장음표시 사용
391쪽
aeo, neque ullum innuere possumus apicem, ex quo apa
pareat suos aliquando fui iis hortatum, ut peregrinatio nes ad sacra loca susciperent. Sic certe argumentatur Nissenus, cujus non auctoritatem modo, verum &verba ipsa adversus Pontificios urgere facile possumus.
Cum itaque ( inquit Nissenus ( sint qui solitariam ,
, , ac privatam vitam sibi delegerint, quibus vice pieta-- tis habetur Hierosolymitana loca vidisse, in quibus a ,, gumenta Domini adventus in carne conspiciuntur et se praeclare se res habebit, si ad regulam ipsam respicia. o mus, idque si velit praeceptorum ductus, ut opus ta- , , clam ,.quasi mauuatum Domini: sin praetet Domi-,, ni praecepta id appareat introductum, haud scio quia si sit, quod praecipiat velle quid aliquem facere, quiis ex ingenio, atque arbitratu suo bonum id dicat e se se, quod putat. Ubi ad Regni caelorum haeredit se tem consequendam vocabit Dominus benedustos, pr si sectionem ad Hierotalymitanam urbem inter bene fa-
cta non enumerabit; neque in beatitudinum nume- ro peregrinationes politae sunt. Quod autem n H que beatum efficit, neque ad Regnum caelorum assi si quendum quidquam affert utilitatis, utique nou mere , , tur contentiones nostras, & studia .
II. Praevenit vero idem Nigenus id quod reponere aliis quis posset: id est re vera Dominum hierosolymitanae Ur his incolatum praecepisse discipulis, dum eos jussit, ne ab Ierosolymis discederent et praevenit, inquama , sapienti hac animadvertione ; qua politum inter ea tempora, & nostra discrimen, illiusque praecepti metam
M assequeris. Quod si quis obiiciat ( inquit Nisse-,, nus t Domini vocem praecipientem discipulit, ne M Jerosolyma discederent, intelligat quid tum indisi xerit Dominus. Cum Sancti spiritus gratia,& diffu-,, sto nondum venasset super Apostolos, illis praecepit ,, Dominus, ut in eodem listerent loco, donec scilicetu virtute ex alto replerentur. At si quod ab initio fie- , , bat, ut Spiritus sanctus ignis specie ungulis dona im-M Pertiret, nuuc etiam fieret, oporteret, ut omnes in eo
M iisteremus loco, in quo dona di stribuerentui. At ii Spi-,, ritu. . ubi vult, si irat,( iii quoque qui hic sunt, acer H dunt. Spiritum sanctum obtinent, iuxta fidei ment*- , , ram, non iuxta Peregrinationem, quam adserosolymi-,, tanam urbem susceperiat . H Porro nis, aliisque, qua Diuitiam by COOste
392쪽
iam adduximus, & Hieronymi nuper allatis verbis arguis
mentum non leve subministratur, quo quidem improbas esse intelligas peregrinationes. Num improbum id esse negabis, quod a doctissimis, & sanctissimis Patribus reprehenditur Cum itaque peregrinationes susceptae sive Ierosolymam, sive ad alia quae vis loca, quae temere se m a Pontificiis appellantur, a doctissimis,& sanctissimis viris reprehendantur, reliquum est, ut eas improbas fatearis.
