,quod eorum
se proximi Huoties ad eadem sacra loca conveniunt suorum si quoque sepulcra conspiciunt, recordantur, & pro eis D s, mino preces fundunt. Nam quos peccata gravia deis si primunt, non ad absolutionem potius quam ad maj si rem damnationis cumulum eorum corpora in Ecclesiis
is ponuntur. Quid igitur sacra loca sepultis prosunt, si quando hi, qui indigni sunt, ab iisdem sacris locis diis
si .vinitus projiciuntur is . Haec Gregorius.
VIII. At quamvis id jugitet exquisiverit Ecclesia . -
- .. . . non ab omnibus tamen obtinuit . Gregorius Turonicus. I. gh clo ( testatur ab Ecclesia bis fuisse ejectum cadaver Aut ria Martyrum cap. nini cujusdam iniqui, Deo, cat hominibus odibilis . Eiusdem So. i' generis exqmpla, ut nuper dixi, subministrant Gregoriust i lib. . Dialog Magnus ( ), Urbanus iv. , aliique, quos allegiuvimus,
argumenta ea asseruntur, quibus hactenus dicta repellere, atque infirmare nonnulli ...i contendunt. iI. T Nnumera pene sunt argumenta, quibus ea quae I superioribus capitibus proposuimus , impetunt a versarii; sed fortassie illa omnia ad tria capita revocantur is
Primum complectitur ea monumenta, quae tradunt non
licuisse cuipiam in Urbibus sepelire Cadavera, sed tantum in agris. ideoque non in Baulicis. Alterum ea, quae indieant fortasse licui sie in Urbibus sepelire cadavera , at certe non licuisse sepelire in Templis. Tertium ea, quibus edocemur non licuisse fidelibus omnibus tametsi mrobis locum sepultum in Ecclesiis eligere; sed aliquibus tantum iisque non laicis. Hoc tertium, ut videtis, misuremam partem dictorum nostrorum tantum modo ii
418쪽
petit. At duobus prioribus , si id quod optant, conleis
quuntur, propositionem integram refellunt adversiarii . II. Ex primo capite sic porro disputant. Romanis edictionibus interdictum erat, ne ullus intra Urbem sepelir tur. (g8 Hinc extra Urbem Romam sepulcra omnia posita conspicimus et Christianorum quidem in Coemet rus tum Romae, I ubi & crebra. & tam etsi amphractuosa, ampla tamen extant Coemeterial tum etiam alibi, nam certe emeteriorum meminit Concilium Eliberitanu, & Coem terium Christianorum Turonis ( in quo primum Turonensum Episcopum S. Gatianum condidere 3 fuisse intelligimus ex Gregorio Turonensi. Martinus quoque R
manus Pontifex reconditus es inter tumussos extra muros a
stadio uvo imus de cetero benedictae Urbis Chersonis, uti discimus ex Anastasio Bibliothecario. (b) Reliquorum vero tumuli in agro dispersi erant , ubi scilicet suum qui que aut elegerat. aut habebat, inter quos etiam Christi ni interdum sepulti sunt. In eampo (inquit Gregorius Turonicus (e de Ursino primo Biturigum Episcopo i quens ) inter reliqua sepulcra popularum sepultarae Iocattis es. III. Neque vero id peculiare Romanis fuit. Atheniensibus Solonis lege interdictum erat, ne cadavera intra Urbem sepelirentur. Chorinthiis simile jussum impositum fuit, uti discimus ex Pausaniae lib. 2. En Pausaniae verba.(H ,, Accedentibus ad eam occurrere vidimus in via tumuis D lai, cum alios, tum prope ipsam portam Diogenis sInven-- sit, quem Canem Graeci appellarunt. Idem de Sicyoniis,
38 In duodeeim Tabulis t apud Tullium x. de legibus cap.
13. alias n. fg. 3 id prohibebatur his verbis: In urbe, ne sepelito, n De Mrito, Adrianus quoque peculiari dNcreto, quod extat in Diges: li. . tit. O. de sepulis cror. viola et s. s. idem vetuit; confirmavit vero Antoninus. Plus t referente Iulio Capitolino in . eius vita prope finem . t Extat etiam hac de re Diocletiani, diu Maximiani decretum in ii. H. Codi. de religiosi, & sumpti. m-Rer. quibus quidem edidi ionibus, si tu vis, adde Pauli Iurisconsulti, aliorumque veterum hoc de argumento
3; si vellem tantum habere otii ut possi m recitare p&s, phisma Smyrnaeorum, quod secerunt in Castricium mors, tuum a primum, ut in oppidum introferretur: quod altas m non conced1iuro G In oratione pro Flacco num. et s. D c p os I ii. ro. historie
ibi in eo opusculo quod Hi nostictim appellato est,extatisque postreo loco in ter collectanea Anais stasii edita a Simodo . vide pag. 33so Tom. i. Simondi . el in libro de gloria ConfessorMm cap. io
id In ipso fere iniistio libri II.