III. At contra haec breve istud, sed efficax praescribitur. A Domino Jesu non omnes peculiariter & singillatim indicati fuere sanctitatis fontes: neque enim, i ut exemplo id aliquo ostendam ) indicavit sitim , aut modos alios, quibus Apostolus Paulus, & reliqui viri mi Cho; s. q. sanctissimi caristare corpus situm, O in se Pitutem redigem
re consueverunt. Satis fuit Christo ( cui tamen edocere Praesertim volenti adorationem in spiritu , O veritate ( ) ma- Io R' sis cordi erat interiora, quam exteriora pietatis argumenta indicare; proclives enim per se erant ad exteriora pietatis, ac religionis argumenta Judaei 3 satis, inquam , fuit Christo generalia praecepta dare , per quae ad Dei cultum, ad caritatem, & honorem erga alios, denique ad sui victoriam populi dirigerentur. At peculiares modos, quibus id assequerentur, in Ecclesiae ma-Nu, & arbitratu reliquit; quae quidem Ecclesia si laudat peregrinationes ad Sanctorum monumenta susceptas, mihi satis est, ut ego stati m eas laude dignissimas praedicem. Praeter quam quod fortasse indicavit Dominus Jesus sacrarum peregrinationum probitatem , dum peregrinationem ad templum non raro ipse iniit, & auctor fuit, ut ea a discipulis iniretur. Reliqua prosequamur. Iv. Novi porro plurimum te nic quoque in Nisee- ni, & Hieronymi auctoritate confidere, a quibus quidem ais sacras peregrinationes propterea etiam impeti, quod temere in Ecclesiam inveElae sint, nulloque Evangelii loco innitantur. At novi etiam iis, quae num Per dixi, facile tolli desumptam ex Evangelii silentio difficultatem et novi quoque iis quae paulo ante ad similia horum sanctorum Patrum obiecta testimonia dicta sunt, facile dissolvi ea, quae hic quoque obiiciuntur, C. APalam scilicet primo loco Nisienus de Monachis loquitur . :iohh si ' Cum itasve ( inquiens ) sint qui solitariam, ac priueatam parte pietati, po vitam sibi delegerist , quibus vice pietatis habetur cra Hierorum nant; ( pag. 631. 3Tom. LPari IL A a a s
393쪽
fobmitara locet vidisse. At crebro diximus, horum imstituto, si generatim loci uimur, parum consentaneas ei peregrinationes. Recole, quae num I. 2. & 2. capitis II.
diximus, & palam conspicies Nisseno nos assentiri. An non diximus longe salubrius esse Monachis Dominum in solitudine quaerere . qudim se illis exponere peric lis, quae in populorum frequentia imminent quidem omnibus, sed praesertim Monachis, quos maxime allicient insueti mulierum aspectus,& reliquae mundanae illecebrq Multo magis , procul dubio, proficient illi, si clausi Deo inservient, quim si longo itineri, ac periculis sane non levibus se se exponant: quae quidem pericula perfectiores, si vis, evitabunt: ' revera evitarunt Hilarion, aliique quom ' cap. si . n. S. rum alibi ( meminimus.) At quis nisi perspicua divina inspiratio , aut ecclesiastici praesidis jussio, aut denique sapientis viri consilium id exposcat; quis inquam tale suscipiet vitae genus, quod licet sanctissimum per te sit, min me tammen cum solitudine congruit Vide quae s. q. campitis si. hoc de argumento diximus, & fundatam a super primo Nissent testimonio adversariorum dissicultatem dissolves, V. Ab altero sic te paucis expedi. Fatere a Diissime sacras peregrinationes non esse praecepto ullo praescriptas. Quisnam . rogo, e Catholicis aliter docet Ajunt hi quidem probas esse, atque utiles sacras Pe
regrinationes, at ad eas nullo nos praecepto adigi etiamajunt. Ceterum Nissent monita determinatissime eos ranatum reprehendunt, qui hierosolymitanam peregrinati nem a Domino inculcatam, praescriptamque esse dicebant. Nemo porro tam etsi sacris peregrinationibus summum in modum faveat, eam quae Hierosolymam dirigitur, aut necet Sariam, aut adeo utilem esse dicet, ut eam reliquis pietatis operibus praeferat.
394쪽
Nounulla adiungimus de sacrarum per rixari
num titilitate, atque emolumentis.
I. T T Tiles sacras peregrinationes esse nerant , qui improbas esse aiunt. At alii etiam, qui eas veluti improbas damnare non audent , quasi inutiles reiiciunt. Nos vero non modo probas, verum etiam utiles putamus esse. An negabis id esse utile, quo pietatem in Deum , & obsequium in Sanctos exercemus, &ad eos amandos magis accendimur 3 Id quo rebel: corpus castigamus, id quo ad Sanctorum imitationem excitamur,& beneficia non levia obtinemus 3 Haec porro sacris peregrinationibus recte actis facile assequimur et quoi cum in superioribus capitibus fuse ostenderimus, hic ostendere omittimus. Utiles etiam esse ait Paulinus vitae S. Martini scriptor, ex eo qudd sacras reliquias habendi , eao. que aliis elargiendi commodum praebent. Novimus enimvero particulas sanctae Crucis fuisse hac ratione per totum Orbem distributas; & ii sane, qui ad san- loca ex longo itinere perveniebant, reliquias aliquas , quasi sacri laboris mercedem quandam, recipiebant. Testantur id quidem tum alii multi, tum certe
idem ille Paulinus, qui Sancti Martini vitam versibus descripsit , haec elocutus. (a
Haec qui corde gerunt quacunque in parte locati Munus habent Domini, seu Sacra Ob) credita mandent vota viris, seu sacratis quaecunque recondant Sanctificanda locis: Christus quod Corpore sancto Non adiit, virtute tegit, licet ille reversus Ad sublime poli jam dudum, & corpore regnet. II. Indulgentias etiam largiores iis locis dispensare solet Ecclesia , ad quae devotionis, aut voti causa confluunt peregrini, quas quidem indulgentias irrideant, quantum velint, Protestantes, jure meritoque in os magni facimus, ideoque id etiam magni facimus, per quod uberiores consequimur. Sed hoc de argumento,bene volentibus Superis,alibi ( copiosissime disputabo A a a 2 CAP.
est Saerit: id em mvidetur exposcere ratio metri & quod dari consueverant sacrae reliquiae religiosis, & piis viis
tW In peculiari trais clatu de induuent ira.
395쪽
Disierimus de more eligendi prope Sanctorum tumulis, O in sorundem Sanctoruin Basilicis sepulturae locum . Post euposita summa capita praesentis disputati nis, allatumque ex Actis SS. Tarachi Probi O rovici laeum, exempla quaedam recentemus, quibus eon et vetustis asinum esse, O in Ecclesiam priadem usitatum morem , ut Epis iscopi in Sauctorum Basilucis sepeliantur . I. A Deo insita a primis usque saeculis Christianorum
1 A animis fuit in Sanctos reverentia, &obsequium, ut post mortem etiam, qua ratione possent eosdem Sanctos coiste te niterentur. Martyres sane, & Sanctos post mo tem quoque colere voluisse visii sunt ii, qui prope e rum tumulos, & in eorum Basilicis sibi sepulturae locum elegerunt. Hujusce consuetudinis, quae jam diu invaluit, quaeque nostris temporibus plurimum viget, antiquitatem, continuationemque inquiremus: peculiarem quoque I cum ,&discrimina ejusdem sepulturae indicabimus et em Iumenta denique illius, & causas. II. Ut ab antiquitate exordiamur, vestigia aliqua humjusce moris invenire fortasse possumus apud Hebraeos.
Etenim propheta ille, qui mendacio suo Virum Dei induxit ad comedendum, & ad bibendum ( qua de causa idem Vir Dei a leone interfectus et propheta , inquam , ille: cum plavxissent eum inimi ad Dios flos: cum mortuus fuero, sepelite me tu sepulcro, in quo Oir Dei sepultus ecte juxta ossa ejus ponite ossa mea. Sed eum
') , Reg. 3.3s morem ab Hebreis repetere non est necesse. ( 3 Etenim si ab eo usque tempore, quo in abditis emeteriis, in quibus cum Martyribus Fideles reliqui lepeliebantur , eam consuetudinem repetes, antiquissimam porro fateberis. Repetes autem, si probes non necenitate aliqua,c quod nonnulli putant) sed sponte ductos fuisse Fideles, ut prope Martyres sepulturae locum eligerent. Ad id autem e vincendum non modo recte aueres posteriorum
396쪽
temporum exempla, eorum praesertim , quae Martyricis temporibus, ( ut cum vetustis scriptoribus ita appellem fuerunt proxima, ex quibus sane innotescet , quae nam Christianorum animis hac in re persuasio ineo set; ( ) verum etiam expressissima ipsa monumenta, quibus intelligas tempore ipso persecutionum optasse Fideles, prope martyrum tumulos sepeliri. Quid clarius fingi eo poterat loco, quem Acta sanctorum Martyrum a Tarachi Probi & Andronici submnistrant (a Eicillum. ,. Nos autem exultantes hymnum diximus Deo, , , eo quod dignatio Christi per nos fuisset operata. Ego,, Marcius, & Felix, & verus ibidem reliquum vitae no- , , strae tempus facere cupimus, ut cum ipsis digna sint D corpora nostra poni. III. Praeclare itaque Constantinus Magnus postquam restituit Ecclesiae pacem , inter alia pietatis monume ta , quibus Ecclesiam auxit, hoc etiam praestitit, ut tum sibi, & Principibus, qui eum in imperio subsequerentur, tum etiam Constantinopolitanis Episcopis prope Apost lorum reliquias sepulcrum constitueretur. Poctea vero inquit Socrates (b cum Constantius Morientis metrii-hus advol st, regia honoratus est sepultura; ( Constantianus ) depositusque in Ecclesia 2hostolorum, quam ipse eo comssio aedificaverat, ut Imperatores, b Pontifices ab Apost torum reliquiis haud procul abebisent. IV. Quod vero Coni antinus Magnus optaverat, ut scilicet prope Sanctorum reliquias in Basilica Apostol
rum non imperatores modo, verum etiam Constantinois