419쪽
tD ad librum XI. Eneid. Virgilii fit.
qui de Syracusanis ipsum edocet. Denique .
ne cunctos afferam, I lato non modo vult in aptis sepulcra fieri, verum huic muneri seligi agros steriles,, qui reliquis usibus inutiles sint ( m Quae quidem leges eam interdum negligerentur, renovatae sunt a Prir cipibus,&praesertim a Romanis. Vetustum est quidem sed tamen hic memorandum Senatus Consultum ( Consularem edictionem appellant alii quod anno ab urbe condita fortali se Duillio Conc latum est. Cum enim legem XILtabulatum nuper indicatam Deg gi Conspiceret, eam reis novavit :( quod ex Servio intelligimus) (D Ante egia,( inquit Servius in Civitatibus homines jepeliebautur equo ira Duillio Confuse Sevians prohibuit, , lege taetis Mit , ne quis in Urbe sepeliratur. At quid expressius fingi poterit ea lege, quam anno g8I, Eucherio, , Syagrio Coss. tulerunt Gratianus, Valentinianus, & Theodosius Iruperatores si illam fg, ,, omnia, qua supra te si ram urnis clausa, mi sucophagis corpora detinentur exis, , tra Urbem delata ponant , aer es humanitatis issis erebis, , beant, se relinquant tholarum domicilio sanctitatem O l seriis Ac ne alicullus fallax, O arguta silertia af habs se pris ,, cepti intentione subducat, atque Apsolarism, vel Mart A nun Sedem humandis corporibus . imra esse concessam, M,, his quoque ita , ut d resiquo Ovitatis , Moeriat se , atqueis iueriligant esse submotos. IV. Hinc quum S. Meletii cadaver Antiochiam delatum est, & juxta sepulcrum Babitae Martyris intra Urbem . receptum praeter morem, insitutuinque Romanorum id lactum esse testatur Soeto mensis.( lv. Neque Rome tantum, aut in Oriente hic mos invaluit. In Galliis quoque is viguit: narrat quippo Gregorius Tmonicus squem saepe citavimus ( AD ,, mentit Epii copi in Mimii locum antea intrusi radaver peris omns o) Tullius x. de regibus cap. a . alias n. 6 . ,, Sed videa- , , mus i inquit Platonem, qui iusta funerum reiicit, , ad interpreses religionum, quem no morem tenemus. de sepulcris autem dieit haee et Vetat ex agro culto ,-, eoue , qui eoli possit, ullam partem sumi sepulcro a, , sed . quae natura aes ri tantummodo efficere possit, ut moris tuorum corpora line detriinento vivorum recipiat, e ,, potissimum ut comple&tur et quae tutem terra fruges fer- , rc , dc ut mater , cibos suppeditare possit , eam ne quinis uobis minuat , neve vivus, neve mortum .
420쪽
- aliam portam 'sse elatum, eum hominet mi a siceiose, eum tumula dum portam civitatis ingrederentur.
VI. His adde eetesiastica edicta. Haec porro st tuit Concilium Bracarense II. (es naeuit is corpora d Ductorum nullo modo in B lica Sanctorum sepeliant r, sed si heresse est deforis circa murum Basilicae . usque adeo nom. abhorret. Nam fi simi um hoc privis iam usique Vuvem et eivitatis, aet nullo modo inera ambitus murorum cuiuis obet defuncti corpus humet et quanto magis hoc venerabilium Marurum debet reverentia obtinere pVII. Profert quoque optimus Martene verba haec destituta ex anonymo Turonensi in suo M S. speci Io: sola corpora Sanctorum Abruet in Eec a speliri, aut Episcoporum. B. tamen Martinas in Pobandro publico fuit apiatus: Gallicana enim Ecelesia ita privilegiata eraquod homines non sepeliuntur in Urbibus et quia extra Civit res sunt Gometeria ab Episcopis benedicta . Nee etiam in matres Ecclesias solebant corpora introuei et unde is vicia antiquis Aut adἷur Ecclesiae Hua: una Mae mater est, alia qua S sua, ad quam solebant corpora deportari, ibique Via es Missa oscium celebrari. Et haec quidem Q. Primmuni caput pertinent,