politani Episcopi conderentur, eventu non Caruit. Ut de Imperatoribus nihil hic dicam, de quibos commodius deinceps redibit sermo, Constantinopolitanos Episcopos fuisse in eadem Apostolorum Bassilica sepultos testatur Pulcheria Augusta. (c Super haec ( inquiens )sciat tua Sauctitas quoniam praecepto nostri Domini , O tranarutilissimi Privebis mei conjugis in gloriosam Ciditatem Consantinopolitanam saucia memoria Episcopi Fladiani eorpus allatum est, ct in Basilica Apostolorum, in qua comfue erunt praedecesores Episcopi sepeliri, competenter Cpositum. Eam quoque in rem vide differentem Du-ca
servatum id fuit. Alios etiam orientis Episcopos in Sanctorum Baulicis , ideoque prope Sanctorum rest') Vide qui tradi
Anastasius Bibliotheca: de Romanis Pontificibus sepuI-tis etiam post Sylvestrum in Coemeteriis ta num. Ego Pag 3PS
l est postremo iste in epistola ad
proxime post quinquagesimam cia van in editione Que uellii, in lib. d. Consta otinopolis Christi
397쪽
I. Surit . a) Grego. Turomni . in lib. de gloria
reliquias, & tumulos suisse conditos ex h s monumentis discimus. Narrat Socrates p) Dioscorum Episcopum Hermupoleos honorificentissime tumulatum fuisse in Bais silica , quae est ad Quercum . (gr) Joannem porro illum qui Eleemolinarius est appellatus in Oratorio fuisse conditum ex illius vita intelligimus, ex qua etiam ciscimus duos Episcopos in eodem ipso monumento fui Te sepultos.(s, In sacra etiam a de Gregorius Episcopus NagianZeni pater sepulturam habuit: quod deinceps ostendam . V. Sed quis negare audeat Episcopis, ris saltem, quos probitas lideique praestantia laudabiles effeceraei. consuevisse in Oriente Sanctoru Balilicas tumulum praebere, quando quidem compertissimis exemplis evincemus alio, valde ab episcopali dignitate remotos in iisdem Orientis partibus hoc honore suisse potitos Ea sane quae de Caesario NallianZeni fratre, de Nonna illius matre & alia huus
generis, quae deinceps asseremus exempla argumentum
non leve subministrant, quo quidem persuadearis Episcopis probis saltem, & laudabilibus id minime fuisse d negatum. Quem quidem morem in Occidente etiam viguisse quis dubitet, postquam noverit Valerium (g primum Conforanensem Eoi scopum ante altare Iamdudum fuisse tumulatum ' (g pol quam etiam noverit antiquissimos Ravennae Antistites in sacris Basilicis fuisse sepultos ( i qua de re mox dicam: postquam denique noverit Ambrosium Sanctissimum Medi lani Episcopum sui mox etiam dicam sibi elegisse sepulis crum sub altari Basilicae suae VI. Sed quid ex prelsus proserri poterit exemplis illis, quae capite gr. libri io. historiae Francorum profert Gregorius Turonicus' An non discimus Licinium c quem non uir fui
t31, Falli tamen Socratem , dum haec ait, praeclarissimus Ua- Italus putat: t nam ea Socrates Dioscoro tribuit, tuae Am-m onio ejus fratri conveniunt: Dioscorus quippe i quod ex Sogomeno discimus lib. S. cap. t . in Basilica S. Mocii sepultus est : causa tamen nostra ex Valesi verbis non repellitur; sed confirmatur. s33J,, valerius beatus Consessor Consoranensium primus Epimsi copus hoc se revelavit modo . Nam Oratorium super se constructum prius habuit , sed per incuriam ruens,, oblivioni datum est quo in loco quiesceret; hoc tan- , , tum ab incolis serebatur quod suisset ante sanctum aI-- lare sepulms. Disitigod by Coos i
398쪽
i fuisse dicit Turonensium Episcopum in S. Mart mi Basili- ea fuisse sepultum (h) Nonus Licinius .... sepultus est
in Basilica S. Martini. An non etiam tradit in eadem Balitica sepultos fuisse Briccium , Eustochium , Perpetuum , Theodorum. & Proculum, Dinilium quoque , di reliquos omnes Turonenses Episcopos, qui hos lubs
UII. Rursus idem Gregorius Turonicus (, de Ni
cetio Treverorum Episcopo haec enarrat. Nicetius au-
tem, ut supra diximus, i plius Urbis(Treverentis Epi H Copus a seculo migrans, ad Basilicam (o S. M si ximini praedecessoris sui sepultus est. VIII. Simillima discimus ex eo Gregorii Turonici libro , quem Vita Patrum inscripsi te quippe caput qua tum, in quo Quintiani Episcopi praeclara gesta dei cribit, lic concludit: Obiit autem perfectus in sanctitate, O sepultus es tu Basilica S. Stepham ad tabam altaris . Eundem morem servatum fuiste in Ecclesia Verdunenti S. Vitoni ex Hugonis Flaviacentis Chronico discimus. Senonenses quoque Episcopos in Ecclesia Sanm Petri, aliisque Basilicis fuisse conditos testatur (mo Clarius in Cronico.- IX. At nefas sit illa omittere, quae narrat Beda (n Regem scilicet Edilbertum Ecclesiam Beatorum Apostol rum Petri, O Pauli a fundamentis construxisse , ac diversis donis dotasse, in qua O issus Augustini, or omnium Episcoporum Dorodernensitim, O Regum Cantii ( l gunt alii Cantiae) poni corpora possevi.
X. Sed cur tam remota a regionibus nostris adducere pergo, qui facile ex Italia ipsa desumere possiim ad hunc morem confirmandum exempla Num ignoras Ambrosium Sanetissimum Mediolani Episcopum haec coram P pulo pronunciaise (o Hunc ergo laeum s sub altari) -- destivaveram mihi : diguum es enim , ut ibi req uescat Sa- . cerdos, ubi offerre consuederat: ( g An non etiam ea
is i Alium si vis, Ambrosii locum, quo quidem constet sanctum Antistitem sibi sepulturam in Martyrum basilica ,& prope corpus illius, quem sanctum dixerat; illum cane tibi, praebebit numerus et g. orationis illius , quam in funere Satyri fratris recitavit. En quae ille ait. M Habeo M pignus meum , quod nulla mihi peregrinatio jam poc., sit avellere e habeo quas complectar reliquias et habeo
praeterea S .volo, uacde Litorio num. 2 traditis
qui in inscripsit dogloria Confessortim hili id ei, in Basilica , ut ipse re et cliplicat cap. I . libri quci utra Patrism in scripsit .
clesiastici Gentis Anglorum cap. 33 tot Class. r. episto.
399쪽
monumenta allegat Tillemoni, quibus noscas duos episcopos laeculi V. in Ecclesia S. Simpliciani fuisse conis
ditos a XI. Sed cur ea praetereo, quae mihi Italicum Mais hillonii Muleum legenti forte occurrerunt . In in dicet illo, qui sic inscribitur incipiunt nomina Episcoporum Mediolavensis Cloitatis antiquissimi Episcopi in Basilicis sepulti dicuntur. ( Gagius ad Concilia Sanctorum. Castriacianus ad S. Johannem ad Conca. Monas ad S. Uitalem . Mirocles ad S. Victorem. Maternus ad S. Naborem. Idem dicito quod ad reliquos fere omneS. XII. Minus a nobis remota est Ravenna. In ea quoque Urbe sepeliri consuevisse in Sanctorum Basilicis Epi copos ( exempla haec quae ex Agnelli historia desumpsi comprobant. De S. Aderito haec ait ille. In B silica L. Probi sepultus est. De S. Martiniano haec testatur. se inde arbitratus sum, quod in Ecclesia B. Eleucadii sepultus sit. Assinia tradit de S. Calocero, de S. Proculo, de S. Dato, & de lubsequentibus etiam Liberio, Agapito,&Marcellino. In Vita S. Ursi haec invenio: (r sepulturique eri s ut auidam asserunt) in jam diecta Ecclesia Asiana, ome ess
astasis quam ipse con Iruxit ante altare sublui porphyretia cum lapidem, ubi Pontifex sat, quando Missam canit. Vide etiam, quae docet capite secundo Vitae S. Neonis, rerursus capite secundo Vitae S. Exuperantii: ea quoque quae ait capite septimo vitae S. Joannis; in Vita S. A reliani, in Vita S. Ursicini cap. a. in Vita S. Victoris cap. a. capite septimo Vitae S. Maximiani,& capite tertio Vitae S. Agnelli. Sane, Episcopos immo solos Episcopos, atque adeo eos solos inter Episcopos , qui Probitate , dum viverent, excelluerunt, in sacra S. Vitalis aede sepeliri optavit Ecclesius Episcopus, cujus praesertim sumptibus ea aedes erecta fuerat. Id mihi videntur apertissime tradere ii versiculi, quos in fine Uitae S. Ecclesii Agnelius describit, ex quo hic recito ( Tradidit hanc primus Juliano Ecclesius arcem, Qui sibi commissum mire peregit opus. HOC
M tumulum , quem corpore tegam, habeo sepulcrum, , super quod iaceam et commendabiliorem Deo futurum, , esse me credam et quod supra sancti corporis ossa res, quiescam . si Satyrum nempe in sacra Basilica fuisse sepultum deinceps ostendemus a
400쪽
t Hoc quoque perpetua mandavit Iege tenendum;
His nulli liceat condere membra locis . . Sed quod Pontificum constant monumenta priorum,
Fas ibi sit tantum ponere, sed similes. XIII. Quid quod in more fuisse positum, ut Pontifices prope Martyrii tumulos,& si fieri id poterat, inface s aedibus sepelirentur, petestatur Anastalius Bibliothecarius,ex quo haec decerpsi h Priores Romani Pontifices haud sane pauisci, nempe Linus, Cletus, Evaristus, Sixtus I. , Teleia phorus, Hyginus, Eleutherius. & Victor juxta eorpursi. Petri Apostoli in Vaticavo sepulti sunt . . In Anacleti
porro vita haec tradit idem Anastasius. Hic memoriain B. P
rei construxit, dr composuit, dum Presbyter factus fulgit a
B. Petro ,seu alia loca, ubi Episcopi reconderentur sepulturae et tibi autem, or ipse sepultus est juvia eorpus L. Petri tertio Idus Iulii. Quis autem in veterum ecclesiasticorum lectione
versatus ignorat memoriarum nomine sacras aedes alicujus
Sancti nomine erectas significari aut dubitare quis poterit, si ad omnia A riast alii verba diligentius adverterit. locum aliquem sacrum hic indicari , in quo cum ipse juxta Corpus B. Petri lepultus sit Anactetus, reliquos Episc pos etiam condi optavit In Basilica etiam quam erexerant, sepulti sunt S. Felix II. & S. Damasus. In Basilica S. Petri Leo I. aliique multi ex veteribus tumulati sunt . Iuxta Corpus B. Laurentii Martyris via Tiburtina, ideoque in Basilica hujus Sancti nomini erecta S. Zofimus sepultus est: quod de S. Sixto III.& Hilaro idem Anastasius assirmat. Quamquam autem non in Basilica aliqua, sed in Coemeteriis sepulti 'dicantur alii multi ex prioribus Romanis Pontificibus, eadem ta-
men ratione permotos eos puto, ut in coemeteriis seis
pulcrum eligerent, qua permoti sunt ii , qui in Basilicis sepeliri voluere: ut scilicet prope Martyrum reliquias,& tumulos eorum corpora conderentur. Neque enim necessitas ulla adegit Sylvestrum, & Liberium, ut in coem terio Priscillae tumulari vellent, aut Marcum, ut tu coemeterio Balbinae, aut Iulium, ut in coemeterio Calepodii, aut Innocentium, aliosque etiam . ut vel in coemeterio ad Ursum Pileatum posito, uel in illo, quod a S. Felicitate, ... Aut in aliis, Suae aliunde nomina desumpsere,sepulturam etiagerent. At dum Marcum in Balbinae coemeterio si pultum dixi, minime mendacem volo aut eundem Anast
lium, aut Damasum ( si is est auctor Pontificalis) qui in Tom. I. Pars II. Bh h ccemq-